Baby houden of niet?

21-10-2019 11:55 132 berichten
Alle reacties Link kopieren
[url][/url]Hallo allemaal,

Graag hoor ik van andere hoe zij hierover denken en wat zij vinden. Niet dat het daarom gaat, absoluut niet, maar misschien heeft iemand een andere blik/kijk die ik zelf nog niet gezien had.

Sinds een ruime week weet ik dat ik zwanger ben. Ik ben z’n 6 weken zwanger nu.
Zelf ben ik 24 jaar, vaste baan, koop appartement en mijn vriend is 29 ook vaste baan en een koop appartement. Dus wat dat betreft is het prima. Ook werk ik alleen nachtdiensten. Dus ben sowieso veel thuis en wanneer ik wel zou werken dan nog is er 1 van ons dus thuis.
Echter zijn wij pas 3 maanden samen...en dat is wel erg kort om een baby te krijgen. Ondanks dat wij echt heel gek op elkaar zijn en ook beide het idee hebben dat onze relatie echt voor lange tijd is, lijkt het nog wel erg vroeg om nu een baby te krijgen.
Dus met verstand was onze eerste reactie om het niet te houden. Ik durfde er niet teveel over na te denken omdat ik bang was dat er teveel gevoel bij kwam kijken. Echter begon mijn vriend sinds een aantal dagen steeds meer te fantaseren over het leven met een kindje en dat hij het eigenlijk best graag wilt. Hierdoor begon ik ook steeds meer na te denken en er zit ondertussen zoveel gevoel al bij dat ik denk dat ik het niet eens meer zou kunnen laten weg halen.

Echter is nog wel een punt dat mijn vriend veel met vrienden is. Bijna alle weekenddagen op stap, weekenden weg, vakanties, voetballen en dan de hele zondag in de kantine. Geen een feest mist ie en hij heeft een hoop feesten.
Maar als wij een baby zouden krijgen wordt dat natuurlijk wel anders en zal hij ook ooit thuis moeten zijn en dus nee moeten zeggen tegen zijn vrienden. Ik denk dat hij zich dat niet realiseert. Hij ziet alleen maar de leuke dingen, maar niet dat het ook ongelofelijk zwaar is. Als ik dat aankaart zegt ie “jaja weet ik” maar heb niet het idee dat hij zich dat echt beseft. Ik ben bang dat we dadelijk een baby hebben en het hem dan vies tegen valt dat dat allemaal veranderd. Dadelijk zit ik alle weekenden thuis met een baby terwijl hij nog alle feesten afgaat.

Verder ben ik heel bang voor de buitenwereld. Iedereen zal commentaar hebben dat ik een baby krijg van iemand die ik net ken. Dat vind ik ook erg zwaar. Dat er niemand zal zijn die blij voor ons is. Uiteindelijk vast wel. Maar in eerste instantie zeker niet. Ik weet dat je hier niet naar moet luisteren, maar dat weegt heel erg zwaar voor mij.

Hoe kan ik mijn vriend duidelijk maken dat het ook een hoop offers zal zijn en niet alleen maar leuk en dit goed bespreken?
En heeft iemand nog andere punten die belangrijk zijn om goed te bespreken?
Verder ben ik benieuwd hoe andere denken over deze situatie? Nogmaals ik weet dat ik zelf de keuze moet maken, maar ben benieuwd wat andere zouden doen als zij in mijn schoenen stonden.


Alvast bedankt.
anoniem_391817 wijzigde dit bericht op 21-10-2019 17:00
0.39% gewijzigd
Puz_n_Boots schreef:
21-10-2019 15:59
Volgens mij moet TO nog een slotje zetten op deze. Ze had iedereen al bedankt namelijk voor de reacties. Het topic lijkt nu een vreemde wending te nemen: .......
Ja ga het nog even allemaal herhalen zeg :sarcastic:
Alle reacties Link kopieren
Ik ga dit forum inderdaad sluiten.

Hartstikke bedankt voor alle reacties.

(Even voor de laatste discussie. Ja, ik ben direct gestopt met de pil en gestart met foliumzuur. Zover ik weet zijn er heeel veeel zwangerschappen die pas later ontdekt worden, maar goed lopen ondanks dat de pil dus nog geslikt wordt en geen foliumzuur).

De vraag kwam wat ik wil. Qua gevoel wil ik er 100% voor gaan.

Ik ga nog goed denken. Gesprek met FIOM en met mijn vriend.

Wanneer ik weet wat ik ga doen zal ik het nog wel eens plaatsen voor degene die dit willen weten.

Nogmaals bedankt allemaal. :)
Alle reacties Link kopieren
Succes!
Gefeliciteerd, en ja, leuk! Laat nog eens iets van jullie horen
(Ik :heart: een happy end)
Veel succes TO!
Lieve TO, ik stond ook ooit in jouw schoenen, ongepland zwanger en een hele prille relatie. Zeker nog niet alles op orde. Naast alle twijfel en onzerheid hadden wij eigenlijk ook meteen het gevoel het te willen houden, maar door alle 'ruis' was het ook spannend om daaraan toe te geven. Zoals Cateautje het al mooi verwoordde: een kind krijgen is een proces waar je samen ingroeit. En zo is het.
Vertel je vriend je verwachtingen voor de zorg en durf daar ook ruimte in te nemen. Nu is het moment, dan heb je daar straks samen voordeel van! Het zal ook wennen worden om je oude leefgewoonten te veranderen. Maar dat geeft niet! Een kind krijgen is een grote verandering in jullie leven en dat gaat met vallen en opstaan en dat mag ook gewoon.
Succes met jullie beslissing, maar volgens mij ben je er al helemaal uit :)
Puz_n_Boots schreef:
21-10-2019 12:51
Verstandig besluit, Yildizlar! Ik zou het ook doen mocht ik onverhoopt toch zwanger raken. Ik ken zo veel trieste gevallen waarbij de vrouw ook wel dacht dat haar partner zou veranderen en opeens verantwoordelijk zou worden. Dit is een proces wat niet van vandaag op morgen gaat bij kerels. Bij sommige komt het nooit en als je geluk hebt na een x-aantal jaar.
Zou jij mijn quote willen verwijderen , word hier meteen veroordeeld heb ik het idee
Alle reacties Link kopieren
Als je klaar bent voor het moederschap en alle beren op de weg kan relativeren en je financieel en mentaal stabiel bent + over een netwerk beschikt zeg ik; go for it..

Zelf was ik op m'n 24ste totaal niet klaar voor het moederschap en had destijds al 4 jaar een stabiele relatie, baan etc. Ik persoonlijk vind een relatie van 3 maanden geen basis om een kind 18jr lang op te voeden.

Een abortus is geen goede of slechte keuze.. Het is soms de beste keuze voor dit moment.. Wees blij dat je hem eventueel kan en mag maken.. Dat is in veel landen niet zo..

Het FIOM kan ik je nog aanraden.

Wens je heel veel wijsheid toe!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven