Wachten met zwanger worden 2020-2021

12-05-2020 13:22 235 berichten
Rammelen je eierstokken, maar is het plan om nog een lange periode te wachten? Schrijf dan hier mee!

Dit is een topic voor forummers met kinderwens die door uiteenlopende redenen nog een poos moeten/willen wachten op het moederschap. Hier praten we met elkaar over onze toekomstbeelden, de vorderingen en ook de moeilijke momenten wanneer het verlangen zo sterk is dat het zeer doet.

Voel je welkom om mee te schrijven als je:
- Langer dan 6 maanden moet wachten (m.u.v. terugkerende schrijvers)
- Nog niet begonnen bent (hier zijn andere hele fijne topics voor!)


De gegevens:
Gebruikersnaam: wachten_wachten
Wachtwoord: op aanvraag bij schrijfsters

Naam Leeftijden Geplande start Waarom wachten? Hoelang al?
Marquise 30/29 juli 2021 Huwelijk/werk >1jr
Honinginnetje 29/33 juli 2021 Werk/reis 1,5jr
Femke93 26/34 sept 2021 Werk/huwelijk 1,5jr
Lauren89 30/32 aug 2022 Werk .
Rougue__ 33/28 dec 2020 vriend ligt dwars ?
plek bijna 30 2022-2023 vriend nog niet klaar 3+ jaar
Ongeduldigaard 28/28 ergens in 2021 vriend nog niet klaar ?
anoniem_218707 wijzigde dit bericht op 24-10-2020 19:17
20.80% gewijzigd
OliveViva schreef:
16-05-2020 19:41
Hoi allemaal,

Ik zou graag meeschrijven in dit topic. Mijn man (31) en ik (25) hebben al een zoontje van 2 jaar oud. We zijn enorm aan het twijfelen of we wel of geen tweede kindje willen. Als we de beslissing nu moesten maken, dan zou mij man nee zeggen en ik ja..

Het blijft dus nog een beetje spannend of en wanneer er dan een tweede zal komen, maar mijn eierstokken rammelen af en aan enorm!
Wat lastig Olive! Gelukkig ben je nog vrij jong. In theorie zou je man over 10 jaar nog kunnen zeggen dat'ie een nakomertje wel ziet zitten, maar kan me voorstellen dat je rammels het daar niet mee eens zijn.
@Honinginnetje: Nu, da's wel de bedoeling maar het land waar ik nu woon, heeft de grenzen dichtgegooid. Dus daar zijn we wel afhankelijk van.

@Kokoro: Ik kan me wel voorstellen dat hoe dichterbij het komt, hoe harder het rammelt. :biggrin:

Bij mij is dat er nu even niet maar gezien het aanvoelt alsof Pinhead en de Spaanse Inquisitie een feestje aan het houden is in mijn buik, vind ik dat niet zo gek. Mijn lontje is ook een stukje korter en al zeker wat betreft gemauw over trouwen.
Ik had vannacht wel zoiets stom waaraan wel te merken is dat ik broeds ben.
Ik werd om een uur of vier wakker om te plassen. Niets bijzonders maar ik heb dat helemaal nooit, behalve toen ik zwanger was destijds. Met mijn slaperige kop echt zitten peinzen 'hoe dat nou kan', 'het zal toch niet', 'dat kan toch niet' en blablabla.

Ja, behalve dat ik ook even vergeten was dat ik voor het slapen gaan nog een halve bidon aan water had gedronken. :facepalm:
Marquise schreef:
20-05-2020 12:28
Ik had vannacht wel zoiets stom waaraan wel te merken is dat ik broeds ben.
Ik werd om een uur of vier wakker om te plassen. Niets bijzonders maar ik heb dat helemaal nooit, behalve toen ik zwanger was destijds. Met mijn slaperige kop echt zitten peinzen 'hoe dat nou kan', 'het zal toch niet', 'dat kan toch niet' en blablabla.

Ja, behalve dat ik ook even vergeten was dat ik voor het slapen gaan nog een halve bidon aan water had gedronken. :facepalm:
Ohhh haha, kan me dat zo voorstellen, met zo'n slaperig koppie! Lijkt me wel heftig dat je al weet hoe het voelt om zwanger te zijn.
Alle reacties Link kopieren
Haha dankjewel Kokoro :D :bigkiss:
Het is inderdaad wel heel fijn dat we er allebei klaar voor zijn nu. Die vriend die vader is geworden heeft wel echt wat bij hem naar boven gehaald. Het gekke is dat ik al veel langer wil dan hij, maar nu dat hij zover is zit ik opeens de verstandige te wezen.

Ja, je hebt wel gelijk hoor wat betreft dat ideaal. Het is echt niet nodig om het helemaal perfect op orde te hebben. Maar het geeft mij wel iets meer rust als in ieder geval 1 van ons iets stabiels/vastigs heeft. Ik ben een beetje bang dat bijvoorbeeld mijn contract niet wordt verlengd, en dat ik dan zwanger ben en de zaken bij mijn man dan ook wat minder gaan. Ik voel me echt een vrouw nu met dat eeuwige getwijfel en onzeker doen hahaha. Maar het is denk ik wel het wachten waard, het is niet meer zo lang. Maar als het een verlenging wordt, dan ga ik er denk ik maar gewoon voor want je kan niet eeuwig blijven wachten op het perfecte moment natuurlijk. Maar dan moet ik wel deze maanden door zien te komen nog. Hopelijk helpt dit topic hier goed bij :-)
Wat betreft de reis, een jaar zou nog wel haalbaar zijn. Dat voelt niet zo heel lang. Het is natuurlijk al bijna zomer, nu je het zegt. En dan is het een jaartje aftellen in feite.

Ik snap trouwens wel dat je eerst wilde gaan trouwen toen je eenmaal verloofd was. En ja als er dan een nieuwbouwhuis in het vooruitzicht is wil je die natuurlijk ook eerst op orde hebben. En zo gebeurt er steeds iets haha zo kan het lopen he. Is het niet onwerkelijk dat je nu eindelijk bijnaaaa kan beginnen? Jeetje je telt al in ‘eitjes’ hahaha!! Wat bijzonder zeg dat je je zo voelt in bepaalde periodes. Is dat zo’n duidelijk verschil inderdaad? Ik ben heel benieuwd hoe het is als ik stop met de pil. Of ik dat dan ook zo ga voelen.

OliveViva,
Moeilijk he die rammelende eierstokken :hihi: Wie weet, over 2,3 jaar! Zal ik ons in de tabel zetten?

Marquise hahaha geweldig! Ik zie het helemaal voor me.

Ik zie dat ik mijn record lange post heb verbroken, oepps :facepalm:
honinginnetje schreef:
20-05-2020 21:52
Haha dankjewel Kokoro :D :bigkiss:
Het is inderdaad wel heel fijn dat we er allebei klaar voor zijn nu. Die vriend die vader is geworden heeft wel echt wat bij hem naar boven gehaald. Het gekke is dat ik al veel langer wil dan hij, maar nu dat hij zover is zit ik opeens de verstandige te wezen.

Haha tjah, iemand moet het doen he! Verstandig zijn :proud: ..

Ja, je hebt wel gelijk hoor wat betreft dat ideaal. Het is echt niet nodig om het helemaal perfect op orde te hebben. Maar het geeft mij wel iets meer rust als in ieder geval 1 van ons iets stabiels/vastigs heeft. Ik ben een beetje bang dat bijvoorbeeld mijn contract niet wordt verlengd, en dat ik dan zwanger ben en de zaken bij mijn man dan ook wat minder gaan. Ik voel me echt een vrouw nu met dat eeuwige getwijfel en onzeker doen hahaha. Maar het is denk ik wel het wachten waard, het is niet meer zo lang. Maar als het een verlenging wordt, dan ga ik er denk ik maar gewoon voor want je kan niet eeuwig blijven wachten op het perfecte moment natuurlijk. Maar dan moet ik wel deze maanden door zien te komen nog. Hopelijk helpt dit topic hier goed bij :-) .Wat betreft de reis, een jaar zou nog wel haalbaar zijn. Dat voelt niet zo heel lang. Het is natuurlijk al bijna zomer, nu je het zegt. En dan is het een jaartje aftellen in feite.

Ja ik begrijp het wel hoor. Het lijkt mij idd ook echt horror om zwanger te moeten solliciteren en zo in onzekerheid te zitten. Maar wie weet zit er gewoon een vast contract in. Gewoon die intentie de ether in slingeren en hopen dat het waarheid wordt :D . Een jaartje aftellen is te doen! Echt.

Ik snap trouwens wel dat je eerst wilde gaan trouwen toen je eenmaal verloofd was. En ja als er dan een nieuwbouwhuis in het vooruitzicht is wil je die natuurlijk ook eerst op orde hebben. En zo gebeurt er steeds iets haha zo kan het lopen he. Is het niet onwerkelijk dat je nu eindelijk bijnaaaa kan beginnen? Jeetje je telt al in ‘eitjes’ hahaha!! Wat bijzonder zeg dat je je zo voelt in bepaalde periodes. Is dat zo’n duidelijk verschil inderdaad? Ik ben heel benieuwd hoe het is als ik stop met de pil. Of ik dat dan ook zo ga voelen.
Er is idd altijd een reden om het uit te stellen. Die redenen heb ik ooit overboord willen gooien, omdat ik dacht dat het voor ons nooit haalbaar zou zijn binnen afzienbare tijd. De markt werd steeds moeilijker en sparen steeds lastiger door torenhoge huur, waardoor we geen schappelijke kosten koper bij elkaar konden krijgen. En toen kwam er ineens een bedrag vrij uit een geschil wat nét genoeg was om een nieuwbouwhuis mee te kopen, dan betaal je geen KK :). En ja, eenmaal verloofd wilde ik toch ook even wachten. En qua baan zat ik ook niet op een optimale plek. Nu nog steeds niet trouwens :rofl: . Maar goed, uitstellen kan eindeloos en je moet toch een keer een startpunt kiezen. ZO.EFFING.SPANNEND.

En ja! Kom erbij in de tabel, gezellig :proud: !
Alle reacties Link kopieren
Welkom nieuwe rammelaars/wachtenden.

Ik ben inderdaad net een paar maanden bezig met een nieuwe baan. Man heeft een vast contract (beide in ict) dus dat komt vast goed. Het is meer dat ik nog even weer mijn plekje/ritme wil vinden voordat ik echt vol iets anders ga doen.

Gek genoeg vind ik de tabel spannend. Dan is het inneens weer zo definitief (in een eerder topic had ik ooitninnde tabel X jaar staan en inmiddels zijn we alweer 2 jaar verder).... Ergens ben ik bang voor weer teleurstellingen of 'gedwongen' uitstel.
Als je bang bent dat alles in de soep loopt, neem dan een pannetje mee.
Kokoro schreef:
20-05-2020 18:32
Ohhh haha, kan me dat zo voorstellen, met zo'n slaperig koppie! Lijkt me wel heftig dat je al weet hoe het voelt om zwanger te zijn.
Ja en nee. Enerzijds wel, maar vooral op bepaalde dagen vond ik het wel lastig. De uitgerekende datum bijvoorbeeld, dat was wel even pijnlijk. Anderzijds: ik weet wel dat ik zwanger trouwen voor mij geen goed idee vind. Natuurlijk is iedere zwangerschap anders en ik was nog niet zo ver, maar dat continu in slaap vallen, al erg snel pijnlijke borsten, de ochtendmisselijkheid en echt vrijwel iedereen vinden meuren naar ui en natte hond (behalve vriend): ik vind zeker de eerste drie niet zo bijster handig op een trouwdag.
Alle reacties Link kopieren
Kokoro, ik ga me inderdaad gewoon daarop instellen! Voor jou is het nu inderdaad echt spannend aan het worden! Wat leuk dat het nu eindelijk dichterbij komt!

Hoi Neweve, dankjewel! Fijn dat je man een vaste baan heeft. Een nieuwe baan kan best intensief zijn, dus het is wel lekker ja om eerst even in te komen, zorgen dat dat goed loopt en je daarna op iets anders kunnen richten.
Je kan ook meeschrijven zonder in de tabel te gaan. Je kan er later altijd nog bij als je wilt

Marquise, aangezien je op een bruiloft veel geknuffeld en gezoend wordt, is het inderdaad niet zo handig als je dan iedereen naar ui en natte hond vindt meuren :lol: :biggrin: en het is ook niet zo bevorderlijk voor je toch al misselijke gevoel :P en je kan ook nog een drankje doen op je eigen bruiloft.
@Honinginnetje: nu, dat valt op mijn bruiloft enorm mee. Voordeel van met zijn tweeën willen trouwen zonder gasten. ;)
Alle reacties Link kopieren
Marquise schreef:
24-05-2020 15:00
@Honinginnetje: nu, dat valt op mijn bruiloft enorm mee. Voordeel van met zijn tweeën willen trouwen zonder gasten. ;)
Oh jullie gaan zonder gasten! Nou dat scheelt dan inderdaad :-) Maar de ambtenaar kan ook nog stinken naar zweetsok
Alle reacties Link kopieren
@marquise, een bruiloft zonder gasten. Heerlijk, wij zijn getrouwd met alleen ouders en getuigen en de dag was zo heerlijk ontspannen. Wel hechte ik waarde aan een trouwjurk dus die heb ik ook gewoon gekocht.

@honinginnetje, dank voor je bemoedigende reactie en 1.5 jaar is zo om (of tijd vliegt)
Als je bang bent dat alles in de soep loopt, neem dan een pannetje mee.
neweve schreef:
24-05-2020 17:52
@marquise, een bruiloft zonder gasten. Heerlijk, wij zijn getrouwd met alleen ouders en getuigen en de dag was zo heerlijk ontspannen. Wel hechte ik waarde aan een trouwjurk dus die heb ik ook gewoon gekocht.

@honinginnetje, dank voor je bemoedigende reactie en 1.5 jaar is zo om (of tijd vliegt)
Ik ook soort van. :D Het daadwerkelijke trouwen wordt gewoon een feestje voor ons tweeën is het idee, het liefst dus in Ierland, of mogelijk dat we toch voor Schotland gaan. Ik wil best daarna ergens een groots feest houden, maar zo'n ceremonie vinden de meeste mensen geen hol aan en is vooral leuk voor ons. Vriend/verloofde wil trouwens een mooi pak. Juh, lekker doen.

Hier rammelt het eigenlijk op en af. Ik weet ook niet zo goed wat ik er mee aan moet. Ik gooi het op de hormonen. Ik wil sowieso net als vele andere schrijvers hier eerst even goed inkomen op mijn werk en ook snel iets horen van een universiteit hier in de buurt.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb vorige week weer voor het eerst afgesproken met mijn beste vriendinnen en eentje vertelde dat het niet lukt met zwanger worden.
We wisten wel dat ze er mee bezig waren geweest maar dachten eigenlijk dat het even 'on hold' stond ivm een grote verbouwing. Maar blijkbaar lukt het dus niet.
Ik ga dan zelf ook weer in de stress: wat als het bij ons ook niet lukt? Of, wat als het nou bij ons wel snel lukt? Hoe moet ik dat dan tegen haar zeggen?
Ik ga dan meteen weer in de 'wat, als'-modus en omdat je gewoon nog niks weet is dat heel naar. Dus wat dat betreft wil ik liever vandaag dan morgen beginnen.

Maar aan de andere kant kreeg ik dit weekend weer allemaal gedachten als: pfff als we kinderen hebben is het super druk en kunnen we dit niet meer en dat niet meer. En we krijgen nu al zo weinig gedaan in huis (tijdelijk nu even wel :proud:), dat wordt 'straks' helemaal een drama...
I'll be kept away
Aiii Apple, wat naar voor die vriendin. Hoe lang zijn ze al bezig? Het is ook echt mijn grootste angst. Na een tijdje lijkt me dat de seks je dan ook zo onwijs gaat tegenstaan. Je liefde en intimiteit gelinkt aan die diepe wens die maar niet in vervulling gaat. Brr..

Mocht je super vlot zwanger worden dan zou ik het die vriendin als 1 van de eersten (buiten familie) vertellen. Het liefst 's avonds en telefonisch, wanneer ze thuis is en de deur niet meer uit hoeft. Dan kan ze daarna in alle rust en veiligheid uithuilen en vloeken, mocht ze dat willen. Ikzelf zou denk ik ook expliciet benoemen dat ik het zou snappen als ze niet blij voor me zou kunnen zijn en dat ze het mag aangeven als ze wat minder contact wil.

Even terug naar je eigen rammels; tjah, het enige wat mij écht tegenhoudt nu is niet eens het drankje op de bruiloft, maar de jurk :proud: :facepalm: . Verder heb je aan mij dus nada :hihi: . Hoe staat meneer Doctor erin?

Mocht zwanger worden trouwens moeilijk gaan, dan gaan die 4 maanden ook niet meer uitmaken. Dat is een gedachte die mij enigszins rust geeft. Ik ben wel begonnen met mamavitamine :facepalm: , onwijs vroeg, maar mocht er in juli ineens slecht lockdownnieuws komen, dan heb ik iig die 4 weken te pakken en starten we meteen. Is dat voor jullie misschien ook een idee? Daarnaast kan het voor mijn eigen gezondheid en weerstand ook geen kwaad. En, het maakt me mentaal rustiger :). Zo van: Het duurt écht niet zo lang meer.


-------------------------------------------------


Ik heb zelf nu de hele tijd gedachten over een kindje van een maand of 6. Met van die enorm lekkere spekbeentjes. Ohhh het lijkt me zo lekker knuffelen. Vroeger dacht ik altijd meer aan het héle kleine hummeltje, in het begin. Misschien komt het omdat ik voorheen dagelijks kersverse baby's vasthad, en nu niet meer. Ook had ik een voorkeur voor een jongen (ja shoot me :proud:), maar zie ik nu steeds een klein meiske voor me. Hoe dan ook; ik ben zó benieuwd. Af en toe lijkt het alsof ik uit elkaar barst van de rammels, al zijn ze niet meer verdrietig, maar juist excited. En das echt een hele verandering.

Verder lijkt hier de hele wereld zwanger: Schoonzus, bevriend stel, Lux (spreek ik privé veel), een goede vriendin.. En verder is de vrouw van vriends BFF net bevallen en is 1 goede vriendin van mij bezig met de 1e ronde voor #2 (1e was direct raak). Zó, véél, baby's!

Soms ben ik bang dat wij, door pas in sept te beginnen, net teveel achter gaan lopen. Dus dat onze kinderen net onhandig getimed zijn qua leeftijd en dat we dan nergens aansluiting hebben. Waar een mens zich maar zorgen om kan maken he :facepalm: . Binnen mijn meest hechte vriendinnengroep verwacht ik nog geen andere baby's binnen 3-5 jaar.
Alle reacties Link kopieren
Ze zijn nu dik een jaar bezig maar ze kunnen niet beginnen met een vruchtbaarheidstraject omdat alles nu stil ligt wat dat betreft. Volgens mij nemen ze nu niemand aan, alleen trajecten die al lopen. Dus dat is wel extra sneu, heb je net besloten om zo'n traject aan te gaan en dan kan het nu niet...


Meneer Doctor heeft er niet echt een mening over, die volgt mij. Van hem mogen we morgen beginnen maar hij snapt ook dat ik wil wachten tot na de bruiloft. En als ik nog een jaar zou willen wachten is het ook goed.
Ik denk dat al mijn gedachten over drukte ook misschien juist komen doordat het dichterbij komt, misschien krijg ik daarom ineens koudwatervrees.

Vitamine's vind ik nog raar om te kopen, want ik moet eerst nog nieuw pilstrips halen :proud: beetje rare combi ;-)

Oh en collega vertelde vanochtend dat ze zwanger is en dan denk ik: huh, jij? Maar jij bent daar echt nog niet klaar voor!
Super gemeen zulke gedachtes :proud:
I'll be kept away
Haha ohhhh ja die gedachtes zijn naaaaar :rofl:! Maar, ahum, ook enigszins menselijk :$.

Hier volgt vriend mij ook. En ja, ook ik heb last van koudwatervrees, al klinkt mijn laatste post niet zo ;-D . Toch de gedachte dat alles anders wordt he. Nooit meer, of iig hele lange tijd niet, rustig een ochtendje in je uppie koffie drinken, de tijd vergeten tijdens het badderen of gewoon zomaar ineens de deur uit stappen met niks anders dan je sleutels.
Oef, dat is pijnlijk zo'n vruchtbaarheidstraject en zeker nu alles op zijn kont ligt. :(
Ik heb het daar met vriend al wel over gehad (ik heb er met mijn vorige werkveld veel mee te maken gehad en vriend zit in het medische) en wij hebben al wel besloten dat we dat niet gaan doen: te veel haken en ogen in ons geval dat het dan beter is van niet.

Anderzijds heb ik ook makkelijk lullen. Ik heb vóór vriend (Ik ga hem gewoon Lodewijk noemen*) nooit een heel erg actieve kinderwens gehad, eerder een 'Misschien maar waarschijnlijk niet', dat is allemaal pas met Lodewijk gekomen. Die allesomvattende kinderwens die ik vroeger van vriendinnen wel eens hoorde en ook wel eens op het forum heb gelezen, heb ik niet. Het besluit om tegen juli 2021 mijn spiraal te laten verwijderen is ook gezamenlijk geweest, aangezien ik dan toch richting de 32 ga.

Hier is het rustig aan het rammelen. Ik zie er enorm naar uit (Iets minder naar de herhaling van continu slapen en misselijk zijn) maar er zijn nog wel heel veel dingen die we ook nog willen doen met zijn tweeën.

*Mijn nickname hier en mijn avatar komen van Madame de Montespan, een minares van Lodewijk XIV. Lodewijk vindt zijn nickname overigens geen bijster groot succes. :D
Hee allemaal! Ik lees hier mee en wilde ook even een berichtje plaatsen. Ik pas niet helemaal meer in het topic, want wij gaan binnenkort toch echt beginnen (ahem, dat is het plan, of ga ik op het laatste moment toch weer beslissen van niet want bruiloft...? haha, jullie kennen de struggle), maar herken veel in wat jij schrijft Kokoro! Ik heb zeker al een paar jaar een kinderwens maar er is altijd wel wat: te kort samen, niet handig met werk, verhuizing, ten huwelijk gevraagd, bruiloft plannen, bruiloft geannuleerd en nu... voor gaan vanaf juni.

Ik vind het heel lastig dat je dit soort overwegingen niet écht met iemand kan delen. Heb wel paar keer op punt gestaan haha, maar uiteindelijk toch blij dat ik dat niet gedaan heb. Niemand kan je hierover écht adviseren en vervolgens kun je de vraag verwachten of het al gelukt is...

@ Kokoro, de afgelopen weken heeft het mij best geholpen al foliumzuur in huis te hebben en daarna ook echt begonnen te zijn! Voelde alsof ik toch actief ergens naar toe werkte. Dus ik vind het niet heel gek klinken.

Bij mij wisselen gedachten als "nooit meer echt lekker sporten, boehoe!" ook angstigere gedachten af ("wat als het niet lukt, dat is zoveel erger?").

Nuja, ik draag niet zoveel bij volgens mij, maar wilde jullie vooral even laten weten dat er meer mensen deze overwegingen (bijna dagelijks) laten passeren :-)
Hey Aloe-Vera, leuk! Ik snap wel wat je zegt dat je het niet echt met iemand kunt delen. Da's ook wel fijn van hier.
Well, fuck. Ukkie van vrienden is net één geworden en ze stuurden een foto door. Om op te vreten dat koppie. :heart:

Dat maakt dat gerammel beteugelen wel iets lastiger.
Marquise schreef:
29-05-2020 10:49
Well, fuck. Ukkie van vrienden is net één geworden en ze stuurden een foto door. Om op te vreten dat koppie. :heart:

Dat maakt dat gerammel beteugelen wel iets lastiger.
Oeiiii ja dat helpt niet he :proud: . Ik kreeg laatst een zeer niet-florissante babyfoto doorgestuurd van een heel trotse moeder. Schattig en prima te handelen voor de rammels :rofl:.
De vrienden in kwestie hadden uk ook iets aangetrokken dat wij destijds voor ze hadden gekocht (bewust op de groei) en dat maakt het toch nog net iets moeilijker. :biggrin:

Lodewijk vindt dat trouwens maar al te grappig om dan te beginnen koeren 'Ben je broeds? Ohhhh, jij bent broeds.' Ja, luldebehanger en dat is JOUW schuld.
Aloe_vera schreef:
26-05-2020 17:01
Hee allemaal! Ik lees hier mee en wilde ook even een berichtje plaatsen. Ik pas niet helemaal meer in het topic, want wij gaan binnenkort toch echt beginnen (ahem, dat is het plan, of ga ik op het laatste moment toch weer beslissen van niet want bruiloft...? haha, jullie kennen de struggle), maar herken veel in wat jij schrijft Kokoro! Ik heb zeker al een paar jaar een kinderwens maar er is altijd wel wat: te kort samen, niet handig met werk, verhuizing, ten huwelijk gevraagd, bruiloft plannen, bruiloft geannuleerd en nu... voor gaan vanaf juni.


Wat lief dat je even een berichtje achterlaat. Spannend hoor!! Wanneer gaan jullie nu trouwen? Drie van ons hier schrijven ook in het trouwen 2020 topic, dus we kennen de ellende inderdaad haha.

Ik vind het heel lastig dat je dit soort overwegingen niet écht met iemand kan delen. Heb wel paar keer op punt gestaan haha, maar uiteindelijk toch blij dat ik dat niet gedaan heb. Niemand kan je hierover écht adviseren en vervolgens kun je de vraag verwachten of het al gelukt is...

Je kunt het inderdaad alleen voor jezelf beslissen. Maar sparren kan wel fijn zijn. Ik ben er zelf erg open over naar mijn meest hechte vriendinnen. Zij zullen t.z.t. ook vanaf een positieve test op de hoogte zijn denk ik :) . Ik denk maar zo: als het goed gaat, genieten ze langer mee. Als het niet goed gaat, rouwen ze met je mee.



@ Kokoro, de afgelopen weken heeft het mij best geholpen al foliumzuur in huis te hebben en daarna ook echt begonnen te zijn! Voelde alsof ik toch actief ergens naar toe werkte. Dus ik vind het niet heel gek klinken.

Haha :yes: ! Ben ik toch geen gekkie! Ik vind het voor mezelf ook niet verkeerd om een multivitamine te slikken. En voor je lijf wel fijn als er al een hele tijd stabiel en goed voor gezorgd wordt. En mochten we toch eerder beginnen, zijn we goed voorbereid.

Bij mij wisselen gedachten als "nooit meer echt lekker sporten, boehoe!" ook angstigere gedachten af ("wat als het niet lukt, dat is zoveel erger?").

Ja, herkenbaar.. Mijn grootste angst. Een deel van mij gaat er vanuit dat het minstens 6 maanden duurt en dat ik eerst een keer een miskraam krijg. Het andere deel denkt dat ik direct 1e ronde zwanger ben en het goed gaat :facepalm: .

Nuja, ik draag niet zoveel bij volgens mij, maar wilde jullie vooral even laten weten dat er meer mensen deze overwegingen (bijna dagelijks) laten passeren :-)

Dank! En veel succes gewenst :).
@Marquise
Alsin, je zou geen fertiliteitstraject op willen starten? Wel en niet lijkt me allebei heftig. Het is je vast gewoon gegund :) .
Ha, zijn we nog even oud ook. Grappig. Leuk dat je Lodewijk een naam geeft nu haha. Ik ben zelf wel zo'n vrouw van "Ik wil kinderen, met of zonder jou", maar vind het altijd iets moois en bijzonders hebben als mensen specifiek met hún partner die kinderwens hebben.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven