Werk & Studie alle pijlers

Imposters syndrome icm bore out

09-01-2022 09:29 160 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik werk nu een jaar of 3 in dezelfde functie. Ging in het begin enthousiast van start, maar naar verloop van tijd ben ik steeds meer werk ontwijkend gedrag gaan vertonen. Thuiswerken heeft dat niet beter gemaakt. Ik zit al sinds de eerste lockdown thuis en ben sindsdien hooguit 6 keer op kantoor geweest. Waar het ook uitgestorven is.
Ik denk dat ik hooguit 25% van de werktijd iets nuttigs doe en de rest van de tijd voornamelijk een beetje zit te dromen. Regelmatig heb ik ook het gevoel dat ik deze baan eigenlijk helemaal niet kan en me een bedrieger voel. Gek genoeg krijg ik wel complimenten van hogerop dat ze me zo gegroeid vinden in de baan enz.
Vaak heb ik na een tijd lanterfanten zoiets van oei dit en dat moet nog worden gedaan en dan doe ik dat snel even of regel het snel even.
Overigens gaat mijn hele werkende en studerende leven al zo. Al op de basisschool zat ik alleen maar te dromen, maar goed ik was geen vervelend kind en mijn resultaten waren best oke (havo/vwo advies) dus niemand die zich er druk over maakte.
Maar ik begin mezelf eigenlijk wel knap beu te raken. Zit soms naar andere functies elders te kijken, alleen weet ik van mijzelf dat ik daar toch na 1 of 2 jaar weer tegen hetzelfde aan ga lopen. En qua combi werk/privé is mijn huidige baan wel erg lekker. En het salaris eigenlijk ook wel.. En er valt echt wel wat te maken van deze baan, maar ergens mis ik een stukje eigen initiatief ofzo.
Enige baan waar ik dit niet bij had was een baan waar om 11u iets bepaalds af moest en om 15u ook iets bepaalds af moest en pas daarna was er sprake van wat vrij in te vullen tijd.

Wie herkent dit en hoe ga jij hiermee om?

Ps aub niet quoten
Alle reacties Link kopieren
Kun je jezelf geen doelen stellen per 2 tot 4 uur. Bijv dit rapport af voor de middag en die afspraak moet gemaakt zijn vamdaag...etc?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Heb me wel eens vreselijk verveeld op mijn werk en toen een andere baan gezocht. Ik heb alleen focus en energie als ik iets leuk of interessant vind, zo niet dan moet ik het op doorzettingsvermogen en dicipline doen. Dat laatste lukt wel voor kleinere taken of een korte periode, maar wil ik niet niet dag in dag uit.
Alle reacties Link kopieren
@viva-amber dat doe ik soms ook wel, in het kader van goede voornemens. Maar dat gaat dan maar een paar dagen goed en daarna versloft dat weer. Als er geen druk van buitenaf is om iets op tijd af te krijgen dan blijf ik tegen dit soort dingen aan lopen.

@hetismogelijk het vervelende is dat het bij mij ook wel echt een patroon is. Ik begin enthousiast aan een baan, na verloop van tijd is het toch niet wat ik me er bij voorgesteld had, plus word er op dit niveau verwacht dat er niet gestuurd hoeft te worden. En dan verval ik in dit gedrag. Misschien kwestie van ooit verkeerde studie en carrière keuze, maar ik ben inmiddels op een leeftijd dat switchen geen optie meer is, dat moet ik teveel salaris inleveren en ik heb toch een huishouden en gezin dat moet blijven draaien. Plus ik zou ook niet zo gauw weten wat ik dan wel zou willen.
loco wijzigde dit bericht op 09-01-2022 09:52
53.83% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik neem aan dat je bij je manager hebt aangegeven dat de workload niet voldoende is? Welke dingen je op zou kunnen pakken?

Ik werk ook in een functie waarbij het periodes heel druk is, en periodes waar niet veel te doen is. Dat laatste vind ik saai, maar ik weet dat er binnenkort weer andere tijden aankomen.

Het feit dat ik mijn tijd zelf in kan delen, ik leuke collega’s heb en een prima salaris, maken dat ik hier blijf. Want als het een drukke periode is, werk ik op mijn best.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren
Je schrijft dat je nu al weet dat je je na een jaar of twee jaar gaat vervelen in een nieuwe functie. Waarom wissel je dan niet wat vaker van functie of van baan? Bij mij paste een functie met projecten heel goed. Elk project duurde een jaar tot anderhalf jaar en daarna kwam er weer iets nieuws.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het wel een beetje, misschien gek maar werk je niet onder je denk niveau? Of is het te eentonig soms past een baan gewoon niet bij je.

Ik heb dit in mijn huidige baan onder mijn denk niveau en erg eentonig maar wel druk in een zorg tak ik moet wel.doorzetten dat is misschien een voordeel. Ik school mij om tot die tijd zal ik dit even volhouden.

Maar als je weet van je zelf dat je je snel verveeld probeer nieuwe dingen uit geef het aan bij je manager.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken je verhaal helemaal. Blijf hier ook tegenaan lopen. Ik ben op mijn 38e van vakgebied gewisseld, en dat heeft mij heel erg geholpen. Ik kan nu mijn energie en passie wel kwijt in mijn baan (beleidsmaker) .
Maar ik blijf wel last houden van het onzekere gevoel (ik ben niet goed genoeg, wanneer prikken ze door me heen, ik kan veel meer werk verzetten dan ik doe).
Mijn oud leidinggevende heeft me laten inzien dat dit komt doordat ik de lat hoog leg.....dat voelt voor mij weliswaar totaal niet zo....maar dat gebeurt wel. Ik krijg al jaren heel goede beoordelingen dus in ogen van anderen is wat ik nu doe echt al bovengemiddeld.

Mijn tip is toch een carrièreswitch te overwegen. Beter nu financieel even blijven hangen of een stapje terug, en wel nog jaren met passie en energie je werk kunnen doen. Daar pluk je privé ook zeker de vruchten van.
Alle reacties Link kopieren
@himalya op zich is er genoeg werk om op te pakken. Alleen heb ik eigenlijk wat meer 'opdrachten ' nodig. Werk met een kop en een staart gaat me het beste af. Maar ja zo zit dit bedrijf nu eenmaal niet in elkaar.

@hetismogelijk: tja wisselen is een optie, heb in het verleden regelmatig gewisseld, maar dat jobhoppen ben ik wel zat eigenlijk. Ik vind een vast contract eigenlijk ook wel erg comfortabel.
Alle reacties Link kopieren
@angel64 fijn dat je het herkent. Ik voel me afentoe echt heel raar. Ik heb het idee dat ik op mijn werk de enige ben die het zo beleefd, maar dat weet ik niet zeker. Ik zie mijn collega's immers al sinds maart 2020 niet live. En doordoor zie ik ze alleen in werksituaties, de informele ontmoetingen zijn volledig weggevallen.
Ik heb coaching geprobeerd, maar dat werkte niet zo goed omdat ik het niet zo kan duiden wat me nou precies zo dwarszit. Ook omdat iedereen op zich wel alles prima vind wat ik uitvoer.
Alle reacties Link kopieren
In dit topic zie ik hetzelfde als je op je werk doet: ja maar ja, ja maar dit, ja maar dat. Je klinkt niet als iemand met veel energie en zin in dingen. Dan kun je wel een hoger denk- en werkniveau aankunnen, maar als je niet het type bent dat de mouwen opstroopt en lekker aan de bak gaat, verandert er niks. Dat ligt niet aan het werk, toch?
Wat eten we vanavond?
Alle reacties Link kopieren
Voor mij is het een nieuw impuls om eindelijk een eigen bedrijf te starten.

Heb je prive ook geen doelen, zoals een opleiding, sport of iets heel nieuws dat je wil ondernemen?

Op zich is het natuurlijk helemaal niet erg om gezapig te zijn, het scheelt stress en wanneer je tevreden bent: wat is dan eigenlijk je probleem?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben overigens 6 jaar geleden al geswitcht van sector/soort werk, naar dit wat me toen eigenlijk wel een hele leuke nieuwe uitdaging leek. Maar ik ben toch weer in het oude patroon vervallen helaas.
Alle reacties Link kopieren
Loco schreef:
09-01-2022 10:07
Ook omdat iedereen op zich wel alles prima vind wat ik uitvoer.
En dat is het waarschijnlijk ook! Je werkomgeving kan niet zomaar veranderen, dat moet je zelf doen. Door te wisselen of door je blik te veranderen "rust vinden door te blijven herhalen dat wat je doet, goed genoeg is".

Ik pak ook die kop koffie en geregeld heb ik ook het lanterfanter gevoel en voel ik me schuldig omdat collega's thuis ongetwijfeld nonstop keihard doorwerken (Maar is dat ook zo? Of denk ik dat alleen maar?)

Tegelijkertijd lever ik op andere momenten fantastisch werk in hele korte tijd. Ik haal mijn deadlines en men is blij met mijn output). Onthoud dat je brein zich niet laat sturen.

Wat ik ook herken is je kop en staart opmerking. Ik heb dat ook nodig. Bij grote projecten liep ik vast
Ik werk daarom niet met enorme presentaties/projectplannen/timelines. Fantastisch om te zien en het komt heel kundig over....maar voor mij werkt dat contra-productief. Ik ben geen project manager uit de boekjes.
Alle reacties Link kopieren
Loco schreef:
09-01-2022 10:11
Ik ben overigens 6 jaar geleden al geswitcht van sector/soort werk, naar dit wat me toen eigenlijk wel een hele leuke nieuwe uitdaging leek. Maar ik ben toch weer in het oude patroon vervallen helaas.

Nou, dan ga je op zoek naar een baan waar je aan projecten werkt. Dan heeft het een kop en een staart.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren
@makreel dat klopt wat je zegt, ik begin altijd borrelend van energie en zin aan een nieuwe baan en dat zakt na verloop van tijd helemaal weg. Dat mouwen opstropen dat probeer ik echt, heb ook een tijdje een coach gehad. Alleen als ik daarmee zit en met haar spreek dan denk ik in dat gesprek 'ach nu we het er zo over hebben dan valt het eigenlijk allemaal wel mee'.

@viva-amber gezapig zijn is prima als je er vrede mee hebt, maar dat heb ik dus niet.
Ik zou het graag anders willen. Ik ben echt jaloers als ik mensen enthousiast hoor vertellen over hun werk en passies.
Ik had vroeger in privé wel een passie, maar ik kan het enthousiasme dat ik daar voor had ook niet echt meer terugvinden.

Ik weet het hoor. Het is veel ja maar.. dat is ook waarom ik zo moe van mijzelf word.
Alle reacties Link kopieren
makreel schreef:
09-01-2022 10:09
In dit topic zie ik hetzelfde als je op je werk doet: ja maar ja, ja maar dit, ja maar dat. Je klinkt niet als iemand met veel energie en zin in dingen. Dan kun je wel een hoger denk- en werkniveau aankunnen, maar als je niet het type bent dat de mouwen opstroopt en lekker aan de bak gaat, verandert er niks. Dat ligt niet aan het werk, toch?
Wel als je ondervraagt wordt.....of als je voor jezelf de lat op standje "perfect" hebt staan.

Zie maar eens hoeveel hoogbegaafden "dropout" zijn geweest op school en uiteindelijk ongeschoold werk doen. Niet omdat ze "lui" zijn, maar omdat ze nooit geleerd hebben om te gaan met begaafdheid.

Als je in je jonge jaren je nooit hebt hoeven inspannen....en met minimale inzet alles lukt..... dan wordt je op latere leeftijd simpelweg onkundig qua aanpakken/doorzetten.
Alle reacties Link kopieren
Loco schreef:
09-01-2022 10:23
@makreel dat klopt wat je zegt, ik begin altijd borrelend van energie en zin aan een nieuwe baan en dat zakt na verloop van tijd helemaal weg. Dat mouwen opstropen dat probeer ik echt, heb ook een tijdje een coach gehad. Alleen als ik daarmee zit en met haar spreek dan denk ik in dat gesprek 'ach nu we het er zo over hebben dan valt het eigenlijk allemaal wel mee'.

@viva-amber gezapig zijn is prima als je er vrede mee hebt, maar dat heb ik dus niet.
Ik zou het graag anders willen. Ik ben echt jaloers als ik mensen enthousiast hoor vertellen over hun werk en passies.
Ik had vroeger in privé wel een passie, maar ik kan het enthousiasme dat ik daar voor had ook niet echt meer terugvinden.

Ik weet het hoor. Het is veel ja maar.. dat is ook waarom ik zo moe van mijzelf word.
Oh, maar daar moet je wel een beetje voor oppassen. Dat is voor weinigen weggelegd.

Heb je trouwens op je werk al aangegeven dat je meer opdrachten wil doen? Of gewoon überhaupt meer?
Ik herken het enigzins TO. Ik heb dit opgelost door als freelancer te gaan werken. Ik heb nu afgebakende opdrachten tegen een van te voren afgesproken bedrag. Dit betekent voor mij dat ik me niet schuldig voel als ik het af heb in de helft van de afgesproken tijd en de andere helft niets doe. Het betekent ook dat als een klus me niet meer boeit of als het niet zo goed blijkt te passen, ik kan vertrekken. En dat ik elke keer weer voor werk kan kiezen dat mij aanspreekt. De ene keer heb ik zin in iets moeilijks, dan weer in iets makkelijks. Dat vrije onvoorspelbare is perfect voor mij.
Alle reacties Link kopieren
Angel64 schreef:
09-01-2022 10:23
Als je in je jonge jaren je nooit hebt hoeven inspannen....en met minimale inzet alles lukt..... dan wordt je op latere leeftijd simpelweg onkundig qua aanpakken/doorzetten.
Ergens heb ik het gevoel dat je hier zegt wat ik zo moeilijk kan duiden. Ik weet gewoon niet hoe ik de drive moet vasthouden die ik in het begin van een nieuwe functie wel altijd heb.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb oprecht hetzelfde en ben er inmiddels achtergekomen dat ik ADHD heb. Zelf had ik nooit die link gelegd en dacht het zal wel, maar naar mate ik me er meer in ging verdiepen dacht ik, wow.

Tijdens de basisschool, middelbare school en studie kon ik tijdens de lessen vaak dagdromen, vaak miste ik details van opdrachten, ik studeerde 1 dag van te voren en ga zo maar door. Veel dingen lukte me met minimale inspanning. Met tijdsdruk kon ik dan een hyperfocus ervaren en alles zo afronden. Bij een werkritme werd ik echter met de neus tegen de feiten gedrukt. Ik kon niet focussen, ik ging uitstellen en begon me eigenlijk te beseffen dat ik altijd zo ben geweest. In de familie zit het ook en het kwartje viel ineens.
Alle reacties Link kopieren
@perkele heel herkenbaar. Hoe ben jij dan nu tot het inzicht gekomen dat het bij jou adhd is en hoe ga je er mee om?
Lijkt mij eigenlijk best ideaal, mits je geen grote carrièreplannen hebt. Als ik naar mezelf, mijn collega's en het gros van mijn vrienden kijk: de werkdruk is hoog en er wordt veel overgewerkt. Ik ben ook een dromer en snel afgeleid, ik heb ADHD, maar ik krijg daardoor mijn werk vaak niet af en werk dus standaard in de avonden en weekenden door. Dus als je met zo weinig gefocust zijn toch je werk af krijgt, lijkt me stiekem best relaxed :P Al snap ik dat het ook fijn is om een baan te hebben waar je meer wordt uitgedaagd hoor.
Oh en dat hele thuiswerken: ik kan het ook niet. Ik kon niet thuis studeren als student, dus thuiswerken heb ik al heel snel opgegeven. Gelukkig mocht ik na de eerste lockdown toch gewoon op locatie komen werken, thuis ben ik slechts 50% van de werktijd echt productief aan het werk, dus dat betekent veel te veel werk dat aan het eind van de dag niet klaar is en dat was echt slopend.

Op kantoor is het nu niet per se beter, want er is geen hond, maar het werkt voor mij wel om in een werkomgeving te zijn. Ik denk dat zelfs de meest productieve mensen last hebben van dat thuiswerken.
Alle reacties Link kopieren
plekk schreef:
09-01-2022 13:50
Oh en dat hele thuiswerken: ik kan het ook niet. Ik kon niet thuis studeren als student, dus thuiswerken heb ik al heel snel opgegeven. Gelukkig mocht ik na de eerste lockdown toch gewoon op locatie komen werken, thuis ben ik slechts 50% van de werktijd echt productief aan het werk, dus dat betekent veel te veel werk dat aan het eind van de dag niet klaar is en dat was echt slopend.

Op kantoor is het nu niet per se beter, want er is geen hond, maar het werkt voor mij wel om in een werkomgeving te zijn. Ik denk dat zelfs de meest productieve mensen last hebben van dat thuiswerken.
Oh ja, dat heb ik ook. Ik heb al heel lang geleden besloten dat ik zo min mogelijk thuis doe en dat werkt goed. Gelukkig heb ik een baan waarbij dat mogelijk is en zo niet (ik maar een klein deel van mijn lessen vanuit huis gedraaid) dan heb ik een zodanige deadline, die les die over een half uur gegeven moet worden bv, dat ik wel moet.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven