Wat zou jij doen als je ongepland zwanger wordt?

19-01-2021 10:16 107 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ben hier even benieuwd naar.
Hier op het forum komen regelmatig topics voorbij van vrouwen die onverwacht/ongepland/ongewenst zwanger zijn. En heel vaak staan zij en hun partner er dan verschillend tegenover, waardoor er op dat moment allerlei vervelende situaties ontstaan.

Mijn partner en ik willen allebei geen kinderen meer om allerlei praktische redenen en hebben ook gezorgd voor goede anticonceptie. Maar ja, geen enkel middel geeft 100% garantie, dus we hebben ook gesproken over wat we zouden doen als het tóch zou gebeuren dat ik zwanger raak, hoe klein die kans ook is.

Maar in mijn omgeving merk ik dat heel veel mensen daar helemaal niet over nagedacht hebben, laat staan over gesproken met hun partner. Toevallig was er zo'n onverwacht geval in mijn vriendenkring, vandaar dat het nu een onderwerp van gesprek is bij velen.
Ik vind het zelf heel belangrijk om dit soort dingen van te voren te bespreken, maar misschien is dat een beetje té voorbarig?

Weten jullie al wat je zou doen in zo'n geval? En weet wat je partner zou willen?
Toen dat de eerste keer gebeurde hebben we onze oudste gekregen. Nu zijn we 15 jaar verder en zou het abortus worden. Maar een zwangerschap zou wonderlijk zijn na sterilisatie

Toen was ik jong en had ik een kinderwens. Nu vind ik ons veel te oud om nog een keer aan een kind te beginnen en ik zie mezelf niet op mn 50e weer iemand naar de brugklas brengen
anoniem_64062c7ab7b55 wijzigde dit bericht op 19-01-2021 11:16
34.09% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Uttepetut schreef:
19-01-2021 11:10
Ik ben verbaasd dat mensen dit niet bespreken in een relatie. Net als uitvaartwensen en wat te doen bij ernstige ziekte/zeerte. Niet dat er voor alles een stappenplan klaar ligt, maar we weten wel wat elkaars wensen en ideeën zijn. Wat betreft de vraag over ongeplande zwangerschap, de mening is wel veranderd in de loop der tijd. Ik had na de jongste (nu 9) nog een wens voor een derde, man absoluut niet. Veel gesprekken later samen besloten tot sterilisatie bij hem. Nu zou ik me te pletter schrikken als ik zwanger zou zijn. Ik weet niet of ik "opnieuw" beginnen weer zou willen.
Het lijkt me wel lastig als je niet op één lijn zit. Wat betreft ernstige ziekte en/of euthanasie waren wij het gelukkig eens (willen beide doorgaan tot het bittere eind), maar een ongewenste zwangerschap laten we een beetje in het midden. Dat is ook wel heel erg onwaarschijnlijk, dus dat kan ook makkelijk in ons geval.
Alle reacties Link kopieren
De media bellen aangezien het een wereldwonder zou zijn wanneer ik zwanger was.
Niet geschoten is altijd mis
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
19-01-2021 10:55
Waarom heeft je man zich dan niet gelijk laten steriliseren na die 2e ipv jouw hoop te voeden tot je deadline gepasseerd was?

Echt, waar bemoei je je mee?

Mijn man heeft zich laten steriliseren toen onze jongste 1 was. Daarvoor gebruikte ik mirena. Ik heb gezegd dat ik bij eventuele zwangerschap de derde zou houden, aangezien ik eigenlijk nog wel twijfelde over een derde (en man niet, die wilde beslist niet meer) en ik voor mezelf ook geen goede reden had voor een abortus. Gevoelsmatig dan.

Inmiddels ben ik te oud, wordt nog steeds ongesteld dus in theorie nog vruchtbaar, maar man is gesteriliseerd en ik heb ivm heftige menstruaties een mirena. De kans wordt zo wel heel minimaal :proud:
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
Ik heb dit besproken met vriend, maar wij staan er allebei iets anders in. Ik vind dat we allebei te jong zijn voor een kind, maar ik denk dat het lastig is om het weg te laten halen als ik echt zwanger zou zijn. Mijn vriend zou het weg willen laten halen, maar hij zou me hoe dan ook steunen in mijn keuze.
Alle reacties Link kopieren
Toen we jonger waren wilden we geen kinderen en vonden we ook dat we een kind niets te bieden hadden en zouden we het meteen weg laten halen. Toen we ouder werden, stabiele situatie waar theoretisch prima een kind zou kunnen opgroeien nog eens over gepraat met z'n 2en. Zouden we het dan een kans geven? Beide helemaal over eens dat we toch echt geen kinderen willen. Weg laten halen dus.
tinytiny wijzigde dit bericht op 19-01-2021 11:35
0.26% gewijzigd
Ik bel mogelijk nog eerder de abortuskliniek dan dat ik vriend bel, maar daar staat hij ook helemaal achter. Wij hebben beide absoluut geen kinderwens.
Ik heb duidelijk aangegeven toen ik een relatie kreeg met mijn man dat wanneer ik per ongeluk zwanger zou raken, ik het niet weg zou laten halen. Als hij dit niet wilde, dan was het einde verhaal voor mij. Hij ging ermee akkoord dat we er samen voor zouden gaan, mocht er een ongelukje gebeuren.

Gelukkig is het nooit gebeurd. Ik vind het wel belangrijk dat je daarover praat.
Alle reacties Link kopieren
Zo te lezen hebben de meesten van jullie hier dus wel over gesproken met hun partner, met verschillende uitkomsten.
Het verbaasde mij ook dat er dus best wat mensen in mijn omgeving waren bij wie dat niet zo was.

Een aantal mensen valt er over dat wij ondanks dat we geen kinderen meer willen, het toch zouden laten komen in het uitzonderlijke geval dat ik toch zwanger zou raken. Ik snap niet zo goed waarom je dat zo stoort bij een ander, maar goed, toch wat toelichting.
Er zijn voor ons allerlei argumenten om het wel en niet te willen, en de weegschaal helt over naar "beter van niet". Daar zijn we het over eens en daar zorgen we dus ook voor.
Maar de argumenten om het wel te willen, zouden er voor zorgen dat we een abortus heel erg moeilijk zouden vinden en waarschijnlijk niet zouden kunnen.
Alle reacties Link kopieren
ik zou een gat in de lucht springen, hebben het er wel is overgehad en vriend's reactie is vaak we zien het dan wel.
Relax we're all crazy, it's not a competition
Fridaynight2020 schreef:
19-01-2021 11:43
Zo te lezen hebben de meesten van jullie hier dus wel over gesproken met hun partner, met verschillende uitkomsten.
Het verbaasde mij ook dat er dus best wat mensen in mijn omgeving waren bij wie dat niet zo was.
Nou, eerlijk gezegd hebben wij hier ook niet uitgebreid over gesproken.
Toch weet ik wat prima wat we beiden zouden willen.
Ik gok dat ik al bij de abortuskliniek zit voordat ik überhaupt man heb ingelicht. We hebben 1 kind en willen beiden absoluut niet nog een kind (man is gesteriliseerd en ik heb een spiraal). Ik blijf me verwonderen over mensen die zeggen dat je niet kan weten wat je doet op zo'n moment, als je toch zwanger blijkt te zijn. Nee, natuurlijk weet je dat nooit 100% zeker totdat je het meemaakt, maar is het wellicht ooit bij die mensen opgekomen dat je net zo goed een enorm sterke niet-kinderwens (of niet nog meer-kinderwens) kan hebben als een kinderwens?

Mijn kind is mijn alles, mijn leven en mijn liefde en er is no way dat ik ooit nog een ander kind wil.
Rouge__ schreef:
19-01-2021 11:49
ik zou een gat in de lucht springen, hebben het er wel is overgehad en vriend's reactie is vaak we zien het dan wel.
Ik denk wel dat de situatie heel erg mee telt ik reageerde bv op het ongewenste deel . Maar als je bv nog geen kinderen hebt en wel de wens ooit is dat een ander verhaal natuurlijk . Dan snap ik de keuze houden wel
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
19-01-2021 10:55
Waarom heeft je man zich dan niet gelijk laten steriliseren na die 2e ipv jouw hoop te voeden tot je deadline gepasseerd was?
Ook dat is niet 100% veilig hoor. Een vriend besloot dat 2 kinderen genoeg was, en liet zich steriliseren zodat vrouw niet weer aan de hormonen hoefde.
Ze hebben nu 3 kinderen. :)
Alle reacties Link kopieren
Onze oudste zoon is geboren ondanks koperspiraal. Toen hadden we een kinderwens voor de toekomst. Inmiddels samen twee kinderen en dat is genoeg.

Man is begin november gesteriliseerd en tot de zaad test goed is heb ik nog een spiraaltje. Man zou in dit geval abortus willen mocht ik nu weer onverhoopt zwanger worden, ik weet niet of ik die keuze zou kunnen maken. Daarom een 'permanente' oplossing gekozen om ongepland zwanger vrijwel volledig uit te kunnen sluiten.
Alle reacties Link kopieren
Janeway103 schreef:
19-01-2021 11:58
Ook dat is niet 100% veilig hoor. Een vriend besloot dat 2 kinderen genoeg was, en liet zich steriliseren zodat vrouw niet weer aan de hormonen hoefde.
Ze hebben nu 3 kinderen. :)
Precies, daarom hebben wij het er ook over gehad.
Later is nu
redbulletje schreef:
19-01-2021 11:15
Vind het behoorlijk egoistisch. Iedereen heeft wel enorme wensen die nooit in vervulling zullen gaan, dan richt je je op andere dingen die wel binnen je bereik liggen.
Prima dat jij anti-kind bent, maar een kinderwens is nogal iets groots. Ik snap dat jij dat helemaal niet begrijpt.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een spiraal, ons gezin voelt compleet en de sterilisatie van vriend is al gepland. Maar.... mocht ik toch zwanger raken houden we het. Ik ben halverwege de 30 en er is plek zat, dus abortus zou ik echt niet over mijn hart kunnen verkrijgen. Vriend is hier ok mee.
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
Alle reacties Link kopieren
Wij hebben het er (toevallig ;) ) van de week over gehad. Ik slik namelijk de pil die met borstvoeding kan, en ondanks dat ik gewaarschuwd werd gewoon ongesteld te worden, ben ik níet ongesteld geworden..... Na Googlen blijkt dat niet eens heel raar te zijn. Ik heb wel al twee keer getest hoor, want steeds rare "voortekens" en zo, stress all over, want wij willen géén tweede. Deze is veel te leuk ;) (en verder vooral praktische bezwaren). Maar ik word dan veel liever "gewoon" ongesteld, want dan weet ik gewoon waar ik aan toe ben. Spiraaltje lijkt me écht niks.

Waarom man niet gelijk doorknipt? Omdat de boel net weer aan elkaar zit en ik m'n man (die de eerste sterilisatie heeft gevoeld omdat er slecht verdoofd werd) dit echt niet nog een keer aan wil doen. Hij wil in eerste instantie ook niet, maar als ik me zo rot voel over de stress met die pil, gaat 'ie vanmiddag nog, aldus man....

Ik wil nog wel een tijdje borstvoeding geven maar daarna ga ik aan de zwaarste pil die er is, haha. Of een prikpil of zo, dat bespreek ik tegen die tijd met de huisarts.

Oh, als antwoord op je vraag; man zei van de week "dan moeten we verhuizen, dat is dan maar zo". Ik wil écht geen tweede, maar of ik het moment suprême aandurf......
irish_wasser_woman wijzigde dit bericht op 19-01-2021 12:11
7.29% gewijzigd
Fridaynight2020 schreef:
19-01-2021 11:43
Zo te lezen hebben de meesten van jullie hier dus wel over gesproken met hun partner, met verschillende uitkomsten.
Het verbaasde mij ook dat er dus best wat mensen in mijn omgeving waren bij wie dat niet zo was.

Een aantal mensen valt er over dat wij ondanks dat we geen kinderen meer willen, het toch zouden laten komen in het uitzonderlijke geval dat ik toch zwanger zou raken. Ik snap niet zo goed waarom je dat zo stoort bij een ander, maar goed, toch wat toelichting.
Er zijn voor ons allerlei argumenten om het wel en niet te willen, en de weegschaal helt over naar "beter van niet". Daar zijn we het over eens en daar zorgen we dus ook voor.
Maar de argumenten om het wel te willen, zouden er voor zorgen dat we een abortus heel erg moeilijk zouden vinden en waarschijnlijk niet zouden kunnen.
Ik denk dat het er ook aan ligt in welke levensfase je zit. Ik heb dit namelijk ook nooit besproken, maar dat is logisch aangezien wij nu juist kinderen willen.

Maar ik denk dat het inderdaad wel verstandig is om te bespreken als je weet dat je beide geen kinderen (meer) wil. Maar zelfs al spreek je af dat je het laat weghalen, op het moment dat je toch zwanger bent kan je toch andere gedachtes hebben. Misschien dat je het dan opeens niet meer kan en liever het kindje op de wereld zet.
Alle reacties Link kopieren
Bij ons is dat steeds veranderd in levensfase en leeftijd. Aan het begin van onze relatie waren we begin 20 en nog niet over uit samen of we wel of geen kinderen wilden. Toen absoluut niet klaar voor dus dat zou wss keuze zijn geworden het niet te houden. Laatste jaren ontstond er langzaam een kinderwens en zouden we het houden mocht er een ongelukje gebeuren, maar waren we het zeker niet actief aan het proberen. En nu ben ik drie maanden geleden bevallen van onze eerste en ben ik als de wiedeweerga aan de minipil gegaan omdat we NU niet gelijk weer zwanger willen worden. Maar mocht het nu toch gebeuren dan is het welkom. Dus het hangt denk ik echt van je situatie af, wij hebben het dus ook meerdere malen besproken gedurende de afgelopen jaren.
Alle reacties Link kopieren
Ik was twee keer gepland en heel gewenst zwanger
en 1x ongepland en ongewenst, dat voelt echt heel anders.
We hadden het gesprek gehad, van te voren, .... wat als...
en wisten dus beiden, dat deze zwangerschap afgebroken zou worden.
Wij zijn heel eensgezind: dan wordt het een abortus. We hebben nu twee kinderen samen en dat zit goed in balans. We gaan er qua mentale gezondheid en financiën erop achteruit als er een derde zou komen. Daar willen we niet op inleveren. Daarnaast nadert man de 50 en die wil - terecht - geen baby meer. We zijn nu net uit de tropenjaren en genieten nu heerlijk van ons gezin. :heart:

Ik ben aan de pil en staat nog op de planning voor man om zich te laten steriliseren.
Alle reacties Link kopieren
Wij hebben het er wel over gehad. We hebben beide geen kinderwens, zijn dus bewust kindvrij, maar als ik per ongeluk zwanger zou raken is een kindje welkom.
Alle reacties Link kopieren
DaSilva86 schreef:
19-01-2021 10:32
Dit onderwerp is echt jouw rode vlag.
Maar op de 1 of andere manier, als je de scherpe randjes ervanaf snijdt, heeft ze wel gelijk vind ik......

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven