Zwanger
alle pijlers
Ongepland, onverwacht, wat nu?
woensdag 12 december 2018 om 10:43
Ik zal even kort mijn situatie uitleggen.
Ik ben een trotse moeder van 3. Zelf ben ik al achterin de 30. Ons gezin is compleet.
Als anticonceptie gebruik ik de pil. Nu ben ik toch zwanger geraakt. Ik ben nu iets verder dan 4 weken en de testen zijn duidelijk.
Het is dus totaal niet gepland en we zijn dan ook best in shock. Er komen duizenden vragen op ons af. Niet eens zozeer de praktische dingen want we weten beide wel dat het financieel en qua ruimte en ook liefde allemaal wel kan maar meer vragen als: wíllen we nog wel een keer ‘helemaal opnieuw beginnen’? Wat als het kindje niet gezond is, ons gezin is nu zo stabiel, wat houdt dat dan in voor de toekomst? Ik ben al achterin de 30, gaat het wel goed? Hoe gaat de omgeving reageren? Lopen we meer risico? Enz enz.
Mijn man wil er wel voor gaan (is stiekem zelfs een beetje trots) maar maakt zich vooral zorgen om de gezondheid omdat we al wat ouder zijn en ook wat dat dan betekent voor het gezin.
Ik schaam mij vooral voor mijn twijfels. Het voelt zo stom om niet meteen blij te zijn met een positieve test! Is het raar dat ik zo twijfel en pieker?
Ik moet gewoon mijn verhaal even kwijt. Misschien is het hier ook iemand overkomen en wil diegene hier haar verhaal delen.
Ik ben een trotse moeder van 3. Zelf ben ik al achterin de 30. Ons gezin is compleet.
Als anticonceptie gebruik ik de pil. Nu ben ik toch zwanger geraakt. Ik ben nu iets verder dan 4 weken en de testen zijn duidelijk.
Het is dus totaal niet gepland en we zijn dan ook best in shock. Er komen duizenden vragen op ons af. Niet eens zozeer de praktische dingen want we weten beide wel dat het financieel en qua ruimte en ook liefde allemaal wel kan maar meer vragen als: wíllen we nog wel een keer ‘helemaal opnieuw beginnen’? Wat als het kindje niet gezond is, ons gezin is nu zo stabiel, wat houdt dat dan in voor de toekomst? Ik ben al achterin de 30, gaat het wel goed? Hoe gaat de omgeving reageren? Lopen we meer risico? Enz enz.
Mijn man wil er wel voor gaan (is stiekem zelfs een beetje trots) maar maakt zich vooral zorgen om de gezondheid omdat we al wat ouder zijn en ook wat dat dan betekent voor het gezin.
Ik schaam mij vooral voor mijn twijfels. Het voelt zo stom om niet meteen blij te zijn met een positieve test! Is het raar dat ik zo twijfel en pieker?
Ik moet gewoon mijn verhaal even kwijt. Misschien is het hier ook iemand overkomen en wil diegene hier haar verhaal delen.
woensdag 12 december 2018 om 11:28
en wat je ook kiest, zijn hier mensen die ervaring hebben. Alleen de keus, moet je zelf maken
woensdag 12 december 2018 om 11:29
KleinBeertje schreef: ↑12-12-2018 11:19Ik begrijp je dilemma, maar eind 30 is nog niet heel oud, er zijn genoeg vrouwen die na hun 35ste nog een gezond kindje op de wereld zetten.
Sterkte met het maken van een keuze, het zal vast niet makkelijk zijn.
Dank je wel, hoe raar sommigen dat blijkbaar vinden, ik vind de keuze inderdaad niet zo makkelijk.
woensdag 12 december 2018 om 11:34
Ik wist HEEL zeker, dat ik het niet wilde, was echt ongepland en ongewenst
Alsnog, vond ik het rot dat ik in de situatie zat.
Maar hoofd koel houden en je beseffen wat je hebt, en welke risico's je neemt, waren voor mij echt heel duidelijk doorslaggevend. Belang lag bij mij (mijn gezondheid), onze relatie en bovenal onze (al grote) kinderen
woensdag 12 december 2018 om 11:35
Ik lees dat je je afvraagt hoe de omgeving gaat reageren. Ben je echt bang voor negatieve reacties? Waarom zouden mensen negatief reageren? Los van het feit dat je met hun reacties eigenlijk niks te maken hebt: een gezin met vier kinderen is nou niet zo extreem tegenwoordig, waarom zouden ze het afkeuren als twee ouders van achterin de dertig aankondigen dat ze een vierde kindje krijgen?
Ik zou niet verder komen dan 'leuk, gefeliciteerd'.
Ik zou niet verder komen dan 'leuk, gefeliciteerd'.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 12 december 2018 om 11:39
Bij het laatste kind had ik al heel sterk het gevoel dat ik nu wel definitief klaar was met kinderen krijgen.lilalinda schreef: ↑12-12-2018 11:34Ik wist HEEL zeker, dat ik het niet wilde, was echt ongepland en ongewenst
Alsnog, vond ik het rot dat ik in de situatie zat.
Maar hoofd koel houden en je beseffen wat je hebt, en welke risico's je neemt, waren voor mij echt heel duidelijk doorslaggevend. Belang lag bij mij (mijn gezondheid), onze relatie en bovenal onze (al grote) kinderen
Zo geen zin in nog een kind.
Mijn man heeft zich daarna meteen laten steriliseren.
woensdag 12 december 2018 om 11:39
De grootste twijfel zit ‘m inderdaad in wat het risico is voor mijn gezin zoals je beschrijft Lilalinda. We hebben het nu goed en je kunt natuurlijk niet in de toekomst kijken. Over de relatie en mijn eigen gezondsheid maak ik mij minder zorgen maar dat zal bij iedereen anders zijn. Misschien moet het even landen voor we een beslissing kunnen maken. Ik hoop uiteindelijk net zo zeker te weten wat juist is. Fijn dat jij daar meteen zeker van was, al blijft de situatie natuurlijk altijd naar.
woensdag 12 december 2018 om 11:41
Het staat er inderdaad een beetje ‘krom’. Ik bedoel meer hoe gaan de andere kinderen het vinden? Wat betekent het voor mijn werk. Wat een ander (buiten mijn gezin) ervan vindt is inderdaad ook voor mij niet zo belangrijk.Susan schreef: ↑12-12-2018 11:35Ik lees dat je je afvraagt hoe de omgeving gaat reageren. Ben je echt bang voor negatieve reacties? Waarom zouden mensen negatief reageren? Los van het feit dat je met hun reacties eigenlijk niks te maken hebt: een gezin met vier kinderen is nou niet zo extreem tegenwoordig, waarom zouden ze het afkeuren als twee ouders van achterin de dertig aankondigen dat ze een vierde kindje krijgen?
Ik zou niet verder komen dan 'leuk, gefeliciteerd'.
woensdag 12 december 2018 om 11:53
Zet het op een rijtje
Hoe gaat het financieel betreft, hoe ga je eea praktisch oplossen mbt slaapkamers, auto enz.
Werk je? Hoe ga je dat met werk doen.
Uiteindelijk zal je gevoel wel zeggen wat je moet doen. En hoe je andere kinderen erover denken? Dat weet ik niet. Ik heb een nakomer en mijn kinderen waren daar blij mee.
Hoe gaat het financieel betreft, hoe ga je eea praktisch oplossen mbt slaapkamers, auto enz.
Werk je? Hoe ga je dat met werk doen.
Uiteindelijk zal je gevoel wel zeggen wat je moet doen. En hoe je andere kinderen erover denken? Dat weet ik niet. Ik heb een nakomer en mijn kinderen waren daar blij mee.
woensdag 12 december 2018 om 12:58
Is jullie gezin stabiel? Is er ruimte voor een vierde? Ook als deze met een handicap/zorg ter wereld komt?
Mijn ouders hebben het zeer zwaar gehad met nummer 3 die ter wereld kwam met gezondheidsproblemen, daarna ADHD etc. Samen met toentertijd lange werkdagen van Mn vader, werd het gezin ontwricht door extra zorgen en stress. Beide ouders overspannen etc. Ik heb daar als kind veel last van gehad.
Vandaar mijn vraag over stabiliteit.
Verder ben ik ruim 32 weken zwanger en kom ik ook uit 81. Dat gaat in mijn geval fysiek en mentaal prima en het kindje is gezond. Dus qua leeftijd zou ik mij niet al te druk maken.
Mijn ouders hebben het zeer zwaar gehad met nummer 3 die ter wereld kwam met gezondheidsproblemen, daarna ADHD etc. Samen met toentertijd lange werkdagen van Mn vader, werd het gezin ontwricht door extra zorgen en stress. Beide ouders overspannen etc. Ik heb daar als kind veel last van gehad.
Vandaar mijn vraag over stabiliteit.
Verder ben ik ruim 32 weken zwanger en kom ik ook uit 81. Dat gaat in mijn geval fysiek en mentaal prima en het kindje is gezond. Dus qua leeftijd zou ik mij niet al te druk maken.
woensdag 12 december 2018 om 13:11
Oef dat lijkt me een lastige keuze. Wij hebben ook 3 kinderen en mijn man heeft zich laten steriliseren omdat we geen vierde willen. Maar ik weet dat wij dus met dezelfde twijfels te maken zouden krijgen als ik opeens toch zwanger zou raken. Ik wens je heel veel sterkte en wijsheid toe in het maken van deze beslissing. Ik denk dat elke beslissing goed is, zolang jullie deze samen maken en er helemaal achter staan. 
woensdag 12 december 2018 om 13:24
woensdag 12 december 2018 om 13:33
Bijzonder dat je dit zegt. Ik heb in dezelfde situatie gezeten als TO en ja, ik had enige twijfel. Je bent al zwanger en het is nogal een stap (beiden uitkomsten trouwens). Uiteindelijk besloten dat de zwangerschap afgebroken zou worden. Nu, enige maanden later, ben ik heel blij dat ik die keuze gemaakt heb. De twijfels zijn helemaal weg, het is echt goed zo. Dus waar jouw uitspraak nou vandaan komt snap ik niet helemaal. Ik vind nog altijd de stap om wél een extra kind op de wereld te zetten en voor de rest van je leven verantwoordelijk voor te zijn veel groter dan een overtijdbehandeling ondergaan. Ook al is het op dat moment rot.
To sterkte met de keuze, dit was dus die van mij.
woensdag 12 december 2018 om 13:44
Als TO echt uit 81 komt gaat ze absoluut NIET extra in de gaten gehouden worden hoor. Dan is ze 37, tegenwoordig een heel normale leeftijd, zeker voor een vierde kind. Ik kreeg mijn eerste op mijn 37ste, begin dit jaar, en er was absoluut geen sprake van extra in de gaten gehouden worden.
TO, ik wens je veel wijsheid toe, ik kan moeilijk voor je bepalen wat het beste is om te doen. Maar ik zou wel willen adviseren om niet te snel te beslissen, ik snap dat je zo snel mogelijk een keuze wilt maken, maar je mag en kunt hier echt nog even over nadenken.
woensdag 12 december 2018 om 14:47
Je hebt een grotere kans op een miskraam en ook op een trisomie afwijking. Maar hoewel die trisomie kansen zeker toenemen (volgens mij was het op mijn 39e 1 op 92 oid, zijn die kansen niet groot. Verder word je volgens mij niet extra in de gaten gehouden, of dat moet in de afgelopen 5 jaar ingevoerd zijn.
Ik zou wel even nadenken over praktische zaken: een gezin van 6 past niet in een gemiddelde auto en bij veel huizen moet je misschien ook iets aanpassen of kamers gaan delen. Qua allemaal naar sport en clubjes is het grotere leeftijdsverschil misschien juist weer handig, op het moment dat de 4e toe is aan sportclubs regelen de oudsten het zelf.
Ik zou wel even nadenken over praktische zaken: een gezin van 6 past niet in een gemiddelde auto en bij veel huizen moet je misschien ook iets aanpassen of kamers gaan delen. Qua allemaal naar sport en clubjes is het grotere leeftijdsverschil misschien juist weer handig, op het moment dat de 4e toe is aan sportclubs regelen de oudsten het zelf.
woensdag 12 december 2018 om 16:12
Als je twijfelt en je laat je zwangerschap afbreken heb je grote kans dat het je de rest van je leven achtervolgt en je een enorm schuldgevoel hebt.
Kan ook schadelijk zijn voor je huwelijk en gezin.
Dus bij twijfel écht NIET doen!
woensdag 12 december 2018 om 16:14
Bedoel je met het kindje of met jezelf? Je hebt natuurlijk een wat grotere kans op een miskraam. Niet onaardig bedoelt; maar dan is de keuze gemaakt. Verder kun je- tot op zekere hoogte- natuurlijk al wel iets weten over de gezondheid van het kindje. O.a. door de NIPT. Zelf Heb ik met 13 weken al een soort "medische" echo gehad. Ze kunnen dan een aantal dingen al zien op de echo die ze normaal bij de 20 weken echo controleren. O.a. open ruggetje of open schedeltje kan dan al worden vastgesteld. Het is nog geen standaard echo (wordt niet vergoed) maar kost je ongeveer 40 euro.
Het antwoord op deze vraag zou ik niet mee laten wegen in jullie beslissing. Jouw zwangerschap, jullie gezin, jullie keuze. Mensen oordelen toch wel. Hun probleem.Hoe gaat de omgeving reageren?
Op welk risico doel je precies?Lopen we meer risico? Enz enz.
Nee dat vind ik niet raar. Jullie hebben blijkbaar met elkaar besproken en besloten dat jullie gezin compleet is. Daarom ben je ook aan de AC. Dit komt er nu dwars doorheen. Niet gek dat je twijfelt want als jullie 100% zeker hadden geweten dat je dit wil, had je Uberhaubt niet aan de AC gezeten toch?Ik schaam mij vooral voor mijn twijfels. Het voelt zo stom om niet meteen blij te zijn met een positieve test! Is het raar dat ik zo twijfel en pieker?
Verder dénk ik- je OP en reacties lezende dat je meer neigt naar het kindje houden dan een overtijd behandeling. Herken je dat of interpreteer ik je reacties verkeerd?
