tweede leg (ik zoek twijfelaars)

17-02-2019 11:37 145 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik mama van 34 heb al 2 kinderen, van 13 en 11.
3,5 jaar gescheiden.
Nieuwe relatie sinds 2,5 jaar. Hij heeft geen kinderen en nooit gewild.

Nu kriebelt het bij hem, hij is nu 40 en ineens rammelen zijn “eierstokken” voor een kindje van hem zelf.

Mijn hart is er groot genoeg voor, maar twijfel.

Wie herkent dit?
Zet je kinderen op nummer 1 ipv de scharrel van het moment. Je kids zijn puber, die zitten toch niet op 'n tweede leg baby te wachten? Goeie kans dat je straks weer alleenstaande moeder bent maar dan van 2 verschillende ex-en. Die man heeft z'n tijd gehad, als ie een kind had gewild had ie dat bij een van z'n ex-en moeten verwezenlijken toen ie nog jong genoeg was.
Alle reacties Link kopieren
Lotus90 schreef:
17-02-2019 12:03
Ik ben geen twijfelaar. Maar ik vraag me af waarom je twijfelt? Als jullie gelukkig zijn, de relatie stabiel is en je kinderen ook gelukkig zijn: waarom niet? Wanneer je de wens hebt voor een derde kindje, zou ik ervoor gaan. Zolang je je oudste kinderen maar nooit op de tweede plaats gaat zetten of het gevoel geeft dat ze buitenstaanders zijn in jullie gezin. Je partner moet zich hier ook bewust van zijn.
Juist omdat net als hierboven beschreven is - Het is niet een accessoire - en wil hier een wel overdachte keuze in maken.

Wij zijn erg gelukkig, maar ben me er ook van bewust dat onze relatie ( Nu Vriend en Vriendin) gaat veranderen. Dan zijn we ook papa en mama... Wil ik dat wel? Of is dat iets wat je "erbij neemt", zoals ook hij mij en mijn kinderen "erbij heeft genomen"
Guusje34 schreef:
17-02-2019 11:55
Dat bedoel ik met 'mijn hart is er groot genoeg voor"
In mijn relatie met mijn ex, was langs mijn kant een 3e en misschien 4e kindje erg welkom, maar bij ex niet.

Mijn huidige partner heeft deze gevoelens nooit gehad, komt uit een complexe relatie. Maar nu hij een stabiele en fijne relatie heeft, en er om ons heen mensen zwanger zijn en worden, en neefje van mij die 3 is en helemaal gek is van hem, gaat het toch wel kriebelen... Ik snap dat wel langs zijn kant.
Maar waarom is je hart niet groot genoeg om loyaal te zijn naar je eerste leg en hen geen tweede leg aan te doen?
Je zult hen tekort doen in aandacht en in financiele mogelijkheden als je je laat overhalen door 'n vent waarvoor het wellicht ook gewoon 'n opvlieging is waardoor je zometeen met 2 pubers en 'n baby/peuter blijft zitten.
Guusje34 schreef:
17-02-2019 11:52
Ik ken niemand in mijn omgeving die ook in dit schuitje zit. dus dan lijkt het internet een uitkomst. Totdat je de "kort door de bocht - reacties" ziet...
Misschien moet je dan even duidelijker in je OP zetten, dat je alleen ja-knikkers en cheerleaders zoekt, dat bespaart mensen de moeite om een reactie vanuit een ander perspectief te geven.
Alle reacties Link kopieren
MinkeDeWit schreef:
17-02-2019 12:05
Ik had mijn spiraal er eigenhandig uitgetrokken in jouw situatie :proud:
Haha, ja snap ik... mamma worden en zijn is echt het mooiste wat er is... :flirting:
Guusje34 schreef:
17-02-2019 12:08
Juist omdat net als hierboven beschreven is - Het is niet een accessoire - en wil hier een wel overdachte keuze in maken.

Wij zijn erg gelukkig, maar ben me er ook van bewust dat onze relatie ( Nu Vriend en Vriendin) gaat veranderen. Dan zijn we ook papa en mama... Wil ik dat wel? Of is dat iets wat je "erbij neemt", zoals ook hij mij en mijn kinderen "erbij heeft genomen"
Ik zou wel in mijn achterhoofd houden dat de relatie niet voor eeuwig is. De puberteit van oudere kinderen is een grote aanslag op samengestelde gezinnen. 70% kans dat het niet standhoudt.
Guusje34 schreef:
17-02-2019 12:08
Juist omdat net als hierboven beschreven is - Het is niet een accessoire - en wil hier een wel overdachte keuze in maken.

Wij zijn erg gelukkig, maar ben me er ook van bewust dat onze relatie ( Nu Vriend en Vriendin) gaat veranderen. Dan zijn we ook papa en mama... Wil ik dat wel? Of is dat iets wat je "erbij neemt", zoals ook hij mij en mijn kinderen "erbij heeft genomen"
Misschien moet je even aan het idee wennen. Zolang je twijfelt zou ik het niet doen. Zodra je heel sterk een wens krijgt voor een derde kindje, met hem, zou ik ervoor gaan.
Guusje34 schreef:
17-02-2019 12:10
Haha, ja snap ik... mamma worden en zijn is echt het mooiste wat er is... :flirting:
Maar moeder willen zijn voor je kids niet blijkbaar, aangezien je geheel aan hun belangen voorbij gaat.
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
17-02-2019 12:09
Maar waarom is je hart niet groot genoeg om loyaal te zijn naar je eerste leg en hen geen tweede leg aan te doen?
Je zult hen tekort doen in aandacht en in financiele mogelijkheden als je je laat overhalen door 'n vent waarvoor het wellicht ook gewoon 'n opvlieging is waardoor je zometeen met 2 pubers en 'n baby/peuter blijft zitten.
Ik ben loyaal naar mijn kinderen, ik snap niet dat het voor hun een belasting zou zijn. Ik denk dan meer aan dit kindje...

Ik zoek geen JA maar ook geen Nee knikkers...

Misschien is het anders als je zelf in een soortgelijke situatie zit, en daarom zoek ik juist die dames (of heren)

> Heb je je in je eerste relatie waar je kinderen mee kreeg ook afgevraagd hoe het zou zijn als hij je liet zitten? En toen ook maar niet gedaan... want ja... wat als? En maakt het dan uit of 3 kinderen van 1 papa komen of van 3 verschillende (bij wijze van?)
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
17-02-2019 12:12
Maar moeder willen zijn voor je kids niet blijkbaar, aangezien je geheel aan hun belangen voorbij gaat.
Over kort door de bocht gesproken... Wauw!
Alle reacties Link kopieren
Ik zou even denken aan het worst case scenario dat de relatie niet stand houdt: zie je het dan nog steeds zitten en heb je dan nog steeds de praktische en financiële mogelijkheden? Is je partner iemand die in dat geval ook nog steeds zijn verantwoordelijkheid zou nemen voor het kind of zou het grotendeels op jou terechtkomen?

Verder ook: zien je oudere kinderen dit zitten?

Als dit beide OK is kan je er misschien wel voor gaan denk ik...
Alle reacties Link kopieren
Guusje34 schreef:
17-02-2019 11:49
Dankjewel voor je reactie, balen dat je relatie verbroken is. Dat had je waarschijnlijk niet voor ogen toen je hieraan begon...
Kijk, hier moet je volgens mij een beetje voor oppassen. Dit klinkt wat naïef. Jij hebt zelf ervaren dat een lange relatie met kinderen stuk kan lopen. Je beseft neem ik aan daardoor toch wel dat die mogelijkheid ook nu bestaat?
Wees je daar bewust van, bedenk vooraf of je dan nog steeds een kind zou willen. Natuurlijk kan het best zijn dat je huidige relatie voor altijd is, maar je weet dat het mis kán gaan. Niet dat je daarom geen kind zou moeten krijgen hoor, maar je bent toch niet zo naïef dat je zegt: nee, maar dit is écht de Ware voor áltijd?
Alle reacties Link kopieren
Lotus90 schreef:
17-02-2019 12:11
Misschien moet je even aan het idee wennen. Zolang je twijfelt zou ik het niet doen. Zodra je heel sterk een wens krijgt voor een derde kindje, met hem, zou ik ervoor gaan.
Ja dat denk ik ook... Merci!!!
Alle reacties Link kopieren
Rosanna1985 schreef:
17-02-2019 12:16
Ik zou even denken aan het worst case scenario dat de relatie niet stand houdt: zie je het dan nog steeds zitten en heb je dan nog steeds de praktische en financiële mogelijkheden? Is je partner iemand die in dat geval ook nog steeds zijn verantwoordelijkheid zou nemen voor het kind of zou het grotendeels op jou terechtkomen?

Verder ook: zien je oudere kinderen dit zitten?

Als dit beide OK is kan je er misschien wel voor gaan denk ik...
Ik snap je punt.
Alle reacties Link kopieren
Wanneer hij eierstokken heeft dan voorzie ik nog wel een paar problemen.

Waar twijfel je aan?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Guusje34 schreef:
17-02-2019 12:14
Ik ben loyaal naar mijn kinderen, ik snap niet dat het voor hun een belasting zou zijn. Ik denk dan meer aan dit kindje...
Wow! Hoe kun je hier geen belasting voor je huidige kinderen in zien? :O
Met pubers doe je andere activiteiten dan met 'n baby/peuter/kleuter. Op vakantie zou je nu je activiteiten en bestemming op oudere kinderen afstemmen en met 'n baby moet je weer terug naar af. Je ontneemt je pubers een leuke jeugd met hun ouders. Sowieso al door de scheiding, maar nog dubbelop door nieuw gezinnetje te willen spelen. En dan nog het financiele aspect. Een mond meer te voeden houdt in minder kansen voor je 2 kinderen wat betreft de levensstart die je hen kunt bieden. Je zult overigens de eerste niet zijn die met 'n baby/peuter in de steek gelaten te worden door zo'n bevliegingstype die op de valreep z'n genen nog even wilde doorgeven maar het toch als teveel drukte en werk ervaart.
Alle reacties Link kopieren
Rosanna1985 schreef:
17-02-2019 12:16
Ik zou even denken aan het worst case scenario dat de relatie niet stand houdt: zie je het dan nog steeds zitten en heb je dan nog steeds de praktische en financiële mogelijkheden? Is je partner iemand die in dat geval ook nog steeds zijn verantwoordelijkheid zou nemen voor het kind of zou het grotendeels op jou terechtkomen?

Verder ook: zien je oudere kinderen dit zitten?

Als dit beide OK is kan je er misschien wel voor gaan denk ik...
Erg eens met je eerste punt. 100%
Erg oneens met je tweede punt. Ik vind dat jullie (to en partner bedoel ik) samen bepalen wat er gaat gebeuren. Of dit wijsheid is t.o.v. de twee kinderen die er al zijn, horen zíj mee te nemen in hun besluitvorming. Niet de kinderen. Ik vind het absoluut raar om de kinderen hier inspraak in te geven. To en haar partner kunnen de impact op de kinderen veel beter inschatten dan de kinderen zelf.
Alle reacties Link kopieren
Jufjoke schreef:
17-02-2019 12:17
Kijk, hier moet je volgens mij een beetje voor oppassen. Dit klinkt wat naïef. Jij hebt zelf ervaren dat een lange relatie met kinderen stuk kan lopen. Je beseft neem ik aan daardoor toch wel dat die mogelijkheid ook nu bestaat?
Wees je daar bewust van, bedenk vooraf of je dan nog steeds een kind zou willen. Natuurlijk kan het best zijn dat je huidige relatie voor altijd is, maar je weet dat het mis kán gaan. Niet dat je daarom geen kind zou moeten krijgen hoor, maar je bent toch niet zo naïef dat je zegt: nee, maar dit is écht de Ware voor áltijd?
Klopt wat je zegt. Maar die mogelijkheid is er toch altijd? Dat het niet loopt zoals je wil?

Met mijn ex, had ik wel het idee om samen oud te worden. Totdat hij iets deed dat mijn vertrouwen zo beschadigde dat ik er een punt achter heb gezet. En nee, ik denk niet dat mijn huidige partner mij ditzelfde of iets soortgelijks aan zou doen. Maar je weet het nooit. Is dat dan de rede om NEE te zeggen tegen een kinderwens? Omdat je het niet weet, en niemand in de toekomst kan kijken?
Rosanna1985 schreef:
17-02-2019 12:16

Verder ook: zien je oudere kinderen dit zitten?
Je kinderen hebben hier geen stem in lijkt mij. Zoiets overleg je toch niet met je kinderen? Is een beslissing tussen twee volwassenen lijkt me.
Alle reacties Link kopieren
viva-amber schreef:
17-02-2019 12:20
Wanneer hij eierstokken heeft dan voorzie ik nog wel een paar problemen.

Waar twijfel je aan?
Haha, ja... ik moet daar eens naar laten kijken....

Ik twijfel niet aan:
ONS
Hij als vader
Mijn kids
Financiën

De rest van de twijfels die ik heb had ik ook bij Kind 1 en Kind 2... Alleen is het voor hem de eerste keer...
Alle reacties Link kopieren
Wat vinden je kinderen ervan denk je?

Mijn kinderen wilde destijds nog graag een broertje of zusje. Oudste was toen denk ik 8 of 9. Ik was toen iets ouder dan jij nu.

Hebben het uiteindelijk niet gedaan
Had graag nog een kindje gewild van ons samen, maar ik zag op tegen wéér de zorg voor, terwijl mijn kinderen al groter waren.

Nu jaren later vind ik dat nog steeds een goede keus geweest.
Waarom zou je in godsnaam een kind willen van een 40-jarige vent die nog nooit kinderen heeft gewild, maar pas sindskort. Ik vind dat een heel slecht teken.
En kom niet aan met dat hij dan nog niet de juiste vrouw had gevonden en nu wel, want dat verandert niets aan het feit dat hij nooit kinderen wilde.
De leeftijd van jouw kinderen vind ik ook meespelen. Veel teveel leeftijdsverschil. Juist nu hebben je kinderen hard nodig.
Ze zijn of worden pubers. Die hebben aandacht nodig. Dan wil jij doodleuk gaan zitten tutten met een baby? Dat vind ik onverstandig en zeer asociaal. Sta er dan niet van te kijken dat je kinderen ontsporen, omdat ‘mama’ geen tijd voor ze heeft.
Je hoort het, ik vind zo’n tweede leg zoiets doms en stoms.
Alle reacties Link kopieren
Natuurlijk is het wel een belasting voor je huidige kinderen wanneer ineens al je aandacht uit gaat naar een baby terwijl zij met tiener en jongvolwassen problemen kampen.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Haasjehop schreef:
17-02-2019 12:23
Je kinderen hebben hier geen stem in lijkt mij. Zoiets overleg je toch niet met je kinderen? Is een beslissing tussen twee volwassenen lijkt me.
Eens, en mijn kinderen (ALLEMAAL) nu en in de eventuele toekomst zullen niets te kort komen, aan aandacht en aan de andere nodige dingen.
Alle reacties Link kopieren
_Monti_ schreef:
17-02-2019 12:25
Wat vinden je kinderen ervan denk je?

Mijn kinderen wilde destijds nog graag een broertje of zusje. Oudste was toen denk ik 8 of 9. Ik was toen iets ouder dan jij nu.

Hebben het uiteindelijk niet gedaan
Had graag nog een kindje gewild van ons samen, maar ik zag op tegen wéér de zorg voor, terwijl mijn kinderen al groter waren.

Nu jaren later vind ik dat nog steeds een goede keus geweest.
Ja, dat is dus 1 van mijn twijfelpunten. Merci !

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven