Uitgerekend mei 2019

@Isayez, misschien een gekke vraag, maar was je niet bang dat je buren (als je die hebt) van alles mee konden 'genieten'? Dat is voor mij ook echt wel een overweging om niet thuis te bevallen. Wij wonen in een rijtjes huis, en als de hond van de buren bijv. blaft of zij praten heel hard dan kunnen wij dat horen. Verder niet echt last van hoor en kunnen prima met elkaar overweg. Maar straks loop ik te gillen van de pijn en kunnen zij alles horen. Dat lijkt me ZO NIET fijn.

Wat een fijn bericht Perzik! Heb je mooie foto's meegekregen? Hoe groot was je frummel en is je UD nog aangepast?

@ Isayez, en had ze wat gehoord?
Nou dat houdt me tegen en het feit dat ik graag de optie wil hebben om pijnbestrijding te krijgen.

Ben ik de enige die angst heeft voor de bevalling? Het valt me mee dat ik er nog helemaal niet over gedroomd heb.
En nee je weet niet hoe het gaat zijn en elke bevalling is anders, maar het gaat wel f***** veel pijn doen en dat lijkt me echt vreselijk.
Maar goed, I will survive

perzik Wat fijn! En straks aan je ouders vertellen?

saar Nog niet echt een “zwangerbuikje” maar het groeit wel en al mijn broeken deden echt pijn dus vandaar!

Ik ben trouwens stiekem ook best bang voor de bevalling. Ik ben nogal een kneus die altijd wel wat heeft dus zoiets verwacht ik daarbij ook wel..

Vandaag de hele dag weer supermisselijk, dacht dat we dat gehad hadden

Winter, fijn dat de echo goed was! Ga je het nieuws dan nu ook delen met anderen?

@bevalling, ik wil er voorlopig nog niet teveel over nadenken... maar wel kies ik voor het ziekenhuis. Mijn verloskundige wil anders dat er een bevalbed beneden komt te staan en dat is geen optie bij ons (geen gordijnen, iedereen zou me kunnen zien, haha!). En verder wil ik alles bij de hand hebben, pijnstilling, hulpmiddelen, (extra) expertise, zoiets. Ik vind het zelf te eng om dat allemaal maar thuis te doen, hoe mooi het ook vaak klinkt...

Hier vandaag bij het laboratorium geweest om bloed te prikken, vijf buisjes ofzo. Vond ik best veel zo! Wij laten ook de nipt doen, inclusief nevendiagnoses. Ben heel benieuwd wat er allemaal uitkomt (weet zelfs mn eigen bloedgroep niet eens, haha!).

@werk: Ik werk nu 20-24 uur per week en dat wil ik zo behouden. Mijn man werkt 40 uur, maar kan misschien wat meer thuiswerken.
Wij zijn trouwens ook bezig met het kopen van ons eerste huis! Dichtbij het werk van mijn man (1 uur enkele reisafstand nu) en in diezelfde stad ga ik dan ook werken. Wel heel spannend allemaal!

@borstvoeding: In principe wil ik borstvoeding geven, en ook te kolven. Maar net als met het bedenken van je bevalling of hoe je wilt opvoeden: we will see what our future holds...

Misschien kunnen de meiden die al moeder zijn daar iets over vertellen? Wat stond in je bevalplan en wat lukte daarvan? Wat zou je er nu sowieso inzetten of juist niet? En jullie partners? Hadden die meegedacht of dingen die ze dit keer liever anders willen zien als dat zou kunnen?

Haha, ik heb na mijn vorige bevalling besloten nooit meer een bevalplan te maken. Ik had drie dingen in mijn bevalplan en niks daarvan is gelukt

- Geen morfine
-> tijdens een weeenstorm dacht ik daar heel anders over

- Papa wilde de placenta niet zien
-> gyn liet die vol trots aan papa zien

- Zoveel mogelijk huid op huidcontact de eerste uren, desnoods bij papa
-> ik zag de kleine pas 3 uur na de bevalling voor het eerst omdat ze een ademstilstand had. (Dus had ook een kamer vol artsen, assistent en co-assistenten op m’n kamer)

Dus ik maak geen bevalplan meer. Ik laat het gewoon gebeuren tegen die tijd

Leuk om te lezen hoe iedereen er zo verschillend over denkt. Ik ben over sommige dingen nog aan het twijfelen.

Borstvoeding -> Ja, ik zou heel graag borstvoeding willen proberen. Ook als het niet lukt zou ik willen proberen door te zetten maar als het niet lukt dan is het jammer maar helaas.

Bevalling -> Ik twijfel nog mijn voorkeur gaat denk ik uit naar thuis maar ik woon in een klein dorp en ons huis is ook erg gehorig. Ook neigt vriend meer naar ziekenhuis. We zullen dit nog eens even goed overleggen.

Werken -> Ik werk nu vier dagen en vriend ook. Wel beiden een verschillende dag vrij. Zodra ik het op mijn werk verteld heb zal ik eens informeren naar ouderschapsverlof. Denk dat ik dan 1 dag wil opnemen. M’n ouders willen sowieso een vaste dag oppassen dus dat is fijn. En dan misschien een andere dag naar de opvang?

Wanneer gaan jullie het vertellen op het werk? Ik heb aankomende week mijn termijnecho met 10 weken en neig ernaar om het daarna te vertellen. Of zouden jullie het na 12 weken doen. Vind het echt lastig.

En een andere vraag. Zijn jullie getrouwd, geregistreerd partner etc. Ondanks dat wij al meer dan 10 jaar samen zijn en al enkele jaren samenwonen hebben wij nog niks op papier. We zijn wel verloofd maar hadden dit pas gepland voor zomer 2020. Twijfelen nu om voordat de baby komt te trouwen maar qua financiën zou dat dan een heel ander soort bruiloft worden. Moeilijk hoor.

Van mijn bevalplan is ook niets terecht gekomen helaas. Ik heb een bevalling van 55 uur gehad, waarin zo ongeveer alles anders ging dan gepland/gehoopt. 3 weken te vroeg, weeenstorm, buik-rug-en been weeën, opwekkers, ruggenprik, met uiteindelijk na al die pijn en moeite een spoedkeizersnede omdat 't niet bleek te passen. Ik had uitdrukkelijk in mijn bevalplan gezegd geen co-assistenten. Hier hebben ze bij de operatie niet eens naar gekeken, ik had 10 mensen aan mijn lijf en ben dichtgenaaid door een Co. Heel vervelend en heb een paar weken er na hier ook een gesprek over gehad met de arts. Hij vond het erg vervelend maar zei ook, spoed is spoed en dan is er helemaal geen tijd om naar iemands bevalplan te kijken.

Ik denk echter wel dat het heel anders is als je met een verloskundige of doula bevalt, aangezien zij je plan goed in de gaten kunnen houden!! Daar zijn ze ook voor. Ik had steeds verschillende mensen dan werkt 't gewoon niet.

@bloomaday voor de rechten van de vader is het het allerbelangrijkst dat hij het ongeboren kind erkent bij de gemeente, als je inderdaad nog niets op papier hebt. Dit kun je binnenkort al doen dacht ik,hangt van je gemeente af. Daarna kun je rechten uitbreiden door samenlevingscontract, huwelijk of partnerschap. Dan leg je meer vast voor nalatenschap etc.
Wij hebben een samenlevingscontract.

foxie Dat klinkt heftig!

bloomaday
Wij hebben een geregistreerd partnerschap en dat is nu wel handig!
En betreft vertellen op werk, mijn leidinggevende weet ervan. Dat was zeker afgelopen week fijn met het ziekenhuisbezoek etc. Mijn collega’s vertel ik het pas na een goede 12 wekenecho.

Het bloeden lijkt sinds gisteravond gestopt maar ik wil niet te vroeg juichen.. Mijn termijnecho is op 25 oktober Weet niet of ik zo lang kan wachten ben nu toch wel heel onzeker! Aan de andere kant ben ik dan precies 12 weken en dat geeft dan misschien meer zekerheid ten opzichte van een eerdere echo.

Wie herkent deze pijn? Ik voel een soort trekkend gevoel rond mijn schaamstreek en in mijn liezen en onderrug. Is dit bandenpijn? Het voelt niet als krampen of menstruatiepijn.

nloomaday Wat foxie zegt, het is belangrijk dat je vriend het ongeboren kind erkent. Daarna kun je het inderdaad uit laten breiden bij de gemeente met partnerschap etc. Wat je ook kunt doen is het notarieel laten vast leggen (wel moet je dan nog het ongeboren kind erkennen) wat er moet gebeuren rondom voogdij als iemand komt te overlijden etc. Voordeel is dat je dan nog de mogelijkheid om te trouwen!

Wij zijn getrouwd! Inmiddels al 3 jaar en bijna 15 jaar samen. Toen we 5 jaar geleden een huis gingen kopen zijn we eerst langs de notaris geweest om alles goed vast te leggen. Ook hebben we de opties doorgesproken voor het scenario mochten we zwanger raken. Wij wilden bijvoorbeeld heel graag trouwen. En met geregistreerd partnerschap kon je, je partnerschap alleen omzetten in een huwelijk maar dan heb je geen officieel ja moment en dergelijke (zo hebben wij het in iig begrepen). Dat vonden wij zonde. Langs de notaris moesten we sowieso want wij wilden niet in gemeenschap van goederen getrouwd zijn ivm eigen bedrijf ed. En over vier weken gaan we weer om de voogdij ed vast te laten leggen.

zsa zsaa Die ‘klachten’ had ik ook. Het zijn inderdaad de banden die op ‘rek’ komen. Voelt een beetje als eek zeurderige diepe spierpijn. En bel gewoon met de verloskundige, het is fijn dat t bloeden over is. Maar stress en spanning door onzekerheid is voor jou vervelend en voor t kind niet goed. De (meeste) verloskundigen hebben liever dat je te vaak dan te weinig belt. Sterkte meis. Die onzekerheid is gewoon K*T.

Foxie had jij een medische indicatie? Het leest of je zelf geen VK had die aanwezig was (of in ieder geval niet je wensen kon behartigen).

Zelf heb ik een medische indicatie maar ik laat heel bewust het hele traject via de VK praktijk lopen. Zij behartigen mijn belangen en zijn heel vriendelijk en denken goed met je mee en nemen alle tijd voor mij. In t ziekenhuis was ik de vorige keer een nummer. Weinig tijd alleen t medische gedeelte, ik zat overduidelijk ik een process. Ik voelde me ook overduidelijk een product, namelijk een zwangere patiënt en die moest zo goed mogelijk opgelost worden. En toen t mis ging werden de noodzakelijke procedures uit de kast getrokken. En was ik product ‘Patiënt met Miskraam’. Pillen er in, miskraam opgewekt, en Probleem opgelost. Nog een Na controle van t lichaam, geen bijzonderheden, en procedure afgerond.

bevalplan Ha dit forum werkt prima. We hebben inmiddels nagedacht. We laten de natuur zijn gang gaan en zien wel waar t schip strand. Verder alleen mensen die medisch noodzakelijk zijn aan het bed. Naast mijn man natuurlijk die is vooral geestelijk noodzakelijk en een verloskundige. Bij de geboorte zou ik t tof vinden dat mijn man t kind kan aanpakken en bij mij op de borst legt. Mits natuurlijk het medisch een beetje kan. Zelfde geldt voor het doorknippen van de navelstreng. En als ik afgevoerd (je weet het niet) wordt dat mijn man altijd zoveel mogelijk bij de kleine blijft. Verder dus geen co assistenten en ander onnodig personeel. Pijnbestrijding komt ter plekke wel. Ohja en geen spiegels. Ik hoef mn kind niet zo nodig geboren zien te worden. Dat voel ik zelf wel, gok ik zo.

Ik heb (nog geen) angst voor de bevalling. Maar ik kan mij er niks bij voorstellen. Gisteren een bruiloft gehad met allemaal zwangere vrouwen. Ik kan mij dis ook niet voorstellen met een dikke buik. Het enige wat ik gewoon extreem heb is een gelukzalig dronken gevoel. En daar ben ik dankbaar voor want ik weet dat dit voor heel veel vrouwen niet geldt.

@aster ik had en heb inderdaad een medische indicatie. Herkenbaar wat je schrijft over de miskraam ook, dit was bij mij ook erg klinisch. Hopla, curettage geslaagd, alles weg, geen nacontrole op geestelijk gebied oid. Volgende patiënt.
Helaas ontkom ik niet aan het klinische, maar gelukkig weet ik nu beter wat ik wel en niet kan verwachten en ben ik nu zelf ook een stuk mondiger geworden

Sorry late reactie! Winter Frummel was 3,5 cm en precies 9+6 dus komt exact overeen met mijn berekeningen (ud 11 a 12 mei). Wat ik wel gek vind is dat op sites staat ja je kindje is nu 4,5 cm bij 10 weken, maar misschien is dat halverwege de week? 24 baby zegt dan weer 2 cm (?!) Nouja ze meette dus precies mijn berekening dus probeer er niets van te denken. Overigens bij de 7+2 meette ze 7+4 en nu dus niet, maarja dat schijnt ook wel normaal te zijn zolang het binnen marge is van 5 dagen. Oh en kindje bewoog even benen en armen en dat was zo lief!!

Gisteren aan de schoonouders verteld tijdens uit eten, was echt suuuuuper leuk. Ze waren zooo blij en geëmotioneerd echt lief. Zometeen mijn ouders! M'n moeder is jarig met bijzondere leeftijd en hebben een lied gemaakt en daarna geef ik haar het cadeau. Ben super benieuwd hoe iedereen gaat reageren!!

Bevalling daar ben ik echt nog niet mee bezig Maar heb wel altijd gedacht ziekenhuis omdat ik paar mensen in omgeving heb gehad waarbij het bijna misging en (als ze niet in het ziekenhuis waren gaan bevallen, ookal was er geen medische indicatie) het misschien wel helemaal mis was gegaan. Er is lijkt me ook een reden dat het in andere landen niet mag (thuisbevalling) en dat in Nederland sterftecijfer zo hoog ligt. Dus dat risico wil ik niet nemen, maar iedereen eigen keuze!

Echt super spannend inderdaad! Had verwacht dat de spanningen nu wel minder zouden worden maar bij mij nog niet in ieder geval... Verteld aan onze ouders wat echt prachtig was maar nu heb ik zoiets van mensen verwachten nu een baby! Voel de druk nog meer dat t goed moet blijven gaan.., herkenbaar?

Hier is de misselijkheid, hoofdpijn en moeheid nog volop aanwezig, begin dat wel beetje zat te worden.

Fijne week iedereen!

Frigga: Over 2 weken gaan wij het vertellen, tijdens de verjaardag van mijn vriend Hij heeft een speech voorbereid en kan echt niet wachten op de reacties van mijn gillende vriendinnen (die het nog niet weten) en de rest van onze hysterische familie Haha. Die week moet ik ook bloedprikken voor de nipt en vertel ik het ook aan mijn HR manager, CEO en beste maatje op werk. Die maandag erna vertel ik het de rest van mijn collega's met een traktatie ofzo. Spannend je eerste huis kopen! Wij wonen nu net iets langer dan een jaar in ons eerste koophuis, zo heerlijk (hiervoor in Amsterdam op 3 hoog achter, dat had ook zijn charme maar een tuin is zó fijn!) Mijn vriend is overigens ook net van job geswitcht en heeft nu 15 min reistijd ipv. 1 uur, zo fijn!

ZsaZsa: Ik adviseer je echt een extra echo in te plannen, met jouw klachten krijg je deze denk ik ook nog vergoed (die van mij was op eigen kosten, maar ik had die 40 euro er gráág voor over om de stress weg te nemen). Ik heb echt geen moment spijt gehad, was zo fijn om frummie even te zien spartelen en het hartje te zien kloppen

Perzik: Wat leuk dat frummeltje ook bij jou bewoog! Ja die afmetingen kloppen voor geen meter, ene website zegt 2cm, andere app zegt 5cm.. Frummel was bij ons ook 3,5 cm met 10 weken, dus dat ligt heel dicht bij elkaar Wat leuk dat je schoonouders zo lief reageerden, altijd fijn!

Partner: Wij zijn 12 jaar samen (highschool sweet hearts ) en gaan in november ons samenlevingscontract opstellen, dit kwam er nooit van. Trouwen willen we zeker, maar we houden nog al van alles erop en eraan dus daar willen we eerst goed voor sparen. En het zou leuk zijn als de kleine kan lopen tegen die tijd (ohhh het idee alleen al.. smelt! )

Verder: Há wat een grap, maak je je zorgen over het wegblijven van symptomen wordt je nadat je de 10 weken hebt aangetikt ineens weer misselijk Hele weekend last van gehad, kreeg ook amper mijn avondeten weg, mijn maag lijkt wel kleiner? En echt extreem moe, ik heb zóveel middagdutjes gedaan dit weekend Wat ik ook heel grappig vond, is dat iedereen zegt dat ik er goed uitzie? Mijn moeder noemde zelfs de zwangerschapsglow (die ik hier eerder op het forum mezelf écht niet toeschreef, haha!) Ik krijg overigens deze woensdag opnieuw een pretecho, omdat mijn moeder bevriend is met een gynaecologe (komt nu wel van pas ) die mij héél graag wilt begeleiden. En tegen een extra echo zeg ik geen nee

Voor de tabel: De afspraak met de VK is nog niet gepland dus die kan er wel uit

perzik heel herkenbaar dat je die druk voelt. Toen ik vorige week dacht dat het weer mis ging voelde dat gek genoeg ook als een soort falen tegenover familie.. Vreemde kronkels hebben we soms in ons hoofd!

winter Ik heb ondertussen natuurlijk al vier echo’s gehad. Als het bloedverlies weg blijft en mijn buik houdt zich rustig dan durf ik het wel aan om te wachten tot de 25e. Moet ook echt wat meer verrtouwen gaan krijgen anders worden het nog een hele lange 6 maanden...

Stukje over de misselijkheid en vermoeidheid ook herkenbaar. Elke keer als ik denk dat het minder wordt komt het weer keihard terug! Hoop echt dat het na deze week beter gaat.

isayez mijn echo is pas de 25e niet de 18e

Zoo herkenbaar Zsa-zsaa. Ik heb morgen mijn termijnecho en ik ben echt stikzenuwachtig. Ik moet mezelf en m’n doemscenario’s soms echt even streng toespreken. Gelukkig ben ik blijkbaar niet de enige. Zo spannend!

Ik ben stiekem ook wel een beetje zenuwachtig voor vrijdag! Ook omdat ik heel weinig klachten heb op het moment!

Succes morgen Bloomaday

Succes morgen bloom!
Ik ben ook mega zenuwachtig voor donderdag.. Klachten waren bijna helemaal weg, maar vandaag weer misselijk. Ik herken wat je zegt perzik! Bij mij weten ook best veel mensen hey. Ook toen ik een miskraam kreeg, schaamde ik me bijna een beetje. Te belachelijk voor woorden maar het was toch zo..

Wat Leuk om te lezen hoe jullie al over bepaalde dingen hebben nagedacht. Zelf zijn wij nog wel over veel dingen aan het nadenken.

Wij hebben vandaag een echo gehad in het ziekenhuis. Dit was super leuk. We werden goed opgevangen en iedereen was erg vriendelijk. Met onze frummeltjes gaat het ook goed! We hebben naar de hartjes geluisterd en weer allemaal foto's gekregen . We kregen te horen dat ze vandaag beide 10 weken en 3 dagen zijn dus twee dagen ouder dan dat ik dacht. Ze zijn uitgerekend op 10 mei. Het vermoeden gaat nog steeds uit naar een eeneiige tweeling maar dit is nog niet uitgesloten. Waarschijnlijk hebben ze allebei een eigen vruchtzak en delen ze de buitenste vlies. Vrijdag mogen we weer langskomen en gaat een andere arts het beoordeling. Het blijft dus nog even spannend!

Borstvoeding: Zou ik graag willen geven als dit lukt!

Bevalling: Zal in het ziekenhuis plaats vinden. Ik heb verder nog niet echt nagedacht over een bevalplan, moet er denk ik ook rekening mee gaan houden dat ik misschien een keizersnede ga krijgen. We hebben vandaag wel een formulier over het bevalplan gekregen.

Werken: Ik heb twee werkgevers momenteel maar geen vast contract. Ik denk dat ik het gewoon even ga aankijken allemaal. Misschien vind ik het ook wel prettig om wat langer te stoppen met werken. Afgelopen week heb ik het nieuws verteld aan één werkgever aangezien dit werk fysiek wat zwaarder is. Gelukkig was ze ontzettend blij voor ons dus dat was erg fijn!

Nipt: Twijfelen we nog wel een beetje over maar waarschijnlijk ga we dit niet doen.

Verder voel ik me over het algemeen redelijk goed. Ik merk wel dat de vermoeidheid toeneemt en ik ook erg emotioneel ben. Ook heb ik de afgelopen paar dagen super veel last van mijn borsten. Ze zijn ook extreem gegroeid.

succes morgen Bloomaday

Fijne week allemaal!

Winter hebben jullie het nog tegen niemand gezegd? Leuk dacht dat wij laat waren! Ja raar he die metingen wel fijn om te horen dat het bij jou dus ook hetzelfde was

Blooming heel veel geluk vandaag! Tja die doemscenario's konden we die maar uitzetten. Maar als je straks alles weer goed hebt gezien is het weer voor even voorbij tot de volgende echo

Hier een plekje tandvlees dat een beetje ontstoken voelt, lees dat het een miskraam kan veroorzaken Poets en mondwater als een gek maar echt niet leuk, weer een zorgenpuntje erbij Gauw maar een afspraak maken met de tandarts. Moet ook een bekkentherapeut bellen vanwege klachten die ik al zo snel in de zwangerschap heb (stuitje en rugpijn).

Zsazsa en foxie toch wel fijn dat de gekke kronkels in m'n hoofd herkenbaar zijn

Evalot heerlijk dat je ze weer even gezien hebt, en wat spannend allemaal!