Werk & Studie alle pijlers

Werken of stage in ggz-instelling na cliënt te zijn geweest

30-06-2018 10:45 27 berichten
Alle reacties Link kopieren
Het afgelopen half jaar ben ik vanwege psychische problemen cliënt geweest van een ggz-instelling. Nu ben ik daar zo goed geholpen, dat ik zelf in de toekomst ook heel graag voor zo'n soort instelling zou willen werken. Nu vroeg ik mij af zijn daar regels voor wat betreft de tijd dat je daar zou mogen stagelopen nadat je zelf cliënt geweest bent? Moet er bijvoorbeeld een jaar tussen zitten of wat dan ook?
anoniem_368458 wijzigde dit bericht op 02-07-2018 12:45
4.14% gewijzigd
Nee hoor.Als je toegelaten wordt tot bv verpleegkunde B kun je gelijk beginnen. Ervaringsdeskundige is trouwens wel een pre in dit werkveld,net als in de verslavingszorg ed.
Alle reacties Link kopieren
Ja ik ga inderdaad HBO verpleegkunde doen, om aan het werk te gaan als verpleegkundige in de ggz, maar dat is wel heel fijn om te horen!
Alle reacties Link kopieren
Wat fijn dat je zó goed geholpen bent zeg! Heel veel succes met je studie!
Alle reacties Link kopieren
Ik ken een arts die zelf opgenomen is geweest in één van de instellingen waar zij nu voor werkt.

Lijkt mij dus op zich geen probleem.
Alle reacties Link kopieren
Heel fijn om te horen! Zelf was ik bang dat als ik binnen een jaar zou solliciteren afgewezen zou worden omdat het nog te kort geleden zou zijn, maar dat zal dan dus niet het geval zijn? Heel erg bedankt voor jullie lieve reacties trouwens.
anoniem_368458 wijzigde dit bericht op 02-07-2018 12:45
23.08% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Voor je aan 't werk kunt, heb je wel de opleiding nodig. En ik kan me voorstellen dat een instelling je niet direct in dienst neemt binnen een jaar na eigen opname. Je zou gaan werken met je eigen behandelaars/begeleiders. Dat is een lastige positie om te starten.
Voor je eigen ontwikkeling is het opdoen van werkervaring in een andere instelling ook aan te raden. Nu klink je heel betrokken, maar misschien wel té betrokken bij deze specifieke plek.

Ik ben ook ervaringsdeskundige, werk ook in de zorg, maar niet op dezelfde plek als waar ik geholpen ben.
Hips, hopsakee en pierlala.
Alle reacties Link kopieren
Ja daar zit eigenlijk ook wel wat in, het zou in eerste instantie overigens wel gaan om een stage en dan ook pas over een jaar ofzo. Ik zou dan ook voor een andere locatie of wat dan ook gaan. Werken met mijn eigen behandelaren lijkt me voor nu sowieso ook nog niet verstandig. Maar misschien heb je inderdaad ook wel gelijk om het eerst bij een andere instelling te gaan proberen en daar werkervaring op te doen.
Summerrrrr schreef:
30-06-2018 11:20
Heel fijn om te horen! Zelf was ik bang dat als ik daar binnen een jaar zou solliciteren afgewezen zou worden omdat het nog te kort geleden zou zijn, maar dat zal dan dus niet het geval zijn? Heel erg bedankt voor jullie lieve reacties trouwens. Ik kan eigenlijk niet wachten om anderen te helpen op de manier hoe ik geholpen ben.
Wat fijn dat je zo'n goede ervaring hebt!

Los van wat de regels zijn kan het natuurlijk zijn dat wanneer je bij het team zou solliciteren waar jij behandeld bent het team het te kort geleden vindt om jou als stagiair(e) in dienst te nemen. Dit hoef je niet als negatief op te vatten, ga lekker je opleiding afmaken, leren, ervaring opdoen en zien waar je terecht komt, bij die ene instelling of ergens anders.

Veel succes!

Aanvulling: oh sorry, je had al geschreven dat je een andere locatie zou kiezen.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou er niet blij mee zijn als ik gelijktijdig met jou opgenomen was geweest en jou bij een volgende opname als persoonlijk begeleider te krijgen.
acmp schreef:
01-07-2018 17:36
Ik zou er niet blij mee zijn als ik gelijktijdig met jou opgenomen was geweest en jou bij een volgende opname als persoonlijk begeleider te krijgen.
waarom niet ??
acmp schreef:
01-07-2018 17:36
Ik zou er niet blij mee zijn als ik gelijktijdig met jou opgenomen was geweest en jou bij een volgende opname als persoonlijk begeleider te krijgen.
Want?
Ik zou even bellen met de praktijkbegeleiding van de instelling.
Bij de instelling waar ik gewerkt heb moest er wel degelijk een bepaalde termijn tussen zitten.

Mensen die werkzaam zijn in de psychiatrie kunnen natuurlijk ook een psychische ziekte krijgen. Maar over het algemeen worden ze dan inderdaad niet in de eigen instelling opgenomen, zodat ze geen eigen clienten of collega's tegenkomen.
Lady*Voldemort schreef:
01-07-2018 19:21
Want?
Jij zou geen enkel bezwaar kunnen bedenken zelf?
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat het sterk afhankelijk is van het contact dat je hebt gehad met andere clienten tijdens je behandeling. En in hoeverre je met diezelfde clienten weer contact gaat hebben.

Het is belangrijk dat die clienten je zien als een hulpverlener en niet als een medeclient. Dus op het moment dat de clienten je daar kennen van de tijd dat je daar onder behandeling was denk ik dat ze er niet om zitten te springen om je daar op die locatie stage te laten lopen.

Bovendien is het ook nuttig om te kijken hoe ze het op andere plekken doen.
Alle reacties Link kopieren
Omdat ik me dan af zou vragen of mijn begeleider wel stabiel genoeg is om mij te kunnen ondersteunen met mijn problemen. Je wordt tenslotte tegenwoordig alleen nog maar opgenomen met een fikse problematiek. Ik denk dat een jaar niet lang genoeg is om zodanig stabiel te zijn, dat je anderen kunt helpen.
sam1968 schreef:
01-07-2018 20:16
Jij zou geen enkel bezwaar kunnen bedenken zelf?
Nee, niet echt. Een beetje afgunst hooguit.
Alle reacties Link kopieren
Lady*Voldemort schreef:
01-07-2018 21:03
Nee, niet echt. Een beetje afgunst hooguit.
Hoezo afgunst?
Alle reacties Link kopieren
Ik zal zelf nog even reageren. Ik had eigenlijk niks met andere cliënten te maken. Verder heb ik inderdaad besloten om er toch nog wat meer tijd tussen te laten zitten en het inderdaad eerst elders te gaan proberen.
Succes Summer!
En in de zorg (en overal eigenlijk) eerst goed voor jezelf zorgen en dan pas voor de ander :daisy:

(Dat weet je natuurlijk al wel maar in de praktijk wordt het vaak vergeten ;-) )
Lady*Voldemort schreef:
01-07-2018 21:03
Nee, niet echt. Een beetje afgunst hooguit.
Hooguit? Een hele behandeling werkt op de werkrelatie tussen hulpverlener en cliënt. De werkrelatie is één van de meest belangrijke factoren van de behandeling. Daarbij spelen overdracht en gezagsverhoudingen spelen een enorm belangrijke rol. Als medecliënt ben je gelijkwaardig, de relatie hulpverlener-cliënt is ongelijkwaardig. En juist wanneer je psychische problemen hebt is dit extramoeilijk, gaan mensen die psychische problemen hebben anders om met gevoelens dan mensen die psychisch gezond of stabiel zijn.
Alle reacties Link kopieren
Dat kan gewoon. Je moet nog een hele studie volgen dus dat duurt ook nog wel even voordat je een echte baan hebt. Ik zou inderdaad ook wel mee oppassen dat je cliënten krijgt waarmee je zelf cliënt bent geweest. Verder geen probleem (als je er al weer uit bent natuurlijk)
Er is ook een ervaringsdeskundige 'traject' die je kan volgen. Kan je misschien doen voor je echt die stap maakt.

Gaat ook heel of je alles hebt verwerkt en hoe je dingen het beste kan overbrengen. Hoe je om moet gaan met 'clienten' waar je door geraakt word ect. Is echt nuttig als je als expatient zulk werk wil gaan doen.
Alle reacties Link kopieren
Dankje Sam1968, dat ga ik ook zeker (blijven) doen. Goed voor mezelf zorgen is ook het belangrijkst. Mijn eigen psychische problemen zijn ook wel ontstaan doordat ik te weinig echt aan mezelf dacht, hierdoor heb ik nu geleerd om dat wel te doen. Ik weet nu hoe ik daar zelf dan ook onderdoor kan gaan. Hier heb ik dus echt wel van geleerd.

@foodisgood en @tuinhek.. ik ga het ook alleen maar doen als ik zelf stabiel ben en geen psychische problemen heb en/of er goed mee om kan gaan. Niemand heeft er iets aan als ik zelf nog niet goed hersteld zou zijn, dat zou voor mezelf niet goed zijn, maar dan zou ik een ander ook niet goed kunnen helpen. Ik denk daar dus echt ook wel over na.

@Lucifer2018, aan zo'n traject zit ik inderdaad ook aan te denken. Denk zelf ook wel dat ik daar veel aan kan hebben. Ben nog wel even aan het kijken hoe en wat, maar ik ga me daar denk wel voor aanmelden.
Ik heb in een zelfde soort situatie gezeten bij een instelling waar ik heel goed geholpen was toen ik ook een stage moest vinden als psycholoog. Ik heb toen eerst de psycholoog die mij behandeld heeft gemaild of zij het een probleem zou vinden als zij als collega met mij te maken zou krijgen gezien ik haar cliënt was geweest. Kreeg toen een automatische mail terug dat ze niet meer werkzaam was bij die instelling waarna ik voor de zekerheid nog even contact heb opgenomen met de teamleider (waar ik nauw contact mee heb gehad tijdens behandeling) en hij moedigde me aan om gewoon te solliciteren. Uiteindelijk ben ik het niet geworden, maar vond het wel prettig dat ik eerst met de betrokkene heb afgestemd voordat ze voor een verrassing te staan kwamen of ik moeite stak in een sollicitatiebrief voor niks.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven