Werk & Studie
alle pijlers
Sollicitatie motivatie topic
woensdag 26 juni 2019 13:52
Solliciteren is stom. Werkloos thuis zitten nog stommer.
In overleg met mijn werkgever heb ik een vaststellingsovereenkomst getekend. Nu zit ik al een paar weken thuis, maar ik vind solliciteren echt heel moeilijk. Ik ben op zoek naar iemand die ook in dit schuitje zit om elkaar te motiveren en uit te dagen om zo de komende (hopelijk korte) periode door te komen.
Wie schrijft mee?
In overleg met mijn werkgever heb ik een vaststellingsovereenkomst getekend. Nu zit ik al een paar weken thuis, maar ik vind solliciteren echt heel moeilijk. Ik ben op zoek naar iemand die ook in dit schuitje zit om elkaar te motiveren en uit te dagen om zo de komende (hopelijk korte) periode door te komen.
Wie schrijft mee?
kaaaaaaaatje wijzigde dit bericht op 26-06-2019 13:59
Reden: spellingsfout
Reden: spellingsfout
0.13% gewijzigd
vrijdag 24 april 2020 22:52
@ Kaaatje ik heb gister mijn motivatie eruit gegooid hoop dat ik snel wat hoor. zat vanmorgen even te gluren op indeed en zag wel 2 vacatures die me wat leken. misschien ga ik erop reageren.
iemand zei vandaag tegen mij dat ze bij de distributiecenter(van AH & picnic enz) veel mensen zoeken of dat niet wat voor mij was.
Relax we're all crazy, it's not a competition
zondag 26 april 2020 23:11
Een vacature met een wat vage omschrijving. Brief erg lang voor me uit geschoven maar nu toch een gokje gewaagd.
Afgelopen week kwam de afwijzing na gesprek vrij snel.
Morgen waarschijnlijk even videobellen met familie om microfoon en belichting enzo te checken voor de sollicitatie later deze week.
Morgen voor een tweede keer zondag vieren en dan zie ik dinsdag ofzo wel weer wat de vacatures zijn.
Afgelopen week kwam de afwijzing na gesprek vrij snel.
Morgen waarschijnlijk even videobellen met familie om microfoon en belichting enzo te checken voor de sollicitatie later deze week.
Morgen voor een tweede keer zondag vieren en dan zie ik dinsdag ofzo wel weer wat de vacatures zijn.
maandag 27 april 2020 16:17
Ik heb vlak voor het weekend een reactie gehad op mijn 'droombaan' : dat ik op gesprek mag komen.
Hoewel ik had verwacht erg blij te zijn, merk ik dat ik er nogal tegenop zie. Het is een pittige procedure met de nodige 'rondes', terwijl ik nog niet zo lang geleden aan een nieuwe baan ben begonnen.
Vlak na mijn begin begon de corona crisis en kwam ik fulltime thuis te werken. Ik weet dat ik het gewoon moet proberen, want deze baan is prima maar word ik ook niet veel wijzer van. Aan de andere kant merk ik dat ik door het vele alleen zijn / de sombere berichten en de vele tijd denken die ik heb (en dat ik enorm teruggeworpen ben in mijn veilige comfort zone door de intelligente lockdown) dat ik echt gigantisch (veel meer dan normaal) opzie tegen de sollicitatieprocedure. Ik heb gewoon minder energie, ben pessimistischer, voel me lamlendig etc.
Hoe krijg ik mezelf op de rit voordat het gesprek plaatsvindt? Ik merk dat ik me nogal opgebrand voel door alles. Ben al weken nogal gespannen door het begin aan een nieuwe baan en deze rare wereld waarin we terecht zijn gekomen, dat ik juist nu na ca. 8 weken in deze fase het gevoel krijg dat ik juist enorm toe ben aan vakantie / ''even niets'' aan mijn hoofd. Het tegenovergestelde is echter waar : ik sta dus op het punt te beginnen aan een heftige sollicitatieprocedure en waarschijnlijk gaat het kantoorleven binnen niet al te lange tijd ook weer beginnen. Normaal vind ik dat helemaal niet erg maar nu voel ik me depri door het idee alleen al en voelt het als een enorme last op mijn schouders. Alsof je een marathon hebt gelopen en dan iemand vraagt of je er nog even 30 km achteraan kan lopen.
Hoewel ik had verwacht erg blij te zijn, merk ik dat ik er nogal tegenop zie. Het is een pittige procedure met de nodige 'rondes', terwijl ik nog niet zo lang geleden aan een nieuwe baan ben begonnen.
Vlak na mijn begin begon de corona crisis en kwam ik fulltime thuis te werken. Ik weet dat ik het gewoon moet proberen, want deze baan is prima maar word ik ook niet veel wijzer van. Aan de andere kant merk ik dat ik door het vele alleen zijn / de sombere berichten en de vele tijd denken die ik heb (en dat ik enorm teruggeworpen ben in mijn veilige comfort zone door de intelligente lockdown) dat ik echt gigantisch (veel meer dan normaal) opzie tegen de sollicitatieprocedure. Ik heb gewoon minder energie, ben pessimistischer, voel me lamlendig etc.
Hoe krijg ik mezelf op de rit voordat het gesprek plaatsvindt? Ik merk dat ik me nogal opgebrand voel door alles. Ben al weken nogal gespannen door het begin aan een nieuwe baan en deze rare wereld waarin we terecht zijn gekomen, dat ik juist nu na ca. 8 weken in deze fase het gevoel krijg dat ik juist enorm toe ben aan vakantie / ''even niets'' aan mijn hoofd. Het tegenovergestelde is echter waar : ik sta dus op het punt te beginnen aan een heftige sollicitatieprocedure en waarschijnlijk gaat het kantoorleven binnen niet al te lange tijd ook weer beginnen. Normaal vind ik dat helemaal niet erg maar nu voel ik me depri door het idee alleen al en voelt het als een enorme last op mijn schouders. Alsof je een marathon hebt gelopen en dan iemand vraagt of je er nog even 30 km achteraan kan lopen.
maandag 27 april 2020 17:24
Wanneer heb je het gesprek?
Hoef je niet te posten maar aan de hand daarvan een stappenplan proberen te bedenken met in willekeurige volgorde bijvoorbeeld:
- onthouden dat je niks te verliezen hebt, zij willen jou, het is niet alleen dat jij die baan wil
- een doel zoeken om elke dag / dagdeel de deur uit te gaan
- ongeacht hoe nuttig je je tijd besteed ook elke dag iets zoeken ter onstpanning/beloning van jezelf
- het zakelijk bekijken, je huidige werkgever is niet je vriend die je teleurstelt mocht je van baan veranderen.
Allemaal ook lang niet altijd mijn sterkste punt (momenteel).....
Hoef je niet te posten maar aan de hand daarvan een stappenplan proberen te bedenken met in willekeurige volgorde bijvoorbeeld:
- onthouden dat je niks te verliezen hebt, zij willen jou, het is niet alleen dat jij die baan wil
- een doel zoeken om elke dag / dagdeel de deur uit te gaan
- ongeacht hoe nuttig je je tijd besteed ook elke dag iets zoeken ter onstpanning/beloning van jezelf
- het zakelijk bekijken, je huidige werkgever is niet je vriend die je teleurstelt mocht je van baan veranderen.
Allemaal ook lang niet altijd mijn sterkste punt (momenteel).....
dinsdag 28 april 2020 13:59
Tweede ronde gesprek ging ook goed. Zo goed zelfs dat ik nu zit te wachten tot ze me het contract sturen! Super blij.
Het heeft een hele tijd geduurd, ik vond het een verschrikkelijke worsteling, maar uiteindelijk ging het solliciteren in 2020 best wel okay en nu heb ik dus als het goed is een baan! JOEHOE!
Het heeft een hele tijd geduurd, ik vond het een verschrikkelijke worsteling, maar uiteindelijk ging het solliciteren in 2020 best wel okay en nu heb ik dus als het goed is een baan! JOEHOE!
woensdag 29 april 2020 19:36
Ik heb even jullie advies nodig lieve forummers (gelieve niet te quoten)
Enkele weken geleden schreef ik in een vlaag van opportunisme een brief voor een functie die mij erg mooi leek. Tegelijkertijd had ik ook wel de indruk (in alle objectiviteit overigens) dat ik eigenlijk te licht was voor de functie. Er werden enkele capaciteiten gevraagd, waarvan ik -in alle objectiviteit- vermoedde dat ik daarover niet voldoende beschik. Omdat ik weet dat ik goede brieven kan schrijven, heb ik toch een poging gewaagd. En vanochtend kreeg ik een uitnodiging voor de eerste ronde.
Nu twijfel ik enorm wat ik nu eigenlijk wil, en wat ik dus moet antwoorden op de uitnodiging. Wat moet ik nou doen? Enerzijds zou ik afwijzen zwak vinden van mezelf omdat ik altijd vind dat je alles op zijn minst moet proberen. Aan de andere kant is het ook gewoon absoluut niet voordelig voor mijn huidige functie en vraag ik mezelf ook af. : waarom zou ik mezelf dat allemaal op de hals halen als ik hier ook mogelijkheden te over heb?
Enkele weken geleden schreef ik in een vlaag van opportunisme een brief voor een functie die mij erg mooi leek. Tegelijkertijd had ik ook wel de indruk (in alle objectiviteit overigens) dat ik eigenlijk te licht was voor de functie. Er werden enkele capaciteiten gevraagd, waarvan ik -in alle objectiviteit- vermoedde dat ik daarover niet voldoende beschik. Omdat ik weet dat ik goede brieven kan schrijven, heb ik toch een poging gewaagd. En vanochtend kreeg ik een uitnodiging voor de eerste ronde.
Nu twijfel ik enorm wat ik nu eigenlijk wil, en wat ik dus moet antwoorden op de uitnodiging. Wat moet ik nou doen? Enerzijds zou ik afwijzen zwak vinden van mezelf omdat ik altijd vind dat je alles op zijn minst moet proberen. Aan de andere kant is het ook gewoon absoluut niet voordelig voor mijn huidige functie en vraag ik mezelf ook af. : waarom zou ik mezelf dat allemaal op de hals halen als ik hier ook mogelijkheden te over heb?
anoniem_64e0b6f5bfaf4 wijzigde dit bericht op 29-04-2020 22:48
Reden: beetje ingekort i.v.m. privacy
Reden: beetje ingekort i.v.m. privacy
32.23% gewijzigd
woensdag 29 april 2020 19:58
Je hebt geschreven toen je deze baan net had? Wat is er (qua zelfvertrouwen) sindsdien veranderd? Probeer het stap voor stap te zien, misschien merk je in het eerste gesprek dat er geen klik is en hoef je de vervolgstappen niet door te maken óf je merkt dat het meevalt en gaat de vervolgstappen aan.
Ik heb nu dingen lopen waarvoor ik misschien wel te licht ben, maar probeer dat uit mijn hoofd te praten. Wisselend succes
Eentje levert nu wel in ieder geval uitnodiging voor gesprek op, anderen weet ik voorlopig nog niet.
Ik heb nu dingen lopen waarvoor ik misschien wel te licht ben, maar probeer dat uit mijn hoofd te praten. Wisselend succes
Eentje levert nu wel in ieder geval uitnodiging voor gesprek op, anderen weet ik voorlopig nog niet.
woensdag 29 april 2020 20:05
Soms kun je erover twisten, of een baan bij je past of niet, maar soms is het ook realistisch om te beseffen dat jij (op dat moment) niet dé persoon bent voor die baan.
De baan waar ik op heb gesolliciteerd lijkt me - in gedachte - enorm tof. Maar tegelijkertijd moet je er enorm stressbestendig voor zijn, teams leiden, projecten voorzitten. En tegelijkertijd loop ik op dit moment bij een psycholoog omdat ik sociale angstklachten heb en omdat ik in een vergadering al bang ben om mijn mond open te doen, snel rood word, en met betablokkers deelneem aan vergaderingen van meer dan vijf mensen. Tja in alle eerlijkheid : is het dan handig om deel te nemen aan een sollicitatietraject waarbij getrainde psychologen gaan kijken hoe je je staande houdt in stressvolle situaties?
In mijn huidige functie kan ik mij langzaam maar zeker ontwikkelen, langzaam steeds meer hooi op mijn vork nemen. In die nieuwe functie zullen meteen al dingen van mij worden verwacht die veel te ver gaan voor de psychische status waarin ik nu zit zeg maar. Dat is op zich geen gebrek aan zelfvertrouwen, maar dat is wel zoals het nu is. Misschien was het ook niet zo handig dat ik die brief uberhaupt heb geschreven. Daarnaast heb ik de laatste drie weken enorm veel complimenten gekregen op mijn werk en krijg ik best snel allerlei nieuwe taken en bevoegdheden, waar ik mij erg fijn bij voel. Als ik gewoon heel puur kijk, heb ik het idee dat ik op dit moment prima op mijn plek zit waar ik nu zit...
De baan waar ik op heb gesolliciteerd lijkt me - in gedachte - enorm tof. Maar tegelijkertijd moet je er enorm stressbestendig voor zijn, teams leiden, projecten voorzitten. En tegelijkertijd loop ik op dit moment bij een psycholoog omdat ik sociale angstklachten heb en omdat ik in een vergadering al bang ben om mijn mond open te doen, snel rood word, en met betablokkers deelneem aan vergaderingen van meer dan vijf mensen. Tja in alle eerlijkheid : is het dan handig om deel te nemen aan een sollicitatietraject waarbij getrainde psychologen gaan kijken hoe je je staande houdt in stressvolle situaties?
In mijn huidige functie kan ik mij langzaam maar zeker ontwikkelen, langzaam steeds meer hooi op mijn vork nemen. In die nieuwe functie zullen meteen al dingen van mij worden verwacht die veel te ver gaan voor de psychische status waarin ik nu zit zeg maar. Dat is op zich geen gebrek aan zelfvertrouwen, maar dat is wel zoals het nu is. Misschien was het ook niet zo handig dat ik die brief uberhaupt heb geschreven. Daarnaast heb ik de laatste drie weken enorm veel complimenten gekregen op mijn werk en krijg ik best snel allerlei nieuwe taken en bevoegdheden, waar ik mij erg fijn bij voel. Als ik gewoon heel puur kijk, heb ik het idee dat ik op dit moment prima op mijn plek zit waar ik nu zit...
woensdag 29 april 2020 20:25
Wees gewoon eerlijk naar je zelf zo te lezen is het beter om af te kappen, zeker je nu ook bij de psych loopt je voelt je prima in je huidige job laat het even zo em werk eerst aan je zelf.Karratha schreef: ↑29-04-2020 20:05Soms kun je erover twisten, of een baan bij je past of niet, maar soms is het ook realistisch om te beseffen dat jij (op dat moment) niet dé persoon bent voor die baan.
De baan waar ik op heb gesolliciteerd lijkt me - in gedachte - enorm tof. Maar tegelijkertijd moet je er enorm stressbestendig voor zijn, teams leiden, projecten voorzitten. En tegelijkertijd loop ik op dit moment bij een psycholoog omdat ik sociale angstklachten heb en omdat ik in een vergadering al bang ben om mijn mond open te doen, snel rood word, en met betablokkers deelneem aan vergaderingen van meer dan vijf mensen. Tja in alle eerlijkheid : is het dan handig om deel te nemen aan een sollicitatietraject waarbij getrainde psychologen gaan kijken hoe je je staande houdt in stressvolle situaties?
In mijn huidige functie kan ik mij langzaam maar zeker ontwikkelen, langzaam steeds meer hooi op mijn vork nemen. In die nieuwe functie zullen meteen al dingen van mij worden verwacht die veel te ver gaan voor de psychische status waarin ik nu zit zeg maar. Dat is op zich geen gebrek aan zelfvertrouwen, maar dat is wel zoals het nu is. Misschien was het ook niet zo handig dat ik die brief uberhaupt heb geschreven. Daarnaast heb ik de laatste drie weken enorm veel complimenten gekregen op mijn werk en krijg ik best snel allerlei nieuwe taken en bevoegdheden, waar ik mij erg fijn bij voel. Als ik gewoon heel puur kijk, heb ik het idee dat ik op dit moment prima op mijn plek zit waar ik nu zit...
woensdag 29 april 2020 21:06
Yes wat fijn kaatje. Die onzekerheid vreet echt aan je.Kaaaaaaaatje schreef: ↑28-04-2020 13:59Tweede ronde gesprek ging ook goed. Zo goed zelfs dat ik nu zit te wachten tot ze me het contract sturen! Super blij.
Het heeft een hele tijd geduurd, ik vond het een verschrikkelijke worsteling, maar uiteindelijk ging het solliciteren in 2020 best wel okay en nu heb ik dus als het goed is een baan! JOEHOE!
Hier vandaag een positief einde van de proeftijd cd voelttochook wel fijn.
Als je bang bent dat alles in de soep loopt, neem dan een pannetje mee.
donderdag 30 april 2020 15:13
Wat een fijne positie kaatje! lijkt me ook dat je in zo'n situatie prettig je tweede gesprek in gaat. En dat je dan straks in een luxe positie zit dat je rustig kunt kiezen.
Ik heb nu iets vergelijkbaars wat hierboven eerder al werd genoemd : vanochtend gemaild dat ik op gesprek mag komen. Ik dacht eigenlijk dat het gewoon een gesprek was, maar nu moet ik opeens een presentatie gaan geven. Eigenlijk heb ik er helemaal niet zo'n fijn gevoel bij. Vind het maar raar dat ik in het eerste gesprek gelijk moet presenteren. Ze hebben zelf ook al aangegeven dat de eerste ronde vooral dient om te kijken of mijn werkervaring aansluit op de functie. Dan heb ik zoiets van : laten we nu eerst maar eens in gesprek gaan of er überhaupt voldoende raakvlakken zijn. Mocht het wat concreter worden wil ik met alle plezier later een mooie presentatie geven, maar in zo'n pril stadium vind ik het vooral raar. Daarnaast sturen ze ook doodleuk een uitnodiging voor maandag as, alsof ik ook helemaal geen werkgever heb om rekening mee te houden... Weet eigenlijk niet of ik dit überhaupt wel wil.
Ik heb nu iets vergelijkbaars wat hierboven eerder al werd genoemd : vanochtend gemaild dat ik op gesprek mag komen. Ik dacht eigenlijk dat het gewoon een gesprek was, maar nu moet ik opeens een presentatie gaan geven. Eigenlijk heb ik er helemaal niet zo'n fijn gevoel bij. Vind het maar raar dat ik in het eerste gesprek gelijk moet presenteren. Ze hebben zelf ook al aangegeven dat de eerste ronde vooral dient om te kijken of mijn werkervaring aansluit op de functie. Dan heb ik zoiets van : laten we nu eerst maar eens in gesprek gaan of er überhaupt voldoende raakvlakken zijn. Mocht het wat concreter worden wil ik met alle plezier later een mooie presentatie geven, maar in zo'n pril stadium vind ik het vooral raar. Daarnaast sturen ze ook doodleuk een uitnodiging voor maandag as, alsof ik ook helemaal geen werkgever heb om rekening mee te houden... Weet eigenlijk niet of ik dit überhaupt wel wil.
zaterdag 2 mei 2020 02:06
Ik heb nu ook weer een ander probleem, of ik maak er een probleem van terwijl dat niet zo is?
Ik heb geen rijbewijs en ik zoek in een straal van ongeveer 30-35KM (of verder als de baan me echt geweldig lijkt).
Nu met de corona maatregelen in het OV, en wellicht de regels die nog gaan volgen, vraag ik me echter wel af of het voor nu wel zo verstandig is om zo'n groot zoek gebied te hebben?!
Geen rijbewijs hebben was nooit een probleem maar nu baal ik er van dat ik het nog steeds niet ben gaan lessen.
Ik heb geen rijbewijs en ik zoek in een straal van ongeveer 30-35KM (of verder als de baan me echt geweldig lijkt).
Nu met de corona maatregelen in het OV, en wellicht de regels die nog gaan volgen, vraag ik me echter wel af of het voor nu wel zo verstandig is om zo'n groot zoek gebied te hebben?!
Geen rijbewijs hebben was nooit een probleem maar nu baal ik er van dat ik het nog steeds niet ben gaan lessen.
maandag 4 mei 2020 09:21
Ik heb ook geen rijbewijs. Tot nu toe was het geen probleem en gok ik erop dat het OV weer versoepeld wordt.
Heb mondeling toezegging op een tweede gesprek en denk niet dat het missen van rijbewijs invloed heeft op de onbekende termijn waarop dat gesprek zal plaatsvinden. Ik wacht ongeduldig af.
Ooit dacht een recruiter dat ik wel een rijbewijs zou hebben (waarom dan, het stond niet op mijn cv?!) en bleek dat ik een auto van de zaak had kunnen krijgen voor een werkplek aan het andere eind van het land. Dan ben ik toch liever rijbewijsloos...
(ik denk niet dat ik veel talent heb voor alles wat er bij autorijden komt kijken: inzicht, concentratie, richtingsgevoel, oog-handcoördinatie,..)
Heb mondeling toezegging op een tweede gesprek en denk niet dat het missen van rijbewijs invloed heeft op de onbekende termijn waarop dat gesprek zal plaatsvinden. Ik wacht ongeduldig af.
Ooit dacht een recruiter dat ik wel een rijbewijs zou hebben (waarom dan, het stond niet op mijn cv?!) en bleek dat ik een auto van de zaak had kunnen krijgen voor een werkplek aan het andere eind van het land. Dan ben ik toch liever rijbewijsloos...
(ik denk niet dat ik veel talent heb voor alles wat er bij autorijden komt kijken: inzicht, concentratie, richtingsgevoel, oog-handcoördinatie,..)
donderdag 28 mei 2020 08:55
Ik heb een foto in mijn CV verwerkt. Los sturen is wel een beetje gek, tenzij je specifiek een foto apart moet uploaden in zo’n sollicitatieformulier.
donderdag 28 mei 2020 14:35
Ik vind het dubbel. Het kan helpen maar ze zouden ook zonder gezicht er bij voor je moeten kunnen kiezen.
Bovendien kan de foto een keuze laten maken die je niet zal maken bij een persoonlijk gesprek.
Maar goed, ik weet sowieso niet wat nou goed is. Solliciteren is inderdaad stom en thuis zitten ook. Pff
Bovendien kan de foto een keuze laten maken die je niet zal maken bij een persoonlijk gesprek.
Maar goed, ik weet sowieso niet wat nou goed is. Solliciteren is inderdaad stom en thuis zitten ook. Pff
donderdag 28 mei 2020 20:27
