Werk & Studie alle pijlers

Wat vind jij van leidinggevende?

16-11-2019 08:57 80 berichten
Ik ga waarschijnlijk solliciteren op een functie waarbij ik leiding moet gaan geven. Een soort teamleider (van hoog opgeleide, zelfstandig werkende mensen).

En ik ben benieuwd wat jij van jouw leidinggevende vindt en waarom?

Is het een engel waar je niet zonder zou kunnen of een voor zijn functie totaal ongeschikte hork die je het leven zuur maakt?
Alle reacties Link kopieren
Ik heb veel leidinggevende gehad, maar ik kan over het algemeen zeggen dat ik liever een man heb dan een vrouw, want vrouwen als leidinggevende... Brr... ( ik ben zelf een vrouw voor de duidelijkheid)
Met mannen schiet ik over het algemeen een stuk beter op, ze zijn veel relaxter op de één of andere manier. Ik heb nu een schat van een man trouwens als LG!
Alle reacties Link kopieren
Mijn leidinggevende kan geen leiding geven. Hij heeft het wel heel druk, geen idee waarmee, maar hij zit de hele dag achter de computer. Heeft hij vakantie moet er een vervanger komen, dus het is vast belangrijk. Maar hij heeft geen flauw idee wat wij precies doen. Dat hoeft ook niet, maar het betekent wel dat hij ook niemand kan aanspreken als die iets niet goed doet.

Tijdens mijn functioneringsgesprek werd me verteld dat collega´s het misschien wat overdreven vinden dat ik af en toe een stoflapje over de vensterbanken haal, om daarna te vragen of ik niet 2x per week een paar uur wilde poetsen. Nee dus, niet als je me eerst vertelt dat het niet gewaardeerd wordt. Maf.
Vervolgens had hij wat voorbeeldjes die voor verbetering vatbaar waren. We hebben het dan over een gesprek dat plaats vond na vier maanden, voorbeeldjes waren van mijn eerste dag. Vanaf dag 2 ben ik voor de Duitse afdeling ingezet, en hij verstaat geen woord Duits. Dat is prima verder, maar mijn respect voor mijn ledinggevende zakte per gespreksonderwerp met ongeveer tien procent.
Aan het einde van het gesprek was er niets van over.

Intussen ben ik degene die de afdeling leidt. Ging helemaal vanzelf. Ik denk dat je wel snapt wat ik bedoel, in je andere topic schrijf je iets vergelijkbaars over jezelf.
Ik vind het prima zo. Opdrachtgever is helemaal blij met me, dus wat mijn directe leidinggevende vindt zal me aan mijn derriere roesten.

In dezelfde ruimte zit inmiddels nog een andere groep, met een eigen teamleidster. Die komt bij mij klagen dat ze altijd pech heeft met haar team. Recent zijn er twee hele leuke mannen bij gekomen die echt hun best doen. Maar ze worden soms afgeblaft ... Met eentje heeft ze al ruzie gehad. Het is maar goed dat ze mijn lg niet is, want ik blaf terug. Ik snap dat ze pech heeft met haar team. Had ik in haar team gezeten had ze met mij ook pech gehad.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
Ik zit ook in een team van hoogopgeleide zelfstandig werkende mensen :) en heb al een hoop leidinggevenden versleten.

Do’s
- feedback gericht geven, dus niet de groep aanspreken als slechts enkelen feedback nodig hebben
- laagdrempelig beschikbaar zijn
- je inhoudelijk enigszins verdiepen in wat je medewerkers doen
- duidelijk zijn over langetermijndoelen

Don’t
- micromanagen
- privé en werk vermengen
- in ivoren toren zitten
- onduidelijk communiceren
Alle reacties Link kopieren
Pindakaasjes schreef:
16-11-2019 10:39
Mijn werkgeefster/leidinggevende is een schat!
Echter.. dit werkt haar, en de rest van ons kleine team ook wel eens 'tegen'. Ze laat veel dingen maar gebeuren!
Onlangs nog tijdens een teamoverleg, liet te zichzelf en een andere collega flink afblaffen door een collega die het langst in dienst is, en daarmee onderdirectrice denkt te zijn.. leidinggevende liet het volledig gebeuren.. ze zei vrijwel niets.
Dit geeft ook wel een gevoel dat je meerdere, jouw leidinggevende, eigenlijk geen leiding heeft, of durft te nemen (vind ik).
Het geeft mij een wat onveilig, wankel gevoel. Weet niet goed hoe ik dit moet omschrijven.
Herkennen sommige dit?
Herkenbaar. In dit soort gevallen gaan mensen gewoon uiteindelijk iemand anders zoeken die ze vertrouwen. Er zijn mensen die heel gemakkelijk met iedereen omgaan, van de directeur tot aan de schoonmaker en van de secretaresse tot aan de stagiair. Dat zijn vaak de mensen die automatisch tussenpersoon worden. Ze zijn geen leidinggevende, maar wel leiding gevende.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
Hillegonda1 schreef:
16-11-2019 10:54
Hahaha, daar zie ik zo een cabaret scene bij. Lachen!
Ik denk dat zij het gevoel moet hebben gehad dat ze tegen een muur opliep. :-D
Ze was ook zo weer weg.
Alle reacties Link kopieren
Ik werk in een functie/rol die eigenlijk altijd direct aan de directie rapporteert (tenzij multinational, maar dat is niet mijn wereld)
Mijn vorige directeur was een micromanager, zat bij iedereen op de huid. Vond ook altijd dat iedereen het verkeerd deed want hij zou dit of dat doen. Niet verwonderlijk dat met zo’n houding het verloop de afgelopen jaren gemiddeld zo’n 70% per jaar was (!!!)

Ik werk nu voor een bedrijf waarbij ik ook direct aan de directie rapporteer. Ik krijg vrijheid om mijn werk op mijn manier te doen. Er wordt geluisterd naar mijn adviezen en ook aangegeven dat ik voor ons bedrijf de expert op dat gebied ben en ze er dus vanuit gaan dat wat ik doe ook goed is. (En daar mag ik dus ook op afgerekend worden als dat niet zo is)

Dit laatste is voor mij de manier om te werken. Maar er zullen ook mensen zijn die stijl niet aan kunnen en daardoor gaan fladderen (collega van mij is zo iemand, die moet rechtstreekse directieve taken krijgen anders komt er niks uit zijn vingers)

Er is dus niet 1 perfecte leidinggevende. Dat is zo afhankelijk per persoon.
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het belangrijk dat iemand leiding geeft en geen dictator uithangt. Ik heb in de afgelopen 2 jaar 4 leidinggevenden gehad en de eerste was wat mij betreft het beste. Uiteindelijk heb ik met allemaal aanvaringen en frustraties gehad maar met de eerste het minst. Hij stak zelf ook de handen uit de mouwen. Als iemand in het team uitviel werden taken in overleg over de andere collega's verdeeld zodat er geen grote gaten zouden vallen (ze werden niet over de schutting gegooid met het bericht "ik verwacht dat je eigen werk af is en de extra taken ook" zoals nu het geval is). Er wordt respectvol over andere collega's gepraat, weinig geroddel. Weinig gestookt. En ik vind het belangrijk dat je leidinggevende zich enigszins gelijkwaardig opstelt. Ik heb een van mijn leidinggevenden een keer tegen managers horen zeggen "dat je ze af en toe moet laten voelen wie er de baas is" nadat een collega van mij meerdere keren haar grenzen aangaf (ze was niet opgeleid of getraind voor die taak) en gedwongen werd toch die taak uit te voeren.
Alle reacties Link kopieren
Oh en wat hier ook al geschreven is. De meeste vrouwen die leidinggeven laten zich op een gegeven moment leiden door emoties. Dat kan dus niet.
Je moet dat soort dingen echt los zien.

Ik geef leiding aan een team van in totaal 10 mensen. Daar van 4 vrouwen. 2 van die vrouwen kunnen enorm in emotie reageren en me dan ook bellen (allerlei locaties) en tekeer gaan. Dat mag, maar zodra ik op locatie ben gaan we aan tafel met elkaar en bespreken we het op een normale respectvolle manier zonder emotie. Dat is echt iets dat je moet leren (en niet iedereen kan het leren)
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
Alle reacties Link kopieren
De beste leidinggevenden zijn de mensen die niet op macht belust zijn, maar bij wie het voorbij komt, waarna ze het dan maar oppakken, want iemand moet het doen. De mensen die de leiding niet willen. Niet omdat ze bang zijn dat niemand zal luisteren, maar omdat ze bang zijn dat mensen juist wel luisteren.

De eerste categorie heeft het nodig om anderen te laten voelen wie de baas is. De tweede groep is de baas zonder daar al te veel moeite voor te moeten doen.

Jammer alleen dat de baas doorgaans degene is die er wel voor geleerd heeft.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben heel blij met mijn leidinggevende.
Heel rustig persoon, kan goed luisteren en ook gericht tips geven, maar het zijn ook vaak de kleine dingen.
Mijn duo collega was bijv op vakantie, dus heb die periode overgewerkt. Ipv dat het dan als vanzelfsprekend werd ervaren kreeg ik echt een welgemeend bedankje te horen.


Hiervoor helaas pech gehad, één keer een lg gehad die je echt de grond in boorde, tot aan schreeuwen aan toe. Was ook veel druk, alles moest altijd maar beter en beter, was eigenlijk ook geen waardering wat medewerkers kregen. Heel veel verloop was er.

Vervolgens nog een slechte manager gekregen, een micro manager. Werd daar helemaal gek van, ook over je prive leven wilde diegene alles weten.

Ik merk nu pas hoeveel invloed een lg kan hebben op een team. Met mijn huidige lg zie ik pas hoeveel gemotiveerder het team is, blijven bijv een kwartiertje/halfuurtje langer zitten om werk af te maken. Bij die andere leidinggevende was dat veel minder, iedereen ging stipt om 5 uur naar huis, geen minuut langer werd er gewerkt.
Ceylon schreef:
16-11-2019 11:52
De beste leidinggevenden zijn de mensen die niet op macht belust zijn, maar bij wie het voorbij komt, waarna ze het dan maar oppakken, want iemand moet het doen. De mensen die de leiding niet willen. Niet omdat ze bang zijn dat niemand zal luisteren, maar omdat ze bang zijn dat mensen juist wel luisteren.

Mijn ervaring is echt totaal tegenovergesteld. Heb van heel dichtbij drama’s voorbij zien komen op zowel professioneel als zakelijk vlak vanwege mensen die tegen wil en dank in een leidinggevende positie terechtkwamen.
Wij hebben er nu twee en het is echt een wereld van verschil tussen die 2.

De ene is een topper. Sociaal, geïnteresseerd, komt ook zelf uit het werkveld dus weet waar het over gaat als het inhoudelijk is. Hele fijne vent, zowel als leidinggevende als als collega.

Maar de ander.... Wat een draak van een persoon. Hij heeft wel kennis van zaken, maar zijn persoonlijkheid is echt ruk. Hij heeft een hekel aan mij omdat ik uitgesproken ben en weigert ook bv om mij aan te kijken als we een team meeting hebben. Hoe het met mij gaat of waar ik mee bezig ben kan hem ook duidelijk niets interesseren. Ik hou het er voor mezelf maar op dat onze energie totaal anders is. Wij kunnen echt niet samen. Ik kan met het hele bedrijf op 3 mensen na uitstekend dus het zal echt daar aan liggen denk ik.

Godzijdank gaat die laatste weg binnenkort en gaat de eerste hem vervangen.
Alle reacties Link kopieren
biol schreef:
16-11-2019 11:19

Er is dus niet 1 perfecte leidinggevende. Dat is zo afhankelijk per persoon.
Hier ben ik het helemaal mee eens. Of misschien nog beter: er is niet een perfecte manier van leidinggeven. De een heeft meer behoefte aan veel contact, aanwijzingen, instructies, de ander moet je juist vrijheid en vertrouwen geven. Een goede leidinggevende merkt dat verschil en kan zijn stijl daarop aanpassen. Maar uiteindelijk heb je zelf toch ook een soort meest natuurlijke stijl, en past de leidinggevende met een bij het team matchende stijl het beste.
Poppy_del_Rio schreef:
16-11-2019 11:56
Mijn ervaring is echt totaal tegenovergesteld. Heb van heel dichtbij drama’s voorbij zien komen op zowel professioneel als zakelijk vlak vanwege mensen die tegen wil en dank in een leidinggevende positie terechtkwamen.
Bij ons was er vanwege bezuinigingen geen geld voor aparte teamleiders, dus moest overal de slimste van het team de taak van ´teamleideren´ erbij doen. Verschillende slimme medewerkers werden teamleider en zijn later omgevallen. Het dealen met eigenwijze professionals was te lastig.

Bijvoorbeeld.
Een collega voerde weinig uit en wilde onder werktijd het liefst aan zijn boek schrijven, appen met vrienden, Spaans leren en andere niet-werkgerelateerde dingen doen. Van alle kanten, ook van onze klanten, kwamen er klachten over hem. Maar de teamleider vond het moeilijk om hem aan te spreken en stelde het uit. Dat steeds meer klanten mij belden en mijn workload te hoog werd, daar zat de teamleider ook over te giechelen: "Tja, Odense, dat is vervelend. Hihihi. Ik denk dat ik volgende maand Olivier ga aanspreken. Hihihi."

Ze is nu specialist, in een ander team.

Daarna een fijne teamleider gehad.

En nu een teamleider over wie ik misschien een aparte post ga schrijven. Later.
Alle reacties Link kopieren
RedRoseThorn schreef:
16-11-2019 11:20
Ik heb een van mijn leidinggevenden een keer tegen managers horen zeggen "dat je ze af en toe moet laten voelen wie er de baas is" nadat een collega van mij meerdere keren haar grenzen aangaf (ze was niet opgeleid of getraind voor die taak) en gedwongen werd toch die taak uit te voeren.
Daar zouden mijn haren recht van overeind staan! Dan vraag ik me af of die leidinggevende wel geschikt is voor zijn/haar taak.

De LG kan dan van die collega niet verwachten en/of de collega kan niet garanderen dat die de taak correct uit zal voeren.
hans66 wijzigde dit bericht op 16-11-2019 14:34
Reden: Beter verwoord.
9.05% gewijzigd
World of Warcraft: Legion
Alle reacties Link kopieren
Altijd goede leidinggevenden gehad. Wel eentje met woedeaanvallen, maar richting collega's die vaak dingen dramatischer maakten.

Mijn huidige leidinggevende is echt niet kundig. Slordig, onredelijk en gewoon niet fit for the job. Ze zegt ook gemene dingen achter iedereens rug om, dus ook achter die van mij. heeft het de hele tijd over zichzelf. Directeur ziet dat niet. Hij heeft geen idee wat er speelt of wil het gewoon niet weten. Ik moet nog tot 1 december en ben blij dat ik hier van verlost ben. Collega's zitten vastgeroest en durven niet te solliciteren. Onderling kunnen ze de onmin wel bij elkaar kwijt als de leiding niet op de afdeling is.
Poppy_del_Rio schreef:
16-11-2019 11:56
Mijn ervaring is echt totaal tegenovergesteld. Heb van heel dichtbij drama’s voorbij zien komen op zowel professioneel als zakelijk vlak vanwege mensen die tegen wil en dank in een leidinggevende positie terechtkwamen.
Dat herken ik ook. Ik wil zelf absoluut geen leidinggevende zijn, dus als zoiets mijn kant op komt rollen ben ik al snel vertrokken.
Alle reacties Link kopieren
Wees niet bang fouten te maken

Vind je het fijn om onnozel over te komen op je werk? Geniet je ervan als collega’s je incompetent vinden? Hang je graag de stoorzender uit in vergaderingen? Natuurlijk niet. Dus wat doen we? We stellen geen domme vragen, we geven fouten niet graag toe en we doen geen voorstellen als er niet om wordt gevraagd. Maar onbedoeld beroven we onszelf en onze collega’s zo telkens van kansen om iets te leren, om samen beter te worden. Dit is waar het om draait in het werk van Harvard-hoogleraar Amy Edmondson.

Edmondson deed in de jaren negentig onderzoek naar teamwerk en fouten in ziekenhuizen. Op basis daarvan formuleerde ze het begrip psychologische veiligheid: de overtuiging dat je sociale risico’s kunt nemen in een team. Wanneer mensen psychologische veiligheid op hun werk ervaren, zeggen ze wat ze denken, delen ze hun zorgen en vertellen ze over hun fouten, zonder angst voor negatieve gevolgen.

[....] dit zijn de drie belangrijkste tips die Edmondson heeft voor leidinggevenden die de psychologische veiligheid in hun bedrijf willen vergroten.

1. De weg bereiden. Leg regelmatig uit dat fouten maken erbij hoort als je wilt leren en verbeteren. Onderstreep dat wanneer je nieuwe dingen onderneemt, het onmogelijk is om alles de eerste keer goed te doen. Daarnaast moet je frequent herhalen wat het doel is waar je aan werkt, voor wie je het allemaal doet en waarom het werk dat je samen doet belangrijk is. Ook als je denkt dat iedereen dit allang weet.

2. Uitnodigen tot participatie. Kies voor een bescheiden houding. Maak duidelijk dat je als leidinggevende niet denkt dat je alles weet; dat het er om gaat dat je samen leert. Stel daarnaast veel vragen aan je team, nodig je collega’s uit om mee te denken en zich uit te spreken. Wat ook helpt, zijn duidelijke spelregels voor discussies. Bijvoorbeeld: we vragen niet ‘wie heeft er schuld aan deze fout’, maar ‘wat leren we hiervan’?

3. Productief reageren. Dit begint met het uiten van waardering. Laat merken dat je het belangrijk vindt wat anderen zeggen, luister aandachtig en bedank collega’s voor hun inbreng. Daarnaast is het essentieel om ontspannen om te gaan met fouten die mensen maken wanneer ze iets nieuws leren. Maak van fouten leermomenten en richt je samen op de volgende stap. Maar let op, zegt Edmondson: niet elke fout is hetzelfde. Wanneer collega’s heldere grenzen binnen het bedrijf niet respecteren, vergroot krachtdadig optreden juist de psychologische veiligheid.

Ben Tiggelaar schrijft wekelijks over persoonlijk leiderschap, werk en management.
Een versie van dit artikel verscheen ook in NRC Handelsblad van 16 november 2019
Alle reacties Link kopieren
In de column van Ben Tiggelaar van vandaag herken ik wel de kwaliteiten die een leidinggevende moet hebben en die - wat mij betreft - bepalend zijn of ik een leidinggevende prettig vindt of niet.
Dat aspect van psychologische veiligheid vind ik een belangrijke rol spelen en ik zie dat ook als ik terugkijk op vorige teams of het huidige waarmee ik werk.
Alle reacties Link kopieren
Oh, en TO: ik denk dat je de kern van die column allang zelf hebt bedacht in je eigen woorden, als ik je andere topic lees. Dus ik zou het gaan doen, als ik jou was, want ik denk dat je het prima kunt.
Ik zal zelf ook nog de post beantwoorden :)

In mijn huidige baan heb ik geen leidinggevende. Ik werk intensief samen met 1 andere collega en dat gaat heel goed.
Wel zijn wij een eilandje in de organisatie, en wat we doen is totaal geen core business maar noodzakelijk kwaad.
Wel grote rijke werkgever dus ik heb gezorgd dat ik flink veel opleiding heb gevolgd afgelopen jaar.

In mijn vorige baan was ik de rechterhand van mijn baas die tevens een persoonlijke vriendin van mij was. Dat is 8 jaar supergoed gegaan. Alleen op het einde heb ik 1 keer flink ruzie gehad (ik solliciteerde omdat zij ermee stopte en zij probeerde me te verbieden ergens te solliciteren en dat pikte ik niet). Die ruzie is weer gladgetrokken.

Van eerdere bazen herinner ik me dat de eerste geweldig was omdat hij zoveel plezier in zijn werk had. Dat werkte aanstekelijk. Kom, Hillegonda, we gaan 'keten' zei hij, als we ergens naar toe gingen.

De baas van wie ik het meest heb geleerd stond bekend als 'de generaal' die zijn medewerkers op militaire wijze drilde en waarbij de business altijd hoger stond dan het welzijn van zijn medewerkers. Ik ben expliciet voor hem gewaarschuwd toen ik voor hem ging werken.

Hij werd mijn beste baas ever en ik heb veel van hem geleerd. Hij was niet makkelijk en super veeleisend en onderling hebben we veel over hem geklaagd. Maar als er succes was schoof hij je naar voren (je moet mij niet bedanken maar Hillegonda zei hij tegen klanten) en als er problemen waren ging hij pal voor je staan. Hij was bovendien 100 procent betrouwbaar, had geen dubbele agenda, gaf veel verantwoordelijkheid uit handen.

Een keer heb ik iets verknald en toen was hij woedend. Toen ik het de volgende dag had rechtgetrokken gaf hij me een compliment en toen ik 3 maanden later bij mijn functioneringsgesprek verbaasd vaststelde dat hij er niet op terugkwam, zei hij: nee, dat was een incident, daar mag je mensen niet op afrekenen.

Ik heb na zijn pensioen tot aan zijn dood persoonlijk contact met hem gehouden.
Case-je schreef:
16-11-2019 14:02
Oh, en TO: ik denk dat je de kern van die column allang zelf hebt bedacht in je eigen woorden, als ik je andere topic lees. Dus ik zou het gaan doen, als ik jou was, want ik denk dat je het prima kunt.

Aah wat lief! Ik ga gelijk het NRC erbij pakken.

Nee, je hebt hem al geplakt. Dank!
Mijne is voor mij heel fijn. Anderen vinden hem niet goed. Dat was in mijn functie hiervoor precies zo. Ik vond met name dat die mensen zelf initiatief ontbrak om om andere taken te vragen en te veel verwachtten van de manager die zo veel mensen onder zich heeft.

Ik vind zakelijke en duidelijke leidinggevenden fijn. Ik hoef geen halve psycho analyse te krijgen of over koetjes en kalfjes te praten. Ik kan humor waarderen en dat een leidinggevende open staat voor feiten en minder op emotie en de waan van de dag.

Natuurlijk is een menselijke kant ook wel fijn, bij voorbeeld begrip als iemand iets heel ergs mee maakt en dat die gene dan wat felxibeler kan werken zonder gedoe. en ik vind het belangrijk dat een manager mij accepteert zo als ik ben, dat ik niet fijn vind om veel over mij te delen en soms een beetje autistisch ben of overprikkeld en dan mij even terug trek.

En de kunst van feedback geven onder de knie heeft, want dat is denk ik nog het moeilijkste.

Maar ja ik ken ook mensen die willen bij elke overleg met hun manager hun levensverhaal uit de doeken doen en wensen een manager die daar naar luistert. Je hebt te maken met het meest complexe fenomeen ter wereld als manager: de mens. Voor mij te veel variabelen hoor.
Hillegonda1 schreef:
16-11-2019 14:11
Ik zal zelf ook nog de post beantwoorden :)

In mijn huidige baan heb ik geen leidinggevende. Ik werk intensief samen met 1 andere collega en dat gaat heel goed.
Wel zijn wij een eilandje in de organisatie, en wat we doen is totaal geen core business maar noodzakelijk kwaad.
Wel grote rijke werkgever dus ik heb gezorgd dat ik flink veel opleiding heb gevolgd afgelopen jaar.

In mijn vorige baan was ik de rechterhand van mijn baas die tevens een persoonlijke vriendin van mij was. Dat is 8 jaar supergoed gegaan. Alleen op het einde heb ik 1 keer flink ruzie gehad (ik solliciteerde omdat zij ermee stopte en zij probeerde me te verbieden ergens te solliciteren en dat pikte ik niet). Die ruzie is weer gladgetrokken.

Van eerdere bazen herinner ik me dat de eerste geweldig was omdat hij zoveel plezier in zijn werk had. Dat werkte aanstekelijk. Kom, Hillegonda, we gaan 'keten' zei hij, als we ergens naar toe gingen.

De baas van wie ik het meest heb geleerd stond bekend als 'de generaal' die zijn medewerkers op militaire wijze drilde en waarbij de business altijd hoger stond dan het welzijn van zijn medewerkers. Ik ben expliciet voor hem gewaarschuwd toen ik voor hem ging werken.

Hij werd mijn beste baas ever en ik heb veel van hem geleerd. Hij was niet makkelijk en super veeleisend en onderling hebben we veel over hem geklaagd. Maar als er succes was schoof hij je naar voren (je moet mij niet bedanken maar Hillegonda zei hij tegen klanten) en als er problemen waren ging hij pal voor je staan. Hij was bovendien 100 procent betrouwbaar, had geen dubbele agenda, gaf veel verantwoordelijkheid uit handen.

Een keer heb ik iets verknald en toen was hij woedend. Toen ik het de volgende dag had rechtgetrokken gaf hij me een compliment en toen ik 3 maanden later bij mijn functioneringsgesprek verbaasd vaststelde dat hij er niet op terugkwam, zei hij: nee, dat was een incident, daar mag je mensen niet op afrekenen.

Ik heb na zijn pensioen tot aan zijn dood persoonlijk contact met hem gehouden.
Mooi verhaal! Ik had ook een keer echt ruzie met mijn vorige leidinggevende om salaris, toen ik feiten presenteerde en aan gaf dat mocht het zo zijn dat ik minder waard ben dan collega's x en y, dat ik dan ook mijn werk zo zou in richten. Dat was tijdens een groot project dat super belangrijk was en duur en ik was hier in specialist. Dat was echt even stoom uit de oren van de beste man maar de volgende dag lag er een salaris verhoging van honderden euro's. Dit uiteraard na feitelijk bewijs. ,

Die manager heb ik veel aan te danken en aan mijn huidige ook, want ik ben best een apart figuur en toch kreeg ik kansen en mogelijkheden om dat ik kon aantonen dat het bedrijf er baat bij zou hebben. In het geval van die tussentijdse salarisverhoging had ik het bedrijf al meer kosten bespaard dan die salarisverhoging in 10 jaar goed zou kunnen maken. En zulke mensen, managers in dit geval, die zijn voor mij goud.
Alle reacties Link kopieren
Ik mag mijn leidinggevende wel.

In de loop van de jaren heb ik meerdere lg gehad, waarvan 2 voor mij niet werkten. Één daarvan was een controlfreak en de ander was gewoon een bitch. Beide waren vrouwen, maar dat zegt me niet zoveel, aangezien een andere vrouw bij een van mijn favoriete lg hoorde.

Mijn huidige lg is een man en heel mensgericht. Hij is benaderbaar en komt op voor zijn team. Hij weet hoe ik in elkaar zit en hoe ik werk en laat me daarin mijn gang gaan. Dat is voor mij heel belangrijk. Ik vertrouw hem.
I'm not lazy
I'm on energy saving mode

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven