Wel of niet MMM voor tweede kindje?

04-11-2018 23:16 14 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi,

Bij ons eerste kindje zijn wij zwanger geraakt na een HSG met behulp van ovulatie inductie met spuiten en IUI. Dit omdat ik een zeer onregelmatige cyclus had en mijn vriend verminderde zaadkwaliteit.
Nu willen we heel graag voor een tweede kindje gaan. We hebben voor nu gezegd dat we sowieso tot januari op de natuurlijk manier zwanger proberen te worden, maar vandaag ongesteld geworden en dan gaat het toch weer knagen.... moeten we dan toch niet contact opnemen met de huisarts/ziekenhuis?

Mijn cyclus is nu redelijk regelmatig (de ene maand 32 dagen, de andere maand 40). Zaadkwaliteit van vriendlief weet ik nu niet omdat dat niet opnieuw getest is, maar ik ga er maar even vanuit dat dat niet zomaar ineens ontzettend verbeterd is.

Hoe lang zouden jullie wachten met de gang naar het ziekenhuis? Of wat hebben jullie gedaan/doen jullie?
Als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat.
Ik zou direct gaan.
Alle reacties Link kopieren
Waarom die paniek?
Wacht af tot January en bel dan de huisarts als je nog niet zwanger bent
Alle reacties Link kopieren
Je weet grotendeels wat je te wachten staat en dat de kans op een natuurlijke zwangerschap nihil is. Dat is kut maar gelukkig is er tegenwoordig veel mogelijk. Wacht je tot januari ivm de verzekering? Zo nee, waar komt dan die datum vandaan?
Ik zou nu al bellen om een afspraak te maken en de mmm weer ingaan indien jullie daar beiden klaar voor zijn. Mocht je man of jij liever wachten tot januari kan dat ook prima toch? Dat is nog maar 2 mnd! Of twijfelen jullie om überhaupt de mmm weer in te gaan?

Hoe oud is jullie eerste kindje nu?
Gelijk in gang zetten.
Ik ben destijds precies een jaar na de geboorte van de oudste weer de mmm in gegaan. (Eerder mocht niet) De eerste lukte niet vanzelf en duurde vier jaar, zolang wilde ik niet nog eens wachten. En half jaar na haar geboorte deden we niets meer aan anticonceptie, met de insteek dat het goed was als ik zwanger zou worden.

De tweede was, met dezelfde methode, eerste poging raak. Juist het niet zelf proberen gaf zo veel rust.

Ik zou dus gewoon nu een afspraak maken.
Alle reacties Link kopieren
Grappig. Dit is dus precies (bijna dan) mijn verhaal. We gaan nu ook voor een tweede. Eerste kindje kwam ook met behulp van iui. Wouden tot januari wachten (zijn vanaf augustus/september begonnen) maar nu ik vorige week weer ongesteld werd, toch besloten eerder te gaan. Ik ga straks bellen :)

Volg je gevoel, als je graag wil zou ik gewoon weer een afspraak maken. Tuurlijk het liefst op de natuurlijke manier zwanger worden, maar je weet dat de kans klein(er) is. En nu voel je je waarschijnlijk nog lekker in je vel omdat je al een kindje hebt (en dus weet dat het kan) en omdat je nog niet zolang weer bezig bent. Dat waren mijn beweegredenen. Niet eerst wachten tot ik het er moeilijk mee krijg, maar gewoon er voor gaan!
Alle reacties Link kopieren
Succes Duna! Kan het trouwens zo zijn dat wij eerder eens samen op een zwanger worden topic hebben meegeschreven?
Alle reacties Link kopieren
Wooow! Wat veel reacties. Dank jullie wel :)

@miedo: ik heb geen paniek hoor. Ik ging alleen heel hard twijfelen aan onze keuze dus wilde gewoon wat meer meningen horen :)

@ envelop: we wachten tot januari omdat ik het ziekenhuis nogal een gedoe vind met planningen en zo en ik vind spuiten doodeng. Vorige keer moest mijn vriend prikken en zat ik met ogen dicht. Dus wil eigenlijk helemaal niet naar het ziekenhuis, maar zoals jij zegt is de kans op een natuurlijke zwangerschap klein dus ik wilde wel ergens een grens leggen. Maar ja... waar leg je die dan... dat vind ik lastig...
Ons eerste kindje is nu 1,5...

@andersom: fijne reactie... daar kan ik wat mee. Die rust kan zeker wel goed zijn voor je lijf... dus dat snap ik wel!

@ heytan: ja, ik denk dat wij toen in hetzelfde topic schreven :) grappig dat ik je nu weer tegen kom en dat jullie ook weer aan het proberen zijn! Ben even vergeten of jullie een meisje of jongen hebben gekregen toen...
Ik snap je helemaal, dat je eerder gaat bellen. Denk dat ik het ook wel prettig zou vinden.


Wij hebben nu alleen besloten dat we toch echt tot januari gaan wachten, vriend heeft niet zo'n haast en wil denk ik nog iets liever dan ik dat het op de natuurlijke manier lukt, zonder gedoe en zo... misschien ook omdat hij zich dan minder aangetast voelt in zijn mannelijkheid (al zegt hij natuurlijk niet dat dat de reden is). Dus ik probeer gewoon mijn rust te bewaren en de kansen te optimaliseren tot die tijd :)
Als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat.
Alle reacties Link kopieren
Heb overigens wel echt wat gehad aan de reacties, er zijn wel dingen gezegd die echt wat toegevoegd hebben en die er voor mij wel voor zorgen dat ik nu vrede kan hebben met januari, maar dat ik zeker wel in januari naar het zh wil en dat ik dat ook beter kan verwoorden naar mijn vriend toe :)
Als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat.
Alle reacties Link kopieren
Fijn dat je er wat aan gehad hebt. Toch handig he, zo'n forum ;)

Het blijft ook een moeilijk besluit, uiteindelijk is het altijd goed. Wat je ook doet. Succes met proberen en wie weet is het deze keer niet nodig om naar het ziekenhuis te moeten. Hoop het voor jullie

Ps. Wij hebben een zoon gekregen :) jullie een meisje toch?
Duna_2015 schreef:
06-11-2018 09:29
Wooow! Wat veel reacties. Dank jullie wel :)

@miedo: ik heb geen paniek hoor. Ik ging alleen heel hard twijfelen aan onze keuze dus wilde gewoon wat meer meningen horen :)

@ envelop: we wachten tot januari omdat ik het ziekenhuis nogaleen gedoe vind met planningen en zo en ik vind spuiten doodeng. Vorige keer moest mijn vriend prikken en zat ik met ogen dicht. Dus wil eigenlijk helemaal niet naar het ziekenhuis, maar zoals jij zegt is de kans op een natuurlijke zwangerschap klein dus ik wilde wel ergens een grens leggen. Maar ja... waar leg je die dan... dat vind ik lastig...
Ons eerste kindje is nu 1,5...

@andersom: fijne reactie... daar kan ik wat mee. Die rust kan zeker wel goed zijn voor je lijf... dus dat snap ik wel!

@ heytan: ja, ik denk dat wij toen in hetzelfde topic schreven :) grappig dat ik je nu weer tegen kom en dat jullie ook weer aan het proberen zijn! Ben even vergeten of jullie een meisje of jongen hebben gekregen toen...
Ik snap je helemaal, dat je eerder gaat bellen. Denk dat ik het ook wel prettig zou vinden.


Wij hebben nu alleen besloten dat we toch echt tot januari gaan wachten, vriend heeft niet zo'n haast en wil denk ik nog iets liever dan ik dat het op de natuurlijke manier lukt, zonder gedoe en zo... misschien ook omdat hij zich dan minder aangetast voelt in zijn mannelijkheid (al zegt hij natuurlijk niet dat dat de reden is). Dus ik probeer gewoon mijn rust te bewaren en de kansen te optimaliseren tot die tijd :)

Leer dit keer zelf te prikken. Wij deden het de eerste keer ook samen, was ook advies van het ziekenhuis, dat zwanger worden ook iets was waar ik man bij moest betrekken, blabla, blabla, blabla. Prikken moest elke dag op dezelfde tijd, met marge van een uur, en toen stond man in de file. Toen kon die hele poging mislukken omdat ik niet kon prikken, ik kon ook niet op stel en sprong weg om iemand te vinden die het deed, want oudste sliep al. En toen heb ik dus toch zelf die naald maar in mijn been gezet. En alle naalden daarna ook! Dat gaf rust.
Alle reacties Link kopieren
@heytan nee, wij hebben ook een zoon :)

@ andersom het spuiten was niet eens echt het probleem... dat was wel te regelen. Ik heb een keer 1,5u op de bank gezeten met de naald in mijn hand om te spuiten om het vervolgens gewoon niet te doen. Ik durf echt niet... Maar telkens die follikelmetingen in het zh. Ik kan eigenlijk niet zomaar weg bij mijn werk dus dat was echt een hoop gedoe en geregel iedere keer, dus daar zou ik vooral tegenop zien...
Als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat.
Alle reacties Link kopieren
Je kunt via de huisarts het sperma van je vriend alvast laten testen. Dan weet je of dit nog hetzelfde is. Als dat zo is, zou ik gelijk contact opnemen met ziekenhuis en iui inzetten. Zo niet, dan zou je t kunnen afwachten.

Het kan verbeteren, door leefstijl veranderingen etc. Maar als t nergens aan lag, dan is t hoogstwaarschijnlijk niet verandert. Waarom jezelf dan nog 2 maanden frustreren.

Tis allemaal heel spannend. Maar nu hik je er tegenaan. Das ook niks.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven