Werk & Studie
alle pijlers
Huismama blijven of weer aan het werk?
donderdag 4 juni 2020 16:46
Hi allemaal,
Zie titel. Ik zit behoorlijk in dubio, allebei de opties hebben voor- en nadelen en ik zou graag horen wat jullie in mijn situatie zouden doen
.
Per 1 mei 2019 ben ik bij mijn vorige werkgever gestopt, omdat ik fulltime voor mijn dochtertje wilde zorgen (toen 4 maanden). Ik werkte 4 dagen (mijn functie kan eigk nergens in minder dagen, vacatures zijn ook altijd voor fulltime) en mijn vriend 5, omdat zijn werk ook niet goed parttime kan. Onze relatie liep niet goed op dat moment, door alle werkstress, net verhuisd, ik nog hormonaal en we waren net ouders geworden. Om voor wat rust in de tent te zorgen ben ik toen vrij radicaal gestopt.
Al na een paar weken dat ik thuis was ging de zon weer schijnen bij ons, en twee maanden later was ik tot ons geluk alweer zwanger van de tweede. Omdat zwanger solliciteren helemaal lastig is, en het thuis nu lekker op rolletjes liep, spraken we af dat ik gedurende de zwangerschap nog thuis zou blijven als huismama.
Inmiddels is ons tweede kindje 2 maanden en zit ik te twijfelen om weer te gaan solliciteren.
De pluspunten: mijn kleine wereldje wordt weer groter, meer inkomen (we komen nu net rond, maar dat is voorlopig geen probleem door een grote financiele buffer), mijn vriend krijgt quality time tijdens zijn papa dag, geen gapend groot gat in mijn CV straks en ik heb weer tijd om iets anders te zijn dan ‘mama’.
De nadelen: kindjes moeten 2 dagen naar de opvang, ik moet een simpelere baan zoeken omdat ik maar parttime wil werken, wie weet hoe lang het duuer voordat ik ergens word aangenomen en ik ben vooral bang dat we het dan misschien wel weer te druk krijgen als gezin. Het zijn niet voor niets de tropenjaren, maar die kom ik natuurlijk het liefst zo goed mogelijk door.
Mijn vriend ziet het liefst dat ik nog een jaar thuis blijf bij de kids, zodat de jongste al wat groter is als ze naar de opvang gaat en zodat hij zich nog kan focussen op zijn carrière. Ook geeft het veel rust als alles thuis geregeld is. Maar ik heb in mijn hoofd om wel weer te gaan werken, ook omdat ik bang ben dat de drempel steeds hoger wordt om weer te beginnen en het steeds moeilijker zal zijn een leuke baan te vinden als ik er nog langer uit ben geweest.
Ik weet dat dit een mega luxe positie is waar we in zitten, maar blijf er toch over tobben. Wat zouden jullie doen? Zijn jullie team Werkende mama of Thuisblijfmama in mijn geval? Dankjewel
Zie titel. Ik zit behoorlijk in dubio, allebei de opties hebben voor- en nadelen en ik zou graag horen wat jullie in mijn situatie zouden doen
.Per 1 mei 2019 ben ik bij mijn vorige werkgever gestopt, omdat ik fulltime voor mijn dochtertje wilde zorgen (toen 4 maanden). Ik werkte 4 dagen (mijn functie kan eigk nergens in minder dagen, vacatures zijn ook altijd voor fulltime) en mijn vriend 5, omdat zijn werk ook niet goed parttime kan. Onze relatie liep niet goed op dat moment, door alle werkstress, net verhuisd, ik nog hormonaal en we waren net ouders geworden. Om voor wat rust in de tent te zorgen ben ik toen vrij radicaal gestopt.
Al na een paar weken dat ik thuis was ging de zon weer schijnen bij ons, en twee maanden later was ik tot ons geluk alweer zwanger van de tweede. Omdat zwanger solliciteren helemaal lastig is, en het thuis nu lekker op rolletjes liep, spraken we af dat ik gedurende de zwangerschap nog thuis zou blijven als huismama.
Inmiddels is ons tweede kindje 2 maanden en zit ik te twijfelen om weer te gaan solliciteren.
De pluspunten: mijn kleine wereldje wordt weer groter, meer inkomen (we komen nu net rond, maar dat is voorlopig geen probleem door een grote financiele buffer), mijn vriend krijgt quality time tijdens zijn papa dag, geen gapend groot gat in mijn CV straks en ik heb weer tijd om iets anders te zijn dan ‘mama’.
De nadelen: kindjes moeten 2 dagen naar de opvang, ik moet een simpelere baan zoeken omdat ik maar parttime wil werken, wie weet hoe lang het duuer voordat ik ergens word aangenomen en ik ben vooral bang dat we het dan misschien wel weer te druk krijgen als gezin. Het zijn niet voor niets de tropenjaren, maar die kom ik natuurlijk het liefst zo goed mogelijk door.
Mijn vriend ziet het liefst dat ik nog een jaar thuis blijf bij de kids, zodat de jongste al wat groter is als ze naar de opvang gaat en zodat hij zich nog kan focussen op zijn carrière. Ook geeft het veel rust als alles thuis geregeld is. Maar ik heb in mijn hoofd om wel weer te gaan werken, ook omdat ik bang ben dat de drempel steeds hoger wordt om weer te beginnen en het steeds moeilijker zal zijn een leuke baan te vinden als ik er nog langer uit ben geweest.
Ik weet dat dit een mega luxe positie is waar we in zitten, maar blijf er toch over tobben. Wat zouden jullie doen? Zijn jullie team Werkende mama of Thuisblijfmama in mijn geval? Dankjewel
donderdag 4 juni 2020 20:42
Hier ook een gelijke verdeling, dat is niet altijd zo geweest, ik werkte toen ze klein waren drie dagen, man 5. Hij heeft ook nog een tijdje gedeeltelijk ouderschapsverlof opgenomen om thuis te zijn, dat is ook nog een mogelijkheid ipv opvang.
Mede dankzij die baan rolde ik na een paar jaar in een andere functie voor 32 uur die veel meer oplevert en waar ik nog flink kan doorgroeien itt tot mijn man. Dat was me nooit gelukt als ik een paar jaar er tussenuit was geweest. Mijn man is een dag minder gaan werken, en we werken ook allebei twee dagen thuis (even los van Corona, nu werken we volledig thuis de rest van het jaar) dus geen opvang meer nodig ook. Moet wel kunnen qua leeftijd van de kinderen en qua werk maar die tijd komt een keer.
Mede dankzij die baan rolde ik na een paar jaar in een andere functie voor 32 uur die veel meer oplevert en waar ik nog flink kan doorgroeien itt tot mijn man. Dat was me nooit gelukt als ik een paar jaar er tussenuit was geweest. Mijn man is een dag minder gaan werken, en we werken ook allebei twee dagen thuis (even los van Corona, nu werken we volledig thuis de rest van het jaar) dus geen opvang meer nodig ook. Moet wel kunnen qua leeftijd van de kinderen en qua werk maar die tijd komt een keer.
donderdag 4 juni 2020 20:42
Doen waar jullie je allebei goed bij voelen.
Twee loopbanen van elk 45 jaar betekent dat jullie samen 90 jaar zullen werken.
Blijft één van de twee 6 jaar thuis (of allebei 3 jaar - man kan ook ergens in zijn loopbaan werkloos raken of een time-out willen), dan is dat maar een heel klein percentage op het totale aantal werkjaren.
Degene die thuis is, kan (bijv. 's avonds) vrijwilligerswerk doen of een studie volgen.
Gezien de huidige situatie (en mogelijk als gevolg van Corona voorlopig weinig beschikbare vacatures de komende tijd) lijkt het inderdaad best logisch als jij nu nog een zekere periode thuis zou blijven.
Als je zelf een beroep in de financiële sector hebt, kun je ook vast wel goed inschatten en/of geregeld hebben 'hoe verder als de relatie niet goed zou verlopen'.
Dat is op zich overigens geen ondenkbaar risico, maar of je daar nu je hele leven op moet inrichten, is ook de vraag; bovendien kun je zelf waarschijnlijk het beste inschatten wat dan de eventuele consequenties zouden zijn.
Twee loopbanen van elk 45 jaar betekent dat jullie samen 90 jaar zullen werken.
Blijft één van de twee 6 jaar thuis (of allebei 3 jaar - man kan ook ergens in zijn loopbaan werkloos raken of een time-out willen), dan is dat maar een heel klein percentage op het totale aantal werkjaren.
Degene die thuis is, kan (bijv. 's avonds) vrijwilligerswerk doen of een studie volgen.
Gezien de huidige situatie (en mogelijk als gevolg van Corona voorlopig weinig beschikbare vacatures de komende tijd) lijkt het inderdaad best logisch als jij nu nog een zekere periode thuis zou blijven.
Als je zelf een beroep in de financiële sector hebt, kun je ook vast wel goed inschatten en/of geregeld hebben 'hoe verder als de relatie niet goed zou verlopen'.
Dat is op zich overigens geen ondenkbaar risico, maar of je daar nu je hele leven op moet inrichten, is ook de vraag; bovendien kun je zelf waarschijnlijk het beste inschatten wat dan de eventuele consequenties zouden zijn.
donderdag 4 juni 2020 21:40
Het lastige is dat deze jaren vroeg in je carriere heel erg bepalen hoe ver je gaat komen. Hoe leuk en uitdagend je werk de komende jaren gaat zijn, welke mogelijkheden je allemaal hebt. En je moet daarna echt nog heel erg lang werken, dus ik zou er niet te lang uit willen om er voor te zorgen dat je de komende 30 jaar ook gewoon nog leuke uitdagende functies kunt vervullen. En ik zou er sterk op aandringen dat je partner ook een dag thuis is en daar precies dezelfde verantwoordelijkheid draagt als jij als je thuis bent, dat is namelijk een factor die zorgt voor een succesvol huwelijk.
vrijdag 5 juni 2020 00:15
Als je twijfelt dan kijk je het toch even aan. Waarom moet je nu een keus maken? Je kan altijd nog een paar maanden wachten. Of je kijkt rond en houd de sollicitaties in de gaten. Er zijn genoeg opties. Zoals je al kan lezen is merendeels team werken. Maar de vraag is, waar voel jij je goed bij? Ik heb er in eerste instantie niet zelf voor gekozen om thuis te blijven. Uiteindelijk kon het niet anders, lichamelijke klachten en er kwam een tweede kindje. Door de zorg met name vanwege een zieke baby was het verstandiger om het zo te laten. Maar als ik terug kijk ook bij de peuterspeelzaal. En daar zag ik baby‘s huilen. De leidster heeft maar 2 handen, ze gaf flesjes. En toen besefte ik ook, dat ik ondanks alles wel ontzettend dankbaar was dat ik thuis was. Want hoe je het went of keert, en wat heel begrijpelijk is. Er zijn eenmaal meerdere baby’s en kinderen in een groep.
Nu is het heel anders als je niet anders kan, als je beide moet werken want dat kan ook. Maar als het niet hoeft, wat maakt het uit die enkele maanden of jaren op een heel leven? De kinderen groeien zo snel en zo hard. En ja dan ben je even afhankelijk. Dan bouw je geen pensioen op. Etc. Etc. Maar uiteindelijk is het doel wel dat je samen als gezin functioneert. Dat je samen keuzes maakt wat bij jullie past. En of het nu zo is, dat de man alleen werkt of dat de vrouw alleen werkt. Dat is een keuze die jullie samen maken.
Nu is het heel anders als je niet anders kan, als je beide moet werken want dat kan ook. Maar als het niet hoeft, wat maakt het uit die enkele maanden of jaren op een heel leven? De kinderen groeien zo snel en zo hard. En ja dan ben je even afhankelijk. Dan bouw je geen pensioen op. Etc. Etc. Maar uiteindelijk is het doel wel dat je samen als gezin functioneert. Dat je samen keuzes maakt wat bij jullie past. En of het nu zo is, dat de man alleen werkt of dat de vrouw alleen werkt. Dat is een keuze die jullie samen maken.
vrijdag 5 juni 2020 00:35
Financieel moet het niet. Maar het moet wel om je gat op je cv beperkt te houden. Het moet ook om je te ontwikkelen als mens en niet alleen als moeder.Lianne1990_R schreef: ↑04-06-2020 19:56
Ik twijfel zelf gewoon erg over of ik weer zal gaan werken, vooral omdat het nog niet MOET en aan allebei de situaties voor- en nadelen kleven (hoe ik die zie heb ik in het topic geschreven).
En je noemt je man traditioneel maar je bent het zelf ook. Met je papadag.
vrijdag 5 juni 2020 00:38
Je twijfelt, je vriend steunt je om thuis te blijven voor nu, je jongste is nog klein
Ik zou zeker om je heen kijken voor een leuke baan maar gewoon ook kritisch blijven. Ondertussen genieten van de babytijd die al zo snel gaat en als je die leuke baan tegenkomt het dan pas doen. Als je jongste een jaar is dan is twee dagen per week opvang helemaal prima
Kortom, werken tuurlijk, maar geniet van de tijd, fijn dat je man dat ook belangrijk vind, en tussendoor goed je ogen open houden
Ik zou zeker om je heen kijken voor een leuke baan maar gewoon ook kritisch blijven. Ondertussen genieten van de babytijd die al zo snel gaat en als je die leuke baan tegenkomt het dan pas doen. Als je jongste een jaar is dan is twee dagen per week opvang helemaal prima
Kortom, werken tuurlijk, maar geniet van de tijd, fijn dat je man dat ook belangrijk vind, en tussendoor goed je ogen open houden
vrijdag 5 juni 2020 07:12
Wat ik nog niet lees zijn tips hoe jezelf het makkelijker kan maken. Momenteel heb ik een zoontje van 3,5 maand en werk nu 28 uur omdat we nog geen kinderopvang hebben, door de Corona hebben we dat uitgesteld tot medio augustus. Man werkt momenteel 36 uur. Ja het is pittig, maar door afspraken en hulp van grootouders te doen. Zodra we opvang hebben ga ik weer 36/38 uur werken en man 36 uur of 40 uur.
Wat bij ons helpt:
1x in de week een schoonmaakster heb je in ieder geval geen gedoe over het huishouden
Boodschappen bestellen 1x per week (nooit meer naar de supermarkt)
Goede achtervang door grootouders en familie.
Bepaalde dingen van zoontje zijn verantwoordelijkheid van man (bijvoorbeeld consultatiebureau, tandarts etc
Oh en TO ik zit in hetzelfde werkveld: ik zou aanraden om een functie bij een non-profit te zoeken, daar is veel meer mogelijk qua tijden/combinatie werk/kinderen
Wat bij ons helpt:
1x in de week een schoonmaakster heb je in ieder geval geen gedoe over het huishouden
Boodschappen bestellen 1x per week (nooit meer naar de supermarkt)
Goede achtervang door grootouders en familie.
Bepaalde dingen van zoontje zijn verantwoordelijkheid van man (bijvoorbeeld consultatiebureau, tandarts etc
Oh en TO ik zit in hetzelfde werkveld: ik zou aanraden om een functie bij een non-profit te zoeken, daar is veel meer mogelijk qua tijden/combinatie werk/kinderen
vrijdag 5 juni 2020 07:18
Ik zou juist niet kijken naar het nu, maar kijk vooral naar de toekomst; hoe zie jij de verdeling werk/zorg dan voor je? Wil jij een partner die een gelijkwaardige rol speelt in de opvoeding, tweede en derde shift of vind je dat niet zo belangrijk? Ik denk echt dat de keuzes die jullie nu maken best bepalend zijn voor wie er straks nadenkt over de winterjassen kopen/kinderfeestjes regelen/zwemles regelen etc. etc.
Juist bij een partner die nu al aangeeft zich vooral op zijn carrière te willen storten (waar an sich niks mis mee is, maar wel wanneer jij de andere partner daarmee tot hoofdverantwoordelijke voor kinderen/huishouding veroordeelt zonder de belangen van de ander in het oog te houden) zou ik het hard spelen; ik zou zeker niet akkoord gaan met een simpele parttime baan gewoon omdat partner doet wat hij wil alsof hij alleen op de wereld is (en omdat hij een man is, alleen dat zou ik al zo onaantrekkelijk vinden). Ik zou een baan zoeken die je leuk vindt (voor een dag of 4/5) en de rest qua tweede en derde shift 50/50 verdelen. Ik kan me trouwens ook voorstellen dat een man zoals die van jou TO daar wellicht niet positief op reageert, maargoed ik zou een gelijkwaardige verdeling van zorg/werk toch te belangrijk vinden om dit niet aan te vechten.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook niet geloof in het "partner steunt vrouw om thuis te blijven";
1. Hij zorgt daarmee alleen maar dat hij zelf zijn schaapjes op het droge heeft en niks hoeft op te geven, kan blijven doen wat hij wil.
2. Ik vind het een mythe dat daarmee degene die thuis zit een "luxe positie" heeft. Ik zie het juist andersom; hij creëert zo voor zichzelf juist de ultieme luxepositie.
Juist bij een partner die nu al aangeeft zich vooral op zijn carrière te willen storten (waar an sich niks mis mee is, maar wel wanneer jij de andere partner daarmee tot hoofdverantwoordelijke voor kinderen/huishouding veroordeelt zonder de belangen van de ander in het oog te houden) zou ik het hard spelen; ik zou zeker niet akkoord gaan met een simpele parttime baan gewoon omdat partner doet wat hij wil alsof hij alleen op de wereld is (en omdat hij een man is, alleen dat zou ik al zo onaantrekkelijk vinden). Ik zou een baan zoeken die je leuk vindt (voor een dag of 4/5) en de rest qua tweede en derde shift 50/50 verdelen. Ik kan me trouwens ook voorstellen dat een man zoals die van jou TO daar wellicht niet positief op reageert, maargoed ik zou een gelijkwaardige verdeling van zorg/werk toch te belangrijk vinden om dit niet aan te vechten.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook niet geloof in het "partner steunt vrouw om thuis te blijven";
1. Hij zorgt daarmee alleen maar dat hij zelf zijn schaapjes op het droge heeft en niks hoeft op te geven, kan blijven doen wat hij wil.
2. Ik vind het een mythe dat daarmee degene die thuis zit een "luxe positie" heeft. Ik zie het juist andersom; hij creëert zo voor zichzelf juist de ultieme luxepositie.
vrijdag 5 juni 2020 07:23
Dit ligt nogal aan de sector waarin je werkzaam bent.Kaaaaaaaatje schreef: ↑04-06-2020 21:40Het lastige is dat deze jaren vroeg in je carriere heel erg bepalen hoe ver je gaat komen. Hoe leuk en uitdagend je werk de komende jaren gaat zijn, welke mogelijkheden je allemaal hebt. En je moet daarna echt nog heel erg lang werken, dus ik zou er niet te lang uit willen om er voor te zorgen dat je de komende 30 jaar ook gewoon nog leuke uitdagende functies kunt vervullen. En ik zou er sterk op aandringen dat je partner ook een dag thuis is en daar precies dezelfde verantwoordelijkheid draagt als jij als je thuis bent, dat is namelijk een factor die zorgt voor een succesvol huwelijk.
vrijdag 5 juni 2020 07:25
Eens. Ik vind dat ook altijd zo'n gekke uitspraak. Het is zo luxe, want ik kan thuisblijven. Dat heb ik een man nog nooit horen zeggen.Timetraveler schreef: ↑05-06-2020 07:18Ik zou juist niet kijken naar het nu, maar kijk vooral naar de toekomst; hoe zie jij de verdeling werk/zorg dan voor je? Wil jij een partner die een gelijkwaardige rol speelt in de opvoeding, tweede en derde shift of vind je dat niet zo belangrijk? Ik denk echt dat de keuzes die jullie nu maken best bepalend zijn voor wie er straks nadenkt over de winterjassen kopen/kinderfeestjes regelen/zwemles regelen etc. etc.
Juist bij een partner die nu al aangeeft zich vooral op zijn carrière te willen storten (waar an sich niks mis mee is, maar wel wanneer jij de andere partner daarmee tot hoofdverantwoordelijke voor kinderen/huishouding veroordeelt zonder de belangen van de ander in het oog te houden) zou ik het hard spelen; ik zou zeker niet akkoord gaan met een simpele parttime baan gewoon omdat partner doet wat hij wil alsof hij alleen op de wereld is (en omdat hij een man is, alleen dat zou ik al zo onaantrekkelijk vinden). Ik zou een baan zoeken die je leuk vindt (voor een dag of 4/5) en de rest qua tweede en derde shift 50/50 verdelen. Ik kan me trouwens ook voorstellen dat een man zoals die van jou TO daar wellicht niet positief op reageert, maargoed ik zou een gelijkwaardige verdeling van zorg/werk toch te belangrijk vinden om dit niet aan te vechten.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook niet geloof in het "partner steunt vrouw om thuis te blijven";
1. Hij zorgt daarmee alleen maar dat hij zelf zijn schaapjes op het droge heeft en niks hoeft op te geven, kan blijven doen wat hij wil.
2. Ik vind het een mythe dat daarmee degene die thuis zit een "luxe positie" heeft. Ik zie het juist andersom; hij creëert zo voor zichzelf juist de ultieme luxepositie.
vrijdag 5 juni 2020 07:32
En bepaalde dingen zijn jouw verantwoordelijkheid? Of bedoel je dat je vriend een paar taken heeft en jij de rest?Leeuw32 schreef: ↑05-06-2020 07:12Wat ik nog niet lees zijn tips hoe jezelf het makkelijker kan maken. Momenteel heb ik een zoontje van 3,5 maand en werk nu 28 uur omdat we nog geen kinderopvang hebben, door de Corona hebben we dat uitgesteld tot medio augustus. Man werkt momenteel 36 uur. Ja het is pittig, maar door afspraken en hulp van grootouders te doen. Zodra we opvang hebben ga ik weer 36/38 uur werken en man 36 uur of 40 uur.
Wat bij ons helpt:
1x in de week een schoonmaakster heb je in ieder geval geen gedoe over het huishouden
Boodschappen bestellen 1x per week (nooit meer naar de supermarkt)
Goede achtervang door grootouders en familie.
Bepaalde dingen van zoontje zijn verantwoordelijkheid van man (bijvoorbeeld consultatiebureau, tandarts etc
Oh en TO ik zit in hetzelfde werkveld: ik zou aanraden om een functie bij een non-profit te zoeken, daar is veel meer mogelijk qua tijden/combinatie werk/kinderen
vrijdag 5 juni 2020 07:38
Proberen het gelijk te doen.....maar eerlijk gezegd qua regeldingen betreft zoontje doe ik 70% denk ik. Is zo gegroeid tijdens verlof en proberen we nog recht te trekken. En kleren voor zoon kopen vind ik ook gewoon leukTanteOlivia schreef: ↑05-06-2020 07:32En bepaalde dingen zijn jouw verantwoordelijkheid? Of bedoel je dat je vriend een paar taken heeft en jij de rest?
. Moeten ook nog beetje weg vinden, maar het valt mij niet tegen....
vrijdag 5 juni 2020 07:41
Misschien alles eens opschrijven wat je doet en dan samen kijken welke taken je vriend nog kan overnemen? Als jij straks 38 uur gaat werken zou ik er op staan dat het echt 50/50 gaat.Leeuw32 schreef: ↑05-06-2020 07:38Proberen het gelijk te doen.....maar eerlijk gezegd qua regeldingen betreft zoontje doe ik 70% denk ik. Is zo gegroeid tijdens verlof en proberen we nog recht te trekken. En kleren voor zoon kopen vind ik ook gewoon leuk
vrijdag 5 juni 2020 08:05
Deze dingen moeten niet. Alleen als je ze belangrijk vindt.vivapimpelmees schreef: ↑05-06-2020 00:35Financieel moet het niet. Maar het moet wel om je gat op je cv beperkt te houden. Het moet ook om je te ontwikkelen als mens en niet alleen als moeder.
En hier een topic over openen is eigenlijk zinloos. Ieder heeft er zijn eigen mening over.
To, doe wat je wil. Begin met vacatures kijken en kijk of je enthousiast wordt.
vrijdag 5 juni 2020 08:38
Ik begrijp nooit zo goed waarom iedereen per se een carriere moet. Alsof het hele vivaforum een interessante baan heeft waarbij je toch minimaal 4 maar het liefst 5 dagen moet werken.
Zijn jullie allemaal zo belangrijk, durft de rest niet te reageren of zijn er hier geen mensen met een laaggeschoold beroep?
Zijn jullie allemaal zo belangrijk, durft de rest niet te reageren of zijn er hier geen mensen met een laaggeschoold beroep?
vrijdag 5 juni 2020 08:49
Maar waarom is het dan altijd de vrouw/moeder die haar werk wel kan opgeven? Alsof al die mannen/vaders zo'n flitsende carrière hebben, echt niet hoor!Subnautica schreef: ↑05-06-2020 08:38Ik begrijp nooit zo goed waarom iedereen per se een carriere moet. Alsof het hele vivaforum een interessante baan heeft waarbij je toch minimaal 4 maar het liefst 5 dagen moet werken.
Zijn jullie allemaal zo belangrijk, durft de rest niet te reageren of zijn er hier geen mensen met een laaggeschoold beroep?
Maar gek genoeg worden vaders nooit aangesproken waarom ze zo nodig naar hun werk moeten.
vrijdag 5 juni 2020 08:50
Team werken maar niet fulltime.
Mijn Zoons zijn 3 en 1. Toen jongste 6 maanden was nieuwe baan gevonden (contract niet verlengd tijdens zwangerschap) voor 32 uur. Maar dit is voor mij persoonlijk te veel met twee jonge kinderen dus werk er nu 28 en heb gesolliciteerd op functie voor 24 uur. Dat lijkt me ideaal. Maar mijn man heeft geen vrije dag doordeweeks, anders zou ik misschien minder problemen hebben met 32 uur.
Mijn Zoons zijn 3 en 1. Toen jongste 6 maanden was nieuwe baan gevonden (contract niet verlengd tijdens zwangerschap) voor 32 uur. Maar dit is voor mij persoonlijk te veel met twee jonge kinderen dus werk er nu 28 en heb gesolliciteerd op functie voor 24 uur. Dat lijkt me ideaal. Maar mijn man heeft geen vrije dag doordeweeks, anders zou ik misschien minder problemen hebben met 32 uur.
vrijdag 5 juni 2020 08:52
Waarom gaat je man dan niet terug in uren?Due-scimmie schreef: ↑05-06-2020 08:50Team werken maar niet fulltime.
Mijn Zoons zijn 3 en 1. Toen jongste 6 maanden was nieuwe baan gevonden (contract niet verlengd tijdens zwangerschap) voor 32 uur. Maar dit is voor mij persoonlijk te veel met twee jonge kinderen dus werk er nu 28 en heb gesolliciteerd op functie voor 24 uur. Dat lijkt me ideaal. Maar mijn man heeft geen vrije dag doordeweeks, anders zou ik misschien minder problemen hebben met 32 uur.
vrijdag 5 juni 2020 08:54
Hier ook weer, vrouw moet alle ballen omhoog houden, zich aanpassen, werk en kinderen combineren en uren inleveren.Due-scimmie schreef: ↑05-06-2020 08:50Team werken maar niet fulltime.
Mijn Zoons zijn 3 en 1. Toen jongste 6 maanden was nieuwe baan gevonden (contract niet verlengd tijdens zwangerschap) voor 32 uur. Maar dit is voor mij persoonlijk te veel met twee jonge kinderen dus werk er nu 28 en heb gesolliciteerd op functie voor 24 uur. Dat lijkt me ideaal. Maar mijn man heeft geen vrije dag doordeweeks, anders zou ik misschien minder problemen hebben met 32 uur.
Man leeft gewoon door, niks aan de hand.
vrijdag 5 juni 2020 08:56
Bijzonder hè? Ik zie dit zoveel om me heen gebeuren. Assertieve, ambitieuze vrouwen met een goede baan, maar thuis durven ze niet voor zichzelf op te komen. Die mannen doen geen reet qua huishouden en zorg en komen er mee weg. Heel vreemd.
vrijdag 5 juni 2020 08:59
Hier omgeving en vooral vrienden merk ik. Nu zoontje er is, is man compleet veranderdTanteOlivia schreef: ↑05-06-2020 08:49Maar waarom is het dan altijd de vrouw/moeder die haar werk wel kan opgeven? Alsof al die mannen/vaders zo'n flitsende carrière hebben, echt niet hoor!
Maar gek genoeg worden vaders nooit aangesproken waarom ze zo nodig naar hun werk moeten.
. Hij wil nu opeens 4 dagen werken, daarvoor niet bespreekbaar. Man is wat ouder en carrièretechnisch waarschijnlijk niet meer veel stappen, ik lijk meer kansen te hebben en blijk een baby heel pittig te vinden en man blijkt het onverwachts geweldig te vinden, dus wij maken nu ander keuze: ipv ik 32 en man 40, ga ik 36/38 uur werken (zal in praktijk meer zijn) en man 36.
vrijdag 5 juni 2020 09:00
Het kdv van mijn kinderen heeft maar 1 groep en toen mijn dreumes nog baby was, was hij de enige baby in het begin. En aangezien de peuters in de ochtend naar peuter programma was genoeg tijd en leidsters om aan behoeften te voldoen van de kinderen. Hoeft dus niet zoals je zegt.mommy2014 schreef: ↑05-06-2020 00:15Als je twijfelt dan kijk je het toch even aan. Waarom moet je nu een keus maken? Je kan altijd nog een paar maanden wachten. Of je kijkt rond en houd de sollicitaties in de gaten. Er zijn genoeg opties. Zoals je al kan lezen is merendeels team werken. Maar de vraag is, waar voel jij je goed bij? Ik heb er in eerste instantie niet zelf voor gekozen om thuis te blijven. Uiteindelijk kon het niet anders, lichamelijke klachten en er kwam een tweede kindje. Door de zorg met name vanwege een zieke baby was het verstandiger om het zo te laten. Maar als ik terug kijk ook bij de peuterspeelzaal. En daar zag ik baby‘s huilen. De leidster heeft maar 2 handen, ze gaf flesjes. En toen besefte ik ook, dat ik ondanks alles wel ontzettend dankbaar was dat ik thuis was. Want hoe je het went of keert, en wat heel begrijpelijk is. Er zijn eenmaal meerdere baby’s en kinderen in een groep.
vrijdag 5 juni 2020 09:05
Niet mogelijk. Ofja anders gezegd zijn baas werkt daar niet aan mee. En hij maakt momenteel promotie met forse salarisverhoging. En ik vind dit prima om me nu mee te richten op de kinderen. Ik ben nog geen 30 dus heb nog alle tijd om carrière te maken mocht ik dat willen.
vrijdag 5 juni 2020 09:05
Het gaat niet om belangrijk of carrière. Het gaat om risico’s die in het geval van niet getrouwd zijn en geen eigen inkomen hebben in z’n geheel bij de vrouw in kwestie liggen. Als je getrouwd bent heb je tenminste nog recht op alimentatie als partner.Subnautica schreef: ↑05-06-2020 08:38Ik begrijp nooit zo goed waarom iedereen per se een carriere moet. Alsof het hele vivaforum een interessante baan heeft waarbij je toch minimaal 4 maar het liefst 5 dagen moet werken.
Zijn jullie allemaal zo belangrijk, durft de rest niet te reageren of zijn er hier geen mensen met een laaggeschoold beroep?
Niet werken betekent dat je sowieso degene bent die moet verhuizen als je uit elkaar bent. Zijn inkomen wordt alleen maar groter en dat van jou wordt elk jaar dat je niet werkt lager voor de toekomst als je wel gaat werken. Je pensioen wordt een stuk lager, enz.
Niet slim. Daarnaast groeit je relatie gewoon sneller scheef. De een past zich aan en de ander gaat gewoon door met z’n leven. Niet handig.
En een carrière hoef je niet te hebben, niet iedereen wordt bankdirecteur. Maar dat geldt ook voor die mannen die ‘Echt niet minder kunnen werken’, die hebben ook echt niet allemaal retespannende banen. Die zijn niet allemaal neurochirurg of ceo van een groot bedrijf.
Het is gewoon een gegeven dat als je 2/3 dagen werkt je in de meeste gevallen gewoon niet genoeg verdient om jezelf te onderhouden. Dus het is niet eens dat je onmisbaar bent, maar je inkomen is gewoon in veel gevallen niet boven bijstandsniveau als je zo weinig werkt. Juist als je goed verdient en met 3 dagen nog steeds 1800,- binnen brengt is er niet zo heel veel bezwaar tegen minder werken.
Als dat kan binnen die banen. Als winkelmedewerker kun je je dat doorgaans niet veroorloven en dan is het met 16 uur werken maar de vraag of je opeens 36 uur kunt werken als je dat zelf wilt.
vrijdag 5 juni 2020 09:07
Ik ben niet zo ambitieusTanteOlivia schreef: ↑05-06-2020 08:56Bijzonder hè? Ik zie dit zoveel om me heen gebeuren. Assertieve, ambitieuze vrouwen met een goede baan, maar thuis durven ze niet voor zichzelf op te komen. Die mannen doen geen reet qua huishouden en zorg en komen er mee weg. Heel vreemd.
. Al is die sollicitatie voor 24 uur wel een functie die me echt heel leuk lijkt.
