Zwanger
alle pijlers
36 weken zwanger en vriend naar Canada voor begrafenis?
vrijdag 12 oktober 2018 om 19:14
Hi allemaal,
Een beetje een lang verhaal, maar ik kan jullie advies goed gebruiken!
Inmiddels ben ik 36 weken zwanger van ons meisje, en hebben we net heel vervelend nieuws gehad. De tante van mijn vriend is heel plotseling overleden. Ze woonde in Canada zal daar volgende week ook begraven worden. Het is het zusje en beste vriendin van mijn schoonmoeder, en zij en mijn schoonvader gaan er ook heen voor de begrafenis. Mijn vriend kon goed met haar, maar heeft verder geen speciale band.
Nu twijfelt hij/wij of hij ook zal gaan. Als ik niet zwanger was, was hij sowieso gegaan. Maar de begrafenis is de dag voordat ik 37 weken ben, en ondanks dat de kans klein is dat onze schat eerder komt (ik heb een normale/gezonde zwangerschap), zou hij de geboorte kunnen missen mocht ze zich wel eerder melden. Maar aan de andere kant: voor hem en zijn familie is het wel heel fijn als hij gaat, en ik wil ook niet dat hij achteraf spijt heeft dat hij thuis is gebleven als de baby gewoon rond de uitgerekende datum komt...
Hormonale ik neig er toch naar om hem te vragen thuis te blijven, maar daar voel ik me ook meteen schuldig over. Wat zouden jullie doen in deze situatie?
Een beetje een lang verhaal, maar ik kan jullie advies goed gebruiken!
Inmiddels ben ik 36 weken zwanger van ons meisje, en hebben we net heel vervelend nieuws gehad. De tante van mijn vriend is heel plotseling overleden. Ze woonde in Canada zal daar volgende week ook begraven worden. Het is het zusje en beste vriendin van mijn schoonmoeder, en zij en mijn schoonvader gaan er ook heen voor de begrafenis. Mijn vriend kon goed met haar, maar heeft verder geen speciale band.
Nu twijfelt hij/wij of hij ook zal gaan. Als ik niet zwanger was, was hij sowieso gegaan. Maar de begrafenis is de dag voordat ik 37 weken ben, en ondanks dat de kans klein is dat onze schat eerder komt (ik heb een normale/gezonde zwangerschap), zou hij de geboorte kunnen missen mocht ze zich wel eerder melden. Maar aan de andere kant: voor hem en zijn familie is het wel heel fijn als hij gaat, en ik wil ook niet dat hij achteraf spijt heeft dat hij thuis is gebleven als de baby gewoon rond de uitgerekende datum komt...
Hormonale ik neig er toch naar om hem te vragen thuis te blijven, maar daar voel ik me ook meteen schuldig over. Wat zouden jullie doen in deze situatie?
vrijdag 12 oktober 2018 om 19:18
zeeuwsmeisje1981 schreef: ↑12-10-2018 19:17Die baby is niet in een uurtje geboren, hij kan altijd een eerdere vlucht terugnemen. Let er bij het boeken gewoon op dat je een wijzigbaar ticket hebt.
Canada is een uurtje of tien, afhankelijk van waar je zit. Dan nog inchecken enzo, mijn vriend zou het bij beide kinderen niet gered hebben.
vrijdag 12 oktober 2018 om 19:20
vrijdag 12 oktober 2018 om 19:23
vrijdag 12 oktober 2018 om 19:23
Mijn bevallingen waren tussen de 4 1/2 en 3 1/2 uur, dat zou je nooit halen. Met 37 weken zou ik dat heel vervelend vinden.zeeuwsmeisje1981 schreef: ↑12-10-2018 19:17Die baby is niet in een uurtje geboren, hij kan altijd een eerdere vlucht terugnemen. Let er bij het boeken gewoon op dat je een wijzigbaar ticket hebt.
vrijdag 12 oktober 2018 om 19:26
Nee, ik zou het ook niet fijn vinden als mijn partner ging als ik bijna 37 weken zwanger was. Ook je schoonfamilie wil toch niet dat jij straks alleen bent mocht je onverhoopt opeens gaan bevallen. Daar worden ze in Canada ook niet gelukkig van toch?
Ik ben verantwoordelijk voor wat ik schrijf, niet voor wat u leest.
vrijdag 12 oktober 2018 om 19:27
Van mij zou ie zelf mogen beslissen.
Maar dan moet hij er dus wel rekening mee houden dat zijn kind geboren wordt zonder dat hij erbij is.
Wil hij die opoffering doen voor een tante met wie hij dus maar beperkt contact heeft?
Heb jij een zus / goeie vriendin / moeder / ... die je kan steunen in 't geval hij weg is en de boel begint?
Ik neem overigens ook aan dat hij niet voor 1 dag gaat.
"Effe" 10 uur vliegen, 10 uur terug, jet-lag, de begrafenis, misschien nog op familie-bezoek "nu hij er toch is" ... en hij is in no time minstens 3 à 4 dagen weg.
Maar dan moet hij er dus wel rekening mee houden dat zijn kind geboren wordt zonder dat hij erbij is.
Wil hij die opoffering doen voor een tante met wie hij dus maar beperkt contact heeft?
Heb jij een zus / goeie vriendin / moeder / ... die je kan steunen in 't geval hij weg is en de boel begint?
Ik neem overigens ook aan dat hij niet voor 1 dag gaat.
"Effe" 10 uur vliegen, 10 uur terug, jet-lag, de begrafenis, misschien nog op familie-bezoek "nu hij er toch is" ... en hij is in no time minstens 3 à 4 dagen weg.
vrijdag 12 oktober 2018 om 19:28
Alleen? Waar lees jij dat TO wees is en zonder broers en zussen?mevrouwiglesias schreef: ↑12-10-2018 19:26Nee, ik zou het ook niet fijn vinden als mijn partner ging als ik bijna 37 weken zwanger was. Ook je schoonfamilie wil toch niet dat jij straks alleen bent mocht je onverhoopt opeens gaan bevallen. Daar worden ze in Canada ook niet gelukkig van toch?
vrijdag 12 oktober 2018 om 19:32
Ja, dat is echt een dilemma. Ik vind het belangrijk om naar begrafenissen te gaan waarvoor ik ben uitgenodigd. Maar in dit geval... hij zou zomaar de geboorte van zijn eerste kind kunnen missen.
Wat zeggen zijn vrienden of broers en zussen? Waar neigt hij naar? Ik vind echt dat je de beslissing aan hem moet laten, maar ik begrijp dat je het moeilijk vind om hem te laten gaan op een moment dat je echt samen wilt beleven. Geboorte van je kind, zeker je eerste is zo ontzettend bijzonder. Mijn man had dat nooit willen missen.
Wat zeggen zijn vrienden of broers en zussen? Waar neigt hij naar? Ik vind echt dat je de beslissing aan hem moet laten, maar ik begrijp dat je het moeilijk vind om hem te laten gaan op een moment dat je echt samen wilt beleven. Geboorte van je kind, zeker je eerste is zo ontzettend bijzonder. Mijn man had dat nooit willen missen.
anoniem_676439a9cf5f4 wijzigde dit bericht op 12-10-2018 19:34
37.42% gewijzigd
vrijdag 12 oktober 2018 om 19:32
Tja soms heb je wat een aan mannelijke partner maar soms ook niet. Ik had niet veel keus dus mijn moeder was er bij. Maar een vriendin van mij had haar nicht er bij. Daar ging ze goed mee om, had zelf 3 voldragen zwangerschappen en 2 kinderen. Dus toen haar partner op van de zenuwen alleen maar heen en weer kon lopen heeft ze hem er uit gestuurd en nicht is er bij gaan zitten.
Het is iets dat tussen jullie is TO. Heb je echt wat aan hem of is het meer omdat het de vader is. Het is geen moeten hé dat hij er bij moet zijn. Als hij er maar meteen na de geboorte is.
Het is iets dat tussen jullie is TO. Heb je echt wat aan hem of is het meer omdat het de vader is. Het is geen moeten hé dat hij er bij moet zijn. Als hij er maar meteen na de geboorte is.
vrijdag 12 oktober 2018 om 19:34
vrijdag 12 oktober 2018 om 19:37
Inderdaad, ze gaat vast niet alleen bevallen. Maar toen ik moest bevallen wilde ik toch heel graag mijn partner naast me, en niet mijn broer.
Ik ben verantwoordelijk voor wat ik schrijf, niet voor wat u leest.
vrijdag 12 oktober 2018 om 19:38
Er zijn ook mannen die niet op die bloederige toestand zitten te wachten en er niet heel rouwig om zijn dat deel mis te lopen.ninanoname schreef: ↑12-10-2018 19:32Ja, dat is echt een dilemma. Ik vind het belangrijk om naar begrafenissen te gaan waarvoor ik ben uitgenodigd. Maar in dit geval... hij zou zomaar de geboorte van zijn eerste kind kunnen missen.
Wat zeggen zijn vrienden of broers en zussen? Waar neigt hij naar? Ik vind echt dat je de beslissing aan hem moet laten, maar ik begrijp dat je het moeilijk vind om hem te laten gaan op een moment dat je echt samen wilt beleven. Geboorte van je kind, zeker je eerste is zo ontzettend bijzonder. Mijn man had dat nooit willen missen.
vrijdag 12 oktober 2018 om 19:40
De meeste mannen willen de geboorte van hun kind (!!) niet missen. En terecht.redbulletje schreef: ↑12-10-2018 19:38Er zijn ook mannen die niet op die bloederige toestand zitten te wachten en er niet heel rouwig om zijn dat deel mis te lopen.
vrijdag 12 oktober 2018 om 19:41
Oh, Bul toch!redbulletje schreef: ↑12-10-2018 19:38Er zijn ook mannen die niet op die bloederige toestand zitten te wachten en er niet heel rouwig om zijn dat deel mis te lopen.
Alle mannen vinden het een bloederige toestand en alle vrouwen ook. Maar dat neemt niet weg dat de meeste mannen hun vrouw willen steunen op het moment van bevallen en ze willen er ook graag bij zijn als het kindje net geboren is en de vingertjes zijn geteld. Dat is toch anders dan 3 dagen later hoor, als je uit het vliegtuig komt en de hele familie heeft de verse spruit al gezien.
vrijdag 12 oktober 2018 om 19:42
redbulletje schreef: ↑12-10-2018 19:38Er zijn ook mannen die niet op die bloederige toestand zitten te wachten en er niet heel rouwig om zijn dat deel mis te lopen.
Dat zou heel goed kunnen haha!
vrijdag 12 oktober 2018 om 19:44
Haha die is mooi. Alsof die vrouwen daar wel zin in hebben. Als mijn vrouw niet bij me was geweest, zou ik nu nog boos zijn. Ik was al boos dat ze ging slapen trouwens (achteraf goed, want 21 uur duurde het). Maar die mannen willen vaak net zo lief hè.redbulletje schreef: ↑12-10-2018 19:38Er zijn ook mannen die niet op die bloederige toestand zitten te wachten en er niet heel rouwig om zijn dat deel mis te lopen.
vrijdag 12 oktober 2018 om 19:44
Ik zou hem dus wel laten gaan als hij dat wil.
Als je niet zwanger was geweest was hij zeker gegaan schrijf je. Ik zie met 37w niet in waarom hij dan niet kan gaan. En ja dan is er een kleine kans dat hij de geboorte zou kunnen missen. Dat weet je dan en kun je op anticiperen. Zoveel heb je nou ook weer niet aan een man tijdens de bevalling vond ik.
Als je niet zwanger was geweest was hij zeker gegaan schrijf je. Ik zie met 37w niet in waarom hij dan niet kan gaan. En ja dan is er een kleine kans dat hij de geboorte zou kunnen missen. Dat weet je dan en kun je op anticiperen. Zoveel heb je nou ook weer niet aan een man tijdens de bevalling vond ik.
