Werk & Studie alle pijlers

Uitgeput aan het werk, waar doe ik goed aan.

08-02-2023 09:41 89 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Korte situatieschets, vorig jaar na kort en hevig ziekbed mijn moeder overleden. Vrijwel meteen na begravenis weer aan het werk gegaan, want tja wat moet je anders, van dagen thuis zitten word ik ook niet beter. Daarna rollercoaster op het werk meegemaakt door falend management in een mediation terecht gekomen met een collega. Na 1 sessie heb ik dat afgeketst. Ik had eigenlijk geen aandeel in de kwestie, maar collega zocht een zondebok voor het feit dat zij op haar donder kreeg en dat was ik dus. Goed uit kunnen leggen aan manager die mijn besluit respecteerde.

Ondertussen een huishouden, HBO studie volgen, gezin aandacht geven en vader overeind houden. OP mijn werk een supergave promotie gemaakt waar ik heel blij mee was en nog steeds ben.

Ik heb al een paar maanden dat ik me op en leeg voel. Ik kan me werk prima doen, dat is het niet. De werkdruk is ook zeker niet te hoog. Maar de accu lijkt compleet leeg. Een tijdje geleden geprobeerd aan te kaarten bij manager, maar die is het type die vooral aandacht geeft aan de mensen die elke dag moord en brand schreeuwen. Tja zo zit ik niet in elkaar. Haar woorden: het werk komt toch af? Dan is er geen probleem.

Ik weet even niet goed hoe ik verder moet. Ik werk de helft van mijn dagen vanuit huis (meer mag niet) en gebruik mijn lunchpauzes ondertussen of even bij te slapen. Mijn werk is tiptop in orde en altijd op tijd af, maar dat is met name aan mijn werkhouding te danken denk ik. Over mijn lijk dat mijn werk er onder zal lijden dat........

Ik heb inmiddels bij HR een verzoek ingediend om een preventief gesprek met de bedrijfsverpleegkundige (dit wordt vanuit werkgever ook gepromoot, wellbeing staat voorop). Ik hoop dat die misschien tips kan geven over hoe verder en hoe gesprek aan te gaan met manager.

Wie herkent dit en heeft nog meer tips?
Alle reacties Link kopieren Quote
Hartstikke goed dat je met die bedrijfsverpleegkundige in gesprek gaat.

Ik zou het in jouw situatie niet gek vinden om je een week of twee ziek te melden. Even echt uitrusten en daarna voel je je waarschijnlijk een stuk beter. Ik ken weinig mensen die duurzaam snel weer aan het werk gaan na overlijden van een ouder.
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh en gecondoleerd. Kom je een beetje toe aan je verdriet?
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
Neem twee weken vrij of meld je ziek of neem verlof - ik weet niet precies wat formeel de juiste manier is om dat te doen, maar er zijn vast mensen hier op het forum die daar verstand van hebben.

Maar echt, trap op de rem, want als je zo doorgaat, lig je er straks echt af.

Rouwen en verdrietig zijn is erg vermoeiend, dat is nou eenmaal zo. En met een baan, huishouden, opleiding, mantelzorg, kinderen is jouw bordje erg vol.
Wat eten we vanavond?
Alle reacties Link kopieren Quote
Dank je Youk, helaas door zorgen voor vader nog niet heel veel aan toegekomen, komt mondjesmaat een beetje door af en toe.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kun je vakantie opnemen om even bij te komen? Ik heb in een vergelijkbare situatie gezeten en wilde dit, had dit heel hard nodig, maar mocht niet omdat er geen ruimte zou zijn in het rooster. Ik mocht collega's vragen om voor me in te vallen, maar daar had ik de energie niet meer voor. Ik heb na aandringen een paar preventieve consulten bij de bedrijfsarts gehad, maar die kon ook niet veel meer dan meedenken (wat wel heel fijn was, hij heeft ook meegedacht over puur medische zaken bijvoorbeeld). Ik ben uitgevallen met een burnout. En toen werd me aangeraden om toch vooral mijn vakantiedagen op te maken voordat mijn contract afliep...

Die bedrijfsverpleegkundige lijkt me een heel goed idee. Denk aan jezelf en probeer een volledige burnout te voorkomen! Daar zit je langer mee dan je zou willen. Sterkte trouwens, met de situatie op het werk, maar ook het overlijden van je moeder en het steunen van je vader.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het klinkt alsof de baan voor jou te hoog gegrepen is in combinatie met je privé verplichtingen. Dat is geen schande, niet iedereen is in staat om alle ballen in de lucht te houden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Irma_3110 schreef:
08-02-2023 09:50
Kun je vakantie opnemen om even bij te komen? Ik heb in een vergelijkbare situatie gezeten en wilde dit, had dit heel hard nodig, maar mocht niet omdat er geen ruimte zou zijn in het rooster. Ik mocht collega's vragen om voor me in te vallen, maar daar had ik de energie niet meer voor. Ik heb na aandringen een paar preventieve consulten bij de bedrijfsarts gehad, maar die kon ook niet veel meer dan meedenken (wat wel heel fijn was, hij heeft ook meegedacht over puur medische zaken bijvoorbeeld). Ik ben uitgevallen met een burnout. En toen werd me aangeraden om toch vooral mijn vakantiedagen op te maken voordat mijn contract afliep...

Die bedrijfsverpleegkundige lijkt me een heel goed idee. Denk aan jezelf en probeer een volledige burnout te voorkomen! Daar zit je langer mee dan je zou willen. Sterkte trouwens, met de situatie op het werk, maar ook het overlijden van je moeder en het steunen van je vader.
Dank je, ik heb nagedacht over vakantiedagen op te nemen, maar de mensen die ik spreek raden dat af, omdat ze vinden dat ik eigenlijk een soort van ziek ben. Ik twijfel. Ik heb in de tussentijd hier en daar wel wat dagen opgenomen, maar ik ben ook wel beetje bang dat als ik er aan toe geef dat ik dan helemaal er af lig zeg maar.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zo lang je werk tip top is is er geen probleem. Het wordt dus eigenlijk tijd om steken te gaan laten vallen. Zeikers raken niet in een burn out, flinkerds die er áltijd staan en áltijd zijn, die raken in een burn out!

Of gewoon eens even voor jezelf kiezen en die vakantie opnemen.
...
Alle reacties Link kopieren Quote
Youk79 schreef:
08-02-2023 09:44
Hartstikke goed dat je met die bedrijfsverpleegkundige in gesprek gaat.

Ik zou het in jouw situatie niet gek vinden om je een week of twee ziek te melden. Even echt uitrusten en daarna voel je je waarschijnlijk een stuk beter. Ik ken weinig mensen die duurzaam snel weer aan het werk gaan na overlijden van een ouder.
Apart. Ik denk dat de meeste mensen weer fulltime aan de slag gaan na overlijden ouder. Meestal ongeveer een week uit de running.
Er zijn er die maanden wegblijven maar vaak speelt er dan meer.
Alle reacties Link kopieren Quote
EHV1981 schreef:
08-02-2023 09:50
Het klinkt alsof de baan voor jou te hoog gegrepen is in combinatie met je privé verplichtingen. Dat is geen schande, niet iedereen is in staat om alle ballen in de lucht te houden.
Waar lees je dat? Het werk is leuk, de werkdruk is prima te doen. De vermoeiheid en overlijden van mijn moeder, de kwestie met collega, speelde al voor de promotie. Als het iets is, dan heeft de promotie juist er voor gezorgd dat ik meer lucht kreeg, omdat ik nu thuis kan werken en daar dus af en toe wat momenten kan pakken. In vorige functie had ik er al afgelegen ben ik bang.
Alle reacties Link kopieren Quote
Rooss4.0 schreef:
08-02-2023 09:52
Zo lang je werk tip top is is er geen probleem. Het wordt dus eigenlijk tijd om steken te gaan laten vallen. Zeikers raken niet in een burn out, flinkerds die er áltijd staan en áltijd zijn, die raken in een burn out!

Of gewoon eens even voor jezelf kiezen en die vakantie opnemen.
ja dat advies kreeg ik ook al. Dat zit alleen niet echt in mij om bewust te doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
gizz schreef:
08-02-2023 09:52
Dank je, ik heb nagedacht over vakantiedagen op te nemen, maar de mensen die ik spreek raden dat af, omdat ze vinden dat ik eigenlijk een soort van ziek ben. Ik twijfel. Ik heb in de tussentijd hier en daar wel wat dagen opgenomen, maar ik ben ook wel beetje bang dat als ik er aan toe geef dat ik dan helemaal er af lig zeg maar.
Als je zó moe bent dat je ziek bent, dan moet je je inderdaad ziek melden. Ik heb uiteindelijk tegen het eind van mijn contract even anderhalve week vakantie gehad, waarvan ik de eerste week letterlijk alleen geslapen heb en die laatste paar dagen mezelf overeind kon houden. Dat was geen echte vakantie dus, maar ik had het wel even nodig. Daarna alsnog uitgevallen helaas, dus de vakantie kwam duidelijk te laat en was te kort.
Bespreek met de bedrijfsverpleegkundige wat in jouw situatie het meest reëel is. Wellicht iets van 2 weken bijzonder rouwverlof of zo. Ik vind een duidelijk afgegrensde periode wel fijn, omdat je daardoor niet de kans hebt "om het tot in het oneindige uit te rekken", als het ware. Je weet vooraf wanneer je er weer moet staan. Als je nog niet echt in een burnout zit, denk ik dat dat een goed begin is. Ben je daarna nog niet in goede doen, weet je ook zeker dat je je ziek moet melden en je eraan moet overgeven.
Denk ook eens aan de huisarts (en de POH), misschien moet je iets met het opgang brengen van je rouwproces en weer leren tijd en aandacht voor jezelf krijgen.
gizz schreef:
08-02-2023 09:55
ja dat advies kreeg ik ook al. Dat zit alleen niet echt in mij om bewust te doen.

Het is ook een raar advies.
Je moet nogmaals met jouw manager in gesprek. Je wilt namelijk duidelijk maken dat het er niet om gaat dat het werk er niet onder lijdt, maar dat jij er onder lijdt. Ik denk dat die boodschap in het vorige gesprek niet is overgekomen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kun je andere zaken op een laag pitje zetten?
studie bijvoorbeeld?

en waar krijg jij energie van?
Alle reacties Link kopieren Quote
EHV1981 schreef:
08-02-2023 09:50
Het klinkt alsof de baan voor jou te hoog gegrepen is in combinatie met je privé verplichtingen. Dat is geen schande, niet iedereen is in staat om alle ballen in de lucht te houden.
wat een volstrekte onzin
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
08-02-2023 10:51
Kun je andere zaken op een laag pitje zetten?
studie bijvoorbeeld?

en waar krijg jij energie van?
Studie heb ik al een stuk teruggedraaid, dat kan gelukkig. Sporten en wandelen vind ik heerlijk, ik probeer in ieder geval elke dag een stuk te wandelen en af en toe te sporten. Dat zijn ook echt momenten die even helemaal alleen voor mij zijn. De kinderen zijn gelukkig al tieners, dus die kunnen zichzelf goed redden indien nodig. Die nemen af en toe ook wat klusjes in huis op zich of bij hun opa.
Alle reacties Link kopieren Quote
gizz schreef:
08-02-2023 09:54
Waar lees je dat? Het werk is leuk, de werkdruk is prima te doen. De vermoeiheid en overlijden van mijn moeder, de kwestie met collega, speelde al voor de promotie. Als het iets is, dan heeft de promotie juist er voor gezorgd dat ik meer lucht kreeg, omdat ik nu thuis kan werken en daar dus af en toe wat momenten kan pakken. In vorige functie had ik er al afgelegen ben ik bang.
Ik heb ongeveer in hetzelfde schuitje gezeten. Ook gelijk naar overlijden moeder weer aan het werk, maar problemen op het werk. Net op tijd een andere functie gekregen waar ik veel lol aan beleefde. Heeft mij echt gered. Wel thuis gewoon een periode weinig gedaan, weinig afspreken en weinig verantwoordelijkheid nemen. Vooral ook echt geprobeerd niet het verdriet van mijn vader te dragen. Dat is zijn verdriet en zijn proces, daarvoor ben ik niet verantwoordelijk. Heeft wel even geduurd, maar dat loslaten werkte voor uiteindelijk goed. Mijn vader was gelukkig wel heel zelfstandig en kon prima voor zichzelf zorgen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
08-02-2023 10:52
wat een volstrekte onzin
Dat is geen onzin. Ik zeg in combinatie met de andere dingen. Dus zonder studie, gezin/huishouden etc. zou het wellicht wel kunnen. Maar in deze combinatie is het (nu) te zwaar. Ergens zal ze aan een knopje moeten draaien om meer rust te creëren.
Alle reacties Link kopieren Quote
slaap je goed?
Alle reacties Link kopieren Quote
Dahlia74 schreef:
08-02-2023 11:04
Ik heb ongeveer in hetzelfde schuitje gezeten. Ook gelijk naar overlijden moeder weer aan het werk, maar problemen op het werk. Net op tijd een andere functie gekregen waar ik veel lol aan beleefde. Heeft mij echt gered. Wel thuis gewoon een periode weinig gedaan, weinig afspreken en weinig verantwoordelijkheid nemen. Vooral ook echt geprobeerd niet het verdriet van mijn vader te dragen. Dat is zijn verdriet en zijn proces, daarvoor ben ik niet verantwoordelijk. Heeft wel even geduurd, maar dat loslaten werkte voor uiteindelijk goed. Mijn vader was gelukkig wel heel zelfstandig en kon prima voor zichzelf zorgen.
Dank je voor de tip. Mijn vader wordt nu weer zelfstandig, is echt even een paar maanden flink van het pad afgeweest, maar goede hoop dat dat weer wat beter wordt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
08-02-2023 11:19
slaap je goed?
Nee, maar dat heb ik sinds ik kinderen kreeg eigenlijk nooit meer echt gedaan. Ongeacht hoe laat ik ga slapen, om twee/drie uur ben ik klaar wakker, ik moet dan van mezelf wel in bed blijven, zonder telefoon etc, gewoon wat rusten, ik luister dan vaak naar rustige meditatiemuziek en dat werkt wel ontspannend. Soms val ik dan nog even in hele lichte slaap. De slaap die ik aan begin van de nacht heb, is heel vast en diep.
Alle reacties Link kopieren Quote
EHV1981 schreef:
08-02-2023 11:19
Dat is geen onzin. Ik zeg in combinatie met de andere dingen. Dus zonder studie, gezin/huishouden etc. zou het wellicht wel kunnen. Maar in deze combinatie is het (nu) te zwaar. Ergens zal ze aan een knopje moeten draaien om meer rust te creëren.
En dat knopje moet per se "werk" zijn? Ik lees in haar reactie dat de promotie juist voor meer rust zorgde: einde probleem "collega" en de mogelijkheid om thuis te werken. Bovendien las ik in haar eerdere bericht nergens dat juist het werk haar te zwaar valt, ik vraag me echt af waar je dat vandaan haalt.
Alle reacties Link kopieren Quote
EHV1981 schreef:
08-02-2023 09:50
Het klinkt alsof de baan voor jou te hoog gegrepen is in combinatie met je privé verplichtingen. Dat is geen schande, niet iedereen is in staat om alle ballen in de lucht te houden.
wat een ongelofelijk denigrerende posting, het schouderklopje met geeft niet hoor, ontbreekt nog
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Alle reacties Link kopieren Quote
gizz schreef:
08-02-2023 11:25
Nee, maar dat heb ik sinds ik kinderen kreeg eigenlijk nooit meer echt gedaan. Ongeacht hoe laat ik ga slapen, om twee/drie uur ben ik klaar wakker, ik moet dan van mezelf wel in bed blijven, zonder telefoon etc, gewoon wat rusten, ik luister dan vaak naar rustige meditatiemuziek en dat werkt wel ontspannend. Soms val ik dan nog even in hele lichte slaap. De slaap die ik aan begin van de nacht heb, is heel vast en diep.
Bespreek dit eens met je huisarts. Er bestaat zoiets als ´doorslaap´medicatie.
Gebrek aan slaap hakt enorm in op je veerkracht.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven