Zwanger
alle pijlers
Uitgerekend februari 2019
maandag 11 juni 2018 22:08
Omdat het andere topic vol is, heb ik een nieuwe aangemaakt voor iedereen die is uitgerekend in februari 2019.
Nora_recapcha, droppepop & Julia 
Inekkke, Zonnetje890, MommysMini, ER_6_N, Zjierav en Lienetje: we hebben jullie uit de tabel gehaald i.v.m. inactiviteit. Als jullie weer willen aansluiten, zijn jullie uiteraard van harte welkom!
| Naam | L | # | datum | j/m | Afspraken | Bijz. |
| LittleMissSunshine9 | 34 | 2e | 31-1 | ? | 19-07 2e echo & NIPT |  |
| Boardbabe82 | 36 | 1e | 6-2 | 20-07 3de echo | |
|
| Varenna | 26 | 1e | 6-2 | ? | 11-07 termijnecho | |
| poeziemauw | 27 | 1e | 10-2 | 18-07 2e echo | |
|
| Malin | 33 | 1e | 11-2 | 24-07 2e echo | |
|
| Katinka | 37 | 1e | 11-2 | |
||
| Josephine | 31 | 2e | 11-2 | 18/7 vk 1/8 NIPT | | '
|
| Zegeens | 27 | 1e | 14-2 | 17-07 eerste echo | ||
| Redshoes | 32 | 2e | 14-2 | 24-07 intake 2de echo | |
|
| MissJackson | 33 | 1e | 17-2 | 19-07 tweede echo | |
|
| IlseAnne | 33 | 2e | 17-2 | 24-07 tweede echo | |
|
| Flomo | 31 | 2e | 18-2 | 13-07 tweede echo | |
|
| Such_preggers | 37 | 2e | 18-2 | 9 juli 3e | |
|
| Freddelientje | 31 | 2e | 19-2 | 26-07 eerste echo | ||
| Spa11 | 28 | 1e | 23-2 | 16-07 eerste echo | ||
| Bloesempje234 | 33 | 3e | 26-02 | 17-07 twee echo/intake | |
|
| Huismusje-x- | 25 | 1e | 26-2 | 16-07 eerste echo |
Inekkke, Zonnetje890, MommysMini, ER_6_N, Zjierav en Lienetje: we hebben jullie uit de tabel gehaald i.v.m. inactiviteit. Als jullie weer willen aansluiten, zijn jullie uiteraard van harte welkom!
anoniem_370791 wijzigde dit bericht op 15-07-2018 10:14
66.51% gewijzigd
woensdag 20 juni 2018 13:13
Ha meiden!
Blijkbaar mag ik nu hier ook meeschrijven (complete ontkenningsfase nog), ben vanuit t wachtbankje doorgerold. Ik wil graag even delen hoe ik me voel omdat ik t zelf niet begrijp en mn vriendinnen nog niet wil vertellen dat ik zwanger ben.
3 dagen voor NOD al positief getest, t was ronde 7 en ik wilde zó ontzettend graag en dacht dus op een roze wolk te moeten zitten. Zeker omdat we na t testen op vakantie gingen en ik nu lekker in de zon lig. Ik zou zó ontzettend gelukkig moeten zijn maar.... Ik voel niks... Ik voel me niet zwanger (wel klachten: moe, honger/misselijk en hoofdpijnen en rugpijn) maar voel nog geen enkele verbinding of dat er echt iets in me groeit. Ons eerste kindje was niet gepland maar voelde ik emotioneel gezien al vanaf dag 1. Nu voel ik dat niet en dat baart me zorgen... misschien zit er eigenlijk niks? Heb wel eens gehoord van een leeg vruchtzakje? Dat ik daarom die emotionele connectie niet voel? Of waarom zou ik me zo leeg kunnen voelen nu? Ik/we willen zo graag een tweede en ik ben nu op vakantie en geniet helemaal niet
what's wrong with me 
T is sowieso net of ik droom, voel me hele dag door a.h.w. niet aanwezig.. . Kan dat evt hormonaal zijn? Ik wil zo graag zo blij zijn als ik had verwacht te zijn... Ik snap t niet
Ben nu 5 weekjes, als ik terug van vakantie ben ga ik echo afspraak maken. Bij mijn eerste had ik een vroege al met 6 weken maar "normaal" is 8 weken he?
Liefs en bedankt voor t lezen <3
Blijkbaar mag ik nu hier ook meeschrijven (complete ontkenningsfase nog), ben vanuit t wachtbankje doorgerold. Ik wil graag even delen hoe ik me voel omdat ik t zelf niet begrijp en mn vriendinnen nog niet wil vertellen dat ik zwanger ben.
3 dagen voor NOD al positief getest, t was ronde 7 en ik wilde zó ontzettend graag en dacht dus op een roze wolk te moeten zitten. Zeker omdat we na t testen op vakantie gingen en ik nu lekker in de zon lig. Ik zou zó ontzettend gelukkig moeten zijn maar.... Ik voel niks... Ik voel me niet zwanger (wel klachten: moe, honger/misselijk en hoofdpijnen en rugpijn) maar voel nog geen enkele verbinding of dat er echt iets in me groeit. Ons eerste kindje was niet gepland maar voelde ik emotioneel gezien al vanaf dag 1. Nu voel ik dat niet en dat baart me zorgen... misschien zit er eigenlijk niks? Heb wel eens gehoord van een leeg vruchtzakje? Dat ik daarom die emotionele connectie niet voel? Of waarom zou ik me zo leeg kunnen voelen nu? Ik/we willen zo graag een tweede en ik ben nu op vakantie en geniet helemaal niet
what's wrong with me T is sowieso net of ik droom, voel me hele dag door a.h.w. niet aanwezig.. . Kan dat evt hormonaal zijn? Ik wil zo graag zo blij zijn als ik had verwacht te zijn... Ik snap t niet
Ben nu 5 weekjes, als ik terug van vakantie ben ga ik echo afspraak maken. Bij mijn eerste had ik een vroege al met 6 weken maar "normaal" is 8 weken he?
Liefs en bedankt voor t lezen <3
woensdag 20 juni 2018 14:03
ach missjackson wat ontzettend verdrietig. wat jammer dat jouw schoonvader dit kindje niet meer kan leren kennen. heel veel sterkte!
welkom alle nieuwe
julia kan me voorstellen dat t gek voelt zo, maar ik zou me er echt geen zorgen over maken. kan best zijn dat je je over een paar weken heel anders voelt! en als dat niet zo is, is t ook niet erg. ik zou niets proberen te forceren en gewoon je gevoel accepteren zoals t t is. komt vast goed
ja gek he flomo? dat je zo'n ander beeld krijgt
pfff ik was net bij een vriendin... wilde niets vertellen en toen vertelde zij dat ze 3 februari is uitgerekend! 1 dag na mij dus. ik was zo verbaasd dat ik mijn verhaal ook verteld heb. totaal niet mijn bedoeling, wilde t eerst aan de ouders vertellen en dan over een paar weken misschien vrienden, maar ik kon echt niet nog langer toneel spelen. vind t ergens wel een beetje jammer, had t toch graag nog even geheim gehouden, maar aan de andere kant wel fijn om het aan iemand te vertellen. nog een paar weken, dan mag iedereen te weten!
welkom alle nieuwe
julia kan me voorstellen dat t gek voelt zo, maar ik zou me er echt geen zorgen over maken. kan best zijn dat je je over een paar weken heel anders voelt! en als dat niet zo is, is t ook niet erg. ik zou niets proberen te forceren en gewoon je gevoel accepteren zoals t t is. komt vast goed
ja gek he flomo? dat je zo'n ander beeld krijgt
pfff ik was net bij een vriendin... wilde niets vertellen en toen vertelde zij dat ze 3 februari is uitgerekend! 1 dag na mij dus. ik was zo verbaasd dat ik mijn verhaal ook verteld heb. totaal niet mijn bedoeling, wilde t eerst aan de ouders vertellen en dan over een paar weken misschien vrienden, maar ik kon echt niet nog langer toneel spelen. vind t ergens wel een beetje jammer, had t toch graag nog even geheim gehouden, maar aan de andere kant wel fijn om het aan iemand te vertellen. nog een paar weken, dan mag iedereen te weten!
woensdag 20 juni 2018 14:24
Hi meiden! Thanks voor jullie reactie en voor de andere nogmaals gefeliciteerd met jullie zwangerschap!
Ik ben 21 jaar geworden afgelopen zaterdag, morgen zie ik mijn vriend en dan ga ik het hem vertellen. Inderdaad wat jullie zeggen kan er niet lang meer mee wachten. Morgen bij de huisarts mijn gedachten ook uitspreken. Nu ik er een nachtje over heb geslapen is dat radeloze gevoel wel wat minder. Gelukkig, maar toch vind ik het heel spannend om het te vertellen omdat ik niet weet hoe hij zou reageren.
Ik ben 21 jaar geworden afgelopen zaterdag, morgen zie ik mijn vriend en dan ga ik het hem vertellen. Inderdaad wat jullie zeggen kan er niet lang meer mee wachten. Morgen bij de huisarts mijn gedachten ook uitspreken. Nu ik er een nachtje over heb geslapen is dat radeloze gevoel wel wat minder. Gelukkig, maar toch vind ik het heel spannend om het te vertellen omdat ik niet weet hoe hij zou reageren.
woensdag 20 juni 2018 15:44
@ccmds ik kan t me heel goed voorstellen maar t kan reuze meevallen. Bij mijn eerste zwangerschap kende ik mijn ondertussen man pas een maand haha oops! En t is beter gelopen dan ik ooit had durven dromen! We waren allebei in shock maar voelde ook meteen dat abortus geen optie was en dus besloten we samen het avontuur aan te gaan kijkend waar we zouden stranden. Ondertussen dus zelfs bewust voor een tweede gegaan en zo gelukkig mogen zijn (besef maar al te goed dat t niet iets vanzelfssprekends is) om ook dit nu samen mee te maken.
Uit jullie liefde is n kindje ontstaan, hoe mooi is dat? T leven laat zich echt niet plannen en t past nooit in je "planning " want t leven is niet maakbaar maar moet geleefd worden. Ik zou jouw partner zsm onderdeel laten zijn van dit proces, het is jullie proces, hoe spannend dan ook, laat hem toe zodat jullie samen kunnen kijken hoe verder
Vaak valt t uiteindelijk 200% mee, trust the process
Uit jullie liefde is n kindje ontstaan, hoe mooi is dat? T leven laat zich echt niet plannen en t past nooit in je "planning " want t leven is niet maakbaar maar moet geleefd worden. Ik zou jouw partner zsm onderdeel laten zijn van dit proces, het is jullie proces, hoe spannend dan ook, laat hem toe zodat jullie samen kunnen kijken hoe verder
Vaak valt t uiteindelijk 200% mee, trust the process
woensdag 20 juni 2018 15:56
Hallo lieve zwangere dames,
Ten eerste: gefeliciteerd allemaal met jullie zwangerschappen! Wat is het toch bijzonder hè!
Mag ik ook nog met jullie meeschrijven? Ik ben 26 jaar, bijna afgestudeerd, werk nu naast mijn studie 20 uur, maar ga vanaf 1 augustus aan een nieuwe baan beginnen én ik ben nu 6 weken zwanger van mijn vriend waarmee ik ruim 4,5 jaar samen ben. 
Ik ben rond 12 februari uitgerekend. Volgende week de vroege echo en ik vind het ontzettend spannend. Ik ben in januari eerder zwanger geweest, helaas bleek toen bij de termijnecho dat het kindje niet levensvatbaar was en dat de zwangerschap afgebroken moest worden. Wat hebben we hier een verdriet om gehad. De kinderwens werd hierdoor wel echt enorm aangesterkt nog, dus besloten om ervoor te gaan. Na de curettage nog één keer ongesteld geworden en op 1 juni kwam ik erachter dat het weer raak was! 
Enorm blij en gelukkig zijn we, maar onbezorgd genieten lukt nu iets minder goed. Tijdens de vorige zwangerschap was ik erg misselijk, terwijl ik dat nu pas twee keer heb gehad. Wel ben ik ontzettend moe, ik slaap iedere middag anderhalf tot twee uur als het even kan. 
Tevens erg spannend om straks aan mijn nieuwe baan te beginnen en na mijn proefperiode te vertellen dat ik zwanger ben... Nu is het wel echt een "vrouwen"beroep en zijn er daar nu ook meerdere dames met verlof, maar toch. Hebben jullie tips over hoe ik dit het beste aan kan pakken?
Ten eerste: gefeliciteerd allemaal met jullie zwangerschappen!
Wat is het toch bijzonder hè!Mag ik ook nog met jullie meeschrijven?
Ik ben 26 jaar, bijna afgestudeerd, werk nu naast mijn studie 20 uur, maar ga vanaf 1 augustus aan een nieuwe baan beginnen én ik ben nu 6 weken zwanger van mijn vriend waarmee ik ruim 4,5 jaar samen ben. Ik ben rond 12 februari uitgerekend. Volgende week de vroege echo en ik vind het ontzettend spannend. Ik ben in januari eerder zwanger geweest, helaas bleek toen bij de termijnecho dat het kindje niet levensvatbaar was en dat de zwangerschap afgebroken moest worden. Wat hebben we hier een verdriet om gehad. De kinderwens werd hierdoor wel echt enorm aangesterkt nog, dus besloten om ervoor te gaan. Na de curettage nog één keer ongesteld geworden en op 1 juni kwam ik erachter dat het weer raak was! Enorm blij en gelukkig zijn we, maar onbezorgd genieten lukt nu iets minder goed. Tijdens de vorige zwangerschap was ik erg misselijk, terwijl ik dat nu pas twee keer heb gehad. Wel ben ik ontzettend moe, ik slaap iedere middag anderhalf tot twee uur als het even kan. Tevens erg spannend om straks aan mijn nieuwe baan te beginnen en na mijn proefperiode te vertellen dat ik zwanger ben... Nu is het wel echt een "vrouwen"beroep en zijn er daar nu ook meerdere dames met verlof, maar toch. Hebben jullie tips over hoe ik dit het beste aan kan pakken?
woensdag 20 juni 2018 16:09
Hee iedereen,
Julia, ik voelde de emotionele connectie ook niet direct hoor, bij mij kwam die pas met de 7 weken en 3 dagen door de eerste echo! En zelfs nu voelt het afentoe nog zo onwerkelijk! Geef het de tijd! De liefde zit er echt wel
Littlemissunshine, ohh wauw wat een unieke situatie zeg! Haha ik zou dan mijn mond ook niet mee kunnen houden! Erg bijzonder is het wel
. Misschien wel leuk om samen een zwangerschapscursusje te doen, of om samen tips en trucs met elkaar de delen!
Ccmds fijn dat het radeloze gevoel een beetje minder wordt, het valt ook niet mee! Maar ik weet zeker dat welke keuze jullie ook gaan maken, jullie het juiste zullen doen!
Hier ben ik al de hele dag misselijk. Ik kan maar slecht tegen de warmte en wordt er beroerd van! Ik krijg bijna niks meer weggewerkt! Vooral van bijna alle groentes wordt ik misselijk. Heel vervelend dus ik ga smooties maken in de hoop zo makkelijker en met minder tegenzin genoeg groente binnen te krijgen. Iemand nog tips voor mij? Of andere voedingsadviezen? Of goede ideeën?. Alles is welkom! Ben een beetje hopeloos in deze situatie, want ik wil mijn kindje niks te kort doen!
Vrijdag komt mijn zusje langs bij ons en zij gaat de eerste zijn in onze familie kring die ik het ga vertellen! Ik vind het rete spannend! We hebben een shirt laten bedrukken met de tekst, januari/februari zijn de mooiste maanden! Omdat het kindje eventueel ook in januari kan komen
we gaan dan subtiele hints erbij geven als ze het niet direct zien. En we gaan het filmen, leuk voor later!!!
Weten jullie al hoe jullie het gaan vertellen? Ook zoiets als mij of totaal anders? Leuk is het wel
Julia, ik voelde de emotionele connectie ook niet direct hoor, bij mij kwam die pas met de 7 weken en 3 dagen door de eerste echo! En zelfs nu voelt het afentoe nog zo onwerkelijk! Geef het de tijd! De liefde zit er echt wel
Littlemissunshine, ohh wauw wat een unieke situatie zeg! Haha ik zou dan mijn mond ook niet mee kunnen houden! Erg bijzonder is het wel
. Misschien wel leuk om samen een zwangerschapscursusje te doen, of om samen tips en trucs met elkaar de delen!Ccmds fijn dat het radeloze gevoel een beetje minder wordt, het valt ook niet mee! Maar ik weet zeker dat welke keuze jullie ook gaan maken, jullie het juiste zullen doen!
Hier ben ik al de hele dag misselijk. Ik kan maar slecht tegen de warmte en wordt er beroerd van! Ik krijg bijna niks meer weggewerkt! Vooral van bijna alle groentes wordt ik misselijk. Heel vervelend dus ik ga smooties maken in de hoop zo makkelijker en met minder tegenzin genoeg groente binnen te krijgen. Iemand nog tips voor mij? Of andere voedingsadviezen? Of goede ideeën?. Alles is welkom! Ben een beetje hopeloos in deze situatie, want ik wil mijn kindje niks te kort doen!
Vrijdag komt mijn zusje langs bij ons en zij gaat de eerste zijn in onze familie kring die ik het ga vertellen! Ik vind het rete spannend! We hebben een shirt laten bedrukken met de tekst, januari/februari zijn de mooiste maanden! Omdat het kindje eventueel ook in januari kan komen
we gaan dan subtiele hints erbij geven als ze het niet direct zien. En we gaan het filmen, leuk voor later!!!Weten jullie al hoe jullie het gaan vertellen? Ook zoiets als mij of totaal anders? Leuk is het wel
woensdag 20 juni 2018 16:14
Leuk idee, Ineke! Wij hebben het momenteel alleen nog aan de ouders verteld en aan twee bevriende stellen die er echt voor ons waren de vorige keer, toen het mis ging. We vonden het toen heel fijn dat mensen er al vanaf wisten, zodat zij ons konden steunen. Bij de ouders hebben we foto's op de televisie geprojecteerd van een dagje weg, waarna we een foto projecteerden van mij met een positieve test in mijn handen. 
Aan onze vrienden gewoon verteld.
Wat betreft het eten: lastig. Toen ik zo misselijk was, kreeg ik alleen droge crackers weg en dit hielp wel wat. Ook een wandeling buiten deed me toen goed!
Aan onze vrienden gewoon verteld. Wat betreft het eten: lastig. Toen ik zo misselijk was, kreeg ik alleen droge crackers weg en dit hielp wel wat. Ook een wandeling buiten deed me toen goed!
woensdag 20 juni 2018 18:22
Kokettekatinka schreef: ↑20-06-2018 17:59O lieve meiden ik lees zoveel waar ik op wil reageren maar het lukt me niet het allemaal te onthouden.
Tegen Miss Jackson wil ik zeggen: heel veel sterkte voor jou en je man. Misschien dat jullie er troost uit kunnen putten dat jullie het hem nog hebben kunnen vertellen dat jullie een kindje verwachten. Je zei dat hij al niet meer helemaal bij was, maar ik zou er van uit gaan van wel...
En ccmds: je bent inmiddels al wat geruster, maar maak je dus inderdaad niet teveel zorgen om de reacties. Ik kan het mis hebben maar je klinkt/klonk een beetje schuldbewust (omdat je eerder tegen je vriend had gezegd dat je niet zwanger wilde worden)? Maar dat gevoel moet je dus snel omzetten. Jullie hebben het samen gedaan, en blijkbaar geen condooms gebruikt, dus je vriend kan jou helemaal niets kwalijk nemen (niet dat ik dat verwacht). Maar hou je koppie dus omhoog en probeer het toch vooral als goed nieuws te zien...Want dat is het ondanks alles zorgen toch gewoon...?
Julia: same here. Nog helemaal geen connectie. Geen liefdevolle aaitjes over m'n buik, geen roze wolk. Ik ben vooral heel erg moe en kan zelfs nog niet eens de energie opbrengen om gezond te eten (dat was een plechtig voornemen). En geloof me: deze baby is heel erg gewenst! Het gevoel is er gewoon nog niet maar het komt wel. Dat weet ik zeker. We zitten nu boordevol hormonen en die maken ons helemaal uit balans....
Gewoon lekker van je vakantie genieten en geduldig wachten. Weet zeker dat het komt.
woensdag 20 juni 2018 20:55
Jeetje wat gaat het hier hard..! Ik krijg het niet bijgehouden. Heb twee keer een poging gedaan om via mijn telefoon te reageren en dat liep steeds mis. Dus nu maar via de laptop en nu vallen mijn ogen me steeds dicht dus is het echt verstandiger om naar bed te gaan... Een persoonlijke reactie gaat het dus even niet worden. Ik wil jullie bedanken voor het welkom en ook de nieuwe meeschijvers welkom heten.
@Missjackson: sterkte in deze super moeilijke tijd. Je wordt zo geleefd tijdens zulke dagen, lukt het wel een beetje om bij jezelf te blijven en goed voor jezelf te zorgen? Het lijkt me een mooie gedachte dat je schoonvader wel op de hoogte was! (ik ga er zelf altijd vanuit dat mensen heel veel meekrijgen, ook als ze heel erg ziek zijn en zelfs daarna nog)
@ccmds: Wat zul jij overvallen zijn door de test..! Fijn dat het wel al iets heeft kunnen bezinken en je van plan bent om met je vriend te overleggen. Welke kant neigt jouw gevoel nu op? En zouden de emigreerplannen met de komst van de kleine veranderen?
Ik weet zo niet meer wie het zei, (sorry!) maar ik kan me zo voorstellen dat het na een eerdere miskraam lastig is om vertrouwen te hebben. Hopelijk kan een echo voor wat meer geruststelling zorgen!
Ik lees erg leuke manieren om de zwangerschap aan te kondigen! Ik ben heel benieuwd naar de reacties van de mensen uit jullie omgeving!
Ik heb n.a.v. het linkje dat hier gedeeld werd (thanks!) nagedacht over de NIPT en vraag me af of er ook meiden zijn die er voor kiezen om geen prenatale onderzoeken uit te voeren? Ik meen me te herinneren dat dit bij de zwangerschap van mijn zoontje niet zo 'standaard' was en enkel gedaan werd door vrouwen die al op leeftijd waren of anderszins meer risico liepen? Ik heb me er nog niet volledig in verdiept maar neig er nu naar om (wederom) geen onderzoek uit te laten voeren. Omdat ik bang ben dat ik dan een aantal risico's 'afkoop' terwijl er nog zoveel andere mogelijke dingen kunnen spelen, omdat het leven niet 'te maken' valt... Volgt iemand deze gedachte, of sta ik hier alleen zo in?
Nu hup snel m'n bedje in. Alle slaap meepakken die te pakken valt.
@Missjackson: sterkte in deze super moeilijke tijd. Je wordt zo geleefd tijdens zulke dagen, lukt het wel een beetje om bij jezelf te blijven en goed voor jezelf te zorgen? Het lijkt me een mooie gedachte dat je schoonvader wel op de hoogte was! (ik ga er zelf altijd vanuit dat mensen heel veel meekrijgen, ook als ze heel erg ziek zijn en zelfs daarna nog)
@ccmds: Wat zul jij overvallen zijn door de test..! Fijn dat het wel al iets heeft kunnen bezinken en je van plan bent om met je vriend te overleggen. Welke kant neigt jouw gevoel nu op? En zouden de emigreerplannen met de komst van de kleine veranderen?
Ik weet zo niet meer wie het zei, (sorry!) maar ik kan me zo voorstellen dat het na een eerdere miskraam lastig is om vertrouwen te hebben. Hopelijk kan een echo voor wat meer geruststelling zorgen!
Ik lees erg leuke manieren om de zwangerschap aan te kondigen! Ik ben heel benieuwd naar de reacties van de mensen uit jullie omgeving!
Ik heb n.a.v. het linkje dat hier gedeeld werd (thanks!) nagedacht over de NIPT en vraag me af of er ook meiden zijn die er voor kiezen om geen prenatale onderzoeken uit te voeren? Ik meen me te herinneren dat dit bij de zwangerschap van mijn zoontje niet zo 'standaard' was en enkel gedaan werd door vrouwen die al op leeftijd waren of anderszins meer risico liepen? Ik heb me er nog niet volledig in verdiept maar neig er nu naar om (wederom) geen onderzoek uit te laten voeren. Omdat ik bang ben dat ik dan een aantal risico's 'afkoop' terwijl er nog zoveel andere mogelijke dingen kunnen spelen, omdat het leven niet 'te maken' valt... Volgt iemand deze gedachte, of sta ik hier alleen zo in?
Nu hup snel m'n bedje in. Alle slaap meepakken die te pakken valt.
woensdag 20 juni 2018 21:04
Hallo iedereen,
Varenna wat een ontzettend schattige bekendmaking ik zit me al helemaal in te denken hoe dat moet zijn geweest,! Bedankt voor je tip met het wandelen!
Hier verder stukje egopost, om 18:00uur wilde mijn vriend en ik gaan zwemmen en toen tijdens het omkleden zag ik wat bloed in mijn ondergoed! Ik schok me helemaal kapot
het idee van een avondje zwemmen was dus helemaal weg. We zijn direct naar huis gegaan en hebben de verloskunde/gyn afdeling ziekenhuis gebeld. Het was donker roze/bruinig bloed wat een beetje verdund uitzag op het papiertje en heb geen krampen. Dus de dokter zag er nog geen haast bij aangezien ik eregister ook een echo heb gehad met een kloppend hartje. Blijkbaar komt het meer voor en zolang ik geen krampen heb en het bloed niet helder rood is, doen ze hier verder niks mee en gaan ze er vanuit dat het goed is. Ik moet nog steeds een beetje bijkomen en heb ook van de schrik fff goed moeten huilen . Pff heeft iemand hier ook ervaring mee? Het bloeden is gelukkig helemaal gestopt, maar bang ben ik wel. Iemand ervaring hiermee? Sorry voor de egopost
Varenna wat een ontzettend schattige bekendmaking
ik zit me al helemaal in te denken hoe dat moet zijn geweest,! Bedankt voor je tip met het wandelen!Hier verder stukje egopost, om 18:00uur wilde mijn vriend en ik gaan zwemmen en toen tijdens het omkleden zag ik wat bloed in mijn ondergoed! Ik schok me helemaal kapot
het idee van een avondje zwemmen was dus helemaal weg. We zijn direct naar huis gegaan en hebben de verloskunde/gyn afdeling ziekenhuis gebeld. Het was donker roze/bruinig bloed wat een beetje verdund uitzag op het papiertje en heb geen krampen. Dus de dokter zag er nog geen haast bij aangezien ik eregister ook een echo heb gehad met een kloppend hartje. Blijkbaar komt het meer voor en zolang ik geen krampen heb en het bloed niet helder rood is, doen ze hier verder niks mee en gaan ze er vanuit dat het goed is. Ik moet nog steeds een beetje bijkomen en heb ook van de schrik fff goed moeten huilen . Pff heeft iemand hier ook ervaring mee? Het bloeden is gelukkig helemaal gestopt, maar bang ben ik wel. Iemand ervaring hiermee? Sorry voor de egopost
woensdag 20 juni 2018 21:32
Jeetje wat gaat dit snel allemaal.
Missjackson heel veel sterkte met het verlies van je schoonvader. Ik hoop voor jullie dat hij toch mee heeft gekregen dat jullie je eerste kindje verwachten. Heftig hoe dit zo samen kan komen. Het einde van een leven en nieuw leven.
Freddelientje, hoe was het met MvM? Is het goed gegaan met testen?
Nora gefeliciteerd. Wat stoer van je om dit in je eentje te doen. Hopelijk gaat het dit keer wel gewoon goed.
Flomo, lijkt me een goed plan om alles tzt te organiseren.
Julia ook gefeliciteerd. Ik hoop voor je dat het gewoon goed zit.
Ccmds fijn om te lezen dat je radeloze gevoel wat minder is inmiddels. Je kan alleen voor jezelf een keuze maken en ik hoop dat je vriend je hierin zal steunen.
Welkom Varenna. Fijn dat je volgende week ook al een echo mag. Heel logisch dat het onbezorgde er vanaf is.
Inekkkkke, als groentes niet gaan kan misschien in elk geval een mama multivitamine je ondersteunen? Dan krijg je in elk geval wel vitaminen en mineralen binnen de komende periode. Hopelijk blijft de misselijkheid niet te lang en kan je over een paar weken wel weer gewoon groentes eten.
Lees net over je bloedverlies, dat is zeker heel erg schrikken. Je weet nog niets en het is weer gestopt. Probeer rustig te blijven Hou je vast aan het kloppende hartje. Sterkte en even huilen is meer dan logisch...
Missjackson heel veel sterkte met het verlies van je schoonvader. Ik hoop voor jullie dat hij toch mee heeft gekregen dat jullie je eerste kindje verwachten. Heftig hoe dit zo samen kan komen. Het einde van een leven en nieuw leven.
Freddelientje, hoe was het met MvM? Is het goed gegaan met testen?
Nora gefeliciteerd. Wat stoer van je om dit in je eentje te doen. Hopelijk gaat het dit keer wel gewoon goed.
Flomo, lijkt me een goed plan om alles tzt te organiseren.
Julia ook gefeliciteerd. Ik hoop voor je dat het gewoon goed zit.
Ccmds fijn om te lezen dat je radeloze gevoel wat minder is inmiddels. Je kan alleen voor jezelf een keuze maken en ik hoop dat je vriend je hierin zal steunen.
Welkom Varenna. Fijn dat je volgende week ook al een echo mag. Heel logisch dat het onbezorgde er vanaf is.
Inekkkkke, als groentes niet gaan kan misschien in elk geval een mama multivitamine je ondersteunen? Dan krijg je in elk geval wel vitaminen en mineralen binnen de komende periode. Hopelijk blijft de misselijkheid niet te lang en kan je over een paar weken wel weer gewoon groentes eten.
Lees net over je bloedverlies, dat is zeker heel erg schrikken. Je weet nog niets en het is weer gestopt. Probeer rustig te blijven Hou je vast aan het kloppende hartje. Sterkte en even huilen is meer dan logisch...
woensdag 20 juni 2018 21:32
Och Inekkke, dat is inderdaad schrikken! Je hebt in ieder geval het juiste gedaan: meteen contact opnemen met je vk/gyn.
Je hebt vast al gegoogled. Sommige mensen raden dat af en zeggen dat het je juist onnodig ongerust kan maken en dat je alleen naar je arts moet luisteren. Maar ik ben er een voorstander van. In dit geval kan het je -voorlopig- denk ik zelfs een beetje gerust stellen.
Zo staat er dat bloedingen tijdens een zwangerschap in 20 tot 30% van de zwangerschappen voorkomt. Dat is best veel toch?
Soms op momenten dat je eigenlijk je menstruatie zou hebben (sommige vrouwen blijven hun hele zwangerschap menstrueren). Soms als je die dag sex hebt gehad (je baarmoedermond is meer doorbloed). Ook iets 'onschuldigs' als een blaasontsteking kan de oorzaak zijn.
Ik heb één keertje een miskraam gehad en dat was echt best veel bloed (ik was pas 5 weken ofzo), dat ook een paar dagen aanhield. Dat heb jij niet, dus blijf positief.
Ik duim voor je dat er niets ergs aan de hand is. Doe rustig aan en weet dat er niets is wat je nu goed of fout kan doen. Liefs!
Je hebt vast al gegoogled. Sommige mensen raden dat af en zeggen dat het je juist onnodig ongerust kan maken en dat je alleen naar je arts moet luisteren. Maar ik ben er een voorstander van. In dit geval kan het je -voorlopig- denk ik zelfs een beetje gerust stellen.
Zo staat er dat bloedingen tijdens een zwangerschap in 20 tot 30% van de zwangerschappen voorkomt. Dat is best veel toch?
Soms op momenten dat je eigenlijk je menstruatie zou hebben (sommige vrouwen blijven hun hele zwangerschap menstrueren). Soms als je die dag sex hebt gehad (je baarmoedermond is meer doorbloed). Ook iets 'onschuldigs' als een blaasontsteking kan de oorzaak zijn.
Ik heb één keertje een miskraam gehad en dat was echt best veel bloed (ik was pas 5 weken ofzo), dat ook een paar dagen aanhield. Dat heb jij niet, dus blijf positief.
Ik duim voor je dat er niets ergs aan de hand is. Doe rustig aan en weet dat er niets is wat je nu goed of fout kan doen. Liefs!
berichten verdwijnen spontaan of er komen vage tekens in beeld, morgen meer dan ga ik er rustig voor zitten met Mn laptop.
woensdag 20 juni 2018 21:54
Even nog een reactie voor Inekke. Wat naar meis! Bloed wil je gewoon niet zien. Ik heb zowel bruin/roze gehad bij mijn goede zwangerschap als bij mijn niet goeden. Het zegt niet zo veel. Toen het vroeg mis ging, had ik de volgende dag al flink rood bloedverlies en krampen iig. Was niet iets wat bleef komen dat roze/bruin. Bij de goede bleef het wel zo nu en dan. Ook tot het eind. Probeer het even los te laten. Je kan er niks aan veranderen. Wat er ook gebeurt. Zolang het niet rood is en geen pijn, zijn er geen zorgen nodig. Sterkte.
woensdag 20 juni 2018 22:27
@inekkkkkkk: heel veel sterkte, ik hoop dat je beetje bent bijgekomen. Lijkt me erg schrikken.
@julia: ik voel ook geen band. Het is heel anders dan de vorige keer. Maar toen moest het ook groeien (denk ik). En door alle onzekerheden vind ik het ook moeilijk om me te binden. Ik weet teveel wat er mis kan gaan.
@flomo: helemaal eens om de tabel te ordenen.
#hier: hele pijnlijke steken in mn buik en heel erg verkouden griepig. En zo extreem moe. Ik slaap zo slecht sinds ik zwanger ben. Iedere nacht word ik een paar keer wakker en heb steeds nachtmerries. Hoe slapen jullie?
@julia: ik voel ook geen band. Het is heel anders dan de vorige keer. Maar toen moest het ook groeien (denk ik). En door alle onzekerheden vind ik het ook moeilijk om me te binden. Ik weet teveel wat er mis kan gaan.
@flomo: helemaal eens om de tabel te ordenen.
#hier: hele pijnlijke steken in mn buik en heel erg verkouden griepig. En zo extreem moe. Ik slaap zo slecht sinds ik zwanger ben. Iedere nacht word ik een paar keer wakker en heb steeds nachtmerries. Hoe slapen jullie?
donderdag 21 juni 2018 01:12
Mag ik aanhaken? Ik testte gisteren positief! Ik was in de veronderstelling dat ik weer ongesteld ging worden dus echt even tijd nodig gehad om te landen. We hebben al een zoon van bijna 3 jaar en proberen al een jaar een tweede kindje te krijgen. Ik testte om zeker te weten dat ik een biertje mee kon drinken, dat werd een icetea ![😂]()
Voor zoon heb ik een MA gehad. Ik merk dat ik echt heel onzeker ben of dit wel echt goed gaat, omdat ik bij zoon vanaf dag 1 overgaf en op dit moment voel ik me prima. Ik ben 36 jaar en vriend is 42.
Voor zoon heb ik een MA gehad. Ik merk dat ik echt heel onzeker ben of dit wel echt goed gaat, omdat ik bij zoon vanaf dag 1 overgaf en op dit moment voel ik me prima. Ik ben 36 jaar en vriend is 42.
donderdag 21 juni 2018 07:01
Welkom weer!
@Julia, ik herken dat van die band niet zo eigenlijk. Ik voelde pas echt wat toen ik een nacht naar haar had liggen kijken. Ik denk dat de onzekerheid daarin een rol speelde. Ik merk wel dat ik langzaam begin te fantaseren over hoe het zal zijn nu ik iets verder ben, maar echt een band..... Kan het zijn dat je er bij de 1e erg mee bezig was en dat het nu meer een deel van je leven is? Ik merk voor mezelf wel dat verschil. Ik ben er nu niet 24/7 mee bezig.
Goed idee van de tabel. Misschien kunnen alle 2019's ook weg dan, want dat snappen we wel en dan zie je op mobiel wat meer van de tabel.
Such_preggers, stom als je zo slecht slaapt. Het valt mee hier. Ben alleen enorm vroeg wakker elke keer. Dan moet ik ook nog direct eten om niet kotsmisselijk te worden. Vrij kansloos met mijn boterhammetjes tussen 6 en half 7 iedere dag. Helaas ook wel gehad dat ik al half 5 wakker was.
Zjierav, ik kan je zeker volgen. Ik geloof alleen niet zo in dat afkopen. Ik ben vrij rationeel en laat gewoon testen wat er getest kan worden om een zo goed mogelijk besluit te nemen. Wat niet getest kan worden, heb ik geen invloed op. Dat is ook prima en gerelateerd aan de tijd waarin we leven.
@Julia, ik herken dat van die band niet zo eigenlijk. Ik voelde pas echt wat toen ik een nacht naar haar had liggen kijken. Ik denk dat de onzekerheid daarin een rol speelde. Ik merk wel dat ik langzaam begin te fantaseren over hoe het zal zijn nu ik iets verder ben, maar echt een band..... Kan het zijn dat je er bij de 1e erg mee bezig was en dat het nu meer een deel van je leven is? Ik merk voor mezelf wel dat verschil. Ik ben er nu niet 24/7 mee bezig.
Goed idee van de tabel. Misschien kunnen alle 2019's ook weg dan, want dat snappen we wel en dan zie je op mobiel wat meer van de tabel.
Such_preggers, stom als je zo slecht slaapt. Het valt mee hier. Ben alleen enorm vroeg wakker elke keer. Dan moet ik ook nog direct eten om niet kotsmisselijk te worden. Vrij kansloos met mijn boterhammetjes tussen 6 en half 7 iedere dag. Helaas ook wel gehad dat ik al half 5 wakker was.
Zjierav, ik kan je zeker volgen. Ik geloof alleen niet zo in dat afkopen. Ik ben vrij rationeel en laat gewoon testen wat er getest kan worden om een zo goed mogelijk besluit te nemen. Wat niet getest kan worden, heb ik geen invloed op. Dat is ook prima en gerelateerd aan de tijd waarin we leven.
donderdag 21 juni 2018 08:29
Goedemorgen dames!
Als eerste allemaal gefeliciteerd met jullie zwangerschap!
Mag ik met jullie meeschrijven?
Ik heb afgelopen zondag positief getest. Superblij natuurlijk! Moet nog wel echt wennen aan het idee dat het gewoon gelukt is. Gek hè.
Als alles goed mag gaan zou ik rond 23-2-2019 uitgerekend zijn van ons eerste kindje. Ik heb op 11-7 mijn eerste afspraak bij de verloskundige.
Ik heb nog niet veel last van kwaaltjes, af en toe wat kramp en twee keer misselijk geweest. Wel best moe, maar slaap sinds vorige week echt heel goed. Hopelijk blijft dat zo.
Als eerste allemaal gefeliciteerd met jullie zwangerschap!
Mag ik met jullie meeschrijven?
Ik heb afgelopen zondag positief getest. Superblij natuurlijk! Moet nog wel echt wennen aan het idee dat het gewoon gelukt is. Gek hè.
Als alles goed mag gaan zou ik rond 23-2-2019 uitgerekend zijn van ons eerste kindje. Ik heb op 11-7 mijn eerste afspraak bij de verloskundige.
Ik heb nog niet veel last van kwaaltjes, af en toe wat kramp en twee keer misselijk geweest. Wel best moe, maar slaap sinds vorige week echt heel goed. Hopelijk blijft dat zo.
anoniem_179223 wijzigde dit bericht op 21-06-2018 09:52
7.74% gewijzigd
donderdag 21 juni 2018 09:21
Goedemorgen dames,
Gisteren heb ik al een korte reactie geplaatst, hierbij het vervolg.
Allereerst, allemaal van harte gefeliciteerd met jullie zwangerschap
Even voorstellen dan maar:
Ik ben Bloesem, 33 jaar, getrouwd en reeds moeder van 2. Ik ben werkzaam in de GGZ (geestelijke gezondheidszorg). Een zeer leuke en uitdagende job.
Wat voor geschiedenis; Na de zwangerschap van onze jongste bleef mijn menstruatie uit, voor jaren... Uiteindelijk zijn wij er via de gynaecoloog er achter gekomen dat mijn hormoonhuishouding totaal in de war was. In combinatie met meer en meer aankomen leek het nog uit gesloten dat wij nog een kindje zouden mogen verwelkomen in ons gezin. Tot ik twee jaar geleden besloot dat het tijd was om te kiezen voor meer kwaliteit van leven, ik moest en zou afvallen. Dit ging niet zonder slag of stoot en uiteindelijk heb ik dan ook gekozen voor (in mijn ogen het laatste) hulpmiddel van een GBP (maagverkleining). Deze heb ik nu een jaar geleden gehad en sinds eind vorig jaar, met inmiddels de nodige kilo`s minder, is mijn menstruatie weer op gang gekomen. In het begin zeer onregelmatig, maar... het was opgang. Ook mijn hormoonhuishouden is weer wat meer op de rit en sinds twee maanden leek mijn cyclus weer "vast" te staan. Nou een heel lang verhaal kort; eergisteren heb ik positief getest. Iets wat mijn man al even riep (ze hebben er een neusje voor he
).
Volgens mijn berekeningen ben ik nu 5 a 6 weken zwanger en half februari uitgerekend. Ook al hebben we al twee kids rondlopen, het is toch wel weer spannend hoor. Wellicht mede doordat we ook twee keer een miskraam te verwerken hebben gehad (tussen onze twee kinderen in) Ik merk dat ik nu hierdoor nu ook een slag om de arm heb en voorzichtig ben.
Het lijkt mij super leuk om jullie beter te leren kennen en ideeën, ervaringen tips/trics, ups en downs met elkaar te delen.
Groetjes,
Bloesem
Gisteren heb ik al een korte reactie geplaatst, hierbij het vervolg.
Allereerst, allemaal van harte gefeliciteerd met jullie zwangerschap
Even voorstellen dan maar:
Ik ben Bloesem, 33 jaar, getrouwd en reeds moeder van 2. Ik ben werkzaam in de GGZ (geestelijke gezondheidszorg). Een zeer leuke en uitdagende job.
Wat voor geschiedenis; Na de zwangerschap van onze jongste bleef mijn menstruatie uit, voor jaren... Uiteindelijk zijn wij er via de gynaecoloog er achter gekomen dat mijn hormoonhuishouding totaal in de war was. In combinatie met meer en meer aankomen leek het nog uit gesloten dat wij nog een kindje zouden mogen verwelkomen in ons gezin. Tot ik twee jaar geleden besloot dat het tijd was om te kiezen voor meer kwaliteit van leven, ik moest en zou afvallen. Dit ging niet zonder slag of stoot en uiteindelijk heb ik dan ook gekozen voor (in mijn ogen het laatste) hulpmiddel van een GBP (maagverkleining). Deze heb ik nu een jaar geleden gehad en sinds eind vorig jaar, met inmiddels de nodige kilo`s minder, is mijn menstruatie weer op gang gekomen. In het begin zeer onregelmatig, maar... het was opgang. Ook mijn hormoonhuishouden is weer wat meer op de rit en sinds twee maanden leek mijn cyclus weer "vast" te staan. Nou een heel lang verhaal kort; eergisteren heb ik positief getest. Iets wat mijn man al even riep (ze hebben er een neusje voor he
).Volgens mijn berekeningen ben ik nu 5 a 6 weken zwanger en half februari uitgerekend. Ook al hebben we al twee kids rondlopen, het is toch wel weer spannend hoor. Wellicht mede doordat we ook twee keer een miskraam te verwerken hebben gehad
(tussen onze twee kinderen in) Ik merk dat ik nu hierdoor nu ook een slag om de arm heb en voorzichtig ben.Het lijkt mij super leuk om jullie beter te leren kennen en ideeën, ervaringen tips/trics, ups en downs met elkaar te delen.
Groetjes,
Bloesem
donderdag 21 juni 2018 09:59
Welkom nieuwe dames & gefeliciteerd! Gezellig zo
Sparkandshine ik las toevallig gister jouw topic, fijn dat je nu zwanger bent zeg!
Ineke wat naar van dat bloedverlies! Hopelijk blijft t hierbij.
Wat betreft groentes... Misschien lukt t beter als je ze "verstopt" in bijvoorbeeld lasagne?
Verder zou ik me niet al te druk maken wb groentes. Ik heb ook in heel veel eten geen trek (als in: krijg het echt niet naar binnen) en ik eet gewoon waar ik wel zin in hebt. Volgens mij komt je baby echt niet snel te kort, zeker niet als je ook vitamine slikt, en waarschijnlijk voel je je in het tweede trimester veel beter en dan kan je weer lekker veel groente eten
Varenna heb zelf een aantal mensen in de dienst. Wat ik prettig zou vinden is ten eerste dat iemand het niet de dag na het aflopen vd proeftijd vertelt, dat zou een beetje als een vooropgezet plan voelen. Ten tweede zou ik graag gelijk willen weten waar ik aan toe ben. Wanneer wil iemand met verlof? Wil iemand ook minder gaan werken als het kind er is? Dat weet ik liever in 1 keer, maar dat is denk ik heel persoonlijk
Ja toevallig he Ineke? Zwangerschapscursus hebben we het ook even over gehad... We kennen elkaar namelijk van een zwangerschapscursus van onze eerste, die liggen ook maar een paar dagen uit elkaar! Heel toevallig)
Sparkandshine ik las toevallig gister jouw topic, fijn dat je nu zwanger bent zeg!
Ineke wat naar van dat bloedverlies! Hopelijk blijft t hierbij.
Wat betreft groentes... Misschien lukt t beter als je ze "verstopt" in bijvoorbeeld lasagne?
Verder zou ik me niet al te druk maken wb groentes. Ik heb ook in heel veel eten geen trek (als in: krijg het echt niet naar binnen) en ik eet gewoon waar ik wel zin in hebt. Volgens mij komt je baby echt niet snel te kort, zeker niet als je ook vitamine slikt, en waarschijnlijk voel je je in het tweede trimester veel beter en dan kan je weer lekker veel groente eten
Varenna heb zelf een aantal mensen in de dienst. Wat ik prettig zou vinden is ten eerste dat iemand het niet de dag na het aflopen vd proeftijd vertelt, dat zou een beetje als een vooropgezet plan voelen. Ten tweede zou ik graag gelijk willen weten waar ik aan toe ben. Wanneer wil iemand met verlof? Wil iemand ook minder gaan werken als het kind er is? Dat weet ik liever in 1 keer, maar dat is denk ik heel persoonlijk
Ja toevallig he Ineke? Zwangerschapscursus hebben we het ook even over gehad... We kennen elkaar namelijk van een zwangerschapscursus van onze eerste, die liggen ook maar een paar dagen uit elkaar! Heel toevallig
)
donderdag 21 juni 2018 11:16
Welkom aan alle nieuwe dames!!!
Julia Ik heb ook nog geen emotionele connectie hoor, duurde bij zoontje ook vrij lang. Ik denk dat ik pas toen ik het geslacht wist (rond 16 wkn) echt heel bewust werd van het kindje in mijn buik en daarna pas echt een band voelde toen ik hem voelde bewegen. Nu eigenlijk ook nog niet, hoewel ik wel aan mijn zoontje vertel dat mama een baby in haar buik heeft, maar dat voelt nog niet helemaal echt hoor.
LittleMissSunshine Superleuk om (weer) tegelijk zwanger te zijn. Bij mijn eerste scheelde ik een paar dagen met een goede vriendin en het was echt heel fijn om te kunnen delen en vergelijken - en natuurlijk tegelijkertijd met verlof te zijn.
ccmds Ach vrouw, het is ingewikkeld allemaal. Misschien moet je eerst even alles op een rijtje krijgen, hoe iedereen reageert, wat je wil met de zwangerschap en het emigreren en alles, en dan hier weer komen schrijven?
Varenna Lastig om te vertellen, maar ik zou gewoon na de termijnecho eerlijk zijn en aangeven dat je snapt dat het slechte timing is. Ik ben leidinggevende en heb 1 keer meegemaakt dat iemand tot na de proeftijd wachtte, en dat vond ik zo'n vertrouwensbreuk - dat wantrouwen richting mij. Dat heeft wel voor een lastige relatie gezorgd, waardoor uiteindelijk haar contract na een jaar niet is verlengd (speelden ook andere dingen een rol hoor). Maar ik heb ook zat dames gehad die (vlak) voor een contractverlenging het vertelden en dat heeft nooit iets van consequenties gehad. Ooit zelfs iemand aangenomen die in het tweede gesprek aangaf dat ze er net achter was gekomen dat ze zwanger was. Dat vond ik een pré: ze was dus blijkbaar heel eerlijk en open.
Inekkkke Spannend morgen, laat je weten hoe het was? Ik denk dat ik gewoon mijn zoontje vraag: Wat zit er in mama's buik? en dan zegt hij wel 'baby', dan is het meteen duidelijk Voor de misselijkheid geen tips helaas, behalve frisse lucht en een beetje koel houden. Lijkt me inderdaad schrikken dat bloed, maar zolang je geen krampen hebt of mega verlies zou ik me niet al te druk maken.
Zjierav Ik snap je gedachtengang en uitsluiten kun je het natuurlijk niet, maar waar ik een keuze heb om vooraf geïnformeerd te zijn, neem ik die graag aan. Niet alleen zo zeer voor ons, maar ook om te bedenken wat het voor zoontje zou betekenen. Dat wil niet zeggen dat ik met bv. downsyndroom dan ook direct de zwangerschap zou afbreken, maar wel dat ik dan erover na kan denken en em waar nodig voor kan bereiden. Voor Patau en Edwards zou het voor mij wel einde zwangerschap betekenen, hoe hartverscheurend ik dat idee nu ook vind.
such_preggers Balen van het slapen. Dat gaat hier gelukkig nog goed. Pak je dan wel overdag je rust?
Hier gaat het goed. Met vlagen wel misselijk, veel meer dan dat ik me bij zoon kan herinneren en begin nu ook wel moe te worden. Ook geen trek meer in koffie (en geloof me: dat is echt bizar voor mij) en mijn concentratie is 0... gelukkig ben ik nu een paar dagen vrij, dan mogen mijn hersens ook even op standje uit
Julia Ik heb ook nog geen emotionele connectie hoor, duurde bij zoontje ook vrij lang. Ik denk dat ik pas toen ik het geslacht wist (rond 16 wkn) echt heel bewust werd van het kindje in mijn buik en daarna pas echt een band voelde toen ik hem voelde bewegen. Nu eigenlijk ook nog niet, hoewel ik wel aan mijn zoontje vertel dat mama een baby in haar buik heeft, maar dat voelt nog niet helemaal echt hoor.
LittleMissSunshine Superleuk om (weer) tegelijk zwanger te zijn. Bij mijn eerste scheelde ik een paar dagen met een goede vriendin en het was echt heel fijn om te kunnen delen en vergelijken - en natuurlijk tegelijkertijd met verlof te zijn.
ccmds Ach vrouw, het is ingewikkeld allemaal. Misschien moet je eerst even alles op een rijtje krijgen, hoe iedereen reageert, wat je wil met de zwangerschap en het emigreren en alles, en dan hier weer komen schrijven?
Varenna Lastig om te vertellen, maar ik zou gewoon na de termijnecho eerlijk zijn en aangeven dat je snapt dat het slechte timing is. Ik ben leidinggevende en heb 1 keer meegemaakt dat iemand tot na de proeftijd wachtte, en dat vond ik zo'n vertrouwensbreuk - dat wantrouwen richting mij. Dat heeft wel voor een lastige relatie gezorgd, waardoor uiteindelijk haar contract na een jaar niet is verlengd (speelden ook andere dingen een rol hoor). Maar ik heb ook zat dames gehad die (vlak) voor een contractverlenging het vertelden en dat heeft nooit iets van consequenties gehad. Ooit zelfs iemand aangenomen die in het tweede gesprek aangaf dat ze er net achter was gekomen dat ze zwanger was. Dat vond ik een pré: ze was dus blijkbaar heel eerlijk en open.
Inekkkke Spannend morgen, laat je weten hoe het was? Ik denk dat ik gewoon mijn zoontje vraag: Wat zit er in mama's buik? en dan zegt hij wel 'baby', dan is het meteen duidelijk
Voor de misselijkheid geen tips helaas, behalve frisse lucht en een beetje koel houden. Lijkt me inderdaad schrikken dat bloed, maar zolang je geen krampen hebt of mega verlies zou ik me niet al te druk maken.Zjierav Ik snap je gedachtengang en uitsluiten kun je het natuurlijk niet, maar waar ik een keuze heb om vooraf geïnformeerd te zijn, neem ik die graag aan. Niet alleen zo zeer voor ons, maar ook om te bedenken wat het voor zoontje zou betekenen. Dat wil niet zeggen dat ik met bv. downsyndroom dan ook direct de zwangerschap zou afbreken, maar wel dat ik dan erover na kan denken en em waar nodig voor kan bereiden. Voor Patau en Edwards zou het voor mij wel einde zwangerschap betekenen, hoe hartverscheurend ik dat idee nu ook vind.
such_preggers Balen van het slapen. Dat gaat hier gelukkig nog goed. Pak je dan wel overdag je rust?
Hier gaat het goed. Met vlagen wel misselijk, veel meer dan dat ik me bij zoon kan herinneren en begin nu ook wel moe te worden. Ook geen trek meer in koffie (en geloof me: dat is echt bizar voor mij) en mijn concentratie is 0... gelukkig ben ik nu een paar dagen vrij, dan mogen mijn hersens ook even op standje uit
donderdag 21 juni 2018 14:47
Zo eens op de laptop reageren, dan kan ik iets makkelijker teruglezen dan mobiel 
. Op iedereen reageren is echt onmogelijk, het gaat zo hard.
MissJackson, gecondoleerd met het verlies van je schoonvader. Heel veel sterkte gewenst. Wel mooi dat je het hem wel nog hebt kunnen vertellen.
Julia, proberen je gevoel te accepteren, De tweede is toch anders dan de eerste, ho graag je de tweede ook wilt. Ik voel me nu ook anders dan bij mijn dochter terwijl deze baby net zo gewenst is. Mijn wereld staat nu niet op zijn kop maar alles blijft doorgaan. Ik weet dat ik er net zo blij mee ben dus accepteer maar dat ik me anders voel.
Hihi LittleMissShunshine, in zo'n situatie zou ik mijn mond ook niet kunnen houden hoor! Wat een toeval dat jullie zo dicht bij elkaar uitgerekend zijn.
Zjierav. Wij kiezen er ook voor om niet te testen. De NIPT is niet zaligmakend, je test op een aantal dingen maar en kan nog zoveel mis gaan. Ik wil niet horen dat ik een gezond kindje krijg en er dan achter komen dat er toch iets mis is of iets misgat bij de bevalling. En ik wil ook niet mijn hele zwangerschap met stress zitten omdat ik een kindje met een afwijking verwacht. Ik wil geen kindje met Down of iets anders, maar ik zou het ook niet weg kunnen halen. Dus ik zie het wel na de bevalling. En mocht het kindje een afwijking hebben dan zal ik er zeker met alle liefde van de wereld voor zorgen. En als je bij de NIPT een slechte uitslag krijgt, moet er alsnog aanvullend onderzoek gedaan worden en vaak blijkt er dan alsnog niets aan de hand te zijn. Dan heb je wel een maand in onzekerheid geleefd. Dan doe ik liever aan struisvogelpolitiek en denk ik maar dat de kans groter is dat er niets is dan dat er wel iets is.
Inekkke dat is schrikken! Fijn dat het gestopt is! Zolang er geen krampen zijn zal het wel goed zitten. Ik heb er gelukkig geen ervaring mee en dat wil ik ook heel graag zo houden.
Vanmorgen intake gehad voor MvM, weer een heel mooie positieve test, altijd fijn zo'n geruststelling. Ik merkte wel dat ik stiekem blij was dat ze nu een zomerstop hebben zodat ik niet alle weken mee kan doen. Ik doe het graag maar ik was er de vorige keer na een aantal weken toch echt wel klaar mee.
De kwaaltjes zijn nog prima te doen, hoewel de vermoeidheid echt enorm is. De misselijkheid is er met vlagen maar door steeds kleine hapjes (koekjes) te eten blijft het onder controle. Als mijn maag leeg is word ik direct beroerd. Verder snel duizelig, dat is wel irritant. Ik ben af aan het tellen tot de echo, die duurt nog veel te lang. Ik hoop echt op een mooi kloppend hartje.
. Op iedereen reageren is echt onmogelijk, het gaat zo hard. MissJackson, gecondoleerd met het verlies van je schoonvader. Heel veel sterkte gewenst. Wel mooi dat je het hem wel nog hebt kunnen vertellen.
Julia, proberen je gevoel te accepteren, De tweede is toch anders dan de eerste, ho graag je de tweede ook wilt. Ik voel me nu ook anders dan bij mijn dochter terwijl deze baby net zo gewenst is. Mijn wereld staat nu niet op zijn kop maar alles blijft doorgaan. Ik weet dat ik er net zo blij mee ben dus accepteer maar dat ik me anders voel.
Hihi LittleMissShunshine, in zo'n situatie zou ik mijn mond ook niet kunnen houden hoor! Wat een toeval dat jullie zo dicht bij elkaar uitgerekend zijn.
Zjierav. Wij kiezen er ook voor om niet te testen. De NIPT is niet zaligmakend, je test op een aantal dingen maar en kan nog zoveel mis gaan. Ik wil niet horen dat ik een gezond kindje krijg en er dan achter komen dat er toch iets mis is of iets misgat bij de bevalling. En ik wil ook niet mijn hele zwangerschap met stress zitten omdat ik een kindje met een afwijking verwacht. Ik wil geen kindje met Down of iets anders, maar ik zou het ook niet weg kunnen halen. Dus ik zie het wel na de bevalling. En mocht het kindje een afwijking hebben dan zal ik er zeker met alle liefde van de wereld voor zorgen. En als je bij de NIPT een slechte uitslag krijgt, moet er alsnog aanvullend onderzoek gedaan worden en vaak blijkt er dan alsnog niets aan de hand te zijn. Dan heb je wel een maand in onzekerheid geleefd. Dan doe ik liever aan struisvogelpolitiek en denk ik maar dat de kans groter is dat er niets is dan dat er wel iets is.
Inekkke dat is schrikken! Fijn dat het gestopt is! Zolang er geen krampen zijn zal het wel goed zitten. Ik heb er gelukkig geen ervaring mee en dat wil ik ook heel graag zo houden.
Vanmorgen intake gehad voor MvM, weer een heel mooie positieve test, altijd fijn zo'n geruststelling. Ik merkte wel dat ik stiekem blij was dat ze nu een zomerstop hebben zodat ik niet alle weken mee kan doen. Ik doe het graag maar ik was er de vorige keer na een aantal weken toch echt wel klaar mee.
De kwaaltjes zijn nog prima te doen, hoewel de vermoeidheid echt enorm is. De misselijkheid is er met vlagen maar door steeds kleine hapjes (koekjes
) te eten blijft het onder controle. Als mijn maag leeg is word ik direct beroerd. Verder snel duizelig, dat is wel irritant. Ik ben af aan het tellen tot de echo, die duurt nog veel te lang. Ik hoop echt op een mooi kloppend hartje.
donderdag 21 juni 2018 15:27
Terwijl de kids buiten spelen, kruip ik nog even achter de laptop om op het forum te lezen.
@ IlseAnne; wat fijn dat je een positieve test in handen had bij de intake voor MvM. Ik zit er zelf ook weer over na te denken om mij hiervoor aan te melden. Bij de jongste zoon ook gedaan, vind het echt een goed initiatief.
@ Flomo; ik herken heel wat in jou verhaal met betrekking tot vermoeidheid en geen zin meer hebben in koffie. Ik leefde zowat op koffie maar de afgelopen week is het me meer en meer tegen gaan staan. En die vermoeidheid komt op alsof het niks is
Onze jongste zoon gaat (door omstandigheden) halve dagen naar school, vanmiddag zat ik samen met hem op de bank, hij wilde een filmpje kijken en ik voelde zo mijn ogen dicht zakken. Het was dat mijn telefoon ging, anders had ik echt even een tukkie gedaan denk ik.
Vanmorgen heb ik mijzelf aangemeld bij een verloskundige praktijk. Ik zag dat de verloskundige die ons bijgestaan heeft tijdens mijn eerste zwangerschap daar nu verloskundige is. Super leuk! Ben benieuwd hoe het weer zien na zoveel jaar weer is. Ook heb ik contact gehad met de specialist in verband met de zwangerschap na gbp. Ik gaf aan dat ik echt een mega behoefte heb aan zoet, terwijl ik dat helemaal niet van mijzelf herken. De specialist gaf aan dat mijn lichaam dan om energie vraagt en dat haal je het snelste uit zoete producten. Haar advies is dan ook om hier zo min mogelijk aan toe te geven, het kan best op brood tijdens bijvoorbeeld lunch, maar beperk het tussendoor. Top! En om genoeg energie te blijven houden werd mij geadviseerd om om de twee uur even wat te eten. Fijne tips waar ik zeker wat mee kan. En jullie wellicht ook?
Dit even voor nu, ik moet toch echt nog wat telefoontjes plegen. En dan in mijn enthousiasme proberen om het zo "normaal" mogelijk te houden he.
Hebben jullie dat ook trouwens? Dat voor je gevoel (??) je buik ook ineens eens al een stukje boller lijkt?
@ IlseAnne; wat fijn dat je een positieve test in handen had bij de intake voor MvM. Ik zit er zelf ook weer over na te denken om mij hiervoor aan te melden. Bij de jongste zoon ook gedaan, vind het echt een goed initiatief.
@ Flomo; ik herken heel wat in jou verhaal met betrekking tot vermoeidheid en geen zin meer hebben in koffie. Ik leefde zowat op koffie maar de afgelopen week is het me meer en meer tegen gaan staan. En die vermoeidheid komt op alsof het niks is
Onze jongste zoon gaat (door omstandigheden) halve dagen naar school, vanmiddag zat ik samen met hem op de bank, hij wilde een filmpje kijken en ik voelde zo mijn ogen dicht zakken. Het was dat mijn telefoon ging, anders had ik echt even een tukkie gedaan denk ik.
Vanmorgen heb ik mijzelf aangemeld bij een verloskundige praktijk. Ik zag dat de verloskundige die ons bijgestaan heeft tijdens mijn eerste zwangerschap daar nu verloskundige is. Super leuk! Ben benieuwd hoe het weer zien na zoveel jaar weer is. Ook heb ik contact gehad met de specialist in verband met de zwangerschap na gbp. Ik gaf aan dat ik echt een mega behoefte heb aan zoet, terwijl ik dat helemaal niet van mijzelf herken. De specialist gaf aan dat mijn lichaam dan om energie vraagt en dat haal je het snelste uit zoete producten. Haar advies is dan ook om hier zo min mogelijk aan toe te geven, het kan best op brood tijdens bijvoorbeeld lunch, maar beperk het tussendoor. Top! En om genoeg energie te blijven houden werd mij geadviseerd om om de twee uur even wat te eten. Fijne tips waar ik zeker wat mee kan. En jullie wellicht ook?
Dit even voor nu, ik moet toch echt nog wat telefoontjes plegen. En dan in mijn enthousiasme proberen om het zo "normaal" mogelijk te houden he.
Hebben jullie dat ook trouwens? Dat voor je gevoel (??) je buik ook ineens eens al een stukje boller lijkt?
donderdag 21 juni 2018 17:45
Hoi allemaal,
Ik wil me ook graag bij jullie aansluiten. Bij ons is het nogal bizar gegaan. Vorig jaar september spiraal laten verwijderen en wilden er na de zomer voor gaan. Op vakantie 1 malig niet zo voorzichtig geweest en na uitblijven van menstruatie vorige week voor de zekerheid een test gedaan, knalpositief. Hierna CB die aangeeft 4-5 weken zwanger, kunnen het nauwelijks bevatten… Erg dubbel, ene kant natuurlijk super bevoorrecht omdat we weten dat het bij anderen natuurlijk soms heel moeilijk gaat (bij sommige vrienden van ons ook) maar het voelt nog als een soort van film en niet ons eigen leven.
Ben nu 5w en voel me wel anders; misselijk, opgeblazen gevoel en heel erg moe en soms duizelig.
Zelf berekende datum is nu 21 feb
Ik wil me ook graag bij jullie aansluiten. Bij ons is het nogal bizar gegaan. Vorig jaar september spiraal laten verwijderen en wilden er na de zomer voor gaan. Op vakantie 1 malig niet zo voorzichtig geweest en na uitblijven van menstruatie vorige week voor de zekerheid een test gedaan, knalpositief. Hierna CB die aangeeft 4-5 weken zwanger, kunnen het nauwelijks bevatten… Erg dubbel, ene kant natuurlijk super bevoorrecht omdat we weten dat het bij anderen natuurlijk soms heel moeilijk gaat (bij sommige vrienden van ons ook) maar het voelt nog als een soort van film en niet ons eigen leven.
Ben nu 5w en voel me wel anders; misselijk, opgeblazen gevoel en heel erg moe en soms duizelig.
Zelf berekende datum is nu 21 feb
