Werk & Studie
alle pijlers
Niet (kunnen) helpen met huiswerk
donderdag 22 augustus 2019 16:53
Recentelijk zag ik een oud beoordelingsformulier van m'n werkstuk op de basisschool (groep 5, 9 jaar). Op het formulier waren opmerkingen geplaatst. De eesrte luidde: "Ik kan duidelijk zien dat je geen hulp hebt gehad, maar dan mag je wel dubbel trots zijn want bijna iedereen heeft hulp gehad."
De opmerking maakte me weemoedig en ik bedacht me dat ik zelden ben geholpen bij het maken van huiswerk op de basisschool.
Op de middelbare school heb ik ook alles zelf gedaan (daar heb je dan immers de leeftijd voor). Wat ik weleens jammer vond, was dat er nooit iemand was die m'n huiswerk op juistheid en/of inhoud kon controleren. Of taalfouten kon halen uit schrijfproducten.
Ik vroeg me af of er hier mensen zijn die ook weinig tot geen hulp hebben gekregen bij het maken van huiswerk (zowel op de basis- als middelbare school). En hoe je dat hebt ervaren.
De opmerking maakte me weemoedig en ik bedacht me dat ik zelden ben geholpen bij het maken van huiswerk op de basisschool.
Op de middelbare school heb ik ook alles zelf gedaan (daar heb je dan immers de leeftijd voor). Wat ik weleens jammer vond, was dat er nooit iemand was die m'n huiswerk op juistheid en/of inhoud kon controleren. Of taalfouten kon halen uit schrijfproducten.
Ik vroeg me af of er hier mensen zijn die ook weinig tot geen hulp hebben gekregen bij het maken van huiswerk (zowel op de basis- als middelbare school). En hoe je dat hebt ervaren.
donderdag 22 augustus 2019 18:03
Nacontrole deden mijn ouders ook niet aan, dat was voor de leraar, en dat ben ik eigenlijk wel met ze eens.yourlocalhero schreef: ↑22-08-2019 17:58Overhoren was geen tijd voor, want mijn zusjes waren belangrijker. (en ik had dus achteraf gezien dat momentje gewoon nodig blijkbaar).
Ik had bv graag een nacontrole gehad als ik iets had gemaakt..(en dat hadden ze echt wel kunnen doen)
Maar ik steek er bij mijn kinderen wel de energie in. Het is een stukje interesse tonen vind ik.
donderdag 22 augustus 2019 18:07
Goed punt, agh ze hebben niets van hulp geboden in de zin van huiswerk dat moge duidelijk zijn.DingesEnzo schreef: ↑22-08-2019 18:03Nacontrole deden mijn ouders ook niet aan, dat was voor de leraar, en dat ben ik eigenlijk wel met ze eens.
yourlocalhero wijzigde dit bericht op 22-08-2019 19:02
0.36% gewijzigd
donderdag 22 augustus 2019 18:07
Oh ja ik bedenk me net nog iets waar mijn ouders wel goed in waren: netwerken. Er liep een hele bende half verstrooide professoren rond in hun vriendenkring dus had je problemen met bijvoorbeeld natuurkunde dan kon je altijd wel met iemand even een uurtje gaan zitten.
Dat was dan razend interessant en ook stiekem echt leuk maar had vaak bedroevend weinig te maken met de opdrachten van school.
Dat was dan razend interessant en ook stiekem echt leuk maar had vaak bedroevend weinig te maken met de opdrachten van school.
donderdag 22 augustus 2019 18:08
Ik voel me ook wel eens verbolgen dat mijn ouders nooit een poot uitstaken om mij te helpen. Maar ik vraag me af of het tegenwoordig niet wat doorslaat met alle hulp, bijles, magister, over de top feestjes en kindercoaches. Mijn ouders hielpen trouwens wel met geld en met kleinkinderen opvoeden. Ik vind heel veel jongvolwassenen totaal niet zelfstandig. Al die hulp heeft keerzijde..
donderdag 22 augustus 2019 18:13
Ze overhoorden soms woordjes in het middelbaar, maar ik vroeg daar niet vaak om.
In de basisschool hielpen ze niet met gewoon huiswerk, maar zodra ik een toets van rekenen had, kwam mijn moeder er wel bij zitten.
Die paar keer dat ik iets moest breien, deed mijn oma dat. Daar was echt geen beginnen aan.
Ik heb het idee dat wij onze kinderen veel meer helpen. Mijn man zit soms echt ingewikkelde wiskundige/chemische dingen uit te leggen aan zoon (godzijdank, kan hij dat), ik help met Latijn. Soms merken we ook dat hij bv wel het verhaaltje van pakweg geschiedenis kent, maar de verbanden niet legt of het niet echt begrijpt, dat leggen wij dan ook nog eens uit.
Jongste zoon heeft behoorlijke dyslexie dus daar hebben we nogal wat werk aan. Zeker met woordjes drillen in andere talen. Maar goed, dat is natuurlijk niet standaard.
In de basisschool hielpen ze niet met gewoon huiswerk, maar zodra ik een toets van rekenen had, kwam mijn moeder er wel bij zitten.
Die paar keer dat ik iets moest breien, deed mijn oma dat. Daar was echt geen beginnen aan.
Ik heb het idee dat wij onze kinderen veel meer helpen. Mijn man zit soms echt ingewikkelde wiskundige/chemische dingen uit te leggen aan zoon (godzijdank, kan hij dat), ik help met Latijn. Soms merken we ook dat hij bv wel het verhaaltje van pakweg geschiedenis kent, maar de verbanden niet legt of het niet echt begrijpt, dat leggen wij dan ook nog eens uit.
Jongste zoon heeft behoorlijke dyslexie dus daar hebben we nogal wat werk aan. Zeker met woordjes drillen in andere talen. Maar goed, dat is natuurlijk niet standaard.
donderdag 22 augustus 2019 18:13
Je bent dam zelf toch ook geen zelfstandige jongvolwassene geweest als je ouders moesten helpen met geld en opvoeden?Sugarspice schreef: ↑22-08-2019 18:08Ik voel me ook wel eens verbolgen dat mijn ouders nooit een poot uitstaken om mij te helpen. Maar ik vraag me af of het tegenwoordig niet wat doorslaat met alle hulp, bijles, magister, over de top feestjes en kindercoaches. Mijn ouders hielpen trouwens wel met geld en met kleinkinderen opvoeden. Ik vind heel veel jongvolwassenen totaal niet zelfstandig. Al die hulp heeft keerzijde..
donderdag 22 augustus 2019 18:14
Andersom schreef: ↑22-08-2019 17:55Nooit hulp gehad, wel support. En dat doe ik nu met mijn kinderen ook ongeveer zo.
Hulp als ze er om vragen, advies etc. Maar ik ga er niet naast zitten.
Met dochter (dyslexie) heb ik wel haar hele lijst meegelezen, voor Nederlands zodat ik haar kon helpen waar ze haar antwoorden kon vinden voor haar verslag.
Betekent beide ondersteuning. Ben benieuwd waar bij jou het verschil zit.
donderdag 22 augustus 2019 18:17
Ja, die van mij waren ook uit de jaren 40. Ik neem aan van vriendinnen ook, maar ik heb altijd aangenomen dat die ook naar school en evt vervolgopleiding waren geweest. Het kwam nooit ter sprake.
donderdag 22 augustus 2019 18:18
Letterlijk dit!!granny71 schreef: ↑22-08-2019 16:57Het enige waar ik hulp bij nodig had was wiskunde.
Daar was mijn vader de aangewezen persoon voor.
Het eindigde alleen altijd in ruzie omdat we voor school de berekeningen op een bepaalde manier moesten doen (berekening moest bij de oplossing staan) en mijn vader dat steevast onzin vond en mij maar zijn manier (hts) op bleef dringen.
donderdag 22 augustus 2019 18:21
Ik heb echt medelijden met je mijn moeder heeft elke scheet die ik liet geredigeerd tot mijn 25ste. Ik zou niet weten of er anders iets van mij terecht was gekomen. Ik heb oprecht diepe medelijden met je en pink een traantje weg. Ik hoop dat het helpt.
Misschien was je leven als baby nog wel erger en hebben je ouder je weleens 10 min laten huilen. Het is maar goed dat herinneringen pas wat later ontstaan want anders zou je aan de EMDR moeten tgv ernstige PTTS klachten.
Ik hoop oprecht dat je na meerdere jaren therapie hier over heen kunt komen.
Misschien was je leven als baby nog wel erger en hebben je ouder je weleens 10 min laten huilen. Het is maar goed dat herinneringen pas wat later ontstaan want anders zou je aan de EMDR moeten tgv ernstige PTTS klachten.
Ik hoop oprecht dat je na meerdere jaren therapie hier over heen kunt komen.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 22 augustus 2019 18:28
Ik kan me niet 1 keer herinneren dat ouders hielpen met huiswerk, overhoorden of uberhaupt controleerden of ik huiswerk had/gemaakt had. Als ik iets niet begreep vroeg ik het aan vriendinnen of aan mijn oudere zussen. Het enige wat mijn ouders deden was hun handtekening zetten als dat nodig was voor iets op school en de cijferlijst bekijken met het nodige commentaar bij een laag cijfer. Hoge cijfers vonden ze normaal, daar kreeg je ook geen complimentje of cadeautje voor. Dat was in de jaren '70 heel normaal. Je had als kind de plicht om je best te doen op school en dat was je eigen verantwoordelijkheid. Ook als je strafwerk kreeg was dat altijd terecht en mocht je niet mopperen of je kreeg er nog een straf bovenop.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
donderdag 22 augustus 2019 18:35
donderdag 22 augustus 2019 18:36
Mijn ouders noemden het ‘interesse tonen’ en ‘helpen’. Ik vond het een gruwel. Verplicht rijtjes opdreunen aan de eettafel. Met mijn pa heb ik uren aan een tafel gezeten om te kijken naar analoge en digitale klokken (eindigde altijd in herrie).
Werkstukjes en projecten moest ik zelf maken. Als het weer mee terug naar huis ging, haalde mijn moeder alle fouten eruit. En moest ik de fouten verbeteren. Ook al had ik dan bijvoorbeeld een 7 gehaald met een positief commentaar op het titelblad.
Op de middelbare school moest ik mijzelf reguleren. Dat ‘faciliteerden’ ze dan slechts, dat was geen controle. Ahum. Bij slechte cijfers mocht ik dus bijna niets meer. En als ik dan van verveling wat thuis ging rondhangen, dan gooide pa mij een lesboek toe onder de noemer “Nou, werk genoeg Lemoos! Een 5 voor aardrijkskunde... het is bijna een kunstvorm om zo’n cijfer te halen voor wat topografie!”
Bij zoon doe ik hetzelfde. Hij heeft ook dezelfde hindernis (automatiseren).
Werkstukjes en projecten moest ik zelf maken. Als het weer mee terug naar huis ging, haalde mijn moeder alle fouten eruit. En moest ik de fouten verbeteren. Ook al had ik dan bijvoorbeeld een 7 gehaald met een positief commentaar op het titelblad.
Op de middelbare school moest ik mijzelf reguleren. Dat ‘faciliteerden’ ze dan slechts, dat was geen controle. Ahum. Bij slechte cijfers mocht ik dus bijna niets meer. En als ik dan van verveling wat thuis ging rondhangen, dan gooide pa mij een lesboek toe onder de noemer “Nou, werk genoeg Lemoos! Een 5 voor aardrijkskunde... het is bijna een kunstvorm om zo’n cijfer te halen voor wat topografie!”
Bij zoon doe ik hetzelfde. Hij heeft ook dezelfde hindernis (automatiseren).
Nee heb je, ja kun je krijgen
donderdag 22 augustus 2019 18:37
Ik kreeg ook geen hulp, ook nooit behoefte aan gehad. Bij mijn eigen kinderen kijk ik wat er nodig is. De jongste kan alles prima zelf en wil ook geen hulp, zelfs de surprise maakt ze vanaf het begin helemaal zelf. Ik vind dat alleen maar goed en ben ook heel blij dat ze daar het zelfvertrouwen voor heeft, aangezien velen met de mooiste kunstwerken aankomen die door paps of mams is geknutseld.
Oudste heeft soms wel hulp nodig met huiswerk en met haar neem ik dan de stof door of ik overhoor, maar ook niet heel vaak.
Oudste heeft soms wel hulp nodig met huiswerk en met haar neem ik dan de stof door of ik overhoor, maar ook niet heel vaak.
donderdag 22 augustus 2019 18:37
En dit.DingesEnzo schreef: ↑22-08-2019 18:03Nacontrole deden mijn ouders ook niet aan, dat was voor de leraar, en dat ben ik eigenlijk wel met ze eens.
donderdag 22 augustus 2019 18:43
donderdag 22 augustus 2019 19:03
In de jaren 90 ook hoor. Mij ouders hebben me misschien drie keer op mijn eigen verzoek overhoord met rijtjes woorden, verder kan ik me geen hulp herinneren. Was overigens ook niet nodig, daar niet van.Oudblond schreef: ↑22-08-2019 18:28Ik kan me niet 1 keer herinneren dat ouders hielpen met huiswerk, overhoorden of uberhaupt controleerden of ik huiswerk had/gemaakt had. Als ik iets niet begreep vroeg ik het aan vriendinnen of aan mijn oudere zussen. Het enige wat mijn ouders deden was hun handtekening zetten als dat nodig was voor iets op school en de cijferlijst bekijken met het nodige commentaar bij een laag cijfer. Hoge cijfers vonden ze normaal, daar kreeg je ook geen complimentje of cadeautje voor. Dat was in de jaren '70 heel normaal. Je had als kind de plicht om je best te doen op school en dat was je eigen verantwoordelijkheid. Ook als je strafwerk kreeg was dat altijd terecht en mocht je niet mopperen of je kreeg er nog een straf bovenop.
Werkstukken maakte ik zelf, handwerken deden we niet. Oh ja, met surprises kreeg ik wel hulp, maar dan meer on de zin van ‘wat zou je kunnen maken?’ ‘Ok, een paard’ ‘Hoe zou je dat kunnen doen, met doosjes misschien?’. Niet in de zin van dat mijn moeder zelf ging zitten knutselen of zo.
Mijn vader wist niet eens in welke klas ik zat, die heeft me wel een ziek moeten melden en toen konden ze me niet vinden op de klassenlijst van klas 3c. ‘Eh pap, ik zit ook eigenlijk al een tijdje in 4d....’. (Overigens: wel heel betrokken bij andere dingen hoor, school was gewoon mijn moeders afdeling).
donderdag 22 augustus 2019 19:04
Mijn ouders hebben mij nooit geholpen met schoolwerk. Dat was echt iets dat bij ons kinderen zelf lag. Volgens mij was dat redelijk normaal voor die tijd (ruim 30 jaar terug). Bij vriendinnen gebeurde het ook niet voor zover ik weet.
Toevoeging: voor de zekerheid nog even nagevraagd bij mijn moeder die hier een paar dagen over is en ook zij bevestigde dat ze zich niet kan herinneren dat ze met schooldingen hielp.
Toevoeging: voor de zekerheid nog even nagevraagd bij mijn moeder die hier een paar dagen over is en ook zij bevestigde dat ze zich niet kan herinneren dat ze met schooldingen hielp.
anoniem_380947 wijzigde dit bericht op 22-08-2019 19:07
29.30% gewijzigd
donderdag 22 augustus 2019 19:07
donderdag 22 augustus 2019 19:07
Ik gebruikte voor overhoren van woordjes altijd WRTSdelicious35 schreef: ↑22-08-2019 17:28Mijn ouders hadden wel kunnen helpen maar ik heb daar nooit om gevraagd. Had het ook niet nodig. Alleen soms woordjes opnoemen om mijzelf te overhoren. (Zou ik nu wtrs voor gebruiken)
Ik kreeg pas huiswerk in groep 8.
Mijn zoon help ik in beginsel alleen met de planning, krijgt huiswerk vanaf groep 5.
Ik verwacht dat ik dat dit jaar in groep 7 nauwelijks meer hoeft te doen.
Alleen als hij ergens echt niet uitkomt, help ik hem met zijn vraag maar ik ga echt niet zijn huiswerk zitten doen.
Ik merk dat ik lange tijd moeite heb gehad met het plannen van huiswerk en leren. Super goed dat je hem helpt met plannen!
donderdag 22 augustus 2019 19:08
