Werk & Studie
alle pijlers
Heimwee naar Nederland
maandag 22 april 2024 14:43
Hoi allemaal! Lang verhaal, maar ik heb graag wat advies en hoor graag andere verhalen. Ik ben afkomstig van Nederland maar woon al sinds mijn tienerjaren in België omdat mijn moeder hierheen verhuisde. Verder woont de rest van mijn familie nog wel in Nederland. Ondertussen woon ik al jaren op mezelf maar door financiële redenen lukte het niet om iets in Nederland te vinden. Ik vond een appartement in België en sindsdien woon ik hier.
Een paar jaar geleden, in het laatste jaar van mijn studie, ben ik weer een jaar naar Nederland gegaan voor mijn afstudeerstage. Ik mocht tijdelijk bij mijn vader wonen zodat ik niet elke dag ver moest reizen. Heerlijk, lekker dicht bij mijn familie. Het jaar dat voorbij vloog leek een droom. Ik hield van het werk dat ik deed, de omgeving waarin ik zat, ik had de leukste en de liefste collega's, leerde enorm veel bij en voelde me gelukkiger dan ooit. Ik heb me later ook nooit meer zo gelukkig gevoeld als toen. Niet dat ik nu ongelukkig ben, maar ik mis het gevoel dat ik toen had. Toen mijn stage eenmaal voorbij was en ik weer naar mijn eigen huisje in België ging, voelde ik me leeg. Ik hoopte dat het maar tijdelijk zou zijn en hield mezelf voor dat ik ooit wel een baan zou vinden waar ik me zo goed zou voelen.
Dit is nu al 4 jaar geleden. Ik woon nu samen met mijn vriend (die overigens niet naar NL wil verhuizen), ik heb een vaste baan waar ik me wel goed voel en ik heb prima collega's. En toch voel ik me leeg, niet compleet en mis ik Nederland en alles wat ik daar deed. Soms wil ik alles hier achter laten en weer naar Nederland verhuizen. Financieel zou het nu wel mogelijk zijn, maar ondertussen heb ik hier alles opgebouwd.. Ik heb twee kleine broertjes waar ik voor zorg en die ik niet wil achterlaten. Ik probeer tegen mezelf te zeggen dat mijn jaar in Nederland toen veel minder rooskleurig was dan het nu is in mijn herinnering, en dat ik nu ook gelukkig ben, maar toch heb ik het er nog zo moeilijk mee. Mis ik gewoon de herinnering? Word het huilen en het missen nog minder na een paar jaar? Ik heb het gevoel dat ik me aanstel, het was maar een stage, maar toch word ik er nog zo verdrietig van. Heeft iemand iets soortgelijks mee gemaakt? Wat hebben jullie toen gedaan? Ik weet soms even niet wat ik moet doen..
Een paar jaar geleden, in het laatste jaar van mijn studie, ben ik weer een jaar naar Nederland gegaan voor mijn afstudeerstage. Ik mocht tijdelijk bij mijn vader wonen zodat ik niet elke dag ver moest reizen. Heerlijk, lekker dicht bij mijn familie. Het jaar dat voorbij vloog leek een droom. Ik hield van het werk dat ik deed, de omgeving waarin ik zat, ik had de leukste en de liefste collega's, leerde enorm veel bij en voelde me gelukkiger dan ooit. Ik heb me later ook nooit meer zo gelukkig gevoeld als toen. Niet dat ik nu ongelukkig ben, maar ik mis het gevoel dat ik toen had. Toen mijn stage eenmaal voorbij was en ik weer naar mijn eigen huisje in België ging, voelde ik me leeg. Ik hoopte dat het maar tijdelijk zou zijn en hield mezelf voor dat ik ooit wel een baan zou vinden waar ik me zo goed zou voelen.
Dit is nu al 4 jaar geleden. Ik woon nu samen met mijn vriend (die overigens niet naar NL wil verhuizen), ik heb een vaste baan waar ik me wel goed voel en ik heb prima collega's. En toch voel ik me leeg, niet compleet en mis ik Nederland en alles wat ik daar deed. Soms wil ik alles hier achter laten en weer naar Nederland verhuizen. Financieel zou het nu wel mogelijk zijn, maar ondertussen heb ik hier alles opgebouwd.. Ik heb twee kleine broertjes waar ik voor zorg en die ik niet wil achterlaten. Ik probeer tegen mezelf te zeggen dat mijn jaar in Nederland toen veel minder rooskleurig was dan het nu is in mijn herinnering, en dat ik nu ook gelukkig ben, maar toch heb ik het er nog zo moeilijk mee. Mis ik gewoon de herinnering? Word het huilen en het missen nog minder na een paar jaar? Ik heb het gevoel dat ik me aanstel, het was maar een stage, maar toch word ik er nog zo verdrietig van. Heeft iemand iets soortgelijks mee gemaakt? Wat hebben jullie toen gedaan? Ik weet soms even niet wat ik moet doen..
maandag 22 april 2024 16:42
Ikendeboys schreef: ↑22-04-2024 14:43Dit is nu al 4 jaar geleden. Ik woon nu samen met mijn vriend (die overigens niet naar NL wil verhuizen)
Ik heb twee kleine broertjes waar ik voor zorg en die ik niet wil achterlaten. Ik probeer tegen mezelf te zeggen dat mijn jaar in Nederland toen veel minder rooskleurig was dan het nu is in mijn herinnering, en dat ik nu ook gelukkig ben, maar toch heb ik het er nog zo moeilijk mee.
Je broertjes: zorg je daar echt voor? Ik neem aan dat ze niet bij jou en je vriend wonen, of toch wel? Het is in elk geval zo dat je band wel anders zal worden als je heel wat uren verderop zou gaan wonen.
Je vriend: hoe serieus zijn jullie? Jullie wonen samen, is het een echt fijne relatie?
Je herinnering: ja, het kan zijn dat je het te rooskleurig ziet maar het kan ook heel goed dat het gewoon écht zo onwijs leuk was. Dat wil echter niet zeggen dat als je in Nederland op jezelf zou gaan (kunnen) wonen en daar een baan zou vinden het weer net zo leuk wordt als toen. Soms heb je gewoon bijzondere periodes waarin alles zo fijn samenkomt en je zo van alles geniet, die zijn om te koesteren. Als jij echter denkt dat de Nederlandse mentaliteit veel beter bij jou past dan is het het misschien waard om dat na te jagen.
Ik weet niet hoeveel uur het reizen is vanaf je huidige plek naar de plek waar je heen zou willen? Als jouw vriend zijnde zou ik er niet om staan te springen, maar als jou zijnde zou ik toch kijken of je mogelijkheden kunt vinden om weer voor een jaar (ongeveer) naar Nederland te gaan. Het zal qua woonruimte niet makkelijk zijn, weet niet of je nog bij je vader zou kunnen en willen wonen? Maar dan zou je kunnen ervaren of je je hier veel meer op je plek voelt, met wonen en werken in NL. Eventueel met dan een LATrelatie.
Heb je je eigenlijk altijd wat minder op je plek gevoeld in Belgie of is dat pas na die stage gekomen?
maandag 22 april 2024 17:08
Ik zou eventueel wel teruggaan, maar er niet op rekenen dat je broertjes of je partner meegaan.
Die partner is waarschijnlijk Belg en loopt ginder tegen hetzelfde aan dat hij alles en iedereen moet achterlaten.
Wil je dus in je ééntje een nieuw leven met nieuwe job, nieuwe woonst, zonder je broertjes, ... beginnen ... Go.
Het klinkt niet alsof er al een koophuis of eigen kinderen zijn, dus nu kan het nog.
Binnen 5 jaar zit je waarschijnlijk een pak vaster in België.
Ik heb het iets minder extreem in mijn omgeving wel meegemaakt.
Een oude kennis werd rond haar 12de ooit meegesleept naar de andere kant van 't land omdat vader daar werk vond. Heeft nooit echt kunnen aarden in die buurt.
Op haar 18de is ze ergens halverwege gaan studeren en is na haar studies teruggegaan naar haar oude buurt waar oma, ooms, tantes, ... nog woonden. En is daar nu uiterst gelukkig.
Maar er was dus geen partner of kinderen bij betrokken.
Ze heeft ook altijd geroepen dat ze nooit never een relatie zou starten in "mijn" buurt, want dat ze toch zodra ze kon terugging.
Die partner is waarschijnlijk Belg en loopt ginder tegen hetzelfde aan dat hij alles en iedereen moet achterlaten.
Wil je dus in je ééntje een nieuw leven met nieuwe job, nieuwe woonst, zonder je broertjes, ... beginnen ... Go.
Het klinkt niet alsof er al een koophuis of eigen kinderen zijn, dus nu kan het nog.
Binnen 5 jaar zit je waarschijnlijk een pak vaster in België.
Ik heb het iets minder extreem in mijn omgeving wel meegemaakt.
Een oude kennis werd rond haar 12de ooit meegesleept naar de andere kant van 't land omdat vader daar werk vond. Heeft nooit echt kunnen aarden in die buurt.
Op haar 18de is ze ergens halverwege gaan studeren en is na haar studies teruggegaan naar haar oude buurt waar oma, ooms, tantes, ... nog woonden. En is daar nu uiterst gelukkig.
Maar er was dus geen partner of kinderen bij betrokken.
Ze heeft ook altijd geroepen dat ze nooit never een relatie zou starten in "mijn" buurt, want dat ze toch zodra ze kon terugging.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
dinsdag 23 april 2024 11:23
Je vraagt of het huilen minder wordt ? Huil je echt letterlijk nog steeds na 4 jaar en ondanks een (ga ik maar van uit) leuke relatie ?
Ik vind dat wel heftig. Ik snap dat je dingen mist, maar idealiter wordt dat wel gecompenseerd door andere leuke dingen (je relatie - je baan - ...) ?
Ik vind dat wel heftig. Ik snap dat je dingen mist, maar idealiter wordt dat wel gecompenseerd door andere leuke dingen (je relatie - je baan - ...) ?
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
dinsdag 23 april 2024 13:53
Zelf zie ik al mijn verhuizingen, wonen/ werken binnen NL èn ver daarbuiten als waardevolle ervaringen. Panta Rhei "alles is in beweging" zei een Griekse wijsgeer.
Gelukkig maar, ik had een fantastische tijd ooit in Parijs en bouwde daarop verder in de volgende stap, omstandigheid en baan.
Het goede en blij gevoel in het warme nest bij je vader kon jou doen uitvliegen.
En ja dan is het uitvogelen waar je je thuis voelt. Wat een volgende stap is?
Vooruit en niet achteruit, met verdrietig worden om wat ooit was kom je niet verder.
Geloof me, Quartier Latin met stokbrood op de stoep, muziek maken op de woonboot in de Seine, zijn pracht herinneringen. Al neem ik 10 x de Thalys, terug naar toen bestaat niet. Je kunt wel het roer omgooien, focussen op wat jij willt.
Gelukkig maar, ik had een fantastische tijd ooit in Parijs en bouwde daarop verder in de volgende stap, omstandigheid en baan.
Het goede en blij gevoel in het warme nest bij je vader kon jou doen uitvliegen.
En ja dan is het uitvogelen waar je je thuis voelt. Wat een volgende stap is?
Vooruit en niet achteruit, met verdrietig worden om wat ooit was kom je niet verder.
Geloof me, Quartier Latin met stokbrood op de stoep, muziek maken op de woonboot in de Seine, zijn pracht herinneringen. Al neem ik 10 x de Thalys, terug naar toen bestaat niet. Je kunt wel het roer omgooien, focussen op wat jij willt.
Alles sal reg kom
dinsdag 23 april 2024 14:17
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
