Psyche
alle pijlers
Jaren later nog steeds spijt..
dinsdag 16 april 2019 22:01
Zijn er sociale dingen (omgang met andere mensen) die je hebt gedaan in het verleden en waar je nog steeds wel eens met spijt aan terug denkt?
Ik had toen ik 16 was een vakantievriendje. Leuke knul, slim, beetje introvert.
Na de vakantie hielden we contact en na een maand of wat spraken we in het weekend een keer af. Dit liep al vanaf de eerste minuut stroef en ik vermoed dat dat vooral aan mij lag. Ik was de vorige avond tot laat uit geweest, moe, brak en verkouden. Na een half uur had ik er al helemaal geen zin meer in. Dat was een beetje een probleem, want we waren onderweg naar een museum en zouden daarna nog wat gaan eten. Bij de entree van het museum zei ik: weet je, ik vond je op vakantie aardig maar hier in Nederland ben je een stuk saaier. Het klikt niet meer, laten we gewoon naar huis gaan want dit is zonde van de tijd.
Er ontstond een beetje een ongemakkelijk gesprek, maar hij hield al snel de eer aan zichzelf en wenste me veel succes, en na 5 minuten was ik onderweg naar huis en liet ik hem achter in een stad waar hij speciaal voor mij naar toe was gereisd. Dat was het laatste contact dat we hadden, ik heb hem nog wel een berichtje gestuurd maar daar reageerde hij niet meer op (kan ik me voorstellen).
Ik vind dit achteraf echt intens gemeen van mezelf en ik denk er nog steeds vaak met spijt aan terug.
Ik had toen ik 16 was een vakantievriendje. Leuke knul, slim, beetje introvert.
Na de vakantie hielden we contact en na een maand of wat spraken we in het weekend een keer af. Dit liep al vanaf de eerste minuut stroef en ik vermoed dat dat vooral aan mij lag. Ik was de vorige avond tot laat uit geweest, moe, brak en verkouden. Na een half uur had ik er al helemaal geen zin meer in. Dat was een beetje een probleem, want we waren onderweg naar een museum en zouden daarna nog wat gaan eten. Bij de entree van het museum zei ik: weet je, ik vond je op vakantie aardig maar hier in Nederland ben je een stuk saaier. Het klikt niet meer, laten we gewoon naar huis gaan want dit is zonde van de tijd.
Er ontstond een beetje een ongemakkelijk gesprek, maar hij hield al snel de eer aan zichzelf en wenste me veel succes, en na 5 minuten was ik onderweg naar huis en liet ik hem achter in een stad waar hij speciaal voor mij naar toe was gereisd. Dat was het laatste contact dat we hadden, ik heb hem nog wel een berichtje gestuurd maar daar reageerde hij niet meer op (kan ik me voorstellen).
Ik vind dit achteraf echt intens gemeen van mezelf en ik denk er nog steeds vaak met spijt aan terug.
dinsdag 16 april 2019 22:07
Ik kan me voorstellen dat je hier niet al te fijn op terugkijkt. Zelf heb ik ook wel momenten die ik liever anders had aangepakt. Ik denk dat iedereen dat wel heeft.
Uiteindelijk heb je er niets aan om er nog op terug te kijken, al is dat makkelijker gezegd dan gedaan. Misschien hem eens opzoeken op social media en een gesprek starten?
Uiteindelijk heb je er niets aan om er nog op terug te kijken, al is dat makkelijker gezegd dan gedaan. Misschien hem eens opzoeken op social media en een gesprek starten?
dinsdag 16 april 2019 22:11
En zo hebben we vast allemaal wel momenten waarvan we nu denken “ik kan mezelf wel voor m’n kop slaan” ik ook hoor..
Zo heb ik me jaren geleden “laten verleiden” door het toenmalig vriendje van mijn toenmalig beste vriendin.. je voelt hem al aankomen. Dat is niks geworden en vriendschap voor altijd naar de klote!
Zo heb ik me jaren geleden “laten verleiden” door het toenmalig vriendje van mijn toenmalig beste vriendin.. je voelt hem al aankomen. Dat is niks geworden en vriendschap voor altijd naar de klote!
dinsdag 16 april 2019 22:18
Oh best wel veel dingen eigenlijk, maar waar ik 's nachts in bed nog wel eens aan denk (en me dan keihard schaam 
) is dat ik me ooit heel wanhopig heb gedragen toen een vriendje de relatie verbrak. Brieven schrijven, kaartje gestuurd en een paar mailtjes. Echt absurd en beschamend, en soms krijg ik er nog steeds een zweetaanval van wat hij hij wel niet van me gedacht moet hebben. (en nog steeds denkt vrees ik). Dit is nu 20 jaar geleden ofzo en ik heb me daarna gelukkig nooit meer zo belachelijk gedragen, ik heb er wel van geleerd.
) is dat ik me ooit heel wanhopig heb gedragen toen een vriendje de relatie verbrak. Brieven schrijven, kaartje gestuurd en een paar mailtjes. Echt absurd en beschamend, en soms krijg ik er nog steeds een zweetaanval van wat hij hij wel niet van me gedacht moet hebben. (en nog steeds denkt vrees ik). Dit is nu 20 jaar geleden ofzo en ik heb me daarna gelukkig nooit meer zo belachelijk gedragen, ik heb er wel van geleerd.
dinsdag 16 april 2019 22:22
Ja, ik ben ook schuldig..
Tijdens een sportwedstrijd raakte ik met een voor mij onbekende man aan de praat. Hij vertelde mij over hoe prachtig zijn bruiloft was en hoeveel geld dat wel niet heeft gekost. Ik vond hem behoorlijk opscheppen en naast zijn schoenen lopen dus toen ik erachter kwam dat hij inmiddels alleen woonde maakte ik de opmerking: 'dat heeft vast meer gekost dan de bruiloft!' Ik bedoelde daar mee dat scheiden duurder is dan de bruiloft. Bleek zn vrouw te zijn overleden
Tijdens een sportwedstrijd raakte ik met een voor mij onbekende man aan de praat. Hij vertelde mij over hoe prachtig zijn bruiloft was en hoeveel geld dat wel niet heeft gekost. Ik vond hem behoorlijk opscheppen en naast zijn schoenen lopen dus toen ik erachter kwam dat hij inmiddels alleen woonde maakte ik de opmerking: 'dat heeft vast meer gekost dan de bruiloft!' Ik bedoelde daar mee dat scheiden duurder is dan de bruiloft. Bleek zn vrouw te zijn overleden
dinsdag 16 april 2019 22:24
Nou nou... als je hem nou maanden had gestalkt, spandoeken, snachts opduiken, ondergoed opsturen, familie lastigvallen.. dán was het beschamend en absurd geweest. Dit is gewoon iets wat iedereen met liefdesverdriet wel eens gedaan heeft (voor het app-tijdperk).QueenArachnia schreef: ↑16-04-2019 22:18Oh best wel veel dingen eigenlijk, maar waar ik 's nachts in bed nog wel eens aan denk (en me dan keihard schaam
dinsdag 16 april 2019 22:27
dinsdag 16 april 2019 22:30
Jawel, dat is ook zo, maar ik ben juist iemand die heel zelfstandig is en ik had NOOIT van mezelf verwacht dat ik het zo zou doen. Het waren ook gewoon wanhopige mailtjes.
dinsdag 16 april 2019 22:33
Hahahahaha ja zo’n ervaring heb ik ook.. voor mijn gevoel hield de wereld op met draaien en mijn leven was zinloos zonder hem. Hoe moest ik nou verder zonder hem.. i was such a dramaqueen!QueenArachnia schreef: ↑16-04-2019 22:18Oh best wel veel dingen eigenlijk, maar waar ik 's nachts in bed nog wel eens aan denk (en me dan keihard schaam
dinsdag 16 april 2019 22:34
Ja, waarom niet.. misschien word het wel een heel leuk gesprek en kunnen jullie er nu beide om lachen. Misschien kom je dan ook van dat gevoel af.Asiram schreef: ↑16-04-2019 22:07Ik kan me voorstellen dat je hier niet al te fijn op terugkijkt. Zelf heb ik ook wel momenten die ik liever anders had aangepakt. Ik denk dat iedereen dat wel heeft.
Uiteindelijk heb je er niets aan om er nog op terug te kijken, al is dat makkelijker gezegd dan gedaan. Misschien hem eens opzoeken op social media en een gesprek starten?
dinsdag 16 april 2019 23:09
Ca 12 jaar geleden kreeg ik een rare situatie via de sms met een toenmalige vriendin van mij.
Daarna heb ik het contact wat op een ongelukkige manier verbroken met haar; had ik niet zo moeten doen.
Nog wel geprobeerd om het contact te lijmen; dmv een brief (met excuses), maar nooit een reactie op ontvangen.
Vorig jaar ben ik haar weer tegengekomen (inmiddels met kinderen).
Wel even met elkaar gesproken, maar erg oppervlakkig.
Heb vaak nog wel spijt zoals het destijds gegaan is.
Ze heeft altijd zeer veel voor mij betekent.
Daarna heb ik het contact wat op een ongelukkige manier verbroken met haar; had ik niet zo moeten doen.
Nog wel geprobeerd om het contact te lijmen; dmv een brief (met excuses), maar nooit een reactie op ontvangen.
Vorig jaar ben ik haar weer tegengekomen (inmiddels met kinderen).
Wel even met elkaar gesproken, maar erg oppervlakkig.
Heb vaak nog wel spijt zoals het destijds gegaan is.
Ze heeft altijd zeer veel voor mij betekent.
dinsdag 16 april 2019 23:19
Op mijn 17e had ik mijn eerste vriendje. Hij was een paar jaar ouder en erg gek op mij. Ik was achteraf gezien niet echt verliefd, maakte het uit, miste hem toch weer en zo ging dat door. Uiteindelijk heb ik hem flink pijn gedaan door het 3 keer uit te maken in 2 jaar tijd en was hij erg kwaad op mij.
Pas achteraf, toen ik zelf stapelgek op iemand was, besefte ik dat het heel erg lullig was wat ik gedaan had, maar ik was nog jong en ik had het echt niet door.
Verder was ik nooit zo goed in contacten onderhouden. Dan stelde ik het telkens uit om iemand te bellen en op een gegeven moment durfde ik het niet meer omdat ik te lang gewacht had. Echt heel jammer, ik dacht dan wel vaak aan diegene, maar dacht steeds: “ Die kan ik morgen beter bellen.” Nog steeds mis ik sommige mensen wel.
Pas achteraf, toen ik zelf stapelgek op iemand was, besefte ik dat het heel erg lullig was wat ik gedaan had, maar ik was nog jong en ik had het echt niet door.
Verder was ik nooit zo goed in contacten onderhouden. Dan stelde ik het telkens uit om iemand te bellen en op een gegeven moment durfde ik het niet meer omdat ik te lang gewacht had. Echt heel jammer, ik dacht dan wel vaak aan diegene, maar dacht steeds: “ Die kan ik morgen beter bellen.” Nog steeds mis ik sommige mensen wel.
woensdag 17 april 2019 12:52
Ik zat ooit in een nogal moeilijke periode (onder andere depressie), waarin er weinig mensen waren waar ik op kon bouwen. Er was 1 meisje die echt haar best deed om mij te helpen. Uiteindelijk was het laatste contact een mailtje waarop zij mij uitnodigde voor het kraamfeest van haar pasgeboren baby. Ik heb daarop nooit meer gereageerd en nooit meer wat van mij laten horen.
Ik voel mij daar nog steeds erg schuldig over, en ik heb weleens mijn excuses willen aanbieden. Maar volgens mij heeft zij daar helemaal niks aan en doe ik dat vooral voor mijzelf.
Ik voel mij daar nog steeds erg schuldig over, en ik heb weleens mijn excuses willen aanbieden. Maar volgens mij heeft zij daar helemaal niks aan en doe ik dat vooral voor mijzelf.
