Zwanger
alle pijlers
Baby houden of niet?
maandag 21 oktober 2019 11:55
[url][/url]Hallo allemaal,
Graag hoor ik van andere hoe zij hierover denken en wat zij vinden. Niet dat het daarom gaat, absoluut niet, maar misschien heeft iemand een andere blik/kijk die ik zelf nog niet gezien had.
Sinds een ruime week weet ik dat ik zwanger ben. Ik ben z’n 6 weken zwanger nu.
Zelf ben ik 24 jaar, vaste baan, koop appartement en mijn vriend is 29 ook vaste baan en een koop appartement. Dus wat dat betreft is het prima. Ook werk ik alleen nachtdiensten. Dus ben sowieso veel thuis en wanneer ik wel zou werken dan nog is er 1 van ons dus thuis.
Echter zijn wij pas 3 maanden samen...en dat is wel erg kort om een baby te krijgen. Ondanks dat wij echt heel gek op elkaar zijn en ook beide het idee hebben dat onze relatie echt voor lange tijd is, lijkt het nog wel erg vroeg om nu een baby te krijgen.
Dus met verstand was onze eerste reactie om het niet te houden. Ik durfde er niet teveel over na te denken omdat ik bang was dat er teveel gevoel bij kwam kijken. Echter begon mijn vriend sinds een aantal dagen steeds meer te fantaseren over het leven met een kindje en dat hij het eigenlijk best graag wilt. Hierdoor begon ik ook steeds meer na te denken en er zit ondertussen zoveel gevoel al bij dat ik denk dat ik het niet eens meer zou kunnen laten weg halen.
Echter is nog wel een punt dat mijn vriend veel met vrienden is. Bijna alle weekenddagen op stap, weekenden weg, vakanties, voetballen en dan de hele zondag in de kantine. Geen een feest mist ie en hij heeft een hoop feesten.
Maar als wij een baby zouden krijgen wordt dat natuurlijk wel anders en zal hij ook ooit thuis moeten zijn en dus nee moeten zeggen tegen zijn vrienden. Ik denk dat hij zich dat niet realiseert. Hij ziet alleen maar de leuke dingen, maar niet dat het ook ongelofelijk zwaar is. Als ik dat aankaart zegt ie “jaja weet ik” maar heb niet het idee dat hij zich dat echt beseft. Ik ben bang dat we dadelijk een baby hebben en het hem dan vies tegen valt dat dat allemaal veranderd. Dadelijk zit ik alle weekenden thuis met een baby terwijl hij nog alle feesten afgaat.
Verder ben ik heel bang voor de buitenwereld. Iedereen zal commentaar hebben dat ik een baby krijg van iemand die ik net ken. Dat vind ik ook erg zwaar. Dat er niemand zal zijn die blij voor ons is. Uiteindelijk vast wel. Maar in eerste instantie zeker niet. Ik weet dat je hier niet naar moet luisteren, maar dat weegt heel erg zwaar voor mij.
Hoe kan ik mijn vriend duidelijk maken dat het ook een hoop offers zal zijn en niet alleen maar leuk en dit goed bespreken?
En heeft iemand nog andere punten die belangrijk zijn om goed te bespreken?
Verder ben ik benieuwd hoe andere denken over deze situatie? Nogmaals ik weet dat ik zelf de keuze moet maken, maar ben benieuwd wat andere zouden doen als zij in mijn schoenen stonden.
Alvast bedankt.
Graag hoor ik van andere hoe zij hierover denken en wat zij vinden. Niet dat het daarom gaat, absoluut niet, maar misschien heeft iemand een andere blik/kijk die ik zelf nog niet gezien had.
Sinds een ruime week weet ik dat ik zwanger ben. Ik ben z’n 6 weken zwanger nu.
Zelf ben ik 24 jaar, vaste baan, koop appartement en mijn vriend is 29 ook vaste baan en een koop appartement. Dus wat dat betreft is het prima. Ook werk ik alleen nachtdiensten. Dus ben sowieso veel thuis en wanneer ik wel zou werken dan nog is er 1 van ons dus thuis.
Echter zijn wij pas 3 maanden samen...en dat is wel erg kort om een baby te krijgen. Ondanks dat wij echt heel gek op elkaar zijn en ook beide het idee hebben dat onze relatie echt voor lange tijd is, lijkt het nog wel erg vroeg om nu een baby te krijgen.
Dus met verstand was onze eerste reactie om het niet te houden. Ik durfde er niet teveel over na te denken omdat ik bang was dat er teveel gevoel bij kwam kijken. Echter begon mijn vriend sinds een aantal dagen steeds meer te fantaseren over het leven met een kindje en dat hij het eigenlijk best graag wilt. Hierdoor begon ik ook steeds meer na te denken en er zit ondertussen zoveel gevoel al bij dat ik denk dat ik het niet eens meer zou kunnen laten weg halen.
Echter is nog wel een punt dat mijn vriend veel met vrienden is. Bijna alle weekenddagen op stap, weekenden weg, vakanties, voetballen en dan de hele zondag in de kantine. Geen een feest mist ie en hij heeft een hoop feesten.
Maar als wij een baby zouden krijgen wordt dat natuurlijk wel anders en zal hij ook ooit thuis moeten zijn en dus nee moeten zeggen tegen zijn vrienden. Ik denk dat hij zich dat niet realiseert. Hij ziet alleen maar de leuke dingen, maar niet dat het ook ongelofelijk zwaar is. Als ik dat aankaart zegt ie “jaja weet ik” maar heb niet het idee dat hij zich dat echt beseft. Ik ben bang dat we dadelijk een baby hebben en het hem dan vies tegen valt dat dat allemaal veranderd. Dadelijk zit ik alle weekenden thuis met een baby terwijl hij nog alle feesten afgaat.
Verder ben ik heel bang voor de buitenwereld. Iedereen zal commentaar hebben dat ik een baby krijg van iemand die ik net ken. Dat vind ik ook erg zwaar. Dat er niemand zal zijn die blij voor ons is. Uiteindelijk vast wel. Maar in eerste instantie zeker niet. Ik weet dat je hier niet naar moet luisteren, maar dat weegt heel erg zwaar voor mij.
Hoe kan ik mijn vriend duidelijk maken dat het ook een hoop offers zal zijn en niet alleen maar leuk en dit goed bespreken?
En heeft iemand nog andere punten die belangrijk zijn om goed te bespreken?
Verder ben ik benieuwd hoe andere denken over deze situatie? Nogmaals ik weet dat ik zelf de keuze moet maken, maar ben benieuwd wat andere zouden doen als zij in mijn schoenen stonden.
Alvast bedankt.
anoniem_391817 wijzigde dit bericht op 21-10-2019 17:00
0.39% gewijzigd
maandag 21 oktober 2019 13:33
kadanz schreef: ↑21-10-2019 13:19Ook dit is wel een heel erg zwak argument. TO moet zelf weten hoe of wat maar laten we nou niet doen alsof een kind in de situatie van TO maar beter niet kan worden geboren. TO heeft een huis, een baan, een vriend, een goed stel hersenen. Wat wil je nog meer voor een kind?
Ik zeg niet dat het kind niet geboren moet worden! Ik zeg alleen dat 1 persoonlijke ervaring niet genoeg is om een advies te geven, gebaseerd op die ervaring. Ik verwees TO door naar het FIOM, omdat de enige die deze keuze kan maken TO zelf is. Daar is goede hulp wenselijk bij, want heftige beslissing, en die vind je bij het FIOM. Niet hier. Daarbij geef ik aan dat in die keuze óók nagedacht moet worden over het kind zelf. Als TO inschat dat zij het kind voldoende kan bieden, dan is dat natuurlijk voldoende redenen om het kind wel te laten komen.
maandag 21 oktober 2019 13:38
Welke twijfels??Candy16 schreef: ↑21-10-2019 13:18Hoi TO,
Ik heb maar een paar reacties gelezen waar de discussie meer lijkt te worden wat iemand van abortus vindt dan specifiek jouw situatie.
Je twijfels zijn van zo'n aard dat ik denk dat je nog niet toe bent aan een baby. Het zorgen voor een kind is fantastisch maar bij momenten ook loodzwaar. Fysiek en mentaal. Mijn advies zou zijn als je twijfelt om er nog even mee te wachten en de zwangerschap af te breken. Je geeft jezelf daarmee de kans om het op een meer geschikte termijn voor jezelf vanuit een wens te gaan proberen.
Sterkte met de keuze.
Of haar 29-jarige vriend, die er steeds meer voor opwarmt en aangeeft blij te zijn met het kind, er wel klaar voor is?
Het oordeel van de buitenwereld?
Als dat al doorslaggevende redenen zijn voor abortus dan ben ik voor een verbod.
maandag 21 oktober 2019 13:40
Cateautje zo mooi gezegd, helemaal mijn woorden. Ik ben niet tegen abortus, zeker niet, maar het lijkt wel of het tegenwoordig steeds "makkelijker" wordt gedaan omdat het niet uitkomt.
TO, heb je een goed netwerk om je heen? Ouders/ broer/ zus/ beste vriendin op wie je kan bouwen? Denk dat dat ook wel heel belangrijk is als je een kindje (jong) krijgt.
Ik zou met mijn vriend wel afspreken dat hij ook minimaal een dag thuis is met de kleine. Hierdoor zal hopelijk tzt ook zeker het verantwoordelijksgevoel groeien. Plus hij kan zelf echt zijn ding doen met de kleine.
Oordeel van de buitenwereld: niet leuk, maar is tijdelijk. Kom je echt doorheen en echt niet laten meewegen hoor. Mensen hebben overal een mening over. Ik zou het dan ook brengen kort en bondig: nee niet gepland, ja zeer welkom uiteindelijk en we gaan er voor!
TO, heb je een goed netwerk om je heen? Ouders/ broer/ zus/ beste vriendin op wie je kan bouwen? Denk dat dat ook wel heel belangrijk is als je een kindje (jong) krijgt.
Ik zou met mijn vriend wel afspreken dat hij ook minimaal een dag thuis is met de kleine. Hierdoor zal hopelijk tzt ook zeker het verantwoordelijksgevoel groeien. Plus hij kan zelf echt zijn ding doen met de kleine.
Oordeel van de buitenwereld: niet leuk, maar is tijdelijk. Kom je echt doorheen en echt niet laten meewegen hoor. Mensen hebben overal een mening over. Ik zou het dan ook brengen kort en bondig: nee niet gepland, ja zeer welkom uiteindelijk en we gaan er voor!
maandag 21 oktober 2019 13:47
Helemaal mee eens!JRS90 schreef: ↑21-10-2019 12:48Houd er rekening mee dat als je het “weg laat halen” je er waarschijnlijk de rest van je leven (althans dat ervaar ik zo) last van gaat hebben. Ik was destijds 14 nu inmiddels 30 en 3 kids rijk maar denk er nog steeds aan.
Je bent 24 dat is een mooie leeftijd om moeder te worden, je hebt een huisje en een baan...
Wat ik probeer te zeggen is dat mensen tegenwoordig makkelijk zeggen; haal het maar weg joh, maar de impact ervan is behoorlijk heftig... neem dat mee in gedachten
Het is geen shirtje dat je terugbrengt naar de winkel.
maandag 21 oktober 2019 13:48
Ik reageerde op jouw ‘belang van het kind’ argument. Ik zie niets in TO’s situatie wat zou duiden op een kind dat maar beter niet geboren kan worden. In tegendeel. De start is niet ideaal, en als TO toch besluit het kind weg te halen dan is dat ook goed. Maar verder is er niet veel aan de hand anders dan een zwangerschap die niet gepland is.Pergamon schreef: ↑21-10-2019 13:33Ik zeg niet dat het kind niet geboren moet worden! Ik zeg alleen dat 1 persoonlijke ervaring niet genoeg is om een advies te geven, gebaseerd op die ervaring. Ik verwees TO door naar het FIOM, omdat de enige die deze keuze kan maken TO zelf is. Daar is goede hulp wenselijk bij, want heftige beslissing, en die vind je bij het FIOM. Niet hier. Daarbij geef ik aan dat in die keuze óók nagedacht moet worden over het kind zelf. Als TO inschat dat zij het kind voldoende kan bieden, dan is dat natuurlijk voldoende redenen om het kind wel te laten komen.
Maar om toch ook te reageren op wat hier schrijft, ben je van mening dit topic dicht moet? We discussieren immers allemaal vanuit onze eigen ervaring, of erger, vanuit onze eigen dogma’s.
TO:
In het leven heb je natuurlijk geen garanties. Maar waarom denk je dat die vriend van jou een slechte vader en partner zal zijn? Waarom denk je dat hij zijn verantwoordelijkheid niet zal nemen? Waarom denk je dat hij alleen maar zal willen stappen en feesten terwijl juist hij degene is die steeds meer opwarmt voor het gezinsleven en jij degene bent die twijfelt? Projecteer je je eigen gevoel nu niet iets te veel op je vriend?
Kortom, is er iets in het karakter van je vriend dat je doet twijfelen? Ik geef toe dat drie maanden wat kort is om hierover te oordelen, maar is er specifiek reden tot twijfel?
anoniem_126923 wijzigde dit bericht op 21-10-2019 13:55
20.84% gewijzigd
maandag 21 oktober 2019 13:49
Cateautje schreef: ↑21-10-2019 13:06Ik vind het hartverscheurend dat er in deze tijd over zaken als abortus wordt gedaan alsof je even naar de bakker gaat voor een brood, net zoals je kop of je kont verbouwen, het is allemaal gedegradeerd tot een walgelijk soort consumentisme waar je verder maar niet meer bij stil moet staan en gewoon eventjes tussendoor kan doen. Het is ten hemel schreiend, echt!
Lieve Jess, laat de omstandigheden zoals ze nu zijn even weg en denk aan wat er in je groeit en beslis wat je daarmee wilt naar aanleiding van je hart en wat dat je ingeeft. Kinderen van alleenstaande moeder kunnen ook gewoon gelukkig opgroeien en bij jou is het niet eens zeker of je wel alleenstaand wordt. Het leven is ook niet opeens voorbij, er wacht, mocht je huidige vriend niet aan je toekomst deelnemen, ook voor jou een fijne partner, ook als je een kind hebt, dus alsjeblieft, behandel jezelf niet als koe en denk goed na over wat je wilt.
Het is heel gemakkelijk kletsen vanaf een anoniem toetsenbord om het maar eventjes weg te laten halen, maar zo werkt het natuurlijk niet hè, dat is te gek voor woorden, dus blijf bij je gevoel en laat je niets aanpraten.
Alles bij elkaar vind ik het naar dat je dit topic hebt geopend.
Mooi!
maandag 21 oktober 2019 13:54
Ze wonen niet samen maar hebben allebei los van elkaar een koopappartement.jellycups01 schreef: ↑21-10-2019 13:31Ik heb rond die leeftijd mijn eerste kind gekregen, niet ongepland maar voor de buitenwereld was het wel wat onverwacht. Wij hadden al een langere stabiele relatie maar commentaar was er dus toch wel hier en daar.
Mijn ervaring is dat je je makkelijker aanpast aan veranderingen als je jonger bent, je bent wat flexibeler. Maar vooraf voorspellen hoe je vriend zal zijn als vader of hoe je relatie verder zal gaan kun je niet. Eerst even los van je vriend, wil jij nu moeder worden? Ik heb nu een dochter van bijna 13 en het is leuk dat ik in verhouding nog redelijk jong ben. Heb er absoluut geen spijt van dat ik toen moeder ben worden en mijn man en ik zijn nog steeds samen en hebben daarna nog meer kinderen gekregen. Maar het is natuurlijk wel een verantwoordelijkheid, je kind staat altijd op de eerste plaats. Ook was ik de eerste met een kindje in onze omgeving, daardoor miste ik wel eens aansluiting hoewel dat vanzelf weer is goedgekomen.
Je hebt samen een appartement gekocht dus duidelijk voor elkaar gekozen, jij hebt zelf ook gevoel voor dit kindje en noemt het al je baby, je vriend ziet het zitten om vader te worden en is met 29 niet onverantwoordelijk jong (wellicht volgen er meer in de vriendenkring). Ik zou dat zwaarder laten wegen dan wat de omgeving er van zou kunnen vinden of wat er allemaal mis zou kunnen gaan. Onze levensstijl is ook verandert na de geboorte van ons eerste kind maar dat is eigenlijk heel soepel gegaan en positief. Houden of niet, het is helemaal je eigen keuze. Maar ik wilde toch even mijn eigen ervaring vertellen.
maandag 21 oktober 2019 13:56
TO geeft aan in een zéér prille relatie te zitten met vader van het toekomstige kind. Ze kent de vader van haar mogelijk toekomstige kind dus nog helemaal niet (goed). Lijkt me toch al een extreme doorslaggevende factor!
maandag 21 oktober 2019 13:57
kadanz schreef: ↑21-10-2019 13:48Ik reageerde op jouw ‘belang van het kind’ argument. Ik zie niets in TO’s situatie wat zou duiden op een kind dat maar beter niet geboren kan worden. In tegendeel. De start is niet ideaal, en als TO toch besluit het kind weg te halen dan is dat ook goed. Maar verder is er niet veel aan de hand anders dan een zwangerschap die niet gepland is.
Maar om toch ook te reageren op wat hier schrijft, ben je van mening dit topic dicht moet? We discussieren immers allemaal vanuit onze eigen ervaring, of erger, vanuit onze eigen dogma’s.
Ik begrijp dat mijn bericht anders over komt dan ik het had bedoeld;
Ik bedoelde enkel te zeggen dat als er in een situatie -zoals een onverwachte zwangerschap- een keuze gemaakt moet worden, het niet alleen gaat om moeder maar ook om het kind. En SOMS betekent dat, dat het voor het beste is om te kiezen het kind niet geboren te laten worden. Ik bedoelde op geen enkele manier te impliceren dat dit nu bij TO het geval zou zijn. Ik verwees juist door naar het FIOM, omdat ik denk dat TO daar, samen met iemand, even alles op een rijtje kan zetten. Feitelijk, vanuit haar gevoel en zonder de meningen en ervaringen van wildvreemden achter een scherm (uiteindelijk is de FIOM medewerker natuurlijk ook een wildvreemde). Haar partner kan bij die gesprekken zijn, zodat ze ook samen de gevolgen beter kunnen inschatten. Hell, ik werd na 3 jaar heel erg gewenst zwanger uit een medisch traject, en mijn partner kan de gevolgen nauwelijks inschatten. En ik trouwens zelf ook niet. Het is nogal wat, een kind. Zeker als zo'n kind zich onverwacht aandient en je in een prille relatie zit.
Edit: Ik wil benadrukken dat ik dus neutraal ben in de keuze die TO maak, maar dat ik haar adviseer met een derde partij, samen met haar vriend, eens alles op een rij te zetten. Dat kan ook helpen om elkaars verwachtingen (beter) te begrijpen, of op één lijn te krijgen.
Moet dit topic dicht? TO heeft het geopend, dus dat is niet aan mij. Maar zoals wel vaker denk ik dat sommige TO's (dus expliciet niet alleen hier) soms meer gebaat zijn bij gerichte ondersteuning / hulp dan bij een over elkaar buitelend Viva-Forum.
pergamon wijzigde dit bericht op 21-10-2019 14:03
16.72% gewijzigd
maandag 21 oktober 2019 13:59
Reden tot twijfel? JaPuz_n_Boots schreef: ↑21-10-2019 13:56TO geeft aan in een zéér prille relatie te zitten met vader van het toekomstige kind. Ze kent de vader van haar mogelijk toekomstige kind dus nog helemaal niet (goed). Lijkt me toch al een extreme doorslaggevende factor!
Extreem doorslaggevend? Nee
maandag 21 oktober 2019 14:00
maandag 21 oktober 2019 14:04
Echter is nog wel een punt dat mijn vriend veel met vrienden is. Bijna alle weekenddagen op stap, weekenden weg, vakanties, voetballen en dan de hele zondag in de kantine. Geen een feest mist ie en hij heeft een hoop feesten.
Maar als wij een baby zouden krijgen wordt dat natuurlijk wel anders en zal hij ook ooit thuis moeten zijn en dus nee moeten zeggen tegen zijn vrienden.
Als ik dat aankaart zegt ie “jaja weet ik” maar heb niet het idee dat hij zich dat echt beseft. Ik ben bang dat we dadelijk een baby hebben en het hem dan vies tegen valt dat dat allemaal veranderd. Dadelijk zit ik alle weekenden thuis met een baby terwijl hij nog alle feesten afgaat.
Ik zou er maar vanuit gaan dat het laatste klopt en jij dit kind dus alleen zult moeten opvoeden en verzorgen. Hoe ga je dat doen als je nachtdiensten draait? 's Nachts ben je er niet en overdag moet je slapen, dus je zult een gastouder moeten vinden voor die nachten. Verder zul je er dus ook alleen voor staan, wil je dat?
maandag 21 oktober 2019 14:09
Wat een manipulatieve rotpost!S-Groot schreef: ↑21-10-2019 14:04Ik zou er maar vanuit gaan dat het laatste klopt en jij dit kind dus alleen zult moeten opvoeden en verzorgen. Hoe ga je dat doen als je nachtdiensten draait? 's Nachts ben je er niet en overdag moet je slapen, dus je zult een gastouder moeten vinden voor die nachten. Verder zul je er dus ook alleen voor staan, wil je dat?
maandag 21 oktober 2019 14:10
Waarschijnlijk zullen opa en oma in spé er dan weer voor moeten opdraaien. Zo gaat het meestal. Mijn vader heeft m'n sibling op het hart gedrukt eerst met hem te overleggen voordat er (weer) aan kinderen wordt begonnen. Dat zegt genoeg.S-Groot schreef: ↑21-10-2019 14:04Ik zou er maar vanuit gaan dat het laatste klopt en jij dit kind dus alleen zult moeten opvoeden en verzorgen. Hoe ga je dat doen als je nachtdiensten draait? 's Nachts ben je er niet en overdag moet je slapen, dus je zult een gastouder moeten vinden voor die nachten. Verder zul je er dus ook alleen voor staan, wil je dat?
maandag 21 oktober 2019 14:12
Ik denk dat ze allebei een eigen appartement hebben. Ze kenden elkaar pas een paar weken toen ze zwanger werd.
maandag 21 oktober 2019 14:15
Lieve allemaal,
Bedankt voor jullie reacties.
Het openen van het forum ging voornamelijk om even mijn hart te luchten en meningen van andere te horen. Niet dat meningen van andere uitmaken, maar omdat er misschien ideeen/meningen tussen zitten die ik zelf nog niet op die manier gezien had.
Zoals het FIOM wat sommige van jullie aangaven. Heb mij daar gelijk aangemeld. Bedankt voor de tip!
Ik zou op ieder persoonlijk willen reageren maar het zijn ineens nogal wat reacties.
Op de vraag hoe ik zwanger heb kunnen raken. Die vraag zag ik voorbij komen en terecht. Ik slik al jaren de pil. Echter niet bij stilgestaan toen ik een week hondsziek was en een aantal keer heb overgegeven dat het zo zou kunnen dat de pil mee eruit zou komen. Stom inderdaad. Maar goed dat is achteraf gezien...op dat moment geen seconde bij stil gestaan.
En ja zoiets stoms heeft nu enorme gevolgen.
Verder zag ik de vraag over mijn vriend en zag ik veel voorbij komen dat hij niet verantwoordelijk genoeg is.
Hij is ontzettend lief en durf echt mijn handen ervoor in het vuur te steken dat hij (en ook zijn ouders/familie) niet zouden verdwijnen uit het leven van de eventuele baby. Ook niet als het tussen ons stuk loopt.
Hij is alleen erg gehecht aan zijn vrienden en uitgaan en natuurlijk moet dat ook kunnen, maar niet in de mate zoals dat nu is. Vanavond zal ik met hem erover hebben zoals iemand hier aangaf door te vragen hoe hij het voor zich ziet.
Er kwam ook de vraag waarom ik zo over hem denk en of dat iets specifieks in z’n karakter is. Nee dat is het niet. Ik ben alleen bang dat hij straks “ongelukkig” wordt, omdat hij niet goed heeft nagedacht over alles.
Ook een hoop reacties betreft abortus zelf. Daarbij sluit ik mij bij een aantal aan. Dat ik vind dat abortus tegenwoordig zo makkelijk wordt gedaan. Ik zelf was ook aardig in de veronderstelling dat mijn situatie niet “slecht” is. In het ergste geval zou ik alleenstaand moeder worden. Maar dan nog heb ik een baan, huis, lieve familie en vrienden. Is dat dan echt een rede om al een abortus te plegen? Omdat je “misschien” alleenstaand wordt? Dat kan altijd toch? Ook als je jaren samen bent. Maar dat is hoe ik dat zie. Wat andere daarover denken is aan hun en dat is natuurlijk ook oké.
Ik zie ook wat reacties over nachtdiensten. Ik kan bij mijn werk aangegeven dat ik bijvoorbeeld Max 3 nachten elkaar werk. En dan 9 nachten per maand. 3 nachten red ik nu ook al met weinig slaap. En die dagen zou ik het ook zo met mijn vriend kunnen regelen dat hij thuis werkt. Dat doet hij nu namelijk ook vaak.
Nu ik alles zo op typ en ook de reacties lees word voor mij alleen maar meer duidelijk dat ik denk ik voor mezelf de keuze al gemaakt heb...
Ik ga ieder geval nog goed praten en zal ook een afspraak maken bij FIOM.
Iedereen bedankt voor de reacties.![😊]()
Bedankt voor jullie reacties.
Het openen van het forum ging voornamelijk om even mijn hart te luchten en meningen van andere te horen. Niet dat meningen van andere uitmaken, maar omdat er misschien ideeen/meningen tussen zitten die ik zelf nog niet op die manier gezien had.
Zoals het FIOM wat sommige van jullie aangaven. Heb mij daar gelijk aangemeld. Bedankt voor de tip!
Ik zou op ieder persoonlijk willen reageren maar het zijn ineens nogal wat reacties.
Op de vraag hoe ik zwanger heb kunnen raken. Die vraag zag ik voorbij komen en terecht. Ik slik al jaren de pil. Echter niet bij stilgestaan toen ik een week hondsziek was en een aantal keer heb overgegeven dat het zo zou kunnen dat de pil mee eruit zou komen. Stom inderdaad. Maar goed dat is achteraf gezien...op dat moment geen seconde bij stil gestaan.
En ja zoiets stoms heeft nu enorme gevolgen.
Verder zag ik de vraag over mijn vriend en zag ik veel voorbij komen dat hij niet verantwoordelijk genoeg is.
Hij is ontzettend lief en durf echt mijn handen ervoor in het vuur te steken dat hij (en ook zijn ouders/familie) niet zouden verdwijnen uit het leven van de eventuele baby. Ook niet als het tussen ons stuk loopt.
Hij is alleen erg gehecht aan zijn vrienden en uitgaan en natuurlijk moet dat ook kunnen, maar niet in de mate zoals dat nu is. Vanavond zal ik met hem erover hebben zoals iemand hier aangaf door te vragen hoe hij het voor zich ziet.
Er kwam ook de vraag waarom ik zo over hem denk en of dat iets specifieks in z’n karakter is. Nee dat is het niet. Ik ben alleen bang dat hij straks “ongelukkig” wordt, omdat hij niet goed heeft nagedacht over alles.
Ook een hoop reacties betreft abortus zelf. Daarbij sluit ik mij bij een aantal aan. Dat ik vind dat abortus tegenwoordig zo makkelijk wordt gedaan. Ik zelf was ook aardig in de veronderstelling dat mijn situatie niet “slecht” is. In het ergste geval zou ik alleenstaand moeder worden. Maar dan nog heb ik een baan, huis, lieve familie en vrienden. Is dat dan echt een rede om al een abortus te plegen? Omdat je “misschien” alleenstaand wordt? Dat kan altijd toch? Ook als je jaren samen bent. Maar dat is hoe ik dat zie. Wat andere daarover denken is aan hun en dat is natuurlijk ook oké.
Ik zie ook wat reacties over nachtdiensten. Ik kan bij mijn werk aangegeven dat ik bijvoorbeeld Max 3 nachten elkaar werk. En dan 9 nachten per maand. 3 nachten red ik nu ook al met weinig slaap. En die dagen zou ik het ook zo met mijn vriend kunnen regelen dat hij thuis werkt. Dat doet hij nu namelijk ook vaak.
Nu ik alles zo op typ en ook de reacties lees word voor mij alleen maar meer duidelijk dat ik denk ik voor mezelf de keuze al gemaakt heb...
Ik ga ieder geval nog goed praten en zal ook een afspraak maken bij FIOM.
Iedereen bedankt voor de reacties.
maandag 21 oktober 2019 14:21
Ga met je vriend praten en neem geen genoegen met 'Ja, dat weet ik wel', want ik denk dat je gelijk hebt. Hij weet het niet. Ook al ben jij thuis, betekent dit niet dat hij dan de hort op kan. Want jij hebt naast de baby natuurlijk ook gewoon een baan, en dan is daar ook nog het huishouden dat gedaan moet worden. Jij hebt zo af en toe ook wat tijd voor jezelf nodig. Het is geven en nemen.
maandag 21 oktober 2019 14:23
thuiswerken met een baby kan niet hoorJessxx21 schreef: ↑21-10-2019 14:15
Ik zie ook wat reacties over nachtdiensten. Ik kan bij mijn werk aangegeven dat ik bijvoorbeeld Max 3 nachten elkaar werk. En dan 9 nachten per maand. 3 nachten red ik nu ook al met weinig slaap. En die dagen zou ik het ook zo met mijn vriend kunnen regelen dat hij thuis werkt. Dat doet hij nu namelijk ook vaak.
Regel daar iets anders voor
maandag 21 oktober 2019 14:23
Je bent volwassen, je hebt een eigen plek, bent zelfstandig. Alleen die nachtdiensten, dat gaat hem voorlopig even niet meer worden, tenzij je iemand (ouders ofzo) kunt vinden waar je je kind ´s avonds kunt brengen. En dan ga ik er even vanuit dat je alleenstaande moeder wordt.
Wat je vriend betreft: Stel hem voor de keuze. Ofwel je gaat je vanaf NU als een echte vader gedragen of ik trek mijn eigen plan. En dan zou ik ervoor passen om hem als vader te erkennen, want als ik dan toch alleen mijn kind moet opvoeden, dan wil ik niet over alles moeten overleggen. Dan doe ik het net zo lief echt alleen.
En wat anderen vinden? Open hier op het forum 20 topics. In elk topic vind je meningen, de één vindt dit, de ander vindt dat. Behalve bij mishandeling, maar verder is het altijd half-om. Of het nou gaat om lang of kort haar, over een rokje of een broek, over een huurhuis of koopwoning, wel of geen abortus, maakt niets uit. Als je je wat moet aantrekken van wat iedereen vindt kun je nooit een beslissing nemen.
Jij weet zelf heel goed wat je wilt. Doe dat.
Wat je vriend betreft: Stel hem voor de keuze. Ofwel je gaat je vanaf NU als een echte vader gedragen of ik trek mijn eigen plan. En dan zou ik ervoor passen om hem als vader te erkennen, want als ik dan toch alleen mijn kind moet opvoeden, dan wil ik niet over alles moeten overleggen. Dan doe ik het net zo lief echt alleen.
En wat anderen vinden? Open hier op het forum 20 topics. In elk topic vind je meningen, de één vindt dit, de ander vindt dat. Behalve bij mishandeling, maar verder is het altijd half-om. Of het nou gaat om lang of kort haar, over een rokje of een broek, over een huurhuis of koopwoning, wel of geen abortus, maakt niets uit. Als je je wat moet aantrekken van wat iedereen vindt kun je nooit een beslissing nemen.
Jij weet zelf heel goed wat je wilt. Doe dat.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
maandag 21 oktober 2019 14:23
Eens.Madeliefjees schreef: ↑21-10-2019 12:15Stel je er maar op in dat je dit kind alleen zal moeten opvoeden, want je vriend wordt straks echt niet opeens de betrokken papa die alle weekenden thuis blijft.
Die gaat gewoon door zoals nu.
Ook al beloofd vriend nu dat hij echt gaat veranderen. Als hij het toch niet doet kan je hem op geen enkele manier dwingen.
Hij zal je al snel als die zeurende vrouw gaan zien die er niet leuker op is geworden sinds ze moeder is geworden.
Jullie relatie is nog niet bestendig genoeg / duurt lang genoeg om daar dan weer tegen bestand te zijn.
maandag 21 oktober 2019 14:29
Zodra je vriend zijn zoon/dochter in de armen houdt, veranderd hij ook, let maar op.
Het is nu niet voor te stellen hoe het zal zijn, het is nog abstract,vandaar hij er nog wat onverschillig in kan staan, maar dat zegt helemaal niets over de toekomst, integendeel.
Het is nu niet voor te stellen hoe het zal zijn, het is nog abstract,vandaar hij er nog wat onverschillig in kan staan, maar dat zegt helemaal niets over de toekomst, integendeel.
anoniem_64c64bf305ae7 wijzigde dit bericht op 21-10-2019 14:31
3.94% gewijzigd
maandag 21 oktober 2019 14:32
jij loopt toch lang genoeg mee op dit forum, en deze aardbol, om te weten dat dat vaak echt niet zo is, bij jongemannen (die veel feesten en voetballen)
De meest reële optie is, dat TO het alleen gaat doen, en als hij bijdraait, is dat een meevaller.
lilalinda wijzigde dit bericht op 21-10-2019 14:34
0.12% gewijzigd
maandag 21 oktober 2019 14:33
Ja, ze kan morgen ook verongelukken doordat ze door een dronken chauffeur te pletter wordt gereden. Wat willen jullie nou eigenlijk joh? Zoveel mogelijk beren op de weg planten zodat haar de moed in de schoenen zakt?
maandag 21 oktober 2019 14:33
Je maakt een kleine beginnersfoutJessxx21 schreef: ↑21-10-2019 14:15Ik zie ook wat reacties over nachtdiensten. Ik kan bij mijn werk aangegeven dat ik bijvoorbeeld Max 3 nachten elkaar werk. En dan 9 nachten per maand. 3 nachten red ik nu ook al met weinig slaap. En die dagen zou ik het ook zo met mijn vriend kunnen regelen dat hij thuis werkt. Dat doet hij nu namelijk ook vaak.
. Thuis werken met een kindje lukt op den duur eigenlijk niemand. Met een baby van 3, 4 maanden kom je misschien nog een heel eind, maar ze slapen steeds minder en willen steeds meer! Je bent echt blij als je behalve het eten en spelen tussendoor nog een was kunt draaien of zo.Natuurlijk kan je kindje die slaapdagen wel gewoon naar de opvang. In het geval dat je het toch alleen zou moeten doen, is oppas vinden voor de nacht zelf waarschijnlijk een grotere uitdaging. Maar laten we hopen dat papa dan sowieso kan inspringen.
lariba wijzigde dit bericht op 21-10-2019 14:39
0.37% gewijzigd
