Droomopleiding volgen, maar weinig baankans?

Als je het kunt betalen zou ik ervoor gaan. Want de enige kans die je hebt is door die opleiding te gaan doen. Dan heb je een kans, misschien wordt het niets, maar misschien ook wel. En als je de opleiding hebt gedaan heb je toch weer andere mogelijkheden dan wanneer je heb niet doet.

Als je de opleiding niet gaat doen, blijft het altijd aan je knagen. Oh, en groot vee niet te snel afschrijven, misschien vindt je dat juist wel erg leuk als je er eenmaal mee aan de slag gaat.

Groot vee zijn ook paarden en dat is volgens mij toch ook leuker om mee te werken dan met dieren die voor de slacht worden gefokt.
Heb je in Belgie geen kans om op die studie te komen? Volgens mij gaat 't in Belgie meer om een toelatingsexamen dan dat je uitgeloot kunt worden. Dus als je gewoon hoog scoort zou je wellicht dit jaar nog kunnen starten.

Head* schreef: ↑

13-06-2018 16:05

Als je het kunt betalen zou ik ervoor gaan. Want de enige kans die je hebt is door die opleiding te gaan doen. Dan heb je een kans, misschien wordt het niets, maar misschien ook wel. En als je de opleiding hebt gedaan heb je toch weer andere mogelijkheden dan wanneer je heb niet doet.

Als je de opleiding niet gaat doen, blijft het altijd aan je knagen. Oh, en groot vee niet te snel afschrijven, misschien vindt je dat juist wel erg leuk als je er eenmaal mee aan de slag gaat.

Dat hoeft niet persé. Als TO nu een baan had gehad waar ze op haar plek zat, dan is het al minder erg om niet die droomopleiding gedaan te hebben. Spijt heb je over het algemeen alleen als je nu iets doet/hebt dat je niet leuk vindt.
Daarnaast zijn er genoeg mensen die na het volgen van die droomopleiding toch iets anders gaan doen, omdat het werk dat erbij hoort toch minder leuk is (of er gewoon geen werk is) én/of achteraf toch liever voor die minder interessant lijkende opleiding gegaan waren, want daar hadden ze veel makkelijker een baan mee kunnen vinden die ze nu echt leuk vinden. Zo is er altijd wel wat.

TO, als je nu niet ingeloot bent, voor het komende jaar. Werk aan je depressie. Het zal niet makkelijk zijn om aan nieuwe opleiding te beginnen als je het mentaal niet op de rit hebt, zeker met zo'n intensieve studie als dierengeneeskunde. Bedenk ook in hoeverre je depressie invloed heeft op het feit dat je je niet op je plek voelt bij je huidige werk? Bedenk hoe je het gaat financieren? Probeer concreet te kijken naar welke mogelijkheden je hebt met je diploma. Zowel mbt dierenarts voor gezelschapsdieren als welke andere kanten kun je ermee op?

Wie weet bedenk je je na een jaar opleiding dat het vak toch niets voor je is. Dat kan natuurlijk ook nog. Dan ben je blij dat je de kans niet gemist hebt omdat je het wel geprobeerd hebt.

Eigen praktijk starten levert toch werk op?

Als je de richting landbouwhuisdieren kiest heb je werk zat.
juist als dierenartsassistant kan je bijna geen werk vinden.
Het gros van de Nederlanders valt af in Belgïe omdat ze het niveau niet aankunnen.
Is je hoogst behaalde opleiding HBO? Dan kan het nog is een duur grapje worden als je instellingsgeld moet gaan betalen. Al valt het volgens mij gewoon onder 'gezondheidszorg' en gaat het dan niet op als je niet eerder in die richting of onderwijs hebt gestudeerd.

Er geldt een uitzondering als je voor de eerste keer een bachelor- of masteropleiding op het gebied van onderwijs of gezondheidszorg volgt (raadpleeg het CROHO-register). Je betaalt dan het wettelijke tarief. Neem voor meer informatie contact op met Studentenservice.

Maar ik zou eerst maar iets aan je psychische situatie doen. Sowieso klink je niet als iemand die weet wat ze doet.

Je hebt al jaren last van een depressie en je denkt dat een nieuwe opleiding de oplossing kan zijn?!
Je komt een beetje onstabiel en onwetend over. Ik weet niet wat je voor je ziet, maar die studie in combinatie met je depressie is een hele hele slechte. De keuze voor een nieuwe studie klinkt meer als vlucht dan iets dat je echt met je volle verstand wilt doen.
Je mag wel wat steviger in je schoenen staan als je een nieuwe studie kiest. Zeker de studie die je zou willen.

Wat een vaag verhaal. Je hebt je ingeschreven voor een hele pittige en hele populaire universitaire studie waar al jaren maar een beperkt aantal mensen wordt toegelaten. Maar je weet niet of je ingeloot bent. En je wilt ook wel mbo dierenartsassistent doen, met al jaren nul kans op een baan.

Er is nogal een verschil. Als je zo’n studie gaat doen dan moet je wel heel erg zeker weten dat dit echt is wat je wilt.

Bitje93 schreef: ↑

13-06-2018 15:55

Dokter Pol zoekt nog een vervanger, heb je in ieder geval een baan.

Nee, dierenartsen moeten zich eerst voor die wedstrijd inschrijven ,Nicolette Kluijver gaat dat presenteren.
Wie die wint gaat ook daadwerkelijk bij die dierenarts in Amerika werken

Ik doe zelf de studie Diergeneeskunde in België, omdat ik in Nederland destijds uit ben geloot. De opbouw van de studie is hier heel anders dan in Nederland, maar voor beiden geldt dat het een van de zwaarste Universitaire studies is. Besef heel goed dat je er niet komt met alleen 'Dit is mijn droom.' Ik wil van kinds af aan al dierenarts worden en heb mij dus altijd gericht op het realiseren daarvan, maar je hebt een flinke portie doorzettingsvermogen nodig om dat te kunnen doen. Zorg ook dat je heel goed weet wat de studie inhoudt. Het is zwaar, het is veel leerwerk, je brengt veel tijd door op de Unief en het voldoet absoluut niet aan het droombeeld dat veel mensen die met deze studie starten voor ogen hebben.

Voor de studie in België geldt dat het eerste jaar eigenlijk een soort selectiejaar is. Vooralsnog kun je hier gewoon met de studie starten door je in te schrijven, er is geen loting of toelatingsexamen (ze zijn er wel over aan het debatteren zoiets in te voeren). Dat betekent dat je het eerste jaar start met zo'n 350 á 400 studenten. Het eerste jaar krijg je veel droge stof: Natuurkunde, Scheikunde, Statistiek. Er is weinig Diergeneeskundig aan. Na het eerste jaar is dan ook de helft van de studenten afgevallen, om verschillende redenen.

Daarna wordt de studie steeds meer Diergeneeskundig gericht en wordt het ook leuker (vind ik dan toch). De Bachelor in België bestaat eigenlijk voornamelijk uit theorie, je krijgt heel veel theorie. Ze hebben inmiddels het curriculum aangepast, waardoor meer ruimte is om kennis te maken met de praktijk. Dat betekent voornamelijk het inoefenen van praktische handelingen en een aantal stages lopen.

In je Masterjaren ga je de kliniek in en daar ga je steeds meer tijd doorbrengen. De colleges volgen is niet verplicht, wel aangeraden. Practica, Skills Labs en Kliniek zijn wel verplicht en daarin maak je steeds meer uren. Het laatste jaar breng je vrijwel volledig door in de kliniek, je draait dag- en nachtdiensten, oproepdiensten, etc. Er moeten ook allerlei verplichte stages worden gelopen.

Hoewel de opbouw van de studie in België verschilt van de opbouw in Nederland, geldt voor beiden dat het een zeer zware studie is die je veel tijd kost. Hier hebben studenten in hun Bachelorjaren vaak nog wel een bijbaantje, maar in de Masterjaren wordt dat best lastig met alle verplichte uren die je door moet brengen in de kliniek en alle stages die je moet lopen. Vergeet ook het schrijven van je Masterproef niet.

Met een depressie is dat niet te doen. Er vallen veel mensen uit omdat de studie te zwaar is of ze het gewoon niet kunnen bolwerken qua tijd. Vraag jezelf dus goed af of die depressie voortkomt uit het feit dat je niet je droomstudie bent gaan doen en of het dus opgelost zal zijn door die studie wel te gaan volgen. Het zou echt zonde zijn om in het eerste jaar al uit te vallen door je depressie, als dit is wat je echt graag wilt.


Je kunt je baankansen trouwens verhogen door in België te studeren en nadien in Nederland een baan te zoeken, ze hebben in Nederland graag dierenartsen die afgestudeerd zijn in België, omdat de studie hier beter aangeschreven staat. Het hangt ook af van de richting die je wil kiezen. Gezelschapsdieren is, dacht ik, nauwelijks werk in te vinden. Maar kies je bijvoorbeeld afstudeerrichting Herkauwers of Nutsdieren (varken, kip, konijn) dan heb je significant meer kans op een baan. Afstudeerrichting Paard zit daar een beetje tussenin.

Wat een negativiteit in dit topic bij sommigen. Zoals ik het begrijp heb je al een goed diploma, daar kun je dus als het niet lukt op terugvallen.

Wat let je dan nog?! Gewoon doen! Als je ongelukkig wordt van je werk nu, wat heb je dan echt te verliezen? De mensen die ik ken die hun beroep op het salaris hebben uitgekozen, stuk voor stuk gefrustreerde mensen. De mensen die hun beroep op hun passie en interesse hebben gekozen lijken vooral gelukkig met wat ze hebben.

Als je goed bent in je werk, vind je ook als dierenarts een baan lijkt me. Van doorgaan waar je depressief van wordt, daar zul je je vast niet beter door voelen.

Silversn0w schreef: ↑

13-06-2018 15:40

Ja had wel alles doorlopen. Als dat 11 juni afgerond was ga ik er dus vanuit dat ik er (nu) niet bijzit.

Ik zit hier al ruim een jaar mee en word er knettergek van. Vanuit mijn hart zou ik deze opleiding direct gaan volgen, maar wat me tegenhoud is dat ik bang ben dat ik straks 'nog' een nutteloos diploma heb omdat ik misschien geen werk kan vinden.

Heb je uitgezocht of je dan écht een nutteloos diploma hebt of dat je nog wat andere kanten op kan ermee. Ik bedoel, je kan dan niet opeens kinderarts of astronaut worden, maar je kan vaak wel dingen doen in het vakgebied of aangrenzend of iets met je WO vaardigheden.

Ik lees echter ook dat je 'al jaren' een depressie hebt, dat lijkt me niet echt een sterke positie om een pittige opleiding (zoals je zelf zegt) te gaat starten. Waarom heb je deze opleiding eerder niet gedaan en heb je voor iets anders gekozen? Het klinkt wel een beetje alsof je het idealiseert, je 'droomopleiding' terwijl je nu ergens zit waar je je niet op je plek voelt en depressief bent (wat doe je eigenlijk om hier vanaf te komen?) Er worden met enige regelmaat topics hier geopend 'droombaan, maar toch niet gelukkig' waarbij blijkt dat iemand altijd dacht dat iets zijn/haar droombaan was, maar dat het vies tegenvalt. Dat hoeft natuurlijk helemaal niet zo te zijn, maar wellicht iets om rekening mee te houden.

Als je het kan betalen kan je het altijd een kans geven. In het ergste geval lukt het niet en dan ga je weer meer werken op je huidige plek en/of zoeken naar een andere baan.

viva-amber schreef: ↑

13-06-2018 16:44

Eigen praktijk starten levert toch werk op?

Is vooral een grote investering. Praktijkruimte, instrumenten, assistent die je in dienst moet nemen en dan op zoek naar klanten, dus ook weer marketingbudgetten nodig, want hoe weten je potentiële

Klanten je te vinden en waarom zouden ze overstappen?

Ik vind het maar een gek verhaal. Iets wat je droom zou zijn, en dan zo nonchalant omspringen met de uitslag van de selectie ... kan ik niet rijmen. En ik vraag me af of een depressie verdwijnt bij de juiste beroepskeuze. Ik heb banen gehad waarvoor ik niet was opgeleid en waar ik me uitstekend voelde, en banen die op papier perfect waren, maar waar ik doodongelukkig werd. Ik zou eerst die depressie focussen en niet op een droom die als een zeepbel uit elkaar kan spatten.

Quaintrelle schreef: ↑

13-06-2018 17:34

Wat een negativiteit in dit topic bij sommigen. Zoals ik het begrijp heb je al een goed diploma, daar kun je dus als het niet lukt op terugvallen.

Wat let je dan nog?! Gewoon doen! Als je ongelukkig wordt van je werk nu, wat heb je dan echt te verliezen? De mensen die ik ken die hun beroep op het salaris hebben uitgekozen, stuk voor stuk gefrustreerde mensen. De mensen die hun beroep op hun passie en interesse hebben gekozen lijken vooral gelukkig met wat ze hebben.

Als je goed bent in je werk, vind je ook als dierenarts een baan lijkt me. Van doorgaan waar je depressief van wordt, daar zul je je vast niet beter door voelen.

Als diergeneeskunde echt je droomopleiding is, en een beetje realistisch, had TO al lang geweten hoe de toelating verloopt. Diergeneeskunde heeft een numerus fixus mét een toelatingsprocedure. Dat is dus geen kwestie van inschrijven en dan weet je nu nog niet eens of je bent toegelaten. Je moet ook nog toetsen komen maken, en krijgt allerlei informatie thuis (naast wat er al heel duidelijk op de website staat). Ik ken oprecht niemand die echt graag een lotingsstudie wilde doen en geen idee had hoe dat werkte nádat de selectie al geweest was. Aangezien TO van niks weet, heeft ze ofwel echt nul interesse gehad in het geheel, of zich helemaal niet ingeschreven voor diergeneeskunde, maar voor iets anders.

Zoals hier al gezegd, dit is een heel zware studie, waar heel hard en zelfstandig werken bij komt kijken. Dat is niet heel realistisch met de houding die TO laat zien. Dat zou door haar depressie kunnen komen, maar ook dan is het nu geen goed idee. De kans op falen is dan enorm, en dat gaat niet bijdragen aan verbetering. Eerst (een heel stuk) beter worden, en dan nog eens goed nadenken wat ze dan wil is echt een veel beter plan dan ‘ik zit nu niet op mijn plaats en dit gaat alles oplossen’.

En dat heeft niks te maken met je droomstudie niet gaan doen ivm baankansen. Daar ben ik helemaal niet per se op tegen, als je hart ergens echt volledig ligt en je werkt hard, maak je bij veel studies best een redelijke kans (niet bij alles, maar dierenarts is nou ook weer geen compleet kansloos beroep). Daar ben ik best voor. Maar dan wel weloverwogen, en met een realistische kans en inzicht.

Silversn0w schreef: ↑

13-06-2018 15:30

Stage lopen is 1300 uur. Pittig veel dus. Diploma's zijn 2,5 jaar geleden behaald. Ik zou wel beginnen als assistente qua opleiding maar kan daarna wel verder.

Ik begrijp dus dat je eerst de opleiding dierenartsassistente wenst te gaan doen en vanuit daar doorstromen. Dat lijkt me dan een weg van minimaal 10 jaar aangezien de eerste MBO is en daarna door naar WO of zie ik dat nu verkeerd. Voor de assistente bestaat volgens mij geen loting. Heb je wel VWO met de verplichte vakken behaald dan? Ik vind het dan namelijk nogal een vreemde weg. Misschien is paraveterinair qua opleiding dan eerder iets. Is in ieder geval meer gericht op kleine behandelingen

Met een diploma dierenartsassistent kun je trouwens niet beginnen aan de studie Diergeneeskunde, dus wat bedoel je precies met 'Ik zou wel beginnen als assistente qua opleiding, maar kan daarna verder?'

Je hebt een Vwo-diploma nodig of deelcertificaten van de vakken Natuurkunde, Scheikunde, Wiskunde A of B en Biologie op Vwo-niveau. Je kunt ook toegelaten worden met een propedeuse HBO, waarbij je opnieuw de eerder genoemde vakken wel op Vwo-niveau moet hebben afgelegd. In andere gevallen bestaat de mogelijkheid een toelatingsexamen te doen. De toelatingseisen zijn vrij strikt, dus verdiep je er echt goed in.

Met het diploma Diergeneeskunde kun je wat banen betreft nog vrij veel doen. De praktijk in gaan is niet de enigste optie die je hebt. Je kunt ook onderzoek gaan doen, een PhD behalen, je specialiseren (betekent wel een aantal jaar extra studie na het behalen van je diploma, dus bedenk goed of je dat wil), gaan werken voor bepaalde instanties (adviseren, controleren, …). De mogelijkheden zijn nog vrij breed.