Zwanger
alle pijlers
'Oma' en 'opa' verhuizen
donderdag 21 januari 2021 05:06
Hallo,
Dilemma hier... bijna 6 wk zwanger en nu hebben de soon-to-be opa en oma (beiden met pensioen) vanuit dezelfde plaats als waar wij wonen, besloten naar Limburg te verhuizen. Dat is vanuit ons ruim 2uur met de auto.
Nu weten ze nog niet dat hun eerste kleinkind onderweg is en ik ben bang dat ze dan wellicht spijt krijgen. Ik ben echter ook nog niet zo ver dat ik het wil vertellen want ik heb twee eerdere miskramen gehad (weten ze overigens ook niet van).
Ik vind het zelf ook erg jammer dat ze zo ver weg gaan wonen (reden: meer huis voor je geld, niet noodzakelijk). Het is niet hoe ik de toekomst met opa en oma had voorgesteld. Let wel, ik heb / had geen oppasverwachtingen ofzo, dat speelt dus niet mee.
Wat zouden jullie doen?
Dilemma hier... bijna 6 wk zwanger en nu hebben de soon-to-be opa en oma (beiden met pensioen) vanuit dezelfde plaats als waar wij wonen, besloten naar Limburg te verhuizen. Dat is vanuit ons ruim 2uur met de auto.
Nu weten ze nog niet dat hun eerste kleinkind onderweg is en ik ben bang dat ze dan wellicht spijt krijgen. Ik ben echter ook nog niet zo ver dat ik het wil vertellen want ik heb twee eerdere miskramen gehad (weten ze overigens ook niet van).
Ik vind het zelf ook erg jammer dat ze zo ver weg gaan wonen (reden: meer huis voor je geld, niet noodzakelijk). Het is niet hoe ik de toekomst met opa en oma had voorgesteld. Let wel, ik heb / had geen oppasverwachtingen ofzo, dat speelt dus niet mee.
Wat zouden jullie doen?
vrijdag 22 januari 2021 13:21
Joh, dat doe ik ook niet. Is toch doodnormaal als je volwassen bent? Die bespreek ik met mijn man, vriendinnen misschien.viva-amber schreef: ↑22-01-2021 13:19Je kunt ook een lang weekeinde een huisje in de buurt huren. Limburg is prachtig.
Wat is de reden dat je man de belangrijkste dingen uit zijn leven niet met zijn ouders bespreekt?
vrijdag 22 januari 2021 13:22
TO heeft niet losgelaten of het om haar ouders of schoonouders gaat toch? Of heb ik er overheen gelezen?viva-amber schreef: ↑22-01-2021 13:19Je kunt ook een lang weekeinde een huisje in de buurt huren. Limburg is prachtig.
Wat is de reden dat je man de belangrijkste dingen uit zijn leven niet met zijn ouders bespreekt?
Ik vind het wel nog een verschil maken als het schoonouders zijn. Want dan is het ook heel belangrijk hoe partner er in staat vind ik. Als die er geen probleem mee heeft dat ze verhuizen en ze ook niet wil beïnvloeden in hun keus, lijkt het me niet dat je zelf kan beslissen het wel te zeggen nu en ze daardoor alsnog te beïnvloeden misschien.
vrijdag 22 januari 2021 13:26
Ik vind het wel normaal om allerlei belangrijke dingen met mijn ouders te bespreken. Waarom zou dat niet volwassen zijn? Mijn moeder heeft dat ook met haar moeder gedaan totdat ze 60 was, want toen overleed haar moeder.
vrijdag 22 januari 2021 13:29
Oh my, 1x per maand je baby in de maxicosi voor 2 uur is echt geen wereld ramp hoor. In ons kleine kikkerlandje doen mensen spastisch over een of 2 uur rijden terwijl dat in andere landen heel normaal is. Soms moet iemand al een uur rijden om boodschappen te doen. Ook maar 1x per maand gaan doen?Melofkim schreef: ↑21-01-2021 09:51Niet helemaal, dit is vooral de reden voor het ‘niet te vaak in de wipstoel’ advies.
Voor de maxicosi gelden meer redenen om het niet te lang te doen. Het is ook slecht voor de rug. En het zuurstof-verhaal. Het is om heel veel redenen niet goed voor een baby.
Dat je het eenmalig doet voor vakantie, prima. Maar TO’s ouders moeten wel weten dat ze niet elke maand die kant op kunnen komen.
vrijdag 22 januari 2021 13:39
Hij staat er hetzelfde in.Irregular_Choice schreef: ↑22-01-2021 12:58Maar hoe staat je partner hier in? En hoe zou je het zelf vinden als ze wel verhuizen en je daar dus eventueel een weekend heen zou gaan? Is dat iets wat onoverkomelijk is?
En als je ze echt niet wil beïnvloeden, zou ik er niets over zeggen. Weten ze dat er een kinderwens is? Want als ze dat weten, weten ze ook dat er een kans is dat er kleinkinderen komen als ze daar zitten en hebben ze dat meegenomen in de beslissing.
Ik vind het niet fijn ergens uit slapen te gaan, tenzij het een vakantie is in hotel o.i.d., dus weekend gaat zeker niet vaak voorkomen. (En over heen en weer lees ik hier veel over maxicosi maar daar moet ik me nog in verdiepen tzt)
Nee ze weten niet dat er een kinderwens is. In ieder geval is dat gesprek nooit verder gevoerd dan: 'ooit'.
En even niet op jou gereageerd maar op wat andere reacties:
Het betreft mijn ouders (schoonouders wonen al op vergelijkbare afstand) en we zijn zeker niet afstandelijk in de relatie omdat er in de familie gewoon niet veel over kinderwens enz wordt gesproken.
Ik las ook ergens dat iemand zei dat ze het verschrikkelijk zou vinden als kind niet zou vertellen over miskraam. Dat kan m.i. in elke situatie voorkomen, maar dat is jouw behoefte en niet de behoefte van je kind. Net zo goed het mijn behoefte is dit alleen te delen met beste vriendin.
vrijdag 22 januari 2021 14:19
Kan je inschatten of ze wel uit gaan van ooit opa en oma worden? Dat ze er ooit op hinten bijvoorbeeld ofzo? In dit geval zou ik er niets over zeggen, want dan hebben ze die optie ook wel meegenomen in hun overweging. Ik zou wel open blijven over hoe je jezelf voelt over dit onderwerp. Je kan natuurlijk ook met ze praten over hoe ze het voor zich zien met bezoek van jullie? Hoeft natuurlijk niet om kleinkinderen te gaan, eigen kinderen zijn net zo belangrijk lijkt meChel0912 schreef: ↑22-01-2021 13:39Hij staat er hetzelfde in.
Ik vind het niet fijn ergens uit slapen te gaan, tenzij het een vakantie is in hotel o.i.d., dus weekend gaat zeker niet vaak voorkomen. (En over heen en weer lees ik hier veel over maxicosi maar daar moet ik me nog in verdiepen tzt)
Nee ze weten niet dat er een kinderwens is. In ieder geval is dat gesprek nooit verder gevoerd dan: 'ooit'.
En even niet op jou gereageerd maar op wat andere reacties:
Het betreft mijn ouders (schoonouders wonen al op vergelijkbare afstand) en we zijn zeker niet afstandelijk in de relatie omdat er in de familie gewoon niet veel over kinderwens enz wordt gesproken.
Ik las ook ergens dat iemand zei dat ze het verschrikkelijk zou vinden als kind niet zou vertellen over miskraam. Dat kan m.i. in elke situatie voorkomen, maar dat is jouw behoefte en niet de behoefte van je kind. Net zo goed het mijn behoefte is dit alleen te delen met beste vriendin.
Ik zelf heb dat heel neutraal gehouden. Het is hun keus en die moet vrij zijn. Tuurlijk heb ik wel eens gebaald dat mijn ouders niet om de hoek wonen. Vooral nu met Corona, maar dat is vanwege buitenland. Hier in Nederland is dat ook geen probleem verder. Maar eigenlijk zijn ze overal bij geweest qua belangrijke dingen. Trouwjurk uitzoeken, diploma-uitreiking, ze was eerder in mijn huis dan wij zelf uit het ziekenhuis na de bevalling van kind, afzwemmen kind, verjaardag, Sint/kerst, oppassen als het een keer nodig was. In dat opzicht missen ze weinig. Ze moeten het er alleen wel voor over hebben om de rit te maken. Maar ook dat kan je met ze bespreken natuurlijk.
vrijdag 22 januari 2021 16:43
Wanneer je nooit wat bespreekt, omdat dat in je familie niet gebruikelijk is, dan zit je zelf met de gebakken peren tgv het feit dat je nooit iets uitspreekt. Dat doe je toch eerder dan wanneer het huis al gekocht is.
Die kinderwens en je verwachtingen bespreek je toch wanneer ze huizen gaan zoeken. Of hebben opa en oma to be die hele wens om te verhuizen ook niet besproken?
Die kinderwens en je verwachtingen bespreek je toch wanneer ze huizen gaan zoeken. Of hebben opa en oma to be die hele wens om te verhuizen ook niet besproken?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
vrijdag 22 januari 2021 17:27
Voor mij zou het wel uitmaken.NYC schreef: ↑22-01-2021 16:31Maar waar ik benieuwd naar ben: is (voor een grootouder) het wel of niet hebben en/of de mogelijkheid van een kleinkind een belangrijkere reden om in de buurt te willen zijn dan gewoon bij je eigen kind in de buurt willen zijn (of dat niet belangrijk vinden).
Want nu komt het een beetje over als:
- Komt er geen kleinkind? Ooooh, dan kunnen we met gemak 300 kilometer verderop gaan wonen...
of
- Wat?! Een Kleinkind? Had dat even gezegd, tuurlijk gaan we dan niet zo ver weg wonen, wat dacht jij dan?
Over 2 decennia zijn mijn kinderen hopelijk zo zelfstandig dat ze me niet meer nodig hebben. Een incidentele verhuizing uitgezonderd misschien. Dan is het misschien juist wel fijn om iets verder weg te zijn.
Als ze kinderen willen en mogen krijgen is dat weer heel anders. Zo heb ik het zelf toen ik moeder werd ervaren in ieder geval.
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
vrijdag 22 januari 2021 17:30
Voor mijn ex-schoonouders was dat wel dé reden om niet te verhuizen. En ook mijn nieuwe schoonouders wíllen nu er een kleinkind is niet meer het dorp uit, terwijl ze eerst wel eens fantaseerden over verhuizenNYC schreef: ↑22-01-2021 16:31Maar waar ik benieuwd naar ben: is (voor een grootouder) het wel of niet hebben en/of de mogelijkheid van een kleinkind een belangrijkere reden om in de buurt te willen zijn dan gewoon bij je eigen kind in de buurt willen zijn (of dat niet belangrijk vinden).
Want nu komt het een beetje over als:
- Komt er geen kleinkind? Ooooh, dan kunnen we met gemak 300 kilometer verderop gaan wonen...
of
- Wat?! Een Kleinkind? Had dat even gezegd, tuurlijk gaan we dan niet zo ver weg wonen, wat dacht jij dan?
vrijdag 22 januari 2021 17:34
Voor jou misschien, maar niet per definitie. Ik heb een hele leuke, relaxte familie waarmee ik kan feesten en over van alles kan praten. Misschien veel geluk gehad. Rolpatronen geen last van - ik ben gelijk met mijn 18e naar het buitenland verhuisd en heb mijn ouders toen bijna een jaar niet gezien, dus was al vroeg onafhankelijk; dat zal wel helpen. De meeste van mijn vrienden zijn ook gek op mijn ouders; mijn beste vriend zakt regelmatig een avondje door met mijn vader & een fles whisky, zonder mij. Ouders zijn ook mensen waarmee je een klik kunt hebben. Natuurlijk deel ik sommige dingen niet met mijn ouders en valt er heus wel eens wat te klagen, maar met goede vrienden heb ik ook weleens een meningsverschil of is er een karaktertrekje dat ik even zat ben.
Sorry voor de off-topic, TO. Wel interessant om te lezen hoe iedereen een andere dynamiek heeft.
vrijdag 22 januari 2021 17:47
Veel mensen hebben geen keuze hè in deze tijd? Heel veel beroepen kunnen niet vanuit huis, mensen die geen recht hebben op noodopvang (die op veel plekken vol zit), alleenstaande ouders of zelfstandig ondernemers die bijna failliet gaan. En wat te denken van ouders die niet on staat zijn thuisonderwijs te geven ivm sociale of medische redenen etc
Ik zie overal grootouders oppassen om hun kinderen te ondersteunen in deze tijd.
vrijdag 22 januari 2021 17:59
Ik denk dat dit voor een hoop grootouders in de praktijk wel zo is. Mensen fantaseren dan wel graag over een vrijstaand huis op het platteland, of verre reizen maken na hun pensioen, maar zodra een kleinkind concreet wordt, blijkt het toch belangrijker om dat kleinkind vaak te kunnen zien. En als je dat minstens 1x per week wilt zien, dan is 3 uur rijden toch opeens wel erg veel.NYC schreef: ↑22-01-2021 16:31Maar waar ik benieuwd naar ben: is (voor een grootouder) het wel of niet hebben en/of de mogelijkheid van een kleinkind een belangrijkere reden om in de buurt te willen zijn dan gewoon bij je eigen kind in de buurt willen zijn (of dat niet belangrijk vinden).
Want nu komt het een beetje over als:
- Komt er geen kleinkind? Ooooh, dan kunnen we met gemak 300 kilometer verderop gaan wonen...
of
- Wat?! Een Kleinkind? Had dat even gezegd, tuurlijk gaan we dan niet zo ver weg wonen, wat dacht jij dan?
vrijdag 22 januari 2021 18:03
Dan heb je geboft. Er zitten prima mensen in mijn familie, maar ik vind het toch niet heel prettig om langere tijd achtereen bij ze te zijn. O.a. omdat ze bijvoorbeeld totáál andere interesses hebben, niet langer dan 2 minuten (en dat is dan nog lang) over één onderwerp kunnen praten, of alleen maar kunnen zenden. Ja, dan heb ik het na een paar uur wel weer gehad.Adelaide schreef: ↑22-01-2021 17:34Voor jou misschien, maar niet per definitie. Ik heb een hele leuke, relaxte familie waarmee ik kan feesten en over van alles kan praten. Misschien veel geluk gehad. Rolpatronen geen last van - ik ben gelijk met mijn 18e naar het buitenland verhuisd en heb mijn ouders toen bijna een jaar niet gezien, dus was al vroeg onafhankelijk; dat zal wel helpen. De meeste van mijn vrienden zijn ook gek op mijn ouders; mijn beste vriend zakt regelmatig een avondje door met mijn vader & een fles whisky, zonder mij. Ouders zijn ook mensen waarmee je een klik kunt hebben. Natuurlijk deel ik sommige dingen niet met mijn ouders en valt er heus wel eens wat te klagen, maar met goede vrienden heb ik ook weleens een meningsverschil of is er een karaktertrekje dat ik even zat ben.
Sorry voor de off-topic, TO. Wel interessant om te lezen hoe iedereen een andere dynamiek heeft.
vrijdag 22 januari 2021 19:01
Of je doet allebei. Wij zijn erg close en de opa's en oma's zien onze kinderen graag. Gezellige logeerpartijtjes, regelmatig langskomen of dat nu voor langer is, of alleen een paar uurtjes vermaak. De band tussen de opa's en oma's is warm en vertrouwd.Daveotion schreef: ↑22-01-2021 17:59Ik denk dat dit voor een hoop grootouders in de praktijk wel zo is. Mensen fantaseren dan wel graag over een vrijstaand huis op het platteland, of verre reizen maken na hun pensioen, maar zodra een kleinkind concreet wordt, blijkt het toch belangrijker om dat kleinkind vaak te kunnen zien. En als je dat minstens 1x per week wilt zien, dan is 3 uur rijden toch opeens wel erg veel.
Toch maken mijn schoonouders geregeld reisjes, zowel kortere stedentripjes als intercontinentale roadtrips van een paar maanden. Mijn ouders hebben een huis in het buitenland waar ze zeker een paar maanden per jaar zijn.
Van alles wat dus.
vrijdag 22 januari 2021 19:50
Vergis je niet......wanneer er kleinkinderen in gemengd worden veranderen vooral oma’s ineens in waarlijke furies. Dan draait hun leven ineens om het kleinkind, want dat is nog fijner, mooier, beter en wonderbaarlijker dan het eigen kind.NYC schreef: ↑22-01-2021 16:31Maar waar ik benieuwd naar ben: is (voor een grootouder) het wel of niet hebben en/of de mogelijkheid van een kleinkind een belangrijkere reden om in de buurt te willen zijn dan gewoon bij je eigen kind in de buurt willen zijn (of dat niet belangrijk vinden).
Want nu komt het een beetje over als:
- Komt er geen kleinkind? Ooooh, dan kunnen we met gemak 300 kilometer verderop gaan wonen...
of
- Wat?! Een Kleinkind? Had dat even gezegd, tuurlijk gaan we dan niet zo ver weg wonen, wat dacht jij dan?
vrijdag 22 januari 2021 20:10
Ttroeteltje schreef: ↑22-01-2021 19:50Vergis je niet......wanneer er kleinkinderen in gemengd worden veranderen vooral oma’s ineens in waarlijke furies. Dan draait hun leven ineens om het kleinkind, want dat is nog fijner, mooier, beter en wonderbaarlijker dan het eigen kind.
ook dit herken ik totaal niet gelukkig. Hier vinden ze iedereen even belangrijk.
vrijdag 22 januari 2021 20:19
Hier ook niet. Opa's en oma's in 2021 werken meestal nog gewoon en hebben een eigen leven.Irregular_Choice schreef: ↑22-01-2021 20:10
zaterdag 30 januari 2021 02:35
En opa's en oma's hebben (als het goed is) hun hele leven rekening gehouden met hun kinderen, altijd klaar gestaan voor hun kinderen. Vanuit liefde, zorgzaamheid, plezier. Maar soms ook vanuit een verplichting en verantwoordelijkheidsgevoel die je nou eenmaal bent aangegaan toen je hebt gekozen voor kinderen.
Die opa's en oma's kunnen, nu hun kinderen zijn opgegroeid tot zelfstandige volwassen en zelf ouders zijn, na 25 jaar weer eens hun eigen dromen na jagen. Kiezen voor zichzelf.
Voor sommige betekent dat dichtbij familie en kleinkinderen wonen en elkaar regelmatig zien. Voor anderen is de droom misschien juist eindelijk daar gaan wonen waar ze al jaren naar smachten (en wat ze mogelijkerwijs voor de kinderen niet hebben gedaan). Het is een lastige situatie als opa en oma daar anders over denken dan hun kinderen. Maar ook op afstand kun je prima een goede warme familieband hebben. En mijn ouders en broer met familie wonen allemaal in Limburg. Als wij ernaartoe ga voelt dat voor ons als een heerlijk ontspannen weekendje weg.
