Zwanger
alle pijlers
Ervaringen abortus gevraagd
zondag 6 maart 2016 09:08
Ik ben er net achtergekomen dat ik zwanger ben, ergens tussen de 4 en 5 weken.
Dit is niet bepaald de bedoeling.
Heel stom ik weet het. Ik zal nooit meer vertrouwen op condooms.
Maar wie heeft er ervaring met abortus en wil mij hier meer over vertellen? Ik zit nog in de shockstand en heb behoefte aan informatie. Nou ja informatie heb ik al gegoogled, maar nu nog erg veel behoefte om te weten hoe het echt gaat. Of het zeer doet? Heb je er nog lang last van gehad? Heb je een zuigcurretage of tabletten gehad? In eerste instante klonk een pil fijner, maar na lezen van de informatie twijfel ik daar erg over. Ook het feit dat je nog 1 tot 4% kans hebt dat de abortus mislukt en je alsnog gecureteerd moet, geeft me de bibbers. Wat heeft het emotioneel met je gedaan? Sorry, veel persoinlijke vragen, maar ik hoop dat iemand wil reageren.
Ik heb trouwens al kinderen. Ons gezin is klaar. Juist omwille van de andere kinderen wil ik deze zwangerschap afbreken.
Ik heb geen behoefte aan reacties over dat het moord is (ieder z'n eigen mening), ik er goed over na moet denken (duh, dat lijkt me logisch) en dat soort dingen. Ik ben nu echt opzoek naar ervaringsverhalen.
Dit is niet bepaald de bedoeling.
Heel stom ik weet het. Ik zal nooit meer vertrouwen op condooms.
Maar wie heeft er ervaring met abortus en wil mij hier meer over vertellen? Ik zit nog in de shockstand en heb behoefte aan informatie. Nou ja informatie heb ik al gegoogled, maar nu nog erg veel behoefte om te weten hoe het echt gaat. Of het zeer doet? Heb je er nog lang last van gehad? Heb je een zuigcurretage of tabletten gehad? In eerste instante klonk een pil fijner, maar na lezen van de informatie twijfel ik daar erg over. Ook het feit dat je nog 1 tot 4% kans hebt dat de abortus mislukt en je alsnog gecureteerd moet, geeft me de bibbers. Wat heeft het emotioneel met je gedaan? Sorry, veel persoinlijke vragen, maar ik hoop dat iemand wil reageren.
Ik heb trouwens al kinderen. Ons gezin is klaar. Juist omwille van de andere kinderen wil ik deze zwangerschap afbreken.
Ik heb geen behoefte aan reacties over dat het moord is (ieder z'n eigen mening), ik er goed over na moet denken (duh, dat lijkt me logisch) en dat soort dingen. Ik ben nu echt opzoek naar ervaringsverhalen.
zondag 6 maart 2016 09:19
Ik heb een abortus gehad rond 10 weken, heb lang getwijfeld en opeens wist ik het. Ik vond het vrij weinig voorstellen, alleen toen ik na de 5 dagen bedenktijd in die kliniek was, moest er een echo gemaakt worden. Ik mocht kiezen of ik wilde kijken, toch maar gedaan. Dat was wel raar, ik herkende het omdat ik al een kind had en daarbij was het toch al 10 weken. Maar omdat ik mijn beslissing al had genomen, kon ik het goed aan.
De ingreep zelf viel me ook mee, ik werd verdoofd en het deed nauwelijks pijn. Daarna lag ik nog even op een kamer met een andere vrouw om bij te komen en we zijn daarna nog samen antibiotica gaan halen bij de apotheek aan de overkant. Dat was ook wel een beetje raar. Sommigen hadden trouwens een roesje gehad en die moesten wat langer bijkomen.
Al met al duurde het niet zo lang. Thuis heb ik nergens last meer van gehad, alleen bloedverlies zoals een heftige ongesteldheid. Geen pijn of zo. Ben de dag erna ook gewoon weer gaan werken.
Toen de uitgerekende datum naderde, heb ik het nog wel even moeilijk gehad, maar nooit een seconde spijt. Nu na 9 jaar nog steeds geen spijt of schuldgevoel.
Sterkte!
De ingreep zelf viel me ook mee, ik werd verdoofd en het deed nauwelijks pijn. Daarna lag ik nog even op een kamer met een andere vrouw om bij te komen en we zijn daarna nog samen antibiotica gaan halen bij de apotheek aan de overkant. Dat was ook wel een beetje raar. Sommigen hadden trouwens een roesje gehad en die moesten wat langer bijkomen.
Al met al duurde het niet zo lang. Thuis heb ik nergens last meer van gehad, alleen bloedverlies zoals een heftige ongesteldheid. Geen pijn of zo. Ben de dag erna ook gewoon weer gaan werken.
Toen de uitgerekende datum naderde, heb ik het nog wel even moeilijk gehad, maar nooit een seconde spijt. Nu na 9 jaar nog steeds geen spijt of schuldgevoel.
Sterkte!
zondag 6 maart 2016 09:27
Ik wist direct dat ik zwanger was, en ook direct dat ik het niet wilde. Voor mij werd het een overtijdbehandeling. Ik was ook gewenst zwanger geweest, had een compleet gezin, dus ik heken je situatie. Ik vond de behandeling zelf meevallen, maar ik vond het heel naar om in de kliniek te zijn. Had ook verdriet, niet om de behandeling, dat was een zegen, wel om de situatie.
Behandling viel mee, war ik niet op gerkened had, was na vier weken mijn eerste menstruatie, ik heb nog nooit zoveel bloed verloren
Behandling viel mee, war ik niet op gerkened had, was na vier weken mijn eerste menstruatie, ik heb nog nooit zoveel bloed verloren
zondag 6 maart 2016 09:30
Bij ons bleek na 13 weken zwangerschap dat de vrucht niet levensvatbaar was. Ik heb toen voorbereidende pillen gehad voor een curettage die al een miskraam opwekten.
Pijnloos was het niet, wel pijnlijker dan een stevige menstruatie, maar het zal ongetwijfeld minder heftig zijn dan een bevalling. Na de miskraam heb ik nog een curettage gehad voor achtergebleven stolsels.
Ik heb bij de curettage alleen een ruggenprik gehad en niks gevoeld. Ik was daarna ook weer vrij snel op de been (mocht meteen naar huis en volgende ochtend alweer wezen wandelen, geen na-pijn gehad)
Veel sterkte
P.S. Hier een recent ervaringsverhaal; Heel ongewenst zwanger
Pijnloos was het niet, wel pijnlijker dan een stevige menstruatie, maar het zal ongetwijfeld minder heftig zijn dan een bevalling. Na de miskraam heb ik nog een curettage gehad voor achtergebleven stolsels.
Ik heb bij de curettage alleen een ruggenprik gehad en niks gevoeld. Ik was daarna ook weer vrij snel op de been (mocht meteen naar huis en volgende ochtend alweer wezen wandelen, geen na-pijn gehad)
Veel sterkte
P.S. Hier een recent ervaringsverhaal; Heel ongewenst zwanger
zondag 6 maart 2016 09:37
Bedankt allemaal!
Lilalinda, verdriet om de situatie kan ik me heel goed voorstellen. Ik zit nu nog in de shockstand (vanmorgen getest), maar kan me goed voorstellen dat dat gaat komen.
Laurabb, ik heb in het verleden wel een spontane miskraam gehad rond de 10 weken. Dat vond ik lichamelijk heftiger dan ik had verwacht.
Jullie ervaringen sterken me in het idee om niet voor pillen te gaan.
Zo stom, ben nu aan het bedenken wanneer dan praktisch zou zijn om te gaan (ook icm mijn werk). Gelukkig werk ik partime en hoef ik er geen vrij voor te vragen. Hopelijk voel ik me daarna ook gelijk weer goed en kan ik de volgende dag gewoon weer werken.
Lilalinda, verdriet om de situatie kan ik me heel goed voorstellen. Ik zit nu nog in de shockstand (vanmorgen getest), maar kan me goed voorstellen dat dat gaat komen.
Laurabb, ik heb in het verleden wel een spontane miskraam gehad rond de 10 weken. Dat vond ik lichamelijk heftiger dan ik had verwacht.
Jullie ervaringen sterken me in het idee om niet voor pillen te gaan.
Zo stom, ben nu aan het bedenken wanneer dan praktisch zou zijn om te gaan (ook icm mijn werk). Gelukkig werk ik partime en hoef ik er geen vrij voor te vragen. Hopelijk voel ik me daarna ook gelijk weer goed en kan ik de volgende dag gewoon weer werken.
zondag 6 maart 2016 09:40
ik heb inmiddels bijna 10 jaar geleden een abortus gehad, dus het kan zijn dat er zaken veranderd zijn.
allereerst: ik vond het reuze meevallen. klinkt ongelooflijk plat, maar de tandarts is erger.
Ik heb destijds ook naar de abortuspil gevraagd omdat me dat een fijner idee leek, maar dat werd me toen sterk afgeraden. De abortus is dan veel minder gecontroleerd en de risico's zijn daardoor groter. Ik weet niet of dat inmiddels veranderd is.
Vooraf volgde er nog een gesprek met een maatschappelijk werkster die mijn hele situatie uitgebreid met me doornam. Ze vraagt je op een flink aantal punten uit, oa om te kijken of het echt je eigen keuze is en je niet door een ander onder druk gezet wordt. Ik vond het een hele lieve begripvolle dame. Ook worden de opties voor anticonceptie met je besproken. Bij mij is tijdens de ingreep meteen een spiraal geplaatst.
De curretage zelf viel enorm mee. Het is hoe dan ook ongemakkelijk om zo wijdbeens in die beugels te liggen, en ik was vrij jong en bleu op dat moment. Ik heb er weinig van gevoeld, je wordt goed verdoofd en je kunt inderdaad een roesje krijgen. Daarna ga je naar een soort rustruimte waar je blijft tot je je goed genoeg voelt om weer naar huis te gaan.
Trouwens: je kunt overigens op elk moment stoppen. Je wordt nooit onder druk gezet. Tot op het moment dat ze gaan beginnen mag je nog besluiten om er niet mee door te gaan.
Omdat ik heel zeker was van mijn beslissing heb ik nooit spijt gehad, nog geen seconde. Hooguit opluchting.
Inmiddels ben ik trouwens gesteriliseerd, al is zelfs dat niet 100% betrouwbaar.
Weet je, een gezin kan op enig moment gewoon voltooid zijn. Een baby geeft weer een heel andere dynamiek in huis, en al je kinderen zullen weer wat moeten inschikken. Ook is een kind financieel gewoon een flinke belasting en daar zullen je andere kinderen linksom of rechtsom ook weer mee te maken krijgen. Ik zie niet wat er slecht aan is om je te willen richten op de kinderen die al op de wereld zijn. Je hebt anticonceptie gebruikt, dat heeft gefaald. Kan gebeuren. Gelukkig leven we in een land waar je in dat geval altijd nog een laatste redmiddel hebt.
Je hoeft aan de buitenwereld geen verantwoording af te leggen over de redenen voor je keuze, dat heeft de wetgever al voor je gedaan toen de termijnen werden vastgesteld. Het enige dat telt is dat jij achter je beslissing staat.
allereerst: ik vond het reuze meevallen. klinkt ongelooflijk plat, maar de tandarts is erger.
Ik heb destijds ook naar de abortuspil gevraagd omdat me dat een fijner idee leek, maar dat werd me toen sterk afgeraden. De abortus is dan veel minder gecontroleerd en de risico's zijn daardoor groter. Ik weet niet of dat inmiddels veranderd is.
Vooraf volgde er nog een gesprek met een maatschappelijk werkster die mijn hele situatie uitgebreid met me doornam. Ze vraagt je op een flink aantal punten uit, oa om te kijken of het echt je eigen keuze is en je niet door een ander onder druk gezet wordt. Ik vond het een hele lieve begripvolle dame. Ook worden de opties voor anticonceptie met je besproken. Bij mij is tijdens de ingreep meteen een spiraal geplaatst.
De curretage zelf viel enorm mee. Het is hoe dan ook ongemakkelijk om zo wijdbeens in die beugels te liggen, en ik was vrij jong en bleu op dat moment. Ik heb er weinig van gevoeld, je wordt goed verdoofd en je kunt inderdaad een roesje krijgen. Daarna ga je naar een soort rustruimte waar je blijft tot je je goed genoeg voelt om weer naar huis te gaan.
Trouwens: je kunt overigens op elk moment stoppen. Je wordt nooit onder druk gezet. Tot op het moment dat ze gaan beginnen mag je nog besluiten om er niet mee door te gaan.
Omdat ik heel zeker was van mijn beslissing heb ik nooit spijt gehad, nog geen seconde. Hooguit opluchting.
Inmiddels ben ik trouwens gesteriliseerd, al is zelfs dat niet 100% betrouwbaar.
Weet je, een gezin kan op enig moment gewoon voltooid zijn. Een baby geeft weer een heel andere dynamiek in huis, en al je kinderen zullen weer wat moeten inschikken. Ook is een kind financieel gewoon een flinke belasting en daar zullen je andere kinderen linksom of rechtsom ook weer mee te maken krijgen. Ik zie niet wat er slecht aan is om je te willen richten op de kinderen die al op de wereld zijn. Je hebt anticonceptie gebruikt, dat heeft gefaald. Kan gebeuren. Gelukkig leven we in een land waar je in dat geval altijd nog een laatste redmiddel hebt.
Je hoeft aan de buitenwereld geen verantwoording af te leggen over de redenen voor je keuze, dat heeft de wetgever al voor je gedaan toen de termijnen werden vastgesteld. Het enige dat telt is dat jij achter je beslissing staat.
zondag 6 maart 2016 09:41
Bel morgen even met de kliniek, zij kunnen je helpen met denken en plannen. Je zou nog binnen de overtijdbehandling kunnen vallen, dan heb je geen bedenktijd en is het echt een kleine ingreep. Je kunt de volgende dag weer werken. Ik heb me op de dag van de ingreep wel 'ziek' gemeld, heb gezegd dat ik even naar het ziekenhuis moest voor een kleine ingreep. Dat gaf me ook de ruimte om, als het tegenviel de volgende dag nog ziek te kunnen zijn.
ik vind het niet nodig om veel prive details neer te zetten, je mag me gerust een pb sturen.
ik vind het niet nodig om veel prive details neer te zetten, je mag me gerust een pb sturen.
zondag 6 maart 2016 09:48
Curretage toen ik 16 was. Zonder verdoving/roesje. Het is meer dan een half leven geleden dus hopelijk gaat het tegenwoordig heel anders dan toen in 1997.
Ik herinner het me als een van de meest pijnlijke dingen die ik ooit heb meegemaakt. En ik heb aardig wat meegemaakt op het gebied van pijn. Ik heb de longen uit m'n lijf geschreeuwd. Heb er dan ook echt nare herinneringen aan.
Ik herinner het me als een van de meest pijnlijke dingen die ik ooit heb meegemaakt. En ik heb aardig wat meegemaakt op het gebied van pijn. Ik heb de longen uit m'n lijf geschreeuwd. Heb er dan ook echt nare herinneringen aan.
zondag 6 maart 2016 10:02
Suth, bedankt voor je reactie. Ik denk dat mijn man het emotioneel lastiger gaat krijgen dan ik.
Zeeuwsmeisje, bedankt voor je reactie. Je hebt helemaal gelijk. En die invloed op de kinderen, dat is ook heel belangrijk.
Morgen kan ik de kliniek helaas niet bellen, dat wordt dinsdag. Voor de ingreep hoef ik gelukkig geen vrij te vragen. Ik werk partime, dus dat valt te plannen. En deze week heb ik inderdaad nog geen bedenktijd. Volgende week misschien net wel.
Ik hoop gewoon dat de natuur het nog voor me oplost. Vast een herkenbaar gevoel (en ik weet het, die kans is verwaarloosbaar).
Zeeuwsmeisje, bedankt voor je reactie. Je hebt helemaal gelijk. En die invloed op de kinderen, dat is ook heel belangrijk.
Morgen kan ik de kliniek helaas niet bellen, dat wordt dinsdag. Voor de ingreep hoef ik gelukkig geen vrij te vragen. Ik werk partime, dus dat valt te plannen. En deze week heb ik inderdaad nog geen bedenktijd. Volgende week misschien net wel.
Ik hoop gewoon dat de natuur het nog voor me oplost. Vast een herkenbaar gevoel (en ik weet het, die kans is verwaarloosbaar).
zondag 6 maart 2016 10:05
zondag 6 maart 2016 10:06
Ik ga zo wat leuks doen met mijn gezin. Ik zal dus waarschijnlijk pas vanavond of vanmiddag weer reageren. Vanavond zal ik ook nog wel met mijn man praten. Dus als ik even niet reageer, dan is dat niet, omdat ik de reacties niet waardeer.
In ieder geval al heel erg bedankt voor alle reacties tot nu toe. Ze hebben me geholpen al iets uit de shock te komen en stellen me gerust. Dit had ik echt even nodig.
In ieder geval al heel erg bedankt voor alle reacties tot nu toe. Ze hebben me geholpen al iets uit de shock te komen en stellen me gerust. Dit had ik echt even nodig.
zondag 6 maart 2016 10:23
quote:miepmiepzoef schreef op 06 maart 2016 @ 10:02:
Helpbrand, dan hoop ik maar dat het nu anders gaat ;)Ja hoor, ik vond de ingreep zelf pijnloos. Je bent ook wel wat gewend, geen 16 meer, bevallingen etc. (Kleine toevoeging, ik bedoel dit absoluut niet lullig naar degene die wel last had, hoop niet dat zo overkomt)
Helpbrand, dan hoop ik maar dat het nu anders gaat ;)Ja hoor, ik vond de ingreep zelf pijnloos. Je bent ook wel wat gewend, geen 16 meer, bevallingen etc. (Kleine toevoeging, ik bedoel dit absoluut niet lullig naar degene die wel last had, hoop niet dat zo overkomt)
