Werk & Studie alle pijlers

Waarom deze 'droombaan' geen droombaan is.

24-01-2022 14:14 143 berichten
Alle reacties Link kopieren
N.a.v. een ander topic (klik).

Ik merkte dat de sector waar ik in werk (kunst/museum/creatief) vaak werd genoemd. En ondanks dat ik echt helemaal op mijn plek zit en de sector echt bij mij past, zitten er ook een hele hoop nadelen aan.

- Je verdiend geen kloot
- Iedereen denkt dat het 'hobby' is en je gratis een geboortekaartje / portret / logo / wat dan ook kan maken 'om niet'.
- Suppoosten zijn vaak 60+ers en vrijwilligers. De hele dag op zaal zitten is echt godsgruwelijk saai. Je bent meer een soort assistent van de beveiliger.
- Veel mensen vinden het 'onzin' en willen je graag vertellen dat 175 miljoen voor een schilderij écht krankzinnig is.
- "Een aap kan dat ook" is ook een veelgehoorde opmerking
- Uiteindelijk is het ook gewoon een kantoorbaan en Hizkia Van Kralingen komt niet dagelijks voorrijden.

Dus: ben jij archeoloog, schrijver, glazenier, criminoloog of heb je een andere droombaan? Vertel hier waarom jouw droombaan ook maar gewoon een baan is :)
Alle reacties Link kopieren
Phloxx, ik wilde als kind dierenarts worden (zoals zovelen), als ik jouw verhaal zo lees, was dit niets voor mij geweest. Ik doe vrijwilligerswerk ih buitenland voor een stichting voor honden. Wat ik daar af en toe tegenkom is ook om te huilen.
Cum non tum age
Alle reacties Link kopieren
Horcrux schreef:
24-01-2022 16:18
Ja ik vind die 50 euro per jaar ook een schijntje. Je hebt het er zo uit vergeleken met boeken kopen.
Alleen boeken is zelfs maar 12,50 pj, ze hebben nu een budgetabo. Voor 50 krijg je ook nog ebooks en luisterboeken via de Online bieb. Een koopje inderdaad! Je kunt trouwens ook heel veel tijdschriften gratis lezen en lenen. En de krant, kranten zijn ook duur!
Overigens zou ik biebmedewerker vroeger wel, maar nu idd absoluut geen droombaan meer vinden. Om alles wat genoemd werd.
Dierenarts is sowieso niks voor mij, maar het is idd wel heel erg verschrikkelijk wat ik hier lees. Noot bij stil gestaan dat het zo erg is. Zelfs als het vet betaald zou worden lijkt het me niet iets waar je blij van wordt.
.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben afgestudeerd als illustrator en heb dat een tijd gedaan. Gekozen voor de studie omdat ik graag tekende en schilderde (duh), maar uiteindelijk is de realiteit van illustrator/vormgever heel anders. Waarom ik ermee gestopt ben:

- Er was vooral vraag naar digitale illustraties, en ik vond digitaal werken minder leuk. Bovendien gaan de ontwikkelingen op dat vlak heel snel en moet je steeds mee zijn (en nieuwe investeringen doen).
- Heel veel opdrachten vond ik niet interessant om te doen (qua onderwerp, gevraagde techniek etc)
- Je krijgt heel weinig betaald voor het werk dat je doet, want geen enkele opdrachtgever heeft een fatsoenlijk budget.
- Vaak betalen opdrachtgevers ook veel te laat en moet je herinneringen sturen.
- Al met al heel weinig financiële zekerheid.
- Je bent eigenlijk zelfstandig ondernemer en dat betekent veel boekhouding.
- Je bent veel tijd kwijt aan je werk promoten op social media e.d. (en ik haatte dat!)
- Er is heel veel, heel goede, concurrentie.
- Je moet sterk in je schoenen staan qua afwijzingen.
- Ik vond het te eenzaam.
- Dat wat ik leuk vond om te doen voelde opeens als werk.

Ik ken natuurlijk veel oud-studenten die wel heel succesvol zijn geworden, maar die vinden alle bovenstaande punten juist heel leuk. Het paste gewoon niet bij mij, en vind het heel fijn dat ik nu een leuke vaste baan heb en het gewoon weer als hobby kan hebben. Tekenen en schilderen geeft me nu weer de voldoening die het me gaf als kind, en af toe doe ik nog wel eens iets voor iemand als ik het leuk vind. Misschien dat ik het in de toekomst weer wat meer ga oppakken.


Ik heb trouwens ook in een museum gewerkt (zaalwerk, ticketverkoop en museumwinkel) en dat vond ik ook echt ongelooflijk saai! Gelukkig was het maar voor een paar maanden. Nu was dat museum van de gemeente en werkte ik dus eigenlijk voor de overheid, en dat hielp ook niet echt mee voor de efficiëntie op de werkvloer :rrr:
Alle reacties Link kopieren
Phloxx schreef:
24-01-2022 15:02
Ik ben recentelijk gestopt met mijn baan als dierenarts. ….
- Met stip op 1: mensen die niet kunnen/willen betalen. Wel 100 dieren hebben, maar niet de benodigde zorg kunnen bieden. Het is simpelweg een vorm van dierenmishandeling die je dagelijks ziet, en mensen realiseren het zich niet eens.
- Mensen die de ernst van een situatie niet inzien. Die bijvoorbeeld met een dier met een rot gebit (ongelofelijk pijnlijk!) komen en dan er niks aan willen doen, 'want hij eet nog'….
Dit lijkt me zoooooo moeilijk. Je kiest voor het beroep vanuit dieren liefde. Maar het komt er op neer dat je voornamelijk dierenleed ziet. Verschrikkelijk! En helaas hoor je het van zo veel dierenartsen.

Ik las ook dat in de UK het zelfmoord percentage onder dierenartsen ontzettend hoog is.

Wat ik op straat zie vind ik al lastig af en toe te accepteren. Kan je na gaan als iemand dan eindelijk naar de dierenarts gaat.
Alle reacties Link kopieren
Wat erg om te lezen Phloxx.... En dan nog te bedenken dat er dan ook nog een groep mensen is dat 'uit principe' niet naar de dierenarts gaat.
:cry: Ik wist het al wel een beetje, maar het is toch erg verdrietig om te lezen.
Mijn ouders hebben destijds €800 uitgegeven aan een onderzoek voor onze kat en ik ben toen echt geschrokken van de reacties uit de omgeving ("je kunt voor veel minder geld toch een nieuwe kat kopen?"). Uiteindelijk heeft Poes het niet gehaald, helaas.

En dan even ontopic... Ik werk als onderzoeker, dat is uiteindelijk (voor mij) ook gewoon een kantoorbaan.
Alle reacties Link kopieren
Zelf heb ik een aantal beroepen van mijn droom beroepen uitgeoefend. Alles heeft uiteraard wel wat, maar het zijn ook droom beroepen omdat het niet altijd realistisch is om ze uit te oefenen en er voldoende geld mee te verdienen en nog lol in te hebben.

Ik heb een aantal jaar als kunstenaar gewerkt. En waar je voor mensen werkt, komt gezeik.
- Uiteraard verwachten veel mensen dat je met action materiaal binnen een uurtje een gelijkend portret neerzet
- het is ook een hobby dus het is helemaal geweldig als je er 10€ voor krijgt of nog beter je doet het voor de lol dus waarom gun je hun dat niet.
- Halverwege willen mensen het toch soms anders, en dat voor dezelfde prijs terwijl het veel meer tijd kost.
- in het begin al geleerd altijd een aanbetaling te vragen anders verdwijnen mensen gewoon, dito voor altijd een foto van lage kwaliteit te sturen anders gebruiken ze die ipv het portret te betalen

Natuurlijk ook veel leuke klanten, opdrachten en vrijheid.
orbifolia wijzigde dit bericht op 24-01-2022 17:31
0.26% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
botanietje schreef:
24-01-2022 14:54
Ik weet niet in welk genre je schrijft, maar merk je ook veel druk om 'jezelf' en je werk te verkopen, bijvoorbeeld op Social Media? Ik zie dat bij een aantal (fictie-)auteurs in mijn omgeving vrij sterk en dat lijkt me helemaal niet leuk.
Ik schrijf nog maar weinig en doe met name (eind)redactie en wat vertaalwerk, maar inderdaad, schrijvers moeten zich continu zelf verkopen en daar gaat heel wat tijd in zitten. En dat moet je als zelfverkozen kluizenaar ook maar kunnen. Verder is het ook financieel helemaal niet aantrekkelijk om (fictie) te schrijven, mede door dat soort extraatjes die van je verwacht worden.
Kinderboekenschrijvers kunnen zichzelf steeds moeilijker bedruipen, mede omdat als een bibliotheek een filiaal in een school opent – wat steeds vaker gebeurt – er geen leengeld meer betaald hoeft te worden. En dan heb je nog de mensen die helemaal verontwaardigd zijn als je ze geen gratis boeken wil geven voor in hun ruilbibliotheek – want het is toch enorm belangrijk dat er gelezen wordt? (Vergelijkbaar met het exposure-verhaal dat zo'n beetje alle creatieven regelmatig te horen krijgen.)

makreel schreef:
24-01-2022 15:22
DIT!

Plus ik werk vanuit huis en heb mijn eigen planning, dus kan ik altijd wel even met oma langs de apotheek, boodschappen halen voor zieke buur, de auto uitlenen, een maaltijd koken, hapjes maken voor een feestje op school, helpen met klussen... Want ik ben toch eigen baas?
Herkenbaar. Als thuiswerker heb ik weleens weken gehad dat ik vijftig, zestig uur maakte, maar pas als ik op kantoor moest zijn voor m'n suffe bijbaantje om rond te kunnen komen, was ik aan het werk. Een vriend van mij heeft juist omdat zijn vader freelancer was besloten dat hij nooit voor zichzelf zou beginnen: mensen hebben het altijd over de vrijheid, maar zijn vader was juist àltijd aan het werk om nieuwe opdrachten binnen te halen, dus hij zag dat als enorm onvrij en heeft altijd voor een baas gewerkt.
dg2015 wijzigde dit bericht op 24-01-2022 17:33
0.02% gewijzigd
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
Alle reacties Link kopieren
Museum suppoost is trouwens de baan die ik altijd noem als gevraagd wordt wat je het allerergste werk lijkt. Wat zal de dag dan lang duren!
.
Alle reacties Link kopieren
impala schreef:
24-01-2022 17:31
Museum suppoost is trouwens de baan die ik altijd noem als gevraagd wordt wat je het allerergste werk lijkt. Wat zal de dag dan lang duren!
Ik had wel vaak mijn e-reader mee op rustige dagen en heb heel wat boeken gelezen onder werktijd :mrgreen:
Alle reacties Link kopieren
DG2015 schreef:
24-01-2022 17:31
Herkenbaar. Als thuiswerker heb ik weleens weken gehad dat ik vijftig, zestig uur maakte, maar pas als ik op kantoor moest zijn voor m'n suffe bijbaantje om rond te kunnen komen, was ik aan het werk. Een vriend van mij heeft juist omdat zijn vader freelancer was besloten dat hij nooit voor zichzelf zou beginnen: mensen hebben het altijd over de vrijheid, maar zijn vader was juist àltijd aan het werk om nieuwe opdrachten binnen te halen, dus hij zag dat als enorm onvrij en heeft altijd voor een baas gewerkt.
Ik jaren geleden een baantje erbij, elke dinsdag. Dus hoorde ik van collega's op dinsdagmiddag: nou, prettig weekend Makreel, ga je nog wat leuks doen? In het begin legde ik braaf uit dat ik gewoon aan het werk was op die dagen voor mijn eigen bedrijf, maar dat bleef niet hangen. Dus ik zei: beetje Oprah kijken, uitslapen, yoga, je kent het wel, tot volgende week weer! Tja.
Wat eten we vanavond?
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat zodra je eenmaal je draai hebt gevonden in een droombaan, dat het ook gewoon werk is en heb je ook altijd te maken met minder leuke zaken.

Ik heb wat vrienden in de creatieve sector en effectief werken zij gemiddeld misschien maar een uur per dag aan het creatieve deel. De rest van de tijd is administratie, standaard klussen, etc.
Alle reacties Link kopieren
Ik zie inderdaad heel veel schrijnende gevallen. Ook waar dat helemaal niet hoeft. Dat vind ik heel erg moeilijk. Ik kan er niet (meer) goed (genoeg) mee omgaan.
Een dier is geen verplichting, maar een keuze. En dan heb je wel een wettelijke zorgplicht.

Ik heb een eigen bedrijf Zenga, ik wil niet te veel zeggen, maar het heeft te maken met het voortplantingsseizoen. Dat breid ik nu uit, ik zie alleen maar vrolijke mensen, en doordat ik zelf mijn klanten kies werk ik alleen met zeer gemotiveerde en betrokken mensen.
Misschien ga ik ooit weer aan de slag, 1 dag per week, als DA in het asiel ofzo. Daar worden de dieren goed verzorgd, als daar verdrietige gevallen binnenkomen mag ik er tenminste iets mee/voor doen.
Definitief afstand nemen van het beroep vind ik heel moeilijk, ik heb als kind altijd al dit gewild en hard gewerkt voor mijn diploma, bovendien ben ik DA in hart en nieren, en dat is dan opeens heel erg in een zwart gat vallen.
phloxx wijzigde dit bericht op 24-01-2022 18:15
15.21% gewijzigd
-
Alle reacties Link kopieren
ninika schreef:
24-01-2022 17:38
Ik had wel vaak mijn e-reader mee op rustige dagen en heb heel wat boeken gelezen onder werktijd :mrgreen:
Ik zie nooit een suppoost lezen. Of snel een boek wegstoppen als ik als enige een zaal binnenkom. Maar ik ben wel benieuwd, dit werk door je vast geen 8 uur achter elkaar? Dat houdt toch niemand vol?
Als bewaker voor de ingang van een pand of winkel staan lijkt me trouwens net zoiets. Sta je dan te staan...
.
Alle reacties Link kopieren
Phloxx, wat jammer dat het zo gaat. Ik heb in een ver verleden een paar maanden voor een dierenarts met twee praktijken gewerkt als assistente. Na krap een week inwerken moest ik - net 19 jaar oud en in een tussenjaar - álles doen, van kas opmaken tot operaties assisteren tot boekhouden en bestellingen, tot baliewerk en contacten met klanten en leveranciers, echt alles. Dat ging natuurlijk niet en bovendien was mijn baas een ongelooflijke hork. Maar in die paar maanden heb ik wel diep respect gekregen voor het werk dat dierenartsen doen. Ga er maar aan staan, de juiste diagnose vinden bij een dier dat zelf niet kan praten. Meestal lukte dat gewoon, ongelooflijk knap. Ik heb daar helaas ook wel misstanden meegemaakt.
Mensen hebben er een romantisch beeld van. Ik liep een keer met een blikje voer door de wachtkamer naar de opnameruimte, omdat er bij hoge uitzondering twee katten wat langer verbleven (stokoude katten, waarvan eentje met diabetes en de eigenaresse lag in het ziekenhuis, vandaar). Mensen in de wachtkamer: 'wat een leuk werk heb jij, fijn dieren verzorgen.'
Mijn baas verdiende overigens als de praktijkeigenaar wel goed hoor. De assistentes echter niet en de dierenarts die bij hem in loondienst was, hield netto minder over dan een vriendin van mij van 20 die in ploegendiensten in een soepfabriek werkte.

Ik hoop ontzettend dat je zoals je hierboven nog schrijft wel op enig moment, op enige manier zult terugkeren in je vak. De dieren hebben je heel hard nodig. Maar ik kan me zo goed voorstellen dat je wakker ligt van de vele misstanden. Zo verschrikkelijk, hoe sommige mensen met dieren omgaan.
yella78 wijzigde dit bericht op 24-01-2022 18:18
9.95% gewijzigd
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
DG2015 schreef:
24-01-2022 17:31

Een vriend van mij heeft juist omdat zijn vader freelancer was besloten dat hij nooit voor zichzelf zou beginnen: mensen hebben het altijd over de vrijheid, maar zijn vader was juist àltijd aan het werk om nieuwe opdrachten binnen te halen, dus hij zag dat als enorm onvrij en heeft altijd voor een baas gewerkt.
Heel herkenbaar. Mijn ouders hadden een onderneming. En daarom wil ik dat zelf per se niet. Hoeveel het financieel ook kan opleveren.
Ik ken geen mensen die langere dagen maken en minder vrij kunnen/willen nemen dan zelfstandigen en ondernemers. Je denkt dat je vrijheid hebt, maar in feite moet je 24/7 klaar staan en bepalen anderen evengoed jouw agenda.

Ik doe nu wel eens wat kort durende freelance klusjes, maar dat is echt voor erbij. En ik kan ook makkelijk nee zeggen als ik even geen zin heb, zonder dat dat gevolgen heeft.
impala wijzigde dit bericht op 24-01-2022 18:22
11.99% gewijzigd
.
Alle reacties Link kopieren
MockTurtle schreef:
24-01-2022 14:46
Ik werk bij een bibliotheek. We zijn, zeker nu, vooral een veredelde klantenservice van de Rijksoverheid. We moeten dansen naar de pijpen van onze geldschieter, de gemeente. Wat logisch is, maar maakt het werken niet altijd leuk. Boeken krijgen een steeds minder grote plek binnen de bibliotheek. We moeten steeds meer activiteiten organiseren voor een bepaalde doelgroep (senioren, laaggeletterden enz.) Een lezing mag vooral niet meer alleen leuk zijn, maar moet voldoen aan minimaal 1 maatschappelijke peiler.

Voordat ik hier begon, was werken bij een bibliotheek voor mij toch wel een droombaan. Lekker met je neus tussen de boeken en het maatschappelijke belang dienen. Ben ik wel van teruggekomen. Het werk is oke, maar ook niet meer dan dat.

Edit: en alles wat we doen, moet door de bureacratische molen. Projectvoorstellen, projectplannen, evaluaties, echt alles.
Nou ik wilde dus exact hetzelfde typen want doe hetzelfde werk.
Mensen vragen nog steeds aan mij " zeker wel lekker zo de hele dag een beetje boeken lezen " dat ik op een gemiddelde dag minstens 10.000 stappen zet en honderden boeken moet opruimen komt niet in ze op.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb geen droombaan maar wel een baan waar men nogal op neerkijkt. Ik werk nl als klantenservicemedewerkster in de transport.
Wat men denkt dat ik doe : excuustruus zijn.
Wat ik doe : (tijd) zendingen controleren en bijsturen (soms hele ritten omgooien of zendingen op het laatste moment herplannen), kwaliteitsrapporten opstellen voor grote klanten, procesverbetering vanaf het verpakken bij de klant tot de uitlevering bij de ontvanger, chauffeurs en loodspersoneel aan-/bijsturen, het eigen team verbeteren, en daarnaast mail, telefonie en administratie.
Wie men denkt dat ik ben : dom blondje
Wie ik ben : HBO-opgeleid met leidinggevende ervaring.

Daarnaast heb ik nog een nagelsalon. Wat mensen uitnodigt tot verkleinwoordjes, 'nageltjes doen bij klantjes'.
Mensen, ik heb gewoon een bedrijf, met naast technische aspecten van nagels plaatsen en behandelen, de creatieve kant en ziekteleer, gewoon zaken omvat als boekhouding, marketing, inkoopbeleid etc etc als ieder ander bedrijf dat wel voor vol wordt aangezien. Echt zo'n ergernis! Je zegt toch ook niet tegen een loodgieter dat hij lekker technisch knutselt met buisjes of tegen een bankier dat hij gezellig monopoly kan spelen met zijn klantjes?
Verder is het werk wel erg leuk.
Ik schrijf over een zeer specifiek onderwerp waarin ik al mijn hele leven geïnteresseerd ben. Zo’n vijftien jaar terug was dat bijna anoniem, maar tegenwoordig ben je een ambassadeur voor je merk, zoals ze dat zo mooi noemen. Concreet betekent het dat ik opeens ook podcasts aan elkaar moet praten over mijn expertise, op beurzen presentaties moet houden en vooral dat lezers je ‘wel weten te vinden’ als er iets niet oké is in hun beleving. En dat kan ook iets zijn waar ik totaal niks aan kan doen, bijvoorbeeld de bezorging of een prijsverhoging. Doodeng. Socials uitzetten kan niet, want is in strijd met dat ambassadeurschap.
Alle reacties Link kopieren
Stroopwafeltje1979 schreef:
24-01-2022 18:37
Ik heb geen droombaan maar wel een baan waar men nogal op neerkijkt. Ik werk nl als klantenservicemedewerkster in de transport.
Wat men denkt dat ik doe : excuustruus zijn.
Wat ik doe : (tijd) zendingen controleren en bijsturen (soms hele ritten omgooien of zendingen op het laatste moment herplannen), kwaliteitsrapporten opstellen voor grote klanten, procesverbetering vanaf het verpakken bij de klant tot de uitlevering bij de ontvanger, chauffeurs en loodspersoneel aan-/bijsturen, het eigen team verbeteren, en daarnaast mail, telefonie en administratie.
Wie men denkt dat ik ben : dom blondje
Wie ik ben : HBO-opgeleid met leidinggevende ervaring.
Ik vind klantenservicemedewerker een van de mentaal zwaardere beroepen. Het klinkt of je meer afwisseling in je werkzaamheden hebt. Maar vaak is het hele dagen aan de telefoon met vaak niet al te gezellige klanten. Ook nog met tijdslimieten en beperkte mogelijkheden tot oplossen. Ik vind het knap als mensen dat kunnen volhouden.
Alle reacties Link kopieren
impala schreef:
24-01-2022 18:12
Ik zie nooit een suppoost lezen. Of snel een boek wegstoppen als ik als enige een zaal binnenkom. Maar ik ben wel benieuwd, dit werk door je vast geen 8 uur achter elkaar? Dat houdt toch niemand vol?
Als bewaker voor de ingang van een pand of winkel staan lijkt me trouwens net zoiets. Sta je dan te staan...
Het was vaak een dagdeel in de zaal en een dagdeel aan de balie. Inderdaad heel saai voor lange termijn, maar een zomer dit werk doen was prima, omdat ik kon aangeven wanneer ik kon werken.
Alle reacties Link kopieren
Orbifolia schreef:
24-01-2022 19:18
Ik vind klantenservicemedewerker een van de mentaal zwaardere beroepen. Het klinkt of je meer afwisseling in je werkzaamheden hebt. Maar vaak is het hele dagen aan de telefoon met vaak niet al te gezellige klanten. Ook nog met tijdslimieten en beperkte mogelijkheden tot oplossen. Ik vind het knap als mensen dat kunnen volhouden.
Na 15 jaren te werken op een klantenservice voor medische apperatuur kan ik zeggen dat het zeker pittig is.
Bij ons zijn eisen ook zeker hoog en veelal personeel uit de zorg willen graag bij ons werken. Voor hun lijkt het vaak een droombaan en doen er vaak alles aan om binnen te komen.
Zijn denken veelal dat de stress in de zorg geen werking op onze firma heeft.
Helaas werken wij ten diensten voor alleen maar zorginstellingen dus ook wij hebben 24-uurs bereikbaarheid en nog meer overeenkomsten.
Ook moet je bij blijven door nieuwste ontwikkelingen en ook bijvoorbeeld wetgeving te weten en uit te voeren, dit is vaak onder werktijd maar je werk gaat ook door dus je vangt elkaars werk op en dat is bikkelen op dat soort momenten

Ieder beroep heeft voor en nadelen en ik gun iedereeen een fijne werkplek alleen soms zou het fijn zijn dat men het kan uitproberen.
Ik heb echt collega's gehad die van alle informatie, telefoontjes en geregeld wat erbij kom kijken bij ons werk huilend naar huis toe gingen omdat ze het echt als stress ervaarde.
Terwijl het mensen waren die in de zorg echt wat gewend waren maar tegen onze werkdruk niet opgewassen waren (terwijl we echt mensen in kalmte opleiden en we daar 2 jaren voor uit trekken omdat er zoveel te leren is).
Maar wel ontzettend hun best hadden gedaan om deze baan te bemachtigen.
In hun ogen, hun kennis gebruiken ter advies aan anderen in hun vakgebied maar wel lekker op kantoor met al het gemak.

Als ik op verjaardagen vertel over mijn werk lijkt iedereen het een makkie maar verkeerd advies en levering kan ontzettend verstrekkende gevolgen hebben.
Regelmatig proberen mensen ook via mij een baan te regelen maar helaas moet je naast de hersenen ook echt behulpzaam maar ook stressbestendig zijn.
Er zijn veel eisen bij ons als klantenservicemedewerker-ster terwijl mensen gewoon denken dat er alleen een script te volgen is en klaar.
Dat hebben wij dus niet (zou het wel gemakkelijker maken).

Ik vind dit een ontzettend leuk topic en ben al ontzettend veel te weten gekomen over beroepen die mij ontzettend leuk leken of soms nog steeds lijken.... :lol:
Zwijgen is geen zwakte maar een sterkte.
Alle reacties Link kopieren
Hannelore_ schreef:
24-01-2022 15:52
Maar dat een bepaalde doelgroep geen lid is van de bibliotheek zegt toch niet dat er niet meer gelezen wordt door deze doelgroep?

Ik ben zelf 35+ en ik lees heel veel maar ben geen lid van de bibliotheek. Ik heb een e-reader en koop veel boeken en heb daarnaast ook een tijdje een kobo plus abonnement gehad. Dit geldt eigenlijk voor al mijn vriendinnen en zelfs voor de doelgroep van mijn ouders.
Maar dat zeg ik dan ook niet. Die leners missen bij ons bijna volledig. Ons lenersbestand is zo door de mangel genomen 20% volwassen en 80% gratis jeugdlid. En nog los daarvan kan je niet ontkennen dat de ontlezing een keihard feit is, bijna iedere dag kan je er wel iets over lezen. Dat jij en je vriendinnen veel lezen, zegt vrij weinig over het landelijk gemiddelde. En jouw ouders zijn misschien 65+ of bijna? Dus de doelgroep die ik benoemde als lid? Dat is bij ons juist de harde kern. Want ondanks dat ons lenersbestand grotendeels uit gratis jeugdleden bestaat, zijn die ook maar heel moeilijk aan het lezen te krijgen.

En een lidmaatschap is bij ons ook rond de 50 euro per jaar. Kan je inderdaad geen boeken voor kopen. Maar de nieuwste boeken heb je dan ook niet. En als ze dan eindelijk de plank raken, zoals bijvoorbeeld De Zeven Zussen, dan staan er 500+ reserveringen op.

Maar goed, on topic, het ging namelijk om de droombaan die geen droombaan is. De bibliotheek is inderdaad drukker met randzaken dan met boeken uitlenen. En dat heeft zo zijn oorzaken. Helaas.

En Dolfje, ik sta inmiddels bijna helemaal niet meer op de vloer en ben alleen maar bezig met die randzaken… Zo jammer!

En omdat we laagdrempelig zijn en lang open, trekken we ook nog eens de meest bijzondere snuiters aan die het werken niet altijd even prettig maken.
mockturtle wijzigde dit bericht op 24-01-2022 21:14
4.38% gewijzigd
I'm not crazy. My reality is just different than yours.
Alle reacties Link kopieren
Leuke topic! Ik ben wel benieuwd naar ervaringen van beleidsmedewerkers of beleidsadviseurs bij de overheid. Dat is voor mij ook wel een droombaan en droomwerkgever.
Alle reacties Link kopieren
.
mockturtle wijzigde dit bericht op 24-01-2022 21:14
99.86% gewijzigd
I'm not crazy. My reality is just different than yours.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind sowieso dat we werk veel te veel verheerlijken met zijn allen. Zodra iets moét is het voor mij niet leuk meer.

Werk is om geld in het laatje te brengen. Hobbies en relaties geven het leven betekenis.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven