Zwanger
alle pijlers
Kletsgroepje twijfel over kinderwens
vrijdag 9 april 2021 08:49
Ik hoop dat we hier een kletsgroepje kunnen starten met dames (en heren) die net als ik twijfelen over of ze kinderen willen of niet.
Het is in 'het echte leven' toch een beladen onderwerp, en daarom lijkt het mij fijn hier gedachten te kunnen uitwisselen, horen hoe anderen met hun twijfels omgaan, en bijv. ook hoe je er samen met je partner of je omgeving over praat of juist niet.
Het hoeft allemaal niet super actief, maar als we af en toe hier even bij elkaar in kunnen checken, even je hart luchten als er iets gebeurd is, of gewoon even gezellig bijpraten, dat lijkt me wel wat.
Het is in 'het echte leven' toch een beladen onderwerp, en daarom lijkt het mij fijn hier gedachten te kunnen uitwisselen, horen hoe anderen met hun twijfels omgaan, en bijv. ook hoe je er samen met je partner of je omgeving over praat of juist niet.
Het hoeft allemaal niet super actief, maar als we af en toe hier even bij elkaar in kunnen checken, even je hart luchten als er iets gebeurd is, of gewoon even gezellig bijpraten, dat lijkt me wel wat.
maandag 12 april 2021 21:21
Ik doelde eigenlijk op de andere mensen om ons heen dan. Dus de andere mensen op het terras of waar dan ook.katkaatje schreef: ↑12-04-2021 21:03Ik laat ook niet echt iets merken aan mijn vriendinnen, want tja, hun kinderen horen er nu eenmaal bij. Maar ik vind het altijd best irritant als wij ergens gaan koffie drinken en er zijn (kleine) kinderen bij. Je kunt toch niet even een ontspannen gesprek voeren. Nou wisselen wij het een beetje af: dan met kinderen, dan zonder kinderen afspreken, dus dat scheelt. Maar het feit dat je niet merkt dat mensen er last van hebben, betekent niet dat ze het niet hebben
Maar mijn vriendinnen zijn ook echt wel direct genoeg om dat te zeggen, hoor. En ik neem ze ook niet onaangekondigd mee, we hebben echt zo onze adresjes voor met en zonder kinderen. Groot terras met een afgesloten speeltuin ervoor en ze zijn niet uit de zandbak weg te slaan, komen hooguit een keer om een ijsje vragen en dat was het.
En mochten mijn vriendinnen er stiekem toch last van hebben, dan moeten ze er wat van zeggen. Maar ik denk niet dat dat speelt, misschien omdat wij zo'n beetje de laatsten zijn die kinderen kregen en de rest al pubers of jongvolwassenen heeft, maar mijn kinderen worden echt hartstikke verwend door onze vrienden.
maandag 12 april 2021 21:22
Ik zou dat gewoon aangeven hoor. Ik heb 1 vriendin die bijzonder dol op mijn kinderen is, maar zelfs haar vraag ik altijd: doen we een date met of zonder de kinderen? (En zij zegt altijd: altijd met!) Verder spreek ik met kinderloze vriendinnen eigenlijk meestal zonder mijn kinderen af, behalve als ze koffie willen drinken op mijn parttimedag, want dan kan mijn man ze niet nemen, of ze aangeven dat ze ze weer eens willen zien.katkaatje schreef: ↑12-04-2021 21:03Ik laat ook niet echt iets merken aan mijn vriendinnen, want tja, hun kinderen horen er nu eenmaal bij. Maar ik vind het altijd best irritant als wij ergens gaan koffie drinken en er zijn (kleine) kinderen bij. Je kunt toch niet even een ontspannen gesprek voeren. Nou wisselen wij het een beetje af: dan met kinderen, dan zonder kinderen afspreken, dus dat scheelt. Maar het feit dat je niet merkt dat mensen er last van hebben, betekent niet dat ze het niet hebben
Ik heb het dan wel nog steeds vaak over mijn kinderen vrees ik, want tja, waar het hart van vol is...
Ik denk trouwens wel dat je wereldje kleiner is met kinderen in de tropenjaren. Ik ben elke dag voor dag en dauw op, heb al bijna 6 maanden niet meer dan 4 uur achter elkaar geslapen en mijn huis ziet er elke dag uit of er een kudde olifanten heeft huisgehouden. Het is gewoon echt arbeidsintensief, je maakt als ouder van jonge, hulpeloze kinderen echt veel manuren. Dag en nacht.
Maar er komt ook een tijd dat ze zelfstandiger worden, en zelfs uit gaan vliegen. En ik ben me iig sinds ze er zijn wel meer bewust van duurzaamheid en milieu en het belang van maatschappelijke en politieke betrokkenheid. Dat ik nu in een fase zit waarbij ik ‘s avonds niet veel zin heb in meer dan een beetje slap lullen en/of tv kijken, betekent niet dat dat niet weer komt als ik weer eens een paar nachten 8 uur geslapen heb.
Mijn oudste was al 3.5 toen mijn jongste geboren werd en met hem werd het leven echt al makkelijker. Maar goed wij willen waarschijnlijk nog een derde, dus het duurt nog wel even voor ik uit de tunnelvisiefase ben
Maar die tunnelvisie is uit noodzaak, je kinderen eisen gewoon de eerste positie op omdat ze zo zorgbehoeftig nog zijn. Dat wordt misschien bij je vrienden nog wel anders als de kinderen wat meer gaan uitvliegen.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
maandag 12 april 2021 21:30
Ik denk trouwens dat twijfelaars het zichzelf wel soms te moeilijk maken, wel of geen kinderen.
Ik vind het helemaal niet altijd leuk om kinderen te hebben en ik vind mijn kinderen ook niet altijd leuk. Maar dat is toch met alles in het leven? Ik vind mijn moeder, man en siblings ook niet altijd leuk en heb zeker niet altijd zin om op te komen draven voor een verplicht familienummertje (en al helemaal niet voor een verplicht schoonfamilienummertje).
Maar ik ben toch echt heel blij dat ik familie en schoonfamilie héb. Dat is nou ook net met kinderen. Soms is het geweldig, soms is het ronduit kut en vaak ergens er tussenin. Maar je bent altijd blij dat ze er zijn.
Ik vind het helemaal niet altijd leuk om kinderen te hebben en ik vind mijn kinderen ook niet altijd leuk. Maar dat is toch met alles in het leven? Ik vind mijn moeder, man en siblings ook niet altijd leuk en heb zeker niet altijd zin om op te komen draven voor een verplicht familienummertje (en al helemaal niet voor een verplicht schoonfamilienummertje).
Maar ik ben toch echt heel blij dat ik familie en schoonfamilie héb. Dat is nou ook net met kinderen. Soms is het geweldig, soms is het ronduit kut en vaak ergens er tussenin. Maar je bent altijd blij dat ze er zijn.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
maandag 12 april 2021 21:31
lux- schreef: ↑12-04-2021 21:22Ik zou dat gewoon aangeven hoor. Ik heb 1 vriendin die bijzonder dol op mijn kinderen is, maar zelfs haar vraag ik altijd: doen we een date met of zonder de kinderen? (En zij zegt altijd: altijd met!) Verder spreek ik met kinderloze vriendinnen eigenlijk meestal zonder mijn kinderen af, behalve als ze koffie willen drinken op mijn parttimedag, want dan kan mijn man ze niet nemen, of ze aangeven dat ze ze weer eens willen zien.
Ik heb het dan wel nog steeds vaak over mijn kinderen vrees ik, want tja, waar het hart van vol is...
Ik denk trouwens wel dat je wereldje kleiner is met kinderen in de tropenjaren. Ik ben elke dag voor dag en dauw op, heb al bijna 6 maanden niet meer dan 4 uur achter elkaar geslapen en mijn huis ziet er elke dag uit of er een kudde olifanten heeft huisgehouden. Het is gewoon echt arbeidsintensief, je maakt als ouder van jonge, hulpeloze kinderen echt veel manuren. Dag en nacht.
Maar er komt ook een tijd dat ze zelfstandiger worden, en zelfs uit gaan vliegen. En ik ben me iig sinds ze er zijn wel meer bewust van duurzaamheid en milieu en het belang van maatschappelijke en politieke betrokkenheid. Dat ik nu in een fase zit waarbij ik ‘s avonds niet veel zin heb in meer dan een beetje slap lullen en/of tv kijken, betekent niet dat dat niet weer komt als ik weer eens een paar nachten 8 uur geslapen heb.
Mijn oudste was al 3.5 toen mijn jongste geboren werd en met hem werd het leven echt al makkelijker. Maar goed wij willen waarschijnlijk nog een derde, dus het duurt nog wel even voor ik uit de tunnelvisiefase ben
Maar die tunnelvisie is uit noodzaak, je kinderen eisen gewoon de eerste positie op omdat ze zo zorgbehoeftig nog zijn. Dat wordt misschien bij je vrienden nog wel anders als de kinderen wat meer gaan uitvliegen.
Ja het is ook heel logisch dat het zo is. Het hoort er nu eenmaal bij. Ik verwijt mijn vriendinnen dan ook niks, want zo is het leven. Maar het maakt het voor degene zonder kinderen soms wel lastig. Want ik kan nog wél lekker komen klussen, of als iemand appt dezelfde avond even een verhaal aanhoren als het nodig is, een hele dag of weekend op pad, spontaan afspreken. Nogmaals, ik verwijt het niemand hè, maar heel eerlijk tel ik wel de jaren af dat de kinderen wat ouder worden. Ik mis de vorm van de vriendschap die we hadden
en vind deze fase echt minder leuk. Zoals vroeger zal het nooit meer worden, maar ik ben benieuwd wat er ontstaat als de kinderen groter zijn en alleen thuis kunnen blijven. Trouwens leuk om te lezen dat jij meer met de wereld bezig bent nu je kinderen hebt. Ik kan me ook wel voorstellen dat dat zo werkt, want je wil toch dat je kinderen straks ook nog een leuke wereld hebben om in te leven.
maandag 12 april 2021 21:33
lux- schreef: ↑12-04-2021 21:30Ik denk trouwens dat twijfelaars het zichzelf wel soms te moeilijk maken, wel of geen kinderen.
Ik vind het helemaal niet altijd leuk om kinderen te hebben en ik vind mijn kinderen ook niet altijd leuk. Maar dat is toch met alles in het leven? Ik vind mijn moeder, man en siblings ook niet altijd leuk en heb zeker niet altijd zin om op te komen draven voor een verplicht familienummertje (en al helemaal niet voor een verplicht schoonfamilienummertje).
Maar ik ben toch echt heel blij dat ik familie en schoonfamilie héb. Dat is nou ook net met kinderen. Soms is het geweldig, soms is het ronduit kut en vaak ergens er tussenin. Maar je bent altijd blij dat ze er zijn.
Dat laatste is zeker niet voor iedereen zo. Voor veel mensen wel hoor, en ik denk voor veel twijfelaars ook wel. Maar het is geen gegeven, zie ook dit onderzoek: https://www.volkskrant.nl/cultuur-media ... ~ba034d16/
maandag 12 april 2021 21:35
Ja, vooral omdat allerhande plannen volkomen in het water zijn gevallen. Ik zou nu ook niet zwanger willen zijn trouwens.AnneSanneAnne schreef: ↑11-04-2021 23:17Zo had ik er nog niet eerder over nagedacht, grappig.
Nu door covid kan ik dat soort aandacht een stuk moeilijker geven aan anderen, ik vraag me af of dat ook meespeelt dat ik nu meer nadenk over kinderen krijgen.
Heeft bij jullie de hele covid situatie invloed op jullie twijfels?
maandag 12 april 2021 21:49
Dat snap ik ook wel hoor, dat het een beetje eenzaam is. Ik was 26 toen ik zwanger raakte en de allereerste, dat was ook een beetje eenzaam en ik was heel blij toen er mensen begonnen te volgenkatkaatje schreef: ↑12-04-2021 21:31Ja het is ook heel logisch dat het zo is. Het hoort er nu eenmaal bij. Ik verwijt mijn vriendinnen dan ook niks, want zo is het leven. Maar het maakt het voor degene zonder kinderen soms wel lastig. Want ik kan nog wél lekker komen klussen, of als iemand appt dezelfde avond even een verhaal aanhoren als het nodig is, een hele dag of weekend op pad, spontaan afspreken. Nogmaals, ik verwijt het niemand hè, maar heel eerlijk tel ik wel de jaren af dat de kinderen wat ouder worden. Ik mis de vorm van de vriendschap die we hadden
Trouwens leuk om te lezen dat jij meer met de wereld bezig bent nu je kinderen hebt. Ik kan me ook wel voorstellen dat dat zo werkt, want je wil toch dat je kinderen straks ook nog een leuke wereld hebben om in te leven.
Dus kan me goed voorstellen dat het voor jou niet altijd zo leuk is. Hopelijk trekt het bij als het kroost wat ouder wordt.
I for one, verheug me enorm op de puberteit vanwege het eindeloze uitslapen wat kinderen dan doen en kan me echt niet voorstellen waarom ouders van tieners zich daaraan storen want omg slaaaapp!!!! Maar je zult het slaapgebrek wel weer vergeten zijn tegen die tijd
maar nu, met een zieke, klaarwakkere baby op schoot na ongeveer 3 uur slaap vannacht kan ik me weinig voorstellen bij een neiging om je kind úít bed te trekken Ouders van pubers, als jullie meelezen, weet dat wij ouders van baby’s en peuters jullie benijden. Haha
En ja wij proberen echt wel onze kinderen een beetje een ‘klimaatbewuste’ opvoeding te geven. En straks, als ze ouder zijn, vind ik het ook belangrijk dat ze zich bewust worden van hun luxepositie in de maatschappij als zoons van witte, hoogopgeleide ouders. Ik vind het wel belangrijk om ze te laten zien dat de wereld veel groter is dan dat en dat het ook belangrijk is om vanuit die luxepositie gewoon iets te géven, dat er niet altijd wat tegenover moet staan of jóú wat op moet leveren. En ik denk idd dat ik me daar als moeder bewuster van ben, omdat ik nu een voorbeeldfunctie heb, maar ook omdat ik meer respect heb gekregen voor all living things... of klinkt dat heel zweverig?
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
maandag 12 april 2021 21:55
Ja ik heb wel eens soortgelijke dingen gelezen. Kan deze niet lezen, heb geen VK-abonnement. En ik geloof ook echt wel dat er moeders zijn die wel spijt hebben van het moederschap, maar dat bedoel ik juist: ik denk dat je best spijt kunt hebben van het móéder worden én blij zijn met je kinderen, snap je wat ik bedoel?katkaatje schreef: ↑12-04-2021 21:33Dat laatste is zeker niet voor iedereen zo. Voor veel mensen wel hoor, en ik denk voor veel twijfelaars ook wel. Maar het is geen gegeven, zie ook dit onderzoek: https://www.volkskrant.nl/cultuur-media ... ~ba034d16/
Om even een heel gare vergelijking te maken: je baan is stom maar je collega’s zijn wel leuk, zeg maar.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
maandag 12 april 2021 22:02
Zou ik ook zeker afraden
verlof in coronatijd is ook niet je van het.Overigens even een disclaimer bij mijn posts: ik denk helemaal niet dat moeder zijn een soort verlicht pad is en dat iedereen maar moeder moet worden ofzo. Echt niet. Er is geen extra dimensie, ook zonder kinderen weet je heus wel wat liefde is, en je kunt je ook gewoon ontwikkelen (waarschijnlijk beter dan mensen met thuiswonende kinderen). Je kinderen horen er mijns inziens gewoon bij, je leeft gewoon weer een gezinsleven, maar dan vanuit een andere rol.
Kinderen hebben is echt wel een unieke ervaring en de liefde tussen ouder en kind is ook echt wel heel bijzonder, maar er zijn zoveel unieke ervaringen in het leven. Kinderen is daar één van. Niet De Ene.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
maandag 12 april 2021 22:12
Ik weet het, maar daar heb ik even geen keuze in want ik raak anders mijn verlof van 2020 kwijt.lux- schreef: ↑12-04-2021 22:02Zou ik ook zeker afraden
Overigens even een disclaimer bij mijn posts: ik denk helemaal niet dat moeder zijn een soort verlicht pad is en dat iedereen maar moeder moet worden ofzo. Echt niet. Er is geen extra dimensie, ook zonder kinderen weet je heus wel wat liefde is, en je kunt je ook gewoon ontwikkelen (waarschijnlijk beter dan mensen met thuiswonende kinderen). Je kinderen horen er mijns inziens gewoon bij, je leeft gewoon weer een gezinsleven, maar dan vanuit een andere rol.
Kinderen hebben is echt wel een unieke ervaring en de liefde tussen ouder en kind is ook echt wel heel bijzonder, maar er zijn zoveel unieke ervaringen in het leven. Kinderen is daar één van. Niet De Ene.
En even extra kunnen focussen op mijn studie zonder 8 uur werk per dag is ook wel even lekker. Het 'lastige' vind ik zelf dat ik die allesomvattende kinderwens niet lijk te hebben. Ook na mijn miskraam is dat niet gekomen. En dat is wel heel anders dan de verhalen die ik om me heen hoor. Het is ook pas in deze relatie dat het idee van zelf kinderen krijgen is gekomen. Daarvoor was het vooral 'Zou kunnen, zou ook niet kunnen'.
maandag 12 april 2021 22:31
Ik bedoelde eigenlijk zwangerschapsverlof, maar gaat idd eigenlijk voot alle vormen verlof op haha.Marquise schreef: ↑12-04-2021 22:12Ik weet het, maar daar heb ik even geen keuze in want ik raak anders mijn verlof van 2020 kwijt.
Het 'lastige' vind ik zelf dat ik die allesomvattende kinderwens niet lijk te hebben. Ook na mijn miskraam is dat niet gekomen. En dat is wel heel anders dan de verhalen die ik om me heen hoor. Het is ook pas in deze relatie dat het idee van zelf kinderen krijgen is gekomen. Daarvoor was het vooral 'Zou kunnen, zou ook niet kunnen'.
For what it’s worth: ik had 2 miskramen tussen mijn oudste en jongste in en eigenlijk stapte ik daar vrij gemakkelijk overheen en werd mijn kinderwens daar eerder minder van dan meer.
Ik moet zeggen dat mijn kinderwens bij mijn oudste heeeeel sterk was en bij mijn jongste überhaupt niet zo. Ik had het ook prima gevonden als we met z’n drietjes waren gebleven en ik heb dus ook ernstig getwijfeld of die miskramen niet natures way of telling us was. Maar mijn man wilde toch wel erg graag nog.
En het verschil was dat ik er al eentje had dus ik wist al dat het wel goed zou komen. Ik hou ook zeker niet meer van mijn oudste dan van mijn jongste. Ze zijn verschillend als dag en nacht, maar ben gek op allebei.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
maandag 12 april 2021 22:39
Ach sorry, zit hier even met stress dus had de connectie met zwangerschapsverlof niet gelegd. 
Dat is wel 'fijn' (bij gebrek aan een beter woord
) om te lezen: op een ander forum ging men er vrijwel direct weer voor terwijl ik besloot een koperspiraal te nemen.
Ik denk wel dat het voor ons een ja blijft/weer wordt maar gewoon niet nu.
Al zal ik tussendoor nog vaak zat twijfelen, mezelf kennende.
Dat is wel 'fijn' (bij gebrek aan een beter woord
) om te lezen: op een ander forum ging men er vrijwel direct weer voor terwijl ik besloot een koperspiraal te nemen. Ik denk wel dat het voor ons een ja blijft/weer wordt maar gewoon niet nu.
Al zal ik tussendoor nog vaak zat twijfelen, mezelf kennende.
maandag 12 april 2021 22:48
Haha no worries, maar als je dan toch nog twijfelt zou ik ten minste even wachten tot je weer de kéúze hebt om met die krijsende, spuitluierende, borstverslaafde baby in een koffiezaak te gaan zitten of nietMarquise schreef: ↑12-04-2021 22:39Ach sorry, zit hier even met stress dus had de connectie met zwangerschapsverlof niet gelegd.
Dat is wel 'fijn' (bij gebrek aan een beter woord
Ik denk wel dat het voor ons een ja blijft/weer wordt maar gewoon niet nu.
Al zal ik tussendoor nog vaak zat twijfelen, mezelf kennende.
En je mag best fijn zeggen hoor
en ik denk dat het helemaal niet gek - en misschien zelfs juist wel goed - is om even te bezinnen na een miskraam. Voor mij was het iig goed toen. En voor jou nu ook. Prima. Je ziet vanzelf wel wanneer je gevoel weer verandert. Succes met de stress
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
dinsdag 13 april 2021 07:15
Ik las al dat je je soms eenzaam voelt als enige kinderloze stel en wilde je een hart onder de riem steken dat het weliswaar een vrij langdurige fase is, maar het is wel echt een fase hoor. Onze vrienden zijn inmiddels juist allemaal al weer uit de kleine kinderen, die hebben pubers of jongvolwassenen (of überhaupt geen kinderen) en die pakken de draad weer op.katkaatje schreef: ↑12-04-2021 21:31Ja het is ook heel logisch dat het zo is. Het hoort er nu eenmaal bij. Ik verwijt mijn vriendinnen dan ook niks, want zo is het leven. Maar het maakt het voor degene zonder kinderen soms wel lastig. Want ik kan nog wél lekker komen klussen, of als iemand appt dezelfde avond even een verhaal aanhoren als het nodig is, een hele dag of weekend op pad, spontaan afspreken. Nogmaals, ik verwijt het niemand hè, maar heel eerlijk tel ik wel de jaren af dat de kinderen wat ouder worden. Ik mis de vorm van de vriendschap die we hadden
dinsdag 13 april 2021 08:40
Als ik kinderloos blijf verwacht ik dat ik ook wel weer nieuwe, kinderloze vrienden maak, voor naast mijn vrienden met kinderen. Want inderdaad, ik voel me soms alsof ik niet lid ben van 'het clubje' zwangeren/rammelende eierstokken/ouders. Maar bij bepaalde hobbies komen toch vooral kinderlozen, dus op die manier heb ik ook steeds wel mensen om me heen die geen kinderen hebben, of juist al oudere. Normaal gesproken dan, nu even niet.
Wat jij schrijft Lux over een stapje terug doen bij het werk omdat je beseft dat het 'maar' werk is en er belangrijkere dingen zijn (je kinderen).. Ik denk dat dat voor mij een positief effect van kinderen hebben zou kunnen zijn, dat ik minder waarde leer geven aan dat soort 'onbelangrijke' zaken. Ik ben geen arts maar werk in de wetenschap, ook een zeer competitief werkveld waarbij je continue jezelf moet verbeteren. Enerzijds ben ik huiverig voor de combinatie met kinderen, anderzijds heb ik ook wel gezien dat het bij collega's hun workaholic zijn verminderde, in positieve zin. Maar de zorg goed verdelen met mijn man en zijn drukke baan, plus mijn werk incl. werkreizen.. dat lijkt me lastig.
Wat jij schrijft Lux over een stapje terug doen bij het werk omdat je beseft dat het 'maar' werk is en er belangrijkere dingen zijn (je kinderen).. Ik denk dat dat voor mij een positief effect van kinderen hebben zou kunnen zijn, dat ik minder waarde leer geven aan dat soort 'onbelangrijke' zaken. Ik ben geen arts maar werk in de wetenschap, ook een zeer competitief werkveld waarbij je continue jezelf moet verbeteren. Enerzijds ben ik huiverig voor de combinatie met kinderen, anderzijds heb ik ook wel gezien dat het bij collega's hun workaholic zijn verminderde, in positieve zin. Maar de zorg goed verdelen met mijn man en zijn drukke baan, plus mijn werk incl. werkreizen.. dat lijkt me lastig.
dinsdag 13 april 2021 12:18
Het is soms ook puzzelen hoor. En met kdv is het nog makkelijk. Man bracht onze oudste om 7:30 (zat ik al in de overdracht) en ik haalde hem rond 18:15 weer op. En dan had hij geknutseld, geslapen, tandjes gepoetst, warme maaltijd gegeten, liedjes gezongen en buitengespeeld en weet ik wat allemaal, dus als je ‘m dan na ‘n boterham en een schone luier in bed stopte was het ook ok. School is van 08:30-14:30. En ze hebben 100 weken per jaar vakantie! Kdv was alleen dicht met de officiële feestdagen. En dan komt de juf met dat het beter is voor kleuters om de eerste weken halve dagen te gaan, terwijl hij direct 3 dagen per week naar de BSO zal moeten. Wat een gedoe!AnneSanneAnne schreef: ↑13-04-2021 08:40Als ik kinderloos blijf verwacht ik dat ik ook wel weer nieuwe, kinderloze vrienden maak, voor naast mijn vrienden met kinderen. Want inderdaad, ik voel me soms alsof ik niet lid ben van 'het clubje' zwangeren/rammelende eierstokken/ouders. Maar bij bepaalde hobbies komen toch vooral kinderlozen, dus op die manier heb ik ook steeds wel mensen om me heen die geen kinderen hebben, of juist al oudere. Normaal gesproken dan, nu even niet.
Wat jij schrijft Lux over een stapje terug doen bij het werk omdat je beseft dat het 'maar' werk is en er belangrijkere dingen zijn (je kinderen).. Ik denk dat dat voor mij een positief effect van kinderen hebben zou kunnen zijn, dat ik minder waarde leer geven aan dat soort 'onbelangrijke' zaken. Ik ben geen arts maar werk in de wetenschap, ook een zeer competitief werkveld waarbij je continue jezelf moet verbeteren. Enerzijds ben ik huiverig voor de combinatie met kinderen, anderzijds heb ik ook wel gezien dat het bij collega's hun workaholic zijn verminderde, in positieve zin. Maar de zorg goed verdelen met mijn man en zijn drukke baan, plus mijn werk incl. werkreizen.. dat lijkt me lastig.
Het basisschoolsysteem is totaal ingericht naar het klassieke model van 1 kostwinner en een huisvrouw/man. Voor 2 werkende ouders is het een enorm geregel en gedoe, omdat school en werk totaal niet op elkaar aansluiten.
Maar het klopt wel dat ik tegenwoordig makkelijker over werk kan denken: morgen weer een dag hoor. En wat niet mijn verantwoordelijkheid is, kan ik ook makkelijker bij een ander laten. Merk dat kinderloze collega’s daar veel meer moeite mee hebben.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
dinsdag 13 april 2021 12:31
Ik heb hier ooit ergens gelezen van iemand die samen 60 uur werkte. Dit houden wij ook ongeveer aan, en dat werkt voor ons erg goed. Het wil nog wel eens stiekem wat meer worden met een opleiding, of overlapping van projecten, maar dan mist de balans ook merkbaar.
Wij houden met enige regelmaat (bij nieuwe fases van een kind zoals naar KDV of naar school bijv) een goed gesprek over wie hoeveel uur zou willen werken. Ik wil eigenlijk gewoon 36, daar voel ik me het prettigst bij. Hij is het eerste jaar thuisgebleven bij de baby, en daarna 24 gaan werken. Nu knelt het weer even omdat hij 32ish werkt, en ik nog steeds 36 omdat COVID mijn uren-terug in de weg staat, plus dat de BSO dicht is. Maar over het algemeen matchen onze belangen aardig, en in ieder geval matcht onze '60 uur' streefgedachte.
Wij houden met enige regelmaat (bij nieuwe fases van een kind zoals naar KDV of naar school bijv) een goed gesprek over wie hoeveel uur zou willen werken. Ik wil eigenlijk gewoon 36, daar voel ik me het prettigst bij. Hij is het eerste jaar thuisgebleven bij de baby, en daarna 24 gaan werken. Nu knelt het weer even omdat hij 32ish werkt, en ik nog steeds 36 omdat COVID mijn uren-terug in de weg staat, plus dat de BSO dicht is. Maar over het algemeen matchen onze belangen aardig, en in ieder geval matcht onze '60 uur' streefgedachte.
dinsdag 13 april 2021 13:06
Dat is nog best weinig. Hier was het voorheen 76-80 excl reistijd. Het wordt nu 68 excl reistijd en we willen naar 64 excl reistijd, maar omdat mijn man nu thuis werkt door covid en hij dus helemaal geen reistijd meer heeft laten we het vooralsnog even zo (ik woon nu op een paar minuten fietsen van mijn werk, dus dat maakt niet echt uit).elein schreef: ↑13-04-2021 12:31Ik heb hier ooit ergens gelezen van iemand die samen 60 uur werkte. Dit houden wij ook ongeveer aan, en dat werkt voor ons erg goed. Het wil nog wel eens stiekem wat meer worden met een opleiding, of overlapping van projecten, maar dan mist de balans ook merkbaar.
Wij houden met enige regelmaat (bij nieuwe fases van een kind zoals naar KDV of naar school bijv) een goed gesprek over wie hoeveel uur zou willen werken. Ik wil eigenlijk gewoon 36, daar voel ik me het prettigst bij. Hij is het eerste jaar thuisgebleven bij de baby, en daarna 24 gaan werken. Nu knelt het weer even omdat hij 32ish werkt, en ik nog steeds 36 omdat COVID mijn uren-terug in de weg staat, plus dat de BSO dicht is. Maar over het algemeen matchen onze belangen aardig, en in ieder geval matcht onze '60 uur' streefgedachte.
Maar 64 is al maar 2x32.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
dinsdag 13 april 2021 14:12
Beiden kloptAnneSanneAnne schreef: ↑13-04-2021 08:40Als ik kinderloos blijf verwacht ik dat ik ook wel weer nieuwe, kinderloze vrienden maak, voor naast mijn vrienden met kinderen. Want inderdaad, ik voel me soms alsof ik niet lid ben van 'het clubje' zwangeren/rammelende eierstokken/ouders. Maar bij bepaalde hobbies komen toch vooral kinderlozen, dus op die manier heb ik ook steeds wel mensen om me heen die geen kinderen hebben, of juist al oudere. Normaal gesproken dan, nu even niet.
Wat jij schrijft Lux over een stapje terug doen bij het werk omdat je beseft dat het 'maar' werk is en er belangrijkere dingen zijn (je kinderen).. Ik denk dat dat voor mij een positief effect van kinderen hebben zou kunnen zijn, dat ik minder waarde leer geven aan dat soort 'onbelangrijke' zaken. Ik ben geen arts maar werk in de wetenschap, ook een zeer competitief werkveld waarbij je continue jezelf moet verbeteren. Enerzijds ben ik huiverig voor de combinatie met kinderen, anderzijds heb ik ook wel gezien dat het bij collega's hun workaholic zijn verminderde, in positieve zin. Maar de zorg goed verdelen met mijn man en zijn drukke baan, plus mijn werk incl. werkreizen.. dat lijkt me lastig.
. Hier nog een workaholic (eigenlijk 2), maar sinds zoontje er is, is dat een stuk minder. Maar ik moet er wel bij zeggen: ik heb al een baan afgeslagen omdat ik dat niet vond te combineren met zoontje en de drukke baan van man. Dus je zult met kinderen ook consessies moeten doen. Ons leven is zeker veranderd, maar ik heb nog best veel tijd om mijn "eigen" dingen te doen, maar dat is ook hoe je het inricht. Wij doen denk ik relatief weinig als gezin met zijn 3-en omdat man en ik vaker weg zijn voor onze eigen hobby's. In het kort:
Vind ik het geweldig: ja!
Was ik zonder kinderen gelukkig geworden: zeker.
Denk dat de belangrijkste vraag is: hoe zie je zelf over 15 jaar?
dinsdag 13 april 2021 15:26
Daar heb ik dan weer iemand voor
want het huishouden heb ik een grondige hekel aan.Maar verder heerlijk als het kan hoor, beiden relatief weinig werken!
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
woensdag 14 april 2021 14:29
Dat laatste is juist een van de dingen waarom ik wel zou willen, die ervaring van de liefde tussen moeder en kind. Maar zoals je zegt mbt ervaringen; kinderen is daar een van en niet de ene, dat doet mij wel wat, want daar heb je natuurlijk een heel goed punt.lux- schreef: ↑12-04-2021 22:02Zou ik ook zeker afraden
Overigens even een disclaimer bij mijn posts: ik denk helemaal niet dat moeder zijn een soort verlicht pad is en dat iedereen maar moeder moet worden ofzo. Echt niet. Er is geen extra dimensie, ook zonder kinderen weet je heus wel wat liefde is, en je kunt je ook gewoon ontwikkelen (waarschijnlijk beter dan mensen met thuiswonende kinderen). Je kinderen horen er mijns inziens gewoon bij, je leeft gewoon weer een gezinsleven, maar dan vanuit een andere rol.
Kinderen hebben is echt wel een unieke ervaring en de liefde tussen ouder en kind is ook echt wel heel bijzonder, maar er zijn zoveel unieke ervaringen in het leven. Kinderen is daar één van. Niet De Ene.
Ik heb eigenlijk voor mij bijna alleen maar tegens. Hoewel ik mijn neefje en nichtje fantastisch vindt, zie ik vooral nadelen. Ik ben vrij gevoelig voor prikkels, ben niet dol op feestjes met (veel) mensen en ben lang niet altijd op mijn gemak in groepssituaties. Heb ook maar twee vriendinnen die ik regelmatig zie, en ik vind dat prima. Heb genoeg leuke dingen te doen alleen hou niet van eerdergenoemde. Het idee van babbelen op schoolplein of bij zwemles, langs de lijn bij voetbal etc is voor mij dan ook reden om te denken dat ik wel eens minder gelukkig zou worden.
Ik kan mij ook goed indenken dat anderen wel graag kinderen willen. Maar ik zie vooral veel beren op de weg. En niet alleen om bovenstaande hoor. Maar altijd in dienst staan van je kind, het lijkt mij ook gewoon heel heftig. Wij gaan graag er tussenuit, zijn heel spontaan, slapen graag uit. Het zou een ontzettend grote verandering zijn. Hoewel partner en ik een stabiele, leuke relatie hebben ben ik ergens wel bang da5 het ons geen goed zou doen. Daarbij neigt hij ook naar nee. En stiekem weet ik eigenlijk wel wat ik wil, ik kan het gewoon alleen nog niet loslaten en daardoor blijft mijn “twijfel” in stand gehouden. Ik denk ook dat het komt omdat het in omgeving wel echt als de standaard gezien wordt. Ik ben overigens wel blij dat zowel mijn ouders als die van partner al opa en oma zijn. hoewel het geen reden zou moeten zijn, zou ik de keuze denk ik nog wat moeilijker vinden wanneer dit niet zo zou zijn.
woensdag 14 april 2021 20:45
De verwachting is dat je als vrouw een kind krijgt, je hebt een baarmoeder, menstruaties, borsten en een heleboel hormonen die je niet alleen baringsgeschikt maakt maar die zorgen er ook voor dat je van je kind gaat houden en er voor wil zorgen. Het is dus niet raar dat jij zelf en de mensheid dat ook verwacht, dat maakte in ieder geval dat ik die twijfel hield. Ons leven is nu vooral ontspannen, de vrijheid is gewoon echt heel prettig maar toch ook belangrijk voor ons.Sansi schreef: ↑14-04-2021 14:29En stiekem weet ik eigenlijk wel wat ik wil, ik kan het gewoon alleen nog niet loslaten en daardoor blijft mijn “twijfel” in stand gehouden. Ik denk ook dat het komt omdat het in omgeving wel echt als de standaard gezien wordt. Ik ben overigens wel blij dat zowel mijn ouders als die van partner al opa en oma zijn. hoewel het geen reden zou moeten zijn, zou ik de keuze denk ik nog wat moeilijker vinden wanneer dit niet zo zou zijn.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
