Vriendschappen boven de 40

13-01-2022 19:51 47 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik zat me zo eens af te vragen hoe jullie vriendschappen zijn (boven de 40 jaar).
Ik heb zelf wel wat ontwikkelingen meegemaakt wat vriendschappen betreft.
Vroeger probeerde ik me erg aan te passen omdat ik bang was mensen te verliezen. Ik had mensen nodig.
Daarna ben ik een fase in gegaan dat ik wat meer mezelf ging ontwikkelen en eerlijker werd maar daarmee verloor ik vriendinnen.
Nu heb ik een paar vriendinnen over. Eentje om de diepte mee in te gaan. Met name op spiritueel gebied. Maar af en toe spelen irritaties op (van haar kant als ik niet altijd alleen maar zonneschijn ben en van mijn kant omdat ze niet werkt en haar leven alleen bestaat uit vrijen en macrobiotisch voedsel😉) en zien we elkaar een paar maanden niet. Daarna is het toch weer een warm bad.
Eentje om lekker mee te zeuren. Met name over exen. Gewoon een paar uur gal spugen af en toe, liefst tijdens een etentje🙂.
En 2 vriendinnen die vanaf de basisschool al vriendinnen zijn. Nooit echt de diepte in en we zien elkaar soms maanden niet maar het zit altijd goed.

Vroeger heb ik wel eens een beste vriendin gemist. Dat heb ik niet meer zo. Naarmate ik ouder werd begon ik het prima te vinden met alleen mijn gezin, de buurtbewoners tijdens de wandelingen met de hond, collega's en alleen op de bank.
Maar de laatste tijd begin ik me af te vragen of dit genoeg is. Mijn vriend is een enorme lieverd maar is toch een man die het liefste kletst over motoren en auto's. Mijn baan is niet zo heel erg leuk meer oa omdat bepaalde collega's weg zijn.
Mijn diepzinnige vriendin zit weer in de fase dat ik niet besta en niet meer gevolgd wordt op social media en ik dat even goed vind.
Ik vermoed dat ik ook steeds kritischer geworden ben met wie ik graag omga. Daardoor lijken me nieuwe vriendschappen best moeilijk om te maken.
Hoe gaan andere vrouwen boven de 40 om met vriendschappen?
Nog allemaal innig? Geen tijd voor? Is er behoefte aan?
Alle reacties Link kopieren
Dik in de 50 en een heerlijke groep vrienden, sommige met kinderen die jong zijn of bijna het huis uit zijn of kinderloos. Gemeenschappelijk hebben we dat we elkaar belangrijk genoeg vinden om tijd en energie voor vrij te maken. Het hoeft ook echt niet elke week tot een afspraak te leiden maar door de pandemie heen bellen we ineens weer veel meer en spreken buiten af.

Ik vind het sowieso altijd leuk om mensen te leren kennen en sommigen blijven in je leven en anderen niet.
Spiri123 schreef:
15-01-2022 08:17
En heb je dan een gezin met kinderen? Even benieuwd of dat nog uitmaakt.
En is iedereen dan actief terug? Ik merk dat ik ook minder investeer omdat ik de ervaring heb dat er weinig van de andere kant komt. Iedereen heeft het druk.
Ik ben parttime stiefmoeder. Dus de helft van de tijd een gezin, de andere helft niet. Vrijwel al mijn vrienden hebben kinderen. Dat is gewoon het leven als je 40-plus bent: Gezin, partners, werk, hulpbehoevende ouders, etc. Maar om contact te (onder)houden, heb je niet zo heel veel vrije tijd nodig toch?

In de context van vriendschappen kan ik het woord 'investeren' niet plaatsen, eerlijk gezegd. Ik ben meer van de organische vriendschappen. Wat er is, is er. En zo niet (meer) dan niet. M'n beste vriendinnen ken ik 20 á 30 jaar, dat is er en gaat niet meer weg. Met nieuwe mensen ontstaat iets of niet. Ik ben niet zo resultaatgericht als het om sociale contacten gaat.
Alle reacties Link kopieren
kindrebel schreef:
15-01-2022 12:22
Ik ben parttime stiefmoeder. Dus de helft van de tijd een gezin, de andere helft niet. Vrijwel al mijn vrienden hebben kinderen. Dat is gewoon het leven als je 40-plus bent: Gezin, partners, werk, hulpbehoevende ouders, etc. Maar om contact te (onder)houden, heb je niet zo heel veel vrije tijd nodig toch?

In de context van vriendschappen kan ik het woord 'investeren' niet plaatsen, eerlijk gezegd. Ik ben meer van de organische vriendschappen. Wat er is, is er. En zo niet (meer) dan niet. M'n beste vriendinnen ken ik 20 á 30 jaar, dat is er en gaat niet meer weg. Met nieuwe mensen ontstaat iets of niet. Ik ben niet zo resultaatgericht als het om sociale contacten gaat.
Mooi! Zo denk ik de laatste paar jaar ook wel. Maar dat heb ik moeten leren met de jaren.
Het is af en toe dat de muren op me afkomen en ik me afvraag waar ik dan naartoe kan. Maar misschien ook gedeeltelijk te maken met coronatijd.
Alle reacties Link kopieren
Misschien vind je dit een stomme vraag, maar ben je zelf een leuke vriendin (voor jezelf)?
Spiri123 schreef:
15-01-2022 15:42
Mooi! Zo denk ik de laatste paar jaar ook wel. Maar dat heb ik moeten leren met de jaren.
Het is af en toe dat de muren op me afkomen en ik me afvraag waar ik dan naartoe kan. Maar misschien ook gedeeltelijk te maken met coronatijd.
Ja, corona helpt niet echt bij het onderhouden van contacten. Nu het niet kan, realiseer ik me hoevaak ik mijn vrienden zag op feestjes, borrels, etentjes e.d.. Er was al 25 jaar voor elke scheet een feestje. En als er niets te vieren was, dan was er feest omdat er al lang lang geen feest was geweest. Ik mis dat enorm. Nu alles 1 op 1 moet, kost dat veel meer energie en tijd.
Alle reacties Link kopieren
Avage schreef:
15-01-2022 22:51
Misschien vind je dit een stomme vraag, maar ben je zelf een leuke vriendin (voor jezelf)?
Dat vind ik geen gekke vraag. Ik heb op zich geen hoge zelfdunk en ga meestal naar anderen toe omdat ik denk dat ik ze bij mij niets te bieden heb. Ik ben geen groot feestganger. Ik houd wel van een geintje maar ga meestal liever de diepte in in gesprekken. Dus kan me voorstellen dat dat voor anderen niet altijd fun is. Ik ben wel erg trouw en kom altijd helpen als iemand me nodig heeft.
Dus de laatste 2 jaar laat ik het meer van andere mensen afhangen of we contact hebben. Hebben ze er behoefte aan kom ik eraan. En anders gewoon niet.
Dat is helemaal de andere kant van wie ik vroeger was. Toen holde ik iedereen achterna. Ik wilde van iedereen weten hoe het met ze ging en wilde ze bijstaan in alles.
Ik heb wel vaker in levenslessen dat ik radicaal omdraai. En daarna een middenweg ga vinden.
Ik ben nu toe aan de middenweg maar voor mijn gevoel ben ik niet zo goed in vriendschappen. Dus vind ik het lastig. Ik weet niet zo goed meer wat ik van mezelf en de ander wil in een vriendschap. Dus de meeste contacten blijven op afstand.

Niet dat ik trouwens zielig ben ofzo. Ik praat met heel veel mensen. Maar echte vrienden zijn er weinig.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken me wel in een aantal dingen die je zegt.

Ik heb de laatste jaren geen nieuwe vrienden gemaakt en het lukt me eigenlijk ook niet meer diepgang te krijgen bij mensen. Wel geprobeerd her en der wat af te spreken met een collega of een schoolmoeder maar daar blijft het ook bij.

Ik weet ook zelf niet zo goed wat ik ermee wil en de corona tijd helpt ook niet mee.

Ik was nooit een ster in nieuwe vrienden maken, omdat ik niet zo goed ben in 'social talk' en ben ook onzeker in bv. mensen spontaan uitnodigen. Toch misschien angst voor afwijzing maar soms merk ik ook dat ik er zelf niet perse behoefte aan heb.

Ik zie mijn vriendinnen niet wekelijks, maar ongeveer 1 x per maand / 2 maanden. Ik probeer wel regelmatig een berichtje te sturen maar merk dat anderen daar minder behoefte aan hebben (terwijl ze wel uitspreken dat de vriendschap goed zit).

Heb zelf ook een druk gezinsleven maar zou het wel fijn vinden als er vriendinnen zijn die vaker vragen aan mij hoe het gaat (ook al is er niks bijzonders). Ik ben zelf ook altijd heel erg bezig met hoe het met ander gaat, waar zouden zij mee bezig zijn etc. Soms denk ik, ik moet meer met mezelf bezig zijn maar dan concludeer ik toch ook dat deze vrienden ook onderdeel van mijn leven zijn waar ik dus ook (graag) mee bezig ben. Dat is denk ik ook wel wat anderen in mij waarderen als vriendinnen.

Anderzijds kan ik mij wel eenzaam voelen, maar of een nieuwe (oppervlakkige) vriendschap daar dan bij helpt.

De vriendschappen die ik dus heb komen uit mijn basisschooltijd, mbo en hbo tijd, vakantie en daarna nog van de zwangerschap (maar meer via mijn man). Dus nee, niet intensief maar van beide kanten zit het goed maar zou van mijn kant wat intensiever mogen zijn. Ik ben ergens ook altijd bang om mijn vrienden kwijt te raken en alleen over te blijven, bv. dat zij wel nieuwe vrienden maken en mij dit niet lukt.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb nog wel vriendinnen maar die wonen allemaal ver weg (ok, ik ben ook verder weg gaan wonen) dus die spreek ik voornamelijk online. Ik woon inmiddels een aantal jaar in dit dorp maar heb nog geen lokale vriendschappen. Ligt ook aan mij hoor, mijn sociale leven draait vooral om gezin en familie.

Ik mis wel het hebben van een beste vriendin, toen ik jonger was had ik altijd wel iemand met wie ik een hele diepe band had en alles kon bespreken, bijna een liefdesrelatie maar dan platonisch.
Alle reacties Link kopieren
Avage schreef:
15-01-2022 22:51
Misschien vind je dit een stomme vraag, maar ben je zelf een leuke vriendin (voor jezelf)?
Is een goede vraag! Ik zou soms wel meer willen initiëren. Ik heb een aantal goede vrienden in Nederland en nu nieuwe vrienden in mijn nieuwe land en druk werk en een gezin. En als ik soms voel dat het van mijn kant moet komen, realiseer ik me dat ik al een tijd zelf ook niet zo heel attent en uitnodigend ben geweest. Dan moet ik echt even investeren.

Er zijn zoveel lieve en fijne mensen om een vriendschap mee te hebben! En bijna iedereen verlangt naar oprechte interesse.

Zoals iemand al zei: het is geven en investeren! Van beide kanten. Maar ik mag best eerst zijn.

Ik denk ook dat sommigen veel meer capaciteit hebben dan anderen en dat je qua vriendschappen (en daardoor eerder toe zijn aan een afspraak of belletje) en dat je daardoor soms ook in een stramien komt van wie initieert. En dat is ook wel prima.
Chippie schreef:
17-01-2022 22:59
Ik heb de laatste jaren geen nieuwe vrienden gemaakt en het lukt me eigenlijk ook niet meer diepgang te krijgen bij mensen. Wel geprobeerd her en der wat af te spreken met een collega of een schoolmoeder maar daar blijft het ook bij.
Ik lees op Viva vaker dat mensen die diepgang willen in een vriendschap of in een relatie. Maar wat bedoel je met diepgang? Wat verwacht je dan? Wat is diepgang in deze context?
Alle reacties Link kopieren
kindrebel schreef:
18-01-2022 09:26
Ik lees op Viva vaker dat mensen die diepgang willen in een vriendschap of in een relatie. Maar wat bedoel je met diepgang? Wat verwacht je dan? Wat is diepgang in deze context?
Ik spreek even voor mezelf. In vriendschappen van vroeger konden we uren doorzagen over gevoelens, gedachten, geheimen, filosofische onderwerpen.

Nu is het veelal een meer oppervlakkig ‘hoe is het op je werk, de school van de kinderen, de nieuwe knie van je vader’

Is misschien een misplaatste nostalgie hoor
Alle reacties Link kopieren
Ik ben 50 en ben juist klaar met al die diepgang.....altijd dat serieuze gepraat.... Ik wil grappige video s kijken, sterke verhalen uitwisselen en dansen op goede muziek....
Lieve vrienden heb ik maar God wat braaf en degelijk allemaal. Ik was dat ook met een jong gezin maar onze kids zijn nu pubers.... Let your hair hang down.... Enjoy en zeik niet over doelen en drukte...
Alle reacties Link kopieren
Brie schreef:
18-01-2022 05:57
Ik heb nog wel vriendinnen maar die wonen allemaal ver weg (ok, ik ben ook verder weg gaan wonen) dus die spreek ik voornamelijk online. Ik woon inmiddels een aantal jaar in dit dorp maar heb nog geen lokale vriendschappen. Ligt ook aan mij hoor, mijn sociale leven draait vooral om gezin en familie.

Ik mis wel het hebben van een beste vriendin, toen ik jonger was had ik altijd wel iemand met wie ik een hele diepe band had en alles kon bespreken, bijna een liefdesrelatie maar dan platonisch.
Waarom kan dat nu niet meer dan?
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Alle reacties Link kopieren
Goeie vraag. Ik denk dat die vriendschappen vroeger vanzelf ontstonden, toen had ik ook veel meer vrije tijd, dat scheelt. Als ik nu op zoek zou gaan naar een beste vriendin zou ik er geforceerd naar moeten zoeken en tijd insteken wat ik eigenlijk niet heb.
Alle reacties Link kopieren
Brie schreef:
20-01-2022 05:29
Goeie vraag. Ik denk dat die vriendschappen vroeger vanzelf ontstonden, toen had ik ook veel meer vrije tijd, dat scheelt. Als ik nu op zoek zou gaan naar een beste vriendin zou ik er geforceerd naar moeten zoeken en tijd insteken wat ik eigenlijk niet heb.
Vriendschappen ontstaan en verdiepen zich. Omdat je het goed kan vinden met elkaar. Omdat je elkaars gezelschap waardeert. Omdat je persoonlijke zaken met elkaar deelt.

Als iemand eerst het stempel "beste vriendin" moet verdienen, en je daarnaar actief op zoek moet, ontstaat er nooit iets spontaan.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Brie schreef:
19-01-2022 18:09
Ik spreek even voor mezelf. In vriendschappen van vroeger konden we uren doorzagen over gevoelens, gedachten, geheimen, filosofische onderwerpen.

Nu is het veelal een meer oppervlakkig ‘hoe is het op je werk, de school van de kinderen, de nieuwe knie van je vader’

Is misschien een misplaatste nostalgie hoor
Dat zijn wel twee uitersten, gevoelens en geheimen versus de knie van je vader. Daar zit nog wel een hele wereld tussen toch? Maar ik snap wat je bedoelt met diepgang.

Als ik naar mijn eigen vriendenkring kijk, zie ik dat er vroeger ook meer serieus werd gediscussieerd en gefilosofeerd. Naar mijn idee heeft dat vooral met de levensfase te maken. We waren toen nog aan het ontdekken en (onbewust) onze gedachten en ideeen bij elkaar aan het toetsen. Nu zijn de onderwerpen realistischer en actueler. Nu hebben we een leven en levenservaring en houden we ons wat minder bezig met allerlei abstracte ideeen. Toch denk ik dat er nog evenveel diepgang is. In principe kun je op vrijwel elk onderwerp met een paar vragen verdiepen. Als iemand over de knie van z’n vader begint, dan vraag ik of hij zich zorgen maakt en niet hoelang hij nog op krukken moet lopen.

Maar wat mij betreft moet je in de eerste plaats gigantisch slap kunnen ouwehoeren met je vrienden.
Alle reacties Link kopieren
Klopt, en er veel tijd in steken voor je het punt bereikt dat je beste vrienden bent. En aangezien ik dat niet actief doe moet ik ook eigenlijk niet zeuren :)

Ik denk dat het voor mezelf ook echt meer een nostalgisch gevoel is naar vroeger dan dat ik echt een probleem heb wat opgelost moet worden. Maar goed, ik zal dit topic niet teveel kapen :)
Alle reacties Link kopieren
Brie schreef:
20-01-2022 11:48
Klopt, en er veel tijd in steken voor je het punt bereikt dat je beste vrienden bent. En aangezien ik dat niet actief doe moet ik ook eigenlijk niet zeuren :)

Ik denk dat het voor mezelf ook echt meer een nostalgisch gevoel is naar vroeger dan dat ik echt een probleem heb wat opgelost moet worden. Maar goed, ik zal dit topic niet teveel kapen :)
Komt dat dan omdat je geen zin hebt om energie te steken in andere mensen? Of gewoon niet in nieuwe vriendschappen?

En wat schrikt je daarbij af?

Ook die vriendinnen vroeger waren er niet van de ene op de andere dag toch?
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Alle reacties Link kopieren
Het is vooral tijd denk ik. Ik werk veel en besteed ook heel veel tijd aan gezin en familie dus heb al weinig ruimte. Vriendinnen van vroeger zat ik bijvoorbeeld mee op school, werk of gezamenlijke hobby. Nu kom ik eigenlijk amper de deur meer uit
Alle reacties Link kopieren
En ook, voor ik een kind had en in een afgelegen dorp woonde (klinkt als excuus weet ik) stapte ik veel makkelijker op de trein om een weekendje naar een vriendin te gaan. Dat zou nu veel meer geregel zijn
Alle reacties Link kopieren
lime222 schreef:
18-01-2022 06:27
Is een goede vraag! Ik zou soms wel meer willen initiëren. Ik heb een aantal goede vrienden in Nederland en nu nieuwe vrienden in mijn nieuwe land en druk werk en een gezin. En als ik soms voel dat het van mijn kant moet komen, realiseer ik me dat ik al een tijd zelf ook niet zo heel attent en uitnodigend ben geweest. Dan moet ik echt even investeren.

Er zijn zoveel lieve en fijne mensen om een vriendschap mee te hebben! En bijna iedereen verlangt naar oprechte interesse.

Zoals iemand al zei: het is geven en investeren! Van beide kanten. Maar ik mag best eerst zijn.

Ik denk ook dat sommigen veel meer capaciteit hebben dan anderen en dat je qua vriendschappen (en daardoor eerder toe zijn aan een afspraak of belletje) en dat je daardoor soms ook in een stramien komt van wie initieert. En dat is ook wel prima.
Ja het is een investering. En inderdaad bijna iedereen verlangt naar oprechte aandacht en interesse. Maar dan moet je het wel kunnen opbrengen om de eerste stap te zetten, soms zelfs meerdere stappen, en niet direct iets terug verwachten.

Wat ook wel goed werkt en misschien een leuke tip voor iemand: ik nodig soms mezelf ergens voor uit.

Als iemand iets vertelt dan zeg ik iets als "wat leuk, mag ik een keer mee?"
Zo ben ik recent gaan eten bij de ouders van een kennis thuis wat heel gezellig was, lunchwandel ik met wat mensen in het gebouw waar ik werk, werd ik deze week uitgenodigd om mee te gaan sporten. Afgelopen zomer ben ik met mensen spontaan wezen bbq'en op een camping waar ik toevallig langs kwam, ik ben uitgenodigd op een alpacaboerderij, om mee te gaan naar een comedy club, ik heb iemand ontmoet waar ik nog een keer mee ga eten na het werk. Het is een beetje brutaal maar mensen waarderen dat juist wel, als je oprecht in ze geïnteresseerd bent.
Avage schreef:
20-01-2022 19:21
Het is een beetje brutaal maar mensen waarderen dat juist wel, als je oprecht in ze geïnteresseerd bent.
Yup. Je maakt vrienden met oprechte interesse.

Dale Carnegie heeft hier in 1936 een geweldig boek over geschreven dat nog steeds actueel is: Hoe je vrienden maakt en mensen beinvloedt. Een aanrader.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven