Zwanger
alle pijlers
Nerveus voor tweede zwangerschap
donderdag 22 oktober 2020 20:24
Hoi allemaal,
Ik weet dat het voor veel vrouwen niet vanzelfsprekend is om zwanger te raken, en ook niet voor mij dat ik zomaar weer zwanger word en het is en enorme zegen als het lukt...
Mijn man wil heel graag voor een tweede gaan en ik zelf ook, maar nu het moment daar is om te stoppen met de pil.... maar ik ben nerveus, zie er bijna een beetje tegenop.
Ik maak me o-ve-ral zorgen over. Zal alles wel goed verlopen, ook met mij, trek ik dit wel naast m’n drukke baan en 1jarige dreumes, wat als ik een keizersnee moet (het wordt sowieso medisch vanwege eerdere ks) en er is nog Corona....
Is dit mss herkenbaar?
Ik weet dat het voor veel vrouwen niet vanzelfsprekend is om zwanger te raken, en ook niet voor mij dat ik zomaar weer zwanger word en het is en enorme zegen als het lukt...
Mijn man wil heel graag voor een tweede gaan en ik zelf ook, maar nu het moment daar is om te stoppen met de pil.... maar ik ben nerveus, zie er bijna een beetje tegenop.
Ik maak me o-ve-ral zorgen over. Zal alles wel goed verlopen, ook met mij, trek ik dit wel naast m’n drukke baan en 1jarige dreumes, wat als ik een keizersnee moet (het wordt sowieso medisch vanwege eerdere ks) en er is nog Corona....
Is dit mss herkenbaar?
donderdag 22 oktober 2020 21:20
Heel herkenbaar: man wil wachten tot zoontje 2 is. Echt niet, als er een 2e komt, raak ik zwanger in 2021 en anders niet. We hebben afgesproken om het een jaar te proberen.
TO: ik zou gewoon proberen en kijken waar het schip strand en zorgen dat je hulp hebt indien nodig.
donderdag 22 oktober 2020 21:20
Ja, in ons geval hield dat dus in z.s.m. een 2e toen ik eraan toe was ( man vond het al eerder een prima idee), want dan waren we die fase voorbij. Maar, genoeg stellen die er voor kiezen om het juist wat uit te stellen, zodat je een ouder kind hebt wat meer zelfredzaam is. Is ook wat voor te zeggen natuurlijk. Maar, gezien mijn eigen ervaringen met dat leeftijdsverschil, was dat niet iets wat ik een prettig idee vond. Al kan ik me voorstellen dat het vanuit de ouders wel een fijn verschil is ( mijn moeder beaamt dat, al was dat zeker geen bewuste keuze).
chantilly21_2 wijzigde dit bericht op 22-10-2020 21:21
3.94% gewijzigd
donderdag 22 oktober 2020 21:21
Klopt, maar je mag een KS kiezen. Ik heb tenminste die illusie
. No way dat ik nog ooit vaginaal ga bevallen.
donderdag 22 oktober 2020 21:23
Ik had niet de illusie van 1 grote roze wolk, en ik dacht dat ik best realistisch was in mijn gedachtes dat het vast niet allemaal van een leien dakje zou gaan en het ook zwaar kon worden. Maar dat was allemaal lichamelijk. Lichamelijk had ik wel wat dingen, maar ik heb me gewoon echt vergist op het geestelijke gedeelte. Ik had erg last van alle hormonen en was ook 9 maanden lang best een heks thuis (en soms op werk). Ik heb me 18 maanden lang gewoon totaal niet mezelf gevoeld en ik had niet door hoe hard dat erin hakt. Ik heb in dat gedeelte geen zin maarja daar ontkom je niet aanWasHetMaarWat schreef: ↑22-10-2020 21:17Dank je! Het zou idd fijn zijn als het goed blijft gaan met hem, maar zo niet, komt het vast ook wel goed.
Jouw beren zijn net zo goed beren en echt niet minder groot/belangrijk.
Hoe begon je bij de eerste aan de zwangerschap? Had je toen ook veel van zulke angsten/zorgen of had je juist de verwachting dat een baby één grote roze wolk zou zijn?
donderdag 22 oktober 2020 21:27
Ja same here. Vaginaal nooit weer haha. Ik heb trouwens direct na mijn bevalling in de gesprekken al aangeven dat ik geplande ks wil bij een volgende en dat is in mijn ziekenhuis blijkbaar heel normaal. Maar wie weet gaan ze het nog proberen uit m’n hoofd te praten
donderdag 22 oktober 2020 21:28
Oh heftig!! Dat geestelijke lijkt mij zo *****. Nee kon mijn man maar een kind krijgen......dat heb ik vaak gezegd.Desayuno schreef: ↑22-10-2020 21:23Ik had niet de illusie van 1 grote roze wolk, en ik dacht dat ik best realistisch was in mijn gedachtes dat het vast niet allemaal van een leien dakje zou gaan en het ook zwaar kon worden. Maar dat was allemaal lichamelijk. Lichamelijk had ik wel wat dingen, maar ik heb me gewoon echt vergist op het geestelijke gedeelte. Ik had erg last van alle hormonen en was ook 9 maanden lang best een heks thuis (en soms op werk). Ik heb me 18 maanden lang gewoon totaal niet mezelf gevoeld en ik had niet door hoe hard dat erin hakt. Ik heb in dat gedeelte geen zin maarja daar ontkom je niet aan
donderdag 22 oktober 2020 21:33
Ah ja dat deel is ook best wel pittig en daar wordt niet heel veel over gesproken, dus ik kan me wel voorstellen dat dat iets was wat je niet aan had zien komen. Dat viel mij ook wel wat tegen, vooral de periode na de zwangerschap.Desayuno schreef: ↑22-10-2020 21:23Ik had niet de illusie van 1 grote roze wolk, en ik dacht dat ik best realistisch was in mijn gedachtes dat het vast niet allemaal van een leien dakje zou gaan en het ook zwaar kon worden. Maar dat was allemaal lichamelijk. Lichamelijk had ik wel wat dingen, maar ik heb me gewoon echt vergist op het geestelijke gedeelte. Ik had erg last van alle hormonen en was ook 9 maanden lang best een heks thuis (en soms op werk). Ik heb me 18 maanden lang gewoon totaal niet mezelf gevoeld en ik had niet door hoe hard dat erin hakt. Ik heb in dat gedeelte geen zin maarja daar ontkom je niet aan
Wellicht dat je, nu je weet wat je in dat opzicht kunt verwachten, er een tweede keer wat beter mee om kunt gaan. Daarnaast zal je nu ook wel wat meer geleefd worden door het kind dat je al hebt, dus misschien dat het deze keer toch wat anders gaat.
Ik weet niet of je tijdens je eerste zwangerschap op het forum in een zwangerschaps topic meegeschreven hebt, maar misschien kun je daar ook wat steun in vinden als je het zwaar krijgt tijdens een volgende zwangerschap.
Ik heb er bij mijn eerste erg veel aan gehad, en nu nog hebben we veel contact via facebook en heb ik er erg veel steun aan.
donderdag 22 oktober 2020 21:39
Precies dit. Hier ook 3,5 jaar ertussen, vond ik echt perfect. De oudste kon nog een halfjaartje wennen aan de nieuwe situatie en ging toen naar school. Waardoor ik weer extra tijd voor de baby had. Sowieso zou ik er met dat Corona gedoe niet aan beginnen.
donderdag 22 oktober 2020 21:51
Maar wat ik mij afvraag: je bent dan net van alles af. En dan begint alles weer.......is dat niet heel irritant? Carriere weer 1,5 jaar op pauze, ben je net weer in vorm kun je weer opnieuw beginnen, net meer vrijheid om kind wat groter is weer een baby....nog los van mijn fysieke klachten....
donderdag 22 oktober 2020 21:51
Ik ben toen onze zoon 15 maanden was gestopt met anticonceptie en was binnen maand zwanger.
De zwangerschap was zwaarder, mijn bekkeninstabiliteit erger en ook deze bevalling eindigde in een keizersnede ivm niet vorderende ontsluiting. De eerste weken dat ik peuter niet mocht tillen waren heftig, maar nu ik erop terug kijk zo voorbij.
Maar mijn twee jongens schelen twee jaar en zijn echt stapelgek op elkaar. Ik ben iedere dag weer blij met onze keuze om voor dit leeftijdsverschil te gaan. Voor mij had tijd ertussen korter mogen zijn, maar man wilde minimaal twee jaar. Het werd twee jaar en paar dagen.
Ik heb tijdens zwangerschap echt wel gedacht van help. En kan ik dit wel etc. Maar Ow wat ben ik dol op deze mannetjes
.
De zwangerschap was zwaarder, mijn bekkeninstabiliteit erger en ook deze bevalling eindigde in een keizersnede ivm niet vorderende ontsluiting. De eerste weken dat ik peuter niet mocht tillen waren heftig, maar nu ik erop terug kijk zo voorbij.
Maar mijn twee jongens schelen twee jaar en zijn echt stapelgek op elkaar. Ik ben iedere dag weer blij met onze keuze om voor dit leeftijdsverschil te gaan. Voor mij had tijd ertussen korter mogen zijn, maar man wilde minimaal twee jaar. Het werd twee jaar en paar dagen.
Ik heb tijdens zwangerschap echt wel gedacht van help. En kan ik dit wel etc. Maar Ow wat ben ik dol op deze mannetjes
.
donderdag 22 oktober 2020 22:11
Dochter nummer twee kwam 13 maanden na de geboorte van onze eerste dochter, niet bewust gepland. Één keer onveilige seks en voila, zwanger. Schrik en gelukkig daarna al snel berusting; onze dochter krijgt een zusje en ze is meer dan welkom.
Tweede zwangerschap was zeker zwaarder, maar hé ik was dan ook amper ontzwangerd en had gewoon nog een baby. Helaas eindigde de bevalling in een keizersnede en dat is heel zuur als je een 13 maanden oud kind hebt wat nog niets zelf kan.
Dus ik hoop juist, bij nummer 3, weer op een vaginale bevalling. Véél sneller weer op de been.
Verder: ze zijn zo leuk samen!
Tweede zwangerschap was zeker zwaarder, maar hé ik was dan ook amper ontzwangerd en had gewoon nog een baby. Helaas eindigde de bevalling in een keizersnede en dat is heel zuur als je een 13 maanden oud kind hebt wat nog niets zelf kan.
Dus ik hoop juist, bij nummer 3, weer op een vaginale bevalling. Véél sneller weer op de been.
Verder: ze zijn zo leuk samen!
donderdag 22 oktober 2020 22:34
Ik vond dat een stuk beter dan als het één grote baby/dreumes/ beide in de luiers fase was geweest. Of dat je zwanger bent terwijl je de eerste nog steeds moet tillen en niks uit kan leggen. Blegh. Ik vind het nu nog steeds veel fijner. De jongste is ook echt de jongste. Gaat eerder naar bed, terwijl we daarna met de oudste nog een spel doen, of één van ons nog even met haar gaat fietsen of wandelen. Met de jongste gaan we tijdens schooltijd boodschappen doen of naar de kinderboerderij, terwijl je met de oudste een keer naar een museum kan. Ideaal. Die vrijheid met het grotere kind hou je, de baby gaat alleen mee in de draagzak. En misschien belangrijker: ze hebben bijna geen ruzie omdat de pikorde helder is.Leeuw32 schreef: ↑22-10-2020 21:51Maar wat ik mij afvraag: je bent dan net van alles af. En dan begint alles weer.......is dat niet heel irritant? Carriere weer 1,5 jaar op pauze, ben je net weer in vorm kun je weer opnieuw beginnen, net meer vrijheid om kind wat groter is weer een baby....nog los van mijn fysieke klachten....
En hoezo carrière op pauze? Je mist ongeveer zoveel als een zomervakantie. Daar stort je carrière toch niet van in?
Maar ik herken de cold feet echt wel hoor TO. Ik heb tot en met de bevalling bij allebei getwijfeld of ik dit nou wel moest doen. Maar toen ze er eenmaal waren was het goed. En is het heel leuk zelfs. En als het helpt: mijn tweede zwangerschap was makkelijker, de bevalling ook, en mijn tweede kind was ook nog eens een marmot, itt de eerste die altijd wakker was.
donderdag 22 oktober 2020 22:42
Vanaf week 32 moet ik met verlof, ga nu uit 4 - 5 maanden zwanger worden (dus 2,5 maand afwezig op werk), dan 9 maanden zwanger (week 12 tot week 32 gaat goed, rest is pittig) en dan met verlof tot baby 6 weken is. Dan weer parttime aan de slag. Dit is het postiche scenarioelein schreef: ↑22-10-2020 22:34Ik vond dat een stuk beter dan als het één grote baby/dreumes/ beide in de luiers fase was geweest. Of dat je zwanger bent terwijl je de eerste nog steeds moet tillen en niks uit kan leggen. Blegh. Ik vind het nu nog steeds veel fijner. De jongste is ook echt de jongste. Gaat eerder naar bed, terwijl we daarna met de oudste nog een spel doen, of één van ons nog even met haar gaat fietsen of wandelen. Met de jongste gaan we tijdens schooltijd boodschappen doen of naar de kinderboerderij, terwijl je met de oudste een keer naar een museum kan. Ideaal. Die vrijheid met het grotere kind hou je, de baby gaat alleen mee in de draagzak. En misschien belangrijker: ze hebben bijna geen ruzie omdat de pikorde helder is.
En hoezo carrière op pauze? Je mist ongeveer zoveel als een zomervakantie. Daar stort je carrière toch niet van in?
Maar ik herken de cold feet echt wel hoor TO. Ik heb tot en met de bevalling bij allebei getwijfeld of ik dit nou wel moest doen. Maar toen ze er eenmaal waren was het goed. En is het heel leuk zelfs. En als het helpt: mijn tweede zwangerschap was makkelijker, de bevalling ook, en mijn tweede kind was ook nog eens een marmot, itt de eerste die altijd wakker was.
donderdag 22 oktober 2020 22:54
Ja, dat is dan jouw scenario. Maar ik denk (hoop) niet dat dat representatief is. Lijkt me heel vervelend.Leeuw32 schreef: ↑22-10-2020 22:42Vanaf week 32 moet ik met verlof, ga nu uit 4 - 5 maanden zwanger worden (dus 2,5 maand afwezig op werk), dan 9 maanden zwanger (week 12 tot week 32 gaat goed, rest is pittig) en dan met verlof tot baby 6 weken is. Dan weer parttime aan de slag. Dit is het postiche scenario
Voor mij was het met 36 week met verlof , ergens in week 40 nog naar een vergadering geweest (uitje!). Toen kind 3 week was weer een halve dag meegedraaid (uitje!), tussendoor wat contact, en met 8 week weer fulltime begonnen. Mijn werk lag nog gewoon te rotten op me te wachten.
donderdag 22 oktober 2020 23:01
Begeleiding is nu beter, maar ik hoop dit keer geen ziekenhuisopname met zwanger wordenelein schreef: ↑22-10-2020 22:54Ja, dat is dan jouw scenario. Maar ik denk (hoop) niet dat dat representatief is. Lijkt me heel vervelend.
Voor mij was het met 36 week met verlof , ergens in week 40 nog naar een vergadering geweest (uitje!). Toen kind 3 week was weer een halve dag meegedraaid (uitje!), tussendoor wat contact, en met 8 week weer fulltime begonnen. Mijn werk lag nog gewoon te rotten op me te wachten.
. Helaas is het met Corona al lastiger, mijn injecties zet ik nu zelf ter voorbereiding op de zwangerschap. Het is te doen maar niet fijn.En nee zeker niet representatief, maar kan mij de gevoelens van TO heel goed voorstellen, heb hetzelfde. Ik wil eigenlijk zwanger zijn Voordat zoontje van eenkennig wordt
donderdag 22 oktober 2020 23:44
Hier lang geroepen dat het bij 1 bleef. Morgen word ik gestript in de hoop dat nr 2 zich erbij komt voegen
Ik heb een wat groter leeftijdsverschil, 3.5 jaar, net als elein. Juist omdat ik die babytijd zo pittig vond. En ik ben er dankbaar voor.
Vanaf 1 jaar werd het met ons zoontje zo leuk, gemakkelijk en vanzelfsprekend. Daar hebben we enorm van genoten. Niks geen zwangerschapsmisselijkheid of tweede huilbaby die daar een schaduw over wierpen of maakten dat we geen energie hadden om van die leuke, makkelijke tijd te genieten. We hebben de afgelopen dikke 2 jaar weer helemaal mentaal kunnen opladen en toen we er weer voor gingen dacht ik niet meer ‘het moet maar’, maar ‘kom maar op, ik ben er klaar voor en ik weet wat ik ervoor terugkrijg straks ‘
En ja, natuurlijk zie ik ook wel de nadelen van weer een babytijd, gebroken nachten, enz. Maar ik ben er zo voor opgeladen, dat ik het er wel weer voor over heb.
Voor ons was dit absoluut de betere keuze. Wat voor jou het beste is kan alleen jij bepalen
Succes!
Ik heb een wat groter leeftijdsverschil, 3.5 jaar, net als elein. Juist omdat ik die babytijd zo pittig vond. En ik ben er dankbaar voor.
Vanaf 1 jaar werd het met ons zoontje zo leuk, gemakkelijk en vanzelfsprekend. Daar hebben we enorm van genoten. Niks geen zwangerschapsmisselijkheid of tweede huilbaby die daar een schaduw over wierpen of maakten dat we geen energie hadden om van die leuke, makkelijke tijd te genieten. We hebben de afgelopen dikke 2 jaar weer helemaal mentaal kunnen opladen en toen we er weer voor gingen dacht ik niet meer ‘het moet maar’, maar ‘kom maar op, ik ben er klaar voor en ik weet wat ik ervoor terugkrijg straks
‘En ja, natuurlijk zie ik ook wel de nadelen van weer een babytijd, gebroken nachten, enz. Maar ik ben er zo voor opgeladen, dat ik het er wel weer voor over heb.
Voor ons was dit absoluut de betere keuze. Wat voor jou het beste is kan alleen jij bepalen
Succes!
lux- wijzigde dit bericht op 23-10-2020 08:19
9.13% gewijzigd
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
vrijdag 23 oktober 2020 08:00
Mijn eerste bevallig was hetzelfde als jouw eerste bevalling, inclusief de fouten, en ik was Spaans benauwd toen ik de tweede keer zwanger was. Alles kwam weer terug.
Ik heb het besproken met de vk en ben op haar advies uiteindelijk naar een ander ziekenhuis gegaan waar ik de laatste maanden goed begeleid ben. Dat gaf veel vertrouwen en rust.
Maar nooit angst gehad om zowel een baby als een dreumes te hebben!
Ik heb het besproken met de vk en ben op haar advies uiteindelijk naar een ander ziekenhuis gegaan waar ik de laatste maanden goed begeleid ben. Dat gaf veel vertrouwen en rust.
Maar nooit angst gehad om zowel een baby als een dreumes te hebben!
vrijdag 23 oktober 2020 08:28
Ah TO vervelend dat je je nu al zo voelt, terwijl je nog moet starten.
Ik herken wel het stukje met een jong kind ernaast. Mijn zoon werd begin augustus 1 en vanaf die maand zouden wij ook ‘beginnen’.
Nooooit verwacht dat het de eerste maand al raak was. Begin september een positieve test en nu dus 12 weken verder.
Soms ook wel even koudwatervrees, en dan werk ik daarnaast niet eens.
Ons zoontje is gelukkig wel altijd een goede slaper geweest en alleen als hij ziek was/is heb ik een gebroken nacht, verder vanaf het begin af aan al gewoon niet, dus ik knijp in mijn handjes. Nu loopt zoontje al erg goed en speelt goed zelfstandig dus soms denk ik dat ik mezelf niet zo druk moet maken, het loopt vanzelf wel allemaal.
Ik wilde ook niet teveel jaren ertussen, lijkt me voor de kids veel leuker als ze ook meer samen gaan spelen ivm beetje zelfde fases en dat ik inderdaad gewoon de tropenjaren achter elkaar heb en het daarna ook gewoon klaar is! Wilde vroeger een groot gezin met veel kinderen maar denk dat om veel praktische redenen ik 2 wel genoeg vindt, dus nu de laatste keer deze fase in!
Succes met zwanger worden, bespreek gewoon je angsten met de Vk of mensen om je heen. De beren op de weg die hoeven er helemaal niet te zijn
Ik herken wel het stukje met een jong kind ernaast. Mijn zoon werd begin augustus 1 en vanaf die maand zouden wij ook ‘beginnen’.
Nooooit verwacht dat het de eerste maand al raak was. Begin september een positieve test en nu dus 12 weken verder.
Soms ook wel even koudwatervrees, en dan werk ik daarnaast niet eens.
Ons zoontje is gelukkig wel altijd een goede slaper geweest en alleen als hij ziek was/is heb ik een gebroken nacht, verder vanaf het begin af aan al gewoon niet, dus ik knijp in mijn handjes. Nu loopt zoontje al erg goed en speelt goed zelfstandig dus soms denk ik dat ik mezelf niet zo druk moet maken, het loopt vanzelf wel allemaal.
Ik wilde ook niet teveel jaren ertussen, lijkt me voor de kids veel leuker als ze ook meer samen gaan spelen ivm beetje zelfde fases en dat ik inderdaad gewoon de tropenjaren achter elkaar heb en het daarna ook gewoon klaar is! Wilde vroeger een groot gezin met veel kinderen maar denk dat om veel praktische redenen ik 2 wel genoeg vindt, dus nu de laatste keer deze fase in!
Succes met zwanger worden, bespreek gewoon je angsten met de Vk of mensen om je heen. De beren op de weg die hoeven er helemaal niet te zijn
vrijdag 23 oktober 2020 11:45
Heel herkenbaar!
Wij gaan deze maand ook weer "proberen". De vorige twee keer ben ik in de eerste ronde zwanger geraakt, 1e keer miskraam, daarna wel gezond en onze zoon is nu bijna 1.
Mijn zwangerschap was niet supervervelend, maar ben lang misselijk geweest en heb me de hele zwangerschap echt niet "mezelf" gevoeld. Die hormonen maakten me labiel en chagrijnig en ik heb me ook na de zwangerschap een half jaar niet heel goed gevoeld.
Ook daarna lang last gehad van bekken en soms zelfs van urineverlies.
Nu is dat eindelijk allemaal stabiel en beginnen we opnieuw!
Maar we willen graag meer dan 1 kind en we zouden het leuk vinden als er niet teveel leeftijd tussen zit, als het allemaal lukt natuurlijk
Maar ik maak me inderdaad ook zorgen, of een zwangerschap goed gaat, of het kindje gezond is, corona etc.
En dat blijft waarschijnlijk ook zo, of we nu een jaar wachten of nu zouden proberen.
Wij gaan deze maand ook weer "proberen". De vorige twee keer ben ik in de eerste ronde zwanger geraakt, 1e keer miskraam, daarna wel gezond en onze zoon is nu bijna 1.
Mijn zwangerschap was niet supervervelend, maar ben lang misselijk geweest en heb me de hele zwangerschap echt niet "mezelf" gevoeld. Die hormonen maakten me labiel en chagrijnig en ik heb me ook na de zwangerschap een half jaar niet heel goed gevoeld.
Ook daarna lang last gehad van bekken en soms zelfs van urineverlies.
Nu is dat eindelijk allemaal stabiel en beginnen we opnieuw!
Maar we willen graag meer dan 1 kind en we zouden het leuk vinden als er niet teveel leeftijd tussen zit, als het allemaal lukt natuurlijk
Maar ik maak me inderdaad ook zorgen, of een zwangerschap goed gaat, of het kindje gezond is, corona etc.
En dat blijft waarschijnlijk ook zo, of we nu een jaar wachten of nu zouden proberen.
vrijdag 23 oktober 2020 16:23
Nou ik verwacht dus dat Corona echt nog lang kan duren, op z’n minst 1,5 jaar maar jaren zou me ook niet verbazen. Dus ik heb ook besloten om dat stukje kost te laten.
Fijn om alle ervaringen te horen, zowel de positieve als de negatievere. Eigenlijk stellen beide me gerust: ik ben wel normaal dat ik dit voel, maar het zal vast ook goedkomen.
Het is ook niet niks, zwanger, bevallen en een kind
Fijn om alle ervaringen te horen, zowel de positieve als de negatievere. Eigenlijk stellen beide me gerust: ik ben wel normaal dat ik dit voel, maar het zal vast ook goedkomen.
Het is ook niet niks, zwanger, bevallen en een kind
