Werk & Studie alle pijlers

Samenwerking studie

09-10-2018 21:11 38 berichten
Alle reacties Link kopieren
Bij mijn studie zijn er geregeld opdrachten waarbij studenten geacht worden om samen te werken. Nu is dat, voor mij, maar kennelijk (merk ik op) ook voor andere studenten vaak een bron van frustratie.

Het valt mij de afgelopen jaren steeds meer op dat zo min mogelijk doen, en zo min mogelijk met elkaar communiceren eerder regel dan uitzondering is. Een totale 'we don't care' houding. Dat verbaasd mij, en begrijp ik ook niet goed. Het lijkt ook zo dat de studenten die op het laatste moment iets maken (in groepsverband), en die niet met elkaar communiceren elkaar daar juist in 'vinden', wat leidt tot gezelligheid onderling en waardoor ik (bereid mij altijd goed voor, neem initiatief en zorg vaak dat we tot de nodige minimale afspraken komen) buiten de boot val. Vaak wordt ik daarna letterlijk genegeerd. Het komt ook vaak voor dat sommige medestudenten bijna een week niet reageren op een uitgezette relevante vraag van mijn kant die handig is voor ons allen beantwoord te krijgen voor een project en daarmee naderende deadline.

Ik heb al best wel wat manieren geprobeerd waaronder:
- afwachten
- directe, heldere manier van communiceren (leiding nemen)
- humor toepassen
- medestudenten indirect aansporen
- confronteren
- etc.

Zelf voel ik mij heel ongemakkelijk bij zo'n 'I/we don't care' houding. Eigenlijk weet ik niet meer zo goed wat te doen, en ik word er erg onzeker van. Ik ben niet een heel adrem, nonchalante studente die met twee vingers in haar neus haar studie haalt en altijd wel met een goed en snel verzonnen antwoord kan komen op studiegerelateerde vragen. Dat is het enige wat ik opmerk dat mogelijk zorgt voor deze uitsluiting tijdens de samenwerking.

Hebben jullie tips of ideeën? Ik heb het overigens ook al wel eens gevraagd aan een mede-studente waarmee ik had samengewerkt, zij gaf aan dat ik in haar optiek niets fout deed. Maar of dat een eerlijk antwoord was weet ik niet.
Tja, meid, herkenbaar.

Studenten die weinig uitvoeren en leunen op het werk van hun medestudenten.
Studenten die het liefst zo laat mogelijk starten met een opdracht.

Wat helpt:
Een vast moment in de week om samen te komen.

Helaas ben ik ook een keer de zwakste schakel geweest. Een opdracht was te ingewikkeld voor mij. De drie anderen hebben mij op sleeptouw genomen en dankzij hen heb ik het vak gehaald.
Eenmaal bleef een medestudent me negeren, terwijl ik wist dat hij mijn berichtjes had ontvangen. Een vriend van hem zei: "Ja hoor, Leonard heeft je berichtje gehad. En ook je vorige 12 berichtjes." Maar Leonard was te druk met zijn activiteiten bij het corps.
Toen ik het zat was, ben ik naar de begeleider gegaan en heb ik verteld over de situatie. Ik heb gevraagd of ik de opdracht individueel mocht inleveren. Dat mocht.
Later was Leonard ontstemd dat ik zonder hem verder was gegaan. Dat had ik eerst met hem moeten overleggen. Leonard heeft inmiddels trouwens een hoge positie in het bedrijfsleven.
Alle reacties Link kopieren
later wanneer je groot bent moet je op je werk ook samenwerken en geloof mij dit soort types lopen daar ook rond.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
viva-amber schreef:
09-10-2018 21:29
later wanneer je groot bent moet je op je werk ook samenwerken en geloof mij dit soort types lopen daar ook rond.
Ongetwijfeld ja. Maar mijn vraag is niet waar ik deze types tegenkom en of ik later wel of niet moet samenwerken.
De vraag is: hoe komt het dat er een bepaalde dynamiek ontstaat die kennelijk tot gevolg heeft dat ik soort van word buitengesloten of genegeerd. En hoe, met welke acties of welke attitude, ik dit kan beperken of voorkomen. Gezien ik meestal de gene ben die buiten de boot valt, en niet andere leden uit de samenwerkingsgroepjes. Dus kennelijk is er iets wat ik doe, of niet doe wat tot dit gedrag en deze situaties leidt.

Misschien kunnen jullie je nog samenwerkingen herinneren waarin er iemand was die regelmatig een beetje buitengesloten werd, en kunnen jullie aangeven waar dat volgens jullie aan lag. Misschien herken ik wel iets bij mijzelf.
koosje-87 schreef:
09-10-2018 21:37
Ongetwijfeld ja. Maar mijn vraag is niet waar ik deze types tegenkom en of ik later wel of niet moet samenwerken.
De vraag is: hoe komt het dat er een bepaalde dynamiek ontstaat die kennelijk tot gevolg heeft dat ik soort van word buitengesloten of genegeerd. En hoe, met welke acties of welke attitude, ik dit kan beperken of voorkomen. Gezien ik meestal de gene ben die buiten de boot valt, en niet andere leden uit de samenwerkingsgroepjes. Dus kennelijk is er iets wat ik doe, of niet doe wat tot dit gedrag en deze situaties leidt.

Misschien kunnen jullie je nog samenwerkingen herinneren waarin er iemand was die regelmatig een beetje buitengesloten werd, en kunnen jullie aangeven waar dat volgens jullie aan lag. Misschien herken ik wel iets bij mijzelf.
Ik vind het heel goed van je dat je zoekt naar verbeterpunten bij jezelf.
Maar voor samenwerkingsgroepjes op hogeschool of uni denk ik
dat je niet zoveel hoeft te analyseren.

De laatste keer dat ik werd buitengesloten was door twee vrouwen die zeiden:
"Wij kennen elkaar al heel lang."
Toen één van beiden iets tegen mij zei, kapte de ander haar af en maakte duidelijk dat zij tweetjes een duo vormden.
Dit zal je later in je werkende leven ook tegenkomen. Bijvoorbeeld in het ziekenhuis, waar vier verpleegkundigen zelfs samen op vakantie gaan en de nieuwkomers buitensluiten. Het inschakelen van een bedrijfspsycholoog (die praatte over 'interessante processen') hielp ook niet.
Ik ben nu met deeltijdstudie nr 2 bezig, dan denk je: leuk, volwassen mensen die al in het werkveld zitten.
Nou zelfde verhaal
Ik ben ondertussen een soort mean girl maar dan oud geworden, zo aardig als ik normaal meestal ben zo keihard ben ik bij het samenstellen van een groepje.
Ik lik me in bij ijverige mensen, ben zelf ook ijverig en mijd niks doeners als de pest.
Ik heb een gezin en een baan en geen tijd voor gezeik. Maar ik verbaas me er net als jij ook over.
Apart wel, in welk jaar van je studie zit je?

Toen ik studeerde zaten er allerlei types op de studie, dus niet alleen maar de niet ijverige types. Terwijl het uit jouw OP lijkt of je alléén dit soort mensen tegenkomt. Als je kijkt naar je klas/werkgroepen, zijn er geen studenten die wat meer op jou lijken? Zijn er geen studenten die de projecten wél serieus nemen? Ik zou proberen om meer bij die types aan te sluiten.
Alle reacties Link kopieren
Caitriona* schreef:
09-10-2018 21:26

Studenten die weinig uitvoeren en leunen op het werk van hun medestudenten.
Studenten die het liefst zo laat mogelijk starten met een opdracht.
Daarom is deze manier van samenwerken opgenomen in de studieprogramma's. Het team moet leren samen te werken en iedereen z'n steentje te laten bijdragen en als er studenten zijn die er de kantjes vanaf lopen, die daarop aan te spreken. Dit zijn competenties waar je de rest van je loopbaan profijt van hebt. Vaak nog belangrijker dan het vak zelf. Je kunt die vaardigheden beter leren in een "veilige" studieomgeving dan later in de harde werkelijkheid. Zo jammer dat dit in "mijn tijd" niet gedaan werd.
Alle reacties Link kopieren
Apart dat je wordt uitgesloten terwijl je juist zoveel doet/vourtouw neemt dan kennelijk.

Ben je realistisch met je vragen en opmerkingen? Heb je het bij echt alle groepjes en heeft iedereen zo'n andere houding dan jjijzelf, of alleen af en toe? Gooit idereen er zo met de pet naar, of zijn je verwachtingen buitnproportioneel?
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”
Alle reacties Link kopieren
Mag je zelf groepjes samenstellen of wordt dit altijd voor je gedaan? Ik neem aan dat je inmiddels wel doorhebt welke studenten een beetje dezelfde instelling als jij hebben, met wie je wel goed samen zou kunnen werken in een groepje.

Probeer interne deadlines te stellen met het groepje, leg deze ook vast in een afsprakenlijstje in een gemeenschappelijke dropbox-map oid. Probeer het probleem niet voor anderen op te lossen als ze hun deadline niet hebben gehaald (of zelf vervolgens meer werk te doen). In mijn ervaring zijn er veel van dat soort studenten van het last-minute-dingen-fixen. Super irritant als je wel graag alles op tijd af hebt, maar daar hoef jij niet voor op te draaien. Wij moesten bijna altijd als bijlage bij het rapport inleveren wie wat heeft gedaan/geschreven, aan de hand daarvan werden er ook regelmatig individuele correcties op het cijfer toegepast.

Ook een leuk experiment: probeer bij een (minder belangrijk/klein) project eens zelf nauwelijks iets te doen in de opstartfase. Dan trek je niet automatisch de rol van regelneef naar je toe, sommige mensen gaan dan opeens wel wat doen bij gebrek aan iemand anders die het voor ze regelt.

Verder: bij grotere projecten vond ik het vaak nuttig om bij start van het project met zijn alle te avondeten/kroeg in te gaan oid. Dan leer je elkaar wat beter kennen in een andere setting, en dat kan bijzonder positief werken voor het project.
Sara9876 schreef:
10-10-2018 17:34
Daarom is deze manier van samenwerken opgenomen in de studieprogramma's. Het team moet leren samen te werken en iedereen z'n steentje te laten bijdragen en als er studenten zijn die er de kantjes vanaf lopen, die daarop aan te spreken. Dit zijn competenties waar je de rest van je loopbaan profijt van hebt. Vaak nog belangrijker dan het vak zelf. Je kunt die vaardigheden beter leren in een "veilige" studieomgeving dan later in de harde werkelijkheid. Zo jammer dat dit in "mijn tijd" niet gedaan werd.
Ach wat een onzin. Het is gewoon makkelijker voor de docenten, minder na te kijken, plus de zwakkeren hebben een hogere slaagkans dus lijkt het onderwijs fantastisch want geen uitval.
Ik zit altijd in 'sterke' groepjes en we werden gewoon gedwongen door de opleiding er een uitvreter bij te nemen. Hoefden zij niks te doen, wij moesten corrigeren met het risico een onvoldoende te krijgen want 'iedereen moet mee hebben gewerkt' dus om zo iemand heen werken mocht ook niet.
We hebben wat ruzie met mensen gehad die compleet hun eigen weg gingen of nachten broddelwerk zitten redigeren.
In de normale wereld flikkert zo iemand er gewoon uit maar op school moet je het onderling oplossen met als risico zakken. Niks leerzaams aan.
Alle reacties Link kopieren
Lastig ik zelf zit een hele.fijne klas waar iedereen samenwerkt.

Heb je al eens feedback gevraagd aan je groepje?
Wij hebben dat soort mensen er altijd gewoon uitgegooid...
Mensen die nooit op kwamen dagen, want roeien was belangrijker.
Mensen die compleet onbereikbaar waren (tot de docent hen vroeg waarom ze niks ingeleverd hadden... toen konden ze ineens heel goed berichtjes sturen).

En eigenlijk nooit een probleem mee gehad, docenten/begeleiders vonden het juist goed als de luilakken aangepakt werden. Eén keer vonden wij het niet eens zo erg, mara heeft de begeleider besloten dat het zo niet verder ging.
Caitriona* schreef:
09-10-2018 21:50
Ik vind het heel goed van je dat je zoekt naar verbeterpunten bij jezelf.
Maar voor samenwerkingsgroepjes op hogeschool of uni denk ik
dat je niet zoveel hoeft te analyseren.

De laatste keer dat ik werd buitengesloten was door twee vrouwen die zeiden:
"Wij kennen elkaar al heel lang."
Toen één van beiden iets tegen mij zei, kapte de ander haar af en maakte duidelijk dat zij tweetjes een duo vormden.
Dit zal je later in je werkende leven ook tegenkomen. Bijvoorbeeld in het ziekenhuis, waar vier verpleegkundigen zelfs samen op vakantie gaan en de nieuwkomers buitensluiten. Het inschakelen van een bedrijfspsycholoog (die praatte over 'interessante processen') hielp ook niet.
Dat klinkt bekend. Ik moest samenwerken met 2 vriendinnen van wie de één een naam had die op de mijne lijkt en de ander noemde haar dus steeds bij mijn naam en als ik reageerde, zei ze: nee, ik bedoelde vriendin. Lekker volwassen...

Heb nog nachtmerries over subgroepjes. :-D
Herkenbaar hoor. Inderdaad ook bezig met een deeltijdstudie, met volwassenen. Ik zoek zelf mijn groepje uit, werk zelf hard en doe desnoods iets meer als iemand anders verzaakt. Dat calculeer ik nu in. Ik zeg er wat van, maar ga er geen energie meer in steken.

Ik denk dat de energie die je nu steekt in uitzoeken 'waar het aan ligt' zonde is. Dit zijn gewoon ménsen, met alle stomme, luie, ongeïnteresseerde en domme dingen. Dit is nu eenmaal een dynamiek die overal bestaat, als je je hoofd boven het maaiveld probeert uit te steken (hard werken, goede cijfers proberen te halen, of zelfs gewoon in één keer slagen).

Eens maakte ik mee dat ik hard aan de studie zat en dat er een groepje studenten bij me kwam zitten (jongeren, dat wel, in mijn volwassen groep komt het iets minder voor) en die zeiden tegen mij: "joh, echt, zit je weer te studeren? Je kunt toch herkánsen?!" M'n bek viel open. Zij vonden op het laatste moment zo weinig mogelijk doen en dan een tentamen halen het stoerst. Ik zelf houd van zelfdiscipline, hard werken, negens halen ipv suffe zesjes en bij de les zijn. Dus tja, kwestie van perceptie, denk ik.
Alle reacties Link kopieren
Het-groepje schreef:
10-10-2018 17:49
Ach wat een onzin. Het is gewoon makkelijker voor de docenten, minder na te kijken, plus de zwakkeren hebben een hogere slaagkans dus lijkt het onderwijs fantastisch want geen uitval.
Ik zit altijd in 'sterke' groepjes en we werden gewoon gedwongen door de opleiding er een uitvreter bij te nemen. Hoefden zij niks te doen, wij moesten corrigeren met het risico een onvoldoende te krijgen want 'iedereen moet mee hebben gewerkt' dus om zo iemand heen werken mocht ook niet.
We hebben wat ruzie met mensen gehad die compleet hun eigen weg gingen of nachten broddelwerk zitten redigeren.
In de normale wereld flikkert zo iemand er gewoon uit maar op school moet je het onderling oplossen met als risico zakken. Niks leerzaams aan.
ik herken dat (als docent) helemaal niet wij zijn eerlijk gezegd blij als we de mensen kwijt zijn die het toch niet gaan halen, het heeft voor ons een financieel nadeel om mensen tot het eind er door te moeten slepen die het gewoon niet kunnen of niet doen. Uitval is dus helemaal geen probleem. We gaan meer voor het idee: een groepje met sterke studenten trekken elkaar omhoog (wat vaak zo is) en met een groepje zwakke studenten ben je eerder van ze allemaal af. (studenten maken hun eigen groepsindeling, dat is niet opgelegd)
Alle reacties Link kopieren
Bedenk je ook dat gode cijfers op zic wel belangrijk zijn, maar dat het gros van de werkgevers het echt niet meer kan schelen of jij een 7, 8, of 9 voor je groepswerk dingetje kreeg. Op je werk gaat het ook niet meer om cijfers halen, dus ik zou me meer richten op of jij vind dat jij uit je opleiding krijgt wat je nodig hebt (ja, als je voor en prestigieuze beurs in aanmerking wil komen, dan zijn cijfers belangrijk, of voor McKinsey will werken. Zo niet, dan maakt een 7, 8, of 9 echt niet zoveel uit)
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”
Alle reacties Link kopieren
boebezoebe schreef:
11-10-2018 09:49
Bedenk je ook dat gode cijfers op zic wel belangrijk zijn, maar dat het gros van de werkgevers het echt niet meer kan schelen of jij een 7, 8, of 9 voor je groepswerk dingetje kreeg. Op je werk gaat het ook niet meer om cijfers halen, dus ik zou me meer richten op of jij vind dat jij uit je opleiding krijgt wat je nodig hebt (ja, als je voor en prestigieuze beurs in aanmerking wil komen, dan zijn cijfers belangrijk, of voor McKinsey will werken. Zo niet, dan maakt een 7, 8, of 9 echt niet zoveel uit)
hier sluit ik me ook bij aan, er zijn maar weinig werkgevers die om een cijferlijst vragen. En als werkgevers willen toetsen of je bepaalde vaardigheden hebt bieden ze meestal zelf een assessment aan (in elk geval in mijn werkveld). Enige plek waar ik zie dat cijferlijsten gevraagd worden (en nogmaals, dan heb ik het over mijn werkveld) is als je in de wetenschap verder wil.
Alle reacties Link kopieren
florence13 schreef:
11-10-2018 09:56
hier sluit ik me ook bij aan, er zijn maar weinig werkgevers die om een cijferlijst vragen. En als werkgevers willen toetsen of je bepaalde vaardigheden hebt bieden ze meestal zelf een assessment aan (in elk geval in mijn werkveld). Enige plek waar ik zie dat cijferlijsten gevraagd worden (en nogmaals, dan heb ik het over mijn werkveld) is als je in de wetenschap verder wil.
En dat valt ook wel mee in de praktijk. Heb 10 jaar in de wetenschap gewerkt en het ging daar vooral om een goede indruk achter laten bij de docenten en die kenden je persoonlijk. Als ik wel eens met de lapswans van de groep werkte wisten zij ook wel wat mijn aandeel was en het zijne. Ik kreeg na mijn aftuderen en toen ik naar het buitenland vertrok om te promoveren enorm goede aanbevelingen, maar was niet cum laude afgestudeerd. (Heb nog wel een beurs voor een ander buitenland tussendoor ook gehad. Ook daar had ik niet de hoogste cijfers van de klas, wel goede aanbevelingen, plus initiatief).

Nooit heeft iemand me trouwens verder om cijfers gevraagd.
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”
Alle reacties Link kopieren
boebezoebe schreef:
11-10-2018 10:04
En dat valt ook wel mee in de praktijk. Heb 10 jaar in de wetenschap gewerkt en het ging daar vooral om een goede indruk achter laten bij de docenten en die kenden je persoonlijk. Als ik wel eens met de lapswans van de groep werkte wisten zij ook wel wat mijn aandeel was en het zijne. Ik kreeg na mijn aftuderen en toen ik naar het buitenland vertrok om te promoveren enorm goede aanbevelingen, maar was niet cum laude afgestudeerd. (Heb nog wel een beurs voor een ander buitenland tussendoor ook gehad. Ook daar had ik niet de hoogste cijfers van de klas, wel goede aanbevelingen).

Nooit heeft iemand me trouwens verder om cijfers gevraagd.
Wij vragen het altijd op het moment dat we een vacature voor een aio open hebben staan (tenzij de kandidaat bij onszelf vandaan komt, dan hebben we die cijfers natuurlijk al en kennen we de student). Maar zou best kunnen dat andere universiteiten/departementen het niet doen.
Overigens hoeft een aio bij ons ook echt geen cum laude te hebben, maar je wil niet eindigen met iemand met een lijst met vijf-en-een-halven en geen enkele aanbevelingsbrief zeg maar.
Alle reacties Link kopieren
Lavendel2 schreef:
10-10-2018 17:52
Lastig ik zelf zit een hele.fijne klas waar iedereen samenwerkt.

Heb je al eens feedback gevraagd aan je groepje?
Ja, dat staat ook in de OP, onderaan.
Bij klassikaal feedback over de samenwerking wil niemand eerlijk toegeven dat het samenwerken lastig ging uit angst voor gezichtsverlies of een lager cijfer. Ook omdat er subgroepjes zijn binnen een samenwerkingsgroep. Dus iedereen lijkt mooi weer te spelen.
Alle reacties Link kopieren
koosje-87 schreef:
11-10-2018 11:23
Ja, dat staat ook in de OP, onderaan.
Bij klassikaal feedback over de samenwerking wil niemand eerlijk toegeven dat het samenwerken lastig ging uit angst voor gezichtsverlies of een lager cijfer. Ook omdat er subgroepjes zijn binnen een samenwerkingsgroep. Dus iedereen lijkt mooi weer te spelen.
of het kan zo zijn dat niemand een probleem ziet behalve jij. Ik ken je natuurlijk niet, maar wat ik vaak zie (en ik zeg niet dat dat bij jou ook zo is) dat de wat meer perfectionistische studenten helemaal in de stress schieten op het moment dat een groepje niet echt meebeweegt. Rest van het groepje is niet perse ongemotiveerd, maar ook weer niet zo perfectionistisch als die ene persoon. De rest gaat er gewoon wat relaxter (en niet perse laks) mee om, en daar kan de perfectionistische persoon minder goed mee omgaan. Die vind de samenwerking dan verschrikkelijk terwijl de rest nergens last van heeft en het allemaal wel prima vindt.

Kan het zijn dat dat het probleem is?
Alle reacties Link kopieren
boebezoebe schreef:
10-10-2018 17:40
Apart dat je wordt uitgesloten terwijl je juist zoveel doet/vourtouw neemt dan kennelijk.

Ben je realistisch met je vragen en opmerkingen? Heb je het bij echt alle groepjes en heeft iedereen zo'n andere houding dan jjijzelf, of alleen af en toe? Gooit idereen er zo met de pet naar, of zijn je verwachtingen buitnproportioneel?
Thanks boebezoebe, goede vragen. Ja, ik denk dat ik realistisch ben met mijn vragen en opmerkingen. Als een deadline niet gehaald wordt, en niemand reageert of communiceert (totale stilte) en niemand geeft aan van te voren dat de deadline niet gehaald gaat worden dan zeg ik daar wat van en vraag ik hoe we het de volgende keer beter kunnen aanpakken zodat er wel communicatie plaatsvindt en een deadline gehaald kan worden.

Ik merk wel, hoe kleiner het groepje hoe beter het gaat (over het algemeen). Al heb ik ook wel eens samengewerkt met iemand 1 op 1 die mij uitschold omdat ik haar confronteerde met een deadline (gezamenlijk cijfer) en het feit dat ze niets had gedaan en haar vorig werk ook belabberd was. Al had ik dat natuurlijk niet zo tegen haar gezegd. Ik overweeg mijn woorden (juist als ik geïrriteerd ben en de communicatie digitaal moet plaatsvinden) altijd nauwkeurig. Omdat miscommunicatie dan zo snel kan optreden.

Uiteindelijk heb ik het vak net gehaald op basis van mijn individuele toets, maar het project hadden we een onvoldoende voor mede omdat ik op het allerlaatste moment haar werk moest doen en niet meer genoeg tijd had. Zij had bijvoorbeeld maar 2 interviews gedaan ipv de 4 die door de docent per persoon waren geeist. En daarover had ze ook niet gecommuniceerd naar mij.

Het probleem is ook, ik ken veel mede-studenten niet. We zijn gestart als 1 groep van tussen de 100 en 130 studenten die gaandeweg hun eigen vakken hebben gekozen. Dus elk semester doe je 2 of 3 vakken en kun je weer bij andere 'nieuwe' studenten in de les zitten, waaronder ook minorstudenten (die heb je al helemaal nog nooit eerder gezien, want die komen van een andere opleiding), of bij mensen die eerder altijd andere vakken hebben gevolgd, of bij herkansers uit latere jaren. Van te voren kun je dus vaak niet een goede inschatting maken hoe iemand werkt en hoe de samenwerking zal gaan. Dat moet je bijna kiezen op basis van 'face-value'. Daarnaast worden groepjes en samenwerkingsverbanden meestal aan het begin van een vak gevormd. Nog voor dat je goed kan zien of een student wel echt deelneemt aan de lessen en wat zijn of haar bijdrage is.

Ik ben ook een iets oudere student (zit een paar jaar tussen). Ik ga niet naar borrels en feestjes en heb een vrij serieus leven met een baan en een huis, vriend. Dat betekend dat ik mijn mede-studenten ook minder goed ken, ik zie ze alleen op de universiteit en waar zij al vriendschappen en groepjes hebben gevormd tijdens die borrels heb ik dat niet. En dat vind ik ook helemaal niet erg, want ik zit persoonlijk niet heel erg te wachten op vriendschappen met jongen en meisjes die pas net op eigen benen staan.

Nee, niet iedereen gooit er met de pet naar. Een van de laatste keren dat ik fijn heb samengewerkt was met iemand die echt goed zijn best deed en een hele goede bijdrage had. Echter de derde persoon in het groepje deed weer niets en ik en die andere jongen hebben toen 11 uur lang non- stop aan haar deel gewerkt om er toch nog iets van te maken. En er zijn ook situaties waarvan ik denk dat ik wel heel fijn met iemand had kunnen samenwerken (zelfde samenwerkingsstijl) als de andere leden van het groepje geen onderdeel waren geweest van het project.
anoniem_318847 wijzigde dit bericht op 11-10-2018 12:05
Reden: aanvulling
3.16% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
koosje-87 schreef:
11-10-2018 11:48


Ik ben ook een iets oudere student (zit een paar jaar tussen). Ik ga niet naar borrels en feestjes en heb een vrij serieus leven met een baan en een huis, vriend. Dat betekend dat ik mijn mede-studenten ook minder goed ken, ik zie ze alleen op de universiteit en waar zij al vriendschappen en groepjes hebben gevormd tijdens die borrels heb ik dat niet. En dat vind ik ook helemaal niet erg, want ik zit persoonlijk niet heel erg te wachten op vriendschappen met jongen en meisjes die pas net op eigen benen staan.
Wat ik vaak zie is dat de goede, gemotiveerde en punctuele studenten elkaar kennen (soms vraag ik me af of ze stiekem een soort van database bijhouden waarin ze weten wie er gemotiveerd is) en dat zij meteen met elkaar een groepje vormen, omdat ze dus inderdaad niet met een kluns willen eindigen in hun groepje. Die timmeren dat groepje meteen helemaal dicht en dat zijn dus ook de groepjes die het eigenlijk gewoon geweldig doen, want iedereen is slim en iedereen werkt hard. Vaak is het zo dat zij ook niet echt open staan voor iemand die ze niet kennen en waarvan ze dus niet zeker weten dat die persoon aansluit bij hen, want ze willen het 'kluns risico' niet lopen. Die hebben dus echt binnen 2 seconden een groepje en zijn dan altijd met genoeg mensen zodat er niemand meer bij kan.
Zou dat het probleem zijn? Dat jij gewoon omdat je hen niet kent niet bij die 'incrowd' hoort en daarom buiten de groepjes valt waar je graag in zou willen zitten? Want dan zou de oplossing zijn dat je simpelweg meer in je studie netwerk moet investeren.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven