Werk & Studie alle pijlers

Partner steunen nieuwe baan

23-11-2022 15:38 69 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi allemaal,

Mijn partner is maandag begonnen met een nieuwe functie binnen zijn huidige werkgever.
Hij kan 2 maanden mee draaien om te kijken of het iets voor hem is, anders kan hij gewoon terug naar zijn oude afdeling.
Vandaag belde hij mij op dat hij niet zeker weet of dit hem wel gaat worden.
Hij heeft nu de afgelopen drie dagen last van migraine, en vind dat er veel op hem afkomt (wat op zich wel logisch is)
Nu is hij bang dat hij dit niet aankan/trekt, en dat hij bij deze functie altijd migraine/hoofdpijn blijft houden.
Persoonlijk denk ik dat het tijdelijk is.
Hij werkt al meer dan 20 jaar bij hetzelfde bedrijf met dezelfde functie, en nu gaat hij ineens wat anders doen.
Dat brengt uiteraard spanning en druk met zich mee.
Zelf denk ik dan ook als hij een tijdje aankijkt en het werk makkelijker wordt, hij ook minder last van spanning en migraine zal hebben.
Daarnaast is deze week ook niet super begonnen voor hem.
Onze zoon heeft ADHD en is de hele week al opstandig, druk en extreem vroeg wakker.
En geeft zijn auto een storing aan, die behoorlijk duur uitvalt.

Ik wil mijn partner absoluut niet onder druk zetten.
En mij maakt het niet uit of hij deze functie uitvoert, of terug gaat naar zijn oude.
Ik ben alleen bang dat hij een overhaaste beslissing gaat maken, waar hij straks spijt van gaat krijgen.
Hoe zouden jullie je partner helpen/steunen in z'n situatie?
trikkie schreef:
23-11-2022 16:25
Zo net ook even advies bij mijn schoonmoeder gevraagd.
Ook zij adviseert dat ik met hem moet praten, en hem toch beter kan overtuigen om nog even door te zetten.
Zij herkent het (net als ik) dat wanneer er van alles tegelijk gebeurt, mijn man niet tegen die spanning kan en dan migraine krijgt
Ook zij is bang als hij nu opgeeft dat hij spijt gaat krijgen.
Ik ga straks als hij thuis komt met hem in gesprek, en proberen te adviseren om het de tijd te geven
Daarnaast vragen wat ik voor hem kan doen, om hem de komende tijd te kunnen ontzien.
Hij heeft dit ook voor mij gedaan toen ik weer terug naar school ging,
En iets heel anders ging doen dan wat ik voorheen deed.
Dit zou ik zelf trouwens heel erg vervelend vinden, dat mijn partner me gaat bespreken met mijn moeder. Alsof ik een klein kind zou zijn, “hoe gaan we met navy om?”. Maar dat terzijde.
Nou, ze neemt hem toch al niet serieus, mama en vrouw zien mannen als kinderen blijkbaar. En misschien gedraagt hij zich ook zo, kan. Maar daar kom je zo niet van af.

Behandel hem als een volwassen vent en zeg hem dat ook. Je bent een volwassene, gedraag je zo en als jij denkt dat te veel is na 3 dagen. Prima.

Maar niet miepen later.
Alle reacties Link kopieren Quote
navyblue schreef:
24-11-2022 11:53
Dit zou ik zelf trouwens heel erg vervelend vinden, dat mijn partner me gaat bespreken met mijn moeder. Alsof ik een klein kind zou zijn, “hoe gaan we met navy om?”. Maar dat terzijde.
Zou ik ook hebben, aan de andere kant, misschien heeft de partner van TO wel de neiging om anderen verantwoordelijk te maken voor dingen? Dus als ze zegt dat hij nog even moet volhouden, zeggen dat ze hem pusht, en als hij ervoor kiest in zijn huidige baan te blijven, achteraf zeuren dat ze hem niet genoeg heeft aangemoedigd.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Susan schreef:
24-11-2022 11:56
Zou ik ook hebben, aan de andere kant, misschien heeft de partner van TO wel de neiging om anderen verantwoordelijk te maken voor dingen? Dus als ze zegt dat hij nog even moet volhouden, zeggen dat ze hem pusht, en als hij ervoor kiest in zijn huidige baan te blijven, achteraf zeuren dat ze hem niet genoeg heeft aangemoedigd.
Als dat zou gebeuren zou ik zeggen dat ik daar niet van gediend ben. In zo’n positie wil ik niet gemanoeuvreerd worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
navyblue schreef:
24-11-2022 11:53
Dit zou ik zelf trouwens heel erg vervelend vinden, dat mijn partner me gaat bespreken met mijn moeder. Alsof ik een klein kind zou zijn, “hoe gaan we met navy om?”. Maar dat terzijde.
Rot voor je.
Ik ken iemand die de 1e keer dat ze een idee hoort, altijd meteen in de weerstand schiet.
Als je het een dag laat weken, is het meestal OK.
Dat is iemands gebruiksaanwijzing en als jij met mij bespreekt dat je een leuk idee voor diegene hebt, zal ik dat zéker noemen.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Voor iedereen die tips hebben gegeven, heel erg bedankt.
Gisteren samen rustig besproken wat er nou precies speelt.
In eerste instantie gaf hij aan dat hij wilde stoppen i.v.m. de migraine, maar uiteindelijk bleek het dieper te zitten dan dat.
Door juist door te vragen blijkt hij op deze nieuwe plek zich helemaal niet op zijn plek te voelen.
Hij baalt er zelf enorm van, ook omdat zijn vorige plek ook niet meer iets is wat hij zoekt.
Nu samen bekeken hoe nu verder.
Hij gaat iig terug naar zijn vorige afdeling, en van daar uit gaat hij kijken wat hij nou precies wil.
En voor degene die denken dat ik hem alleen maar push en hem niet serieus neem, prima geloof wat jullie zelf willen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Klinkt als een verhelderend gesprek.

Is een loopbaancoach een optie voor hem? Misschien kan dat ook wel via zijn werkgever.
Alle reacties Link kopieren Quote
oneenietweer schreef:
24-11-2022 11:06
Ik snap die chef ook wel. Je man had dat niet op dit moment moeten bespreken, want hij gooit zo zijn eigen glazen in. De suggestie van vragen om minder uren of kortere dagen vind ik in deze situatie niet verstandig. Bij een nieuwe baan moet je gewoon wennen, en dat kost tijd en energie. Als je die niet op kunt brengen, om wat voor reden dan ook, dan zal de leidinggevende dat zien als een voorbode voor verzuim. Dan heeft te man straks niks meer te kiezen, en wordt voor hem besloten dat het niet past. Zou zonde zijn, zeker omdat je zegt dat het je man juist leuk leek.
Mwoah, ze kennen hem al 20 jaar en vinden hem een goede werknemer. Er is dus ook een kans dat de werkgever hierin tegemoet komt.
Later is nu
Alle reacties Link kopieren Quote
Jammer dat beide plekken nu eigenlijk niet goed voelen.
Later is nu
Alle reacties Link kopieren Quote
Dreamer schreef:
24-11-2022 16:00
Mwoah, ze kennen hem al 20 jaar en vinden hem een goede werknemer. Er is dus ook een kans dat de werkgever hierin tegemoet komt.
Hij kan idd nu zonder problemen weer terug naar zijn huidige werkplek.
Van wat hij gisteren aangaf was dat hij vooral de ploegendiensten, die hij op zijn vorige afdeling had, als een grote nadeel ervaart.
Door de wisselende diensten heeft hij ook enorm veel last van migraine en weinig energie om na het werk of in het weekend te ondernemen.
Dit was ook een grote reden (naast dat hij door de vorige projecten een andere beeld van de functie had) dat hij naar deze afdeling ging, want hier zou hij van 09:00 tot 17:00 kunnen gaan werken.
Hij is vandaag in gesprek gegaan met beide teamleiders van beide afdelingen.
Hij gaat dus terug naar zijn vorige afdeling, en heeft gevraagd of het toch mogelijk is om dag diensten te draaien.
Dit gaan ze nu overleggen.
Indien dit niet mogelijk is, gaat hij goed over nadenken hoe nu verder.
KooktMetKnoflook schreef:
24-11-2022 15:32
Rot voor je.
Ik ken iemand die de 1e keer dat ze een idee hoort, altijd meteen in de weerstand schiet.
Als je het een dag laat weken, is het meestal OK.
Dat is iemands gebruiksaanwijzing en als jij met mij bespreekt dat je een leuk idee voor diegene hebt, zal ik dat zéker noemen.
Rot voor me? Die snap ik niet.

Van mij mogen mensen zelf hun gebruiksaanwijzing met mij ontwikkelen, met iedereen is een dynamiek weer anders. Beetje vervelend als Tiny met haar bizarre ideeën een ander met hele redelijke ideeën zit te vertellen dat bij mij iets altijd eerst moet weken.

Hier zie je het ook al. Moeder komt aanzetten met haar kennis en ervaring met zoon en dat hij snel opgeeft etc. Blijkt nu dat het heel anders ligt. Dat soort labels vanuit een heel andere context doen de zaak vaak geen goed.
Ik snap wat je zegt TO, maar je belt zijn moeder. En je trekt zijn conclusie na 3 dagen in twijfel. Dat is niet je partner als een volwassene zien en behandelen.

Ben blij dat jullie nu gewoon samen er over kunnen hebben en duidelijk is waar het probleem zit bij hem. Hopelijk mag hij gewoon van die rare diensten af.

En anders zou ik een arboarts eens overwegen, als hij met aanpassingen voor zijn gezondheid zijn werk gewoon wel kan blijven doen, waarom zou je dat dan niet proberen via een arboarts? Maar hopelijk zeggen ze gewoon ja.
Alle reacties Link kopieren Quote
LuciFee2022 schreef:
24-11-2022 17:10
Ik snap wat je zegt TO, maar je belt zijn moeder. En je trekt zijn conclusie na 3 dagen in twijfel. Dat is niet je partner als een volwassene zien en behandelen.

Ben blij dat jullie nu gewoon samen er over kunnen hebben en duidelijk is waar het probleem zit bij hem. Hopelijk mag hij gewoon van die rare diensten af.

En anders zou ik een arboarts eens overwegen, als hij met aanpassingen voor zijn gezondheid zijn werk gewoon wel kan blijven doen, waarom zou je dat dan niet proberen via een arboarts? Maar hopelijk zeggen ze gewoon ja.
Dat is juist wat ik wilde voorkomen, een conclusie trekken.
En ik wist alleen zelf ook even niet wat ik met het telefoon gesprek van mijn man aan moest, en hoe ik hem het beste kan helpen.
Ik heb mijn schoonmoeder gebeld en haar advies gevraagd, op basis wat mijn man in het gesprek vertelde.
Namelijk dat hij de afgelopen drie dagen hoofdpijn heeft en bang is dat hij dit met deze baan elke dag zal blijven houden.
Ik ben verder gewoon open met hem in gesprek gegaan, zonder vooroordeel en zonder gepush.
En toen bleek dat het heel anders lag, heb ik hem dan ik gesteund met zijn beslissing om hiermee te stoppen.
Alle reacties Link kopieren Quote
trikkie schreef:
24-11-2022 17:33
Dat is juist wat ik wilde voorkomen, een conclusie trekken.
En ik wist alleen zelf ook even niet wat ik met het telefoon gesprek van mijn man aan moest, en hoe ik hem het beste kan helpen.
Ik heb mijn schoonmoeder gebeld en haar advies gevraagd, op basis wat mijn man in het gesprek vertelde.
Namelijk dat hij de afgelopen drie dagen hoofdpijn heeft en bang is dat hij dit met deze baan elke dag zal blijven houden.
Ik ben verder gewoon open met hem in gesprek gegaan, zonder vooroordeel en zonder gepush.
En toen bleek dat het heel anders lag, heb ik hem dan ik gesteund met zijn beslissing om hiermee te stoppen.
Maar hoezo dan? Jij kent je man toch ook wel?
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn vriend heeft dit bij alle nieuwe dingen. Nieuwe opleiding, baan, mogelijke nieuwe hobbies, nieuwe vrienden. Het is vast te moeilijk/niets voor hem /kan niet wennen /snapt het niet/past toch niet bij hem. Ik hoor het aan, knik en leef mee. Geef aan van joh, rustig aan en meer dan je best kan je niet doen. Vang wat extra op qua koken en dingen maar stel ook grenzen. Hoef niet de hele dag aan te horen waarom het toch echt echt niet goed komt. En op een dag is 't over want dan lukt het toch en gaat ie fluitend heen.

Toevallig gister gesprek gehad dat hij twee jaar terug z'n rotbaantje opgezegd heeft om te beginnen aan een opleiding. Dat heeft echt enorm veel spanning gegeven tien.wEerste twee maanden wisselde het af tussen 'yes wat fijn' en 'Jezus ben te dom'. En dat is in die twee jaar vaker gebeurd. Grote projecten beginnen was standaard 'te moeilijk, zie je wel dat ik het niet kan'. Maar nu na z'n stage (ook zo'n drempel) meteen een vast contract gekregen. Terugkijkend was hij gelukkig toch wel trots.
Alle reacties Link kopieren Quote
Star⁴ schreef:
24-11-2022 17:41
Maar hoezo dan? Jij kent je man toch ook wel?
Omdat ik zelf ook weleens twijfel hoe ik iets het beste aan kan pakken.
Dan vind ik fijn om advies te kunnen vragen bij anderen.
Zoals hier op het forum, maar ook in dat geval bij mijn schoonmoeder.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat ontzettend jammer dat hij niet doorzet. Zo’n wisseling van baan kan inderdaad megastressvol zijn. En dat kan echt wel twee of drie maanden duren. Maar daarna begint het meestal wel langzamerhand te wennen. Je moet gewoon door de zure appel en iedere dag is er eentje, stap voor stap. Niet gelijk denken in maanden, maar beginnen met 1 dag tegelijk.
Een 9-17 baan kan erg fijn zijn na jaren in ploegendiensten te hebben gewerkt. Wat een gemiste kans dat dat nu niet doorgaat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Normaliter zou ik hebben gezegd: doorzetten en niet opgeven.

Inmiddels door schade en schande wijs geworden zal ik maar zeggen.

Knap dat hij zijn grenzen aan geeft en deze kan duiden! Hij geeft dus toe aan zijn gevoel. Zouden meer mensen moeten doen. Zou een hoop burnouts en andere ellende kunnen voorkomen.
Ik denk dat die beslissing te snel gemaakt is, zeker omdat er nu ook andere dingen spelen waar hij stress van krijgt zoals met jullie zoon en de auto. Hij zal nu nooit weten hoe die baan bevalt zonder dat die factoren meespelen. Het kan natuurlijk zo zijn dat je in een werksituatie terecht komt die je echt niet past, en dan weet je na 3 dagen wellicht genoeg, maar in dit geval heeft hij al eerder op die afdeling gewerkt en vond dat leuk dus dat lijkt me nu niet het geval. Hij heeft het niet eens een serieuze kans heeft gegeven lijkt het wel.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven