Werk & Studie
alle pijlers
Het roer om...
zaterdag 14 juli 2018 06:10
Niet meer happy in baan met bijbehorend takenpakket. Al heel heel lang. Dit ook reeds heel lang en heel vaak thuis naar partner toe uitgesproken.
Nu eindelijk de durf en het lef om eerlijk te zijn ten aanzien van mezelf dat dit zo is én dat er echt iets moet veranderen.
Na veel wikken en wegen eerlijk en open communicatie met leidinggevende.
Er zijn opties om bij dezelfde werkgever taakaanpassingen in te regelen, welliswaar met gevolgen voor salariëring en functiebenaming. Want, jaren geleden promotie naar betreffende functie. Nu terug naar functie welke ik voordien uitoefende.
Partner stimuleert verandering op werkplek niet. Hij weet van de situatie. Hij weet hoe ongelukkig ik me voel met takenpakket. Toch blijft hij bij zijn standpunt: ik maak mezelf door verandering in functie en eerlijkheid naar leidinggevende kwetsbaar, mogelijke gevolgen voor mijn toekomst binnen organisatie, en dus mogelijke gevolgen voor het hele gezin mbt toekomstperspectief. Ook de verandering in salariëring benoemt hij als iets wat hij niet zondermeer accepteert, laat staan respecteert. Enkel voorwaardelijk, want als het fout gaat zijn de “poppetjes aan het dansen”. Hij gaat dus akkoord, echter niet van harte.
Ik voel mij heel eenzaam in deze situatie. Vind het heel moeilijk en zwaar. Ga niet over 1 nacht ijs. Ben niet impulsief. Wil mijn gezin niet tekort doen of in problemen brengen. Het maakt mij onzeker.
Ik voel dat er iets moet veranderen, omwille van mijn gezondheid en mijn geluk.
Ik vind werk belangrijk. Voor mezelf kunnen zorgen, voorzien in mijn eigen inkomen, onafhankelijkheid, zelfstandigheid.
Betekent nu kiezen voor mezelf dat ik in later stadium spijt krijg? Gedachten malen door mijn hoofd. Ik maak mezelf gek van onrust en spanning.
Weet niet zo goed wat ik met het topic wil. Van me afschrijven. Gedachten ordenen. Een schouder om tegen aan te kruipen.
Nu eindelijk de durf en het lef om eerlijk te zijn ten aanzien van mezelf dat dit zo is én dat er echt iets moet veranderen.
Na veel wikken en wegen eerlijk en open communicatie met leidinggevende.
Er zijn opties om bij dezelfde werkgever taakaanpassingen in te regelen, welliswaar met gevolgen voor salariëring en functiebenaming. Want, jaren geleden promotie naar betreffende functie. Nu terug naar functie welke ik voordien uitoefende.
Partner stimuleert verandering op werkplek niet. Hij weet van de situatie. Hij weet hoe ongelukkig ik me voel met takenpakket. Toch blijft hij bij zijn standpunt: ik maak mezelf door verandering in functie en eerlijkheid naar leidinggevende kwetsbaar, mogelijke gevolgen voor mijn toekomst binnen organisatie, en dus mogelijke gevolgen voor het hele gezin mbt toekomstperspectief. Ook de verandering in salariëring benoemt hij als iets wat hij niet zondermeer accepteert, laat staan respecteert. Enkel voorwaardelijk, want als het fout gaat zijn de “poppetjes aan het dansen”. Hij gaat dus akkoord, echter niet van harte.
Ik voel mij heel eenzaam in deze situatie. Vind het heel moeilijk en zwaar. Ga niet over 1 nacht ijs. Ben niet impulsief. Wil mijn gezin niet tekort doen of in problemen brengen. Het maakt mij onzeker.
Ik voel dat er iets moet veranderen, omwille van mijn gezondheid en mijn geluk.
Ik vind werk belangrijk. Voor mezelf kunnen zorgen, voorzien in mijn eigen inkomen, onafhankelijkheid, zelfstandigheid.
Betekent nu kiezen voor mezelf dat ik in later stadium spijt krijg? Gedachten malen door mijn hoofd. Ik maak mezelf gek van onrust en spanning.
Weet niet zo goed wat ik met het topic wil. Van me afschrijven. Gedachten ordenen. Een schouder om tegen aan te kruipen.
anoniem_63b6a03408332 wijzigde dit bericht op 14-07-2018 06:26
Reden: Schrijffoutjes verbeteren bleek noodzakelijk.
Reden: Schrijffoutjes verbeteren bleek noodzakelijk.
1.21% gewijzigd
zaterdag 14 juli 2018 06:17
Jeejtje wat verdrietig dat je partner zo tegenover je gaat staan en je niet steunt en wil dat jij je fijn voelt. Dikke knuffel voor jou! Kies voor jezelf je doet je gezin tekort als je in een positie blijft die je ongelukkig maakt geld is niet alles! En als je daardoor problemen met partner krijgt moet je die ook onder de loep nemen en ook daar ruimte voor jezelf creeeren danwel binnen je relatie door voor jezelf op te komen of buiten je relatie door hem buiten de deur te zetten.
where ever you go, go with your heart
zaterdag 14 juli 2018 07:35
Eens.
Het is al heel wat als je zo scherp weet wat je ongelukkig maakt en ook een oplossing hiervoor ziet.
Pak het aan, als er later andere problemen van komen , pak je die dan wel weer aan.
Maar moeilijk als je man niet vierkant achter je staat kan ik me voorstellen. Echter hij heeft toch ook een fijner gezinsleven met een gelukkigere vrouw?
Het is al heel wat als je zo scherp weet wat je ongelukkig maakt en ook een oplossing hiervoor ziet.
Pak het aan, als er later andere problemen van komen , pak je die dan wel weer aan.
Maar moeilijk als je man niet vierkant achter je staat kan ik me voorstellen. Echter hij heeft toch ook een fijner gezinsleven met een gelukkigere vrouw?
zaterdag 14 juli 2018 08:08
zaterdag 14 juli 2018 08:12
Ja inderdaad. Wat een lul is je partner als hij niet snapt dat dit jou zo ongelukkig maakt.
Goed juist dat je voor jezelf deze stap hebt genomen. Ik heb, helaas dmv burnout, geleerd dat jij zelf het belangrijkste bent in je eigen leven en dat je er zelf iets aan moet doen om gelukkig te zijn om te worden.
Als je zelf ongelukkig bent door iets dat je zelf wel zou kunnen veranderen, maar niet doet, dan vreet dat aan je en kun je daar écht veel last van gaan krijgen.
Probeer nog eens met je vriend te praten. Mannen hebben vaak zwart/wit taal nodig met feitjes ipv gevoelens. Misschien kan je daar wat mee?
Goed juist dat je voor jezelf deze stap hebt genomen. Ik heb, helaas dmv burnout, geleerd dat jij zelf het belangrijkste bent in je eigen leven en dat je er zelf iets aan moet doen om gelukkig te zijn om te worden.
Als je zelf ongelukkig bent door iets dat je zelf wel zou kunnen veranderen, maar niet doet, dan vreet dat aan je en kun je daar écht veel last van gaan krijgen.
Probeer nog eens met je vriend te praten. Mannen hebben vaak zwart/wit taal nodig met feitjes ipv gevoelens. Misschien kan je daar wat mee?
zaterdag 14 juli 2018 08:13
Geld heb je al snel genoeg, meer kan leuk zijn maar je hebt in feite niet heel veel nodig.
Een dagbesteding, werk in dit geval, waar je je minstens niet ongelukkig bij voelt, is echt wel belangrijk. Niet alleen voor jou, ook voor je gezin.
Een dagbesteding, werk in dit geval, waar je je minstens niet ongelukkig bij voelt, is echt wel belangrijk. Niet alleen voor jou, ook voor je gezin.
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
zaterdag 14 juli 2018 08:14
Ik snap hier niks van. Je bent niet gelukkig in je huidige baan die je al een tijdje hebt. Dan doe je daar toch iets aan? Opleiding, verder solliciteren, voor jezelf beginnen...
Ik snap niet dat je man dat niet wilt. Mijn partner steunt mij in al mijn carrièrestappen, zelfs als dit nadelige gevolgen heeft voor hem. En ik doe hetzelfde. Ben al meermaals verhuisd voor hem en hij voor mij. Zo'n man als die van jou zou ik bij het grofvuil zetten.
Is het verder wel een leuke man?
Ik snap niet dat je man dat niet wilt. Mijn partner steunt mij in al mijn carrièrestappen, zelfs als dit nadelige gevolgen heeft voor hem. En ik doe hetzelfde. Ben al meermaals verhuisd voor hem en hij voor mij. Zo'n man als die van jou zou ik bij het grofvuil zetten.
Is het verder wel een leuke man?
zaterdag 14 juli 2018 08:17
We hebben de afgelopen tijd veel meegemaakt. Dat heeft zijn weerslag op een relatie, communicatie, elkaar, gezin.
Ik begrijp zijn terughoudendheid. Het past bij hoe hij is.
En het communiceren in krachttermen is ook iets wat hij doet om zichzelf te verduidelijken.
Toch heb ik er momenteel een onrustig gevoel bij en over.
Fijn dat ik hier van me af kan schrijven. Ik zal een en ander ook laten bezinken.
Ik begrijp zijn terughoudendheid. Het past bij hoe hij is.
En het communiceren in krachttermen is ook iets wat hij doet om zichzelf te verduidelijken.
Toch heb ik er momenteel een onrustig gevoel bij en over.
Fijn dat ik hier van me af kan schrijven. Ik zal een en ander ook laten bezinken.
zaterdag 14 juli 2018 08:18
Wat beroerd.Ttroeteltje schreef: ↑14-07-2018 08:08Het voelt voor mij alsof hij mij niet zal opvangen, mocht ik vallen. Dat maakt me bang. Naast de angst die het al met zich meebrengt.
Die andere functie, zou je daar jezelf van kunnen onderhouden, of is het meer ‘bijbaan’?
Hebben jullie samen financiële verplichtingen waar je man misschien nerveus van word? Is hij in het algemeen bang voor verandering?
zaterdag 14 juli 2018 08:27
Als hij op zo'n wijze moet communiceren en niet blij voor je kan zijn en moeilijk met veranderingen om kan gaan, misschien moet hij dan ook eens psychische hulp gaan zoeken, want dit gedrag van hem slaat echt werkelijk nergens op.Ttroeteltje schreef: ↑14-07-2018 08:17We hebben de afgelopen tijd veel meegemaakt. Dat heeft zijn weerslag op een relatie, communicatie, elkaar, gezin.
Ik begrijp zijn terughoudendheid. Het past bij hoe hij is.
En het communiceren in krachttermen is ook iets wat hij doet om zichzelf te verduidelijken.
Toch heb ik er momenteel een onrustig gevoel bij en over.
Fijn dat ik hier van me af kan schrijven. Ik zal een en ander ook laten bezinken.
You can breathe, you can blink, you can cry. Hell, you’re all gonna be doing that.
zaterdag 14 juli 2018 08:34
Goed dat je inziet dat er iets moet veranderen. Gaat het puur om die andere functie of zijn er meer mogelijkheden, cursus volgen, andere werkgever etc.?
Ik vind dat je groot gelijk hebt en geluk is in bijna alle gevallen veel belangrijker dan geld. Toch snap ik je partner ook wel. Toen mijn partner minder ging werken was ik daar ook tegen. Niet eens vanwege het geld, maar echt gevoelsmatig omdat in 1x een berg extra verantwoordelijkheid bij mij kwam liggen, zoals voor de hypotheek. En door zijn keuze kon ik voor mijn gevoel ook minder snel van baan wisselen, want kwetsbaarder. Echt rationeel was dat allemaal niet dus ik heb het nu wel aardig los kunnen laten, maar het heeft wel even geduurd. Wij hebben toen ook een paar maanden geleefd alsof we al in de situatie met minder geld zaten. Bleek prima te gaan en toen besefte ik pas echt dat ik veel te moeilijk deed. Zou dat voor jullie nog een optie zijn?
In ieder geval veel succes komende tijd!
Ik vind dat je groot gelijk hebt en geluk is in bijna alle gevallen veel belangrijker dan geld. Toch snap ik je partner ook wel. Toen mijn partner minder ging werken was ik daar ook tegen. Niet eens vanwege het geld, maar echt gevoelsmatig omdat in 1x een berg extra verantwoordelijkheid bij mij kwam liggen, zoals voor de hypotheek. En door zijn keuze kon ik voor mijn gevoel ook minder snel van baan wisselen, want kwetsbaarder. Echt rationeel was dat allemaal niet dus ik heb het nu wel aardig los kunnen laten, maar het heeft wel even geduurd. Wij hebben toen ook een paar maanden geleefd alsof we al in de situatie met minder geld zaten. Bleek prima te gaan en toen besefte ik pas echt dat ik veel te moeilijk deed. Zou dat voor jullie nog een optie zijn?
In ieder geval veel succes komende tijd!
zaterdag 14 juli 2018 08:34
Waar is je man bang voor? Waarom is hij tegen?Ttroeteltje schreef: ↑14-07-2018 08:17We hebben de afgelopen tijd veel meegemaakt. Dat heeft zijn weerslag op een relatie, communicatie, elkaar, gezin.
Ik begrijp zijn terughoudendheid. Het past bij hoe hij is.
En het communiceren in krachttermen is ook iets wat hij doet om zichzelf te verduidelijken.
Toch heb ik er momenteel een onrustig gevoel bij en over.
Fijn dat ik hier van me af kan schrijven. Ik zal een en ander ook laten bezinken.
zaterdag 14 juli 2018 08:50
Ik heb een vriendin waarvan partner het momenteel moeilijk heeft op zijn werk. Vriendin ging op eigen initiatief met hem om tafel zitten en bedacht samen met hem hoe dit aan te pakken.
Toen ik dit hoorde realiseerde ik mij dat ik dit mis. En dat steekt eerlijk gezegd best.
In al die tijd, jaren, heeft mijn partner niet eenmaal tegen mij gezegd: Ttroeteltje, ik zie en hoor dat jij het zwaar hebt. Zou het misschien goed voor je zijn om iets aan die situatie te veranderen? Laten we eens kijken wat de mogelijkheden zijn.
Hij aanhoorde mijn verhaal en dat was het.
Misschien voel ik me in de steek gelaten op dit vlak? Misschien nam ik genoegen met het feit dat hij luisterde en verwachtte ik bewust/onbewust niet dat hij naast luisteren ook zou meedenken en voor me in bres zou springen omdat ik dat niet durfde te verwachten? Of omdat ik gewend ben in mijn eentje te knokken? Had ik het letterlijk moeten vragen?
Vragen, vragen, vragen. Bovenal echter voel en ervaar ik momenteel heel veel, en ik ben bezig dat te voorzien van een plek.
Toen ik dit hoorde realiseerde ik mij dat ik dit mis. En dat steekt eerlijk gezegd best.
In al die tijd, jaren, heeft mijn partner niet eenmaal tegen mij gezegd: Ttroeteltje, ik zie en hoor dat jij het zwaar hebt. Zou het misschien goed voor je zijn om iets aan die situatie te veranderen? Laten we eens kijken wat de mogelijkheden zijn.
Hij aanhoorde mijn verhaal en dat was het.
Misschien voel ik me in de steek gelaten op dit vlak? Misschien nam ik genoegen met het feit dat hij luisterde en verwachtte ik bewust/onbewust niet dat hij naast luisteren ook zou meedenken en voor me in bres zou springen omdat ik dat niet durfde te verwachten? Of omdat ik gewend ben in mijn eentje te knokken? Had ik het letterlijk moeten vragen?
Vragen, vragen, vragen. Bovenal echter voel en ervaar ik momenteel heel veel, en ik ben bezig dat te voorzien van een plek.
zaterdag 14 juli 2018 08:54
Is je man normaal wel emphatisch? Leeft hij met je mee? Steunt hij je als je ergens tegen opziet of iet moeilijk vindt? Ik vind dit heel erg vreemd. Ik vind het ook vreemd dat hij je zo beperkt. Hoeveel uur per week werk je en hoeveel gaat je salaris achteruit?Ttroeteltje schreef: ↑14-07-2018 08:50Ik heb een vriendin waarvan partner het momenteel moeilijk heeft op zijn werk. Vriendin ging op eigen initiatief met hem om tafel zitten en bedacht samen met hem hoe dit aan te pakken.
Toen ik dit hoorde realiseerde ik mij dat ik dit mis. En dat steekt eerlijk gezegd best.
In al die tijd, jaren, heeft mijn partner niet eenmaal tegen mij gezegd: Ttroeteltje, ik zie en hoor dat jij het zwaar hebt. Zou het misschien goed voor je zijn om iets aan die situatie te veranderen? Laten we eens kijken wat de mogelijkheden zijn.
zaterdag 14 juli 2018 09:10
Wat een rottige situatie, dat je zo klem zit. Hebben jullie op het werk ook coaches die begeleiden bij het zoeken van een andere positie binnen een organisatie? Destijds heeft een gesprek met zo'n coach binnen mijn organisatie me opties opgeleverd die ik me eerder nog niet bewust was.
Hoe zitten jullie financieel? In ons geval zou minder salaris van de 1 automatisch betekenen meer moeten inbrengen door de ander. We hebben daarin weinig financiële ruimte. Mijn man is wat minder gaan werken en ik iets meer. Die ruimte was er bij mij, in werk, energie, tijd. Maar zou hij nog minder willen werken dan zou ik daar niet blij van worden. Dat zou ik niet kunnen opvangen. Kan het zijn dat je man het gewicht van verantwoordelijkheid erg voelt?
Los daarvan denk ik wel dat je gezamenlijk verantwoordelijk bent voor hoe je het financieel regelt in je huis. En voelt 1 zich niet meer goed in de positie die hij of zij heeft moet je daar ook gezamenlijk voor naar oplossingen zoeken.
Hoe zitten jullie financieel? In ons geval zou minder salaris van de 1 automatisch betekenen meer moeten inbrengen door de ander. We hebben daarin weinig financiële ruimte. Mijn man is wat minder gaan werken en ik iets meer. Die ruimte was er bij mij, in werk, energie, tijd. Maar zou hij nog minder willen werken dan zou ik daar niet blij van worden. Dat zou ik niet kunnen opvangen. Kan het zijn dat je man het gewicht van verantwoordelijkheid erg voelt?
Los daarvan denk ik wel dat je gezamenlijk verantwoordelijk bent voor hoe je het financieel regelt in je huis. En voelt 1 zich niet meer goed in de positie die hij of zij heeft moet je daar ook gezamenlijk voor naar oplossingen zoeken.
zaterdag 14 juli 2018 09:19
Ik kan me niet voorstellen dat dit voor je partner alleen over werk gaat. Maar ik kan me eigenlijk ook niet zo goed voorstellen dat dit voor jou alleen om werk gaat. Jaren geleden heb je promotie gemaakt naar die functie, waarom? En wat maakt dat het op een gegeven moment niet meer gaat/ging?
Is je partner altijd zo, of reageert hij meestal anders op jou? Gelooft hij in jouw kunnen? Niet per se in deze baan, maar in het algemeen? En jij? Je schrijft dat je bang bent dat hij je niet zal opvangen, wat is je ervaring daarmee in je relatie met hem? Heeft hij je eerder opgevangen?
Jammer dat jullie hierover praten in termen van 'akkoord gaan' en 'ik heb dat naar hem uitgesproken'. Je loopt hier al heel lang mee, behalve uitspreken naar je man, hebben jullie het er ook gewoon over? Dat je je probleem voorlegt en dat jullie het gewoon bespreken, dat jullie er samen over denken wat het lastig maakt en wat je zou kunnen helpen? Wat goed en nodig is voor jou, welke gevolgen dat heeft, voor jou, voor hem, voor het gezin. Welke opties jullie hebben? Het klinkt zo alsof jullie op 2 eilandjes zitten.
Is je partner altijd zo, of reageert hij meestal anders op jou? Gelooft hij in jouw kunnen? Niet per se in deze baan, maar in het algemeen? En jij? Je schrijft dat je bang bent dat hij je niet zal opvangen, wat is je ervaring daarmee in je relatie met hem? Heeft hij je eerder opgevangen?
Jammer dat jullie hierover praten in termen van 'akkoord gaan' en 'ik heb dat naar hem uitgesproken'. Je loopt hier al heel lang mee, behalve uitspreken naar je man, hebben jullie het er ook gewoon over? Dat je je probleem voorlegt en dat jullie het gewoon bespreken, dat jullie er samen over denken wat het lastig maakt en wat je zou kunnen helpen? Wat goed en nodig is voor jou, welke gevolgen dat heeft, voor jou, voor hem, voor het gezin. Welke opties jullie hebben? Het klinkt zo alsof jullie op 2 eilandjes zitten.
zaterdag 14 juli 2018 09:31
Hij is zeer competitief ingesteld. Wil altijd beter zijn dan een ander. Legt de lat voor zichzelf zeer hoog. Indirect zo ook tav zijn omgeving.
Ik maakte ooit promotie. Niet omdat ik dat wilde. Omdat ik dacht dat ik dit aan mijn gezin verschuldigd was. Meer baanzekerheid, meer toekomstperspectief. Heb het echt geprobeerd, echter het past niet bij me. Het heeft nooit gepast. Ik schikte me in de situatie. En nu voel ik me gevangen.
Ik maakte ooit promotie. Niet omdat ik dat wilde. Omdat ik dacht dat ik dit aan mijn gezin verschuldigd was. Meer baanzekerheid, meer toekomstperspectief. Heb het echt geprobeerd, echter het past niet bij me. Het heeft nooit gepast. Ik schikte me in de situatie. En nu voel ik me gevangen.
zaterdag 14 juli 2018 09:37
Vind hij dat je faalt omdat je een lagere functie neemt?Ttroeteltje schreef: ↑14-07-2018 09:31Hij is zeer competitief ingesteld. Wil altijd beter zijn dan een ander. Legt de lat voor zichzelf zeer hoog. Indirect zo ook tav zijn omgeving.
Ik maakte ooit promotie. Niet omdat ik dat wilde. Omdat ik dacht dat ik dit aan mijn gezin verschuldigd was. Meer baanzekerheid, meer toekomstperspectief. Heb het echt geprobeerd, echter het past niet bij me. Het heeft nooit gepast. Ik schikte me in de situatie. En nu voel ik me gevangen.
Ik vind het ook opvallend hoe je denkt over werk. Als iets wat je doet voor je gezin. Ik werk natuurlijk ook omdat er brood op de plank moet komen, maar doe vooral wat ik zelf leuk vind. Ook als dat betekent dat het totale inkomen van partner en mij een tijdje lager is. Zolang we te eten hebben en een dak boven ons hoofd, is het prima.
zaterdag 14 juli 2018 10:36
Wat verdrietig dat hij je niet steunt. Jou geluk zou bij hem voorop moeten staan.
Ooit, vroeger, werd ik aangesteld als hoofd van de afdeling terwijl ik dat niet wilde. Het paste niet bij me, ik werd er doodongelukkig van, ik ben geen leidinggevend figuur. Toen heb ik met steun van mn man, mn baan opgezegd. Gelukkig had ik binnen 2 weken een andere baan.
Redden jullie het financieel niet als jij ander werk gaat doen?
Ooit, vroeger, werd ik aangesteld als hoofd van de afdeling terwijl ik dat niet wilde. Het paste niet bij me, ik werd er doodongelukkig van, ik ben geen leidinggevend figuur. Toen heb ik met steun van mn man, mn baan opgezegd. Gelukkig had ik binnen 2 weken een andere baan.
Redden jullie het financieel niet als jij ander werk gaat doen?
ik geef mn bek ook maar een douw
zaterdag 14 juli 2018 13:12
