Wat als het ziekenhuis niet meewerkt?

21-10-2019 11:44 115 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hi allen,

Inmiddels zijn mijn partner en ik 2 jaar bezig met proberen om zwanger te worden. na 1 jaar trokken wij aan de bel in het ziekenhuis. Hierop volgend allerlei onderzoeken gehad en niks wees uit op een verminderde vruchtbaarheid.
Na een HSG wel zwanger geraakt en dit werd een MK. Inmiddels alweer bijna een jaar geleden.

Recentelijk langs geweest in het ziekenhuis (na bijna een jaar). We zouden volgens de arts die ons nog 1 jaar het zelf liet proberen, beginnen met het zoeken naar alternatieve behandelingen of medicatie. Nu heb ik de afspraak gehad en word ik alweer een half jaar naar huis gestuurd. Er werd helemaal niks gedaan.

Dus ze hebben mij 1 jaar laten wachten om vervolgens in het ziekenhuis te horen dat ik het nog maar een half jaar zelf moet proberen. Ik weet niet of het aan het ziekenhuis ligt maar ik ben zwaar ontevreden ook over de manier van het gesprek voeren.

Is er iemand bekend met een ziekenhuis in Amsterdam die het wel goed doet en met de patiënte meedenkt over mogelijke oplossingen ipv je maar naar huis te sturen?

Ben benieuwd naar de ervaringen van anderen.
Ik zou eerst terug naar de huisarts om te overleggen.

Hebben ze ook uitgelegd waarom dit advies is gegeven? Kan het bv zijn dat je nog erg jong bent?
Volgens mij doen ze dat, omdat een vruchtbaarheidstraject de kans niet perse vergroot als er geen medische oorzaak gevonden wordt.
Alle reacties Link kopieren
gizzmo-returns schreef:
21-10-2019 11:47
Ik zou eerst terug naar de huisarts om te overleggen.

Hebben ze ook uitgelegd waarom dit advies is gegeven? Kan het bv zijn dat je nog erg jong bent?
Dit vroeg ik me ook af. Of heb je bepaalde leefstijladviezen gekregen? Afvallen, gezonder eten, stoppen met roken of alcohol bijvoorbeeld?
Wat zouden ze volgens jou moeten doen?
Alle reacties Link kopieren
Ze hebben mij geen advies gegeven. Een jaar geleden kreeg ik te horen dat ze bij het eerstvolgende consult de behandel plannen zouden bespreken. Toen werd er echter alleen via het internet een percentage berekend van de kans op een zwangerschap binnen een jaar. Deze is 50% en zou voldoende moeten zijn. Deze website kan ik overigens zelf ook vinden dus daarvoor had ik niet naar het ziekenhuis hoeven komen.

Ik rook niet, heb geen overgewicht en ik ben 28 jaar. Het is vervelend om andere info voorgeschoteld te krijgen en na 1 jaar word je alweer weggestuurd.
Wat zou je willen dat ze zouden doen?
Alle reacties Link kopieren
TO: Ik snap je frustratie wel, maar om nou te zeggen dat het ziekenhuis het niet goed doet is wel even iets anders. Er is niet gebleken dat jullie verminderd vruchtbaar zijn (althans geen oorzaak gevonden) en jullie zijn in staat gebleken zwanger te worden op de natuurlijke manier. Dat dit een verdrietige MK werd is een ander verhaal. Verder ben je nog relatief jong...waardoor het ziekenhuis jullie wellicht nog niet meteen wil onderwerpen aan andere onderzoeken. Dat wil niet zeggen dat ze over een half jaar nog steeds niets doen. Sommige stellen zijn verminderd vruchtbaar zonder dat daar een oorzaak voor kan worden aangewezen.

Sterkte met wachten. Het is lastig, want als je toe bent aan een kind dan wil je het liefst ook zo snel mogelijk zwanger zijn.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren
Als je niet tevreden bent met de uitkomst van het gesprek, vraag dan een tweede consult aan zodat je daarna wél naar buiten stapt en begrijpt wat er gebeurd. Zeker als het gaat over fertiliteitszaken. Ik heb 1x zelf een onbevredigend gesprek gehad, na een paar dagen teruggebeld en gezegd meer info te willen. Een afspraak gekregen, met een lijst vragen in mijn hand naar binnen gestapt en daar een van de beste medische gesprekken in mijn "Patiënten loopbaan" gehad.

NB: Dit ging ook over fertiliteit en ik herken de oplopende emoties. Ik geloof er zelf alleen heilig in dat je als patiënt zelf óók een rol hebt bij het voeren van een goed gesprek.
Alle reacties Link kopieren
@Baggal dank. Het is inderdaad ontzettend frustrerend. Vooral omdat ik persoonlijk zelf het gevoel heb dat het zelf niet gaat lukken. En hoe opvallend dat ik na die HSG die maand wel zwanger kan worden en hierna opeens wederom niet meer. Alsof het 'schoonspoelen' voor even heeft geholpen maar daarna weer terug bij af.

@pergamon. Tweede consult aanvragen via het ziekenhuis? Ik heb zon slecht gevoel na mijn laatste gesprek. Had echt het gevoel alsof er niet naar me geluisterd werd. Snap niet waarom je iemand langs laat komen als er toch niks besproken/gedaan word verder. Ik twijfel of ik een second opinion moet aanvragen bij een ander ziekenhuis omdat ik niet echt goede verhalen ook heb gehoord over het ziekenhuis waar ik nu loop. Het is of dat of wachten tot Maart.
Alle reacties Link kopieren
babywish01 schreef:
21-10-2019 12:11
@Baggal dank. Het is inderdaad ontzettend frustrerend. Vooral omdat ik persoonlijk zelf het gevoel heb dat het zelf niet gaat lukken. En hoe opvallend dat ik na die HSG die maand wel zwanger kan worden en hierna opeens wederom niet meer. Alsof het 'schoonspoelen' voor even heeft geholpen maar daarna weer terug bij af.

@pergamon. Tweede consult aanvragen via het ziekenhuis? Ik heb zon slecht gevoel na mijn laatste gesprek. Had echt het gevoel alsof er niet naar me geluisterd werd. Snap niet waarom je iemand langs laat komen als er toch niks besproken/gedaan word verder. Ik twijfel of ik een second opinion moet aanvragen bij een ander ziekenhuis omdat ik niet echt goede verhalen ook heb gehoord over het ziekenhuis waar ik nu loop. Het is of dat of wachten tot Maart.
JUIST als je een slecht gevoel hebt moet je communiceren. Zeker in een fertiliteitstraject want geloof me, dat is een en al slecht gevoel en teleurstelling. Stel je open op naar de arts. Leg uit dat je zijn beslissing om nog eens 6 maanden wachten niet begrijpt, dat je een andere strategie had verwacht en dat je graag wil begrijpen waarom deze beslissing genomen is. Als je leert dit al vroeg in het traject te doen, dan zal je daar later alleen maar profijt van hebben. Een second opinion gaat namelijk niet oplossen dat jij niet durft aan te geven dat jij je niet gehoord voelt. Je hoeft ook niet te wachten tot maart. Je belt gewoon vanmiddag naar de afdeling, legt uit dat je gesprek onbevredigend was en dat je graag op korte termijn een tweede afspraak wil omdat je dingen niet begrijpt. Dan plannen ze dat in.
Alle reacties Link kopieren
Hai TO, het is frustrerend, maar als er bij onderzoeken niets is ontdekt dan doen de meeste ziekenhuis niets. Clomid is niet nuttig, want je hebt een eisprong en kunt zwanger worden. Zelfde geldt voor ICI en IVF, daar heb je geen indicatie voor. De kans dat je zelf zwanger wordt is even groot of groter dan de slagingskans van zulke procedures. Vergis je niet, die zijn niet zaligmakend, mensen hebben vaak een veel positiever idee over deze ingrepen dan realistisch is. Bovendien kost het ook veel geld, dat gaan ze niet uitgeven aan een (in hun ogen) gezonde jonge vrouw. Medisch gezien is de miskraam juist een bewijs dat er niets mis is. Je kunt namelijk zwanger worden.
Het proces van de celdeling tot de innesteling is volgens mijn gyn waarin het meeste misgaat en dat is bij jou dus iig al een keer goed gegaan.

Ik weet hoe frustrerend dit kan zijn. Ik kreeg een miskraam en daarna lukte het gewoon niet meer. Alles doorlopen wat er bij jou ook gebeurd is en ook onverklaarbaar. Meer hebben ze ook niet gedaan. Uiteindelijk ben ik 3 jaar na de miskraam spontaan zwanger geworden. Baby nr.2 kwam als een speer na de oudste (toen was ik in 1 poging zwanger). Vruchtbaarheid is echt nog steeds mysterieus, dat zal elke arts ook zeggen. We kunnen zoveel, maar zelfs IVF gaat heel vaak fout.
Vriendin van me deed 4jr haar best voor een 2e, alles geprobeerd, inclusief IVF. Ze was al wat ouder en werd onvruchtbaar verklaard, want hormonaal in de vervroegde overgang. Nu is ze ineens toch spontaan zwanger! De kans dat dat bij jou gebeurt is erg groot.

Als je toch iets wilt doen dan volgen hier wat dingen die wij in de 3jr geprobeerd hebben, die niet aanwijsbaar iets doen. Maar ik kan me voorstellen dat je iets wilt doen.
- Temperaturen om je werkelijke eisprong te ontdekken, gemiddeld op dag 14, bij mij vaak rond dag 18.
- De ovulatietest van Clearblue is echt de beste, hij geeft je vruchtbare dagen aan, dus net voor je eisprong. Duur, maar exacter krijg je het niet!
- Veel vrouwen hebben baad bij Etos vitamines voor als je zwanger wilt worden, schijnen hormonaal nuttig te zijn. Google maar eens.
- Preseed glijmiddel is gunstig voor de beweging van zaadcellen, ook veel goede ervaringen mee.
- Wij hebben als kunstgreep ook een paar keer zo'n menstruatiecup ingebracht na de seks, om zo het zaad binnen te houden en bij de baarmoedermond.

Succes! De kans dat het vanzelf raak is, is echt heel groot. Houd vol!
Second opinion?
Ik zou inderdaad terug gaan en aangeven dat je het gesprek niet bevredigend vond.
Maar ook aangeven wat je wel graag wil zien.

Ik heb voor drie zwangerschappen in een traject gezeten en die zwangerschappen kwamen ook soms pas na 3 jaar tot stand. Verwacht dus niet dat je met “hulp” wel ineens of snel zwanger zal zijn. Het is een hulpmiddel maar zeker niet zaligmakend.

En artsen vind ik op dit gebied altijd een beetje koeltjes. Je komt voor een controle tussendoor of voor een behandeling, maar hoe het sociaal emotioneel voelt komt vaak niet aan bod.
Alle reacties Link kopieren
babywish01 schreef:
21-10-2019 11:55
Ze hebben mij geen advies gegeven. Een jaar geleden kreeg ik te horen dat ze bij het eerstvolgende consult de behandel plannen zouden bespreken. Toen werd er echter alleen via het internet een percentage berekend van de kans op een zwangerschap binnen een jaar. Deze is 50% en zou voldoende moeten zijn. Deze website kan ik overigens zelf ook vinden dus daarvoor had ik niet naar het ziekenhuis hoeven komen.
Ze zouden ons alleen helpen als we onder de 30% scoorden. Wij scoorden 29% en werden dus wel geholpen. Heel lullig voor jou, en ze zouden misschien beter kunnen communiceren, maar je bent nog relatief jong, en scoorde daarom waarschijnlijk 50%.
De kans is groot dat ze in een ander ziekenhuis ook pas gaan helpen als je wat ouder bent.

Ik weet een beetje waar je in zit; bij ons is er ook geen enkele afwijking oid gevonden, en heb ook een miskraam gehad, en mag daarom weer overnieuw beginnen met IUI, ipv naar IVF (waar we al een intake van hadden gehad.....) Je kunt je afvragen of IUI voor ons een goede kans is, aangezien er 9 van de 10 niet gelukt zijn (en die ene die wel gelukt was, was ook maar van hele korte duur.....) maar omdat ik er mee zwanger ben geweest, mogen we er nog even mee door.....
Alle reacties Link kopieren
Ik zou het in februari nog eens proberen.

Ziekenhuizen krijgen, voor zover ik weet, een bepaald jaarbudget waarmee ze moeten uitkomen. Als dat budget (bijna) bereikt is, zullen ze de niet-dringende-zaken opschuiven.

Het is natuurlijk een vermoeden/aanname van mijn kant, maar het zou me niets verbazen dat dit in het eerste kwartaal heel anders kan uitpakken.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
Alle reacties Link kopieren
Marloesjuh51 schreef:
21-10-2019 13:19
Ik zou inderdaad terug gaan en aangeven dat je het gesprek niet bevredigend vond.
Maar ook aangeven wat je wel graag wil zien.

Ik heb voor drie zwangerschappen in een traject gezeten en die zwangerschappen kwamen ook soms pas na 3 jaar tot stand. Verwacht dus niet dat je met “hulp” wel ineens of snel zwanger zal zijn. Het is een hulpmiddel maar zeker niet zaligmakend.

En artsen vind ik op dit gebied altijd een beetje koeltjes. Je komt voor een controle tussendoor of voor een behandeling, maar hoe het sociaal emotioneel voelt komt vaak niet aan bod.

Ik heb dat in een gesprek aangegeven, en sindsdien heb ik belachelijk goed contact met mijn arts daarover gehad. Mijn ervaring is, als je je open stelt over je emoties, het zelf (actief) aangeeft en zelf een gesprek ook voorbereid (wat wil ik vandaag uit dit gesprek halen? (en dan geen behandelplannen voorschrijven, maar 'ik wil begrijpen wat de arts bedoeld' of 'ik wil begrijpen waarom de uitslag is zoals hij is') dan zijn de gesprekken vaak heel prettig. Na het gesprek waarin ik aangaf dat ik iets niet begreep en hoe ik mij daarbij voelde, ben ik ook nooit meer de spreekkamer uitgegaan met een rotgevoel. Een aantal behandelingen zijn ook aangepast qua dosering, omdat ik zelf aangaf [vul hier redenen in] waarom ik zelf dacht dat het op die manier moest. Ik kijk mede daarom ook heel positief terug op het traject.
Alle reacties Link kopieren
@ irish wasser woman, 29% is idd niet hoog maar een geluk voor jullie dat om die reden wel een behandelplan is opgezet. Wel verveld dat jullie weer terug moeten naar IUI terwijl je al een intake IVF hebt gehad... hopelijk voor jou snel mooi nieuws ook

@ceylon, wauw zo heb ik er eigenlijk nog niet eens over nagedacht.. dat zou me niks verbazen als dit het geval is.

En inderdaad het emotionele is nog het meest vervelende. Ik snap gewoon niet waarom het na 1 HSG opeens kan lukken en de rest van de 2 jaar is er nog geen een keer iets gebeurd. Dan ga ik er toch vanzelf al van uit dat het gewoon niet lukt zonder hulp?

@playingtheangel, thanks voor je tips!! heb ik zeker iets aan. Over dat preseed heb ik inderdaad ook hele goeder verhalen gehoord/gelezen. Is dit iets wat ik zelf moet inbrengen?
Alle reacties Link kopieren
Overigens, uit verklaring in de brief van het ziekenhuis (die ik online kan terugvinden) gaven ze wel aan dat ik op mijn rechter eierstok lichte PCO zou moeten hebben. Maar dit zou, volgens de artsen, geen invloed moeten hebben.
Pergamon schreef:
21-10-2019 13:24
Ik heb dat in een gesprek aangegeven, en sindsdien heb ik belachelijk goed contact met mijn arts daarover gehad. Mijn ervaring is, als je je open stelt over je emoties, het zelf (actief) aangeeft en zelf een gesprek ook voorbereid (wat wil ik vandaag uit dit gesprek halen? (en dan geen behandelplannen voorschrijven, maar 'ik wil begrijpen wat de arts bedoeld' of 'ik wil begrijpen waarom de uitslag is zoals hij is') dan zijn de gesprekken vaak heel prettig. Na het gesprek waarin ik aangaf dat ik iets niet begreep en hoe ik mij daarbij voelde, ben ik ook nooit meer de spreekkamer uitgegaan met een rotgevoel. Een aantal behandelingen zijn ook aangepast qua dosering, omdat ik zelf aangaf [vul hier redenen in] waarom ik zelf dacht dat het op die manier moest. Ik kijk mede daarom ook heel positief terug op het traject.
Ik kijk ook niet negatief terug op de trajecten hoor. En ik vraag vanuit mijzelf nogal veel en alles werd altijd heel netjes en duidelijk beantwoord. Soms zelfs telefonisch waarin ze een kwartier de tijd nemen.

Maar het is niet dat je gesprekken krijgt over hoe je je voelt enz. Het is meer de medische kant waar je over praat.
Alle reacties Link kopieren
babywish01 schreef:
21-10-2019 13:32
@ irish wasser woman, 29% is idd niet hoog maar een geluk voor jullie dat om die reden wel een behandelplan is opgezet. Wel verveld dat jullie weer terug moeten naar IUI terwijl je al een intake IVF hebt gehad... hopelijk voor jou snel mooi nieuws ook

@ceylon, wauw zo heb ik er eigenlijk nog niet eens over nagedacht.. dat zou me niks verbazen als dit het geval is.

En inderdaad het emotionele is nog het meest vervelende. Ik snap gewoon niet waarom het na 1 HSG opeens kan lukken en de rest van de 2 jaar is er nog geen een keer iets gebeurd. Dan ga ik er toch vanzelf al van uit dat het gewoon niet lukt zonder hulp?

@playingtheangel, thanks voor je tips!! heb ik zeker iets aan. Over dat preseed heb ik inderdaad ook hele goeder verhalen gehoord/gelezen. Is dit iets wat ik zelf moet inbrengen?

Echt, bespreek dit met je behandelend arts. Naast medisch ingrijpen (wat echt geen rozengeur en maneschijn is en ook geen succesgarantie heeft) zijn er zoveel andere mogelijkheden in het ziekenhuis. Een keer praten met gespecialiseerd maatschappelijk werk, hoe je omgaat met het 'niet lukken' en het 'wachten' kan bijvoorbeeld al verlichting geven. Een extra gesprek met de arts over de toekomst, waarom keuzes worden gemaakt zoals ze worden gemaakt ook. Ook zijn er alternatieve geneeswijze waar je ontspanning / voldoening (het gevoel 'iets te doen') / invulling mee kan vinden. Maar ook die gaan in overleg met je arts.

Dingen zelf gaan invullen ("Ze werken met een budget en daarom kan ik nu niet geholpen worden") is alleen een voedingsbodem voor nog meer frustraties, geen vertrouwen in de arts, etc. Dat is zonde, kost je energie die je elders veel beter kan gebruiken en gaat je verderop in het traject ook niet helpen.
Alle reacties Link kopieren
Marloesjuh51 schreef:
21-10-2019 13:39
Ik kijk ook niet negatief terug op de trajecten hoor. En ik vraag vanuit mijzelf nogal veel en alles werd altijd heel netjes en duidelijk beantwoord. Soms zelfs telefonisch waarin ze een kwartier de tijd nemen.

Maar het is niet dat je gesprekken krijgt over hoe je je voelt enz. Het is meer de medische kant waar je over praat.

Ik heb die gevoelsgesprekken vanuit de afdeling dus wél gehad.
babywish01 schreef:
21-10-2019 13:33
Overigens, uit verklaring in de brief van het ziekenhuis (die ik online kan terugvinden) gaven ze wel aan dat ik op mijn rechter eierstok lichte PCO zou moeten hebben. Maar dit zou, volgens de artsen, geen invloed moeten hebben.
Als je een regelmatige cyclus hebt , waarschijnlijk niet. Bij PCOS heb je vaak geen eisprong, dus ook geen regelmatige cyclus.

En zonder eisprong heb je ook geen zwangerschapskansen.
Pergamon schreef:
21-10-2019 13:40
Ik heb die gevoelsgesprekken vanuit de afdeling dus wél gehad.
Maar niet met de gynaecoloog zelf denk ik?
Wat zei de arts toen je om de reden vroeg waarom ze je nu weer naar huis sturen?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven