Entertainment alle pijlers

Waar ben jij nog steeds boos over?

21-03-2023 08:14 142 berichten
Wil een topic openen waarin iedereen vrij is om even lekker te ventileren over dingen waar die nog steeds boos over is, dit mag van alles zijn.
Dingen die in het verleden zijn gebeurd en je nog steeds pissig kunnen maken.

TO trapt af:
Na zoveel jaren ergens gewerkt te hebben met vast contract en altijd tevreden over mijn presteren vroeg ik mijn oude office manager of ze benaderd mocht worden als referent, dit was prima. Ik werkte daar ondertussen al een tijdje niet meer. Ik dacht nou die zit in de pocket, want office manager was altijd tevreden over me en geen rare fratsen gehad of iets.
Belde dat bedrijf waar ik solliciteerde dat ze aan de hand van de referentie niet verder met mij in zee wilde. De referentie was schriftelijk en deze heb ik dan ook opgevraagd, wat ik daar terug las was totaal nieuw voor mij. Nooit is er op werk ooit iets over gezegd heb me nog nooit zo genaaid gevoeld en de grond ingetrapt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit is recent gebeurd?
Sjaantje37 schreef:
21-03-2023 08:22
Dit is recent gebeurd?
Nee is niet recent, maar ik ga hier verder niet op in, want het hoeft niet geanalyseerd te worden. Dit is een algemeen topic voor iedereen en dit was een voorbeeld/bijdrage vanuit mijn kant aan dit topic.
Alle reacties Link kopieren Quote
Een ouder was ernstig ziek, mantelzorgen en mee naar ziekenhuisbezoek etc. Ik zou de week er na vakantie hebben, had het druk om mijn werkzaamheden af te ronden/over te dragen, maar de incompetente manager besloot om mij, naast mijn normale werkzaamheden, nog een enorme klus te geven. ‘Iedereen had het wel druk, dus ze besloot mij dit te laten doen.’

Sweet revenge: enige tijd later was ze manager-af vanwege incompetentie. Ze moest toen ook het werk gaan doen wat oa ik deed, maar snapte daar niets van, maakte veel fouten en het bedrijf heeft later afscheid van haar genomen.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren Quote
himalaya schreef:
21-03-2023 08:30
Een ouder was ernstig ziek, mantelzorgen en mee naar ziekenhuisbezoek etc. Ik zou de week er na vakantie hebben, had het druk om mijn werkzaamheden af te ronden/over te dragen, maar de incompetente manager besloot om mij, naast mijn normale werkzaamheden, nog een enorme klus te geven. ‘Iedereen had het wel druk, dus ze besloot mij dit te laten doen.’

Sweet revenge: enige tijd later was ze manager-af vanwege incompetentie. Ze moest toen ook het werk gaan doen wat oa ik deed, maar snapte daar niets van, maakte veel fouten en het bedrijf heeft later afscheid van haar genomen.
Maar ben jij hier nog steeds boos over?
Alle reacties Link kopieren Quote
Sjaantje37 schreef:
21-03-2023 08:31
Maar ben jij hier nog steeds boos over?

Ja, soort van. Het gebrek aan empathie wat ze destijds had, de onkunde. Het is niet zo dat ik er wakker van lig, maar kan er nog steeds wel over grommen.
Maar na een kop koffie en een paaseitje is dat ook weer weg hoor. :)
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren Quote
(hoort dit wel onder entertainment?)
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
21-03-2023 08:43
(hoort dit wel onder entertainment?)
Nee denk ik niet eerder onder psyche.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben nergens nog-steeds boos over, er zijn wel dingen waarvan ik denk: dat was niet oke!
Maar boos-blijven, heeft toch geen zin?
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
21-03-2023 08:45
Ik ben nergens nog-steeds boos over, er zijn wel dingen waarvan ik denk: dat was niet oke!
Maar boos-blijven, heeft toch geen zin?
Dat dacht ik ook, maar er zijn wel twee mensen waar ik zo boos op ben geweest dat het maanden heeft geduurd voor ik er zonder tranen over kon vertellen. Die mensen wens ik stiekem wel heel dikke Karma pech toe, met hun zelfingenomen rotkoppen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Niet dat ik er nog steeds boos over ben, maar ik had een manager die tegen mij altijd heel positief was over mijn functioneren. Hij kreeg een andere baan en ging weg en ik had een tijdelijk contract, wat destijds moest worden omgezet naar een vaste aanstelling.

Ik kreeg die vaste aanstelling niet omdat hij tegen zijn manager en tegen HR had gezegd dat ik niet geschikt was voor de functie en te weinig 'flair' had.

Vond ik toen op z'n zachtst gezegd niet ok.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn bejaarde hond werd gebeten door een andere hond. De eigenaar bood aan de dierenkosten te vergoeden. Heel netjes. Hij verhaalde vervolgens de 'schade' op zijn WA-verzekering van Univé. Daar heb ik verder niet zoveel mee te maken.

Echter na een paar dagen werd IK gebeld door de verzekering. De man gaf aan dat het bedrag van de operatie hoger is dan de "dagwaarde' van mijn hond. Vervolgens gaf hij aan dat ze dit bedrag niet gaan vergoeden.

Echt te belachelijk voor woorden. Ik was niet degene die het bedrag wilde declareren via de verzekering. Ik had daar niets mee te maken. Hij moest zijn eigen cliënt hierover bellen. En dan heb ik het nog niet eens over 'de dagwaarde'.
Here I am - now what are your other two wishes...
De meeste van dat soort dingen in mijn leven hebben inmiddels wel een plekje gekregen. Boos ben ik er niet meer over, maar kan nog wel zo terughalen hoe boos ik was als ik bijvoorbeeld dit door topic lees of vergelijkbaar onrecht hoor.

Manager die mij verweet een 9 tot 5 mentaliteit te hebben en niet wist dat werktijd voor de baliemedewerkers van 8:45 tot 16:45 was. Zij geïrriteerd dat ik altijd pas nipt voor of stipt om 8:30 kwam binnen rennen en om 17:00 alweer op mijn fiets zat.

Was tijdens mijn functioneringsgesprek. Ik uitgelegd hoe het zat maar bij beoordelingsgesprek stond het weer in haar verslag. Andere baliemedewerkers waren er namelijk wel allemaal vrijwillig eerder en bleven langer.

Tja, eentje reed met haar man mee dus had geen keus, de ander kwam met ov, dus ook soort van toeval. Ik had nog kind op kdv en school te brengen dus deze tijden kwamen mij prima uit. En ik kreeg natuurlijk maar 7,5 uur betaald.
Ik ben nog steeds boos over het feit dat ik met mijn eerste kind nooit serieus genomen werd door instanties, leerkrachten en andere "oudere" mensen. Ik was 21 toen ik mijn eerste kreeg en zag er ook jonger uit. Ik was dus altijd "dat meisje met het kind" en nooit een volwaardige moeder. Alle shit die ik me heb laten vertellen, ongelofelijk. Dat zou ik nu, met mijn jongste van 15 maanden nooit accepteren.

Het komt recentelijk meer naar boven omdat ik zie hoe anders ik nu behandeld word. Als waardig gesprekspartner en serieuze moeder.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik weet niet of ik nog boos ben, wel nog steeds teleurgesteld.
Als kind had ik een hechte band met 1 tante en haar volwassen kinderen. Van de ene op de andere dag was dat contact voorbij, na een familieruzie tussen mijn moeder en haar zus. Als 17 jarige zocht ik het contact op, om ze uit te nodigen voor een mijlpaal, met de woorden dat ik niks met de familieruzie te maken wilde hebben, maar hen zo graag weer zou zien. Maar nee, ze wilden allemaal niet komen, want mijn ouders zouden er zijn.
Dat vond en vind ik zo pijnlijk, dat ik als gekwetst kind mijn hand uitstak, ik de volwassene was, en zij die gewoon wegsloegen. Daarna zijn ze voor mij lucht geworden, zij hebben nooit meer contact gezocht en ik hoef het ook niet. Maar de herinnering maakt me toch weer boos.
vaniteifear schreef:
21-03-2023 10:07
Ik ben nog steeds boos over het feit dat ik met mijn eerste kind nooit serieus genomen werd door instanties, leerkrachten en andere "oudere" mensen. Ik was 21 toen ik mijn eerste kreeg en zag er ook jonger uit. Ik was dus altijd "dat meisje met het kind" en nooit een volwaardige moeder. Alle shit die ik me heb laten vertellen, ongelofelijk. Dat zou ik nu, met mijn jongste van 15 maanden nooit accepteren.

Het komt recentelijk meer naar boven omdat ik zie hoe anders ik nu behandeld word. Als waardig gesprekspartner en serieuze moeder.
Jeetje wat naar voor je kan me voorstellen hoe dat voelt om niet serieus genomen te worden. Vraag me af of dit vandaag de dag nog steeds gebeurd. Mijn moeder was er ook op tijd bij en zij kreeg regelmatig de opmerking 'Het kind krijgt een kind'. Kan me niet voorstellen hoe pijnlijk dat geweest moest zijn om te horen van je omgeving.
Snap best dat ze een hekel/slechte band kreeg met de familie, want heel erg aardig waren ze niet voor haar. En de vader daar werd niets over of tegen gezegd, maar goed mijn vader was dan ook aantal jaar ouder.
Alle reacties Link kopieren Quote
stokbootje schreef:
21-03-2023 10:20
Ik weet niet of ik nog boos ben, wel nog steeds teleurgesteld.
Als kind had ik een hechte band met 1 tante en haar volwassen kinderen. Van de ene op de andere dag was dat contact voorbij, na een familieruzie tussen mijn moeder en haar zus. Als 17 jarige zocht ik het contact op, om ze uit te nodigen voor een mijlpaal, met de woorden dat ik niks met de familieruzie te maken wilde hebben, maar hen zo graag weer zou zien. Maar nee, ze wilden allemaal niet komen, want mijn ouders zouden er zijn.
Dat vond en vind ik zo pijnlijk, dat ik als gekwetst kind mijn hand uitstak, ik de volwassene was, en zij die gewoon wegsloegen. Daarna zijn ze voor mij lucht geworden, zij hebben nooit meer contact gezocht en ik hoef het ook niet. Maar de herinnering maakt me toch weer boos.
Wat ontzettend verdrietig voor je. Maar ook naar gedrag van je familie!
Alle reacties Link kopieren Quote
ShamRock schreef:
21-03-2023 09:02
Mijn bejaarde hond werd gebeten door een andere hond. De eigenaar bood aan de dierenkosten te vergoeden. Heel netjes. Hij verhaalde vervolgens de 'schade' op zijn WA-verzekering van Univé. Daar heb ik verder niet zoveel mee te maken.

Echter na een paar dagen werd IK gebeld door de verzekering. De man gaf aan dat het bedrag van de operatie hoger is dan de "dagwaarde' van mijn hond. Vervolgens gaf hij aan dat ze dit bedrag niet gaan vergoeden.

Echt te belachelijk voor woorden. Ik was niet degene die het bedrag wilde declareren via de verzekering. Ik had daar niets mee te maken. Hij moest zijn eigen cliënt hierover bellen. En dan heb ik het nog niet eens over 'de dagwaarde'.
:woa: wow dan, dagwaarde op je liefste maatje. Alsof je een trap na kreeg
Alle reacties Link kopieren Quote
Boos niet zozeer meer, maar wel nog steeds verontwaardigd misschien: ik moest een zeer zware operatie ondergaan. Met familie veel kunnen regelen wat onze dochter (toen 2 jaar) betreft qua opvang. Man nam ook tijdje vrij. Maar kregen het niet rond. Gemeente ingeschakeld voor kinderopvang omdat het om een behoorlijke tijd zou gaan. Verliep heel moeizaam, vele mensen die erbij betrokken werden. Maar omdat het zo lang duurde, duurde het ook langer voordat ik geopereerd kon worden. Maar elke dag werd de kans op een dwarslaesie groter. Op een gegeven moment werd ik ook echt verdrietig van al die gesprekken zonder resultaat, en benoemde ook dat ik zonder opvang niet geopereerd kon worden, en zonder operatie een dwarslaesie zou hebben. Waarop de dame van de WMO de woorden uit haar strot wist te krijgen: " maar dat is toch geen probleem, want dan krijg je van ons wél een rolstoel". Dat zo'n mensen zo'n werk kunnen doen.....
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vierde mijn verjaardag en ik had twee vriendinnen Puck en Pien met aanhang uitgenodigd op zondagmiddag om 14.00 uur. Omdat Pien met man standaard te laat kwamen vroeg Puck aan mij of ik tegen Pien wilde zeggen dat het feestje een half uur vroeger, om 13.30 uur begon. Puck was om 16.30 uur bij haar dochter uitgenodigd voor een etentje en zou het jammer vinden als Pien pas ergens tegen drieën zou arriveren. Aangezien ik dat zeer waarschijnlijk achtte voldeed ik aan haar verzoek. Op de dag zelf waren Pien en man er om kwart voor 2, heel vroeg voor hun doen. Puck daarentegen kwam zelf te laat, ergens rond half 3 waarop Pien meteen een beetje katte dat ze een uur te laat was waarop Puck antwoordde dat we 2 uur hadden afgesproken. Vervolgens was ik degene die aan Pien kon uitleggen dat we haar een half uur vroeger hadden uitgenodigd want Puck hield zich van de domme. Zelfs toen ik tegen Puck zei dat het haar idee was reageerde ze met “heb ik dat gevraagd? Daar weet ik niks meer van”. Gelukkig voor mij was het een en ander via Whatsapp afgesproken en heb ik het berichtje nog even onder haar neus geduwd. Ik voelde me echt vreselijk genaaid.
Het is inmiddels jaren geleden en nadat er nog meer van dit soort situaties waren heb ik definitief afscheid genomen van beide dames.
Alle reacties Link kopieren Quote
apiejapie schreef:
21-03-2023 11:05
Boos niet zozeer meer, maar wel nog steeds verontwaardigd misschien: ik moest een zeer zware operatie ondergaan. Met familie veel kunnen regelen wat onze dochter (toen 2 jaar) betreft qua opvang. Man nam ook tijdje vrij. Maar kregen het niet rond. Gemeente ingeschakeld voor kinderopvang omdat het om een behoorlijke tijd zou gaan. Verliep heel moeizaam, vele mensen die erbij betrokken werden. Maar omdat het zo lang duurde, duurde het ook langer voordat ik geopereerd kon worden. Maar elke dag werd de kans op een dwarslaesie groter. Op een gegeven moment werd ik ook echt verdrietig van al die gesprekken zonder resultaat, en benoemde ook dat ik zonder opvang niet geopereerd kon worden, en zonder operatie een dwarslaesie zou hebben. Waarop de dame van de WMO de woorden uit haar strot wist te krijgen: " maar dat is toch geen probleem, want dan krijg je van ons wél een rolstoel". Dat zo'n mensen zo'n werk kunnen doen.....
Dat meen je niet.... :woa:
Alle reacties Link kopieren Quote
dat mijn klachten niet serieus genomen werden en ik steeds weggestuurd werd met 'stress', terwijl ik geen stress had en dat er pas na ernstige klachten toch maar eens eens een scan gemaakt wordt, om alles uit te sluiten - en dat toen een spoedopname werd want een tumor. Boosheid is wel weggeëbd maar mijn vertrouwen is wel veranderd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb ook een werkgever gehad in de thuiszorg die van me af wilde en dus met leugens aan kwam zetten. Zo hoorde ik van clienten altijd dat ze zo blij met me waren. Vooral van eentje die voordat ik kwam alleen maar ellende had gehad met collega's die hun werk niet goed deden (was ook te zien want dat huis was zo vies toen ik kwam). Ging ik een paar weken op vakantie en toen ik terug kwam was ik ineens een deel van mijn clienten kwijt. Er waren veel klachten over mij binnen gekomen enzo. Wat was ik boos zeg! Had geen zin in een welles nietes spelletje dus ik heb niet gevraagd of ze mijn vervanger niet bedoelde. Wilde daar toch ook al weg en vond het niet erg dat mijn contract niet verlengd werd.

Was een bedrijf wat nogal creatief omging met wetten en regelgeving. Schoof alles af op werknemers. Heb ze een paar keer gewezen dat ik recht had op bepaalde dingen met bewijzen maar alles was moeilijk en die regels gelden niet voor werkgever, dat deed men nooit zo. Heb nog geld van ze te goed maar het was moeilijk om te bewijzen dus ik dacht stik er lekker in. Wel jammer voor die lieve clienten die ik had.

Een paar familieleden van mij krijgen thuiszorg en heb ze allemaal ten zeerste afgeraden om met mijn oud werkgever in zee te gaan. En sommigen vragen wel eens naar mijn ervaring met dat bedrijf omdat ze altijd personeel zoeken. Ik verwijs ze naar een organisatie die beter met hun personeel omgaat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben nog steeds heel boos op een HR manager bij het bedrijf waar ik ooit werkte.

Ik werd seksueel geïntimideerd door mijn leidinggevende. Mailtjes, sms'jes, ik kon zelfs niet meer veilig naar de wc omdat ie me achterna liep.

Ik naar HR...het idiootste staaltje victim blaming wat ik ooit heb meegemaakt. Zo woedend ben ik bijna in mijn leven niet meer geweest en als 't mens voor mijn ogen in band vliegt, dan blijf ik erbij staan kijken.
Trouwe onderdaan van Zijne Majesteiten Kater I en II
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben boos omdat allebei mijn ouders op veel te jonge leeftijd overleden zijn. Het is inmiddels 3 en 4 jaar geleden maar ben nog elke dag verdrietig. Ik kan maar niet wennen aan de situatie zoals die nu is. Steeds weer het besef dat het nooit meer wordt zoals het was, dat ik ze voor altijd moet missen. Ik mis ze zo verschrikkelijk.
...

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven