Werk & Studie
alle pijlers
Scriptie: de wanhoop nabij/voorbij
zaterdag 29 februari 2020 17:18
Ik moet dus een scriptie schrijven, zoals zoveel studenten. Ik heb voor mijn bachelor ook een kleine scriptie geschreven en in mijn master ook eens iets vergelijkbaars. Ik doe een technische studie waarbij het vooral gaat om de inhoud (beschrijven wat ik gedaan heb en conclusies trekken) en veel minder over schrijfstijl en dergelijke. De oorspronkelijke deadline was augustus 2019. En toch zit ik hier nu nog steeds voor de zoveelste dag op rij huilend achter mijn beeldscherm.
Wat gaat er mis? Het is denk ik vooral de druk die ik voel doordat mijn scriptie-duur steeds langer wordt. Verder ben ik onzeker over mijn scriptieproject. Ik heb niet de doelen bereikt die ik wilde bereiken. Mijn begeleiders zien alsnog wel waarde in wat ik wél gedaan heb en waren best positief over mijn hoofdstukken tot nu toe. Zelf durf ik die hoofdstukken op dit moment niet eens te herlezen. Het is denk ik daarnaast ook de teleurstelling in mezelf. Ik heb in het verleden veel angstklachten gehad, maar die heb ik nooit écht mijn leven laten beïnvloeden en heb hard aan mezelf gewerkt. Ik dacht dat ik sterk was, maar nu laat ik zoiets sufs als een scriptie mijn hele leven beïnvloeden. Zodra ik weer aan mijn scriptie 'moet', verdwijnt al mijn energie, ik val letterlijk in slaap, ik word angstig voor/door de gekste dingen, ik krijg paniekaanvallen, duizeligheid, piekeren, zeer sterke neiging tot ontwijkend gedrag. En ja, regelmatig doe ik dan uiteindelijk niks aan mijn scriptie. (maar soms ook wel, hoewel altijd zonder écht succes/nut aangezien mijn hoofd dan nog steeds weigert om normaal te functioneren).
Ik weet dat uitstellen/vermijden juist datgene is wat je juist niet moet doen bij angst. Ik weet dat ik moet doorzetten, dat ik de angst niet moet laten winnen, maar het lukt (vaak) gewoon echt niet meer. Ik heb er al enorm vaak over gepraat met mijn psycholoog, met mijn moeder, met mijn vriend en met allerlei andere mensen. Mijn psycholoog weet het ook niet meer en begon laatst over medicatie (maar dat wil ik echt niet). Ik heb al zo'n beetje in alle openbare gebouwen van mijn stad gezeten, in de hoop dat het dáár beter lukt dan thuis. Ik ben samen met iemand gaan zitten schrijven (die ook met zijn scriptie bezig was), maar zijn scriptie is inmiddels al lang af natuurlijk. Ik heb pomodoro timers gebruikt. Ik heb het scriptie-schrijven een tijdje zelfs helemaal beperkt tot een half uur per dag en toen dat zelfs niet lukte tot 5 minuten per dag. Ik heb bewust een afspraak met mijn begeleiders gehad in de hoop dat hun (positieve) feedback en hulp mij weer op weg zou helpen. En sinds deze week heb ik zelfs een ambulant begeleider vanwege dit probleem, maar ik weet eigenlijk (nog) niet hoe zij mij zou kunnen helpen.
Heeft iemand nog suggesties die ik nog kan proberen? Ik wil echt (op korte termijn) die scriptie afronden, want veel langer hou ik dit gewoon niet vol. Ik moet alleen nog de laatste twee (zeer korte) hoofdstukken en nog wat kleine verbeteringen en toevoegingen in de andere hoofdstukken.
Wat gaat er mis? Het is denk ik vooral de druk die ik voel doordat mijn scriptie-duur steeds langer wordt. Verder ben ik onzeker over mijn scriptieproject. Ik heb niet de doelen bereikt die ik wilde bereiken. Mijn begeleiders zien alsnog wel waarde in wat ik wél gedaan heb en waren best positief over mijn hoofdstukken tot nu toe. Zelf durf ik die hoofdstukken op dit moment niet eens te herlezen. Het is denk ik daarnaast ook de teleurstelling in mezelf. Ik heb in het verleden veel angstklachten gehad, maar die heb ik nooit écht mijn leven laten beïnvloeden en heb hard aan mezelf gewerkt. Ik dacht dat ik sterk was, maar nu laat ik zoiets sufs als een scriptie mijn hele leven beïnvloeden. Zodra ik weer aan mijn scriptie 'moet', verdwijnt al mijn energie, ik val letterlijk in slaap, ik word angstig voor/door de gekste dingen, ik krijg paniekaanvallen, duizeligheid, piekeren, zeer sterke neiging tot ontwijkend gedrag. En ja, regelmatig doe ik dan uiteindelijk niks aan mijn scriptie. (maar soms ook wel, hoewel altijd zonder écht succes/nut aangezien mijn hoofd dan nog steeds weigert om normaal te functioneren).
Ik weet dat uitstellen/vermijden juist datgene is wat je juist niet moet doen bij angst. Ik weet dat ik moet doorzetten, dat ik de angst niet moet laten winnen, maar het lukt (vaak) gewoon echt niet meer. Ik heb er al enorm vaak over gepraat met mijn psycholoog, met mijn moeder, met mijn vriend en met allerlei andere mensen. Mijn psycholoog weet het ook niet meer en begon laatst over medicatie (maar dat wil ik echt niet). Ik heb al zo'n beetje in alle openbare gebouwen van mijn stad gezeten, in de hoop dat het dáár beter lukt dan thuis. Ik ben samen met iemand gaan zitten schrijven (die ook met zijn scriptie bezig was), maar zijn scriptie is inmiddels al lang af natuurlijk. Ik heb pomodoro timers gebruikt. Ik heb het scriptie-schrijven een tijdje zelfs helemaal beperkt tot een half uur per dag en toen dat zelfs niet lukte tot 5 minuten per dag. Ik heb bewust een afspraak met mijn begeleiders gehad in de hoop dat hun (positieve) feedback en hulp mij weer op weg zou helpen. En sinds deze week heb ik zelfs een ambulant begeleider vanwege dit probleem, maar ik weet eigenlijk (nog) niet hoe zij mij zou kunnen helpen.
Heeft iemand nog suggesties die ik nog kan proberen? Ik wil echt (op korte termijn) die scriptie afronden, want veel langer hou ik dit gewoon niet vol. Ik moet alleen nog de laatste twee (zeer korte) hoofdstukken en nog wat kleine verbeteringen en toevoegingen in de andere hoofdstukken.
donderdag 26 maart 2020 19:58
Speel open kaart met je begeleider over die fout die jij denkt dat erin zit. Valt vast heel erg mee. Juist dat soort zaken leren benoemen is hartstikke leerzaam. Jij maakt er alles overdoen van, terwijl je begeleider waarschijnlijk vindt dat je 1 paragraaf moet toevoegen oid. Check het, bespreek het. Vraag hulp, daar zijn ze voor. Dat waardeert je begeleider zeker ook, het is echt fijn om met leergierige mensen te werken. Succes en laat je morgen weten hoe het ging?
donderdag 26 maart 2020 20:46
Met je laatste zin antwoord je toch je tweede zin?
Iemand kan jou helpen met ontdekken waarom het niet lukt. Het feit dat je aanpak 'helemaal verkeerd' blijkt te zijn, zal heus wel meevallen, je hoeft echt niet je hele scriptie opnieuw te doen. Je gaat morgen gewoon tegen je begeleider zeggen dat je het niet meer weet. Dat je ontzettend baalt van die feedback omdat j het gevoel hebt dat je nu je hele scriptie opnieuw gaat doen. En dan gaat zij jou helpen met uitleggen welke mogelijkheden er nog meer zijn.
En zo kun je volgens mij een groot deel van jouw problemen echt een stuk kleiner slaan en praktisch en pragmatisch aan gaan pakken.
Mijn tweede scriptie (als ik vooraf goed had laten doordringen dat die prachtige carrière kans met opleiding een TWEEDE scriptie betekende, was ik er misschien niet eens aan begonnen....) was een product van een half jaar vertraging (na het eerste half jaar) en drie eerdere scriptieonderwerpen die na 6-8 weken literatuuronderzoek en interviews niet bleken te voldoen. Toen ik dus eindelijk een onderwerp en opzet had waar iedereen zich in kon vinden was ik ZO godsgruwelijk blij dat ik eindelijk de eindstreep kon halen, dat ik alleen maar dankbaar was toen de laatste punt gezet en de beoordeling gegeven was. Het ding is in een la beland, en daar pas weer uit gekomen toen ik ging verhuizen en het direct naar het oud papier kon.
donderdag 26 maart 2020 23:31
Heb net vlug door de reacties gekeken, had even niet de tijd om alles te lezen, maar wilde graag dit alvast zeggen:
Veel mensen hebben het al gezegd, maar niemand kijkt nog naar die scriptie. Ik ben in december afgestudeerd (ook technisch) en begin over een maand aan mijn eerste echte baan. Wat denk je? Die hebben echt niet naar mijn scriptie of cijfers gekeken hoor
Overigens heb ik 7,5 jaar over mijn studie gedaan en alleen bij PhD sollicitaties vroegen ze naar mijn vertraging.
Veel van wat je zegt (goede scriptie af willen leveren voor anderen om op verder te gaan, het idee hebben dat mensen het niet goed genoeg vinden, etc.) herken ik best wel. Heb zelf regelmatig last van 'impostor syndrome' en herken wat ik zelf voel terug in je verhaal. Gezien je al veel hulp hebt gezocht helpt deze informatie misschien niet per se, maar mocht je er nog niet eerder van hebben gehoord, dan zou ik het eens googlen (ook weer een SOG momentje
).
Verder hielp het mij altijd om samen te studeren (maar je gaf aan dat al te doen) en om deadlines af te spreken met mijn begeleider. Ook al heb je niet genoeg of is het niet goed genoeg in jouw optiek, dan tóch inleveren wat je tot dan toe hebt. Dan valt het meestal toch positief uit en vinden de begeleiders het al helemaal mooi. En uiteindelijk moet je iets inleveren waardoor je het haalt, het hoeft geen 10 te zijn. Dan ben je er maar vanaf.
Zal morgen even de tijd nemen om alle reacties te lezen. Excuus alvast als ik iets dubbel heb gezegd.
Veel mensen hebben het al gezegd, maar niemand kijkt nog naar die scriptie. Ik ben in december afgestudeerd (ook technisch) en begin over een maand aan mijn eerste echte baan. Wat denk je? Die hebben echt niet naar mijn scriptie of cijfers gekeken hoor
Overigens heb ik 7,5 jaar over mijn studie gedaan en alleen bij PhD sollicitaties vroegen ze naar mijn vertraging.Veel van wat je zegt (goede scriptie af willen leveren voor anderen om op verder te gaan, het idee hebben dat mensen het niet goed genoeg vinden, etc.) herken ik best wel. Heb zelf regelmatig last van 'impostor syndrome' en herken wat ik zelf voel terug in je verhaal. Gezien je al veel hulp hebt gezocht helpt deze informatie misschien niet per se, maar mocht je er nog niet eerder van hebben gehoord, dan zou ik het eens googlen (ook weer een SOG momentje
). Verder hielp het mij altijd om samen te studeren (maar je gaf aan dat al te doen) en om deadlines af te spreken met mijn begeleider. Ook al heb je niet genoeg of is het niet goed genoeg in jouw optiek, dan tóch inleveren wat je tot dan toe hebt. Dan valt het meestal toch positief uit en vinden de begeleiders het al helemaal mooi. En uiteindelijk moet je iets inleveren waardoor je het haalt, het hoeft geen 10 te zijn. Dan ben je er maar vanaf.
Zal morgen even de tijd nemen om alle reacties te lezen. Excuus alvast als ik iets dubbel heb gezegd.
vrijdag 27 maart 2020 22:00
Ik geloof echt niet dat mijn begeleiders mij kunnen helpen als ik zelf niet weet waarom het steeds zo moeizaam gaat. Vandaag weer vrijwel niks aan mijn scriptie gedaan. Mijn begeleider heeft niet gebeld vandaag en reageert ook niet op mijn berichten, dus ik heb sowieso niet de mogelijkheid gehad om iets te vragen.
Ik hoop dat het morgen beter gaat allemaal. Ik heb vandaag ook weer niks voor mijn werk gedaan, terwijl ik juist snel een aantal belangrijke dingen moest doen.
En ik loop nu ook al achter met het (thuis) volgen van de colleges van het volgende vak. De dagen gaan zo enorm snel en langzaam tegelijk.
Ik hoop dat het morgen beter gaat allemaal. Ik heb vandaag ook weer niks voor mijn werk gedaan, terwijl ik juist snel een aantal belangrijke dingen moest doen.
En ik loop nu ook al achter met het (thuis) volgen van de colleges van het volgende vak. De dagen gaan zo enorm snel en langzaam tegelijk.
vrijdag 27 maart 2020 22:14
Dat laatste klopt denk ik wel. Ik heb daarvoor echt andere mensen nodig, want als ik iets zelf probeer 'op te lossen' in mijn hoofd wordt het juist alleen maar een steeds groter en complexer probleem.Kastanjez schreef: ↑26-03-2020 20:46Met je laatste zin antwoord je toch je tweede zin?
Iemand kan jou helpen met ontdekken waarom het niet lukt. Het feit dat je aanpak 'helemaal verkeerd' blijkt te zijn, zal heus wel meevallen, je hoeft echt niet je hele scriptie opnieuw te doen. Je gaat morgen gewoon tegen je begeleider zeggen dat je het niet meer weet. Dat je ontzettend baalt van die feedback omdat j het gevoel hebt dat je nu je hele scriptie opnieuw gaat doen. En dan gaat zij jou helpen met uitleggen welke mogelijkheden er nog meer zijn.
En zo kun je volgens mij een groot deel van jouw problemen echt een stuk kleiner slaan en praktisch en pragmatisch aan gaan pakken.
Het is helaas wel zo dat ik ontdekt heb dat ik aan het begin van mijn onderzoek een praktische stap verkeerd heb gezet, die doorwerking heeft alle daaropvolgende stappen. Ik vermoed dus dat een aantal resultaten een stuk beter zouden zijn geweest als ik dat wél goed had gedaan. Het aanpassen van de 'fout' is opzich een kleine moeite, maar dat betekent ook dat ik daarna óók nog heel veel figuren, tabellen en interpretaties en conclusies moet aanpassen. Dat vind ik de moeite niet waard, maar ik schaam mij er wel voor, want het is echt slordige vergissing. En ik ben bang dat mijn begeleider toch gaat vragen of ik het wil aanpassen.
zaterdag 28 maart 2020 09:17
enwatnu schreef: ↑27-03-2020 22:00Ik geloof echt niet dat mijn begeleiders mij kunnen helpen als ik zelf niet weet waarom het steeds zo moeizaam gaat. Vandaag weer vrijwel niks aan mijn scriptie gedaan. Mijn begeleider heeft niet gebeld vandaag en reageert ook niet op mijn berichten, dus ik heb sowieso niet de mogelijkheid gehad om iets te vragen.
Ik hoop dat het morgen beter gaat allemaal. Ik heb vandaag ook weer niks voor mijn werk gedaan, terwijl ik juist snel een aantal belangrijke dingen moest doen.
Nu doe jij je begeleider te kort. De meeste begeleiders hebben ervaring met het begeleiden van studenten. En kan vaak als buitenstaander zien waar studenten vast lopen en adviezen geven. Jij bent echt niet zo uniek als je denkt.
Laat los dat je het zelf allemaal moet doen en dat jij alleen maar weet hoe je het probleem moet oplossen.
Voor docenten is het op dit moment ook een hele rare tijd. Ze moeten leerstof digitaal gaan aanbieden en digitaal examens maken, etc. Geef de begeleider tijd. Verwacht niet dat wanneer jij nu eindelijk help gaat zoeken, dat je begeleider direct voor je klaar staat.
Gebruik dit weekend om je begeleider een eerlijke en open mail te sturen. Dat je vast loopt, dat je niet weet waar je moet beginnen, etc. En dat je graag een gesprek wilt over hoe nu verder.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
zaterdag 4 april 2020 17:01
Mijn ervaring is dat begeleiders op psychologisch vlak weinig advies kunnen geven. En mijn problemen zijn helaas toch voornamelijk psychisch.
Ik heb zojuist (na 3.5 week, waarvan al 3 thuis vanwege corona...) dan toch de tweede versie van mijn scriptie ingeleverd. Ik heb echt het minimale gedaan qua aanpassingen. Ik heb ook de 'fout' niet aangepast, maar ik heb het wel gezegd nu en gevraagd of zij vinden dat nodig is om dit nog aan te passen (lees: heel veel werk opnieuw doen).
Pfff, ik heb weer zoveel last van angst/perfectionisme/negatieve gedachten ineens. Echt alles gaat k*t hierdoor. Zo stom, want voor mij heeft corona juist best wat voordelen terwijl anderen het nu heel zwaar hebben nu. En dan nog lukt het mij amper om mij een beetje goed te voelen.
zaterdag 4 april 2020 18:10
He wat goed! Je hebt een tweede versie ingeleverd en die moeilijke vraag gesteld. Je gevoel erover is niet goed, maar je bent niet compleet verlamd geraakt en hebt gedaan wat gevraagd werd. Dus ik kan niets anders dan je hiermee complimenteren. Als je zo negatief denkt en alles groter maakt un je hoofd, is het echt het allerbelangrijkste dat je toch stappen blijft nemen en dat doe je wel.
Nu afwachten wat je begeleider ervan vindt en daarmee weer verder lijkt me.
Succes!
Nu afwachten wat je begeleider ervan vindt en daarmee weer verder lijkt me.
Succes!
zaterdag 4 april 2020 18:31
Hier sluit ik me van harte bij aan. Hartstikke goed gedaan! Heel knap en hele goede stappen!Sensitivenoodle schreef: ↑04-04-2020 18:10He wat goed! Je hebt een tweede versie ingeleverd en die moeilijke vraag gesteld. Je gevoel erover is niet goed, maar je bent niet compleet verlamd geraakt en hebt gedaan wat gevraagd werd. Dus ik kan niets anders dan je hiermee complimenteren. Als je zo negatief denkt en alles groter maakt un je hoofd, is het echt het allerbelangrijkste dat je toch stappen blijft nemen en dat doe je wel.
Nu afwachten wat je begeleider ervan vindt en daarmee weer verder lijkt me.
Succes!
dinsdag 7 april 2020 17:02
Volgens mij krijg ik die scriptie echt nooit af hoor.
Ik dacht dus dat ik al bijna klaar was, maar nu willen mijn begeleiders er nóg een keer naar kijken en feedback geven. Daarna gaan zij en nog een 'tweede lezer' hem pas echt beoordelen (= de 'eerste versie' blijkbaar). Daarna moet ik er nog een presentatie over houden (vanuit mijn huis, vanwege corona
) en daarna maak ik pas de tweede versie.
Dus sorry, de tweede versie is nog lang niet af en betwijfel ook of dat sowieso ooit gaat lukken.
Ik dacht dus dat ik al bijna klaar was, maar nu willen mijn begeleiders er nóg een keer naar kijken en feedback geven. Daarna gaan zij en nog een 'tweede lezer' hem pas echt beoordelen (= de 'eerste versie' blijkbaar). Daarna moet ik er nog een presentatie over houden (vanuit mijn huis, vanwege corona
) en daarna maak ik pas de tweede versie. Dus sorry, de tweede versie is nog lang niet af en betwijfel ook of dat sowieso ooit gaat lukken.
dinsdag 7 april 2020 18:17
Ben je misschien een perfectionist?
Heb je vaker gedacht dat iets wat je hebt gemaakt niet goed was, maar dat het uiteindelijk wel goed bleek te zijn?
Je schrijft niet de doelen te hebben behaald die je wilde bereiken. Wat bedoel je daar precies mee? Het lijkt mij dat je tijdens een onderzoek dingen ontdekt en dat je daarop inspeelt.
Heb je vaker gedacht dat iets wat je hebt gemaakt niet goed was, maar dat het uiteindelijk wel goed bleek te zijn?
Je schrijft niet de doelen te hebben behaald die je wilde bereiken. Wat bedoel je daar precies mee? Het lijkt mij dat je tijdens een onderzoek dingen ontdekt en dat je daarop inspeelt.
dinsdag 7 april 2020 18:35
Waarom zou dat niet lukken? Je hebt de eerste versie af. Dat is echt het leeuwendeel van het werk. Je maakt er nu in je hoofd weer een enorme berg van, terwijl je nog maar een heuveltje over moet. Echt, je kunt dit.enwatnu schreef: ↑07-04-2020 17:02Volgens mij krijg ik die scriptie echt nooit af hoor.
Ik dacht dus dat ik al bijna klaar was, maar nu willen mijn begeleiders er nóg een keer naar kijken en feedback geven. Daarna gaan zij en nog een 'tweede lezer' hem pas echt beoordelen (= de 'eerste versie' blijkbaar). Daarna moet ik er nog een presentatie over houden (vanuit mijn huis, vanwege corona
Dus sorry, de tweede versie is nog lang niet af en betwijfel ook of dat sowieso ooit gaat lukken.
Ik denk dat het wel goed is om even met je begeleider(s) te bellen om alle stappen die er nog zijn even door te nemen, zodat die ook voor jou duidelijk zijn, want volgens mij is het voor jou nu niet helemaal duidelijk welke stappen er nog zijn en hoeveel werk dat is. Moet je nu nog 2 keer feedback verwerken en waarom moet je na de beoordeling nog een keer aanpassingen doen? Dat vind ik niet zo logisch klinken. Dat zou ik even helder proberen te krijgen.
dinsdag 7 april 2020 19:12
Niet te ver vooruit kijken. Je krijgt dus eerst nog feedback. Gewoon stap voor stap, je bent hier gekomen, tenzij je de handdoek in de ring gooit, (waarom zou je?) lukt de rest ook.enwatnu schreef: ↑07-04-2020 17:02Volgens mij krijg ik die scriptie echt nooit af hoor.
Ik dacht dus dat ik al bijna klaar was, maar nu willen mijn begeleiders er nóg een keer naar kijken en feedback geven. Daarna gaan zij en nog een 'tweede lezer' hem pas echt beoordelen (= de 'eerste versie' blijkbaar). Daarna moet ik er nog een presentatie over houden (vanuit mijn huis, vanwege corona
Dus sorry, de tweede versie is nog lang niet af en betwijfel ook of dat sowieso ooit gaat lukken.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
dinsdag 7 april 2020 20:50
enwatnu schreef: ↑07-04-2020 17:02Volgens mij krijg ik die scriptie echt nooit af hoor.
Ik dacht dus dat ik al bijna klaar was, maar nu willen mijn begeleiders er nóg een keer naar kijken en feedback geven. Daarna gaan zij en nog een 'tweede lezer' hem pas echt beoordelen (= de 'eerste versie' blijkbaar). Daarna moet ik er nog een presentatie over houden (vanuit mijn huis, vanwege corona
Dus sorry, de tweede versie is nog lang niet af en betwijfel ook of dat sowieso ooit gaat lukken.
Jij bent een gewoon normale student, en normale studenten halen gewoon hun scriptie.
Heb je vooraf niet gekeken wat de richtlijnen en doelen zijn voor een scriptie? Je kan toch verwachten dat je een keer een presentatie moet geven?
Kruip uit je slachtofferrol, dit werkte in het verleden misschien wel. Maar op dit niveau moet je de consequenties nemen voor je gedrag en inzet. Is deze goed, dan haal je het. Blijf je maar zeggen dat het niet lukt, dan zal het ook niet lukken.
Of wanneer het allemaal niet zo belangrijk is, dan stop je met de opleiding en ga je aardbeien plukken. Ze hebben nog mensen nodig.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
dinsdag 7 april 2020 22:48
Maar dat lijkt me toch juist een stap verder! Als je niet ver genoeg was of je helemaal fout zat, dan zou ze geen tweede lezer inschakelen en je een presentatie erover laten houden. Maar dan had ze genoemd dat je echt nog een hoop moet doen aan je scriptie en dat je later als je je verhaal aangepast had terug kon komen.
Nu lijkt het voor mij meer puntjes op de i zetten, maar ik weet niet echt hoe jouw opleiding en begeleider het gewoonlijk aanpakken.
Nu lijkt het voor mij meer puntjes op de i zetten, maar ik weet niet echt hoe jouw opleiding en begeleider het gewoonlijk aanpakken.
woensdag 8 april 2020 10:52
Enwatnu, je bent echt niet de enige die moeite met die scriptie heeft. Ik heb over de mijne een jaar of 4 gedaan (ik werkte er wel nagenoeg fulltime bij want geen stufi meer als dat een excuus is).
Er hangt voor je gevoel zo veel van af. Als het geen meesterwerk wordt waarmee je in de krant komt is het eigenlijk een mislukking. Mensen zullen je uiteraard je leven lang naar je scriptie blijven vragen, en wat je cijfer was, en natuurlijk zul je nooit een mooie baan vinden als de scriptie maar net voldoende was.
Allemaal onzin, maar zo voelt dat.
Wat bij mij nog meespeelde was dat ik angst had voor het zwarte gat dat na mijn afstuderen kwam. Ik heb dat opgelost door een mooie verre reis te plannen, dat motiveerde me om er gewoon een einde aan te breien.
Is er geen scriptiebegeleidingsgroep op jouw opleiding? Daar heb ik veel aan gehad. Dan zit je met een groepje andere studenten die in hetzelfde schuitje zitten om elkaar te motiveren en aan het werk te houden.
Ik heb ook eens een vriendin naast me gehad die naast me heeft gezeten, zoals iemand in de reacties vertelde. Dan moet je wel.
Roep alle hulptroepen in die je kan vinden. Ook als dat een chemisch stofje is die je nu even kan ondersteunen. Informeer daar gewoon bij je huisarts eens naar, je hoeft niet meteen naar een psychiater. Zoveel mensen gebruiken iets voor mentale klachten, dat is echt niet iets om je voor te schamen. Het is juist sterk en slim om je probleem aan te pakken voor het een chronisch angstprobleem wordt.
En vergeet niet: je bent al heel ver! Bijna klaar!
Er hangt voor je gevoel zo veel van af. Als het geen meesterwerk wordt waarmee je in de krant komt is het eigenlijk een mislukking. Mensen zullen je uiteraard je leven lang naar je scriptie blijven vragen, en wat je cijfer was, en natuurlijk zul je nooit een mooie baan vinden als de scriptie maar net voldoende was.
Allemaal onzin, maar zo voelt dat.
Wat bij mij nog meespeelde was dat ik angst had voor het zwarte gat dat na mijn afstuderen kwam. Ik heb dat opgelost door een mooie verre reis te plannen, dat motiveerde me om er gewoon een einde aan te breien.
Is er geen scriptiebegeleidingsgroep op jouw opleiding? Daar heb ik veel aan gehad. Dan zit je met een groepje andere studenten die in hetzelfde schuitje zitten om elkaar te motiveren en aan het werk te houden.
Ik heb ook eens een vriendin naast me gehad die naast me heeft gezeten, zoals iemand in de reacties vertelde. Dan moet je wel.
Roep alle hulptroepen in die je kan vinden. Ook als dat een chemisch stofje is die je nu even kan ondersteunen. Informeer daar gewoon bij je huisarts eens naar, je hoeft niet meteen naar een psychiater. Zoveel mensen gebruiken iets voor mentale klachten, dat is echt niet iets om je voor te schamen. Het is juist sterk en slim om je probleem aan te pakken voor het een chronisch angstprobleem wordt.
En vergeet niet: je bent al heel ver! Bijna klaar!
woensdag 8 april 2020 12:02
Ik lees heel veel negatief denken bij jou. Lees eens terug en tel hoe vaak je 'kan ik toch niet' of 'lukt toch niet' schrijft.
Je kunt leren positiever en realistischer te denken. Misschien moet je een andere psycholoog zoeken? Ik heb tijdens mijn studententijd veel gehad aan het boek 'Denk je sterk', dat gaat precies daarover. Door je gedachten maak je jezelf angstiger dan nodig. Het is niet zo dat jouw gedachten en gevoelens de waarheid zijn, het zijn maar gedachten en gevoelens. Maak elke avond of ochtend eens een lijstje met dingen die je goed gedaan hebt in je leven, waar je trots op bent. Dit is een tegengif voor die negatieve opvattingen. Alleen al dat je een doorzetter bent, je had ook de handdoek in de ring kunnen gooien, maar dat doe je niet. Je mag best trots zijn op je prestatie.
Je hebt de capaciteiten om je studie af te ronden, anders was je zo ver niet gekomen, je kan dit! Ookal komt er nu wat extra werk bij. Dat gebeurt iedereen. Ik dacht ook dat ik klaar was en toen moest er nog een stuk extra 'theorie' in. Ik had al nauwelijks resultaten en ik heb mezelf in allerlei bochten gewrongen om er wat van te maken. Uiteindelijk ben ik ook gewoon afgestudeerd.
Verder wil ik je nog een paar tips geven.
Ga ELKE dag even naar buiten om te wandelen of sporten. Het bewegen is heel goed voor je hersenen, je kunt er beter van nadenken, gaat alles beter in perspectief zien, je kunt makkelijker stoppen met piekeren en ook beter ontspannen en slapen. Heel belangrijk nu, want je staat onder hoogspanning.
Neem je ontspanning als je een taak hebt afgemaakt. Kijk een film, lees een boek (geen studieboek), eet een ijsje, bel je vriend, wat dan ook. Beloon jezelf!
En vergeet niet, je kan het!
Je kunt leren positiever en realistischer te denken. Misschien moet je een andere psycholoog zoeken? Ik heb tijdens mijn studententijd veel gehad aan het boek 'Denk je sterk', dat gaat precies daarover. Door je gedachten maak je jezelf angstiger dan nodig. Het is niet zo dat jouw gedachten en gevoelens de waarheid zijn, het zijn maar gedachten en gevoelens. Maak elke avond of ochtend eens een lijstje met dingen die je goed gedaan hebt in je leven, waar je trots op bent. Dit is een tegengif voor die negatieve opvattingen. Alleen al dat je een doorzetter bent, je had ook de handdoek in de ring kunnen gooien, maar dat doe je niet. Je mag best trots zijn op je prestatie.
Je hebt de capaciteiten om je studie af te ronden, anders was je zo ver niet gekomen, je kan dit! Ookal komt er nu wat extra werk bij. Dat gebeurt iedereen. Ik dacht ook dat ik klaar was en toen moest er nog een stuk extra 'theorie' in. Ik had al nauwelijks resultaten en ik heb mezelf in allerlei bochten gewrongen om er wat van te maken. Uiteindelijk ben ik ook gewoon afgestudeerd.
Verder wil ik je nog een paar tips geven.
Ga ELKE dag even naar buiten om te wandelen of sporten. Het bewegen is heel goed voor je hersenen, je kunt er beter van nadenken, gaat alles beter in perspectief zien, je kunt makkelijker stoppen met piekeren en ook beter ontspannen en slapen. Heel belangrijk nu, want je staat onder hoogspanning.
Neem je ontspanning als je een taak hebt afgemaakt. Kijk een film, lees een boek (geen studieboek), eet een ijsje, bel je vriend, wat dan ook. Beloon jezelf!
En vergeet niet, je kan het!
woensdag 8 april 2020 12:05
Een tweede lezer en presentatie is standaard. De tweede lezer is er alleen om te controleren of je begeleider niet heeft zitten slapen of zich heeft laten omkopen om je een voldoende te geven. En een presentatie hoort er nu eenmaal bij. Je hebt vast wel eens eerder een praatje moeten houden? Dit is niet veel anders hoor.
woensdag 8 april 2020 18:05
Ik denk echt dat je er te zwaar aan tilt, uiteindelijk studeer je gewoon af net als de meesten die beginnen aan hun scriptie. Een presentatie is standaard, zelfs prettig lijkt me dat je deze nu digitaal kan doen. Ik heb iets soortgelijks meegemaakt toen ik ook helemaal in een onderzoek werd gezogen. Stress, niet eten, wekenlang. Een tip die ik mijn vroegere zelf zou hebben gegeven is relax en neem af en toe wat meer bewust afstand. Dat voelt verkeerd maar geeft lucht en helpt juist om verder te komen.
- Fight for your right to party -
woensdag 8 april 2020 23:26
Sorry ik was gisteren echt in paniek, maar het blijkt gelukkig allemaal wel mee te vallen. Mijn begeleider mailde vanmorgen dat mijn scriptie er goed uitzag en ik hoefte maar 2 kleine dingen aan te passen. Dat heb ik gedaan en inmiddels ligt de échte eerste versie nu bij mijn begeleiders en bij de tweede lezer. Ik heb zelfs mijn hele scriptie herlezen en veel kleine dingen aangepast. Ik kwam nog best veel kleine fouten tegen doordat ik het al heel lang mijn scriptie niet had durven herlezen, maar ik ben wel een beetje trots dat ik dit nu toch gedaan heb. Ik zag daar enorm tegenop, maar het viel eigenlijk wel mee.
Verder staat de presentatie ook al gepland voor over een paar weken. Ik vind presentaties vreselijk, maar het einde is nu weer in zicht in ieder geval.
Verder staat de presentatie ook al gepland voor over een paar weken. Ik vind presentaties vreselijk, maar het einde is nu weer in zicht in ieder geval.
woensdag 8 april 2020 23:42
Het stomme is dus dat het 'positief denken' een jaartje echt goed ging, ik geloofde echt in mezelf (misschien zelfs iets meer dan realistisch was...), bereikte heel veel dingen waarvan ik dacht dat ik ze nooit zou bereiken en was daar ook echt trots op. Vervolgens zijn er wat nare dingen gebeurd, daardoor ging het slechter met mijn scriptie, raakte ik mijn zelfvertrouwen weer kwijt, enzovoorts, en het lukt mij maar niet om hier weer uit te komen.Woppepol schreef: ↑08-04-2020 12:02Ik lees heel veel negatief denken bij jou. Lees eens terug en tel hoe vaak je 'kan ik toch niet' of 'lukt toch niet' schrijft.
Je kunt leren positiever en realistischer te denken. Misschien moet je een andere psycholoog zoeken? Ik heb tijdens mijn studententijd veel gehad aan het boek 'Denk je sterk', dat gaat precies daarover. Door je gedachten maak je jezelf angstiger dan nodig. Het is niet zo dat jouw gedachten en gevoelens de waarheid zijn, het zijn maar gedachten en gevoelens. Maak elke avond of ochtend eens een lijstje met dingen die je goed gedaan hebt in je leven, waar je trots op bent. Dit is een tegengif voor die negatieve opvattingen. Alleen al dat je een doorzetter bent, je had ook de handdoek in de ring kunnen gooien, maar dat doe je niet. Je mag best trots zijn op je prestatie.
Ik ben wel erg tevreden met mijn psycholoog, hoewel ik de laatste tijd dus niet echt vooruitgang zie. Ik lees nu al een vergelijkbaar boek over perfectionisme, maar ik zal ook eens naar 'Denk je sterk' kijken. Ik zag dat het goede reviews heeft, dus wie weet heb ik er ook wat aan. Ik heb een lange tijd iedere avond de positieve dingen van die dag opgeschreven, en dat werkte wel, maar ik ben daardoor ook te veel waarde gaan hechten aan 'zoveel mogelijk doen op een dag'. Dat probeer ik weer een beetje los te laten nu, maar het lukt mij moeilijk om nog trots te zijn op kleine dingen. Maar ik zal eens proberen om wat vaker een lijst te maken van alle dingen waar ik trots op ben ik mijn leven, dit heb ik al wel eens gedaan, maar misschien helpt het inderdaad om dat regelmatig te doen.
Bedankt allemaal voor jullie tips en steun. Ik heb er echt veel aan.
vrijdag 17 april 2020 16:50
Hoeveel tijd is nodig voor het voorbereiden van een presentatie? De presentatie moet een half uur duren en daarna een kwartier voor vragen.
Ik denk namelijk echt dat ik het niet ga redden. Ik ben namelijk nog steeds niet begonnen. Ik heb steeds weer te veel stress en daardoor totaal geen concentratie. Nu heb ik bedacht dat áls het vanaf morgen ineens wel lukt en ik doe iedere dag een deel, dan ben ik minstens 6 dagen bezig. Daarna heb ik dan nog 4 dagen voor het voorbereiden van de vragen, het oefenen en het verwerken van eventuele feedback. Dit lijkt mij weinig? En hiernaast moet ik ook nog dingen doen voor mijn werk en ik heb een deeltentamen. Weet iemand wat er gebeurt als je een onvoldoende krijgt voor de presentatie/verdediging? Ik kan het nergens vinden op internet...
Ik denk namelijk echt dat ik het niet ga redden. Ik ben namelijk nog steeds niet begonnen. Ik heb steeds weer te veel stress en daardoor totaal geen concentratie. Nu heb ik bedacht dat áls het vanaf morgen ineens wel lukt en ik doe iedere dag een deel, dan ben ik minstens 6 dagen bezig. Daarna heb ik dan nog 4 dagen voor het voorbereiden van de vragen, het oefenen en het verwerken van eventuele feedback. Dit lijkt mij weinig? En hiernaast moet ik ook nog dingen doen voor mijn werk en ik heb een deeltentamen. Weet iemand wat er gebeurt als je een onvoldoende krijgt voor de presentatie/verdediging? Ik kan het nergens vinden op internet...
