Moeite met zwanger lijf

Arcticfox1 schreef: ↑

04-12-2019 09:28

Ik heb het geloof ik al eerder benoemd, ik ben er niet 24/7 mee bezig
Het missen van een platte bujtk is ook niet waar het probleem ligt

Waar dan wel mee? Alles wat je in de OP schrijft heeft te maken met je buik die steeds groter wordt en je figuur dat lomper wordt.

Adelaide schreef: ↑

04-12-2019 11:11

Ik vind juist dat er ruimte genoeg is voor gezeur over het (tijdelijke!) verlies van je figuur, en veel te weinig ruimte om te praten over de echte lichamelijke ongemakken van de zwangerschap (het eeuwige "je bent zwanger, niet ziek") en het niet goed te praten verlies van lichamelijke integriteit en zelfbeschikking (hier ook op het forum momenteel een draadje over pijnstilling bij de bevalling en dat je daar geen recht op hebt - ze zouden er bij een spoedoperatie of amputatie mee aan moeten komen dat de anesthesist al naar huis is - ongelooflijk).

Dat je er helemaal niet mee mag zitten dat je lichaam verandert, dat zeg ik niet. Ik moest ook even slikken toen mijn mooie fiere E-cup veranderde in een schele en hangende G en heb een uurtje driftig gegoogeld of dat nog goed zou komen. Maar daar een drama van maken vertroebeld in mijn ogen juist het maatschappelijk gesprek dat we moeten hebben over die "verplichte roze wolk".

Arcticfox1, ik zeg niet dat jij dat per se doet, je hebt je uitspraken al een paar keer bijgesteld. Maar in je OP schep je wel een erg negatief zelfbeeld.

Dat.

Voor mij persoonlijk gaat het er niet alleen om dat ik x kilo ben aangekomen, maar ook om de fysieke ongemakken die erbij komen kijken (bekkenpijn, moeheid, rugpijn, urineverlies, kan zelf niet meer overeind komen, enz) en alles wat ik niet meer kan of mag doen. Ik ben normaliter een type dat altijd maar doorgaat en mezelf tot het uiterste pusht, dat kan ik nu niet meer en dat komt doordat mijn lichaam dat niet aankan. Dat vind ik zelf behoorlijk lastig om mee om te gaan, want mentaal denk ik nog alles te te kunnen.

Dit staat los van hoe ik me voel over het feit dat ik überhaupt zwanger ben geworden en hoe ik me voel over mijn baby. (Heb toch het gevoel dat ik deze disclaimer bij moet voegen)

Heb verder geen zwangere vriendinnen dus het is fijn om te kunnen praten met anderen die in ongeveer dezelfde situatie zitten. Al was het alleen maar om te weten dat je niet de enige bent die zich zo voelt

Hoi dames. Fijn om hier wat herkenning te lezen (uiteraard niet fijn als jullie je zo voelen). Ik ben nu 26 weken zwanger en ik vind het supermooi dat er zon lief wondertje in mijn buik groeit en ik geniet intens als ik hem voel bewegen. Ook op mijn zwangere buik ben ik trots.
Helaas ben ik inmiddels ook al over het algemeen aangekomen tijdens de zwangerschap en hoewel ik binnen de gewichtcurve zit qua aankomen heb ik het er echt moeilijk mee en word ik er af en toe best wel verdrietig van. Ik ben normaal gesproken slank en voelde me er goed bij. Nu voel ik me net een rollade, mijn hoofd is voller mijn bovenarmen en benen vind ik dik mijn borsten zijn veel groter. Dan krijg ik ook regelmatig opmerkingen van zijn het er geen 2 of je groeit al goed he of je wordt al goed dik he. Of nog erger laatst van een of andere lompe trut hoeveel ik nu was aangekomen (soms ook wel hele leuke reacties en complimenten hoor maar helaas blijven die negatieve reacties door mijn hoofd heen spoken). Ook dat helpt niet mee. Ik snap ook niet dat mensen zo zagen over gewicht voel me al een rollade genoeg hoeven ze me niet in te wrijven. Men weet toch dat gewicht over het algemeen gevoelig ligt bij vrouwen. Ik snap dat echt niet. Ik heb zelf nooit zulke dingen gezegd tegen zeangere vrouwen. Zodra ik bevallen ben ga ik er direct wat aan doen en hard ook want wil niet dik blijven. Helaas mag ik nu niet lijnen en de baby is nu het belangrijkste. Gelukkig als ik de baby weer voel dan voel ik me weer blij. Ik hoop alleen dat ik dat negatieve deel over mn lijf van me af kan zetten en dat ik niet veel meer aan kom.

Yasinaa schreef: ↑

05-12-2019 11:42

Hoi dames. Fijn om hier wat herkenning te lezen (uiteraard niet fijn als jullie je zo voelen). Ik ben nu 26 weken zwanger en ik vind het supermooi dat er zon lief wondertje in mijn buik groeit en ik geniet intens als ik hem voel bewegen. Ook op mijn zwangere buik ben ik trots.
Helaas ben ik inmiddels ook al over het algemeen aangekomen tijdens de zwangerschap en hoewel ik binnen de gewichtcurve zit qua aankomen heb ik het er echt moeilijk mee en word ik er af en toe best wel verdrietig van. Ik ben normaal gesproken slank en voelde me er goed bij. Nu voel ik me net een rollade, mijn hoofd is voller mijn bovenarmen en benen vind ik dik mijn borsten zijn veel groter. Dan krijg ik ook regelmatig opmerkingen van zijn het er geen 2 of je groeit al goed he of je wordt al goed dik he. Of nog erger laatst van een of andere lompe trut hoeveel ik nu was aangekomen (soms ook wel hele leuke reacties en complimenten hoor maar helaas blijven die negatieve reacties door mijn hoofd heen spoken). Ook dat helpt niet mee. Ik snap ook niet dat mensen zo zagen over gewicht voel me al een rollade genoeg hoeven ze me niet in te wrijven. Men weet toch dat gewicht over het algemeen gevoelig ligt bij vrouwen. Ik snap dat echt niet. Ik heb zelf nooit zulke dingen gezegd tegen zeangere vrouwen. Zodra ik bevallen ben ga ik er direct wat aan doen en hard ook want wil niet dik blijven. Helaas mag ik nu niet lijnen en de baby is nu het belangrijkste. Gelukkig als ik de baby weer voel dan voel ik me weer blij. Ik hoop alleen dat ik dat negatieve deel over mn lijf van me af kan zetten en dat ik niet veel meer aan kom.

Ik vind die opmerkingen echt niet oké. Snap ook niet dat mensen die opmerkingen zomaar durven maken, behoorlijk asociaal als je het mij vraagt.
Wel hoop ik dat je kan relativeren want je hebt een bolle buik en een voller lichaam met een reden. Die obsessie van sommige zwangere vrouwen met hun gewicht vind ik zeer spijtig en ongezond. Als jij gewoon gezond en voldoende eet, regelmatig beweegt, dan past jouw zwangere lijf bij je.

Lachattenoir schreef: ↑

05-12-2019 16:24

Ik vind die opmerkingen echt niet oké. Snap ook niet dat mensen die opmerkingen zomaar durven maken, behoorlijk asociaal als je het mij vraagt.
Wel hoop ik dat je kan relativeren want je hebt een bolle buik en een voller lichaam met een reden. Die obsessie van sommige zwangere vrouwen met hun gewicht vind ik zeer spijtig en ongezond. Als jij gewoon gezond en voldoende eet, regelmatig beweegt, dan past jouw zwangere lijf bij je.

Dank je voor jouw reactie! Ik ben heel blij en trots op mijn bolle buik. Dat is mijn baby die daarin zit. Alleen het vollere lichaam daarbij vind ik soms erg moeilijk, vooral als mensen dat soort opmerkingen gaan maken. Ik eet op zich gewoon normaal, af en toe wel wat snoepen, maar ik doe geen gekke dingen. Ook beweeg ik. Mijn zwangere lijf zal dan wel bij me passen. Toch voelt het vooral als een soort falen dat ik nu toch weer dik ben (ben vroeger een periode dik geweest, voor de rest niet meer), terwijl ik ook wel weet dat het anders is dan me helemaal dik eten. Toch voelt zo en dat vind ik zo jammer, want er groeit zo'n lief mooi wonder in me en daar ben ik trots op. Ik snap niet waarom die mensen die opmerkingen maken, echt onbegrijpelijk.

Mag ik eerlijk zeggen dat ik dit een enorm zeurtopic vind? Lichamelijke ongemakken zijn enorm vervelend en dat je klaagt over bekkeninstabiliteit en dergelijke prima maar zo zeuren om je figuur of omdat de zwangerschapskleding niet helemaal jouw smaak is? Beetje belachelijk. Als je zwanger wordt krijg je nou eenmaal een dikke buik, vaak kom je ook aan. Dat is nou eenmaal zo. Wees gewoon blij en voel je gezegend dat je überhaupt zwanger bent geworden en een kind mag krijgen. velen zouden graag met je willen ruilen.

GinnyJones schreef: ↑

05-12-2019 16:51

Mag ik eerlijk zeggen dat ik dit een enorm zeurtopic vind? Lichamelijke ongemakken zijn enorm vervelend en dat je klaagt over bekkeninstabiliteit en dergelijke prima maar zo zeuren om je figuur of omdat de zwangerschapskleding niet helemaal jouw smaak is? Beetje belachelijk. Als je zwanger wordt krijg je nou eenmaal een dikke buik, vaak kom je ook aan. Dat is nou eenmaal zo. Wees gewoon blij en voel je gezegend dat je überhaupt zwanger bent geworden en een kind mag krijgen. velen zouden graag met je willen ruilen.

Voor de ene vrouw is dit gezeur voor de andere vrouw is het helaas iets dat soms naast dankbaarheid en blijheid vd zwangerschap bestaat. Als ik voor mezelf spreek de andere zwangerschapskwaaltjes vind ik niet erg, bandenpijn, misselijkheid die ik heb gehad etc etc, dat allemaal voor een goed doel, alleen mijn omvang in combinatie met vervelende opmerkingen vind ik soms lastig (en nee niet mijn mooie zwangere buik maar de rest). Dat kan gewoon naast elkaar bestaan en het is dan fijn om even jouw hart erover te kunnen luchten zodat daarna weer lekker genoten kan worden want zwangerschap is een heel mooi iets. Weer een andere vrouw vindt het aankomen weer niet zo erg en zal daar weer niet mee zitten. Iedere vrouw is anders.

Arcticfox1 schreef: ↑

05-12-2019 17:06

Als je mijn verder reacties hebt gelezen dan kan je zien dat ik dit van mijzelf ook niet ken of had verwacht. Ik schrik continu van mij eigen gedachten
De buik of kleding is dan ook niet de kern van het probleem

Ik had mij ook liever anders gevoeld en ben continu aan het relativeren, maar die heftige emoties komen soms als een golf over mij heen
Ik doe ook dagelijks heel erg mijn best om er (met name mentaal) het beste van te maken zodat ik mij niet zo rot voel

Ik ben zwanger geraakt me medische hulp, dus ik weet heel goed hoe diep de wens kan zijn.
Ik ben ook oprecht blij en voel mij gezegend dat het ons toch gegund is. En ik kijk er naar uit om mijn kleine man te ontmoeten

Dit soort reacties en andere uit dit topic bevestigen voor alleen maar het gevoel dat ik al had. Dat er niet echt plek is om deze gevoelens te hebben. Je bent zwanger het is een wonder, dus je hebt er maar van te genieten en blij zijn dat je zwanger bent moet je

Ondertussen bne om volgens sommige van jullie hier puberaal, ijdel en een zeur

TO, die gevoelens en emoties mogen er ook gewoon zijn. Weet dat je niet de enige bent. Soms heb je dat gewoon, maar komt goed hoor.

Yasinaa schreef: ↑

05-12-2019 16:40

Dank je voor jouw reactie! Ik ben heel blij en trots op mijn bolle buik. Dat is mijn baby die daarin zit. Alleen het vollere lichaam daarbij vind ik soms erg moeilijk, vooral als mensen dat soort opmerkingen gaan maken. Ik eet op zich gewoon normaal, af en toe wel wat snoepen, maar ik doe geen gekke dingen. Ook beweeg ik. Mijn zwangere lijf zal dan wel bij me passen. Toch voelt het vooral als een soort falen dat ik nu toch weer dik ben (ben vroeger een periode dik geweest, voor de rest niet meer), terwijl ik ook wel weet dat het anders is dan me helemaal dik eten. Toch voelt zo en dat vind ik zo jammer, want er groeit zo'n lief mooi wonder in me en daar ben ik trots op. Ik snap niet waarom die mensen die opmerkingen maken, echt onbegrijpelijk.

Niet normaal dat mensen zulke dingen zeggen nee. Ze weten blijkbaar niet beter. Houd echter alsjeblieft in gedachten dat je niet echt dik bent. Je bent zwanger! Het is precies wat je zegt; het zijn 2 hele verschillende dingen. Dik zijn impliceert het hebben van een ongezond gewicht. Dat is helemaal niet van toepassing op jou. Jij draagt nu een mens in jouw buik en je lichaam maakt zich klaar om dat straks zo optimaal mogelijk geboren te laten worden en te voeden. Het lijkt me logisch dat jouw lichaam dan groeit. Er is helemaal niets mis met rond zijn. Ik vind het jammer dat vrouwen, zelfs tijdens hun zwangerschap (!!!), de druk voelen om 'slank' te zijn. Om een poppenlijfje te behouden. En dat allemaal vanuit een verknipt schoonheidsideaal. Juist nu bewijst jouw lichaam je dat je gezond en op en top vrouw bent. Hoe mooi is dat.

Ik hoop voor jou ook dat je je na de geboorte richt op jouw kindje, en dat je jezelf de tijd gunt om te dealen met deze heftige verandering. In plaats van te denken 'oh god ik moet nu meteen afvallen, anders ben ik een onaantrekkelijke faalhaas'. Er zijn echt belangrijkere dingen nu dan de exacte vorm van je heupen.

Lachattenoir schreef: ↑

05-12-2019 17:47

Niet normaal dat mensen zulke dingen zeggen nee. Ze weten blijkbaar niet beter. Houd echter alsjeblieft in gedachten dat je niet echt dik bent. Je bent zwanger! Het is precies wat je zegt; het zijn 2 hele verschillende dingen. Dik zijn impliceert het hebben van een ongezond gewicht. Dat is helemaal niet van toepassing op jou. Jij draagt nu een mens in jouw buik en je lichaam maakt zich klaar om dat straks zo optimaal mogelijk geboren te laten worden en te voeden. Het lijkt me logisch dat jouw lichaam dan groeit. Er is helemaal niets mis met rond zijn. Ik vind het jammer dat vrouwen, zelfs tijdens hun zwangerschap (!!!), de druk voelen om 'slank' te zijn. Om een poppenlijfje te behouden. En dat allemaal vanuit een verknipt schoonheidsideaal. Juist nu bewijst jouw lichaam je dat je gezond en op en top vrouw bent. Hoe mooi is dat.

Ik hoop voor jou ook dat je je na de geboorte richt op jouw kindje, en dat je jezelf de tijd gunt om te dealen met deze heftige verandering. In plaats van te denken 'oh god ik moet nu meteen afvallen, anders ben ik een onaantrekkelijke faalhaas'. Er zijn echt belangrijkere dingen nu dan de exacte vorm van je heupen.

Dank je voor jouw uitgebreide reactie! Je hebt daar ook helemaal gelijk in!