Zwanger
alle pijlers
23 weken: veel pijn en angst voor komende maanden
woensdag 3 oktober 2018 05:00
Hoi allemaal,
Ik ben 23 weken zwanger van mijn tweede en heb al sinds week tien bekkenklachten. Inmiddels zijn deze zo erg dat ik weinig kan staan of lopen. Ik werk halve dagen maar dat moet ik verdelen over de dag (dat kan gelukkig met mijn werk). Ik loop bij de fysio en osteopaat en dat geeft soms een paar dagen wat verlichting maar dan staat de boel toch weer scheef. De laatste dagen heb ik ook pijn in mijn handen (ik denk carpaal tunnel) en dat beperkt me nog meer en zorgt voor een slechte nachtrust.
Omdat ik al zo vroeg zo veel klachten heb die meestal pas na dertig weken komen (ik herken veel in het laatste loodjestopic!) zie ik ontzettend tegen de komende maanden op. Soms slaap ik daar ook slecht door en pieker ik veel. Deze baby is ontzettend gewenst en ik heb veel steun van mijn man en een lieve peuter maar het voelt soms zo eenzaam. Ik probeer afleiding te zoeken, genoeg rust te nemen, te lezen, soms wat leuks in te plannen als het lukt qua energie maar ik vind het zo zwaar.
Mijn vraag is eigenlijk: wie herkent dit of had al zo vroeg klachten? Heb je nog tips?
Alvast bedankt!
Ik ben 23 weken zwanger van mijn tweede en heb al sinds week tien bekkenklachten. Inmiddels zijn deze zo erg dat ik weinig kan staan of lopen. Ik werk halve dagen maar dat moet ik verdelen over de dag (dat kan gelukkig met mijn werk). Ik loop bij de fysio en osteopaat en dat geeft soms een paar dagen wat verlichting maar dan staat de boel toch weer scheef. De laatste dagen heb ik ook pijn in mijn handen (ik denk carpaal tunnel) en dat beperkt me nog meer en zorgt voor een slechte nachtrust.
Omdat ik al zo vroeg zo veel klachten heb die meestal pas na dertig weken komen (ik herken veel in het laatste loodjestopic!) zie ik ontzettend tegen de komende maanden op. Soms slaap ik daar ook slecht door en pieker ik veel. Deze baby is ontzettend gewenst en ik heb veel steun van mijn man en een lieve peuter maar het voelt soms zo eenzaam. Ik probeer afleiding te zoeken, genoeg rust te nemen, te lezen, soms wat leuks in te plannen als het lukt qua energie maar ik vind het zo zwaar.
Mijn vraag is eigenlijk: wie herkent dit of had al zo vroeg klachten? Heb je nog tips?
Alvast bedankt!
vrijdag 12 oktober 2018 22:44
Ja precies aapje, hoe bijzonder het ook is.. bij ons ging het niet zo makkelijk dus ben onwijs dankbaar dat wij een kindje mogen krijgen. Maar man man man, je bent inderdaad niet ziek als je zwanger bent. T is erger! Want er word eigenlijk verwacht dat hoe bagger je je ook voelt je gewoon alles doet haha. Het is inderdaad voor een goed doel, en het is het meer dan waard, dat weet ik zeker. Zou het ook zo opnieuw doen hoor.
zaterdag 13 oktober 2018 04:02
Oh dit!!Lalameme schreef: ↑12-10-2018 22:44Ja precies aapje, hoe bijzonder het ook is.. bij ons ging het niet zo makkelijk dus ben onwijs dankbaar dat wij een kindje mogen krijgen. Maar man man man, je bent inderdaad niet ziek als je zwanger bent. T is erger! Want er word eigenlijk verwacht dat hoe bagger je je ook voelt je gewoon alles doet haha. Het is inderdaad voor een goed doel, en het is het meer dan waard, dat weet ik zeker. Zou het ook zo opnieuw doen hoor.
Hebben jullie al iemand proberen te steken met een vork of uit het raam te gooien die zei "geniet ervan". Of ben ik de enige die daar moordlustige neigingen van krijgt?
zaterdag 13 oktober 2018 06:46
Moordlustige neigingen herkenbaar 
. Voor mij is zwanger zijn een noodzakelijk kwaad. Tegen goede bekenden zeg ik dat ook wel, maar voor de rest niet. Heb lang getwijfeld of ik het nog een keer aan zou durven, ook omdat het maanden duurde eer ik hersteld was van de eerste zwangerschap, en ik vind het weer zwaar. Maar de wens en liefde voor nog een kindje is groter 
.
. Voor mij is zwanger zijn een noodzakelijk kwaad. Tegen goede bekenden zeg ik dat ook wel, maar voor de rest niet. Heb lang getwijfeld of ik het nog een keer aan zou durven, ook omdat het maanden duurde eer ik hersteld was van de eerste zwangerschap, en ik vind het weer zwaar. Maar de wens en liefde voor nog een kindje is groter .
zaterdag 13 oktober 2018 06:49
Helemaal eens. Ik wil ook niet klagerig overkomen en ben heel blij dat het gelukt is weer zwanger te worden. Desalniettemin zit ik bepaald niet op een roze wolk en tel ik nu al af, haha. Vandaag 25 weken!
zaterdag 13 oktober 2018 07:06
Vind dat zon onzin, ik vind dat ik prima mag klagen. Tegen collega die vorig jaar been brak bij het skieen heb ik ook niet gezegd dat hij niet mocht klagen over pijn in zijn been en dat hij blij moest zijn dat hij financieel in de gelegenheid was een ski vakantie te betalen, want laten we eerlijk zijn, op andere plaatsen verhongeren mensen.
Ik bedoel dit niet als reactie op renata hierboven maar meer algemeen, natuurlijk ben ik blij met mijn zwangerschap maar dat betekent niet dat ik erg geen last van heb, en daar mag ik best wat over zeggen. Om de een of andere rare reden moeten we alle klachten maar prima vinden omdat we zo gelukkig moeten zijn met onze zwangerschap (en nee, bij bij ging het ook niet vanzelf.
Ter vergelijk, ik ben blij met mijn auto, een eventuele whiplash bij een ongeval is toch echt naar. Vind mijn huis ook mooi, maar als ik mijn rug breek bij het vallen van de trap doet dat toch echt zeer. Stel ik word aangevallen op weg naar huis van werk, is dat toch rottig. Niemand die dan roept dat ik niet moet klagen omdat ik blij moet zijn dat ik een auto heb, een huis of een baan.
Met andere woorden, ik vind dat ik best mag klagen als ik wat heb. Hoeft niet de hele dag, maar het idee dat het maatschappelijk niet zou mogen omdat het een zwangerschap betreft vind ik onzin.
*het moge duidelijk zijn dat ik al de hele nacht op ben met bekkenpijn en daar niet meteen heel vriendelijk van word
*
zaterdag 13 oktober 2018 07:15
Het is hier al een paar jaar terug, maar ik kroop ook op handen en voeten de trap op vanaf, 25 weken bij de tweede zwangerschap.
Ik heb toen fysio gehad maar dat deed niet zoveel. Ook een bekkenband besteld zodat ik nog kleine stukjes kom lopen.
Ik was altijd bang dat ik er nooit meer vanaf zou komen.
Maar na de bevalling ben ik bijna een week in bed en boven gebleven. Heb me echt heel kalm gehouden en daarna gelukkig geen last meer gehad.
De periode lijkt eindeloos als je erin zit. Ik was ook 9 maanden hondsberoerd. Mensen zeggen altijd geniet er lekker van. Die kon ik wel schieten.
Mijn zwangerschappen waren de twee donkerste periodes in mijn leven.
Gelukkig was het na de bevalling allemaal weer beter.
Sterkte hoor!
Ik heb toen fysio gehad maar dat deed niet zoveel. Ook een bekkenband besteld zodat ik nog kleine stukjes kom lopen.
Ik was altijd bang dat ik er nooit meer vanaf zou komen.
Maar na de bevalling ben ik bijna een week in bed en boven gebleven. Heb me echt heel kalm gehouden en daarna gelukkig geen last meer gehad.
De periode lijkt eindeloos als je erin zit. Ik was ook 9 maanden hondsberoerd. Mensen zeggen altijd geniet er lekker van. Die kon ik wel schieten.
Mijn zwangerschappen waren de twee donkerste periodes in mijn leven.
Gelukkig was het na de bevalling allemaal weer beter.
Sterkte hoor!
zaterdag 13 oktober 2018 08:29
florence13 schreef: ↑13-10-2018 07:06
Ter vergelijk, ik ben blij met mijn auto, een eventuele whiplash bij een ongeval is toch echt naar. Vind mijn huis ook mooi, maar als ik mijn rug breek bij het vallen van de trap doet dat toch echt zeer. Stel ik word aangevallen op weg naar huis van werk, is dat toch rottig. Niemand die dan roept dat ik niet moet klagen omdat ik blij moet zijn dat ik een auto heb, een huis of een baan.
Ja, ook eens hoor. Ik bedoel meer dat ik er niet steeds over wil klagen en er ook begrip voor heb dat het soms gevoelig kan liggen, bijvoorbeeld bij mensen die geen kinderen kunnen krijgen of een miskraam hebben gehad. Maar dat is ook logisch en betekent inderdaad niet dat we alles prachtig moeten vinden. Toch bespeur ik bij mezelf soms de neiging dat ik vind dat ik dat moet proberen. Net zoals dat ik toch ging proberen te blijven werken ondanks dat ik acht keer moest overgeven op een dag. Dat zou ik nooit doen als ik niet zwanger was en buikgriep had maar nu wel. Heel stom natuurlijk! Mocht ik weer het gevoel hebben dat ik nu mooi weer moet spelen, denk ik even aan je voorbeelden!
En rot van je nacht... hopelijk gaat het vandaag en vannacht beter!
zaterdag 13 oktober 2018 11:36
Oeeh naar Florence! Hier ook een Veerle nacht geslapen. Wel van 3 tot 5 met 2 plaspauzes tussendoor! Ik denk dat ik binnenkort echt een keer een snauw naar iemand ga geven hahaha. gewoon midden op straat ofzo 
Ben het volledig met je eens Florence. Al heb ik wel een tijdje nodig gehad om die mening tot uitvoer te brengen haha.
Dat is wat jij zegt renata het is niet eerlijk dat het als normaal word gezien dat je als je zwanger bent kotsmisselijk moet werken, of dingen moet doen terwijl je amper op je benen kan staan en zitten en liggen al vreselijk veel zeer doen.
Daarnaast denk ik, waaronder mijzelf ook dat veel mensen die niet makkelijk zwanger zijn geworden, evenals Florence het geen probleem vinden en heel goed begrijpen dat als je zwanger bent het niet persee een pretje is. Het brengt sowieso al veel zorgen met zich mee, ook als je nergens last van hebt kan het wat dat betreft een kwelling zijn! Wat Florence zegt, hoe graag je iets wilt of hoe blij je er mee bent, betekend niet dat wat er gebeurd of hoe het gebeurd leuk hoeft of moet zijn.
Ben het volledig met je eens Florence. Al heb ik wel een tijdje nodig gehad om die mening tot uitvoer te brengen haha.
Dat is wat jij zegt renata het is niet eerlijk dat het als normaal word gezien dat je als je zwanger bent kotsmisselijk moet werken, of dingen moet doen terwijl je amper op je benen kan staan en zitten en liggen al vreselijk veel zeer doen.
Daarnaast denk ik, waaronder mijzelf ook dat veel mensen die niet makkelijk zwanger zijn geworden, evenals Florence het geen probleem vinden en heel goed begrijpen dat als je zwanger bent het niet persee een pretje is. Het brengt sowieso al veel zorgen met zich mee, ook als je nergens last van hebt kan het wat dat betreft een kwelling zijn! Wat Florence zegt, hoe graag je iets wilt of hoe blij je er mee bent, betekend niet dat wat er gebeurd of hoe het gebeurd leuk hoeft of moet zijn.
donderdag 25 oktober 2018 11:06
Pfff, zware week hier. Drie keer bijna flauwgevallen van de inspanning toen ik onverwacht wat verder moest lopen of langer staan. Ik kan mensen bij de kassa met ingewikkelde vragen nu wel schieten. Of de doktersassistente die het formulier niet zoals beloofd klaar had liggen. Ben kapot! Ga dus ook maar weer minder werken en vandaag thuis.
Hoi Binkie, welke band had jij toen? Ik moet er ook een bestellen voor bovenstaande situaties maar weet niet goed welke. Mijn fysio zei dat het een kwestie van proberen is welke helpt maar het lastige is dat er nergens een winkel is waar je meerdere kunt passen. Moet dus allemaal online.
Wat fijn dat het na je zwangerschap snel is weggetrokken. Dat hoop ik ook!
Hoe gaat het met de rest?
binkie schreef: ↑13-10-2018 07:15Ook een bekkenband besteld zodat ik nog kleine stukjes kom lopen.
Ik was altijd bang dat ik er nooit meer vanaf zou komen.
Maar na de bevalling ben ik bijna een week in bed en boven gebleven. Heb me echt heel kalm gehouden en daarna gelukkig geen last meer gehad.
De periode lijkt eindeloos als je erin zit.
Hoi Binkie, welke band had jij toen? Ik moet er ook een bestellen voor bovenstaande situaties maar weet niet goed welke. Mijn fysio zei dat het een kwestie van proberen is welke helpt maar het lastige is dat er nergens een winkel is waar je meerdere kunt passen. Moet dus allemaal online.
Wat fijn dat het na je zwangerschap snel is weggetrokken. Dat hoop ik ook!
Hoe gaat het met de rest?
donderdag 25 oktober 2018 13:12
Hoeveel werk je nog Renata, je hebt het over de kassa. Zit of sta je daarachter? Als het niet gaat, dan gaat het niet. Dan is het een kwestie van volledig ziekmelden, is niet leuk. Ik vond het een mega grote stap, maar die kleine en jij gaan voor nu!
Als je nog niet een hele grote buik hebt worden de normale bekkenbanden aangeraden. Dus niet zn band die je over je buik heen trekt. Ik kreeg door 2 verschillende regio's die van serola geadviseerd.
Als je nog niet een hele grote buik hebt worden de normale bekkenbanden aangeraden. Dus niet zn band die je over je buik heen trekt. Ik kreeg door 2 verschillende regio's die van serola geadviseerd.
donderdag 25 oktober 2018 17:00
Ik werk op kantoor, halve dagen nog, waarvan een uur thuis. Dat worden nu drie uur per dag, verdeeld over kantoor en huis. Ik ga zo steeds meer afbouwen maar als het zo blijft als vandaag, wordt het inderdaad snel helemaal stoppen. Met de kassa bedoelde ik als ik zelf iets wil kopen, zoals gisteren bij de Kruidvat, haha. Ik was al vroeg gegaan zodat het hopelijk niet te druk was, maar ja.
Ik heb wel banden van Serola gezien maar dan smalle voor over de heup. Ik vind mijn buik enorm groot maar volgens de vk is hij gemiddeld... nu zeven kilo aangekomen bij 27 weken.
Ik heb wel banden van Serola gezien maar dan smalle voor over de heup. Ik vind mijn buik enorm groot maar volgens de vk is hij gemiddeld... nu zeven kilo aangekomen bij 27 weken.
vrijdag 26 oktober 2018 07:53
Renata83 schreef: ↑25-10-2018 11:06Pfff, zware week hier. Drie keer bijna flauwgevallen van de inspanning toen ik onverwacht wat verder moest lopen of langer staan. Ik kan mensen bij de kassa met ingewikkelde vragen nu wel schieten. Of de doktersassistente die het formulier niet zoals beloofd klaar had liggen. Ben kapot! Ga dus ook maar weer minder werken en vandaag thuis.
Bij mij is het al een aantal jaar geleden. Maar ik toen een blauwe met klittenband. Soort riem zeg maar.
Hoi Binkie, welke band had jij toen? Ik moet er ook een bestellen voor bovenstaande situaties maar weet niet goed welke. Mijn fysio zei dat het een kwestie van proberen is welke helpt maar het lastige is dat er nergens een winkel is waar je meerdere kunt passen. Moet dus allemaal online.
Wat fijn dat het na je zwangerschap snel is weggetrokken. Dat hoop ik ook!
Hoe gaat het met de rest?
zondag 28 oktober 2018 21:34
Hier gaat het de afgelopen week wel aardig. Ik begin een beetje mijn draai te vinden in het thuis zijn en merk dat mijn klachten beter te verdragen zijn. Sommige dagen besef ik mij 's avonds dat de pijn minimaal was. Ik doe op deze dagen dan ook echt weinig en lig veel op bed. Andere dagen zijn zwaarder, zeker als er bepaalde zaken echt gedaan moeten worden.
Vandaag heb ik mijn verjaardag gevierd en dat was een werkelijke uitputtingslag. Dat had ik dat vooraf niet echt aanzien komen. Gezien het feit dat het gewoon visite met koffie/thee en taart was.
Verder ligt de kleine sinds 2 weken opeens (aardig hardnekkig) in stuitligging. Dit leverd wat spanningen en onzekerheden op. Alhoewel de verloskundige aangeeft dat het nog alle kanten op komt. Zelf vraag ik mij dat af, aangezien het dit pas met 29 weken is gaan omdraaien. Afwachten dus maar.
Vandaag heb ik mijn verjaardag gevierd en dat was een werkelijke uitputtingslag. Dat had ik dat vooraf niet echt aanzien komen. Gezien het feit dat het gewoon visite met koffie/thee en taart was.
Verder ligt de kleine sinds 2 weken opeens (aardig hardnekkig) in stuitligging. Dit leverd wat spanningen en onzekerheden op. Alhoewel de verloskundige aangeeft dat het nog alle kanten op komt. Zelf vraag ik mij dat af, aangezien het dit pas met 29 weken is gaan omdraaien. Afwachten dus maar.
zondag 28 oktober 2018 22:35
Hoi Indigo, wat fijn dat je je draai thuis hebt kunnen vinden en er dagen zijn dat je heel weinig pijn hebt! En van harte gefeliciteerd met je verjaardag! Zo’n feest kan er behoorlijk inhakken, zelfs al is het “alleen maar” zitten. Ik merk in elk geval zelf dat ik veel minder energie heb en minder kan hebben. Goed uitrusten nu dan maar.
Wat vervelend dat de kleine in stuit ligt. Ik hoop dat-ie snel gaat draaien maar me voorstellen dat het stress geeft. Ik maak me deze week ook druk over de bevalling. Vooral als ik ‘s nachts wakker lig.
. Vorige keer zaten de schouders vast en ben bang voor een herhaling.
Wat vervelend dat de kleine in stuit ligt. Ik hoop dat-ie snel gaat draaien maar me voorstellen dat het stress geeft. Ik maak me deze week ook druk over de bevalling. Vooral als ik ‘s nachts wakker lig.
. Vorige keer zaten de schouders vast en ben bang voor een herhaling.
maandag 29 oktober 2018 07:34
Gefeliciteerd indigo! En fijn dat je je draai gevonden hebt. dat soort dingen hakken er inderdaad flink in. Als ik een verplichting als dat heb lig ik inderdaad de rest van die dag, en de rest van de komende dagen plat op de bank/bed. Begrijp ik goed dat je nu 29 weken bent? Snap dat stuit spannend is hoor, met 36 weken moeten ze goed liggen. Rond de 30 weken kunnen ze nog alle kanten op!
Haha ja precies Renata, die rijen zijn echt geen doen. Stilstaan is echt een mokerslag. Ondertussen ga ik eerlijk gezegd ook vrijwel niet alleen de deur uit. Goed dat je het afbouwt! Hoever ben je nu ?
Hier zijn de laatste loodjes zwaar, we hopen dat ze zich heel heel snel aandient. zit nu op 37.5 weken. Nog even en dan krijgen we een uiterste datum als het goed is. Dat stelde mijn vk ons voor. Wilde het eerst absoluut niet. (Ik hou niet van medicijnen, en ben wel van het natuur zijn beloop laten gaan) maar het is gewoon op, en dat gaat tijdens de bevalling niet werken. Verder zit ik wonder boven wonder meestal best prima in mijn vel!
Haha ja precies Renata, die rijen zijn echt geen doen. Stilstaan is echt een mokerslag. Ondertussen ga ik eerlijk gezegd ook vrijwel niet alleen de deur uit. Goed dat je het afbouwt! Hoever ben je nu ?
Hier zijn de laatste loodjes zwaar, we hopen dat ze zich heel heel snel aandient. zit nu op 37.5 weken. Nog even en dan krijgen we een uiterste datum als het goed is. Dat stelde mijn vk ons voor. Wilde het eerst absoluut niet. (Ik hou niet van medicijnen, en ben wel van het natuur zijn beloop laten gaan) maar het is gewoon op, en dat gaat tijdens de bevalling niet werken. Verder zit ik wonder boven wonder meestal best prima in mijn vel!
maandag 29 oktober 2018 07:55
Nog gefeliciteerd indigo.
Hier ook stress over bevalling Renata. Zoon is na 22 uur en maar 4 cm gehad met keizersnede en bleek sterrenkijker Ik wil heel graag vaginaal bevallen omdat je bij keizersnede 6 weken niet mag tillen en dat is lastig met een peuter. Maar vind het ook eng. Vandaag eerst gesprek bij gynaecoloog ter kennismaking dus hopelijk stelt me dat gerust.
Ik ben pas 22 weken maar sta al te hijgen als ik zoon enkel heb weggebracht naar kdv. En dat is maar 5 minuten fietsen.
Hier ook stress over bevalling Renata. Zoon is na 22 uur en maar 4 cm gehad met keizersnede en bleek sterrenkijker Ik wil heel graag vaginaal bevallen omdat je bij keizersnede 6 weken niet mag tillen en dat is lastig met een peuter. Maar vind het ook eng. Vandaag eerst gesprek bij gynaecoloog ter kennismaking dus hopelijk stelt me dat gerust.
Ik ben pas 22 weken maar sta al te hijgen als ik zoon enkel heb weggebracht naar kdv. En dat is maar 5 minuten fietsen.
maandag 29 oktober 2018 12:25
Goh wat klinkt dit allemaal herkenbaar. Ik ben inmiddels 26 weken zwanger van de eersre. De klachten begonnen bij mij met 6 weken al. In combinatie met ontzettende misselijkheid, geen eetlust, niet slapen van de pijn en extreme vermoeidheid regelmatig ziekgemeld en op aandringen van werkgever en bedrijfsarts met 10 weken volledig thuis komen te zitten.
In het begin vond ik het vreselijk en voel me ook nu nog wel eens een slappeling. Maar als ik dan een keer een dag iets gedaan heb (gisteren met een vriendin naar de bioscoop geweest waar ik 1 uur enkele reis voor moest autorijden) en dan s'nachts veel pijn heb en nu door het huis waggel dan denk ik, zou niet weten hoe ik zou moeten werken.
Ik heb de serola bekkenband, gebruik hem niet dagelijks en vooral al ik weet dat ik langer dan een kwartier miet lopen).
Met 20 weken kreeg ik weer een wat meer energie en werd de misselijkheid vervangen door maagzuur.
Mijn dagen kom ik wonderlijk genoeg probleemloos door, me eigenlijk nog niet verveeld. Al doe ik voor mijn gevoel helemaal niets, ook niet de hele dag aan het netflixen of zo maar het vliegt voorbij. Ga regelmatig met een vriendin wat lunchen of een klein stukje wandelen. Of ik ga een stukje fietsen.
Mijn ouders en schoonouders komen 1 x per week langs om schoon te maken (man werkt in het buitenland en regelematig 4 tot 6 weken weg).
Het niet werken was lastig accepteren (contract is ook niet verlengd), maar ik heb er nu wel vrede mee.
Vooral nu bekkenfysio ook aangaf dat als ik niet zo vroeg gestopt was ik waarschijnlijk nu nauwelijks nog had kunnen lopen.
Succes iedereen!
In het begin vond ik het vreselijk en voel me ook nu nog wel eens een slappeling. Maar als ik dan een keer een dag iets gedaan heb (gisteren met een vriendin naar de bioscoop geweest waar ik 1 uur enkele reis voor moest autorijden) en dan s'nachts veel pijn heb en nu door het huis waggel dan denk ik, zou niet weten hoe ik zou moeten werken.
Ik heb de serola bekkenband, gebruik hem niet dagelijks en vooral al ik weet dat ik langer dan een kwartier miet lopen).
Met 20 weken kreeg ik weer een wat meer energie en werd de misselijkheid vervangen door maagzuur.
Mijn dagen kom ik wonderlijk genoeg probleemloos door, me eigenlijk nog niet verveeld. Al doe ik voor mijn gevoel helemaal niets, ook niet de hele dag aan het netflixen of zo maar het vliegt voorbij. Ga regelmatig met een vriendin wat lunchen of een klein stukje wandelen. Of ik ga een stukje fietsen.
Mijn ouders en schoonouders komen 1 x per week langs om schoon te maken (man werkt in het buitenland en regelematig 4 tot 6 weken weg).
Het niet werken was lastig accepteren (contract is ook niet verlengd), maar ik heb er nu wel vrede mee.
Vooral nu bekkenfysio ook aangaf dat als ik niet zo vroeg gestopt was ik waarschijnlijk nu nauwelijks nog had kunnen lopen.
Succes iedereen!
If kisses were snowflakes, I'd send you a blizzard
maandag 29 oktober 2018 13:00
Lalameme, fijn dat je een uiterste datum krijgt. Ik snap je gevoel helemaal. Het liefst wil je dat het uit zichzelf begint maar je moet een bevalling wel nog kunnen volbrengen. Ik heb daar bij mezelf ook wel vraagtekens bij omdat ik nu al nul conditie heb en ik pas 27 weken ben. Willen ze bij jou gaan inleiden?
Fijn dat je verder wel goed in je vel zit!
Aapje, poeh, wat een pittige eerste bevalling. Lastig hè, dat afwegen voor deze bevalling. Wel fijn dat je al een gesprek met de gynaecoloog hebt hierover of iig een kennismaking. Ik heb pas in december een gesprek met de VK over de bevalling en vindt dat nog ver weg. Vijf minuten fietsen met een peuter, daar heb ik heel veel respect voor
. Betekent dat dat je je peuter wel nog tilt (in de fietsstoel?) Dat alleen al lukt me niet meer.
Boardbabe, welkom bij de club
. Jammer dat je ook zo veel last hebt. Goed ook dat je op tijd gas terug hebt genomen en knap dat je je niet verveelt . Ik heb nu ook de band van Serola maar een kwartier lopen kan ik helaas niet meer.
Fijn dat je verder wel goed in je vel zit!
Aapje, poeh, wat een pittige eerste bevalling. Lastig hè, dat afwegen voor deze bevalling. Wel fijn dat je al een gesprek met de gynaecoloog hebt hierover of iig een kennismaking. Ik heb pas in december een gesprek met de VK over de bevalling en vindt dat nog ver weg. Vijf minuten fietsen met een peuter, daar heb ik heel veel respect voor
. Betekent dat dat je je peuter wel nog tilt (in de fietsstoel?) Dat alleen al lukt me niet meer. Boardbabe, welkom bij de club
. Jammer dat je ook zo veel last hebt. Goed ook dat je op tijd gas terug hebt genomen en knap dat je je niet verveelt . Ik heb nu ook de band van Serola maar een kwartier lopen kan ik helaas niet meer.
maandag 29 oktober 2018 16:02
Ondertussen ben ik 32 weken zwanger en vooralsnog ligt de baby in stuit. Als ik dan lees dat je na een keizersnee 6 weken niets kan. Hoop ik echt heel erg dat die kleine zich tijdig terug gaat draaien.
Met 35 weken een echo ter controle, maar met 34 weken een afspraak betreft de bevalling bij de verloskundige. Wat maakt dat ik wellicht in plannen al rekening moet houden met opties die ik op voorhand niet overwogen had. Vorige bevalling is erg vlot verlopen, mede daarom was ik deze keer een thuis bevalling aan het overwegen. Voor alsnog afwachten.
Met 35 weken een echo ter controle, maar met 34 weken een afspraak betreft de bevalling bij de verloskundige. Wat maakt dat ik wellicht in plannen al rekening moet houden met opties die ik op voorhand niet overwogen had. Vorige bevalling is erg vlot verlopen, mede daarom was ik deze keer een thuis bevalling aan het overwegen. Voor alsnog afwachten.
maandag 29 oktober 2018 16:19
@Renata: 'Gelukkig' weegt zoon met 20 maanden maar 11,5 kilo. Probleem is nu meer dat opstappen en afstappen met buik en voorstoeltje lastiger wordt. Maar ben hard op zoek naar bakfiets.
Gelukkig blijkt kans op normaal bevallen 80%. Alleen kiezen ze eerder voor inleiden met ballonnetje als zoon hoog in groeicurve komt. Net als dat ze eerder ingrijpen als bevalling niet vordert. Dit worden geen 22 uur weeën.
Gelukkig blijkt kans op normaal bevallen 80%. Alleen kiezen ze eerder voor inleiden met ballonnetje als zoon hoog in groeicurve komt. Net als dat ze eerder ingrijpen als bevalling niet vordert. Dit worden geen 22 uur weeën.
maandag 29 oktober 2018 16:29
Deels herkenbare verhalen, maar hier met een goede afloop!
Bij mijn eerste kreeg ik bekkenpijn rond 20 weken, met 24 weken deels in de ziektewet omdat ik echt niet meer kon. Laatste maanden van mijn zwangerschap was diepe ellende en pijn. Ik liep bij een 'bekkenfysiotherapeut', maar het hielp totaal niet. Ook na mijn zwangerschap nog een jaar met klachten blijven lopen.
Bij deze zwangerschap begon de pijn met 7 weken al. Ik was volledig in paniek, hoe moest ik al die maanden doorkomen?! Ik ben toen naar een gespecialiseerde Cesar en Mensendiecktherapeut gegaan en ik ben nu 30 weken zwanger en..... bijna volledig pijnvrij!
Een goede therapeut kijkt naar jouw specifieke probleem, zoals Spraakwater ook al noemde. In mijn geval betrof het een bekkentorsie: mijn bekken kantelde omdat mijn schuine buikspieren te slap waren. Door dagelijks aangepaste buikspieroefeningen te doen (schuin, niet voor) en te leren bij elke voor mij belastende beweging mijn buikspieren aan te spannen en mijn bekken recht te houden, kan ik nu bijna alles weer doen. In het geval mijn bekken toch weer kantelt, heb ik oefeningen om het zelf weer recht te leggen.
Moraal van dit verhaal: zoek een goede (Mensendieck en Cesar) bekkentherapeut. Ik heb zoveel spijt dat ik dat niet bij mijn eerste zwangerschap gedaan heb. Succes allemaal met jullie zwangerschap!
Bij mijn eerste kreeg ik bekkenpijn rond 20 weken, met 24 weken deels in de ziektewet omdat ik echt niet meer kon. Laatste maanden van mijn zwangerschap was diepe ellende en pijn. Ik liep bij een 'bekkenfysiotherapeut', maar het hielp totaal niet. Ook na mijn zwangerschap nog een jaar met klachten blijven lopen.
Bij deze zwangerschap begon de pijn met 7 weken al. Ik was volledig in paniek, hoe moest ik al die maanden doorkomen?! Ik ben toen naar een gespecialiseerde Cesar en Mensendiecktherapeut gegaan en ik ben nu 30 weken zwanger en..... bijna volledig pijnvrij!
Een goede therapeut kijkt naar jouw specifieke probleem, zoals Spraakwater ook al noemde. In mijn geval betrof het een bekkentorsie: mijn bekken kantelde omdat mijn schuine buikspieren te slap waren. Door dagelijks aangepaste buikspieroefeningen te doen (schuin, niet voor) en te leren bij elke voor mij belastende beweging mijn buikspieren aan te spannen en mijn bekken recht te houden, kan ik nu bijna alles weer doen. In het geval mijn bekken toch weer kantelt, heb ik oefeningen om het zelf weer recht te leggen.
Moraal van dit verhaal: zoek een goede (Mensendieck en Cesar) bekkentherapeut. Ik heb zoveel spijt dat ik dat niet bij mijn eerste zwangerschap gedaan heb. Succes allemaal met jullie zwangerschap!
donderdag 1 november 2018 06:10
Ik maak het bekkendrama nu voor de 2e keer mee en moet zeggen dat het me tot nu toe meevalt. Ik ben nu echt op tijd gestopt met werken en dingen doen die niet goed zijn voor mijn lijf. Tuurlijk maak ik nog wel eens een (bewust) foutje, maar door niet de hele tijd mega te belasten slaap ik nu bijvoorbeeld nog wel goed. En ja ik kan weinig: 5 minuten wandelen zonder pijn op een goede dag, op een slechte dag 20 meter met tranen in mijn ogen, huishouden is echt minimaal en veel zittend doen. Maar door me daar bij neer te leggen heb ik echt veel minder pijn in rust. Vorige zwangerschap kon ik met 16 weken al niet langer dan 20 minuten zitten. Nu kan ik dat best een uur of 2 zonder deaud te gaan van de pijn. Ik gebruik ook een bekkenband. Als k dat niet gedaan had, kon ik met 15 weken al mijn huis niet meer uit. Heb gewerkt tot 18 weken en zit inmiddels op 25. Het voelt nu ook niet lang hoe lang ik nog moet. Dus mijn advies: neem rust! Houd op met werken en pas alles aan op je klachten. Dan kan je echt meer leven ipv overleven.
