Werk & Studie
alle pijlers
Verveling door parttime werk
vrijdag 16 maart 2018 18:10
Na maanden thuis te hebben gezeten, sinds kort eindelijk een baan gevonden voor 24 uur per week! Lekker bezig dus en voldaan thuiskomen. Alleen nu heb ik een probleem: er blijven per week nog zo'n 3-4 'vrije' dagen over. Dus op dagen dat ik niet moet werken verveel ik mij kapot, net als tijdens het werk zoeken eerder. Boodschappen doen en huishouden kost een paar uurtjes per week, ik heb niet echte hobby's, geen relatie, geen kinderen. weinig sociale contacten... Luxeprobleem? Ik lees veel maar dat is ook maar stil en een goed boek doet de tijd sneller gaan, maar toch. Hoe kan ik het contrast verkleinen tussen werkdagen en niet-werkdagen? Meer uren werken is (voorlopig) niet mogelijk.
vrijdag 23 maart 2018 22:00
Als werk vinden zo lastig voor je is met je diplomaatje en dat je nu een baan doet 'onder je niveau' zegt natuurlijk iets over jou als persoon. Pas wanneer je dit in gaat zien en daarmee aan de slag gaat kun je je naar je 'droombaan' opwerken. En nee, die krijg je niet door alleen een papiertje maar wel door de goede combinatie van papieren(hardskills) en jij als persoon(softskills). Op dit moment kan ik me niet voorstellen dat jij een goede indruk op mij zou maken tijdens een sollicitatiegesprek.lola712 schreef: ↑23-03-2018 21:47Nu heb ik een baan en een doel. Het alternatief is: thuis zitten en dat wil ik niet. En ik weet hoe lastig het is om daadwerkelijk een baan te vinden, ik sluit niet uit dat het weer maanden gaat duren voordat ik onder de pannen ben. Ze hebben nu veel zieken dus daarom werk ik er, anders zouden ze gewoon voor een 17-jarige gaan. Dus dan nu maar even een ritme opbouwen zolang ik er werk. Uitzendwerk wat ik voorheen had was ook niet echt een goede kom ik nu achter: daar werd ik betaald om de hele tijd aanwezig te zijn (letterlijk en figuurlijk) en was ik vaak uren doelloos en dat vond iedereen wel best en dat is heel lekker verdienen maar je hebt dan echt het idee dat je niks gedaan hebt op een dag. Nu heb ik een duidelijke taak en is niksen er niet bij. Ik moet werk zelf maken, zien liggen en oppakken. Het is nóóit af en als ik het niet doe is het direct zichtbaar de volgende dag.
vrijdag 23 maart 2018 22:07
Verklaar je laatste zin. Op mijn cv staan geen gaten. Je kan je hooguit afvragen (wat collega's dus ook doen) waarom ik bij een heel ander baantje terecht kom na mijn studie (wat deels dus is omdat ik in mijn eigen sector geen werk kan vinden) en of ik dat niet kon bedenken vóór ik aan mijn studie begon. Wat zou je graag in een persoon willen zien? Ik neem nu banen aan onder mijn niveau dus wil werken.Koffielepel schreef: ↑23-03-2018 22:00Als werk vinden zo lastig voor je is met je diplomaatje en dat je nu een baan doet 'onder je niveau' zegt natuurlijk iets over jou als persoon. Pas wanneer je dit in gaat zien en daarmee aan de slag gaat kun je je naar je 'droombaan' opwerken. En nee, die krijg je niet door alleen een papiertje maar wel door de goede combinatie van papieren(hardskills) en jij als persoon(softskills). Op dit moment kan ik me niet voorstellen dat jij een goede indruk op mij zou maken tijdens een sollicitatiegesprek.
vrijdag 23 maart 2018 22:16
Op dit moment kom je over als lui, ondankbaar en arrogant. Blijkbaar is dit baantje precies op jouw niveau anders hadden ze je niet aangenomen, denk hier maar even over na. Ik heb tijdens mijn studie in een winkel gewerkt en daar heb ik ontzettend veel geleerd over kleding maar ook over mensen. En weet je wat, die kennis helpt mij nog dagelijks in mijn baan die (zoals jij zou zeggen) wél op niveau is en niks met kleding of sales te maken heeft.lola712 schreef: ↑23-03-2018 22:07Verklaar je laatste zin. Op mijn cv staan geen gaten. Je kan je hooguit afvragen (wat collega's dus ook doen) waarom ik bij een heel ander baantje terecht kom na mijn studie (wat deels dus is omdat ik in mijn eigen sector geen werk kan vinden) en of ik dat niet kon bedenken vóór ik aan mijn studie begon. Wat zou je graag in een persoon willen zien? Ik neem nu banen aan onder mijn niveau dus wil werken.
zaterdag 24 maart 2018 01:02
En als jij die baan als postbezorger, receptioniste of office-medewerker had aangenomen (of enthousiasme had uitgestraald bij de sollicitaties), had je dit gevoel al maanden eerder gehad. Maar toen waren die banen te min voor je.lola712 schreef: ↑23-03-2018 21:47Nu heb ik een baan en een doel. Het alternatief is: thuis zitten en dat wil ik niet. En ik weet hoe lastig het is om daadwerkelijk een baan te vinden, ik sluit niet uit dat het weer maanden gaat duren voordat ik onder de pannen ben. Ze hebben nu veel zieken dus daarom werk ik er, anders zouden ze gewoon voor een 17-jarige gaan. Dus dan nu maar even een ritme opbouwen zolang ik er werk. Uitzendwerk wat ik voorheen had was ook niet echt een goede kom ik nu achter: daar werd ik betaald om de hele tijd aanwezig te zijn (letterlijk en figuurlijk) en was ik vaak uren doelloos en dat vond iedereen wel best en dat is heel lekker verdienen maar je hebt dan echt het idee dat je niks gedaan hebt op een dag. Nu heb ik een duidelijke taak en is niksen er niet bij. Ik moet werk zelf maken, zien liggen en oppakken. Het is nóóit af en als ik het niet doe is het direct zichtbaar de volgende dag.
Dus waar komt deze omslag vandaan? Want je papagaait nog steeds na wat forummers al maanden zeggen.
O, en waarom jij niet aangenomen zou worden met je huidige instelling (ik doe ook vaak sollicitatiegesprekken): je straalt negativiteit uit, je kijkt neer op je huidige baan en je collega's, je voelt je beter dan je collega's, je wil niet gecontroleerd worden en je doet niets om je kennis, kunde en vaardigheden op peil te houden.
zondag 25 maart 2018 10:27
Deels misschien, maar de verschillen zijn groot. Tijdens werkdag hele dag contact met klanten en collega's en zodra ik thuiskom is het muisstil en doe ik de rest van de avond niks omdat ik geen plannen heb. Dat voelt zo eenzaam, alsof ik alleen op het werk een doel heb. Tijd kan je altijd wel vullen met wassen en boodschappen doen verder. Komend weekend Pasen dan zijn de dagen al wat gevulder.Tijdschriftenverslindster schreef: ↑25-03-2018 01:21(Nu nog) alleen je OP gelezen. Volgens mij maak je een denkfout. De oorzaak voor verveling ligt niet bij je parttimebaan. De oorzaak van verveling ligt bij jezelf.
zondag 25 maart 2018 10:40
Dan ligt dat toch bij jezelf? Je kunt toch dingen ondernemen als je je verveelt. Afspreken met vrienden, familie o.i.d?lola712 schreef: ↑25-03-2018 10:27Deels misschien, maar de verschillen zijn groot. Tijdens werkdag hele dag contact met klanten en collega's en zodra ik thuiskom is het muisstil en doe ik de rest van de avond niks omdat ik geen plannen heb. Dat voelt zo eenzaam, alsof ik alleen op het webrk een doel heb. Tijd kan je altijd wel vullen met wassen en boodschappen doen verder. Komend weekend Pasen dan zijn de dagen al wat gevulder.
zondag 25 maart 2018 11:44
zondag 25 maart 2018 11:57
Maar Lola, nogmaals, waarom ga je in die tijd dat je je verveelt geen cursus oid doen waarmee je je kansen op een baan in je eigen vakgebied vergroot? Of vrijwilligerswerk in die richting? Lekker je eigen geld verdienen in de winkel en ondertussen werken aan een toekomstdroom. Dat moet toch voldoening geven?
zondag 25 maart 2018 12:08
Als dit werkelijk het probleem is (wat ik niet geloof, maar goed), dan had je dit probleem ook gehad bij fulltime werk. En zelfs bij 'een baan op niveau'. En dan hoort dit topic ook op een andere pijler te staan, namelijk psyche.lola712 schreef: ↑25-03-2018 10:27Deels misschien, maar de verschillen zijn groot. Tijdens werkdag hele dag contact met klanten en collega's en zodra ik thuiskom is het muisstil en doe ik de rest van de avond niks omdat ik geen plannen heb. Dat voelt zo eenzaam, alsof ik alleen op het werk een doel heb. Tijd kan je altijd wel vullen met wassen en boodschappen doen verder. Komend weekend Pasen dan zijn de dagen al wat gevulder.
Wat is er trouwens gebeurd met jouw sociale kring die zo neerkeek op normaal en eerlijk werk en liever had dat jij in de bijstand zat dan post liep?
zondag 25 maart 2018 14:24
Omdat ik niet weet welke interesse ik heb. En mijn baan is flexibel, ik heb elke week een ander rooster en andere tijden, dat maakt dingen plannen ook best lastig.anitavansjonnie schreef: ↑25-03-2018 11:57Maar Lola, nogmaals, waarom ga je in die tijd dat je je verveelt geen cursus oid doen waarmee je je kansen op een baan in je eigen vakgebied vergroot? Of vrijwilligerswerk in die richting? Lekker je eigen geld verdienen in de winkel en ondertussen werken aan een toekomstdroom. Dat moet toch voldoening geven?
zondag 25 maart 2018 14:27
Dat niet, maar het feit dat ze aardig zijn is niet meteen genoeg voor een klik. Andere levensfases als relatie, samenwonen en kinderen maakt al dat je minder gemeen hebt en over sommige dingen niet makkelijk meepraat. Ik merk dat voor die mensen werk onderdeel is van hun leven, voor mij is het op dit moment mijn leven want op de dagen dat ik niet werk voer ik dus geen zak uit en kom ik bijna niemand tegen. Ook dat maakt het lastig als ze vragen hoe mijn weekend was zodat je altijd in algemeenheden blijft praten.Celaena_Aelin schreef: ↑25-03-2018 12:28Werk had ALLE problemen moeten oplossen. Dat doet het niet, en dat is dus de schuld van werk/collega's.
zondag 25 maart 2018 16:22
Ik heb een tijd via een uitzendbureau gewerkt en dat was op oproepbasis. Maar heb gewoon startdatum-heden op mijn CV staan, wat feitelijk ook klopt, hoe vaak ik heb gewerkt is niet relevant. Straks misschien nog mijn nieuwe baan vermelden. Niet liegen maar creatief omgaan met je cv. En jaren bijstand is ook overdreven. Ruim 1,5 jaar thuis waarvan exact 1 jaar bijstand maar doordat ik heb gewerkt ontving ik soms ook minder of niets, dus qua kosten valt het allemaal nog wel mee.
zondag 25 maart 2018 17:42
Het is nog steeds niet het probleem van je collega's dat jij geen hobby's hebt.lola712 schreef: ↑25-03-2018 14:27Dat niet, maar het feit dat ze aardig zijn is niet meteen genoeg voor een klik. Andere levensfases als relatie, samenwonen en kinderen maakt al dat je minder gemeen hebt en over sommige dingen niet makkelijk meepraat. Ik merk dat voor die mensen werk onderdeel is van hun leven, voor mij is het op dit moment mijn leven want op de dagen dat ik niet werk voer ik dus geen zak uit en kom ik bijna niemand tegen. Ook dat maakt het lastig als ze vragen hoe mijn weekend was zodat je altijd in algemeenheden blijft praten.
Nogmaals: wat is er met jouw 'sociale kring' gebeurd die liever had dat jij bijstand ontving dan 'een lage baan' aan te nemen?
zondag 25 maart 2018 17:46
Ga naar de sportschool, start een leesclub of voeg je bij een, zoek een hobby uit en sluit je bij een bijbehorende Facebook-pagina aan. Ga daten, voor mijn part.
Of ga in therapie. Leer je misschien eindelijk om de oorzaak van je probleem niet bij een ander neer te leggen.
zondag 25 maart 2018 18:45
Dan 'moet' ze iets, en haar hbo-papiertje is zoveel waard dat dit toch helemaal niet nodig zou zijn. Lees het werklozen-topic door, dan weet je genoeganitavansjonnie schreef: ↑25-03-2018 11:59Ik zie dat meer mensen dit geopperd hebben. Reageer daar eens op. Wat weerhoudt je?
Valhalla! Where the brave may live Forever!
zondag 25 maart 2018 18:57
Je bent vast wel elk weekend vrij of savonds?
Heb je tinder/Lexa? Nee?, hoppa, nieuwe hobby nr 1: daten
Werk je s avonds? Nee? Hoppa, elke donderdagavond voedselpakketten inpakken bij de voedselbank.
Flexibele vrij uren over? Kijk eens op Coursera, kun je je brein aan t werk zetten én je kennis vergroten.
Bevalt iets je na voldoende tijd proberen niet, dan pak je iets anders op.
Zo moeilijk is t allemaal niet. Bégin gewoon ergens, t komt je echt niet aanwaaien.
Heb je tinder/Lexa? Nee?, hoppa, nieuwe hobby nr 1: daten
Werk je s avonds? Nee? Hoppa, elke donderdagavond voedselpakketten inpakken bij de voedselbank.
Flexibele vrij uren over? Kijk eens op Coursera, kun je je brein aan t werk zetten én je kennis vergroten.
Bevalt iets je na voldoende tijd proberen niet, dan pak je iets anders op.
Zo moeilijk is t allemaal niet. Bégin gewoon ergens, t komt je echt niet aanwaaien.
zondag 25 maart 2018 20:54
Daarmee bevestig je dat de oorzaak van de verveling bij jezelf ligt.lola712 schreef: ↑25-03-2018 10:27Deels misschien, maar de verschillen zijn groot. Tijdens werkdag hele dag contact met klanten en collega's en zodra ik thuiskom is het muisstil en doe ik de rest van de avond niks omdat ik geen plannen heb. Dat voelt zo eenzaam, alsof ik alleen op het werk een doel heb. Tijd kan je altijd wel vullen met wassen en boodschappen doen verder. Komend weekend Pasen dan zijn de dagen al wat gevulder.
Als jij het verschil als te groot en je vrije tijd als doelloos ervaart, ligt daar voor jou een uitdaging om invulling aan je vrije tijd te geven zodat je je niet verveelt, een doel hebt etc.
Anderen (collega's, familie en vrienden) zijn niet verantwoordelijk voor jouw vrijetijdsinvulling en zeker geen doel'of middel om jou maar bezig te houden. Die indruk krijg ik nu nl. Je kunt je omgeving niet verantwoordelijk voor jouw leven en daginvulling maken.
anoniem_272211 wijzigde dit bericht op 26-03-2018 07:28
15.30% gewijzigd
zondag 25 maart 2018 21:47
Dan zoek je uit waar je interesses liggen. Dat lijkt me basis zelfkennis. Begin iets en kijk of het je bevalt. Of doe een of andere beroepskeuzetest om te kijken welke beroepen je leuk lijken en zoek een hobby die daarbij in de buurt komt. Het is allemaal zo moeilijk niet, maar het vraagt wel om een eerste stap. Die moet JIJ zetten, een ander kan dat niet voor je.
zondag 25 maart 2018 22:27
Nee daar heb je gelijk in maar als iedereen morgenvroeg de dag start met wat ze afgelopen dagen hebben gedaan kan ik nooit echt meepraten omdat ze geen hoogte van me kunnen krijgen. Naast dat je je werk goed doet willen ze ook zien dat je een sociale collega bent en ik kom juist om te werken omdat er sociaal verder niet zoveel uit te halen valt. En het koetjes en kalfjes ben ik ook niet zo'n voorstander van, dan houd je elkaar voor de gek om maar te praten te hebben zonder oprechte interesse.Tijdschriftenverslindster schreef: ↑25-03-2018 20:54Daarmee bevestig je dat de oorzaak van de verveling bij jezelf ligt.
Als jij het verschil als te groot en je vrije tijd als doelloos ervaart, ligt daar voor jou een uitdaging om invulling aan je vrije tijd te geven zodat je je niet verveelt, een doel hebt etc.
Anderen (collega's, familie en vrienden) zijn niet verantwoordelijk voor jouw vrijetijdsinvulling en zeker geen doel om jou maar bezig te houden. Die indruk krijg ik nu nl. Je kunt je omgeving niet verantwoordelijk voor jouw leven en daginvulling maken.
Ja ik ben niet makkelijk en weet op meerdere vlakken niet echt wat ik wil. Het is fijn dat ik nu een baan, doel en dagbesteding heb ondanks dat het misschien niet mijn droombaan is of iets waar ik het beste tot mijn recht kom. Maar het brengt mij ook juist in allerlei situaties zoals een sociale collega moeten zijn en dat andere mensen mij leuk vinden.
