Zwanger
alle pijlers
Ongepland zwanger, gaan voor alleenstaand ouderschap?
zondag 1 augustus 2021 17:20
Mijn wereld staat op zijn kop! Vorige week ben ik erachter gekomen dat ik zwanger ben. De verwekker blijkt een relatie te hebben; van hem hoef ik niets te verwachten. Abortus zit me niet lekker, maar ik vind het ook een behoorlijk beangstigend idee om het moederschap alleen aan te gaan.
Dit zat absoluut niet in mijn planning, af en toe heb ik het gevoel dat ik tegen de muren opvlieg. Ik ben 39 jaar, heb een eigen bedrijf, een eigen woonruimte, lieve ouders die me vast zouden steunen, dus waarom niet? Of waarom wel.. Ik heb mijn leven net weer goed op de rit, was tevreden zonder relatie, allerlei reisplannen voor de toekomst. En nu dit.
Ik ken alleen maar mensen die het al lang voor elkaar hebben, jonger kinderen hebben gekregen of vooral die in een relatie zitten en voor kinderen gaan. Niemand in mijn nabije omgeving heeft dit alleen gedaan, zelfs via via hoor ik er eigenlijk nooit over. Daar zit ook heel veel van mijn twijfel. Is het haalbaar, is alleenstaand ouderschap te zwaar? Kan ik dit wel?
Ik hoop hier mensen te spreken die in een vergelijkbare situatie zitten of hebben gezeten, maar daarnaast zijn alle adviezen, tips en (kritische) vragen heel welkom.
Het heeft me al veel goed gedaan dit van me af te schrijven.. Bedankt voor het lezen.
Dit zat absoluut niet in mijn planning, af en toe heb ik het gevoel dat ik tegen de muren opvlieg. Ik ben 39 jaar, heb een eigen bedrijf, een eigen woonruimte, lieve ouders die me vast zouden steunen, dus waarom niet? Of waarom wel.. Ik heb mijn leven net weer goed op de rit, was tevreden zonder relatie, allerlei reisplannen voor de toekomst. En nu dit.
Ik ken alleen maar mensen die het al lang voor elkaar hebben, jonger kinderen hebben gekregen of vooral die in een relatie zitten en voor kinderen gaan. Niemand in mijn nabije omgeving heeft dit alleen gedaan, zelfs via via hoor ik er eigenlijk nooit over. Daar zit ook heel veel van mijn twijfel. Is het haalbaar, is alleenstaand ouderschap te zwaar? Kan ik dit wel?
Ik hoop hier mensen te spreken die in een vergelijkbare situatie zitten of hebben gezeten, maar daarnaast zijn alle adviezen, tips en (kritische) vragen heel welkom.
Het heeft me al veel goed gedaan dit van me af te schrijven.. Bedankt voor het lezen.
maandag 2 augustus 2021 08:31
Realiseer je 1 ding heel erg goed: jij bent niet verantwoordelijk voor zijn gedrag, het bijbehorende geheim en het welzijn van zijn kinderen. Hij moet daarin zijn eigen verantwoordelijkheid nemen. Als hij z'n kinderen niet had willen kwetsen had hij maar een condoom moeten gebruiken.
Wat niet betekent dat ik je nu aanraad hysterisch naar dat gezin te stappen
maar die gast gebruikt dus nu al zijn kinderen om jou te chanteren. Wees je daar bewust van. Laat je goed voorlichten over jullie wederzijdse rechten en plichten. En wanneer je besluit om het kindje geboren te laten worden: durf dan ook voor de rechten van jouw kind op te komen en laat je daarbij niet chanteren.
Nadat ik je verhaal lees vind ik het erg verdrietig dat je dit niet met een leuke en verantwoordelijke man mag doormaken. Maar c'est la vie.
Goed dat je met het FIOM gaat praten.
Wat niet betekent dat ik je nu aanraad hysterisch naar dat gezin te stappen
maar die gast gebruikt dus nu al zijn kinderen om jou te chanteren. Wees je daar bewust van. Laat je goed voorlichten over jullie wederzijdse rechten en plichten. En wanneer je besluit om het kindje geboren te laten worden: durf dan ook voor de rechten van jouw kind op te komen en laat je daarbij niet chanteren.Nadat ik je verhaal lees vind ik het erg verdrietig dat je dit niet met een leuke en verantwoordelijke man mag doormaken. Maar c'est la vie.
Goed dat je met het FIOM gaat praten.
maandag 2 augustus 2021 15:51
To nu ik lees dat je een hele grote kinderwens hebt gehad en nu hebt geaccepteerd dat je eventueel geen kinderen zou krijgen snap ik heel erg goed. Ik had precies het zelfde.
Ik had mij voorbereid mijn leven te accepteren zonder kinderen en toen mocht het toch nog gebeuren dat ik met 39 jaar zwanger werd.
Ben je niet bang dat je ontzettend veel spijt krijgt als je de zwangerschap af zou breken?
Ik snap dat je het allemaal eng vind en ouderschap is niet gemakkelijk.
Ik zelf hoe zwaar het soms ook is ben nog steeds blij dat ik mijn dochtertje heb mogen krijgen.
Ik wil je dan toch feliciteren met je zwangerschap gezien je vorige post.
De vader van mijn dochtertje had trouwens ook al een gezin en 4 jaar verborgen gehouden. Ik kwam het te weten toen ik 8 maanden zwanger was.
Ik had mij voorbereid mijn leven te accepteren zonder kinderen en toen mocht het toch nog gebeuren dat ik met 39 jaar zwanger werd.
Ben je niet bang dat je ontzettend veel spijt krijgt als je de zwangerschap af zou breken?
Ik snap dat je het allemaal eng vind en ouderschap is niet gemakkelijk.
Ik zelf hoe zwaar het soms ook is ben nog steeds blij dat ik mijn dochtertje heb mogen krijgen.
Ik wil je dan toch feliciteren met je zwangerschap gezien je vorige post.
De vader van mijn dochtertje had trouwens ook al een gezin en 4 jaar verborgen gehouden. Ik kwam het te weten toen ik 8 maanden zwanger was.
Blijf in jezelf geloven !
maandag 2 augustus 2021 16:15
Hoe is je steunnetwerk, naast je ouders? Of je nou alleen of met 2 bent, 'it takes a village to raise a child' blijft best heel waar.
Neem je tijd om deze beslissing in kaart te brengen; wat betekent het voor je leven als je straks een kindje hebt? Wat moet je regelen? Wat kun je niet meer doen voorlopig? Hoe ziet je werk eruit als je kindje er is? En hoe ga je die dingen aanpakken?
Als ik de toon van je posts proef wil je het eigenlijk echt niet laten weghalen... Als dat klopt zul je bij bovenstaande exploratie merken dat je op elk praktisch punt wel een oplossing kunt bedenken.
Praat evt. ook met de vader of hij financieel iets kan bijdragen mocht dat nodig zijn. Meestal kan dat best discreet, hoeft hij niet zijn gezin om te verliezen.
In contact komen met andere moeders zal niet lastig zijn, ook in de buurt niet.
Je noemt op zich een belangrijk punt nog; als je voor jezelf besluit dat je graag wilt dat dit kindje er komt, wil dat zeggen dat je je kinderwens opnieuw toelaat, en de hoop dat het er alsnog van komt. Mocht het dan toch nog misgaan, is dat heel pijnlijk. Maar mag ik je eerlijk vragen; heb je op dit moment die hoop niet eigenlijk alweer toegelaten?
Neem je tijd om deze beslissing in kaart te brengen; wat betekent het voor je leven als je straks een kindje hebt? Wat moet je regelen? Wat kun je niet meer doen voorlopig? Hoe ziet je werk eruit als je kindje er is? En hoe ga je die dingen aanpakken?
Als ik de toon van je posts proef wil je het eigenlijk echt niet laten weghalen... Als dat klopt zul je bij bovenstaande exploratie merken dat je op elk praktisch punt wel een oplossing kunt bedenken.
Praat evt. ook met de vader of hij financieel iets kan bijdragen mocht dat nodig zijn. Meestal kan dat best discreet, hoeft hij niet zijn gezin om te verliezen.
In contact komen met andere moeders zal niet lastig zijn, ook in de buurt niet.
Je noemt op zich een belangrijk punt nog; als je voor jezelf besluit dat je graag wilt dat dit kindje er komt, wil dat zeggen dat je je kinderwens opnieuw toelaat, en de hoop dat het er alsnog van komt. Mocht het dan toch nog misgaan, is dat heel pijnlijk. Maar mag ik je eerlijk vragen; heb je op dit moment die hoop niet eigenlijk alweer toegelaten?
Heb lief, houd moed. Komt goed.
maandag 2 augustus 2021 17:10
Wat voor je beslissing je ook neemt, het is toch niet helemaal zoals gepland. Misschien helpt het om te realiseren dat het leven niet perfect, maar dat het leven desondanks wel goed is.
Uit jouw verhaal lees ik de toon:
(On)gelukje? Onbewust BAM'er (zonder voortraject) worden? Ik zie nog helemaal niet voor me hoe. Hoe dan?
Mijn tip/gedachte: organiseer dit goed. Dat je de financiële middelen hebt, en dat je ouders jou en hun kleinkind willen ondersteunen maakt het wel wat makkelijker.
Ik ben ook wat ouder en heb een eigen bedrijf, 2 kinderen, maar ik heb wel een partner. Dit is hoe ik het zou doen, maar jij bent natuurlijk niet mij.
Het is maar een voorbeeld van mijn gedachtegang:
- Neem een sabbatical voor 6 maanden.
- De eerste 3 maanden van de baby is een intensieve tijd, waarbij de aanwezigheid van hulp (ouders, familie, vriendinnen) wel handig is voor boodschappen en koken (voor meerdere dagen in de vriezer bewaren). Gun jezelf een schoonmaker voor een dag in de week.
- Na 3 maanden: vaste dag(en) bij de kinderopvang (1 of 2 dagen) en je ouders (1 of 2 dagen) introduceren. Zodat je ook tot jezelf komt en je eigen bedrijf kan checken. Er bestaat trouwens ook zoiets als een pedagogische medewerker aan huis.
- Na 6 maanden: als je wil keer (part-time) terug naar je werk. Laat af en toe de baby een nacht logeren bij je ouders of laat je ouders een nacht bij jou logeren of huur af en toe een nachtoppasser in.
- Na 1 jaar: je zou de kinderopvangdagen eventueel nog kunnen uitbreiden als je weer fulltime wil werken.
- 4 jaar: kind gaat naar basisschool met eventueel BSO.
Of je neemt abortus. Dat is natuurlijk ook mogelijk.
Verder hoop ik niet dat je je kind opzettelijk verborgen gaat houden van het gezin van de vader, maar ook niet dat je het van de daken hoeft te roepen.
Jij en je kind hoeven niets te verbergen, de vader heeft kennelijk wel iets te verbergen. En eigenlijk heeft zijn partner wel het recht om het te weten (vaak komen ze er uiteindelijk toch wel achter).
Ik wens je heel veel succes toe.
Uit jouw verhaal lees ik de toon:
(On)gelukje? Onbewust BAM'er (zonder voortraject) worden? Ik zie nog helemaal niet voor me hoe. Hoe dan?
Mijn tip/gedachte: organiseer dit goed. Dat je de financiële middelen hebt, en dat je ouders jou en hun kleinkind willen ondersteunen maakt het wel wat makkelijker.
Ik ben ook wat ouder en heb een eigen bedrijf, 2 kinderen, maar ik heb wel een partner. Dit is hoe ik het zou doen, maar jij bent natuurlijk niet mij.
Het is maar een voorbeeld van mijn gedachtegang:
- Neem een sabbatical voor 6 maanden.
- De eerste 3 maanden van de baby is een intensieve tijd, waarbij de aanwezigheid van hulp (ouders, familie, vriendinnen) wel handig is voor boodschappen en koken (voor meerdere dagen in de vriezer bewaren). Gun jezelf een schoonmaker voor een dag in de week.
- Na 3 maanden: vaste dag(en) bij de kinderopvang (1 of 2 dagen) en je ouders (1 of 2 dagen) introduceren. Zodat je ook tot jezelf komt en je eigen bedrijf kan checken. Er bestaat trouwens ook zoiets als een pedagogische medewerker aan huis.
- Na 6 maanden: als je wil keer (part-time) terug naar je werk. Laat af en toe de baby een nacht logeren bij je ouders of laat je ouders een nacht bij jou logeren of huur af en toe een nachtoppasser in.
- Na 1 jaar: je zou de kinderopvangdagen eventueel nog kunnen uitbreiden als je weer fulltime wil werken.
- 4 jaar: kind gaat naar basisschool met eventueel BSO.
Of je neemt abortus. Dat is natuurlijk ook mogelijk.
Verder hoop ik niet dat je je kind opzettelijk verborgen gaat houden van het gezin van de vader, maar ook niet dat je het van de daken hoeft te roepen.
Jij en je kind hoeven niets te verbergen, de vader heeft kennelijk wel iets te verbergen. En eigenlijk heeft zijn partner wel het recht om het te weten (vaak komen ze er uiteindelijk toch wel achter).
Ik wens je heel veel succes toe.
I was reminded that my bloodtype is B positive.
dinsdag 3 augustus 2021 13:18
Via het Fiom is er ook online een tool met een aantal opdrachten waarmee je zelf aan de slag kunt gaan en die je kunnen helpen om een beslissing te maken.
In mijn geval lijkt het er overigens op dat ik geen beslissing hoef te nemen, maar dat ik een miskraam ga krijgen, dat kan natuurlijk ook nog. Ik raad je in elk geval aan om wat tijd te nemen en geen overhaaste beslissingen te nemen. Succes met deze lastige keuze!
In mijn geval lijkt het er overigens op dat ik geen beslissing hoef te nemen, maar dat ik een miskraam ga krijgen, dat kan natuurlijk ook nog. Ik raad je in elk geval aan om wat tijd te nemen en geen overhaaste beslissingen te nemen. Succes met deze lastige keuze!
dinsdag 3 augustus 2021 23:26
Ik ben weer even terug om op de laatste berichten te reageren.
Waardeer de kritische blik (HP), ook naar de verwekker toe. Het klopt helemaal dat zijn gedrag zijn verantwoordelijkheid is. En niet zo'n prima man, misschien niet.. (@ winterland) Voor nu wil ik hier verder niets mee, maar ik probeer er wel anders naar te kijken.
05-2019: dank voor het delen van je verhaal. Jee 4 jaar een relatie en bij 8 maanden pas verteld, dan heb je snel moeten schakelen denk ik!
Fietsertje: a village to raise a child, ontzettend waar. Mijn steunnetwerk is klein maar wel hecht en ik hoop nog wat meer op te bouwen. Je hebt helemaal gelijk dat de hoop er alweer is
kan mezelf wel schieten want ik weet nog niet eens of het wel goed zal gaan.
Worteltaart: ik had die tools gezien inderdaad! Fijn dat er van alles is om te helpen de beslissing te maken. Wat jij aangeeft kan hier ook nog gebeuren, het is nog zo pril. Had even geloept om te bekijken in welk licht je jouw reactie plaatste
jij veel sterkte.
Aardbeitje, last but not least: dankjewel voor het uitschrijven hiervan! Ik had grofweg zoiets in gedachten, 6 maanden vrij nemen en daarna stapsgewijs werk, activiteiten en opvang opbouwen. Alles om het haalbaar te maken en denk dat ik daarin niet teveel moet willen.
Ik heb mijn beslissing genomen zoals misschien al duidelijk was inmiddels, ik heb een afspraak bij de verloskundige gemaakt voor de eerste echo. Heb er echt wat aan gehad om er hier over te schrijven en uiteenlopende reacties op de situatie te krijgen. Nu is het voor mij dus ook even afwachten of het wel levensvatbaar is en dat vind ik best wel eng. In ieder geval ga ik ervoor, eerst maar eens de eerste twaalf weken door (en dan uitgebreid met mijn ouders om tafel, die was ik nog vergeten te beantwoorden).
Waardeer de kritische blik (HP), ook naar de verwekker toe. Het klopt helemaal dat zijn gedrag zijn verantwoordelijkheid is. En niet zo'n prima man, misschien niet.. (@ winterland) Voor nu wil ik hier verder niets mee, maar ik probeer er wel anders naar te kijken.
05-2019: dank voor het delen van je verhaal. Jee 4 jaar een relatie en bij 8 maanden pas verteld, dan heb je snel moeten schakelen denk ik!
Fietsertje: a village to raise a child, ontzettend waar. Mijn steunnetwerk is klein maar wel hecht en ik hoop nog wat meer op te bouwen. Je hebt helemaal gelijk dat de hoop er alweer is
kan mezelf wel schieten want ik weet nog niet eens of het wel goed zal gaan. Worteltaart: ik had die tools gezien inderdaad! Fijn dat er van alles is om te helpen de beslissing te maken. Wat jij aangeeft kan hier ook nog gebeuren, het is nog zo pril. Had even geloept om te bekijken in welk licht je jouw reactie plaatste
jij veel sterkte. Aardbeitje, last but not least: dankjewel voor het uitschrijven hiervan! Ik had grofweg zoiets in gedachten, 6 maanden vrij nemen en daarna stapsgewijs werk, activiteiten en opvang opbouwen. Alles om het haalbaar te maken en denk dat ik daarin niet teveel moet willen.
Ik heb mijn beslissing genomen zoals misschien al duidelijk was inmiddels, ik heb een afspraak bij de verloskundige gemaakt voor de eerste echo. Heb er echt wat aan gehad om er hier over te schrijven en uiteenlopende reacties op de situatie te krijgen. Nu is het voor mij dus ook even afwachten of het wel levensvatbaar is en dat vind ik best wel eng. In ieder geval ga ik ervoor, eerst maar eens de eerste twaalf weken door (en dan uitgebreid met mijn ouders om tafel, die was ik nog vergeten te beantwoorden).
woensdag 4 augustus 2021 10:42
Van harte gefeliciteerd!Kruispunt schreef: ↑03-08-2021 23:26Ik heb mijn beslissing genomen zoals misschien al duidelijk was inmiddels, ik heb een afspraak bij de verloskundige gemaakt voor de eerste echo. Heb er echt wat aan gehad om er hier over te schrijven en uiteenlopende reacties op de situatie te krijgen. Nu is het voor mij dus ook even afwachten of het wel levensvatbaar is en dat vind ik best wel eng. In ieder geval ga ik ervoor, eerst maar eens de eerste twaalf weken door (en dan uitgebreid met mijn ouders om tafel, die was ik nog vergeten te beantwoorden).
Dit is het mooiste geschenk wat je kunt krijgen. Zolang je als moeder voor je kindje kan zorgen en hem of haar liefhebt, koestert en beschermt, is er in mijn ogen een zeer sterke basis.
Zéker als jij en je baby mensen om jullie heen hebben waar jullie bij terecht kunnen. Wat de vader voor dit kindje wil gaan betekenen is zijn keuze. Dat ligt buiten jouw macht en daar zou ik persoonlijk nooit rekening mee houden in mijn overwegingen.
woensdag 4 augustus 2021 10:45
Gefeliciteerd met je zwangerschap!
Fijn dat je een beslissing heb genomen. Dan kan je je energie richten naar iets positiefs: je zwangerschap en moederschap.
Er zijn op dit forum (en op Viafora) ook BAM'ers en 'kind in je uppie's te vinden.
Dus je bent niet de enige, echter wel zonder een voortraject
.
Als je je ouders gaat inlichten en ze aan het idee gewend zijn geraakt, dan kan je ze ook mee nemen in je zwangerschapsbeleving/pret/trots (echo's en babykamer pret). Maak met hun en de baby een mooie cocoon.
Mocht je een AOV hebben: vaak is een zwangerschapsverlof verzekerd.
En met een eigen bedrijf, heb je recht op een ZEZ uitkering (zie website UWV).
Maar inderdaad: eerst de eerste echo!
Fijn dat je een beslissing heb genomen. Dan kan je je energie richten naar iets positiefs: je zwangerschap en moederschap.
Er zijn op dit forum (en op Viafora) ook BAM'ers en 'kind in je uppie's te vinden.
Dus je bent niet de enige, echter wel zonder een voortraject
. Als je je ouders gaat inlichten en ze aan het idee gewend zijn geraakt, dan kan je ze ook mee nemen in je zwangerschapsbeleving/pret/trots (echo's en babykamer pret). Maak met hun en de baby een mooie cocoon.
Mocht je een AOV hebben: vaak is een zwangerschapsverlof verzekerd.
En met een eigen bedrijf, heb je recht op een ZEZ uitkering (zie website UWV).
Maar inderdaad: eerst de eerste echo!
I was reminded that my bloodtype is B positive.
woensdag 4 augustus 2021 16:24
Gefeliciteerd,wat mooi dat je na lang proberen in een eerdere relatie, dit nu toch nog mee mag maken!
Ik duim voor je dat het goed gaat, er zijn zat oudere vrouwen waar de zwangerschap voorspoedig verloopt! Toevallig ben ik er zelf 1, 41 en nu bijna 29w zwanger. En kijk naar Katja Schuurman, Sharon Dijksma etc etc.
Maar echt hoor: als je kindje er eenmaal is, kom straks wel op voor zijn/haar belangen! Als je kindje zijn of haar vader wil leren kennen, ga je het over je hart kunnen verkrijgen om niets te zeggen? Hoe ga je dat doen?
Het is wat vroeg om over na te denken maar je kind heeft meer recht op weten wie zijn of haar verwekker is, dan dat de verwekker recht heeft op geheimhouding. (Vind ik)
Sowieso is het een eikel van een vent, vreemdgaan en dan ook nog eens zonder condoom. Maar dat staat hier natuurlijk verder los van.
Ik duim voor je dat het goed gaat, er zijn zat oudere vrouwen waar de zwangerschap voorspoedig verloopt! Toevallig ben ik er zelf 1, 41 en nu bijna 29w zwanger. En kijk naar Katja Schuurman, Sharon Dijksma etc etc.
Maar echt hoor: als je kindje er eenmaal is, kom straks wel op voor zijn/haar belangen! Als je kindje zijn of haar vader wil leren kennen, ga je het over je hart kunnen verkrijgen om niets te zeggen? Hoe ga je dat doen?
Het is wat vroeg om over na te denken maar je kind heeft meer recht op weten wie zijn of haar verwekker is, dan dat de verwekker recht heeft op geheimhouding. (Vind ik)
Sowieso is het een eikel van een vent, vreemdgaan en dan ook nog eens zonder condoom. Maar dat staat hier natuurlijk verder los van.
woensdag 4 augustus 2021 21:56
Proficiat
Ik duim mee voor een goede echo.
En tja, de hoop siepelt toch wel door, ook als je daar misschien nog net niet klaar voor voelt (geloof me maar dat ik me kan inleven hoe dat is... bijna 5 weekjes nu, na eerder dit jaar een stilgeboorte). En misschien is dat helemaal niet zo erg; hoop heeft nog nooit iemand geschaad geloof ik. Net zo min als liefde, hoe eng beide ook kunnen voelen.
You'll get there!
Ik duim mee voor een goede echo.
En tja, de hoop siepelt toch wel door, ook als je daar misschien nog net niet klaar voor voelt (geloof me maar dat ik me kan inleven hoe dat is... bijna 5 weekjes nu, na eerder dit jaar een stilgeboorte). En misschien is dat helemaal niet zo erg; hoop heeft nog nooit iemand geschaad geloof ik. Net zo min als liefde, hoe eng beide ook kunnen voelen.
You'll get there!
Heb lief, houd moed. Komt goed.
