Werk & Studie
alle pijlers
Stoppen met studie
zaterdag 25 mei 2019 12:10
Inmiddels vier jaar geleden ben ik gestart met de verkorte Pabo. Ik heb nu bijna alles afgerond op mijn scriptie en vakbekwaamheidsdossier na. Ik werk momenteel als onderwijsassistent, maar in de praktijk ben ik gewoon leerkracht en ben ik de eindverantwoordelijke voor een groep 6. Ik heb een vaste aanstelling.
Het werk vind ik leuk en ik ben best tevreden met mijn salaris, ook al weet ik dat ik als leerkracht meer zou verdienen.
Het lukt niet om de scriptie af te maken en ik overweeg om er nu helemaal mee te stoppen. Ik ben onder behandeling voor een depressie en ik de druk die het afmaken van de studie geeft wordt mij teveel.
Mijn familie en man pushen ontzettend en vinden dat ik het af moet maken. Ik heb het gevoel dat ik het voor hen doe. Ik durf niet te vertellen dat ik wil stoppen, hoe pak ik dit aan?
Ik heb overigens wel al een andere studie op wo niveau afgerond, dus het is niet dat ik helemaal onopgeleid rondloop.
Het werk vind ik leuk en ik ben best tevreden met mijn salaris, ook al weet ik dat ik als leerkracht meer zou verdienen.
Het lukt niet om de scriptie af te maken en ik overweeg om er nu helemaal mee te stoppen. Ik ben onder behandeling voor een depressie en ik de druk die het afmaken van de studie geeft wordt mij teveel.
Mijn familie en man pushen ontzettend en vinden dat ik het af moet maken. Ik heb het gevoel dat ik het voor hen doe. Ik durf niet te vertellen dat ik wil stoppen, hoe pak ik dit aan?
Ik heb overigens wel al een andere studie op wo niveau afgerond, dus het is niet dat ik helemaal onopgeleid rondloop.
zaterdag 25 mei 2019 12:50
Dit.JonathanStrange schreef: ↑25-05-2019 12:47Doe het niet voor je familie, maar wél voor jezelf. Mijn advies: neem je tijd voor de depressie en maak het daarna af. Voor jezelf.
zaterdag 25 mei 2019 12:53
Hoeveel tijd heb je nog voor de scriptie en hoeveel tijd gaat het je kosten om de scriptie te maken en af te ronden? Stel dat je nog een jaar hebt en het gaat je 3 maanden aan tijd kosten zet dan een goede tijdslijn uit. Nu even nog niks doen en dan vanaf 1 september de beuk erin en even 3 maanden buffelen. Je gaat later echt zoveel spijt krijgen als je nu net niet afrond! Dus nog even pauze als het kan en dan ervoor gaan!
zaterdag 25 mei 2019 13:07
zaterdag 25 mei 2019 13:09
Ik zou het op school uitleggen en uitstel vragen. Ik heb zelf een burnout gehad en dacht dat ik niet meer zo willen leren (of kunnen) maar na 1 jaar dacht ik toch anders over en heb ik bepaalde dingen mbt studie toch weer opgepakt en afgemaakt. Je weet in een depressie niet hoe het voelt om daar weer uit te zijn en dan kan ook de motivatie terugkomen.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zaterdag 25 mei 2019 13:17
Dit is echt zo’n voorbeeld waar je het als je er middenin zit even niet meer ziet. Maar van stoppen ga je in de toekomst echt spijt krijgen. Ook al kan je dat nu even niet schelen. Je hebt er nu al zo veel tijd in gestopt, eeuwig zonde om dat nu weg te gooien. En het beperkt je ook in je kansen op werk. Nu heb je een klas, maar je weet niet hoe dingen zich ontwikkelen en hoe de arbeidsmarkt er bijvoorbeeld over 15 jaar uitziet. Een jonger (zoals jij nu) iemand zonder het juiste diploma krijgt makkelijker een kans dan een ouder iemand zonder diploma.
Je familie heeft er verder weinig mee te maken, maar zij proberen je te stimuleren, voor je eigen bestwil. Niet dat je het voor hen doet.
Je familie heeft er verder weinig mee te maken, maar zij proberen je te stimuleren, voor je eigen bestwil. Niet dat je het voor hen doet.
zaterdag 25 mei 2019 13:24
Neem deze belangrijke beslissing niet tijdens je depressie! Ik zou doen wat de anderen ook adviseren: studie op pauze en de focus op je herstel. Waarschijnlijk lucht een pauze ook al op, je hoeft dan niet elke dag na te denken over wat je allemaal nog moet doen. Ik zou erover praten met directeur en opleiding.
Je staat nu onbevoegd voor de klas, maar wel met oog op diploma. Hoe zit het met je baan als die verwachte aanstelling er niet gaat komen? Mag je dan nog wel voor de klas of ga je weer aan het werk als onderwijsassistent?
Je staat nu onbevoegd voor de klas, maar wel met oog op diploma. Hoe zit het met je baan als die verwachte aanstelling er niet gaat komen? Mag je dan nog wel voor de klas of ga je weer aan het werk als onderwijsassistent?
zaterdag 25 mei 2019 14:31
Je depressie gaat niet over van stoppen he. Ik heb zelf meerdere depressies gehad. Dus weet hoe ellendig dat is hoor. Maar nu opgeven is de marathon bij 38 km opgeven. Voor iedereen zijn de laatste loodjes het zwaarst. Met een depressie nog wat zwaarder. Leg andere dingen even stil. Sociale leven/ sport/ huishouden. Eet goed. Ga elke dag op tijd naar bed en loop veel.
Heb je een idee waardoor je depressief bent?
Heb je een idee waardoor je depressief bent?
zaterdag 25 mei 2019 14:59
Wat lastig TO. En herkenbaar...
Ik heb mijn scriptie 6 jaar geleden 'over de zomervakantie' getild omdat ik het in combinatie met mijn (pittige) afstudeerstage niet ging redden. Ik mocht na mijn afstudeerstage blijven werken en was vastbesloten in september mijn afstuderen weer op te pakken. Wie had gedacht dat ik in de jaren daarna mijn moeder ziek zou worden en ik een jaar voor haar zou gaan zorgen, ik een kind zou krijgen, ik mijn moeder en (een paar maanden later) mijn vader zou begraven, ik extreem door mijn rug zou gaan en uiteindelijk bijna een jaar thuis zou komen te zitten omdat het allemaal even niet meer ging? Niemand. Gelukkig bedenk je dat soort dingen niet vantevoren.
Uiteindelijk heb ik september vorig jaar mijn studie weer opgepakt (al die tijd ingeschreven gestaan) en kan ik nu zeggen dat mijn scriptie is ingeleverd en de datum voor mijn eindgesprek gepland is!
Wat mij heeft geholpen:
- Mijn studie echt even stil zetten en mezelf gunnen dat ik er niet mee bezig hoefde te zijn.
- Aan kunnen haken bij mede langstudeerders in een initiatief vanuit de opleiding waarbij elke week standaard lamgstudeerdersbijeenkomsten werden gepland, begeleid door docenten die ieder individueel konden helpen en waar je ook echt gemist wordt als je er niet bent (appje vanuit docent).
- Mezelf die ene dag in de week structureel op de studir focussen (extra dag opvang voor kind) maar ook toegeven dat dat de enige dag was waarop ik aan mijn studie zit. Dan duurt het maar langer... scheelt ontzettend veel 'altijd maar bezig moeten zijn met wat ik nog moet doen'.
- Studieschuld van €50.000 als ik het niet af maak.
- Deel van het praktijkonderzoek samen kunnen doen met studenten in het reguliere curriculum waardoor ik me op sommige vlakken aan haar deadline moest houden.
Geef jezelf de ruimte! Maar zeg het nog niet helemaal af. Dat zou zonde zijn.
Toen ik na het overlijden van mijn ouders bij de bedrijfsarts de twijfels over mijn werk uitsprak zei hij: "neem geen beslissingen in een emotionele tijd... Probeer ook niet te veel van jezelf te verwachten. Wacht gewoon even af, daar wordt niemand slechter van". En hij had gelijk.
Ik heb mijn scriptie 6 jaar geleden 'over de zomervakantie' getild omdat ik het in combinatie met mijn (pittige) afstudeerstage niet ging redden. Ik mocht na mijn afstudeerstage blijven werken en was vastbesloten in september mijn afstuderen weer op te pakken. Wie had gedacht dat ik in de jaren daarna mijn moeder ziek zou worden en ik een jaar voor haar zou gaan zorgen, ik een kind zou krijgen, ik mijn moeder en (een paar maanden later) mijn vader zou begraven, ik extreem door mijn rug zou gaan en uiteindelijk bijna een jaar thuis zou komen te zitten omdat het allemaal even niet meer ging? Niemand. Gelukkig bedenk je dat soort dingen niet vantevoren.
Uiteindelijk heb ik september vorig jaar mijn studie weer opgepakt (al die tijd ingeschreven gestaan) en kan ik nu zeggen dat mijn scriptie is ingeleverd en de datum voor mijn eindgesprek gepland is!
Wat mij heeft geholpen:
- Mijn studie echt even stil zetten en mezelf gunnen dat ik er niet mee bezig hoefde te zijn.
- Aan kunnen haken bij mede langstudeerders in een initiatief vanuit de opleiding waarbij elke week standaard lamgstudeerdersbijeenkomsten werden gepland, begeleid door docenten die ieder individueel konden helpen en waar je ook echt gemist wordt als je er niet bent (appje vanuit docent).
- Mezelf die ene dag in de week structureel op de studir focussen (extra dag opvang voor kind) maar ook toegeven dat dat de enige dag was waarop ik aan mijn studie zit. Dan duurt het maar langer... scheelt ontzettend veel 'altijd maar bezig moeten zijn met wat ik nog moet doen'.
- Studieschuld van €50.000 als ik het niet af maak.
- Deel van het praktijkonderzoek samen kunnen doen met studenten in het reguliere curriculum waardoor ik me op sommige vlakken aan haar deadline moest houden.
Geef jezelf de ruimte! Maar zeg het nog niet helemaal af. Dat zou zonde zijn.
Toen ik na het overlijden van mijn ouders bij de bedrijfsarts de twijfels over mijn werk uitsprak zei hij: "neem geen beslissingen in een emotionele tijd... Probeer ook niet te veel van jezelf te verwachten. Wacht gewoon even af, daar wordt niemand slechter van". En hij had gelijk.
zaterdag 25 mei 2019 15:03
Ja dat is een beter idee dan stoppen. Snap echt niet waarom zoveel mensen zeggen dat je beter kan stoppen. Als je in je eerste jaar zat ok. Maar nu nog? Helpt echt helemaal nergens voor he. Je blijft depressief. Je hebt er eerder nog meer ellende van. Want voor je gevoel gefaald. Het is echt zwaar. Ook zonder depressie. Maar als je het haalt voel je je daar tenminste tevreden over. Laat je man het huishouden doen. Vraag familie of vrienden om wat tijd. Nog 2 maanden doorbijten en je hebt een zomer rust! Met diploma.PlayingTheAngel schreef: ↑25-05-2019 14:53Zoek iemand die je kan helpen! Maak het behapbaar, deel wat je moet doen op in ministapjes, zodat je telkens kleine overwinningen hebt en toch ergens naartoe werkt.
zaterdag 25 mei 2019 16:42
Herkenbaar, ik ben ook aan het afstuderen maar heb ook een baan gekregen toen ik stage liep, mag daar ook na mijn studie fulltime gaan werken. Heel verleidelijk om nu gewoon te stoppen aangezien ik toch al een baan heb en niks aan die diploma zou hebben op dit moment, maar je kunt beter vertraging oplopen/pauze nemen ipv helemaal stoppen.
zaterdag 25 mei 2019 16:56
Niet stoppen hoor! Je bent nu al zo ver!
Het voelt nu als een molensteen om je nek maar je hebt nog maar zo’n klein stapje te gaan op je hele studie. Neem even een pauze in je studie en ga daarna verder met je studie als je wat beter in je vel zit.
Ga in gesprek met de decaan die bij je studie hoort om hier voorzieningen voor te treffen.
Ik vraag me overigens af of de constructie die jouw baas hanteert wel mag in het basisonderwijs. In het VO mag dat in ieder geval niet. Er is namelijk een speciale leerlingschaal voor.
Het voelt nu als een molensteen om je nek maar je hebt nog maar zo’n klein stapje te gaan op je hele studie. Neem even een pauze in je studie en ga daarna verder met je studie als je wat beter in je vel zit.
Ga in gesprek met de decaan die bij je studie hoort om hier voorzieningen voor te treffen.
Ik vraag me overigens af of de constructie die jouw baas hanteert wel mag in het basisonderwijs. In het VO mag dat in ieder geval niet. Er is namelijk een speciale leerlingschaal voor.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zondag 26 mei 2019 08:42
Het mag, zolang je onder begeleiding staat van een bevoegde collega. Die begeleiding is er op papier wel.suzyqfive schreef: ↑25-05-2019 16:56Niet stoppen hoor! Je bent nu al zo ver!
Het voelt nu als een molensteen om je nek maar je hebt nog maar zo’n klein stapje te gaan op je hele studie. Neem even een pauze in je studie en ga daarna verder met je studie als je wat beter in je vel zit.
Ga in gesprek met de decaan die bij je studie hoort om hier voorzieningen voor te treffen.
Ik vraag me overigens af of de constructie die jouw baas hanteert wel mag in het basisonderwijs. In het VO mag dat in ieder geval niet. Er is namelijk een speciale leerlingschaal voor.
Ik ga maandag even contact opnemen met de decaan om te zien wat de mogelijkheden zijn.
zondag 26 mei 2019 09:20
Floppie ik heb met beide beslissingen ervaring. Jaren geleden met voor de eindstreep (nog 1,5 vak te gaan) mijn lerarenopleiding aan de wilgen gehangen. Ik had al 2 jaar en van vanuit stage, had het naar m'n zin, directeur kon het niks schelen. Daarna nog twee banen in het onderwijs gevonden wat het ook geen enkel probleem was.
Uiteindelijk bleef het knagen, en ik ben op mijn 34e weet gaan studeren. Hele andere richting, maar vastbesloten om het nu wel af te maken. Tot ik in het 3e (en laatste bachelorjaar) mijn dochtertje verloor, mijn man ernstig depressief werd en ik er alleen voor stond met onze 2 kinderen. Het was veel te zwaar ik kon het niet opbrengen en stoppen was op een bepaald moment het enige dat ik nog wilde. De studieadviseur graag me de raad vooral niet te stoppen, heb grote beslissingen te nemen zolang het slecht met me ging, eerst rust en ruimte om dingen goed te overwegen. Ik heb een halfjaar pauze genomen en daarna alsnog mijn laatste vakken gehaald. En een jaar later ben ik ook in het trotse bezit van mijn master.
Aan de ervaring van een lange pauze en daarna het weer oppakken heb ik een veel positievere ervaring overgehouden dan aan het definitieve stoppen. Laat je depressie je opleiding niet afpakken! Sterkte!
Uiteindelijk bleef het knagen, en ik ben op mijn 34e weet gaan studeren. Hele andere richting, maar vastbesloten om het nu wel af te maken. Tot ik in het 3e (en laatste bachelorjaar) mijn dochtertje verloor, mijn man ernstig depressief werd en ik er alleen voor stond met onze 2 kinderen. Het was veel te zwaar ik kon het niet opbrengen en stoppen was op een bepaald moment het enige dat ik nog wilde. De studieadviseur graag me de raad vooral niet te stoppen, heb grote beslissingen te nemen zolang het slecht met me ging, eerst rust en ruimte om dingen goed te overwegen. Ik heb een halfjaar pauze genomen en daarna alsnog mijn laatste vakken gehaald. En een jaar later ben ik ook in het trotse bezit van mijn master.
Aan de ervaring van een lange pauze en daarna het weer oppakken heb ik een veel positievere ervaring overgehouden dan aan het definitieve stoppen. Laat je depressie je opleiding niet afpakken! Sterkte!
Forever is a hell of a long time
zondag 26 mei 2019 10:49
Wat heftig! Fijn dat je jouw ervaring met mij deelt. Een pauze is inderdaad echt de beste keuze.Selune schreef: ↑26-05-2019 09:20Floppie ik heb met beide beslissingen ervaring. Jaren geleden met voor de eindstreep (nog 1,5 vak te gaan) mijn lerarenopleiding aan de wilgen gehangen. Ik had al 2 jaar en van vanuit stage, had het naar m'n zin, directeur kon het niks schelen. Daarna nog twee banen in het onderwijs gevonden wat het ook geen enkel probleem was.
Uiteindelijk bleef het knagen, en ik ben op mijn 34e weet gaan studeren. Hele andere richting, maar vastbesloten om het nu wel af te maken. Tot ik in het 3e (en laatste bachelorjaar) mijn dochtertje verloor, mijn man ernstig depressief werd en ik er alleen voor stond met onze 2 kinderen. Het was veel te zwaar ik kon het niet opbrengen en stoppen was op een bepaald moment het enige dat ik nog wilde. De studieadviseur graag me de raad vooral niet te stoppen, heb grote beslissingen te nemen zolang het slecht met me ging, eerst rust en ruimte om dingen goed te overwegen. Ik heb een halfjaar pauze genomen en daarna alsnog mijn laatste vakken gehaald. En een jaar later ben ik ook in het trotse bezit van mijn master.
Aan de ervaring van een lange pauze en daarna het weer oppakken heb ik een veel positievere ervaring overgehouden dan aan het definitieve stoppen. Laat je depressie je opleiding niet afpakken! Sterkte!
