Werk & Studie
alle pijlers
Niet op m'n plek bij 'nieuw' bedrijf
vrijdag 19 januari 2018 14:37
Hi,
Inmiddels heb ik alle kanten van de zaak belicht en weet ik nog steeds niet wat het slimst is om te doen, dus ik hoop dat de meningen en inzichten van objectieve buitenstaanders me verder kunnen helpen. Ik werk in de mediawereld en ben op dit moment zo'n 4 maanden in dienst bij mijn huidige werkgever (een bureau). Daarvoor werkte ik 2,5 jaar bij een ander bedrijf (een merk). Dat bedrijf was erg ouderwets, zowel qua mensen als qua visie, dé reden dat ik na 2,5 jaar héél graag ergens anders wilde gaan werken. Mijn team daarentegen was bij dat bedrijf erg leuk. Goede klik, zelfde leeftijd, zelfde type personen (humor, hobby's, etc.), mijn directe collega is nu nog steeds één van mijn beste vriendinnen.
Goed, ik was het werk behoorlijk zat. Geen uitdaging, veel weerstand vanuit het bedrijf, geen zicht op verbetering of doorgroeimogelijkheden, dus ben ik rustig gaan zoeken naar ander werk. Veel sollicitaties gehad, heel erg op zoek gegaan naar werk dat mij écht leuk en uitdagend leek en naar een bedrijf waar ik goed zou passen. Uiteindelijk bij mijn huidige werkgever terecht gekomen. Bij beide sollicitatiegesprekken een erg goed gevoel. Jonge mensen, zelfde (werk)mindset als ik, hele leuke functie, dus besloten daar aan de slag te gaan.
Toen ik eenmaal begonnen was merkte ik al dat mijn collega's andere type mensen zijn dan ik. Heel erg outgoing, grote vriendengroepen, veel uitgaan, drinken, etc. Ik ben getrouwd en kijk (heel saai, ik weet het) het liefst een film met mijn partner, lekker thuis op de bank. Mijn collega's hebben hele andere interesses dan ik, eigenlijk op alle vlakken wel, waardoor ik continu aan het werk ben en zelden met mijn collega's 'klets'. Dit was bij mijn vorige baan heel anders, en dat mis ik heel erg. Mijn huidige collega's zijn heel aardig, het ligt niet aan hen of aan mij, ze betrekken me ook overal bij, die klik is er gewoon niet. En nu de grote maar: ik vind het werk fantastisch. De functie past perfect bij mij, ik heb veel plezier én vind veel uitdaging in het werk.
What to do? Nog een paar maanden aankijken? Accepteren dat ik die klik nu eenmaal niet heb, maar het werk me wel heel goed bevalt en dus blijven zitten waar ik zit? Of toch op zoek gaan naar een andere baan?
Inmiddels heb ik alle kanten van de zaak belicht en weet ik nog steeds niet wat het slimst is om te doen, dus ik hoop dat de meningen en inzichten van objectieve buitenstaanders me verder kunnen helpen. Ik werk in de mediawereld en ben op dit moment zo'n 4 maanden in dienst bij mijn huidige werkgever (een bureau). Daarvoor werkte ik 2,5 jaar bij een ander bedrijf (een merk). Dat bedrijf was erg ouderwets, zowel qua mensen als qua visie, dé reden dat ik na 2,5 jaar héél graag ergens anders wilde gaan werken. Mijn team daarentegen was bij dat bedrijf erg leuk. Goede klik, zelfde leeftijd, zelfde type personen (humor, hobby's, etc.), mijn directe collega is nu nog steeds één van mijn beste vriendinnen.
Goed, ik was het werk behoorlijk zat. Geen uitdaging, veel weerstand vanuit het bedrijf, geen zicht op verbetering of doorgroeimogelijkheden, dus ben ik rustig gaan zoeken naar ander werk. Veel sollicitaties gehad, heel erg op zoek gegaan naar werk dat mij écht leuk en uitdagend leek en naar een bedrijf waar ik goed zou passen. Uiteindelijk bij mijn huidige werkgever terecht gekomen. Bij beide sollicitatiegesprekken een erg goed gevoel. Jonge mensen, zelfde (werk)mindset als ik, hele leuke functie, dus besloten daar aan de slag te gaan.
Toen ik eenmaal begonnen was merkte ik al dat mijn collega's andere type mensen zijn dan ik. Heel erg outgoing, grote vriendengroepen, veel uitgaan, drinken, etc. Ik ben getrouwd en kijk (heel saai, ik weet het) het liefst een film met mijn partner, lekker thuis op de bank. Mijn collega's hebben hele andere interesses dan ik, eigenlijk op alle vlakken wel, waardoor ik continu aan het werk ben en zelden met mijn collega's 'klets'. Dit was bij mijn vorige baan heel anders, en dat mis ik heel erg. Mijn huidige collega's zijn heel aardig, het ligt niet aan hen of aan mij, ze betrekken me ook overal bij, die klik is er gewoon niet. En nu de grote maar: ik vind het werk fantastisch. De functie past perfect bij mij, ik heb veel plezier én vind veel uitdaging in het werk.
What to do? Nog een paar maanden aankijken? Accepteren dat ik die klik nu eenmaal niet heb, maar het werk me wel heel goed bevalt en dus blijven zitten waar ik zit? Of toch op zoek gaan naar een andere baan?
Dat het anders had kunnen zijn, betekent niet dat het ook beter was geweest.
vrijdag 19 januari 2018 14:43
Zelf zoek ik geen vriendschappen op het werk ... als het al aardige mensen zijn, vind ik dat al meer dan prima. Ik ga namelijk om te werken en vind het belangrijker dat ik mijn baan leuk vind dan dat ik mijn collega's leuk vind. Dan heb ik het niet over écht onaardige mensen natuurlijk. Mijn sociale leven speelt zich na het werk af.
En ook al heb je andere interesses, dan kan je toch nog af en toe eens kletsen - al is het maar over de storm, Trump of voetballen ofzo ?
En ook al heb je andere interesses, dan kan je toch nog af en toe eens kletsen - al is het maar over de storm, Trump of voetballen ofzo ?
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
vrijdag 19 januari 2018 14:47
Klinkt wel alsof dat goed gaat komen hoor. Bij mij is het juist andersom, ik ben enige "jonge hond" en ik weet zeker dat jouw collega's hoe hip dan ook, je groot gelijk geven om lekker met je partner te bankhangen.
Zolang ze je accepteren, niet neerbuigend gaan doen, schamper, buitensluiten etc.
klinkt het mijns inziens gewoon prima.
Maar wennen aan een nieuwe baan is ook altijd spannend, succes!
Zolang ze je accepteren, niet neerbuigend gaan doen, schamper, buitensluiten etc.
klinkt het mijns inziens gewoon prima.
Maar wennen aan een nieuwe baan is ook altijd spannend, succes!
vrijdag 19 januari 2018 14:48
Het gaat inderdaad om mijn werk. Maar ik zit er wel 45 uur per week en zou het in die uren ook af en toe naar mijn zin willen hebben, afgezien van het feit dat ik het werk an sich heel leuk vind. Bij mijn vorige twee werkgevers heb ik erg geluk gehad blijkbaar, dat besefte ik toen mogelijk niet voldoende. Bij beide bedrijven heb ik hele goede vriendschappen opgebouwd en veel plezier gehad op de werkvloer. Dat hoort voor mij ook bij een leuke baan, een balans tussen je thuis voelen tussen de mensen en het met hen naar je zin hebben en een leuke, leerzame, uitdagende functie.
Buiten werk om heb ik natuurlijk ook een sociaal leven, maar ik zie mijn collega's (veel) meer dan mijn vrienden. Persoonlijk vind ik het dus erg fijn als ik dan in ieder geval een paar collega's heb waar ik het goed mee kan vinden
Buiten werk om heb ik natuurlijk ook een sociaal leven, maar ik zie mijn collega's (veel) meer dan mijn vrienden. Persoonlijk vind ik het dus erg fijn als ik dan in ieder geval een paar collega's heb waar ik het goed mee kan vinden
Dat het anders had kunnen zijn, betekent niet dat het ook beter was geweest.
vrijdag 19 januari 2018 14:55
Je overdrijft schromelijk. Is dit je tweede baan ooit?mcsteamy schreef: ↑19-01-2018 14:48Het gaat inderdaad om mijn werk. Maar ik zit er wel 45 uur per week en zou het in die uren ook af en toe naar mijn zin willen hebben, afgezien van het feit dat ik het werk an sich heel leuk vind. Bij mijn vorige twee werkgevers heb ik erg geluk gehad blijkbaar, dat besefte ik toen mogelijk niet voldoende. Bij beide bedrijven heb ik hele goede vriendschappen opgebouwd en veel plezier gehad op de werkvloer. Dat hoort voor mij ook bij een leuke baan, een balans tussen je thuis voelen tussen de mensen en het met hen naar je zin hebben en een leuke, leerzame, uitdagende functie.
Buiten werk om heb ik natuurlijk ook een sociaal leven, maar ik zie mijn collega's (veel) meer dan mijn vrienden. Persoonlijk vind ik het dus erg fijn als ik dan in ieder geval een paar collega's heb waar ik het goed mee kan vinden
Ik heb het altijd goed kunnen vinden met collega's, van jong tot oud. Maar verder dan facebook vriendschappen is het er in de meeste gevallen niet van gekomen. Je bent er om te werken, het is geen Central Perk van Friends.
vrijdag 19 januari 2018 14:57
Wat is jouw definitie van het goed met elkaar kunnen vinden? Hoe gaat de huidige interactie met je collega's?mcsteamy schreef: ↑19-01-2018 14:48Het gaat inderdaad om mijn werk. Maar ik zit er wel 45 uur per week en zou het in die uren ook af en toe naar mijn zin willen hebben, afgezien van het feit dat ik het werk an sich heel leuk vind. Bij mijn vorige twee werkgevers heb ik erg geluk gehad blijkbaar, dat besefte ik toen mogelijk niet voldoende. Bij beide bedrijven heb ik hele goede vriendschappen opgebouwd en veel plezier gehad op de werkvloer. Dat hoort voor mij ook bij een leuke baan, een balans tussen je thuis voelen tussen de mensen en het met hen naar je zin hebben en een leuke, leerzame, uitdagende functie.
Buiten werk om heb ik natuurlijk ook een sociaal leven, maar ik zie mijn collega's (veel) meer dan mijn vrienden. Persoonlijk vind ik het dus erg fijn als ik dan in ieder geval een paar collega's heb waar ik het goed mee kan vinden
vrijdag 19 januari 2018 15:02
Uit je verhaal begrijp ik dat je nieuwe collega's je wel accepteren maar dat vanwege een verschillende levensstijl jullie niet veel te bespreken hebben. Omdat zij wel met elkaar praten voel je je toch wat buitengesloten. Ik begrijp je volkomen. Ik werk zelf in de IT en heb ook geen raakvlakken met mijn collega's die ik dagelijks zie. Eigenlijk weet ik bijna niets van ze, en gaat het praatje meestal over de koffie of wat er nu voor lunch is. Sommigen hebben totaal geen behoefte aan een praatje en dat laat ik voor wat het is. Eerder heb ik bij een heel jong trendy startup gewerkt en daar was ik de vreemde eend in de bijt (ze spraken me nog net niet met U aan).
Als ik jou was, zou ik me focussen op de baan zelf, die je wel bevalt, en je neerleggen bij het feit dat je gewoon niet altijd ergens kunt werken waar gelijkgestemden zijn. Ik zou dus even volhouden. Je kunt opeens een goede band met iemand krijgen waar je het niet bij had voorgesteld of volgende maand start er opeens een nieuwe collega: je weet het niet.
Als ik jou was, zou ik me focussen op de baan zelf, die je wel bevalt, en je neerleggen bij het feit dat je gewoon niet altijd ergens kunt werken waar gelijkgestemden zijn. Ik zou dus even volhouden. Je kunt opeens een goede band met iemand krijgen waar je het niet bij had voorgesteld of volgende maand start er opeens een nieuwe collega: je weet het niet.
vrijdag 19 januari 2018 15:04
Ik houd ook van een werkplek waar wel leuk contact is tussencollegas (met enige mate)
Mijn leukste collega’s zijn 25 en 38 jaar ouder (die laatste in inmiddels met pensioen).
Ogenschijnlijk ook niet de beste match qua levensstijl, maar wel mn beste matties. Laat je niet intimideren door hun ‘hippe’ levensstijl, maar blijf met ze in gesprek. Misschien zit er wel 1 bij die dezelfde Netflix serie volgt, of iemand met gezamenlijke (sport) interesse. Ga af en toe met je collega’s mee, probeer je eigen weg te vinden tussen hun activiteiten en interesses en je eigen wensen.
Je vindt je weg wel tussen je collega’s!
Mijn leukste collega’s zijn 25 en 38 jaar ouder (die laatste in inmiddels met pensioen).
Ogenschijnlijk ook niet de beste match qua levensstijl, maar wel mn beste matties. Laat je niet intimideren door hun ‘hippe’ levensstijl, maar blijf met ze in gesprek. Misschien zit er wel 1 bij die dezelfde Netflix serie volgt, of iemand met gezamenlijke (sport) interesse. Ga af en toe met je collega’s mee, probeer je eigen weg te vinden tussen hun activiteiten en interesses en je eigen wensen.
Je vindt je weg wel tussen je collega’s!
vrijdag 19 januari 2018 15:04
Derde baan. Eerste baan was bij een heel groot bedrijf op een hele grote afdeling. Alleen maar studenten (was ik ook toen ik daar begon) en heel veel hele leuke mensen. Een deel van hen sprak en zag ik zeer regelmatig buiten werk om (naar de bios, elke vrijdag na werk een drankje doen, uit eten, op zaterdag samen de stad in, etc.) en een (klein) deel van hen spreek ik nu, 3,5 jaar later, nog steeds. Bij mijn tweede baan had ik dus ook een erg leuk team, waarmee ik ook regelmatig buiten werk om afsprak om samen een hapje te gaan eten bijv. En daar heb ik dus een hele goede vriendschap opgebouwd met mijn directe collega, waar ik nu nog steeds elke maand mee afspreek om bij te kletsen, samen te koken, etc. Dus ja, ik ben er om te werken, maar ik ben wel gewend aan deze, blijkbaar bijzondere, omgang met mijn collega's.Doreia schreef: ↑19-01-2018 14:55Je overdrijft schromelijk. Is dit je tweede baan ooit?
Ik heb het altijd goed kunnen vinden met collega's, van jong tot oud. Maar verder dan facebook vriendschappen is het er in de meeste gevallen niet van gekomen. Je bent er om te werken, het is geen Central Perk van Friends.
Dat het anders had kunnen zijn, betekent niet dat het ook beter was geweest.
vrijdag 19 januari 2018 15:08
Sommigen zullen de huidige omgang bestempelen als 'goed met elkaar vinden'. We zijn aardig tegen elkaar, kunnen gerust een praatje maken over hoe lekker de zalm bij de lunch was en of hoe onze weekenden zijn geweest, maar meer dan dat is het niet. En voor een groot deel van de mensen is dat (meer dan) voldoende. Maar voor mij blijkbaar niet, en dat vind ik jammer. Want daar heb ik wel altijd heel erg van genoten, het maakt werk stuk minder een 'verplichting'. Als collega's vrienden worden ga je op een hele andere manier met elkaar om en wordt werk veel leuker. Dat zie ik bij dit bedrijf niet zo snel gebeuren, simpelweg vanwege het type mensen dat zich aangetrokken voelt tot deze sfeer. Ik kan het lastig uitleggen, maar dat is een bepaald type mens, waar ik blijkbaar geen klik mee heb.Lady_Vintage schreef: ↑19-01-2018 14:57Wat is jouw definitie van het goed met elkaar kunnen vinden? Hoe gaat de huidige interactie met je collega's?
Dat het anders had kunnen zijn, betekent niet dat het ook beter was geweest.
vrijdag 19 januari 2018 15:11
Lief, dankjewel voor je reactie. Het is inderdaad ook niet zozeer de leeftijd, meer de hobby's en interesses. We proberen het wel. We hebben borrels, uitjes, ben zelfs met ze mee geweest naar het jaarlijkse uitje in het buitenland toen ik er net 1,5e week werkte. We zitten alleen op een hele andere golflengte, waardoor zowel mijn collega's als ikzelf niet echt de behoefte heb(ben) om sociaal contact met elkaar te hebben. Geen klikShine_bright101 schreef: ↑19-01-2018 15:04Ik houd ook van een werkplek waar wel leuk contact is tussencollegas (met enige mate)
Mijn leukste collega’s zijn 25 en 38 jaar ouder (die laatste in inmiddels met pensioen).
Ogenschijnlijk ook niet de beste match qua levensstijl, maar wel mn beste matties. Laat je niet intimideren door hun ‘hippe’ levensstijl, maar blijf met ze in gesprek. Misschien zit er wel 1 bij die dezelfde Netflix serie volgt, of iemand met gezamenlijke (sport) interesse. Ga af en toe met je collega’s mee, probeer je eigen weg te vinden tussen hun activiteiten en interesses en je eigen wensen.
Je vindt je weg wel tussen je collega’s!
Dat het anders had kunnen zijn, betekent niet dat het ook beter was geweest.
vrijdag 19 januari 2018 15:13
Ja, dat heb je goed begrepen. Dat is precies hoe het is.Madyn schreef: ↑19-01-2018 15:02Uit je verhaal begrijp ik dat je nieuwe collega's je wel accepteren maar dat vanwege een verschillende levensstijl jullie niet veel te bespreken hebben. Omdat zij wel met elkaar praten voel je je toch wat buitengesloten. Ik begrijp je volkomen. Ik werk zelf in de IT en heb ook geen raakvlakken met mijn collega's die ik dagelijks zie. Eigenlijk weet ik bijna niets van ze, en gaat het praatje meestal over de koffie of wat er nu voor lunch is. Sommigen hebben totaal geen behoefte aan een praatje en dat laat ik voor wat het is. Eerder heb ik bij een heel jong trendy startup gewerkt en daar was ik de vreemde eend in de bijt (ze spraken me nog net niet met U aan).
Als ik jou was, zou ik me focussen op de baan zelf, die je wel bevalt, en je neerleggen bij het feit dat je gewoon niet altijd ergens kunt werken waar gelijkgestemden zijn. Ik zou dus even volhouden. Je kunt opeens een goede band met iemand krijgen waar je het niet bij had voorgesteld of volgende maand start er opeens een nieuwe collega: je weet het niet.
Dank voor je reactie!
Dat het anders had kunnen zijn, betekent niet dat het ook beter was geweest.
vrijdag 19 januari 2018 15:13
Het is natuurlijk maar de vraag of je bij een eventuele volgende baan wel die geweldige sfeer gaat vinden. Wat als je dat nooit meer vindt?mcsteamy schreef: ↑19-01-2018 15:08Sommigen zullen de huidige omgang bestempelen als 'goed met elkaar vinden'. We zijn aardig tegen elkaar, kunnen gerust een praatje maken over hoe lekker de zalm bij de lunch was en of hoe onze weekenden zijn geweest, maar meer dan dat is het niet. En voor een groot deel van de mensen is dat (meer dan) voldoende. Maar voor mij blijkbaar niet, en dat vind ik jammer. Want daar heb ik wel altijd heel erg van genoten, het maakt werk stuk minder een 'verplichting'. Als collega's vrienden worden ga je op een hele andere manier met elkaar om en wordt werk veel leuker. Dat zie ik bij dit bedrijf niet zo snel gebeuren, simpelweg vanwege het type mensen dat zich aangetrokken voelt tot deze sfeer. Ik kan het lastig uitleggen, maar dat is een bepaald type mens, waar ik blijkbaar geen klik mee heb.
Je vindt je werk leuk en je kunt prima met je collega´s overweg. Maar jullie zijn geen vrienden. Je hebt een leuk sociaal leven buiten je werk om.
Ik zou het wel weten als ik jou was.
vrijdag 19 januari 2018 15:16
Als ik je verhaal lees snap ik het 'probleem' niet helemaal..
Je bent op zoek gegaan naar een andere baan omdat je een nieuwe uitdaging wil. Die uitdaging heb je gevonden in je huidige baan en die bevalt je prima..
Vervelend dat je minder klikt met je nieuwe collega's, maar uiteindelijk gaat het toch om het werk? Die aansluiting kan altijd nog wel komen..
Je bent op zoek gegaan naar een andere baan omdat je een nieuwe uitdaging wil. Die uitdaging heb je gevonden in je huidige baan en die bevalt je prima..
Vervelend dat je minder klikt met je nieuwe collega's, maar uiteindelijk gaat het toch om het werk? Die aansluiting kan altijd nog wel komen..
vrijdag 19 januari 2018 15:45
Ik snap je probleem niet. Mijn ervaring is juist dat het op het werk niet uitmaakt wat iedereen thuis doet.
Ik zat ooit als jonge volop feestende 20-er aan een bureau met een man van in de 40, type eeuwige vrijgezel met een postduivenhobby. Nog nooit zoveel gelachen!
Ik denk dat je die eerste fase met beleefdheidspraatjes door moet. Of vinden ze het zelf allemaal heel belangrijk dat ze feestgangers zijn?
Ik zat ooit als jonge volop feestende 20-er aan een bureau met een man van in de 40, type eeuwige vrijgezel met een postduivenhobby. Nog nooit zoveel gelachen!
Ik denk dat je die eerste fase met beleefdheidspraatjes door moet. Of vinden ze het zelf allemaal heel belangrijk dat ze feestgangers zijn?
zaterdag 20 januari 2018 09:38
Dit.Bruutje schreef: ↑19-01-2018 15:16Als ik je verhaal lees snap ik het 'probleem' niet helemaal..
Je bent op zoek gegaan naar een andere baan omdat je een nieuwe uitdaging wil. Die uitdaging heb je gevonden in je huidige baan en die bevalt je prima..
Vervelend dat je minder klikt met je nieuwe collega's, maar uiteindelijk gaat het toch om het werk? Die aansluiting kan altijd nog wel komen..
En daarnaast weet je ook niet hoe het in weer een volgende baan zal zijn. Misschien hetzelfde, of geweldige klik met collegas maar een K functie.... In de meeste bedrijven is ook verloop, dus wie er nu zitten hoeven daar ook niet nog 30 jaar te zitten.
Sorry maar ik vind het een beetje een non-issue. Je hebt leuk werk, wordt overal bij betrokken, lijkt me dus gewoon een prima baan.
zaterdag 20 januari 2018 11:30
Daar is werk toch ook om te doen? Als je daarnaast nog vriendschappelijk met je collega's kunt omgaan is alleen maar een leuk extraatje.
zaterdag 20 januari 2018 11:30
Daar is werk toch ook om te doen? Als je daarnaast nog vriendschappelijk met je collega's kunt omgaan is alleen maar een leuk extraatje.
zaterdag 20 januari 2018 11:51
Precies.
Jouw baan klinkt mij ideaal in de oren. Werk is werk, privé is privé. Dikke maatjes met collega's zijn is voor mij ondergeschikt aan het inhoud van het werk. Bovendien: hoe kliekeriger op de werkvloer, hoe lastiger het is om nog zakelijk (en dus kritisch) met elkaar om te gaan. Ik zou echt de kriebels krijgen als ik in een team kom waar iedereen vrijmibo's wil houden en vriendjes wil worden. Mijn privéleven vul ik graag in met mijn eigen gekozen mensen.
zaterdag 20 januari 2018 12:04
Ik heb het altijd wel goed kunnen vinden met collega's maar echte vriendschappen zijn daar nooit uit voortgekomen. Ik ken ook volgens mij niemand die dat wel heeft. Lijkt mij ook niet handig, stel dat de vriendschap bekoelt dan wordt het samenwerken ook een stuk minder leuk. Ik snap dat dat voor jou anders ligt maar ik denk dat jouw eerdere ervaringen eerder uitzondering dan regel zijn. Stel dat je hierom ergens anders gaat werken vraag ik mij af hoe groot de kans is dat je daar wel die gewenste vriendschappen gaat vinden.
Creativity is intelligence having fun
zaterdag 20 januari 2018 12:31
Denk dat je nav je vorige baan te hoge verwachtingen hebt. Persoonlijk kies ik voor een baan die bij me past en wat eerder ook gezegd is als daar leuke vriendschappen uit voortkomen is dat een bonus. Je kan wel op zoek gaan naar een andere baan maar wie zegt dat niet hetzelfde gebeurd. Belangrijkste, naast dat je je baan leuk vindt, is dat er een leuke sfeer is of je nu wel of niet vriendschappen sluit.
