Zwanger
alle pijlers
Gaan voor zwanger worden: ervaringsverhalen!
zaterdag 8 mei 2021 17:03
Ik ben benieuwd naar jullie verhalen/ervaringen over hoe het proces naar het stoppen met anticonceptie om te gaan voor een zwangerschap is gegaan. Hoe en wanneer hakten jullie de knoop door? Hoe vonden jullie dat? Welke positieve dingen ervaarden jullie? Welke eventuele onzekerheden? Al met al dus ervaringsverhalen gevraagd 
.
.
zaterdag 8 mei 2021 17:03
TO trapt af: nog niet gestopt met de pil. Vriend en ik hebben het er wel veel over. Ik wil in de zomer het liefst stoppen met de pil maar ben nog niet zover er al een definitief moment aan vast te hangen en vind het super spannend omdat ik niet weet wat ik kan verwachten en ook wanneer je er écht klaar voor bent en voldoende voorbereid bent.
zaterdag 8 mei 2021 17:52
Nu is het moment voor het verwachtingsmanagement. Niet over jou in verwachting, maar hoe gaan jullie straks de taken verdelen? Dat hebben wij in ieder geval uitgebreid vooraf besproken. Anders begon ik er namelijk niet aan.
Hij was elke dag echt serieus laat thuis, zijn vrienden deden dat ook. Mijn buurvrouw was een soort fileweduwe, als het kind op bed lag kwam vader thuis en voor de ochtendspits was hij al naar Zijn Werk. Gelukkig konden we het zo regelen dat we allemaal op tijd thuis zijn. Luxe, weet ik. Ik geniet er elke dag van.
Dus hoe zie jij de toekomst met kinderen, en hoe ziet hij dat? En stel dat het niet lukt, ga je dan meteen de medische molen in? Ik vond het heel fijn daarover af te stemmen. Met slag om de arm dat we natuurlijk niet wisten hoe het echt zou zijn.
We hebben allebei een dag in de week vrij.
Andere ouders hebben elke week een avond samen, ook in het begin afgesproken.
Die afspraken zijn allemaal onderhandelbaar, maar in overleg.
Ik weet nog dat ik stopte met de pil, over op foliumzuur. Was ik niet eens de eerste keer meteen zwanger!
Succes met de keuze
Hij was elke dag echt serieus laat thuis, zijn vrienden deden dat ook. Mijn buurvrouw was een soort fileweduwe, als het kind op bed lag kwam vader thuis en voor de ochtendspits was hij al naar Zijn Werk. Gelukkig konden we het zo regelen dat we allemaal op tijd thuis zijn. Luxe, weet ik. Ik geniet er elke dag van.
Dus hoe zie jij de toekomst met kinderen, en hoe ziet hij dat? En stel dat het niet lukt, ga je dan meteen de medische molen in? Ik vond het heel fijn daarover af te stemmen. Met slag om de arm dat we natuurlijk niet wisten hoe het echt zou zijn.
We hebben allebei een dag in de week vrij.
Andere ouders hebben elke week een avond samen, ook in het begin afgesproken.
Die afspraken zijn allemaal onderhandelbaar, maar in overleg.
Ik weet nog dat ik stopte met de pil, over op foliumzuur. Was ik niet eens de eerste keer meteen zwanger!
Succes met de keuze
zaterdag 8 mei 2021 18:04
Wij zijn sinds vorige maand begonnen met proberen, volgende week zou ik ongesteld moeten worden dus ik ben benieuwd. Wij wonen nog op 45 vierkante meter met één slaapkamer en twee papegaaien en onze buffer is enkele duizenden euro's. Verhuizen staat op de planning voor volgend jaar. We zien wel hoe het loopt joh. We hebben wel allebei een baan en vooral veel zin om ouders te worden.
anoniem_393793 wijzigde dit bericht op 08-05-2021 18:05
17.22% gewijzigd
zaterdag 8 mei 2021 18:04
Zit wat in.
zaterdag 8 mei 2021 18:06
Dank je voor het delen! Goed inderdaad om het daar van tevoren over te hebben.Madderijn schreef: ↑08-05-2021 17:52Nu is het moment voor het verwachtingsmanagement. Niet over jou in verwachting, maar hoe gaan jullie straks de taken verdelen? Dat hebben wij in ieder geval uitgebreid vooraf besproken. Anders begon ik er namelijk niet aan.
Hij was elke dag echt serieus laat thuis, zijn vrienden deden dat ook. Mijn buurvrouw was een soort fileweduwe, als het kind op bed lag kwam vader thuis en voor de ochtendspits was hij al naar Zijn Werk. Gelukkig konden we het zo regelen dat we allemaal op tijd thuis zijn. Luxe, weet ik. Ik geniet er elke dag van.
Dus hoe zie jij de toekomst met kinderen, en hoe ziet hij dat? En stel dat het niet lukt, ga je dan meteen de medische molen in? Ik vond het heel fijn daarover af te stemmen. Met slag om de arm dat we natuurlijk niet wisten hoe het echt zou zijn.
We hebben allebei een dag in de week vrij.
Andere ouders hebben elke week een avond samen, ook in het begin afgesproken.
Die afspraken zijn allemaal onderhandelbaar, maar in overleg.
Ik weet nog dat ik stopte met de pil, over op foliumzuur. Was ik niet eens de eerste keer meteen zwanger!
Succes met de keuze
zaterdag 8 mei 2021 18:08
Spannend! Dus misschien is het al zover? Ik duim voor je/jullie. Fijne instelling die je hebt. Je kunt denk ik ook niet alles plannen of proberen te voorspellen (als ik naar mezelf kijk wil ik dat wel altijd haha).Slushpup schreef: ↑08-05-2021 18:04Wij zijn sinds vorige maand begonnen met proberen, volgende week zou ik ongesteld moeten worden dus ik ben benieuwd. Wij wonen nog op 45 vierkante meter met één slaapkamer en twee papegaaien en onze buffer is enkele duizenden euro's. Verhuizen staat op de planning voor volgend jaar. We zien wel hoe het loopt joh. We hebben wel allebei een baan en vooral veel zin om ouders te worden.
zaterdag 8 mei 2021 18:11
Ja we zijn heel benieuwd!coffeeonthehouse schreef: ↑08-05-2021 18:08Spannend! Dus misschien is het al zover? Ik duim voor je/jullie. Fijne instelling die je hebt. Je kunt denk ik ook niet alles plannen of proberen te voorspellen (als ik naar mezelf kijk wil ik dat wel altijd haha).
Ik werk 32 uur, mijn vriend gaat ook 32 uur werken. Waarschijnlijk kan de baby dan nog een dag bij oma ondergebracht worden en de rest kan naar het kinderdagverblijf. Als we verhuizen gaan we wel zoeken naar iets fatsoenlijks en op de groei, maar wordt sowieso huur.
Eerst maar eens zwanger worden, daarna kunnen we alle spullen gaan verzamelen. Overigens zou ik het niet erg vinden om nog een jaar in een kleine woning te wonen met een baby. Over de hele wereld gezien zijn er miljoenen mensen die in deze ruimte leven met 6-8 gezinsleden. Maar ik maak me eigenlijk nooit heel druk over alles. Er worden baby's grootgebracht in veel slechtere gebieden op deze aarde dus ook bij jou komt het wel goed TO
.
zaterdag 8 mei 2021 18:15
Goede verdeling dan qua uren/oppas/opvang! Mijn vriend en ik werken allebei ook 32 uur en mijn ouders zouden graag 1 of 2 dagen oppassen. Dus dat komt ook goed. Wat je laatste zin betreft: haha, ja! Helemaal waar. Relativerend.Slushpup schreef: ↑08-05-2021 18:11Ja we zijn heel benieuwd!
Ik werk 32 uur, mijn vriend gaat ook 32 uur werken. Waarschijnlijk kan de baby dan nog een dag bij oma ondergebracht worden en de rest kan naar het kinderdagverblijf. Als we verhuizen gaan we wel zoeken naar iets fatsoenlijks en op de groei, maar wordt sowieso huur.
Eerst maar eens zwanger worden, daarna kunnen we alle spullen gaan verzamelen. Overigens zou ik het niet erg vinden om nog een jaar in een kleine woning te wonen met een baby. Over de hele wereld gezien zijn er miljoenen mensen die in deze ruimte leven met 6-8 gezinsleden. Maar ik maak me eigenlijk nooit heel druk over alles. Er worden baby's grootgebracht in veel slechtere gebieden op deze aarde dus ook bij jou komt het wel goed TO
Weet je al wanneer je een test zal doen?
zaterdag 8 mei 2021 18:17
De 11e is mijn NOD maar misschien probeer ik al wat eerder met een vroege test.coffeeonthehouse schreef: ↑08-05-2021 18:15Goede verdeling dan qua uren/oppas/opvang! Mijn vriend en ik werken allebei ook 32 uur en mijn ouders zouden graag 1 of 2 dagen oppassen. Dus dat komt ook goed. Wat je laatste zin betreft: haha, ja! Helemaal waar. Relativerend.
Duurt zo lang om te wachten of je ongesteld wordt of niet..
zaterdag 8 mei 2021 18:21
zaterdag 8 mei 2021 18:32
Voor ik mijn vriend kende ben ik lang vrijgezel geweest en had ik in mijn eentje al een heel denk- en keuzeproces van jaren gevoerd over het moederschap
Ik overwoog om een bewust alleenstaande moeder te worden.
Toen kwam ik samen met mijn vriend en uiteindelijk was het plan om 1-1-2021 met de pil te stoppen. Maar bij mijn vriend begon het ook te kriebelen en toen werd het september 2020
In april 2020 zei hij ineens op een dag: laten we nu gewoon stoppen met de pil. Daar schrok ik in 1e instantie nog van. Maar 2 weken later besloot ik het te doen en ik heb daarna nooit meer getwijfeld
Wat voor mij doorslag gaf en waardoor ik nooit meer getwijfeld heb:
- ik was er al jaren van overtuigd dat ik ooit in mijn leven moeder wilde worden. Als je dat wil zul je toch echt eens met de pil moeten stoppen. Dat vond ik dus niet de moeilijkste stap. Of ik evt een vruchtbaarheidsbehandeling zou willen zou ik nog een lastigere vraag vinden. Maar om dat te beantwoorden zou ik toch ook echt met de pil moeten stoppen. Ik was 33 dus er speelde ook mee: als je moeder wil worden ooit, wat voor reden heb je om op je 33e angstvallig aan de pil vast te houden? Nou, geen reden dus (in mijn geval)
- heb me nooit druk gemaakt over de taakverdeling. Ik had me er jarenlang op ingesteld dat ik het alleen zou moeten doen met werk, alle spitsuren en huishouden erbij.
Bij de 8e ronde proberen hadden we vervolgens een doorgaande zwangerschap (in ronde 3 een miskraam). Al die tijd nooit meer twijfel gevoeld. Nu 16 weken zwanger
Ik ben 34,5 als ik beval van ons 1e kind. Ik vind niet dat ik nog langer had moeten wachten. Werk etc komt wel op z’n pootjes terecht. Is in mijn hoofd allemaal bijzaak. Ik had in m’n eentje ook het kind kunnen onderhouden en heb een eigen koophuis. Dat zat al jaren goed.
Voor de rest ben ik heerlijk bleu mijn zwangerschap ingegaan en ik laat het lekker over me heen komen.
Je moet vooral niet te ver vooruit willen plannen, dan blijf je hangen in je keuzeproces
Ik overwoog om een bewust alleenstaande moeder te worden.
Toen kwam ik samen met mijn vriend en uiteindelijk was het plan om 1-1-2021 met de pil te stoppen. Maar bij mijn vriend begon het ook te kriebelen en toen werd het september 2020
In april 2020 zei hij ineens op een dag: laten we nu gewoon stoppen met de pil. Daar schrok ik in 1e instantie nog van. Maar 2 weken later besloot ik het te doen en ik heb daarna nooit meer getwijfeld
Wat voor mij doorslag gaf en waardoor ik nooit meer getwijfeld heb:
- ik was er al jaren van overtuigd dat ik ooit in mijn leven moeder wilde worden. Als je dat wil zul je toch echt eens met de pil moeten stoppen. Dat vond ik dus niet de moeilijkste stap. Of ik evt een vruchtbaarheidsbehandeling zou willen zou ik nog een lastigere vraag vinden. Maar om dat te beantwoorden zou ik toch ook echt met de pil moeten stoppen. Ik was 33 dus er speelde ook mee: als je moeder wil worden ooit, wat voor reden heb je om op je 33e angstvallig aan de pil vast te houden? Nou, geen reden dus (in mijn geval)
- heb me nooit druk gemaakt over de taakverdeling. Ik had me er jarenlang op ingesteld dat ik het alleen zou moeten doen met werk, alle spitsuren en huishouden erbij.
Bij de 8e ronde proberen hadden we vervolgens een doorgaande zwangerschap (in ronde 3 een miskraam). Al die tijd nooit meer twijfel gevoeld. Nu 16 weken zwanger
Ik ben 34,5 als ik beval van ons 1e kind. Ik vind niet dat ik nog langer had moeten wachten. Werk etc komt wel op z’n pootjes terecht. Is in mijn hoofd allemaal bijzaak. Ik had in m’n eentje ook het kind kunnen onderhouden en heb een eigen koophuis. Dat zat al jaren goed.
Voor de rest ben ik heerlijk bleu mijn zwangerschap ingegaan en ik laat het lekker over me heen komen.
Je moet vooral niet te ver vooruit willen plannen, dan blijf je hangen in je keuzeproces
zaterdag 8 mei 2021 18:35
Hier 18 maart gestopt met de pil. In de eerste instantie om af te vallen maar na gesprekken ook maar meteen proberen zwanger te worden. als het nu niet lukt hebben we nog een paar jaar.
Hebben sinds een jaar een eengezinswoning, beide een baan, 10k + spaargeld en een auto. Waarom niet denk je dan haha. Nou ik denk alles maar dan ook alles veel te ver door. En erover na aan het denken. Maar na gesprekken met collega`s en vriendinnen zijn we er voor gegaan.
Heb 15 jaar lang de pil geslikt en 8 jaar niet meer gestopt tussendoor.
hebben vandaag testen gekocht voel toch wel heel veel veranderingen. Dus ik zie het morgenochtend
Hebben sinds een jaar een eengezinswoning, beide een baan, 10k + spaargeld en een auto. Waarom niet denk je dan haha. Nou ik denk alles maar dan ook alles veel te ver door. En erover na aan het denken. Maar na gesprekken met collega`s en vriendinnen zijn we er voor gegaan.
Heb 15 jaar lang de pil geslikt en 8 jaar niet meer gestopt tussendoor.
hebben vandaag testen gekocht voel toch wel heel veel veranderingen. Dus ik zie het morgenochtend
zaterdag 8 mei 2021 19:20
Wij zouden eind 2020 trouwen en erna stoppen met de pil. Augustus 2020 bleek wel dat het niet door zou gaan ivm Covid. Huwelijk een jaar opgeschoven naar eind 2021, maar ook maar de vraag of dat doorgaat. Toen ook in Augustus besloten ervoor te gaan. Dit ging heel ontspannen en relaxt; echt zo van 'zullen we het anders maar gewoon proberen?' Toen ik een foto van mij en ons neefje doorstuurde, appte hij opeens terug: 'Yep. We willen een kind.' En toen ovulatietesten gekocht en gaan proberen.
We stonden er allebei heel nuchter in: kinderen krijgen zou een mooie bekroning zijn, maar met z'n 2en waren we ook gelukkig. Kinderen waren geen 'koste wat kost' must. De periode dat we samen probeerden zwanger te raken was wel een hele leuke, ik deed ovulatietesten en dan samen in spanning op mijn NOD. Uiteindelijk was dat ook maar een hele korte fase want ik bleek ronde 2 al zwanger! Inmiddels ben ik 7 maanden. We zijn alsnog op 'onze' datum eind 2020 heel klein voor de wet getrouwd ivm de zwangerschap.
Onzekerheden heb ik niet echt gehad. Je bent er nooit echt klaar voor denk ik, want wanneer komt het nou uit om 9 maanden (mogelijk) uit de running te zijn en erna al je tijd te geven aan een klein wezentje wat je nonstop nodig heeft en snachts huilt? Maar ik wist wel dat er maar een persoon op de hele wereld was met wie ik het uberhaupt aan zou willen gaan en dat is mijn man.
Mijn man en ik hebben vantevoren voor we besloten of we wel kinderen wilden wel heel duidelijke gesprekken gehad. Wie doet wat welke dag, gaat kind naar opvang? Man had drukke baan, we woonden nog klein. We wilden wel graag van elkaar weten hoe ons verwachtingspatroon was en wat daarin haalbaar was. Ik had geen interesse in een weekendvader. Man is minder gaan werken en we zijn inmiddels verhuisd naar een ruim huis.
Nu zijn we al 8 jaar samen dus we kennen elkaar behoorlijk goed en ik weet dat hij een betrouwbare, hardwerkende, liefhebbende en verantwoordelijke man is die geen trap onder z'n kont nodig heeft. Hij doet zijn deel van het huishouden, verzorging van de dieren, is altijd heel lief voor me. Maakt me ontbijt op bed uit het niets bijvoorbeeld. Al met al is het bij ons heel relaxt gegaan, en dat is het eigenlijk ook nog steeds. Ik ben van mezelf meer een stresskip dan relaxt dus ik (en man haha) ben heel verbaasd dat ik er zo ontspannen onder ben en dat we er zo doorheen zoeven. Maar op de een of andere manier heeft dit kindje mij heel veel rust gegeven. (Haha ik ben heel benieuwd of ik straks nog zo zen blijf als ze een huilbaby blijkt
)
Ik sta soms steil achterover van de relaties hier op Viva waarin mensen toch besloten hebben dat een kind krijgen een goed idee was. Dat zou mijn beste tip zijn: kijk heel realistisch naar je relatie, je vriend, en je verwachtingen. Kunnen jullie dat elkaar bieden?
We stonden er allebei heel nuchter in: kinderen krijgen zou een mooie bekroning zijn, maar met z'n 2en waren we ook gelukkig. Kinderen waren geen 'koste wat kost' must. De periode dat we samen probeerden zwanger te raken was wel een hele leuke, ik deed ovulatietesten en dan samen in spanning op mijn NOD. Uiteindelijk was dat ook maar een hele korte fase want ik bleek ronde 2 al zwanger! Inmiddels ben ik 7 maanden. We zijn alsnog op 'onze' datum eind 2020 heel klein voor de wet getrouwd ivm de zwangerschap.
Onzekerheden heb ik niet echt gehad. Je bent er nooit echt klaar voor denk ik, want wanneer komt het nou uit om 9 maanden (mogelijk) uit de running te zijn en erna al je tijd te geven aan een klein wezentje wat je nonstop nodig heeft en snachts huilt? Maar ik wist wel dat er maar een persoon op de hele wereld was met wie ik het uberhaupt aan zou willen gaan en dat is mijn man.
Mijn man en ik hebben vantevoren voor we besloten of we wel kinderen wilden wel heel duidelijke gesprekken gehad. Wie doet wat welke dag, gaat kind naar opvang? Man had drukke baan, we woonden nog klein. We wilden wel graag van elkaar weten hoe ons verwachtingspatroon was en wat daarin haalbaar was. Ik had geen interesse in een weekendvader. Man is minder gaan werken en we zijn inmiddels verhuisd naar een ruim huis.
Nu zijn we al 8 jaar samen dus we kennen elkaar behoorlijk goed en ik weet dat hij een betrouwbare, hardwerkende, liefhebbende en verantwoordelijke man is die geen trap onder z'n kont nodig heeft. Hij doet zijn deel van het huishouden, verzorging van de dieren, is altijd heel lief voor me. Maakt me ontbijt op bed uit het niets bijvoorbeeld. Al met al is het bij ons heel relaxt gegaan, en dat is het eigenlijk ook nog steeds. Ik ben van mezelf meer een stresskip dan relaxt dus ik (en man haha) ben heel verbaasd dat ik er zo ontspannen onder ben en dat we er zo doorheen zoeven. Maar op de een of andere manier heeft dit kindje mij heel veel rust gegeven. (Haha ik ben heel benieuwd of ik straks nog zo zen blijf als ze een huilbaby blijkt
)Ik sta soms steil achterover van de relaties hier op Viva waarin mensen toch besloten hebben dat een kind krijgen een goed idee was. Dat zou mijn beste tip zijn: kijk heel realistisch naar je relatie, je vriend, en je verwachtingen. Kunnen jullie dat elkaar bieden?
-
zaterdag 8 mei 2021 19:34
Je kunt ook stoppen met de pil en tijdelijk op een andere manier aan anticonceptie doen. Dan kan je lichaan alvast 'ontpillen' en een regelmatige cyclus krijgen. Bij verschillende mensen in mijn ongeving duurde dat enkele maanden. Als je in je hoofd hebt nú ga ik starten kan dat heel lang voelen.
otta1985 wijzigde dit bericht op 08-05-2021 19:54
0.34% gewijzigd
zaterdag 8 mei 2021 19:41
Met de pik moet ze juist niet stoppen OttaOtta1985 schreef: ↑08-05-2021 19:34Je kunt ook stoppen met de pik en tijdelijk op een andere manier aan anticonceptie doen. Dan kan je lichaan alvast 'ontpillen' en een regelmatige cyclus krijgen. Bij verschillende mensen in mijn ongeving duurde dat enkele maanden. Als je in je hoofd hebt nú ga ik starten kan dat heel lang voelen.
zaterdag 8 mei 2021 19:44
On a serious note: eens met de adviezen hierboven. Verder; overdenk het niet te veel als jullie er voor gaan. Het kan een maand duren, of jaren.
Ik ben momenteel 16 weken zwanger. Had het geluk dat ik na de tweede ronde al zwanger was. Het is spannend, maar ook heel bijzonder! Ik hoop voor jullie dat het jullie ook gegund is als jullie er voor besluiten te gaan!
Ik ben momenteel 16 weken zwanger. Had het geluk dat ik na de tweede ronde al zwanger was. Het is spannend, maar ook heel bijzonder! Ik hoop voor jullie dat het jullie ook gegund is als jullie er voor besluiten te gaan!
zaterdag 8 mei 2021 19:47
Onze omstandigheden waren niet ideaal (niet het perfecte huis, niet het perfecte inkomen, niet het perfecte plan), maar we hadden een inkomen, een dak boven ons hoofd en een fijne, stabiele relatie.
We hebben geen groot gesprek gevoerd over het hoe van het alles. We hadden het in de voorgaande 6 jaar regelmatig gehad over onze hypothetische kinderen, dus we hadden een aardig beeld van elkaars kijk op de zaken.
Was ook goed, want plannen en afspraken klinken mooi, maar er gebeurt altijd wel iets dat een dikke vette streep door die plannen trekt. Als jij een stabiele basis en een gezonde relatie hebt komen jullie er vast wel uit.
We waren er niet 'klaar' voor (weet niet of je dat ooit echt bent, twijfel zal er altijd zijn), maar het condoom scheurde en op het moment van realisatie merkten we allebei dat we er niet van schrokken. Dat we zelfs een beetje hoopte dat het condoom zijn werk niet had gedaan. Vanaf dat moment zijn we het gaan proberen en was het vrij snel raak (was om andere redenen al een tijdje van de pil af)
We hebben geen groot gesprek gevoerd over het hoe van het alles. We hadden het in de voorgaande 6 jaar regelmatig gehad over onze hypothetische kinderen, dus we hadden een aardig beeld van elkaars kijk op de zaken.
Was ook goed, want plannen en afspraken klinken mooi, maar er gebeurt altijd wel iets dat een dikke vette streep door die plannen trekt. Als jij een stabiele basis en een gezonde relatie hebt komen jullie er vast wel uit.
We waren er niet 'klaar' voor (weet niet of je dat ooit echt bent, twijfel zal er altijd zijn), maar het condoom scheurde en op het moment van realisatie merkten we allebei dat we er niet van schrokken. Dat we zelfs een beetje hoopte dat het condoom zijn werk niet had gedaan. Vanaf dat moment zijn we het gaan proberen en was het vrij snel raak (was om andere redenen al een tijdje van de pil af)
zaterdag 8 mei 2021 19:50
Kind 1 was een cadeautje, antibiotica en pil gaan niet samen, na een operatie kwam ik erachter dat ik 4 weken zwanger was.
Kind nr 2 werd verwekt op de dag dat we bedachten dat een broertje of zusje wel leuk zou zijn. Ze schelen dus precies 1 jaar en 9 maanden.
Kind nr 1: hoewel een cadeautje, waren we meteen superblij. Kind nr 2 moesten we heel even wennen aan de snelheid waarmee het ging, maar ook superblij.
Kind nr 2 werd verwekt op de dag dat we bedachten dat een broertje of zusje wel leuk zou zijn. Ze schelen dus precies 1 jaar en 9 maanden.
Kind nr 1: hoewel een cadeautje, waren we meteen superblij. Kind nr 2 moesten we heel even wennen aan de snelheid waarmee het ging, maar ook superblij.
zaterdag 8 mei 2021 20:39
Ik was al een tijdje van de pil af, wilde kijken hoe mijn lichaam reageerde en wisten dat we niet zo lang meer wilde wachten.
Cyclus was heel regelmatig, dus alleen tijdens ovulatie met condoom gedaan, verder het erop gegokt. Op een gegeven moment, in the heat of the moment (in ovulatietijd) elkaar aangekeken en toen zei ik iets van: als je nu doorgaat, kan het raak zijn he?
Hij ging door
volgende dag gestart met foliumzuur en 2 weken later positieve test. Totaal in shock, want zo snel niet verwacht.
Dit werd uiteindelijk een miskraam.
2e keer ook direct zwanger. Toen vooral angst dat het weer mis kon gaan. Gelukkig gezond kind.
3e keer weer direct zwanger. Ik herkende al snel dat ik me anders voelde, dus al ver voor de positieve test wist ik het al.
Wij hebben veel geluk dat het snel lukt, een aantal vrienden zijn al jaren bezig, nog geen positief resultaat, je kunt je nergens op voorbereiden
Cyclus was heel regelmatig, dus alleen tijdens ovulatie met condoom gedaan, verder het erop gegokt. Op een gegeven moment, in the heat of the moment (in ovulatietijd) elkaar aangekeken en toen zei ik iets van: als je nu doorgaat, kan het raak zijn he?
Hij ging door
volgende dag gestart met foliumzuur en 2 weken later positieve test. Totaal in shock, want zo snel niet verwacht.Dit werd uiteindelijk een miskraam.
2e keer ook direct zwanger. Toen vooral angst dat het weer mis kon gaan. Gelukkig gezond kind.
3e keer weer direct zwanger. Ik herkende al snel dat ik me anders voelde, dus al ver voor de positieve test wist ik het al.
Wij hebben veel geluk dat het snel lukt, een aantal vrienden zijn al jaren bezig, nog geen positief resultaat, je kunt je nergens op voorbereiden
zondag 9 mei 2021 11:32
Ervaringsverhalen: 2 kinderen, 2 keer in één keer zwanger. Onze dochters schelen 13 maanden. Mega druk maar ook heel leuk. Ik doe heel veel alleen en dat wist ik van tevoren.
Oppassen door opa's en oma's doen wij bewust niet. En daar ook blij mee want twee guppies van 3 maanden 16 maanden had mijn moeder (mijn vader werkt nog) toen echt niet getrokken om in haar eentje op te passen. Besef ook dat het eerste kleinkind geweldig is, en geweldig om op te passen maar wat als je broers en zussen ook kinderen krijgen? Met hoeveel oppas kinderen wil je je (oudere) ouders opzadelen?
Oppassen door opa's en oma's doen wij bewust niet. En daar ook blij mee want twee guppies van 3 maanden 16 maanden had mijn moeder (mijn vader werkt nog) toen echt niet getrokken om in haar eentje op te passen. Besef ook dat het eerste kleinkind geweldig is, en geweldig om op te passen maar wat als je broers en zussen ook kinderen krijgen? Met hoeveel oppas kinderen wil je je (oudere) ouders opzadelen?
zondag 9 mei 2021 11:53
Ik laat dat aan mijn moeder over. Zij mag kiezen. Als zij het niet trekt om op te passen of dit niet wil gaat ons kind een extra dag naar de opvang. Ik had daar eigenlijk ook op gerekend aangezien mijn moeder meerdere kleinkinderen krijgt in korte tijd. Maar ze kwam verhaal halen waarom ze niet mag oppassen. Dus prima hierClaireSophie schreef: ↑09-05-2021 11:32Ervaringsverhalen: 2 kinderen, 2 keer in één keer zwanger. Onze dochters schelen 13 maanden. Mega druk maar ook heel leuk. Ik doe heel veel alleen en dat wist ik van tevoren.
Oppassen door opa's en oma's doen wij bewust niet. En daar ook blij mee want twee guppies van 3 maanden 16 maanden had mijn moeder (mijn vader werkt nog) toen echt niet getrokken om in haar eentje op te passen. Besef ook dat het eerste kleinkind geweldig is, en geweldig om op te passen maar wat als je broers en zussen ook kinderen krijgen? Met hoeveel oppas kinderen wil je je (oudere) ouders opzadelen?
