Zwanger
alle pijlers
Moeite met zwanger lijf
donderdag 28 november 2019 om 21:48
Hebben sommige dames hier ook moeite (gehad) met hun zwangere lijf?
Ik ben nu 32 weken en zag vandaag weer een foto van mijzelf. Ik schrok er gewoon van hoe groot mijn buik is en hoe vormloos de rest van mijn lichaam nu is/lijkt
Ik voel mij zo vreselijk lomp en onaantrekkelijk
Ik pas uiteraard niet meer in mijn normale kleding. Alle positiekleding is echt totaal niet mijn stijl. Dus mij leuk. Kleden zodat ik mijzelf daar goed bij voel is ook lastig
Aanvulling :ik heb deze op in een hele emotionele bui geschreven. In mijn verdere reacties iets meer uitleg en relativering
Ik ben nu 32 weken en zag vandaag weer een foto van mijzelf. Ik schrok er gewoon van hoe groot mijn buik is en hoe vormloos de rest van mijn lichaam nu is/lijkt
Ik voel mij zo vreselijk lomp en onaantrekkelijk
Ik pas uiteraard niet meer in mijn normale kleding. Alle positiekleding is echt totaal niet mijn stijl. Dus mij leuk. Kleden zodat ik mijzelf daar goed bij voel is ook lastig
Aanvulling :ik heb deze op in een hele emotionele bui geschreven. In mijn verdere reacties iets meer uitleg en relativering
anoniem_63bae62af3fb8 wijzigde dit bericht op 05-12-2019 17:07
12.08% gewijzigd
donderdag 28 november 2019 om 22:25
Arcticfox1 schreef: ↑28-11-2019 22:23Ik ben ook niet zo groot.
Voor mijn gevoel ben ik een soort skippybal met armen en benen
Als ik. Dan foto's zie zoals hier dan komt dat echt in de verste verte niet iet overeen met hoe ik er nu uitzie
Net zoals met elke mode-foto, ik ben alles behalve een model. Al die mensen zien er ook beter uit dan ik. Niet in de laatste plaats omdat zij vaak een nepbuik dragen en ik een echte. Daar moet je je niet mee vergelijken. Als je niet zwanger bent vergelijk je je toch ook niet met catalogus modellen?
donderdag 28 november 2019 om 22:28
dat is waarPergamon schreef: ↑28-11-2019 22:25Net zoals met elke mode-foto, ik ben alles behalve een model. Al die mensen zien er ook beter uit dan ik. Niet in de laatste plaats omdat zij vaak een nepbuik dragen en ik een echte. Daar moet je je niet mee vergelijken. Als je niet zwanger bent vergelijk je je toch ook niet met catalogus modellen?
donderdag 28 november 2019 om 22:28
Oh heel herkenbaar hoor. Ik voelde me net een aangespoelde walvis met mijn dikke lijf. Ik had ook echt een mega buik.Arcticfox1 schreef: ↑28-11-2019 22:11Het is niet alleen het gedoe met kleding. Ik vind mezelf nu echt niet mooi of aantrekkelijk. Terwijl ik daar nooit zo mee bezig was
Helaas is nu, 6 maanden na de bevalling, die mega buik echt zo’n loshangend flubberbuikje met striemen geworden, wat ook niet heel charmant is. Sommige dagen kan ik mezelf voor houden dat het voor die lieve baby was, andere dagen heb ik echt moeite met mijn lijf.
donderdag 28 november 2019 om 22:33
Als ik denk aan de enige foto die mijn man per ongeluk van mij had gemaakt tijdens de zwangerschap, lopen de rillingen mij nog over de rug. Ik voelde mij een zappelin met vadsige armen en benen. En mijn hoofd.. 
En ik ben dik maar had nooit gedacht dat ik mij zo lelijk kon voelen. Na de bevalling viel ook nog 50% van mijn haar uit en zakte mijn tieten naar het zuiden. Heeft een jaar geduurd voor ik weer mijn lijf wat vond.
Maar nu wil ik voor een tweede keer zwanger worden en weet ik dat het er bij hoort. Ik laat mij niet gek maken door zo’n korte periode
Zet hem op meid, je kan het en wees niet zo hard voor jezelf
En ik ben dik maar had nooit gedacht dat ik mij zo lelijk kon voelen. Na de bevalling viel ook nog 50% van mijn haar uit en zakte mijn tieten naar het zuiden. Heeft een jaar geduurd voor ik weer mijn lijf wat vond.
Maar nu wil ik voor een tweede keer zwanger worden en weet ik dat het er bij hoort. Ik laat mij niet gek maken door zo’n korte periode
Zet hem op meid, je kan het en wees niet zo hard voor jezelf
donderdag 28 november 2019 om 22:38
Ik ben op dezelfde manier zwanger als Jessica Simpson, overal dus. Een opgeblazen kortademige zee-olifant met rode wangen. In totaal heb ik 1 foto van mezelf in hoogzwangere staat. Aangezien mijn echtgenoot bij nr 1 vergeten was de camera mee te nemen naar het ziekenhuis zijn er dus ook geen foto’s van vlak na de bevalling. Volgens mijn dochter een bijna verdachte cover-up van het feit dat ze eigenlijk geadopteerd is. Het feit dat ik na een week weer maatje 34 had draagt daar ook aan bij 
donderdag 28 november 2019 om 22:52
blijfgewoonbianca schreef: ↑28-11-2019 22:04
In mijn tijd had je de keus tussen een beer of een konijn op je xxxxl trui. Jullie hebben zulke leuke kleding nu.
Ik weet dat nog uit mijn jeugd. Vond het toen altijd al zo raar dat zwangere vrouwen in baby-kleding gingen lopen. Pas later realiseerde ik me dat er toen nog helemaal niets anders was.
donderdag 28 november 2019 om 22:55
Nee ; je had gewoon geen keus toen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 29 november 2019 om 06:36
Hier was het ook een en al onderkin, enome buik, 20 kg erbij en tegen het einde de meest rekbare kleding om de dag wassen om zo een week rond te kunnen. Borsten ontploft, haargroei op allerhande wazige plekken, schuurplekken waar mijn dijen ineens elkaar raakten. Daar had ik eerst ook wel moeite mee, maar kon mijn mindset na een tijdje veranderen.
Want hè, er trappelde een kind in dat lijf. Een nieuw mens, wat die ruimte nodig had om überhaupt te kunnen bestaan.
Het hielp mij om dat zo te accepeteren: nu is mijn lijf een kind aan het maken en blijkbaar doet mijn lijf dat op deze manier.
En na een jaartje was ik weer mn oude zelf. Prima in mijn vel met her en der een klein aandenken aan de zwangerschap. Nu ja, en een heel groot aandenken wat net mama leerde zeggen
Want hè, er trappelde een kind in dat lijf. Een nieuw mens, wat die ruimte nodig had om überhaupt te kunnen bestaan.
Het hielp mij om dat zo te accepeteren: nu is mijn lijf een kind aan het maken en blijkbaar doet mijn lijf dat op deze manier.
En na een jaartje was ik weer mn oude zelf. Prima in mijn vel met her en der een klein aandenken aan de zwangerschap. Nu ja, en een heel groot aandenken wat net mama leerde zeggen
Hips, hopsakee en pierlala.
vrijdag 29 november 2019 om 08:16
Bedankt voor jullie reacties weer
Ik vind het in ieder geval weer geruststellend om te lezen dat ik de enige ben die dit zo voelt. Wat ook helpt is om te lezen dat de meeste van jullie zicht binnen een jaar na de geboorte weer zichzelf voelen
Ik weet dat het tijdelijk en voor een heel mooi doel is, maar op dit moment vind ik het niet zo leuk
Ik kan wel echt genieten van al die bewegingen in mjn buik. Dat voelt heel bijzonder
Ik vind het in ieder geval weer geruststellend om te lezen dat ik de enige ben die dit zo voelt. Wat ook helpt is om te lezen dat de meeste van jullie zicht binnen een jaar na de geboorte weer zichzelf voelen
Ik weet dat het tijdelijk en voor een heel mooi doel is, maar op dit moment vind ik het niet zo leuk
Ik kan wel echt genieten van al die bewegingen in mjn buik. Dat voelt heel bijzonder
vrijdag 29 november 2019 om 09:41
Och, ik herken het ook hoor. En dan iedereen maar zeggen hoe bijzonder het is dat je zwanger bent, en zo mooi. Maar ik had enorme moeite met alle veranderingen in mijn lijf. Heeft vast te maken gehad met de hormonen. Ik wilde heel graag een kind, en ben super dankbaar dat het allemaal gelukt is en zo, maar ik vond zwanger zijn echt geen feestje. Ondanks dat was ik vrij vlot zwanger van de tweede (Arcticfox1 schreef: ↑29-11-2019 08:16Bedankt voor jullie reacties weer
Ik vind het in ieder geval weer geruststellend om te lezen dat ik de enige ben die dit zo voelt. Wat ook helpt is om te lezen dat de meeste van jullie zicht binnen een jaar na de geboorte weer zichzelf voelen
Ik weet dat het tijdelijk en voor een heel mooi doel is, maar op dit moment vind ik het niet zo leuk
Ik kan wel echt genieten van al die bewegingen in mjn buik. Dat voelt heel bijzonder
) toen had ik het wat minder (en ook minder tijd om eraan te denken) maar heeft zeker een jaar geduurd na de tweede bevalling voor ik me weer meer mezelf voelde. Achteraf had ik er meer mee moeten doen. Ik schaamde me best voor mijn gevoelens, en had daar graag over willen praten met iemand. Dus goed dat je het hier zegt, maar ik hoop dat je iemand in je omgeving hebt die je begrijpt en steunt...
vrijdag 29 november 2019 om 16:13
Ik kan me er ook weinig bij voorstellen, maar ij heb makkelijk praten aangezien ik nog geen kind heb. Die buik zou me zo ontzettend trots maken. Mijn lichaam doet waar het voor bedoeld is.PK0893 schreef: ↑28-11-2019 21:55Laat ik voorop stellen dat ik nooit zwanger ben geweest.
Maar wat jammer dat je dit zo ervaart!
Je lichaam is bezig met een prachtig en ingewikkeld proces, en obvious dat je daarom wat minder in shape bent en jezelf onaantrekkelijk voelt door je buik. Je hormonen spelen hierbij natuurlijk ook parten en nemen een loopje met je.
Kijk naar je uiteindelijke doel, je vormt een prachtig kindje made with love.
Geniet van je zwangerschap!
vrijdag 29 november 2019 om 16:42
Ik droeg al A lijn jurken, zwart 
Heerlijk met martens er onder en ik heb ze dus gewoon doorgedragen. Korte spijker en leren jasjes konden ook gewoon nog, alleen niet dicht
Lange shirts met legging en boots..
Misschien niet jouw smaak dat "bikerbabe" maar wel stoer.
Ik denk TO dat het meer tussen je oren zit dan ergens anders.
Heerlijk met martens er onder en ik heb ze dus gewoon doorgedragen. Korte spijker en leren jasjes konden ook gewoon nog, alleen niet dicht Lange shirts met legging en boots..
Misschien niet jouw smaak dat "bikerbabe" maar wel stoer.
Ik denk TO dat het meer tussen je oren zit dan ergens anders.
vrijdag 29 november 2019 om 17:49
Precies dat... nieuwe kleding lost het niet op. En dat is precies waar ik ook tegen aan liep. Mensen begrijpen het niet, ‘ik zou juist trots zijn op mijn buik’, en ‘je hebt tegenwoordig hele leuke kleding’ is allemaal vast heel lief bedoeld, maar dat is het probleem niet! En echt het komt uiteindelijk allemaal goed, maar voor jou is het nu gewoon niet fijn... bespreek het met je verloskundige, of een vriendin... dikke knuffel in ieder geval!Arcticfox1 schreef: ↑29-11-2019 17:04Natuurlijk is het iets wat tussen mijn oren zit, maar dat maakt het voor. Mij toch niet minder lastig. Ik moet nu dagelijks met dit rot gevoel dealen
Ik denk ook niet dat het gevoel met nieuwe kleding op te lossen is
vrijdag 29 november 2019 om 18:02
Heel erg bedankt voor je reactie.Florette schreef: ↑29-11-2019 17:49Precies dat... nieuwe kleding lost het niet op. En dat is precies waar ik ook tegen aan liep. Mensen begrijpen het niet, ‘ik zou juist trots zijn op mijn buik’, en ‘je hebt tegenwoordig hele leuke kleding’ is allemaal vast heel lief bedoeld, maar dat is het probleem niet! En echt het komt uiteindelijk allemaal goed, maar voor jou is het nu gewoon niet fijn... bespreek het met je verloskundige, of een vriendin... dikke knuffel in ieder geval!
Dit is wat het is voor mij en ik merk dat er weinig begrip voor is en de opmerkingen over trots zijn en genieten enzovoort zijn vast heel. Lief bedoeld allemaal en dat weet ik. Maar ik voel dat op dot moment niet zo
Ik wil niet zo ver gaan om te zeggen dat ik een hekel heb aan zwanger zijn, maar het is niet mijn hobby en ik heb nu echt een paar rot dagen
Vriend weet hoe ik mij voel en hij is heel lief. Mijn zwangerschap is medisch, dus loop niet bij een verloskundige en vind de gynaecoloog heel zakelijk. Spreekt minder makkelijk
vrijdag 29 november 2019 om 18:10
vrijdag 29 november 2019 om 18:17
Ik heb er ook (nog) geen, maar zwanger zijn lijkt me echt vreselijk. Júist die dikke buik. Moet er niet aan denken.Lachattenoir schreef: ↑29-11-2019 16:13Ik kan me er ook weinig bij voorstellen, maar ij heb makkelijk praten aangezien ik nog geen kind heb. Die buik zou me zo ontzettend trots maken. Mijn lichaam doet waar het voor bedoeld is.
Overigens vind ik mijn lichaam bedoeld voor een hele hoop andere dingen, maar laten we die discussie maar niet starten.
Ik heb ook geen enkele vriendin die het fantastisch vond. Reageerde vooral zoals de meeste hier. Dus to, niks om je voor te schamen.
vrijdag 29 november 2019 om 19:41
Als je zwangerschap medisch is, zal je voor je kraamtijd wel verloskundige uitgezocht hebben. Je kunt deze vragen of je ook nu al eens daar mag komen, juist omdat je in het ziekenhuis wel wat mist qua begeleiding. Zal misschien niet overal lukken, maar ken wel paar vrouwen die het zo gedaan hebben.
En ik voelde me de hele zwangerschap niet lekker in mijn vel... was een walrus voor mijn gevoel.
En ik voelde me de hele zwangerschap niet lekker in mijn vel... was een walrus voor mijn gevoel.
vrijdag 29 november 2019 om 19:47
Ik zeg wel vaker: ik ben een stuk beter in moeder zijn dan in zwanger zijn. Vind er weinig leuks aan: misselijk, brandend maagzuur, pijnlijke ribben, slecht kunnen ademen, spataders en steunkousen, slecht kunnen lopen door veel buikpijn. En dan maar steeds horen: ohhh wat een mooi buikje! Wel genieten he?? En dan het gezicht van mensen als je zegt wel genoeg te hebben van het zwanger zijn.. ik vind het heel leuk om de baby te voelen, en het idee dat er een kind in je groeit, maar verder vind ik het allemaal een stuk leuker op het moment dat het kind er uit is. Ik denk dat er meer dan genoeg vrouwen zijn die zich voelen zoals jij, het is alleen nog niet helemaal geaccepteerd om dat hardop te zeggen.
vrijdag 29 november 2019 om 19:49
Nee, daar kan je dan niet echt je verhaal doen bij die gynaecoloog. Mijn verloskundige vertelde me dat er veel meer vrouwen zijn die er zo in staan. Komt echt door de hormonen.. (ik kan ook niet tegen de pil bijvoorbeeld..) Maar er word wel een beetje een soort ‘roze wolk gevoel’ gecreëerd door van alles en iedereen, en op het moment dat je je anders voelt is het gewoon lastig. En niet goed uit te leggen! Op gegeven moment hield ik me maar gewoon stil, maar daardoor voelde ik me wel behoorlijk eenzaam... ik hoop dat je uit je topic wat steun kunt halen. Mijn lijf is na twee zwangerschappen echt wel veranderd, maar heb er nu echt vrede mee, en ben ook trots dat ik twee kindjes heb mogen dragen. Maar nog een keer zwanger? No way...Arcticfox1 schreef: ↑29-11-2019 18:02Heel erg bedankt voor je reactie.
Dit is wat het is voor mij en ik merk dat er weinig begrip voor is en de opmerkingen over trots zijn en genieten enzovoort zijn vast heel. Lief bedoeld allemaal en dat weet ik. Maar ik voel dat op dot moment niet zo
Ik wil niet zo ver gaan om te zeggen dat ik een hekel heb aan zwanger zijn, maar het is niet mijn hobby en ik heb nu echt een paar rot dagen
Vriend weet hoe ik mij voel en hij is heel lief. Mijn zwangerschap is medisch, dus loop niet bij een verloskundige en vind de gynaecoloog heel zakelijk. Spreekt minder makkelijk
vrijdag 29 november 2019 om 19:51
Och ja, dat ‘genieten hè!’ Pfff...Maolmoire schreef: ↑29-11-2019 19:47Ik zeg wel vaker: ik ben een stuk beter in moeder zijn dan in zwanger zijn. Vind er weinig leuks aan: misselijk, brandend maagzuur, pijnlijke ribben, slecht kunnen ademen, spataders en steunkousen, slecht kunnen lopen door veel buikpijn. En dan maar steeds horen: ohhh wat een mooi buikje! Wel genieten he?? En dan het gezicht van mensen als je zegt wel genoeg te hebben van het zwanger zijn.. ik vind het heel leuk om de baby te voelen, en het idee dat er een kind in je groeit, maar verder vind ik het allemaal een stuk leuker op het moment dat het kind er uit is. Ik denk dat er meer dan genoeg vrouwen zijn die zich voelen zoals jij, het is alleen nog niet helemaal geaccepteerd om dat hardop te zeggen.
vrijdag 29 november 2019 om 20:02
Ik vind het fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die dit zo voelt
Mijn zwangerschap is pas een paar weken geleden medisch geworden, maar ben nu niet meer onder controle bij de verloskundige. Maar wellicht kan ik met dit soort vragen daar nig tereecht
Het is niet zo dat gynaecoloog niet aardig is ofzo. Maar wat zakelijker en en afstandelijker dan de meiden van de verloskundige
Mijn zwangerschap is pas een paar weken geleden medisch geworden, maar ben nu niet meer onder controle bij de verloskundige. Maar wellicht kan ik met dit soort vragen daar nig tereecht
Het is niet zo dat gynaecoloog niet aardig is ofzo. Maar wat zakelijker en en afstandelijker dan de meiden van de verloskundige
zaterdag 30 november 2019 om 09:35
zaterdag 30 november 2019 om 10:10
Herkenbaar hoor Articfox...
Hier vier maanden na de eerste bevalling alweer zwanger van dochter nummer twee, ben 30 weken nu en voor mijn gevoel al een jaar oneindig zwanger.
Lijf heeft niet de kans gekregen te herstellen dus een veel zwaardere zwangerschap dan de eerste.
Last van mijn bekken, maagzuur, pijn met lopen, zitten, omdraai, opstaan. Man, ik lijk wel een zeekoe als ik beweeg.
Daarnaast de kilo's er niet afgekregen dus tikkie aan de forse kant. Gekke is, nog steeds slanke benen, nog steeds geen billen en heupen maar man: een buik en borsten! Pfff. Lolo Ferrari is er niks bij!
Nee, kan niet zeggen dat ik geniet deze zwangerschap. Heb enorm zin in om onze dochter te ontmoeten, daar doe ik het voor.
Om het toch nog een beetje leuk te maken: ik zit nu vaker bij de kapper, manicure, koop nieuwe oorbellen, alles om mij nog een beetje happy te voelen en mooi!
Hier vier maanden na de eerste bevalling alweer zwanger van dochter nummer twee, ben 30 weken nu en voor mijn gevoel al een jaar oneindig zwanger.
Lijf heeft niet de kans gekregen te herstellen dus een veel zwaardere zwangerschap dan de eerste.
Last van mijn bekken, maagzuur, pijn met lopen, zitten, omdraai, opstaan. Man, ik lijk wel een zeekoe als ik beweeg.
Daarnaast de kilo's er niet afgekregen dus tikkie aan de forse kant. Gekke is, nog steeds slanke benen, nog steeds geen billen en heupen maar man: een buik en borsten! Pfff. Lolo Ferrari is er niks bij!
Nee, kan niet zeggen dat ik geniet deze zwangerschap. Heb enorm zin in om onze dochter te ontmoeten, daar doe ik het voor.
Om het toch nog een beetje leuk te maken: ik zit nu vaker bij de kapper, manicure, koop nieuwe oorbellen, alles om mij nog een beetje happy te voelen en mooi!
