Werk & Studie
alle pijlers
Aan het werk of niet aan het werk?
zaterdag 25 januari 2020 00:12
Ik lees al jaren mee op het forum en heel af en toe schrijf ik mee onder een andere Nick, maar nu wilde ik toch een topic openen.
Het onderwerp is een beetje controversieel, in de zin dat het vaak discussie uitlokt, maar dat is eigenlijk niet mijn bedoeling. Of althans niet in het algemeen over of je moet werken of dat de keus aan iemand gelaten moet worden. Want in mijn geval gaat het daar niet om. Bij mij ontbreekt het aan durf en daar gaat het me om.
De reden dat ik dit topic nu open is dat mijn man net thuis is gekomen van een heel mooie cursus voor zijn werk en dat ik nu stiekem best afgunstig ben. Ik zit inmiddels nl al vijf jaar thuis en daarvoor verliep mijn carrière verre van geweldig. Ik heb meerdere nare ervaringen opgedaan en kreeg daardoor steeds meer huiver om te werken, bang voor weer een knauw. Voor de buitenwereld ben ik een luxepaardje, thuisblijfmoeder, etc, maar wat ze niet zien is dat ik gewoon weg niet meer durf te werken. Echter, ergens wil ik wel.
Mijn vraag is zijn er hier anderen die dit herkennen? En/of willen jullie je ervaringen en tips delen om mij te helpen?
Het onderwerp is een beetje controversieel, in de zin dat het vaak discussie uitlokt, maar dat is eigenlijk niet mijn bedoeling. Of althans niet in het algemeen over of je moet werken of dat de keus aan iemand gelaten moet worden. Want in mijn geval gaat het daar niet om. Bij mij ontbreekt het aan durf en daar gaat het me om.
De reden dat ik dit topic nu open is dat mijn man net thuis is gekomen van een heel mooie cursus voor zijn werk en dat ik nu stiekem best afgunstig ben. Ik zit inmiddels nl al vijf jaar thuis en daarvoor verliep mijn carrière verre van geweldig. Ik heb meerdere nare ervaringen opgedaan en kreeg daardoor steeds meer huiver om te werken, bang voor weer een knauw. Voor de buitenwereld ben ik een luxepaardje, thuisblijfmoeder, etc, maar wat ze niet zien is dat ik gewoon weg niet meer durf te werken. Echter, ergens wil ik wel.
Mijn vraag is zijn er hier anderen die dit herkennen? En/of willen jullie je ervaringen en tips delen om mij te helpen?
zondag 26 januari 2020 09:28
zondag 26 januari 2020 10:09
Ze hoeft zich wat mij betreft niet te schamen hoor. Blijf lekker tbm als je dat wil.
Maar TO geeft aan daar last van te hebben.
Verder gaat het niet eens om werken an sich. Zo'n negatief zelfbeeld moet gewoon doorwerken op meer vlakken.
Ze durft de cursussen op haar vrijwilligerswerk bv ook niet aan te pakken.
Wat onderneem je zelfstandig TO?
Durf je bv alleen zonder je man een grote beslissing te nemen? (Een auto kopen bv, verzekeringen afsluiten)
Durf je zomaar nieuwe hobby's te beginnen. Ga je wel eens alleen naar een theater of museum omdat anderen geen tijd hebben.
Ga je wel eens alleen een dagje weg of oo vakantie?
Ik wilde bv de vierdaagse lopen vorig jaar. Man kon geen vrij krijgen en andere vrienden konden ook niet. Toen ben ik gewoon alleen gegaan.
Ik ga ook net zo makkelijk alleen naar evenementen of tentoonstellingen als ik niemand kan vinden om mee te gaan.
Ik vind het een groot goed dat ik mezelf altijd staande kan houden. Maar dat is niet altijd zo geweest, daar heb ik wel degelijk aan moeten werken.
Maar TO geeft aan daar last van te hebben.
Verder gaat het niet eens om werken an sich. Zo'n negatief zelfbeeld moet gewoon doorwerken op meer vlakken.
Ze durft de cursussen op haar vrijwilligerswerk bv ook niet aan te pakken.
Wat onderneem je zelfstandig TO?
Durf je bv alleen zonder je man een grote beslissing te nemen? (Een auto kopen bv, verzekeringen afsluiten)
Durf je zomaar nieuwe hobby's te beginnen. Ga je wel eens alleen naar een theater of museum omdat anderen geen tijd hebben.
Ga je wel eens alleen een dagje weg of oo vakantie?
Ik wilde bv de vierdaagse lopen vorig jaar. Man kon geen vrij krijgen en andere vrienden konden ook niet. Toen ben ik gewoon alleen gegaan.
Ik ga ook net zo makkelijk alleen naar evenementen of tentoonstellingen als ik niemand kan vinden om mee te gaan.
Ik vind het een groot goed dat ik mezelf altijd staande kan houden. Maar dat is niet altijd zo geweest, daar heb ik wel degelijk aan moeten werken.
zondag 26 januari 2020 12:04
Ik reageer even zo, Darkside en vivinnetje, dank jullie wel voor jullie uitgebreide en inzichtelijke reacties. Ik heb daar echt wat aan.
En idd Darkside, ik durf niet heel makkelijk dingen alleen te ondernemen. Ik vraag graag goedkeuring. Naar een museum of de bioscoop, een theatervoorstelling durf ik wel, maar alleen op vakantie gaan. Dat heb ik nog nooit echt gedaan. Wel heb ik tijdens mijn studie ervoor gekozen naar een andere plek dan de geijkte te gaan op uitwisseling. Iedereen verklaarde me voor gek, maar ik vond het er heerlijk! Ik heb mijn hart voor eeuwig aan dat land verpand en spreek ook de taal. Eerder wilde ik iets met mijn kennis daarover doen en toen ik dacht mijn droombaan te hebben gevonden, werd ik overgeplaatst naar een ander team omdat ik niet zou passen. Binnen een halfjaar was ik zo verdrietig en teleurgesteld. Ik dacht: ‘waarom gebeurt dit me nu weer????’ En in de baan die ik daarna had werd ik zelfs in mijn proeftijd ontslagen. Toen heb ik het diep teleurgesteld opgegeven. Ik wist niet meer waar men toen nog op me zat te wachten. Dit was wel midden in de crisis.
Dat is ook de reden waarom ik mijn vrijwilligerswerk niet zomaar professioneel wil maken, ik ben gewoon bang kwijt te raken waar ik op zich nu wel voldoening uit haal.
En tegelijkertijd, frustreert het me dat ik én niet durf door te pakken én dat ik nuttig werk doe, waarvoor ik ook betaald zou kunnen worden.
Darkside, wat heb jij gedaan om te komen waar je nu staat in dingen alleen durven aan te gaan? Dat heb je al voor een groot deel beantwoord, maar het alleen dingen doen dat noemde je nu net pas. Dus daar ben ik ook wel nieuwsgierig naar.
En idd Darkside, ik durf niet heel makkelijk dingen alleen te ondernemen. Ik vraag graag goedkeuring. Naar een museum of de bioscoop, een theatervoorstelling durf ik wel, maar alleen op vakantie gaan. Dat heb ik nog nooit echt gedaan. Wel heb ik tijdens mijn studie ervoor gekozen naar een andere plek dan de geijkte te gaan op uitwisseling. Iedereen verklaarde me voor gek, maar ik vond het er heerlijk! Ik heb mijn hart voor eeuwig aan dat land verpand en spreek ook de taal. Eerder wilde ik iets met mijn kennis daarover doen en toen ik dacht mijn droombaan te hebben gevonden, werd ik overgeplaatst naar een ander team omdat ik niet zou passen. Binnen een halfjaar was ik zo verdrietig en teleurgesteld. Ik dacht: ‘waarom gebeurt dit me nu weer????’ En in de baan die ik daarna had werd ik zelfs in mijn proeftijd ontslagen. Toen heb ik het diep teleurgesteld opgegeven. Ik wist niet meer waar men toen nog op me zat te wachten. Dit was wel midden in de crisis.
Dat is ook de reden waarom ik mijn vrijwilligerswerk niet zomaar professioneel wil maken, ik ben gewoon bang kwijt te raken waar ik op zich nu wel voldoening uit haal.
En tegelijkertijd, frustreert het me dat ik én niet durf door te pakken én dat ik nuttig werk doe, waarvoor ik ook betaald zou kunnen worden.
Darkside, wat heb jij gedaan om te komen waar je nu staat in dingen alleen durven aan te gaan? Dat heb je al voor een groot deel beantwoord, maar het alleen dingen doen dat noemde je nu net pas. Dus daar ben ik ook wel nieuwsgierig naar.
zondag 26 januari 2020 12:18
Reizen en andere culturen ontdekken.
Maar ik hou niet van uitdagingen en veel afwisseling en al helemaal niet van elke dag te socializen. Ik vind het bijvoorbeeld leuker om een hele dag alleen in een stad rond te lopen dan met een vriendin. Ik doe graag alles alleen, niet met 2 en zeker niet in groep. Ik ben ook gewoon graag thuis. Ik word dolgelukkig als ik bijvoorbeeld aan een goed boek of tv-serie bezig ben (lezen/kijken).
zondag 26 januari 2020 12:37
Het is, zoals Poker ook aangeeft, een mindset. Ik ben ook graag op mezelf.
En verder leer je het door het gewoon te doen.
Toen ik net een rijbewijs had vond ik het eng om onbekende stukken alleen te rijden. Ik liet mijn man liever rijden dus.
Totdat ik een nieuwe baan kreeg als invaller in de zorg. Toen moest ik ineens overal heen. Ik weet mijn allereerste dag nog. Slecht weer, onbekende weg, druk in de spits.
Maar als dan blijkt dat je het kan en dat de wereld niet vergaat als je een keer fout rijdt, dan word je zekerder en raak je ook niet zo snel meer van slag. Dat flexwerk heeft me ook erg geholpen in dat opzicht. Steeds ergens opnieuw, alleen, als onbekende binnenkomen en dan in het diepe gegooid worden. Ik kreeg soms gewoon een map in de handen gedrukt, veel succes en werk ze, en dan kon je het oplossen met een groep dementerenden.
Ook leerde ik erg mijn grenzen aangeven. Dat ik toch echt meer informatie nodig had. Of dat ze me wel leuk het beheer over de medicijnen geven, maar dat ik dat niet mocht (en niet wilde omdat ik niet wist wie al die mensen waren).
Mooiste opstekers waren dat afdelingen specifiek om mij gingen vragen bij de invalpoule, dan groei je echt.
Maw, werk (betaald of niet) kan je echt helpen om meer eigenwaarde en zelfvertrouwen te krijgen.
En verder leer je het door het gewoon te doen.
Toen ik net een rijbewijs had vond ik het eng om onbekende stukken alleen te rijden. Ik liet mijn man liever rijden dus.
Totdat ik een nieuwe baan kreeg als invaller in de zorg. Toen moest ik ineens overal heen. Ik weet mijn allereerste dag nog. Slecht weer, onbekende weg, druk in de spits.
Maar als dan blijkt dat je het kan en dat de wereld niet vergaat als je een keer fout rijdt, dan word je zekerder en raak je ook niet zo snel meer van slag. Dat flexwerk heeft me ook erg geholpen in dat opzicht. Steeds ergens opnieuw, alleen, als onbekende binnenkomen en dan in het diepe gegooid worden. Ik kreeg soms gewoon een map in de handen gedrukt, veel succes en werk ze, en dan kon je het oplossen met een groep dementerenden.
Ook leerde ik erg mijn grenzen aangeven. Dat ik toch echt meer informatie nodig had. Of dat ze me wel leuk het beheer over de medicijnen geven, maar dat ik dat niet mocht (en niet wilde omdat ik niet wist wie al die mensen waren).
Mooiste opstekers waren dat afdelingen specifiek om mij gingen vragen bij de invalpoule, dan groei je echt.
Maw, werk (betaald of niet) kan je echt helpen om meer eigenwaarde en zelfvertrouwen te krijgen.
