Gevoelens? Ingewikkeld.... of misschien ben ik het gewoon.

05-12-2018 23:14 39 berichten
Alle reacties Link kopieren
Misschien denk ik teveel over dingen na hoor, maar ik merk dat ik relaties, gevoelens best complex vind. Ik ben een persoon die regelmatig over relaties piekert. Zo vraag ik mij het volgende af:

- Zodra de hevige verliefdheid eraf is; wat blijft er dan nog over wat meer dan alleen vriendschap is? Liefde/seks, maar wat als je voor je gevoel prima zonder seks zou kunnen (begrijp me niet verkeerd: ik vind het heerlijk!), maakt dat dan gelijk dat je je partner als alleen een vriend ziet?
- Wanneer hoor je dat diepe houden van te voelen? Dat “wij horen bij elkaar” gevoel.

Ik ben denk ik best wel nuchter in dat soort dingen, maar ik heb al vaker het gevoel gehad dat ik aan het begin dat “wij horen bij elkaar” gevoel mis. Maar daarmee heb ik al heel wat potentiële kandidaten aan mij voorbij laten gaan. Ik stel torenhoge eisen qua gevoelens, terwijl ik het nog nooit zo torenhoog heb ervaren, dus ik vraag mij af: is dit wel reëel?

Ik ben best kritisch en ik kan heel snel denken: is dit nou écht wat ik zoek? (Maar eigenlijk zoek ik niet echt wat) Het zou zo fijn zijn als ik gewoon lekker zou genieten van wat er zich wel/niet ontwikkelt in plaats van druk maken om wat ik wel/niet voel.

Herkenbaar? Tips? Alles is welkom.. zeg het me trouwens ook als je vindt dat ik doordraaf, want volgensmij doe ik dat ook wel.
ik vind je helemaal niet kritisch, je neemt die gedachtensprongen veel te serieus
Alle reacties Link kopieren
Ik heb dat ook ja...
Dat ik soms niet eens weet hoe ik bijv. een ex vond of ik überhaupt verliefd ben geweest etc. Ik weet niet eens wat ik voel soms voor iemand en op begin kan ik echt niet zeggen dat ik van iemand houd en daar gedraag ik me dan ook nog niet na.

Ik vind vaak iemand pas leuk als ik er veel tijd mee door breng en vaak sex mee heb dan pas krijg ik gevoelens. Maar soms is het dan al te laat....

Ik kan me gevoel ook lastig volgen soms.
Ergens wil ik me heel graag binden aan iemand maar lukt me dat ook niet helemaal vaak.

Ik baal de laatste tijd wel beetje dat ik al 26 ben en dus niet nog jaren kan verneuken aan gevoelens die ik niet kan plaatsen.

Dat vind ik moeilijk, dat als ik nu ga daten ik dus echt goed moet gaan kijken. Ergens heb ik daar helemaal geen zin in. Kwetsbaar opstellen enzo..
Ach iedereen twijfelt wel eens of gaat filosoferen.

Ik ken een vriendin die heeft nu een relatie omdat ze niet alleen wil zijn. Ze is niet verliefd maat vindt het wel gezellig en ze hebben sex. Dus das voor haar prima. Hij is verliefd. Alles draait om haar.

Ik zou het niet kunnen zonder verliefd gevoel of enig emotie in een relatie gaan.

Jij kan voor jezelf nagaan wat voor jou “voelen” is. En wie ben jij en wat past bij jou? Je klinkt ergens bang om je gevoel te tonen, waar komt da vandaan?

Bijvoorbeeld; ik ben erachter gekomen dat ik niet kan leven met zwaar gelovige mensen. Die zitten op een hele andere level. Ik heb zo een jongen gedate echt een schat. Maar best gelovig , gaat elk zondag 2 x naar kerk. En verwachtte dat ook van zijn toekomstige meid(mij dus). Ik was beetje verliefd op hem. Dit vertelde hij bij een date thuis. Nou dan gaat mijn gevoel echt werken. Qua gevoel voelt het dan scheef. Dag verliefd gevoel. Kon hem niet eens meer sexen, was helemaal afgeknapt.
Alle reacties Link kopieren
Het is toch helemaal niet zo gek om in het begin van een relatie nog geen gevoel te hebben van ‘wij horen bij elkaar’. Volgens mij groeit zoiets gewoon in de loop der jaren, al heb ik dat in mijn vorige relatie (5 jaar) ook nooit gevoeld, maar bij mijn inmiddels man kwam dat na een paar jaar ofzo.
Alle reacties Link kopieren
Als je gevoelig bent en een piekeraar/denker is het begin van een relatie of een verliefdheid vooral een hectische bedoening. Ik kan daar zelf ook nooit zo van genieten al was ik wel altijd verliefd. Ik snap dan niks van mezelf en denk overal te veel over na. Maar als je dan een jaar of twee verder bent, dan kom je in rustiger vaarwater. Dan begrijp je elkaar veel beter, je weet wat je aan de ander hebt en andersom. Dan wordt het pas echt fijn naar mijn idee.
Alle reacties Link kopieren
Relaties zijn wel wat meer dan alleen een gevoelskwestie. Ik zie niet in waar je nou nuchter over bent. Blijkbaar vind je tot nu toe niemand leuk genoeg voor meer dan wat je er mee gedaan hebt. Nou prima toch.

Mensen denken altijd onterecht dat ze weten wat ze voelen. Maar vaak zijn gevoelens, verwachtingen, gedachten en herinneringen helemaal niet goed onderscheiden. Wat jij doet lijkt me vooral piekeren. Ook wel 'de verkeerde kant op filosoferen'.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
Alle reacties Link kopieren
Lolapaloeza, nou, ik vond er wel wat superleuk, maar me binden vind ik best benauwend. Altijd al gehad. Niet eens zozeer omdat ik dan niks met andere mannen kan, maar ik vind het benauwend te bedenken om mijn hele leven bij iemand te blijven. Daarop haak ik dan af...
Alle reacties Link kopieren
Maar je hoeft toch niet je hele leven bij iemand te blijven?
Alle reacties Link kopieren
amy_100 schreef:
06-12-2018 09:15
Lolapaloeza, nou, ik vond er wel wat superleuk, maar me binden vind ik best benauwend. Altijd al gehad. Niet eens zozeer omdat ik dan niks met andere mannen kan, maar ik vind het benauwend te bedenken om mijn hele leven bij iemand te blijven. Daarop haak ik dan af...
Vroegen ze je ten huwelijk? Je weet toch nooit of je je hele leven bij iemand blijft? Je weet niet eens hoe lang dat duurt. Als je zo ver op zaken vooruit gaat lopen heb je helemaal geen informatie om je beeld te vormen. Je weet alleen iets over nu.
En verder weet je dat je in de toekomst er zelf ook bij bent. Maar niet wat je dan gaat voelen of vinden. Je moet dus op jezelf vertrouwen, dat je ook in de toekomst in staat zult zijn om je leven zo goed mogelijk vorm te geven naar je eigen wensen.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
Alle reacties Link kopieren
Misschien niet nee, maar bijvoorbeeld op dit forum lees ik dat veel vrouwen/mannen het gelijk wisten, alles voor zich zagen met dé man/vrouw van zijn/haar leven.
Alle reacties Link kopieren
Nee, maar er zijn er genoeg die dat zo voelen volgens mij: “ik wil voor altijd bij hem/haar blijven”. Ik krijg het daar zelf behoorlijk warm van... Maar ik weet dan niet of dat komt omdat ik er blijkbaar zo in sta of doordat het gevoel dan toch te weinig is.
anoniem_376860 wijzigde dit bericht op 06-12-2018 12:23
0.19% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
amy_100 schreef:
06-12-2018 09:22
Misschien niet nee, maar bijvoorbeeld op dit forum lees ik dat veel vrouwen/mannen het gelijk wisten, alles voor zich zagen met dé man/vrouw van zijn/haar leven.
Echt? Achteraf misschien, als ze getrouwd zijn en kinderen hebben ofzo. Mensen doen dat graag, terugkijken en dan er een logisch verhaal van maken. Maar in de praktijk gaan dat soort zaken veel rommeliger.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
Alle reacties Link kopieren
amy_100 schreef:
06-12-2018 09:24
Nee, maar er zijn er genoeg die dat zo voelen volgens mij: “ik wil voor altijd bij hem/haar blijven”.
Dat is een wens, geen gevoel.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
Alle reacties Link kopieren
Ik ben nu 11 jaar samen met mijn man en nooit ontzettend verliefd geweest. We kenden elkaar uit onze studententijd, maar ontdekten toen we weer contact kregen pas hoeveel we gemeen hadden. Ik vond hem ook aantrekkelijk en de spanning was er in het begin ook, maar niet die enorme vlinders. Het klopte gewoon.
Er is dus ook geen 'overgang' geweest. Als ik om me heen kijk dan zie ik dat verliefdheid alleen geen beste basis is. Je kunt namelijk ook verliefd zijn op iemand die totaal niet bij je past, of die je misschien niet eens als leuk mens beschouwt. Hormonen doen rare dingen..
Mijn man is iemand die ik in de eerste plaats een mooi mens vind, iemand die ook een goede vriend had kunnen zijn. Daarnaast vinden we elkaar ook erg aantrekkelijk en willen we ons leven samen delen. Dat is voor mij het hele plaatje :-)
Uiteindelijk zijn er voor mij de drie factoren: gevoel (passie/aantrekkingskracht), wil (de keuze voor de ander) en verstand (overeenkomsten, zelfde passies, doelen, manier van denken over belangrijke zaken). Als je alledrie hebt dan overleeft je relatie ook lastige tijden.
Alle reacties Link kopieren
Ja, klopt inderdaad dat dat een wens is, maar ik vind dat best een hele grote stap om dat gelijk al te willen.
Alle reacties Link kopieren
dubbel
lolapaloeza wijzigde dit bericht op 06-12-2018 09:43
99.23% gewijzigd
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
Alle reacties Link kopieren
lolapaloeza schreef:
06-12-2018 09:41
Jij hoeft dat toch ook helemaal niet meteen, of zelfs maar ooit te willen? Ik ben lang samen geweest met iemand zonder ooit te willen trouwen of 'voor altijd' af te spreken. Het duurt zolang als het duurt. Ik voelde me wel (na verloop van tijd) heel erg verbonden en het was (ook weer na een tijd) wel echt liefde. Tja. Het zou nog steeds we leuk zijn geweest als het voor alitjd zou zijn, maar alleen als wens.

Zeker als je een beetje veel over dingen nadenkt ga je natuurlijk altijd tot de conclusie komen dat je niets zeker weet over de toekomst. Ik zie die wens in zijn meest realistische versie als een 'je best doen'voor'.
Maar vaak is de wens, zeker in het begin van een relatie, de romantische wens dat je voor eeuwig en altijd samen gelukkig zult zijn. Helemaal los van de werkelijkheid en zelfs de persoon met wie je dat dan wenst. Gewoon het sprookjes ideaal.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
Alle reacties Link kopieren
Nee, precies, die zekerheid heb je ook niet, maar ik vind het lastig beoordelen of het speciaal genoeg is om het voor altijd te willen. Erover nadenken belemmert me weleens er gewoon van te genieten. Als ik nergens over nadacht, dan was er ook niks aan de hand en voelde ik me fijn bij die mannen.
Alle reacties Link kopieren
amy_100 schreef:
06-12-2018 09:24
Nee, maar er zijn er genoeg die dat zo voelen volgens mij: “ik wil voor altijd bij hem/haar blijven”. Ik krijg het daar zelf behoorlijk warm van... Mar ik weet dan niet of dat komt omdat ik er blijkbaar zo in sta of doordat het gevoel dan toch te weinig is.
Dat zegt naar mijn idee meer over je persoonlijkheid dan over of de liefde nou echt is. Hoeveel mensen roepen dat niet en gaan een jaar later uit elkaar? Als jij je fijn bij iemand voelt, iemand heel leuk vindt en er wederzijds respect is, dan ben je al een heel eind hoor. Ik vind mijn vriend geweldig maar soms denk ik ook wel eens, ik heb er geen zin meer in. Mijn omgeving, vrienden en familie, ervaren ook allemaal dat soort momenten.
Alle reacties Link kopieren
Aardvarkentje, klopt helemaal. Ik ervaar altijd een soort innerlijke onrust: want wie zegt dat ik niet nóg gekker van een andere man kan worden? Dat geeft me een bepaald schuldig gevoel.

Nuchter in mijn op bedoelde ik trouwens mee dat ik nog nooit een ‘vurig verlangen’ voor iemand heb gevoeld en dat mega verliefde heb ik eigenlijk niet meer zo ervaren als voor mijn eerste vriendje, maar dat was vooral de nieuwigheid/spanning.
Alle reacties Link kopieren
amy_100 schreef:
06-12-2018 10:12
Nee, precies, die zekerheid heb je ook niet, maar ik vind het lastig beoordelen of het speciaal genoeg is om het voor altijd te willen.
Maar waarom is dat 'voor altijd' een vraag voor je? Je hoeft daar toch niets mee?
Ik denk dat je aan de ene kant blijkbaar weinig vertrouwen hebt in jezelf, anders kan je het denk ik beter loslaten. Aan de andere kant begrijp je uitspraken van anderen over ''altijd en eeuwig'' volgens mij niet helemaal.

Het verschil tussen droom en werkelijkheid. Jij vergelijkt jouw werkelijkheid met het droombeeld van een ander. Ja, dan kom je natuurlijk altijd wat te kort. Als jij jezelf bij een nieuwe vent zou afvragen of je voor de rest van je leven dolgelúkkig met hem zou willen zijn, ipv of je de rest van je leven met hém zou willen zijn, kwam daar toch ook een heel ander antwoord uit?
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
Alle reacties Link kopieren
Zo voelt het inderdaad, alsof ik mijn lat altijd gelijk aan een droombeeld leg. Mijn beste vriendin zei me dat vorige week nog: "Waarom ben je zo op zoek naar dat sprankelende gevoel, terwijl het zo fijn is om echt een maatje te hebben tot wie je je aangetrokken voelt?" Vertel het me maar. Het heeft denk ik meer met binden te maken. Ik besef me steeds beter dat ik al heel wat leuke mannen heb laten gaan door mijn (misschien) uitzonderlijke verwachtingen.
Aardvarkentje schreef:
06-12-2018 11:28
Dat zegt naar mijn idee meer over je persoonlijkheid dan over of de liefde nou echt is. Hoeveel mensen roepen dat niet en gaan een jaar later uit elkaar? Als jij je fijn bij iemand voelt, iemand heel leuk vindt en er wederzijds respect is, dan ben je al een heel eind hoor. Ik vind mijn vriend geweldig maar soms denk ik ook wel eens, ik heb er geen zin meer in. Mijn omgeving, vrienden en familie, ervaren ook allemaal dat soort momenten.

Is dit niet inderdaad menselijk.
Ik heb dat zelfs met vriendschappen of werk collega ... dat je gaat denken op sommige momenten “kan het niet anders zeg”.... of dat je twijfelt.
Ligt ook aan het seizoen, je stemming , moment...
amy_100 schreef:
06-12-2018 14:53
Zo voelt het inderdaad, alsof ik mijn lat altijd gelijk aan een droombeeld leg. Mijn beste vriendin zei me dat vorige week nog: "Waarom ben je zo op zoek naar dat sprankelende gevoel, terwijl het zo fijn is om echt een maatje te hebben tot wie je je aangetrokken voelt?" Vertel het me maar. Het heeft denk ik meer met binden te maken. Ik besef me steeds beter dat ik al heel wat leuke mannen heb laten gaan door mijn (misschien) uitzonderlijke verwachtingen.
Dus je hebt spijt? Of komt een jongen steeds spoken in je gedachtes?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven