Deels ziektewet zwanger - hoe gaat dat?

17-10-2018 13:29 17 berichten
Alle reacties Link kopieren
Momenteel ben ik 23 weken zwanger van mijn tweede en waar ik bij de eerste fluitend tot 36 weken gewerkt heb, valt het me nu ontzettend zwaar. Komende twee weken wordt gekeken of ze medicijnen kunnen geven voor laag ijzergehalte (zat de laatste keer op de grens) en of ik zwangerschapsdiabetes heb. Daarnaast ben ik echt non-stop moe en mogelijk is mijn bloeddruk aan het oplopen (ik ben enorm vocht aan het vasthouden en meer vage klachten). Over 2 weken heb ik dus weer een afspraak staan bij de verloskundige en dan zullen we alles bespreken. Nu wil ik eerst graag kijken of er nog verbetering in gaat zitten, maar als extra ijzer of welke suggesties de vk dan ook heeft niet helpen, wil ik op werk aangeven dat ik me deels ziek wil melden.

Nu vind ik het best spannend, omdat ik eigenlijk nooit ziek ben en nooit zeur. Alles wat privé gebeurt heeft normaal gesproken geen invloed op mijn werk. Maar ik zie mezelf in deze conditie het gewoonweg niet nog 11 (of eigenlijk zoals gepland 13) weken volhouden, al had ik nooit gedacht dat ik dat zou zeggen. Ik vroeg me af: hoe gaat dat in z'n werk? Is dat dan iets wat je met je vk bespreekt en adviseert zij dan echt om minder te werken? En ook hoeveel minder? Of geef je dat aan bij leidinggevende en bespreek je dan het percentage ziekte en de precieze invulling van de uren met de arboarts (wij hebben intern een arts hiervoor)? Ik werk nu 36u (4x9) - zou dan bv. 50% minder werken betekenen 4x4,5 of kan 3x6 ook? Dat laatste lijkt mij persoonlijk prettiger, omdat ik dan een hele dag echt rust in mijn hoofd en lijf heb.

Omdat ik het toch best een ding vindt, ben ik graag voorbereid, vandaar al mijn vragen... Ik hoor graag ervaringen en adviezen :)
Alle reacties Link kopieren
Laat maar,
verkeerd begrepen nu ik het nog eens las.

sterkte en succes TO
anoniem_373103 wijzigde dit bericht op 17-10-2018 13:39
80.83% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik heb contact opgenomen met hr en gezegd dat ik graag een afspraak met de arbo arts wilde hebben. Die hebben ze voor mij geregeld. Daar heb ik verteld wat mijn klachten waren en dat mijn voorstel was (2 uur minder werken per dag).

De arbo arts ging hiermee akkoord en heeft een brief geschreven. Vervolgens heb ik een afspraak gemaakt met mijn leidinggevende (spreek ik max 1 keer per maand) en verteld wat er speelde. Dit vervolgens per email bevestigd naar haar en hr.

Later nog terug geweest naar de arbo arts omdat het toch teveel was en die raadde mij toen aan om op therapeutische basis te gaan werken.

Ik vond de arbo arts vet relaxed. Die stond helemaal achter mij en dat was heel fijn. Ook in mijn eerste zwangerschap (andere werkgever) zo ervaren. Zwanger zijn duurt maar even en daarna kom je gewoon weer terug dus heel veel moeite doen ze er niet voor.

Overigens heb ik een zwangerschapsdepressie en was het advies geen taken met een deadline. Normaal gesproken werk ik alleen maar met (strakke) deadlines. Vandaar op therapeutische basis.

Dus niet te druk over maken. Komt echt goed.
Ik werk vanaf 14 weken al halve dagen. Ben nu 21 weken zwanger. Kon door bekkeninstabiliteit paar dagen helemaal niet werken en toen weer halve dagen begonnen. Fysio zei dat ik rustiger aan moest doen en dat heb ik doorgegeven aan werkgever. Als het goed is geeft je werkgever dit ook door aan uwv en die betalen je ziektegeld aan je werkgever. Je mag er financieel namelijk niet op achteruit gaan wettelijk gezien. Ik vermoed dat het binnen paar weken volledig ziek zal zijn in mijn geval.
Alle reacties Link kopieren
Als je je nu al gedeeltelijk ziek meld dan kan je niet meer kiezen wanneer je je zwangerschapsverlof laat ingaan. Dat gaat dan automatisch 6 weken van te voren in. Dat betekent dat je na de bevalling 2 weken korter met je kind hebt dan als je pas 4 weken van te voren met verlof gaat.

Dagelijks korter werken als iets je te zwaar valt is logischer dan minder dagen werken.

Als zwangere heb je recht op extra pauzes. Dat doet bijna niemand maar als je die pauzes wel neemt ga je het dan ook niet volhouden?
Alle reacties Link kopieren
Natuurlijk bespreek je het met je vk, maar zelf voel je het beste hoe het met je gaat en kan alleen jij inschatten hoe veel je kan werken. Ik ben bijna 26 weken zwanger en werk ook al een tijdje 50 procent door bekkenklachten. Heb dat besproken met mijn leidinggevende en later bedrijfsarts, maar naar de laatste hoef ik voor mijn verlof niet meer terug. Mag zelf bepalen of en wanneer ik nog minder ga werken; het wordt in elk geval niet beter voor het verlof. Mijn leidinggevende is gelukkig ook heel begripvol en alles gaat natuurlijk in overleg.

En het is ook aanpassen en aanvoelen hoe het gaat. Dat weet je niet altijd van tevoren. Ik denk zelf dat ik binnenkort terug moet naar drie uur per dag.

Luister goed naar je lijf en veel succes!
Ik ben destijds door de werkgever naar de bedrijfsarts gestuurd. Daar had ik alleen een gesprek met een verpleegkundig en in overleg hebben we besloten dat ik 5 keer 5 kon werken. Hij heeft erbij aangegeven dat ik op elk moment de uren nog kon verminderen. Ik was toen al onder controle bij de gyn, maar die zei alleen maar dat ik naar mijn lichaam moest luisteren. Met 32 weken ben ik helemaal gestopt, alleen al van huis naar de auto moest ik op een gegeven moment van bijkomen.
Flomo, goed dat je ook echt door wil pakken nu. In principe kun je overleggen met je leidinggevende en die kan er voor kiezen om de bedrijfsarts te consulteren of jijzelf kan aangeven dat je dat wilt. Wij vonden het vooral lastig om te bepalen hoeveel uur wel verstandig was en na zelf samen aanklooien toen toch de bedrijfsarts gevraagd. En die uitslag weet je ;-) Ze zijn echt heel makkelijk met zwangerschap. Ik heb zelf trouwens besloten dat het niet meer ging en daarop gehandeld. Uiteraard waren VK en fysio het daar achteraf mee eens, maar volgens mij doet dat er niet toe. Jij mag gewoon je grenzen aangeven en liever vandaag dan morgen! Doe een voorstel bij je leidinggevende en kijk wat die zegt... Je krijgt na ziekmelding ook te maken met het UWV, maar die zijn haast nog makker dan de bedrijfsarts is mijn ervaring.
Alle reacties Link kopieren
sugarmiss schreef:
17-10-2018 13:50
Als je je nu al gedeeltelijk ziek meld dan kan je niet meer kiezen wanneer je je zwangerschapsverlof laat ingaan. Dat gaat dan automatisch 6 weken van te voren in. Dat betekent dat je na de bevalling 2 weken korter met je kind hebt dan als je pas 4 weken van te voren met verlof gaat.

Dagelijks korter werken als iets je te zwaar valt is logischer dan minder dagen werken.

Als zwangere heb je recht op extra pauzes. Dat doet bijna niemand maar als je die pauzes wel neemt ga je het dan ook niet volhouden?
Daar ben ik me van bewust, maar zoals ik me nu voel zou ik sowieso mijn verlof aanpassen naar 6 weken van te voren. En die extra pauzes, tja, ik probeer wel rust te nemen tussen afspraken en taken door, maar hoe kom je echt los? Bovendien komt er sowieso momenteel niet veel uit mijn handen.. Ik heb geen fysiek zware baan (vergaderen + achter computer), maar wel mentaal met veel deadlines, stress en moeilijke kwesties. Ik ga ervan uit dat dit deels kan worden opgevangen door mijn vervanging deels eerder in te laten gaan als ik ziekgemeld ben, dus daarmee wordt met minder uren ook echt die stress verlaagd en heb ik wat meer tijd om op te laden.


Dank voor alle lieve reacties en ervaringen verder. Zorgt ervoor dat ik me iets minder bezwaard voel om het straks aan te gaan geven. Zoals gezegd heb ik over 2 weken een afspraak met de vk en hoop ik dat ik in de tussentijd me wat beter ga voelen, maar ik ga het dan zeker bespreken en daarna met mijn leidinggevende. Die zie ik ook maar 1x per 2 maanden oid, dus dat maakt het misschien voor mn gevoel nog lastiger. Op de een of andere manier heb ik denk ik gewoon voor mijn gevoel iets feitelijks nodig (bv. de baby groeit onvoldoende, bekkeninstabiliteit en de fysio raadt het af om een hele dag te zitten, of mijn bloeddruk is zo hoog dat vk zegt dat ik niks meer mag) om niet het gevoel te hebben dat ik me aanstel ofzo.
Bij de eerste wilde ik ook niet toegeven dat het eigenlijk niet ging. Daarbij had ik toen ook nog een werkgever die de hele tijd riep dat zwangerschap geen ziekte was. Gevolg daarvan was dat ik bij 33 weken werd doorverwezen naar de gyn, die me gelijk voor de rest van de zwangerschap bedrust gaf. In het ziekenhuis dus. Dat wilde ik bij nummer 2 pertinent voorkomen, niet zo handig met een kleuter, dus toen ben ik al halverwege de zwangerschap gaan minderen in uren. Gelukkig toen ook bij een betere werkgever. Maar het was alsnog wel rot, je wilt toch net zoals iedereen gewoon lekker blijven doorwerken.
Net als Minke heb ik bij de eerste ook eigenlijk te lang doorgelop. Deze zwangerschap valt zwaarder, ook doordat er een dreumes rondloopt. En aangezien mijn werkgever mijn contract vorige keer op het nippertje heeft verlengd(omdat mijn collega's voor me opkwamen) zet ik nu mijn gezondheid voorop.
Alle reacties Link kopieren
Ha Flomo ,

Goed om er naar te kijken hor!
Bij mij ging het via de vk. Die gaf aan dat m'n lijf roept om het rustiger aan te doen en adviseerde me dit op het werk te bespreken.
Dit de week erna gedaan. Met m'n baas overlegd en uitgekomen op 25% minder iedere dag 2u eerder naar huis. Wat ik stiekem best vervelend vind. Want er ligt nog zoveel. Maar ook vandaag merk ik dat ik nu gewoon op ben. Daarbij gaf ze ook aan als het niet voldoende is geef het aan dan gaan er nog wat uren af.

Dat was op dinsdag. Op vrijdag gebeld door het UWV en met name dat het ook advies van de vk of een arts is telt dan wel mee. De maandag erna had ik al een akkoordbrief van het UWV. Ik zag er ook tegenop maar het viel me erg mee! En af en toe plan ik een thuis werk dag. Alleen al geen reistijd scheelt. Moet qua werk natuurlijk wel ook kunnen.

En als je de vk eerder wil spreken gewoon bellen hè!
ik zou geen 2 weken wachten, maar nu al overleggen met de VK idd als je het niet op eigen houtje durft! Waarom doorlopen tot je echt niet meer kan? Dan kan je straks helemaal niet meer werken misschien...
Alle reacties Link kopieren
Ja even overleggen met BA en dan is de werkgever in principe verplicht om de werktijden aan te passen. Wanneer je zwamgerschap gerelateerd ziek bent dan kan de werkgever (een deel) van de ziektekosten terug vragen van het UWV. Het kan zijn dat je daar ook wordt opgeroepen .
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou zeker geen twee weken wachten. Beter kun je nu even alvast 2 weken minder gaan werken en als de klachten verminderen weer opschalen dan over 2 weken erachter komen dat je te lang door hebt gebuffeld en dat je nog veel minder moet gaan werken.

En ja je bent zwanger en niet ziek, maar zwanger zijn is echt een aanslag op je lichaam en gesteldheid. Je maakt in het eerste trimester een liter bloed bij aan terwijl je normaal gesproken 7 liter bloed hebt, je moet een heel kind bouwen (!!!!) en een placenta, en vruchtwater. En dat terwijl je hormonen door je lichaam gieren, je misschien nog wel wat zorgen hebt over hoe je het allemaal gaat organiseren straks als je kind er is en je ook je huis klaar moet maken voor je kind.

Vind je het gek dat je even wat minder energie hebt om je volledig op je werk te storten zoals je anders altijd doet!
Alle reacties Link kopieren
Na gister, met jullie reacties, realiseerde ik me dat dit echt niet meer langer kon. Vandaag vrij genomen en zoon gewoon naar de opvang gebracht. Pas nu ik echt even niks doe, merk ik hoe moe ik ben en dat mijn lichaam ook op lijkt te moeten laden. Misschien dat alles er nu uit komt. Gelukkig was ik sowieso morgen en maandag toevallig al vrij en heb ik dus een extra lang weekend om echt bij te tanken. Maar normaal is het natuurlijk niet en dat begin ik steeds meer te beseffen.

Volgende week werk ik 3 normale dagen, dus wil ik kijken of dat vol te houden is. Is dat het niet, trek ik direct aan de bel. Als dat gaat, is de week daarop weer een volle werkweek en ga ik proberen te kijken wanneer het me precies te veel is, dan kan ik ook met een verhaal/inschatting bij de bedrijfsarts terecht en weet ik beter wat voor mij zou helpen.

Heel erg bedankt voor jullie lieve reacties en berichten. Ik had het echt nodig om even de knop om te zetten. Dat in combinatie met feit dat zowel mijn man als vader gister hun zorgen uitten, heeft me wel doen realiseren dat het inderdaad niet niks is en dat ik beter nu voor mezelf (en de baby), dan over een maand compleet in te storten. Vooral dat mijn vader zei dat ik een stapje terug moest doen, terwijl die echt is van niet aanstellen en even doorbijten, maakte indruk. Nogmaals heel erg bedankt allemaal!!!
Verstandig Flomo! Mijn man zei hier ook dat baby voor gaat. En toen fysio zei nog een tandje terug of je bent met 22 weken waarschijnlijk klaar met werken was dat ook wel wakeup.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven