Wat hielp jou tijdens rouw

12-02-2018 22:52 4389 berichten
Zoals in mijn andere topic staat is mijn moeder 4;5 week geleden overleden, heel onverwachts .

Nu vind ik het heel moeilijk dat rouwen, ik wil eigenlijk niks behalve in mijn Pyama zitten en huilen.

Maar dat helpt niet dat snap ik ook maar wat vind ik het moeilijk om iets te gaan doen, dingen die ik normaal leuk vind boeien me niet,


Ik werk niet dus daar vind ik geen afleiding, wandelen doe ik wel veel want ik heb honden. Maar wat heeft jullie geholpen ik zoek tips van jullie, was het een boek of breien terwijl je dat eerst nooit deed?

Ik hoor het graag!
Allereerst: Gecondoleerd!

Bij mij hielp mandala's kleuren.
Heb je vriendinnen met wie je af kan spreken?
Alle reacties Link kopieren
Tijd helpt. En huilen, en je verdriet uiten. Sterkte, ik weet hoe het voelt :redrose:
Alle reacties Link kopieren
Niet zo veel, hoewel ik veel mensen om me heen had vond ik het eenzaam. Ik kon me niet lang concentreren, dus lezen ofzo lukte niet.
Alle reacties Link kopieren
Gecondoleerd.mij hielp veel er over praten. En je mag verdriet hebben. Je mag ook huilen. Maar probeer ook langzaam het normale leven weer op te pakken.
Sterkte ermee.
Am ende wird alles gut.und wen es nicht gut ist .ist es nicht das ende .
Dank jullie wel🌺

Mandela’s check
Vriendinnen heb ik weinig zin in
Lezen en tv kijken is moeilijk idd concentratie is zeer slecht

Eenzaam ja totaal lost voel ik me
anoniem_363894 wijzigde dit bericht op 12-02-2018 23:01
1.13% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Wil je het echt weten? Opruimen en schoonmaken.

Achteraf bezien bood mij dit denk ik een wat rustiger gevoel. Ik denk omdat ik zo op het materiële deel van het leven tenminste wel enige invloed had. Het hielp natuurlijk ook in het hebben en houden van een opgeruimde en rustige omgeving. Een rust die een soort van soelaas bood in de onrustige gevoelens waaruit rouwen voor mij bestond.
enn wijzigde dit bericht op 12-02-2018 23:02
7.05% gewijzigd
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Ik verloor ook een ouder vrij onverwachts. Ik vond/vind rouwen heel moeilijk, en heb het grotendeels weggedrukt totdat de tijd de scherpe randjes wegnam. Ik hoop dat jij een betere manier vindt. :hug:
Alle reacties Link kopieren
Wat erg, TO. Juist wel rouwen en verdrietig zijn, dat mag gewoon.
Hopelijk is er iemand in je omgeving bij wie je terecht kunt en die een arm om je heen slaat en bij wie je verdrietig mag zijn. Het heeft tijd nodig. Je honden zullen je ook wel veel troost geven, zo zijn dieren.

Verder misschien dit gedicht? Gedichten kunnen soms heel veel troost bieden, vind ik.

Vlinders

Zoals de zachte nachtgeluiden stil komen dwalen in je droom raken gedachten je soms aan.
Dat moeders ook dood kunnen gaan. Dat vaders wel eens kunnen huilen. En dat je nooit weet wat er komt.
Hoe kun je een gedachte laten zwijgen ?
Het zijn net vlinders : kun je vlinders slaan ?
Je wilt gewoon dezelfde blijven. En dat er niemand weg zal gaan.

Johanna Kruit


:hug: sterkte en geef jezelf de tijd.
@enn ik heb vandaag voor het eerst beetje het huishouden gedaan men wat zwaar want het boeit me geen reet.

Zou het oefening baart kunst zijn?
Alle reacties Link kopieren
Bij mij hielp erover praten, dingen ondernemen en zo heel erg.
Nu nog steeds.
Soms komt het gewoon vaak ineens terug naar boven en laat ik het toe.
Alle reacties Link kopieren
Enn schreef:
12-02-2018 23:01
Wil je het echt weten? Opruimen en schoonmaken.

Achteraf bezien bood mij dit denk ik een wat rustiger gevoel. Ik denk omdat ik zo op het materiële deel van het leven tenminste wel enige invloed had. Het hielp natuurlijk ook in het hebben en houden van een opgeruimde en rustige omgeving. Een rust die een soort van soelaas bood in de onrustige gevoelens waaruit rouwen voor mij bestond.
Dit ja, stil zitten kon ik ook niet.
Alle reacties Link kopieren
Engelsdropspikkels schreef:
12-02-2018 23:04
@enn ik heb vandaag voor het eerst beetje het huishouden gedaan men wat zwaar want het boeit me geen reet.

Zou het oefening baart kunst zijn?
Geen idee? Het bracht voor mij ook een structuur in de dag en verder rouwt en verwekt iedereen weer anders.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Alle reacties Link kopieren
Gecondoleerd.

Ik verloor mijn moeder ook totaal onverwacht. Ik heb een week of 2 thuis gezeten en heb me toen, na alle afwikkelingen en de roes waarin ik leefde, als een wilde op mijn werk gestort.

Needless to say dat ik 2 maanden later de prijs betaalde. Stortte in.
Dus neem je tijd. Voor rouw staat geen protocol en er is geen handboek voor.
Alles komt goed, alleen de rest niet
Alle reacties Link kopieren
Ik probeerde weer verdere gaan met mijn leven, dat anderhalf jaar in de ijskast had gestaan, terwijl ik de leukste tijd van mijn leven moest hebben als student. Ben dus helemaal los gegaan. Tot het gekke af, maar goed, dat was niet de beste manier, in de zin dat ik er lustig over heen geleefd heb, maar wel de enge die toen werkte. Moraal is dus dat je een btje je eigen gevoel moet volgen
poeszie wijzigde dit bericht op 12-02-2018 23:09
0.51% gewijzigd
Wat lief van jullie doet me goed, ik ken natuurlijk ook mensen die gerouwd hebben maar in mijn ogen is iedereen zo sterk en stoer.

Ik voel me volledig uit het lood geslagen fuctioneer amper.

Voel me dan zwak en klein in verhouding, dus ik hoop op goede tips
Alle reacties Link kopieren
Poeszie schreef:
12-02-2018 23:08
IMoralisme dus dat je een btje je eigen gevoel moet volgen
Ja, dit. En wat kan dat retelastig zijn en al helemaal in zo'n verdrietige periode.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb me indertijd ook gestort op het huishouden enzo.
Daarnaast woonde ik nog thuis en had ik een jonger broertje. M'n vader was zo ontdaan door het overlijden van m'n moeder dat hij de eerste tijd niks kon.

Ik runde het hele huishouden, zorgde dat broerlief naar school ging en dat hij z'n verhaal kwijt kon.

Stilzitten kon ik niet.
Alle reacties Link kopieren
Engelsdropspikkels schreef:
12-02-2018 23:08
Wat lief van jullie doet me goed, ik ken natuurlijk ook mensen die gerouwd hebben maar in mijn ogen is iedereen zo sterk en stoer.

Ik voel me volledig uit het lood geslagen fuctioneer amper.

Voel me dan zwak en klein in verhouding, dus ik hoop op goede tips
Er zijn eigenlijk geen tips omdat ieder rouwt op zijn eigen manier, lastige materie.
Alles komt goed, alleen de rest niet
Alle reacties Link kopieren
Engelsdropspikkels schreef:
12-02-2018 23:08
Wat lief van jullie doet me goed, ik ken natuurlijk ook mensen die gerouwd hebben maar in mijn ogen is iedereen zo sterk en stoer.

Ik voel me volledig uit het lood geslagen fuctioneer amper.

Voel me dan zwak en klein in verhouding, dus ik hoop op goede tips
Maar je bent niet zwak en klein.
Je hebt iets meegemaakt wat grote impact heeft gehad op je leven. Iedereen gaat daar net wat anders mee om.
Er is geen juiste manier van rouwen of geen verkeerde manier. Als het voor jou goed voelt is het prima toch?
Alle reacties Link kopieren
Gecondoleerd.

De eerste 2 weken deed ik naast het helpen met het regelen van de begrafenis niets anders dan een 'simpele' serie kijken. Ik heb toen maar liefst vier seizoenen achter elkaar gekeken met mijn verstand op nul, puur als afleiding.
You can breathe, you can blink, you can cry. Hell, you’re all gonna be doing that.
Alle reacties Link kopieren
Erover praten hielp mij wel.
Hoe is je moeder overleden? Als het zo plotseling was..

Bij mijn moeder zagen we het van mijlenver aankomen, kanker met veel grote uitzaaiingen. Grootste gedeelte van het verwerken was al gedaan zeg maar voor ze overleed. Wat mij ook hielp was dat mijn moeder een moeilijke vrouw was, vooral voor zichzelf, die blij was dat het over was. Dat ze mocht sterven en we afscheid hebben kunnen nemen.

Accepteren in niet makkelijk, ik heb veel gelezen over dood en rouwverwerking in die tijd. Veel dvd's gekeken van series die zij op haar ziekbed wilde terug van vroeger en ik heb heel veel gepuzzeld. Minimaal 3000 stukjes, anders is er niets aan.

Nou ja, en de beste therapie voor mij dan. Ik werk met kinderen, die je toch altijd weer doen lachen en je willen knuffelen. Onverwacht uit de hoek komen. En eigenlijk, door steeds groter te worden laten zien dat de wereld door gaat. Klinkt heel stom, maar dat werkt voor mij altijd als ik verdrietig ben.
"Want iedereen verdient een 23ste kans"
Remco Veldhuis (Een lang verhaal kort)
Dat is het juist het voelt niet goed ik sta in drijfzand en ik wil eruit !

Ik wil best rouwen maar niet verzuipen, ik denk niet dat er veel mensen zijn die eigenlijk alleen maar op de bank zitten te huilen hele dagen ik word verteerd door het enorme verdriet , het vliegt me naar de strot verschrikkelijk .

Ik wil me iets sterker voelen
Alle reacties Link kopieren
Engelsdropspikkels schreef:
12-02-2018 23:32
Dat is het juist het voelt niet goed ik sta in drijfzand en ik wil eruit !

Ik wil best rouwen maar niet verzuipen, ik denk niet dat er veel mensen zijn die eigenlijk alleen maar op de bank zitten te huilen hele dagen ik word verteerd door het enorme verdriet , het vliegt me naar de strot verschrikkelijk .

Ik wil me iets sterker voelen
Het wordt minder erg. Klinkt als een dooddoener maar is echt zo. Geef het tijd.
Alles komt goed, alleen de rest niet
Alle reacties Link kopieren
Dat de ene er minder last van heeft, wil niet zeggen dat die sterker is dan jij!
Sommigen gaan door en storten later in. Sommigen stoppen het weg en kijken er pas naar als de scherpe randjes eraf zijn. Sommigen zijn meteen verslagen.
Niemand is daarin sterk of zwak, goed of slecht. Iedereen heeft in rouw zijn eigen weg te vinden.

Misschien vind je het fijn om wat gesprekken te hebben met de (praktijkondersteuner van de) huisarts. Kunnen zij je wat handvatten geven.

Het enige wat mij een heeeeel klein beetje afleidde van mijn verdriet was enge series kijken. Criminal minds ofzo.

En mijn hond heeft me er doorheen gesleept. Door hem MOEST ik mijn bed uit en het huis uit.

Het is voor jou nog zo vers! En nee, het verdriet wordt niet minder met de tijd, maar je leert ermee omgaan. Het gaat MET je leven ipv je tegenhouden om te leven.

Ik ga deze week een pot maken. Als ik dan een herinnering aan mijn overleden zus heb, schrijf ik die op een briefje en stop hem erin. Ik had dat al veel eerder willen doen. Zo raakt ze nooit "kwijt".

To, ik wens je heel veel kracht in het rouwen op jouw eigen manier.

Liefs
"Even if I knew that tomorrow the world would go to pieces, I would still plant my apple tree."

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven