Werk & Studie alle pijlers

Wat was voor jou een reden om een baan af te slaan?

04-10-2019 20:43 228 berichten
Uit nieuwsgierigheid wat voor reden had jij om een baan af te slaan?

TO trapt af.

Ik heb ooit een baan afgezegd omdat het bedrijf in zo’n ontzettend troosteloos gebouw zat, heel donker en het leek van buiten wel een bunker. Ik dacht nee daar wil ik niet werken.

Nu jullie!
Net afgestudeerd als junior dachten ze mij in een hyper-senior-functie te steken.

Met bovendien een nieuwe manager - hij was nog niet eens begonnen, maar deed wel al de sollicitaties - "die de boel eens ging uitzuiveren".


Het was gepresenteerd als junior-functie, maar eigenlijk zocht die kerel gewoon een nieuwe rechterhand met 15 jaar ervaring om samen een sociaal bloedbad aan te richten.
(En jep, iemand bleu die hij kon opofferen als het mis liep wou hij ook wel aannemen.)
anoniem_387728 wijzigde dit bericht op 04-10-2019 21:15
9.94% gewijzigd
Froezel schreef:
04-10-2019 21:11
WTF!!!
Waarom kon die persoon van het gesprek die rondleiding niet zelf geven?

Ik heb dat ook best vaak zomaar moeten doen van 1specifiek persoon van de HR.. was er wel klaar mee na kandidaat nummer zoveel. En ik kreeg gezeur dat ik achterliep met werk van mijn teamleider.

Als je wil dat mensen rondgeleid worden, spreek dat even van te voren wie dat gaat/kan doen als je dat zelf niet kan.
Alle reacties Link kopieren
Detacheerklus, in de omschrijving stond dat er veel doorgroeimogelijkheden waren en dat het de bedoeling was dat ik mee zou denken over procesverbetering.
Bleek om een eenvoudige eerste links functie te gaan waarbij ik vooral heel veel zou gaan lopen en dan ook nog de hele dag bereikbaar moest zijn (ook tijdens mijn pauze). Doorgroeien en meedenken waren absoluut niet de bedoeling.

Mijn accountmanager heeft zelfs de directeur van het bedrijf laten bellen om mij over te halen, ‘want het wad zo’n mooie kans’ (oftewel, dan gaan we eindelijk geld aan je verdienen). Een paar maanden later zat ik op een veel leukere plek.
Valhalla! Where the brave may live Forever!
Alle reacties Link kopieren
Ik kreeg tijdens een sollicitatie te horen dat ik niet in de zomervakanties vrij kon krijgen, omdat ze al zoveel moeders hadden. Toen ik vroeg waneer ze suggereerden dat ik dan vakantie op moest nemen terwijl ik 2 kinderen heb, was het antwoord: buiten het hoogseizoen. Toen ze daarna ook nog wist te vertellen dat parttimers (3-4 dagen per week in mijn geval) geen enkele vaste werkdag kon krijgen en ik dus moest komen opdraven waneer hun het goeddunkt, heb ik maar bedankt. Terwijl van te voren was gezegd: alles is bespreekbaar. Geen leuk gesprek dus.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb me teruggetrokken, nog voor het sollicitatiegesprek. Dat had ‘het karakter van een wederzijdse kennismaking’ en zou bestaan uit een pitch van 15 minuten (van mij) en 5 minuten vragen (van hun). Ik hou niet zo van inconsistente organisaties.
Ik ben ergens op kennismakingsgesprek geweest, waar net een collega die hetzelfde werk deed als ik zou gaan doen (wat erg stressvol kan zijn, dat wist ik al) zelfmoord had gepleegd. Hoewel ik niet wist of dat door het werk kwam, heb ik niet gekozen voor die plek. Wel zo fijn dat ze het mij verteld hadden. Lijkt me heel naar in team terecht te komen waarbij zoiets heftige gebeurd is net voordat je start.

Ik heb ook wel eens een baan gehad waarbij bij sollicitaties van alles werd verteld hoe goed het geregeld was. En toen ik zou starten bleek er niets vast te staan, ik had geen leidinggevende, geen vaste overlegmomenten met de rest van het team enzovoorts, maar wel een bak verantwoordelijkheid... daar heb ik toen voor bedankt.
anoniem_64162076362b6 wijzigde dit bericht op 04-10-2019 21:39
2.15% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik zat in de wachtruimte, en ze waren mij vergeten! ik heb toch braaf gewacht en na een uur kwam de secretaresse mij pas halen. Toen was ik er eigenlijk al klaar mee. Tijdens het gesprek stelden ze de vraag 'ben jij slim', wat ik een stomme vraag vind want wat is slim? Universitair? HBO? (het was voor de vacature receptioniste) Ik was destijds 23 en ik kreeg een compliment over mijn mantelpak, of mijn moeder mij hierbij geholpen had (alsof je tegen een meisje van 12 praat) en dat ik wellicht nog wat meer kon uit zoeken met mijn moeder want het was wel belangrijk dat ik mantelpakjes droeg.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb nog nooit een baan geweigerd maar heb wel bij bedrijven gewerkt waar ik dat beter wel had kunnen doen en dus ook snel weer weg was.
Alle reacties Link kopieren
-te laag salaris, wat niet overeen komt met de vacaturetekst
-zeer wisselende werktijden die je pas vlak van te voren weet (terwijl het feitelijk gewoon ruim van te voren planbaar is)
-enorm hoge werkdruk
Alle reacties Link kopieren
Tot nu toe 2x omdat er geen lease auto bij de functie zat.

Het bedrijf van de tweede keer bood een jaar later toch een auto en daar werk ik nu. :thumbsup: Ik wilde er namelijk wel graag werken. Heb er een hele grote bonus voor ingeleverd zelfs. Bij mij is autogemak belangrijker dan veel geld.

Binnenkort een gesprek bij een bedrijf waar ik ben voorgedragen door een bekende met daar een goede functie die me vreselijk gepromoot heeft, er van uitgaande dat ik wel zou willen solliciteren. Dat was tot een paar maanden terug ook zo, maar nu eigenlijk niet meer. Toch voel ik me min of meer verplicht om te gaan. Is ook een goede functie en goed bedrijf. Maar na het eerste gesprek hoorde ik al dat m’n huidige salaris te hoog is én dat ze geen leaseauto geven. Bovendien is de eerstgenoemde secundaire arbeidsvoorwaarde een laptop... :facepalm: Misschien moet ik even vragen of ik ook een bureau en stoel krijg... maar ik ben blij dat ik een reden heb straks om te weigeren, mocht het nodig zijn.
Alle reacties Link kopieren
o ja en een baan in de zorg heb ik ook afgewezen omdat ze maar bleef roepen dat ik vooral niet moest denken dat het werk dat ik zou doen een sprookje was. Bestaan er banen dan die sprookjes zijn?? Wellicht Assepoester als je schoonmaakwerk doet? Zou wel een baan willen gehad hebben als Doornroosje. 'slapend rijk worden'.
Bedrijf had kantoor met uitzicht bovenop de werkvloer. Zo waren ze onderdeel van het werkproces...yeah right...ze keken letterlijk neer op de werkvloer. Voelde niet goed voor mij in ieder geval.
Gesolliciteerd bij een specifieke school, voor een bepaald aantal uren. Deze school valt onder een koepel die vespreid over 2 provincies meerdere scholen heeft.
Ik had het gesprek op het hoofdkantoor, 40 minuten met de trein. Gesprek met 4 managers die totaal niet geinterresseerd waren en zich nogal onsympathiek opstelden. Een bleef maar doorzeuren over mijn gebrek aan ervaring met deze doelgroep. (Ik had toen al 15 jaar ervaring als docent).
Ook bleek je inzetbaar te moeten zijn op alle scholen binnen de koepel en klopte het aantal uren ook niet. Toen ik aangaf op een specifieke advertentie voor een bepaalde school te hebben gereageerd zeiden ze doodleuk dat ik dan toch overal inzetbaar moest zijn.
Toen ik wegging wist ik al dat ik de baan niet wilde en waarschijnlijk ook niet zou krijgen.
Ik ben inderdaad afgewezen, via een voicemail die halverwege werd afgebroken. Reden: te weinig ervaring met de doelgroep.

Belde diezelfde manager me een paar dagen later op, ze hadden iemand die ziek was en of ik wilde komen invallen, 6 lessen per week, verspreid over 2 dagen.

Wat denk je zelf??? Me afwijzen maar als de nood aan de man is mag ik wel jullie probleem komen oplossen? Dacht het niet.
Alle reacties Link kopieren
- Te laag salaris
- Geen pensioenregeling ("niet nodig; allemaal jonge mensen hier"), terwijl het geboden salaris niet compenserend was
- Functie toch niet interessant genoeg voor de reistafstand
- Headhunter die zei dat het bedrijf me heeeel graag wilde, en het bedrijf vroeg waarom ik zoooo heeeeel graaaag bij hen wilde werken ...
Sensitivenoodle schreef:
04-10-2019 21:24
Ik ben ergens op kennismakingsgesprek geweest, waar net een collega die hetzelfde werk deed als ik zou gaan doen (wat erg stressvol kan zijn, dat wist ik al) zelfmoord had gepleegd. Hoewel ik niet wist of dat door het werk kwam, heb ik niet gekozen voor die plek.
.
o_o

Ik heb een baan afgeslagen omdat iedereen wekelijks verwacht werd om ‘gezellig’ te borrelen. Dat was daar ook echt nodig om carrière te maken, werd me tijdens het gesprek verteld. Ik word liever beoordeeld op mijn werk. Achteraf nog steeds blij om, het keurslijf had mij niet gepast.
Alle reacties Link kopieren
Heb ik ook gehad Maud. Ik ben, zonder te solliciteren, uitgenodigd voor een sollicitatie voor een 0 uren contract. Familie van mij konden deze mensen en ze hadden gehoord van mijn functie en wilden mij graag hebben. Gesprek was ook leuk en ik zou diezelfde week nog gebeld worden. Niet dus. 3 weken later werd ik gebeld dat ze mij toch niet nodig hadden want ze hadden een vrijwilligster die dat werk wilde doen (wat ik vreemd vind, dat je een vrijwilligster mensen met psychische problemen laat begeleiden). Nog geen week later werd ik gebeld dat de vrijwilligster er toch vanaf zag en of ik toch wilde. Ja daaaaag.
Alle reacties Link kopieren
- Negatieve intake waardoor ik er niet aan begonnen ben. Vooral de zin: "Ik heb meer mensen zoals jij gehad en die hebben het niet gered."

- Van het kastje naar de muur gestuurd worden. Geen duidelijkheid en structuur. Soms zat ik uren te niksen. Als ik een vraag had, werd die beantwoord met een wedervraag.

- Een vrijwilligersbaan. In het begin was mijn "bazin" begripvol en overdreven vriendelijk. Later het tegenovergestelde. Overal had ze commentaar op. Haar instructies steeds veranderen op het laatst. Nadoen hoe ik keek als ik mijn bril niet op had. Ze vond dat ik te laat buiten liep 's avonds en niet hard genoeg liep met mijn honden. Tegen mijn moeder klagen dat ik koppig was en dat zij te soft voor mij was. Mijn woorden verdraaien als ik een verwijt kreeg en daar later op terugkwam. Ik was het zo beu ik de vrijwilligersovereenkomst na ruim 2,5 jaar per direct beëindigde. Niet netjes, want ze had nog geen vervanger. Maar dat vond ik haar probleem. Soms kom ik haar tegen en dan doet ze poeslief. Ik heb altijd het idee dat ze wil horen dat het slecht gaat zodat zij commentaar kan leveren.
hondenmens wijzigde dit bericht op 04-10-2019 21:52
16.77% gewijzigd
Kledingvoorschriften, hele strikte. Ondanks dat ik een backofficefunctie had moest ik in rok of pak komen.

Niks voor mij, dus vriendelijk bedankt. Dat vonden ze niet heel leuk.

Tja, ik had echt een toffe baan bij een leuk bedrijf waar iedereen zichzelf mocht zijn en was daar gevraagd door een oud collega. Ze had beter moeten weten. ;-)
Wel beter salaris, maar ik zag het ech niet zitten.
anoniem_370013 wijzigde dit bericht op 04-10-2019 21:48
0.25% gewijzigd
Ik heb een baan afgeslagen omdat ik mijn toekomstige baas een kneus vond. Ik had 2 gesprekken gehad, had de baan en kreeg nog even een gesprekje met
de manager. Deze man deed zo denegrerend naar mij dat voordat ik de deur uit was, had besloten om het niet te doen, wat het aanbod ook was.
anoniem_65537e7f5e90c wijzigde dit bericht op 04-10-2019 21:56
1.03% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Raar gesprek met een commerciële directeur die naar mijn sterrenbeeld vroeg, wat mijn ouders voor werk deden, en verdere familie ( nee geen concurrenten)..

Had twee sollicitaties tegelijk lopen, allebei leuke banen. Salaris verschil 800 euro bruto per maand verschil. Keuze was niet zo moeilijk heb daar 25 jaar gewerkt.

Handgeschreven sollicitatie brief omdat ze die lieten analyseren door een handschrift deskundige..

Interne sollicitatie waar ik een assessment voor moest doen, de uitslagen waren perfect voor de functie, ik werd het niet.. Later bleek dat een vriend van de toenmalige directeur het werd zonder ervaring en geschikte opleiding, nog geen jaar later was hij weg..
O, ja.. assessments. Of van die rollenspellen.
Dan haak ik al af.
anoniem_370013 wijzigde dit bericht op 04-10-2019 21:53
25.71% gewijzigd
Ik heb ook weleens een opdracht afgeslagen omdat de directeur een voormalig fuckbuddy bleek. We hebben nog wel een ‘sollicitatiegesprek’ gehad samen, maar alleen gezellig bijgekletst en samen een verhaal verzonnen waarom ik het niet werd. Hij wilde mij niet afwijzen namelijk. Was wel grappig. Elkaar bij de balie de hand schudden alsof je elkaar niet kent.
Christiana schreef:
04-10-2019 21:50
Raar gesprek met een commerciële directeur die naar mijn sterrenbeeld vroeg, wat mijn ouders voor werk deden, en verdere familie ( nee geen concurrenten)..

Had twee sollicitaties tegelijk lopen, allebei leuke banen. Salaris verschil 800 euro bruto per maand verschil. Keuze was niet zo moeilijk heb daar 25 jaar gewerkt.

Handgeschreven sollicitatie brief omdat ze die lieten analyseren door een handschrift deskundige..

Interne sollicitatie waar ik een assessment voor moest doen, de uitslagen waren perfect voor de functie, ik werd het niet.. Later bleek dat een vriend van de toenmalige directeur het werd zonder ervaring en geschikte opleiding, nog geen jaar later was hij weg..
Knettergek.
anoniem_370013 wijzigde dit bericht op 04-10-2019 21:53
1.30% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Sensitivenoodle schreef:
04-10-2019 21:24
Ik ben ergens op kennismakingsgesprek geweest, waar net een collega die hetzelfde werk deed als ik zou gaan doen (wat erg stressvol kan zijn, dat wist ik al) zelfmoord had gepleegd. Hoewel ik niet wist of dat door het werk kwam, heb ik niet gekozen voor die plek. Wel zo fijn dat ze het mij verteld hadden. Lijkt me heel naar in team terecht te komen waarbij zoiets heftige gebeurd is net voordat je start.

Ik heb ook wel eens een baan gehad waarbij bij sollicitaties van alles werd verteld hoe goed het geregeld was. En toen ik zou starten bleek er niets vast te staan, ik had geen leidinggevende, geen vaste overlegmomenten met de rest van het team enzovoorts, maar wel een bak verantwoordelijkheid... daar heb ik toen voor bedankt.
Toen ik net van school kwam bij een bank gesolliciteerd voor een kas/balie functie, werd direct aangenomen. En kon de week daarna meteen beginnen. Op mijn eerste werkdag wist ik meteen waarom. Dat filiaal was in korte tijd twee keer overvallen. Twee mensen ziek thuis, sfeer nul niet ingewerkt worden, ben na twee weken zelf weggegaan.
Alle reacties Link kopieren
VGM1980 schreef:
04-10-2019 21:28
Ik zat in de wachtruimte, en ze waren mij vergeten! ik heb toch braaf gewacht en na een uur kwam de secretaresse mij pas halen. Toen was ik er eigenlijk al klaar mee. Tijdens het gesprek stelden ze de vraag 'ben jij slim', wat ik een stomme vraag vind want wat is slim? Universitair? HBO? (het was voor de vacature receptioniste) Ik was destijds 23 en ik kreeg een compliment over mijn mantelpak, of mijn moeder mij hierbij geholpen had (alsof je tegen een meisje van 12 praat) en dat ik wellicht nog wat meer kon uit zoeken met mijn moeder want het was wel belangrijk dat ik mantelpakjes droeg.
Dit echt erg..

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven