POF: kinderwens weg door vroege overgang

Hier een ervaringsdeskundige met POF...



Ik heb nu even niet zo veel tijd (hoop dat ik vanavond nog even terug kan komen). Ben je nu onder behandeling in een streekziekenhuis? Zoja, dan zou ik zo snel mogelijk een second opinion aanvragen bij een academisch ziekenhuis. In het UMC Utrecht zit dé expert in POF.

In het kort: streekziekenhuis vond dat we maar moesten afwachten of het gingen lukken, met een beetje medicatie als ondersteuning.

In Utrecht zagen ze mijn geringe kansen op zwanger worden en zijn we meteen gestart met IVF. Wil je geen valse hoop geven, maar wel een positief verhaal: ik heb binnen 18 maanden twee kinderen gekregen

Wat zul je geschrokken zijn!

Het enige wat ik je heel graag wil meegeven is: zoek hulp in het buitenland. In Nederland loopt men echt achter met vruchtbaarheidsbehandelingen en is men al snel geneigd om te zeggen dat men niets voor je kan doen.

Echter, ik heb ervaring in Düsseldorf waar men veel ervaring heeft met vrouwen die in een vervroegde overgang zijn. Zelfs met resultaat!

Kijk maar eens op VivaNeo-Kinderwunsch.de. Ook in het Nederlands! Er werken namelijk ook Nederlandse artsen, verpleegkundigen en administratief personeel.

Er zijn ook fora van waarin vrouwen schrijven die zelf onder behandeling zijn aldaar waaronder ook vrouwen met POF. (icsi in Dusseldorf bijvoorbeeld).

In Düsseldorf is men veel verder qua vruchtbaarheidsbehandelingen en kijkt men naar het individu. Ze zijn daar erg kundig en voor mij ook erg belangrijk: de punctie is onder lichte narcose, geen roesje, maar een Propofol zodat je echt (even) weg bent. Na een paar uurtjes kun je alweer naar huis. Erg prettig!

Alsjeblieft laat je niet tegenhouden door de Nederlandse artsen en hun meningen....kijk en zoek echt buiten de grenzen. België schijnt ook goede klinieken te hebben, zoals in Gent.

quote:minoes5 schreef op 20 december 2016 @ 15:31:

Wat zul je geschrokken zijn!

Het enige wat ik je heel graag wil meegeven is: zoek hulp in het buitenland. In Nederland loopt men echt achter met vruchtbaarheidsbehandelingen en is men al snel geneigd om te zeggen dat men niets voor je kan doen.

Echter, ik heb ervaring in Düsseldorf waar men veel ervaring heeft met vrouwen die in een vervroegde overgang zijn. Zelfs met resultaat!

Kijk maar eens op VivaNeo-Kinderwunsch.de. Ook in het Nederlands! Er werken namelijk ook Nederlandse artsen, verpleegkundigen en administratief personeel.

Er zijn ook fora van waarin vrouwen schrijven die zelf onder behandeling zijn aldaar waaronder ook vrouwen met POF. (icsi in Dusseldorf bijvoorbeeld).

In Düsseldorf is men veel verder qua vruchtbaarheidsbehandelingen en kijkt men naar het individu. Ze zijn daar erg kundig en voor mij ook erg belangrijk: de punctie is onder lichte narcose, geen roesje, maar een Propofol zodat je echt (even) weg bent. Na een paar uurtjes kun je alweer naar huis. Erg prettig!

Alsjeblieft laat je niet tegenhouden door de Nederlandse artsen en hun meningen....kijk en zoek echt buiten de grenzen. België schijnt ook goede klinieken te hebben, zoals in Gent.Viva-Neo is ook in Nederland actief, waaronder Medisch Centrum Kinderwens

Weggehaald

Wat fijn nieuws Lou -worden spannende weken, ik hoop met je mee!

Hi Lou,



Ik up je topic even, geen idee of je het nog ziet



Er zijn echt nog wel opties, ze zijn nu alles aan het doorlichten, wat doet je lijf tijdens je cyclus etc. Erg vermoeiend en onzeker inderdaad, maar komt heus wel goed



Ik moest vrijdag voor startecho. Mocht weer niet beginnen, in beide eierstokken weer een cyste, maar dit zijn waarschijnlijk geen cystes volgens de arts. In beide eierstokken was 1 ding te zien, 2 dus in totaal. De grootte duidt niet op een follikel, ik zat op dag 2 van mijn cyclus.

Ik had vorige maand al primolut voorgeschreven gekregen om mijn cyclus te 'resetten', helaas heeft dat zijn werk niet gedaan. Het lijkt er namelijk op dat mijn lijf de follikels al klaar zet voordat mijn cyclus überhaupt is begonnen, waardoor ik op dag 2 al te grote follikels heb voor mijn cyclus. Meestal schrijven ze dan nog een keer primolut voor, maar omdat ik weinig reserves heb, vroege overgang in de familie zit zijn ze meteen overgegaan op plan B.

Ik spuit sinds vrijdagavond decapeptyl, minstens voor een week. Vrijdag terug voor echo, dan wordt er bepaald of ik langer moet spuiten. Arts gaf direct aan; ik verwacht niet dat je lijf goed reageert door je weinige reserves, wij zijn dus niet verbaasd als je vrijdag dus weinig laat zien. Hou er rekening mee dat je 2 of misschien wel 3 weken moet prikken...



Zoals je ziet; ze kunnen heel erg ingrijpen, mijn lijf doet nu 'niks' zelf meer, maar de spuiten doen nu het werk. Ik hoop zo dat dit dan toch mag gaan werken....

quote:lou28 schreef op 09 januari 2017 @ 10:19:

Word jij trouwens wel in Nederland geholpen nu?Ja, ik word in NL geholpen, zal je even een PB doen!

Hi, ik was eventjes offline



Mijn AMH was (geloof ik) variërend tussen de 0,17 en 0,35. Moet je na de terugplaatsing van die bolletjes terugplaatsen? Ik weet even de naam niet meer. Bij beide zwangerschappen heb ik gevraagd om Pregnyl door te mogen spuiten, ipv die bolletjes. De pogingen met de bolletjes zijn allemaal mislukt. (En daarnaast geven die bolletjes gewoon een smerige bende, en is het spuiten met Pregnyl veel minder belastend).



Ik hoop heeeeeeel erg dat al je moeite mag uitmonden in een zwangerschap

Lieve dames,
dit topic is niet echt meer actief zie ik, maar ik hoop toch dat jullie dit nog zien! Ik ben heel erg benieuwd hoe het gaat met de dames die nog in de MM zaten toen dit topic nog actief was, TO, Fruity-Pebbles?

Ik zou erg graag wat ervaringen uitwisselen, en misschien hebben jullie wat tips voor mij. Fijn trouwens om ook wat hoopgevende verhalen te lezen... dankjulliewel!!! Dat houdt me echt op de been de afgelopen tijd, ik zoek bijna elke dag bijna obsessief online naar 'succesverhalen met laag AMH', erg he.

Ik heb zelf helaas afgelopen januari in een vruchtbaarheidskliniek ook de diagnose zeer laag AMH (0,27) gekregen, en mijn wereld stortte op dat moment even helemaal in, ik had echt nog nooit van AMH waarden gehoord! De artsen waar ik daarvoor kwam blijkbaar ook niet, want er is mij altijd gezegd dat alles in orde was.... en dan na 5 minuten in een kliniek plotseling dit nieuws. De arts was gelijk ook erg negatief, en zei dat behandelen maar weinig zin had. Op de echo zag ze ook maar heel erg weinig eiblaasjes, rechts geloof ik helemaal geen een.

Na mijn missed abortion met 13 weken (spontane zwangerschap in de eerste ronde!) in 2015 werd ik bijna niet meer ongesteld, ik kreeg een hele lange cyclus van wel 50-70 dagen. Eind 2015 kreeg ik plotseling een heftige menstruatiebloeding die niet meer ophield (ook ooit een topic over geopend), operatie tussendoor gehad, cyste verwijderd, eileiders doorgespoeld (in orde) en een curretage... Verder was er niks bijzonders te zien volgens de arts. Het mocht niet baten, ik bleef maar bloeden. 6 maanden lang en ook nog eens erg heftig, echt een vreselijke tijd. Uiteindelijk ben ik weer aan de pil gegaan, waardoor het uiteindelijk na een maand twee pillen per dag doorslikken, ophield. Door deze hele geschiedenis ben ik sinds mijn missed abortion februari 2015 inmiddels alweer 2,5 kostbare jaren verder

Had ik maar eerder aangedrongen op een doorverwijzing bij mijn gyn, die maar bleef volhouden dat ik 'gewoon een beetje pech' had gehad en dat ik maar gauw zwanger worden moest.....

Uiteindelijk dus op mijn aandringen toch een doorverwijzing gehad, en in januari dit jaar dus de lage AMH diagnose. Helaas had ik cysten, dus de arts wilde niet met hormoonstimulatie beginnen. Uiteindelijk heb ik in juni pas mijn eerste ronde ovulatie inductie met Gonal F gehad (75 eenheden), inmiddels bij een iets vriendelijker en meelevender arts. Ik had na 5 dagen al een follikel van 18 mm (rechts!), waar zij erg verbaasd over was, en waar ik natuurlijk alleen maar superblij mee was. Ik mocht de volgende dag Ovitrelle zetten en daarna mochten we thuis 'aan de slag'... Helaas een negatieve test 2 weken later.

Mijn tweede ronde Gonal F zit er net op, maar helaas reageerde ik deze keer niet op de hormonen. Er was een eiblaasje van 13 mm aan het begin van de cyclus, maar die was na 10 dagen ineens verdwenen. Mijn eigen arts was helaas op vakantie, en deze vrij onvriendelijke vervanger heeft in 5 minuten al mijn hoop weggevaagd door te zeggen dat het allemaal helemaal geen zin meer heeft. Er waren deze keer aan beide kanten geen follikels te zien, en volgens hem zit er weinig kans in dat de situatie nog verandert.

Hij heeft me een pil meegegeven, Cyclo-Progynova, om overgangsklachten te voorkomen (hij noemde nog even een hele lijst aan klachten op; dunner wordende huid, rimpels, droge slijmvliezen, laag libido, nachtzweten, ja 'een beetje zoals een 50 jarige vrouw moet u maar denken') en dat was het, toen kon ik gaan. Eventueel mag ik over twee maanden nog eens terugkomen 'maar met zulke eierstokken als die van u geef ik u weinig kans, en als er al een eitje is, is die waarschijnlijk heel erg slecht.... heeft u al over eiceldonatie nagedacht?'

Ik ben er zo ontzettend down van en huil bijna elke dag. Ik kan me er echt nog niet bij neerleggen dat dit het al was, na maar twee poginkjes met een lage dosis Gonal F...en ik dus definitief nooit meer zwanger zal worden. Ik lees zo veel andere hoopvolle verhalen online, en hier dus ook weer succesverhalen en heel andere protocollen.

Ik weet dat als er geen eiblaasjes te zien zijn, het geen zin heeft om te stimuleren, maar aangezien er bij mij soms wel en soms niet iets te zien was, verandert dat dus blijkbaar nog wel maandelijks? Hoe was dat bij jullie?

Mijn FSH was overigens nog niet eens abnormaal hoog, dus hoezo begint de arts over de overgang? (ik heb overigens sinds een week wel ineens heftige nachtzweetaanvallen, verschrikkelijk).

Ik heb besloten de door mijn arts aanbevolen pil niet te nemen en deze maand te ontgiften van alle hormonen, en stiekem hoop ik natuurlijk ontzettend op een wondertje, zoals bij lady 79... want ja, als de medische wereld het niet meer ziet zitten dan blijft er niets anders over dan zo gezond mogelijk te leven en nog een beetje moed te houden. Yoga, acupunktuur, ik doe het allemaal. Verder ben ik van plan aan het eind van de maand toch nog weer terug te gaan naar de kliniek en mijn eigen arts die dan weer terug is te vragen of er niet toch nog mogeljkheden zijn .

Jeetje wat een lang verhaal is dit geworden. Ik hoop heel erg dat het goed met jullie gaat en jullie behandelingen succesvol zijn geweest, ik zou graag wat van jullie horen, ook over welke behandelingen jullie hebben (gehad), zodat ik bij mijn komende bezoek aan de arts goed voorbereid ben en zelf met voorstellen kan komen... Ik word overigens al behandeld in Duitsland want daar woon ik, dus ik dacht dat ik goed zat, maar het valt tot nu toe dus een beetje tegen

Liefs!

Q

Oh ja en vraag of je DHEA kunt gaan slikken. Dit is een soort verjongingskuur voor de eierstokken. Dit moet je wel minimaal 8 weken gebruiken voordat je met een behandeling kan beginnen trouwens.

Dankjewel voor je bericht Nivien!
Wat fijn dat het bij jullie al een keer is gelukt met zo'n laag AMH. Dat geeft zo veel hoop. Heel veel sterkte gewenst in het traject voor de tweede. Is jullie eerste via IVF of ICSI gekomen?
Synarel heb ik als neusspray gehad in de vorige ronde, naast de Gonal F. Decapeptyl ken ik nog niet maar gebruik je dat ook naast Gonal F? Ik zal het allemaal eens met mijn arts overleggen als ze terug is van vakantie. De negatieve vervanger ga ik niet meer heen, volgens hem heeft dus echt geen enkele behandeling meer zin, als er geen eiblaasjes te zien zijn. (Ik vroeg hem namelijk naar mini IVF) Op de een of andere manier kreeg ik echter wel het gevoel dat hij er ook helemaal geen zin in had. Pilletje mee, en wegwezen.

DHEA slik ik al op advies van de mijn arts, inmiddels al meer dan drie maanden. Verder Omega 3, Q10 Ubiquinol, D3 en nog n rijtje vitaminen.
Zij heeft overigens ook bij een Vivaneo klinek gewerkt, dus wellicht kent zij de artsen in Düsseldorf en staat ze er open voor om contact met hen op te nemen. Het is voor ons namelijk zo ver weg... misschien kunnen ze samenwerken ofzo. Of kan ik de behandeling gedeeltelijk in mijn eigen woonplaats doen.

Ik weet niet of ik eiceldonatie aan zou kunnen, ik hoop op dit moment nog te veel op een kind van mij en mijn man samen ...

nogmaals dank voor je tips!

Q

Dankjewel voor je hoopgevende woorden! Ja, ik vond het eigenlijk ook een beetje raar dat ik ondanks mijn extreem lage AMH een hele lage stimulatie kreeg en wij dan 'Geschlechtsverkehr nach Planung' moesten hebben, zoals ze dat hier zo leuk zeggen, ahem.
Ik lees echt overal 'Düsseldorf' en 'zo snel mogelijk IVF / ICSI'. Door cystes en ook door deze 'werkwijze' ben ik nu al weer bijna 7 maanden verder na de diagnose. Terwijl er 'geen tijd meer te verliezen' paniek door mn lijf giert...
Ik ben wel heel blij om te lezen dat de overgang nog wel een tijdje kan duren, ik was daar namelijk zo bang voor. Ik voelde me ineens zo oud, en afgeschreven. Ik weet...onzin, maar toch, het voelt zo naar, en hoe de arts het allemaal bracht hielp ook niet mee. Je lijf wordt even in 5 minuutjes neergezet als dat van een 50-jarige... (kan ook heel mooi zijn, maar nu nog niet please!)
Mn zelfbeeld heeft even een enorme optater gehad.

Maar... mijn vermoeden dat het aantal eiblaasjes dus kan wisselen klopt dus wel! Oh wat fijn zo'n forum .

Ja ik hoop dat mijn eigen arts wat positiever is en me ook een en ander wil uitleggen over de hele AMH / wanneer overgang / wisselend aantal eiblaasjes situatie. Ik ben niet de allerjongste meer (36) maar ook weer niet superoud, voor n zwangerschap, vind ik zelf dan . Ik voel me ook superfit, lichamelijk dan. Zoals ik al zei, ik dacht dat ik goed zat in Duitsland in vgl met Nederland, maar de artsen die je hier willen helpen met deze waarden zijn helaas ook dun gezaaid. Ik vermoed dat de lage slagingskans ook niet aantrekkelijk is voor hun jaarcijfers. (cynisch, ik weet...)

Ik probeer vertrouwen te houden, en geef de hoop voorlopig nog niet op, ondanks de vele negatieve artsen die ik tot nu toe gezien heb! En dit soort berichtjes helpen daar enorm bij.

Ik wens jullie ook heeel veel sterkte in het ICSI traject.

Q

Selavy even een . Ik woon ook in Duitsland en ook hier zijn er gewoon goede en slechte artsen en volgens mij heb je tot nu toe geen geluk gehad. Dus niet de moed opgeven!!
Ze zijn in Duitsland minder terughoudend wat behandelingen aangaat maar je moet wel een arts hebben die ervoor open staat.
Nivien zegt goede dingen, waar ik op zich niet zoveel aan toe te voegen heb, maar ik wilde mijn verhaal even delen zodat je kunt zien wat er nog mogelijk is. (Off topic: Hoi Nivien, hoe gaat het? zijn jullie al gestart in DD?)

Ik heb zelf ook een lage AMH waarde (laatst gemeten 2012. 0.32 ofzo, toen was ik 34).

Wij moesten IVF doen omdat mijn man slecht zaad had. Hier kwamen we in 2010 achter toen ik 32 was. We kwamen bij een soort icoon op fertiliteitsgebied terecht.. Hij vertelde me vrolijk dat het absoluut geen probleem was ik was nog zo jong, nou ja, hij was blij., hij verwachtte dat ik in een keer zwanger zou zijn denk ik.

Totdat hij mij begon te stimuleren en er maar 5 eitjes gevonden werden, dat was toch wel een grote teleurstelling. Ook bevruchtingstechnisch maar twee goede bevruchtingen. Tweede poging een verdubbeling van de Gonal-F (ik geloof dat ik toen 300 eh moest spuiten, meer kon niet) dat liep helemaal mis en dat hebben we moeten afbreken, nog een poging, vier eitjes, 2x bevrucht negatief.
Deze icoon snapte er niets van en zei dat dat soms 'gewoon zo is'

Toen ben ik op aanraden van mijn acupunturist gewisseld. We kwamen bij een lieve vrouwelijke arts (zeker geen icoon, maar een paar jaar ouder als ik) terecht die meteen wat testen ging doen, ook de AMH waarde, waarvan ik nog nooit gehoord had en we hadden bij de tweede afspraak ook de diagnose POF (hoewel het nooit zo genoemd is)

Zij was heel geduldig en heeft ons goed uitgelegd dat
- AMH dus alleen wat zegt over de hoeveelheid eitjes en NIET persé over de kwaliteit (vandaar dat misschien ovulatie inductie niet helemaal onbegrijpelijk is als bij je man alles goed is)

- De ene cyclus de andere niet is, dat het dus heel goed zou kunnen dat je de ene keer maar 1 of 2 eitjes hebt, de andere keer 7 of 8. Bij IVF moet je dus de cyclus van 7-8 nemen en niet die van 1-2

- een belangrijke factor voor het slagen van IVF bijvoorbeeld is de hoogte van het FSH, dat is bij jou nog in orde gelukkig!

- Ze zei wel, dat het zo'n lage voorraad wel een beetje een loterij is, en dat je ook een beetje geluk moet hebben, vooral in ons geval omdat we meerdere problemen hadden.

We hebben in totaal 2x IVF bij haar gedaan waarbij ze meerdere keren het stimulatieplan heeft aangepast en echt haar best deed. Na 2x was ons duidelijk dat wij ook een kwaliteitsprobleem hadden en zijn wij - mede op haar aanraden - overgestapt naar een eiceldonor. Hoewel we daarvoor naar het buitenland zijn gegaan en het in Duitsland verboden is, heeft ze ook dit ondersteund door de voortgangsechos voor ons te doen bijvoorbeeld. Zonder haar hadden we het niet gered, daar ben ik zeker van.

Over DHEA hebben wij het nooit gehad, ik weet niet zeker of ze daar niet van op de hoogte was of dat ze niet geloofde dat het voor ons wat zou helpen, maar het is zeker de moeite waard om eens te bespreken!

Dus te zeggen dat het helemaal niet meer mogelijk is is echt te kort door de bocht hoor. Wat een ongelooflijke hork, die arts!! Heb je bepaalde overgangsklachten waarom hij je cyclo-progynova meegegeven heeft? Sommige fertiliteitsartsen lijken wel meer te denken aan hun statistieken dan aan hun patienten. Over het algemeen vind ik ze meestal niet prettig, en vooral de mannen lijken vaak een soort God-complex te hebben (zo van, ik kan leven schenken ofzo...)

Trouwens (en dit is vast nog een brug te ver, maar misschien interessant), in de buitenlandse kliniek waar ik uiteindelijk terecht ben gekomen zijn ze dit jaar met een trial begonnen waarbij ze vrouwen in de overgang (of na de overgang, ik weet er niet het fijne van) proberen te helpen - ze injecteren stamcellen in de eierstokken. Het blijk dat minstens een aantal van deze vrouwen, die niet meer menstrueerden opeens weer een cyclus hadden! Het effect is niet blijvend en de trial loopt volgens mij nog, maar het lijkt interessant.

Heel veel succes en het is te vroeg om al te wanhopen hoor!!

Hi Sasky! Ik heb je een pb gestuurd

Hoi Sasky en Nivien
Superdank voor jullie reacties!! Sorry, ik was even een week op vakantie, vandaar een late reactie. Heel fijn om ook jouw verhaal te lezen Sasky, en bij jullie beide ook veel herkenning te vinden, ook op gevoelsvlak, en ervaring met artsen. Pfff, soms voel je je echt zo alleen. Sta je weer op straat te huilen na zo'n rotconsult. Wat leuk dat jij ook in Duitsland woont Sasky. 'God complex' haha, ja, dat is een hele goeie typering. En iconen zijn dus blijkbaar ook niet altijd alles. Interessant dat verhaal over stamcellen ook, dat ga ik zeker in mijn achterhoofd houden. Jullie zijn ook wel een zware weg gegaan dus. Uiteindelijk met een goede afloop, lijk ik uit je tekst op te kunnen maken?

Ik was vandaag weer bij mijn eigen arts, en hoewel ze alles veel geduldiger en vriendelijker bracht, kwam de boodschap toch wel op hetzelfde neer; ik zit niet echt in een gunstige positie (understatement), en veel hoop is er niet. Zij denkt dat andere protocollen niet veel verschil gaan maken, en stimulatie voor IVF gaan proberen terwijl er geen enkele follikel te zien is, heeft volgens haar ook geen zin. Ik moest volgens haar toch wel voorzichtig de realiteit onder ogen gaan zien. De Düsseldorf kliniek kende ze wel, maar die 'kunnen ook niet toveren', en doen hetzelfde als zij zou doen, zei ze.

Maar goed, ik heb dus sinds mijn bezoek aan de hork arts, geen enkel hormoon meer genomen (ook de cyklo-progynova niet) en ik voelde me echt goed, en eindelijk weer een beetje een 'normale' vrouw, zowaar ook een beetje aantrekkelijk (geen overgangsklachten ook). Verder veel yoga gedaan en mn 'heel gezond eten plus supplementen' maatregelen genomen, een week op vakantie geweest, en wat bleek bij de echo vandaag? Ik heb gewoon n eisprong gehad deze maand. Verder was er ook geen enkele cyste te zien-wat ik tot nu toe altijd had- en het baarmoederslijmvlies was keurig opgebouwd. So far voor 'daar gebeurt helemaal niks meer' Dit heeft me zo veel moed gegeven. Volgens de arts is dit waarschijnlijk een van mijn weinige 'goede maanden' geweest want die kunnen er zo nu en dan nog eens tussen zitten. Nou ja, dan was het misschien maar een heel erg mazzeltje, er gebeurt dus nog wel wat en soms moet je dus echt op je eigen intuitie vertrouwen. Nu zit ik dus plotseling toch nog in een soort van 'wachtweken', want ja er is n kans geweest deze maand

Het 'plan' is nu afwachten tot de test / of menstruatie over een week of twee, en dan in de volgende cyclus terugkomen, om te kijken of ik misschien nog weer een 'goede maand' heb. De arts zei, dat ze dan ook zou gaan beoordelen, of ik dan toch nog wat gestimuleerd moet worden of niet. In elk geval leek ze bereid om me nog verder te begeleiden, en wilde ze me ook niet zomaar wegsturen. Wie weet komt er nog een keer n maand waarbij ze toch n keer IVF wil gaan proberen. Ik heb online toch ook genoeg succesverhalen gelezen van vrouwen die met maar 2 bevruchtingen toch succes gehad hebben. Ik overweeg daarnaast ook nog toch n keer naar Düsseldorf af te reizen...

Ik vind het allemaal nog steeds doodeng en word soms wakker met een enorm angstgevoel van 'wat als ik nooit.....' maar hoop toch weer een aantal weken met nieuwe moed vooruit te kunnen kijken.

Ik ben ook heel benieuwd hoe het met jou gaat in DD Nivien, ik elk geval een en heel veel sterkte!

Hier een DD-ganger! Ik reageer even kort, want ik heb niet zo veel tijd.
Met laag AMH kan Dusseldorf gemiddeld genomen veel meer dan de klinieken in NL, maar inderdaad zij kunnen ook niet toveren. Gelukkig weet ik wel dat als ze er geen hoop meer in zien, zij je dat ook gewoon eerlijk vertellen. Ik kan je alleen maar aanraden om daar op gesprek te gaan en verder onderzoek te laten doen.
Met een laag AMH, een IVF willen doen met de pil en decapeptyl terwijl je een laag AFC hebt, getuigt in mijn ogen niet van veel kennis. Dat is namelijk het gene waar je juist weinig follikels van krijgt. Sorry dat ik het zo zeg, maar zo zou ik echt geen IVF gaan doen.
Ik heb zelf een prima AHM voor mij leeftijd, 2,4 is hij. Maar ben moeilijk te stimuleren. Heb altijd AFC van stuk of 8 gehad, nooit meer. In DD geven ze wel aan dat het niet bij elkaar past, mijn FSH is wat verhoogd. 1 x 10,4 en 1 x 14. Maar AMH is dus prima. AMH past niet bij de rest, maar hoe dat kan weten ze niet. Heb ook DHEA (krijg het nog steeds) en een lijst aan vitamines.
Mocht je wat willen weten over DD, dan mag je me altijd vragen of PB-en natuurlijk.

Lou hoe gaat het ondertussen met jou?