Psyche
alle pijlers
Bang om dement te worden.
zaterdag 21 april 2018 21:53
Nu ik ouder word, (net 45, eigenlijk dus best nog jong) spookt dit steeds meer door mijn hoofd.
Mijn overgrootmoeder, oma en de zussen van mijn oma, waren allemaal dement. Mijn moeder (71) gelukkig nog niet, maar ook die is best wel meebezig, heb ik het idee. (Dingen op FB van de alzheimerstichting e.d.)
Ik heb dingen gezeten bij mijn oma en haar zussen, wat ik echt niet wil voor mezelf, geen besef meer van hygiëne, hallucineren en dat wil ik dus echt niet. Ik ben ook zeker van plan om hier een euthanasieverklaring voor optie stellen, voor het te laat is, maar besef ook dat het ook aan mij voorbij kan gaan.
Zijn er meer forum leden met deze angst?
Mijn overgrootmoeder, oma en de zussen van mijn oma, waren allemaal dement. Mijn moeder (71) gelukkig nog niet, maar ook die is best wel meebezig, heb ik het idee. (Dingen op FB van de alzheimerstichting e.d.)
Ik heb dingen gezeten bij mijn oma en haar zussen, wat ik echt niet wil voor mezelf, geen besef meer van hygiëne, hallucineren en dat wil ik dus echt niet. Ik ben ook zeker van plan om hier een euthanasieverklaring voor optie stellen, voor het te laat is, maar besef ook dat het ook aan mij voorbij kan gaan.
Zijn er meer forum leden met deze angst?
Such a beautiful place to be with Friends.
zaterdag 21 april 2018 21:56
Wat erg dat je hier op jouw leeftijd al mee bezig bent. Ik heb vandaag genoten van de zon, van mijn man, mijn huis... Mijn oma was dement, mijn moeder wordt ook vergeetachtig, maar ik ben van jouw leeftijd en ik leef NU. Wat de toekomst brengt? Geen idee, misschien loop ik morgen onder een auto. Maar dan heb ik wel genoten van vandaag.
zaterdag 21 april 2018 21:59
Oh ik geniet ook zeker van het leven hoor... ben er niet 24/7 mee bezig, maar het schiet wel regelmatig door mijn hoofd.Joni_de_tweede schreef: ↑21-04-2018 21:56Wat erg dat je hier op jouw leeftijd al mee bezig bent. Ik heb vandaag genoten van de zon, van mijn man, mijn huis... Mijn oma was dement, mijn moeder wordt ook vergeetachtig, maar ik ben van jouw leeftijd en ik leef NU. Wat de toekomst brengt? Geen idee, misschien loop ik morgen onder een auto. Maar dan heb ik wel genoten van vandaag.
Such a beautiful place to be with Friends.
zaterdag 21 april 2018 22:03
Wat heftig voor je. Lijkt me heel moeilijk om dit van dichtbij mee te maken bij iemand waar je van houdt. Ook naar om te beseffen dat dat misschien je voorland is.
Maar.
Is er misschien onlangs iets gebeurd, iets moeilijks, verdrietigs, iets waarover je geen controle had? Kortom, een mogelijke reden waarom dit nu zo in je hoofd zit? Rationeel zul je vast wel begrijpen dat het geen zin heeft om je twee decennia druk te gaan zitten maken om iets dat mogelijk gaat gebeuren.
Ik herken de angst om ziek te worden, al ging het bij mij niet over dementie. Bij mij, en dat zag ik gelukkig zelf ook in, lagen er andere trauma's aan ten grondslag. Daar heb ik therapie voor gevolgd. Nu is dat weg en speelt alleen nog lichtjes op als ik veel stress of verdriet heb.
Kan het bij jou ook zoiets zijn?
Maar.
Is er misschien onlangs iets gebeurd, iets moeilijks, verdrietigs, iets waarover je geen controle had? Kortom, een mogelijke reden waarom dit nu zo in je hoofd zit? Rationeel zul je vast wel begrijpen dat het geen zin heeft om je twee decennia druk te gaan zitten maken om iets dat mogelijk gaat gebeuren.
Ik herken de angst om ziek te worden, al ging het bij mij niet over dementie. Bij mij, en dat zag ik gelukkig zelf ook in, lagen er andere trauma's aan ten grondslag. Daar heb ik therapie voor gevolgd. Nu is dat weg en speelt alleen nog lichtjes op als ik veel stress of verdriet heb.
Kan het bij jou ook zoiets zijn?
zaterdag 21 april 2018 22:10
Ik ga als het lukt is september weer studeren, dus dit is iddmisschien wel een goede motivatie om nog harder te blokken voor de toelatingstoetsen.ClumsyNinja schreef: ↑21-04-2018 22:02Ik snap je wel. Ben 10 jaar jonger dan jij maar t zit in de familie. Voor mij betekent het: het motiveert me tot gezond leven, blijven leren en sporten.
En mocht ik ooit het begin bij mezelf bemerken dan maak ik er een einde aan.
Such a beautiful place to be with Friends.
zaterdag 21 april 2018 22:12
Nee niets gebeurd gelukkig, was meer dat ik, steeds dichter bij de 50 kom, dat ik er meer mee bezigden denk ik.Jufjoke schreef: ↑21-04-2018 22:03Wat heftig voor je. Lijkt me heel moeilijk om dit van dichtbij mee te maken bij iemand waar je van houdt. Ook naar om te beseffen dat dat misschien je voorland is.
Maar.
Is er misschien onlangs iets gebeurd, iets moeilijks, verdrietigs, iets waarover je geen controle had? Kortom, een mogelijke reden waarom dit nu zo in je hoofd zit? Rationeel zul je vast wel begrijpen dat het geen zin heeft om je twee decennia druk te gaan zitten maken om iets dat mogelijk gaat gebeuren.
Ik herken de angst om ziek te worden, al ging het bij mij niet over dementie. Bij mij, en dat zag ik gelukkig zelf ook in, lagen er andere trauma's aan ten grondslag. Daar heb ik therapie voor gevolgd. Nu is dat weg en speelt alleen nog lichtjes op als ik veel stress of verdriet heb.
Kan het bij jou ook zoiets zijn?
Such a beautiful place to be with Friends.
zaterdag 21 april 2018 22:16
Hoe ouder je wordt hoe groter de kans op dementie. En mensen worden steeds ouder. Ik kan me heel goed voorstellen dat je, gezien je familiegeschiedenis, deze angst hebt.
Maar je bent nu nog hartstikke jong natuurlijk. En je moeder is nog goed bij de tijd begrijp ik.
Ik denk dat het enige wat je kunt doen wb het eventueel dement worden zo gezond mogelijk proberen te blijven. Probeer zowel lichamelijk als geestelijk in conditie te blijven. Meer kun je niet doen. Je weet toch nooit hoe je leven verder gaat verlopen.
Mijn ouders waren altijd heel erg bezig met scenario's over hun einde en hoe ze het zouden willen enz. Hadden ook euthanasieverklaringen opgesteld. Uiteindelijk is alles heel anders gelopen. Het leven en ook de dood zijn meestal niet te regisseren.
Maar je bent nu nog hartstikke jong natuurlijk. En je moeder is nog goed bij de tijd begrijp ik.
Ik denk dat het enige wat je kunt doen wb het eventueel dement worden zo gezond mogelijk proberen te blijven. Probeer zowel lichamelijk als geestelijk in conditie te blijven. Meer kun je niet doen. Je weet toch nooit hoe je leven verder gaat verlopen.
Mijn ouders waren altijd heel erg bezig met scenario's over hun einde en hoe ze het zouden willen enz. Hadden ook euthanasieverklaringen opgesteld. Uiteindelijk is alles heel anders gelopen. Het leven en ook de dood zijn meestal niet te regisseren.
zaterdag 21 april 2018 22:30
Hoe zie je dat voor je? Zo makkelijk is het niet om er zelf een einde aan te maken hoor.ClumsyNinja schreef: ↑21-04-2018 22:02Ik snap je wel. Ben 10 jaar jonger dan jij maar t zit in de familie. Voor mij betekent het: het motiveert me tot gezond leven, blijven leren en sporten.
En mocht ik ooit het begin bij mezelf bemerken dan maak ik er een einde aan.
zaterdag 21 april 2018 22:33
Aan mijn moeder’s kant zit het ook heel erg in de familie. Mijn moeder heeft inmiddels cognitieve problemen, ernstiger dan ouderdomsverwarring, maar nog geen dementie. Ze verandert hierdoor al best wel en dat vind ik best moeilijk. En als ik dan daar verdrietig over ben, dan schiet ook wel eens door mijn hoofd dat het dus ook mogelijk is dat ik erfelijk belast ben. Dus ik herken de angst.
zaterdag 21 april 2018 22:40
Ik herken dit wel. Hoewel in mijn familie meer mensen een alzheimer diagnose hebbem gekregen op latere leeftijd, is mijn vader er al op zijn 60e aan gestorven.. ik was toen nog in mijn 2per jaren en heb het dus van heel dichtbij meegemaakt. Voor mij is het de grootste nachtmerrie die me kan overkomen. Dat nooit. Ik ben dus zeker van plan voor mijn 50e alles geregeld te hebben om eruit te kunnen piepen zodra die diagnose wordt gesteld. Dit duurt nog wel een heel aantal jaren. Een paar jaar geleden ben ik genetisch getest voor mijn dochter. Er was een kans dat als "bijvangst" ook informatie zou worden gevonden op een verhoogde kans op alzheimer op jonge leeftijd.. ik heb heel expliciet aangegeven dit niet te willen weten. Dat is een tijdbom die geen zekerheid geeft maar wel eeb enorm stempel drukt op je toekomstperspectief terwijl je preventief niets kunt doen.
Het heeft mij geleerd het leven in het nu enorm te waarderen, nooit uit te stellen en tijdig voorbereid zijn om je noodlot te ontlopen. No way dat ik die helse weg helemaal ga afleggen.. maar dat zijn complexe zaken en ik weet nog niet goed hoe ik dat kan voorkomen.. maar daar denk ik op< 40 dus al wel over na
Het heeft mij geleerd het leven in het nu enorm te waarderen, nooit uit te stellen en tijdig voorbereid zijn om je noodlot te ontlopen. No way dat ik die helse weg helemaal ga afleggen.. maar dat zijn complexe zaken en ik weet nog niet goed hoe ik dat kan voorkomen.. maar daar denk ik op< 40 dus al wel over na
zondag 22 april 2018 01:02
Ik denk er ook wel eens aan. Mijn beide oma's waren dement.
Mijn ene oma op een gegeven moment heel erg en dat was echt eens lijdensweg. Die heeft zo vaak geroepen dat ze naar haar moeder wilde, helemaal toen haar vroegere schoolvriendin was overleden (die had ze echt al ik weet niet hoe lang niet meer gezien maar die bleek in het zelfde verzorgingshuis te wonen en was daar echt haar maatje terwijl ze beide dement waren). Maar zodra je dement wordt kun je dus niet meer een euthanasie verklaring vragen. En naderhand kwamen er naast dementie nog andere dingen bij, echt verschrikkelijk. Ik zag mijn oma echt zo erg veranderen, dat ze me niet meer kende vond ik ook erg maar dat ik mijn oma qua gedrag soms niet meer herkende vond ik erger en dat je niks voor haar kunt doen
Bij mijn andere oma was het nog niet zo erg en die stond nog steeds vrolijk in het leven enzo toen ze vredig in haar slaap overleed.
Mijn moeder heeft ook een paar keer gezegd dat als het bij haar zo erg wordt dat het dan niet meer hoeft en dat ze hoopt dat ze dan niet zo hoeft te lijden. Heb haar gezegd dat ze dan op tijd een euthanasie verklaring moet regelen want dat kan ik niet.
Mijn ene oma op een gegeven moment heel erg en dat was echt eens lijdensweg. Die heeft zo vaak geroepen dat ze naar haar moeder wilde, helemaal toen haar vroegere schoolvriendin was overleden (die had ze echt al ik weet niet hoe lang niet meer gezien maar die bleek in het zelfde verzorgingshuis te wonen en was daar echt haar maatje terwijl ze beide dement waren). Maar zodra je dement wordt kun je dus niet meer een euthanasie verklaring vragen. En naderhand kwamen er naast dementie nog andere dingen bij, echt verschrikkelijk. Ik zag mijn oma echt zo erg veranderen, dat ze me niet meer kende vond ik ook erg maar dat ik mijn oma qua gedrag soms niet meer herkende vond ik erger en dat je niks voor haar kunt doen
Bij mijn andere oma was het nog niet zo erg en die stond nog steeds vrolijk in het leven enzo toen ze vredig in haar slaap overleed.
Mijn moeder heeft ook een paar keer gezegd dat als het bij haar zo erg wordt dat het dan niet meer hoeft en dat ze hoopt dat ze dan niet zo hoeft te lijden. Heb haar gezegd dat ze dan op tijd een euthanasie verklaring moet regelen want dat kan ik niet.
zondag 22 april 2018 06:17
Ik lees ook weleens over dementie. Mijn opa was dement. Ik geloof dat hij 76 was toen hij overleed. Ik heb hem alleen gekend als dement, niet in zijn gezonde jaren. Het komt omdat ikzelf toen erg jong was. Mijn andere opa was volgens mij niet dement. Hij overleed toen hij 84 was.
Mijn vader is 78 en is in de verste verte niet dement. Hij is er wel bang voor, maar m.i. niet terecht. Hij is nog steeds helder van geest, m.i.
Ikzelf ben bijna 52. Ik ben er ook niet bang voor. Ik probeer er wel de vinger op te leggen wanneer iemand dement wordt, of de ziekte van Alzheimer krijgt. Ik zag ooit een vrouw van 37 die dement werd. En een vrouw ouder dan 100 die nog helder van geest is. Ze zit wel in een verzorgingstehuis.
Ik heb gelezen dat sociale activiteiten en verstandelijke activiteiten zoals het leren van een vreemde taal op oudere leeftijd (ik was ongeveer 50 toen ik Japans ging leren) de kans op dementie af doet nemen, en de leeftijd waarbij de eerste verschijnselen optreden doet stijgen.
Mijn vader is 78 en is in de verste verte niet dement. Hij is er wel bang voor, maar m.i. niet terecht. Hij is nog steeds helder van geest, m.i.
Ikzelf ben bijna 52. Ik ben er ook niet bang voor. Ik probeer er wel de vinger op te leggen wanneer iemand dement wordt, of de ziekte van Alzheimer krijgt. Ik zag ooit een vrouw van 37 die dement werd. En een vrouw ouder dan 100 die nog helder van geest is. Ze zit wel in een verzorgingstehuis.
Ik heb gelezen dat sociale activiteiten en verstandelijke activiteiten zoals het leren van een vreemde taal op oudere leeftijd (ik was ongeveer 50 toen ik Japans ging leren) de kans op dementie af doet nemen, en de leeftijd waarbij de eerste verschijnselen optreden doet stijgen.
World of Warcraft: Legion
zondag 22 april 2018 07:40
We verdwijnen allemaal tenslotte. Zelfs de grootsten onder ons kunnen vaak niet bogen op een afscheid op de toppen van hun kunnen. Bijna iedereen wordt zielig als hij oud is. De jonkies zijn dan slimmer en krachtiger en overtroeven hem.
Over honderd jaar zijn ook de jonkies in de duisternis verdwenen.
Over honderd jaar zijn ook de jonkies in de duisternis verdwenen.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
zondag 22 april 2018 07:41
In haar zussen, wat ik echt niet wil voor mezelf, geen besef meer van hygiëne, hallucineren en dat wil ik dus echt niet. Ik ben ook zeker van plan om hier een euthanasieverklaring voor optie stellen, voor het te laat is, maar besef ook dat het ook aan mij voorbij kan gaan.
Helaas is het hebben van een euthanasieverklaring geen vrijbrief om een eind aan je leven te kunnen laten maken.
Zeker niet bij dementie/alzheimer. Je moet wilsbekwaam verschillende keren aangeven dat je niet meer verder wilt. Oa bij je huisarts, verzorgenden etc. En het probleem is dat je niet meer wilsbekwaam bent als je dement bent, ook al zou je dan nog je heldere momenten hebben.
Ergo: je zou over moeten gaan tot euthanasie als je nog ‘goed’ bent, wilsbekwaam, en je weloverwogen die beslissing kunt nemen. Maarja, dan ben je nog relatief goed, en niet slecht genoeg..
https://www.nvve.nl/wat-euthanasie/euth ... j-dementie
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zondag 22 april 2018 07:47
Kan best mooi zijn toch dat de dood iedereen verenigt? Of je nu oud bent, eenzaam of populair, geliefd of gehaat, mooi of lelijk, gezond of kwakkelig, we gaan allemaal naar dezelfde plek. Oh, ik weet dat sommigen het liefste nog zouden willen discrimineren en de helft van de mensen naar de hemel zouden willen sturen en de andere helft naar de hel, maar er is gelukkig geen bewijs dat dit ook echt gebeurt.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
zondag 22 april 2018 07:54
zondag 22 april 2018 08:05
Maar ik herken de pijn wel hoor. Heb ik ook wel als ik naar zo'n natuurfilm zit te kijken en de eens zo krachtige machtige leeuw verliest het gevecht van een jongere en wordt uit de groep gestoten. Dan zie je hem zo zielig rondlopen, kreupel en met zwerende wonden, kan geen eten meer vangen en sterft tenslotte. En wordt voer voor anderen.
En mensen zijn doorgaans gewoon niet veel groter wat dat betreft. Eerst ontwikkeling, daarna glorie; daarna verval.
En mensen zijn doorgaans gewoon niet veel groter wat dat betreft. Eerst ontwikkeling, daarna glorie; daarna verval.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
zondag 22 april 2018 08:31
Heb je mensen met dementie meegemaakt? Daar is weinig moois aan. Ja, de dood komt met recht als een verlossing, maar de periode ervoor is bijna mensonterend.retrostar schreef: ↑22-04-2018 07:47Kan best mooi zijn toch dat de dood iedereen verenigt? Of je nu oud bent, eenzaam of populair, geliefd of gehaat, mooi of lelijk, gezond of kwakkelig, we gaan allemaal naar dezelfde plek. Oh, ik weet dat sommigen het liefste nog zouden willen discrimineren en de helft van de mensen naar de hemel zouden willen sturen en de andere helft naar de hel, maar er is gelukkig geen bewijs dat dit ook echt gebeurt.
Ik heb met deze mensen gewerkt, flinke tijd geleden, maar elke persoon heeft een onuitwisbare indruk op me gemaakt.
Ik begrijp degenen die schrijven dat ze het niet mee willen maken ook erg goed. Maar wat al werd gezegd, eenmaal in verval, kun je vaak geen akkoord meer geven op je euthanasieverklaring. Dat is een heel vervelend grijs gebied.
Hips, hopsakee en pierlala.
zondag 22 april 2018 08:34
Ik ben jonger dan jij, maar ook ik heb een zekere angst dat ik dement zal worden. Vooral als ik iets vergeet of niet helemaal goed uit m’n woorden kom vliegt er even door mijn hoofd “zou dit het begin zijn?”. Rationeel slaat het nergens op.
Ben er echt niet continue mee bezig, maar de gedachte spookt met een zekere regelmaat door mijn hoofd.
Ben er echt niet continue mee bezig, maar de gedachte spookt met een zekere regelmaat door mijn hoofd.
zondag 22 april 2018 08:40
