Twijfels over zwangerschap

20-02-2019 08:41 55 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,

Alle forums doorgelezen over twijfels hebben over behouden zwangerschap en ik dacht ik wil toch even mijn verhaal kwijt.

Ik ben 21 jaar en mijn vriend is 22 jaar en we zijn er 3 dagen geleden achter gekomen dat we zwanger zijn. In eerste instantie was ik zo blij, maar toen het echt aansloeg was ik wel verdrietig. We hebben het weleens gehad over hoe leuk het zou zijn om een broertje of zusje te krijgen voor onze dochter, maar meer bij de tijd als ze naar de basisschool gaat. Onze dochter word binnenkort 2:cheer2: en ik vind het een eng idee om naast een peuter nog een baby te krijgen. Ik ben nu 5 weken het is nog pril en zou uitgerekend zijn eind oktober

Dit jaar had ik eindelijk de knoop doorgehakt en me aangemeld voor een hbo-opleiding. Mijn vriend begint augustus met zijn nieuwe opleiding. En door hoe alles er nu uit ziet twijfel ik heel erg. Mijn vriend is superblij en kan zich al inbeelden dat hij een zoon erbij krijgt.

We wonen nu samen in bij mijn moeder en delen de vaste kosten. Mijn kamer is groot genoeg voor ons 3tjes en misschien groot genoeg voor een 2de kinderbed. Mijn moeder gaf ook na de geboorte van mijn dochter aan als het weer zover is zorg dat jullie een eigen huis hebben anders wonen jullie met 2 kinderen op straat. We staan al 2 en een half jaar ingeschreven voor huurwoningen maar de wachttijd kan best nog lang duren en particulier huren vinden we zo duur.

Ik ben nu echt aan het overwegen of abortus misschien een optie is. Ik vind het wel een naar gevoel deze gedachte want bij mijn dochter moest ik deze keus ook maken en nu ben ik meer dan blij dat ze toch in onze leven is. Voor mijn gevoel was de keuze bij mijn dochter makkelijker dan nu.
Ach jee, dus je bent voor de tweede keer ongepland zwanger geworden? Het is de koe in de kont kijken, maar je snapt zelf ook wel dat als jullie beter opgelet hadden met A-C je niet in deze situatie zou hoeven zitten.

Er wordt wel gezegd dat je een tweede er gewoon bij doet, maar dat lijkt me in jullie situatie toch niet. Allebei aan de start van een nieuwe opleiding, onzekerheid over woonruimte en ik neem aan dat jullie weinig geld hebben? Je hebt nu ook rekening te houden met het belang van jullie al bestaande dochter.

Je hebt een belangrijke keuze te maken, in overleg met je vriend. Niemand anders kan je zeggen wat je ‘moet’ doen, dat is uiteindelijk helemaal aan jou / jullie. Je besluit nu zegt ook niets over de dochter die je al hebt: als je deze nieuwe zwangerschap afbreekt betekent dat niet dat zij minder geliefd of gewenst is, maar beslis je op basis van de situatie nú (niet zoals die was voor haar geboorte). Wat je nu doet sluit ook een evt volgende gewenste zwangerschap in de toekomst, als jullie je zaken beter op orde hebben, niet uit. Niet fysiek, niet moreel.

Succes met je keuze.
Mosterd na de maaltijd, maar hoe krijg je het voor elkaar om weer zwanger te worden?
Ik begrijp jouw moeder wel. Dus of als de sodemieter een eigen onderkomen regelen. Al zou het maar 2 kamers hebben, kun je desnoods in de woonkamer slapen. Die opleiding kun je gewoon blijven doen. Is er geen inkomen tussen jullie beiden?

En als dit alles niet werkt en ik zeg het niet snel, dan toch maar abortus.

Ik vind je vriend wel onvolwassen overkomen.
Afbreken, hoe sneu ook. Je bent nog hartstikke jong, ook voor 1 kind. Tijd om volwassen te worden en als jullie op eigen benen kunnen staan zou ik pas over een 2e na gaan denken. Oh, en laat je voorlichten over anticonceptie. :nope:
Kun je het met je moeder bespreken? Als jullie daar echt niet kunnen blijven met twee kinderen dan is de keuze al anders dan als jullie daar wel kunnen blijven.

Ik weet dat het mosterd na de maaltijd is. Maar ik zou toch eens beter na gaan denken over anticonceptie dat wel werkt. Jullie maken er een potje van. Wij hebben gewoon een eigen huis enz. Maar ik had het eerste jaar van de jongste niet kunnen studeren. Dus hou rekening met mogelijk flinke vertraging wil je toch weer starten. Twee kinderen hebben is zwaar, en het lijkt mij nog zwaarder als je geen fatsoenlijke omstandigheden hebt.

Maar goed ik zou dus eerst met je moeder bespreken wat de mogelijke opties zijn, mochten jullie de zwangerschap doorzetten.
Particuliere huur vinden jullie te duur? Jammer dan, je zult wel moeten want je kunt niet bij je moeder blijven wonen.

Nieuwe studie? Waar ga je die van betalen en waar haal je de tijd vandaan?

Goed bezig hoor :nope:
Alle reacties Link kopieren
Wie zorgt er nu voor je dochter? Ben je dat zelf of grotendeels je moeder?

Vergis je niet wat een eigen huis kost. Daarnaast wil je nog een opleiding doen, die kost ook geld. En 2 kinderen in de luiers.

Kortom......
Ana_Isabel** schreef:
20-02-2019 09:22
Ik vind je vriend wel onvolwassen overkomen.
Ja dat dacht ik ook al. Een gozer van 22 die op een kamertje bij zijn schoonmoeder woont, die net weer wil beginnen met studeren. Hoe kan die blij zijn met nog een kind?

Een volwassen man zou eerst de juiste omstandigheden willen creëren voor zijn gezin, zodat hij er daadwerkelijk zelf voor kan zorgen.
Natuurlijk is abortus een optie, jullie kunnen niet eens voor jezelf zorgen je hebt niet eens een eigen dak boven je hoofd. Je kan het je moeder toch niet aandoen om met een gezin bij haar te wonen. Zij heeft ook recht op een rustige dag heb je daar wel eens rekening mee gehouden? En lees eens iets over anticonceptie.
Alle reacties Link kopieren
Je was zwanger op je 18e, jullie wonen bij je moeder op 1 kamer en ze heeft al aangegeven dat het teveel wordt.

Jullie vinden particuliere huur te duur, willen allebei een hbo-opleiding volgen en krijgen er nu nog een kind bij, als je niet ingrijpt?
Willen jullie niet eerst meer genieten op deze jonge leeftijd, en een fatsoenlijke opleiding gaan volgen zodat jullie straks wél geld hebben om een zelfstandige woning én en kind te bekostigen?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren
Jullie kunnen je amper 1 kind veroorloven, laat staan 2
En alleen al om je eerste kind een beetje normaal leven te geven, moet je haar belangen nu voor laten gaan.
En laat je vriend een baan zoeken. Als hij die nog niet heeft. Je hebt inkomen nodig. Iemand moet nu zijn studie opgeven. Al was het maar om je moeder te ontlasten.
Alle reacties Link kopieren
Wauw, wat hebben jullie er een zooitje van gemaakt. Ik snap eerlijk gezegd niet dat jullie twijfelen, jullie kunnen niet eens voor jezelf zorgen.

Hoe gaan jullie het allemaal (oa financieel) doen? Particulier huis huren, kinderopvang, 2 studies, huishouden, werk. Maak hier eerst eens een reeel overzicht van en kijk dan verder.

Natuurlijk moet je de keuze zelf maken en er zijn vast gevallen waar dit uiteindelijk goed komt, maar ik zie niet hoe.
Alle reacties Link kopieren
Chuchu1 schreef:
20-02-2019 08:41
We wonen nu samen in bij mijn moeder en delen de vaste kosten. Mijn kamer is groot genoeg voor ons 3tjes en misschien groot genoeg voor een 2de kinderbed. Mijn moeder gaf ook na de geboorte van mijn dochter aan als het weer zover is zorg dat jullie een eigen huis hebben anders wonen jullie met 2 kinderen op straat. We staan al 2 en een half jaar ingeschreven voor huurwoningen maar de wachttijd kan best nog lang duren en particulier huren vinden we zo duur.

Ik ben nu echt aan het overwegen of abortus misschien een optie is. Ik vind het wel een naar gevoel deze gedachte want bij mijn dochter moest ik deze keus ook maken en nu ben ik meer dan blij dat ze toch in onze leven is.
Dus je ziet abortus een optie omdat je moeder dreigt om jullie op straat te zetten? Wat als je thuis mocht blijven wonen? Zou je dan nog steeds abortus plegen?

Allicht dat je moeder dat wel zei dat je op straat komt, maar niet echt meende, meer om een stok achter de deur te hebben dat jullie wel toekomstplannen maken (en gelukkig doen jullie dat wel).
Als ik jou was, zou ik met je moeder overleggen en wie weet heeft ze liever een kleinkind erbij (ook al is de timing onprettig), dan een eigen dochter die abortus pleegt (echt geen pretje) / een jong gezin (eigen familie) op straat te zetten.
Trouwens is het maar tijdelijk, want over een paar jaar krijgen jullie vanzelf echt wel een huurwoning. Om hiervoor nou nu een abortus te plegen?? Voor mij persoonlijk zou het niet opwegen (maar dan ben ik niet jou en sta ik niet in jouw schoenen).

Natuurlijk is abortus een optie, maar ik zou het niet te makkelijk doen, want dat is geen grapje. Legt het ook voor aan je moeder, wie weet heeft ze ook liever dat jullie het kind houden.

:redrose:
I was reminded that my bloodtype is B positive.
Jullie staan beiden aan de start van een nieuwe toekomst door aan de studie te starten. Dat geeft zoveel meer toekomstperspectief. Heel goed dat jullie dit doen, dus. Het zou dus rationeel de logische keuze zijn om de zwangerschap af te breken, want wat heb je een baby op dit moment te bieden? Kunnen jullie de zorg en de kosten dragen?

Ik snap echter wel dat het een ontzettend moeilijke keuze gaat zijn, zeker nu je weet wat het resultaat van een zwangerschap is en hoeveel liefde je voelt voor zo'n kindje.

Als je ervoor kiest het kind te houden, ga dan nu al op zoek naar alle instanties die je kunnen helpen. Breng je doelen in kaart en maak een plan van aanpak.
Zou je met 21 bijvoorbeeld nog in een moeder-kindhuis terecht kunnen? Ja, dit is zonder vriend, maar dan hebben je kinderen in ieder geval onderdak en daar zitten mensen die met je mee kunnen kijken naar opvoeding, opleiding, zelfstandig wonen, etc
Ga ook vast naar de gemeente en vraag een gesprek met de maatschappelijk werker aan. Mogelijk kun je je ook vrijwillig onder bewindvoering laten stellen zodat je je geen zorgen hoeft te maken over de financiën?
aardbeitje8 schreef:
20-02-2019 09:49
Dus je ziet abortus een optie omdat je moeder dreigt om jullie op straat te zetten? Wat als je thuis mocht blijven wonen? Zou je dan nog steeds abortus plegen?

Allicht dat je moeder dat wel zei dat je op straat komt, maar niet echt meende, meer om een stok achter de deur te hebben dat jullie wel toekomstplannen maken (en gelukkig doen jullie dat wel).
Als ik jou was, zou ik met je moeder overleggen en wie weet heeft ze liever een kleinkind erbij (ook al is de timing onprettig), dan een eigen dochter die abortus pleegt (echt geen pretje) / een jong gezin (eigen familie) op straat te zetten.
Trouwens is het maar tijdelijk, want over een paar jaar krijgen jullie vanzelf echt wel een huurwoning. Om hiervoor nou nu een abortus te plegen?? Voor mij persoonlijk zou het niet opwegen (maar dan ben ik niet jou en sta ik niet in jouw schoenen).

Natuurlijk is abortus een optie, maar ik zou het niet te makkelijk doen, want dat is geen grapje. Legt het ook voor aan je moeder, wie weet heeft ze ook liever dat jullie het kind houden.

:redrose:
Ik zou er niet zo zeker van zijn dat ze over een paar jaar wel een huurwoning hebben. Het is op dit moment heel moeilijk om aan een huurwoning te komen. Veel jongeren blijven tot ruim na hun 21ste bij hun ouders wonen.

Ze moeten nu keuzes maken. Het is of of, niet en en.
Willen ze het kind houden en bij moeder blijven wonen, zullen ze over de brug moeten komen. En mijn inziens kan dat alleen met geld. Dus op zoek naar een baan. Vriend zal zich op moeten offeren.
Alle reacties Link kopieren
Een sociale huurwoning zou ik niet op rekenen. Particulier iets kleins huren lijkt mij de enige optie. En als ik jullie was zou ik maar heel hard gaan werken de komende maanden om geld te sparen. Werken jullie nu ook? hebben jullie geen spaargeld? als je inwoont lijkt het mij dat je kosten nu laag zijn? dan kun je goed sparen als een tweede kind echt is wat jullie willen...
Don't cry, buy a bag and move on.
Alle reacties Link kopieren
oh en de studies zou ik de komende jaren maar uitstellen. daar heb je sowieso geen tijd of geld voor. Zoals hier al eerder werd gezegd, het is of/of niet en/en....
Don't cry, buy a bag and move on.
Hoe langer ik erover nadenk, hoe egoïstischer ik jullie vind overkomen. Ben benieuwd hoe moeder de OP zou schrijven.
aardbeitje8 schreef:
20-02-2019 09:49
Dus je ziet abortus een optie omdat je moeder dreigt om jullie op straat te zetten? Wat als je thuis mocht blijven wonen? Zou je dan nog steeds abortus plegen?

Allicht dat je moeder dat wel zei dat je op straat komt, maar niet echt meende, meer om een stok achter de deur te hebben dat jullie wel toekomstplannen maken (en gelukkig doen jullie dat wel).
Als ik jou was, zou ik met je moeder overleggen en wie weet heeft ze liever een kleinkind erbij (ook al is de timing onprettig), dan een eigen dochter die abortus pleegt (echt geen pretje) / een jong gezin (eigen familie) op straat te zetten.
Trouwens is het maar tijdelijk, want over een paar jaar krijgen jullie vanzelf echt wel een huurwoning. Om hiervoor nou nu een abortus te plegen?? Voor mij persoonlijk zou het niet opwegen (maar dan ben ik niet jou en sta ik niet in jouw schoenen).

Natuurlijk is abortus een optie, maar ik zou het niet te makkelijk doen, want dat is geen grapje. Legt het ook voor aan je moeder, wie weet heeft ze ook liever dat jullie het kind houden.

:redrose:
Ik denk dat er weinig moeders zijn die hun kind daadwerkelijk op straat zouden zetten en zeker geen onschuldige kleinkinderen, maar ik vind het nogal wat om te zeggen dat het maar voor een paar jaar is en dat ze vast niet wil dat haar kleinkind niet geboren wordt.
Moeder zit in huis met 2 studenten en twee kleine kinderen waarvoor ze ongetwijfeld een groot deel van de zorg draagt.
Ana_Isabel** schreef:
20-02-2019 09:58
Hoe langer ik erover nadenk, hoe egoïstischer ik jullie vind overkomen. Ben benieuwd hoe moeder de OP zou schrijven.
help
mijn dochter snapt niks van anti conceptie, daardoor zit ik nu opgescheept met twee pubers zonder opleiding en een kleinkind en is er een ander kleinkind onderweg. Ik had gehoopt het wat rustiger aan te kunnen doen op mijn leeftijd maar leuke dingen zijn er niet bij omdat die kinderen me zoveel geld kosten en rust ook niet want het is druk in huis en zo'n kleintje vreet energie
help
ik ben aan het einde van mijn latijn



zoiets denk ik
HaPu schreef:
20-02-2019 10:02
Ik denk dat er weinig moeders zijn die hun kind daadwerkelijk op straat zouden zetten en zeker geen onschuldige kleinkinderen, maar ik vind het nogal wat om te zeggen dat het maar voor een paar jaar is en dat ze vast niet wil dat haar kleinkind niet geboren wordt.
Moeder zit in huis met 2 studenten en twee kleine kinderen waarvoor ze ongetwijfeld een groot deel van de zorg draagt.
Laten we ervanuit gaan dat TO niet in een paleis woont, dus er zullen best irritaties en ergernissen onderling zijn als je een gezin in hebt inwonen.
S-Meds schreef:
20-02-2019 10:14
help
mijn dochter snapt niks van anti conceptie, daardoor zit ik nu opgescheept met twee pubers zonder opleiding en een kleinkind en is er een ander kleinkind onderweg. Ik had gehoopt het wat rustiger aan te kunnen doen op mijn leeftijd maar leuke dingen zijn er niet bij omdat die kinderen me zoveel geld kosten en rust ook niet want het is druk in huis en zo'n kleintje vreet energie
help
ik ben aan het einde van mijn latijn



zoiets denk ik
Spijker op de kop denk ik zomaar.
Alle reacties Link kopieren
Owlette schreef:
20-02-2019 09:30
Ja dat dacht ik ook al. Een gozer van 22 die op een kamertje bij zijn schoonmoeder woont, die net weer wil beginnen met studeren. Hoe kan die blij zijn met nog een kind?

Een volwassen man zou eerst de juiste omstandigheden willen creëren voor zijn gezin, zodat hij er daadwerkelijk zelf voor kan zorgen.
Uh, een volwassen vrouw niet? To en haar vriend zijn ongeveer even oud en geven allebei weinig blijk van volwassenheid. Waarom reken je alleen hem dat aan?
Eze schreef:
20-02-2019 10:23
Uh, een volwassen vrouw niet? To en haar vriend zijn ongeveer even oud en geven allebei weinig blijk van volwassenheid. Waarom reken je alleen hem dat aan?
Waarschijnlijk omdat waar TO nog enige zorgen heeft, waar haar vriend enkel lijkt te dagdromen over een eventuele zoon.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven