Ziek van zwangerschap

19-03-2020 15:06 83 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik ben nu 7 weken zwanger en inmiddels al een paar dagen echt aan bed gekluisterd. Ik kan amper bewegen of ik word verschrikkelijk misselijk. Overgeven lukt vooralsnog niet, maar van de geur en aanblik van eten moet ik zo ontzettend kokhalzen dat ik amper eten binnen krijg. Ik voel me daardoor ook ontzettend slap. Daarbij heb ik continue het gevoel alsof ik een marathon heb gerend na al een week niet geslapen te hebben: compleet uitgeput, ik zou wel dag en nacht kunnen slapen (en doe dat dus ook bijzonder veel).

Iedereen om me heen zegt: je moet er wat voor over hebben, denk aan het einddoel over een aantal maanden. Maar dat maakt het voor nu niet beter. Buiten dat dit gewoon ontzettend vervelend is, leidt het ook tot andere problemen:

Een week geleden heb ik me ziek gemeld omdat het me echt niet meer lukte om de deur uit te komen. Ook vanuit huis werken lukt amper: ik voel me zo zwak/moe/misselijk dat ik amper voor mezelf kan zorgen, laat staan productief aan het werk kan gaan. Als ik gewoon in loondienst was geweest had ik me minder zorgen gemaakt hier om, dan ga je gewoon de ziektewet in. Maar ik ben niet in loondienst. Ik ben momenteel bezig met afstuderen en loop fulltime stage waarbij ik ook onderzoek doe en mijn scriptie schrijf. Elke week niet werken betekent een week later afstuderen. Daarbij heeft mijn stagebegeleider al gezegd dat ik op deze manier beter kan stoppen en het volgend jaar opnieuw kan proberen. Ik maak me hier dus best wel zorgen om.
Ook is het huis inmiddels een grote bende. Het lukt me echt niet om schoon te maken en door zijn fysieke beperking kan mijn vriend ook maar tot op zekere hoogte helpen. Door die hele corona toestand kunnen vrienden en familie ons ook niet helpen en ook de thuiszorg van de gemeente ligt op zijn gat.

Ik weet ook niet zo goed wat ik wil met dit topic. Ik zou willen vragen of dit er nou echt bij hoort, of dit 'normaal' is, maar daar weet ik het antwoord ook al op. Maar wat zou ik hier aan kunnen doen? Vriend en ik zijn 2,5 jaar bezig geweest en hebben een intensief ziekenhuistraject achter de rug voor onze kinderwens, dus de zwangerschap afbreken is geen optie. Op internet lees ik overal de medicijnen tegen misselijkheid e.d. toch niet werken en dat je er 'gewoon doorheen moet'. Hulp kan ik momenteel nergens krijgen, maar met zijn tweeën redden vriend en ik het ook amper.

Heeft iemand misschien tips, wijsheid, of ervaring hiermee en kan je me beloven dat het goed gaat komen?
Hoeveel ik ontzettend blij ben met de zwangerschap, wil het genieten ervan op deze manier niet echt lukken...
Alle reacties Link kopieren
Ja, de ‘ooooh ja, dat had ik ook, echt een paar keer een vlaag van misselijkheid gehad, zo irritant!’ vond ik bijna nog het ergste. Ik had geen vláág, ik ben 25 weken kotsmisselijk geweest en van de ene op de andere dag vrijwel uitgeschakeld. Pleur op.

Ik stuur je even een PB
Alle reacties Link kopieren
Heel herkenbaar! Eerste zwangerschap tot 20 weken kotsmisselijk en eigenlijk tot het einde wel een beetje gebleven. 1 troost, zodra dat kind er uit is, is die maag weer normaal.

Nu zwanger van de tweede en iets minder misselijk, maar eigenlijk altijd wel een btje een enge maag. Ik heb 2 keer emesafene geslikt, daardoor idd iets minder last, maar misselijkheid gaat er niet helemaal van over. Maar mijn ervaring is dat rond 7 weken de misselijkheid begon en met 9 weken je echt wel ligt te kotsen. Dus bel dan maar snel terug naar dokter of verloskundige. Ik kreeg het gewoon zonder bezoek voorgeschreven en het haalt de scherpe randjes er af.
Verder kijken wat voor jou werkt: vaak eten bijvoorbeeld, liters gemberthee, vet eten... etc.
En huishouden gewoon laten voor wat het is... jammer dan

Sterkte en GEFELICITEERD
Alle reacties Link kopieren
Eten, vrouw, echt.

Mijn eerste zwangerschap kon ik ook niet eten van de misselijkheid, het stond me zó tegen. Maar daarvan werd ik almaar misselijker en beroerder.

Deze zwangerschap eet ik dus letterlijk de hele godganse dag, kleine beetjes, makkelijk verteerbare dingen, en dat gaat echt veel beter.

Je maag mag in mijn ervaring gewoon niet leeg zijn als je zwanger bent.

En verder lig ik ook veel op de bank, want heel veel meer lukt me niet. Gelukkig hier een fitte man, maar die moet wel gewoon werken + een peuter thuis omdat de kdv’s dicht zijn, dus mijn man houdt alles draaiende en ik lig slap op de bank. Kut? Ja. Maar ik weet ook dat ik met zoon met 11 weken me weer een beetje normaal begon te voelen, dus het is nog maar een week of 3.

Hou vol, voor de meesten is het na het eerste trimester beter. En laat je dus ook niet afschepen op je stage, gewoon afmaken als je je wat beter voelt. Waarschijnlijk binnen een maand kun je dat al wel weer enigszins.

Neem wel even contact op met je studieadviseur om dat te bespreken.

Verder: veel sterkte, hou vol en gefeliciteerd met je zwangerschap! :redrose:
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
Alle reacties Link kopieren
Ondanks dat eten je enorm tegenstaat, eet wel!! En als je daar van gaat overgeven, is dat enorm kut, maar ieder korreltje wat wél binnen blijft, is dan mooi meegenomen. Nu voel je je ook enorm kut.....

En als dit na een week eten nog steeds zo erg is, kun je in ieder geval tegen je huisarts zeggen dat je je longen uit je lijf kotst.... Wie weet krijg je dan wel dat spul :)

Een vriendin van mij heeft bij alle drie haar zwangerschappen HG gehad (=9 maanden extreem overgeven) maar is wel de hele dag blijven eten. "Zonder eten moet ik ook kotsen, en nu krijg ik in ieder geval iets binnen, en een soort van energielevel"


Sterkte! :hug:

Oh, en wat je afstuderen betreft; zou dat überhaupt lukken nu met die hele Corona crisis dan?
Alle reacties Link kopieren
Irish_Wasser_Woman schreef:
19-03-2020 16:24


Oh, en wat je afstuderen betreft; zou dat überhaupt lukken nu met die hele Corona crisis dan?
Mijn onderzoek ligt momenteel grotendeels stil, maar die tijd zou ik (in theorie) wel kunnen besteden aan dataverwerking en het schrijven van mijn scriptie. Dus hoewel het waarschijnlijk wel voor wat vertraging zou zorgen, zou dat zonder zwangerschap niet heel veel zijn.
Alle reacties Link kopieren
Ik eet trouwens wel hoor! Alleen niet heel veel, en ook niet heel gevarieerd of gezond.

Eigenlijk alleen cracottes en geroosterd brood (zonder beleg). Als ik me even iets beter voel probeer ik een beetje fruit te eten (een halve appel of een paar druiven) of een klein beetje yoghurt.

Warm eten, groenten of broodbeleg krijg ik er gewoon echt niet in. En ik schat dat ik misschien 1/3 eet van wat ik normaal zou eten, op een goede dag.
Ik heb ook ontzettend last van misselijkheid gehad, zoals jij het beschrijft, en heb wekenlang niet kunnen werken. Maar bij mij hielp emesafene best goed (ik was nog zo slap als een vaatdoekje en kon weinig eten, maar wel weer bewegen) en ik was er rond week 13 vanaf. Achteraf kan het dus best meevallen, maar toen ik er middenin zat, leek er geen einde aan te komen.

Mijn tweede en derde trimester bleken nog erger, maar dat staat hier verder los van. Gewoon uitermate pech. Wel een relaxte bevalling gehad. Het moederschap valt me, na twee zware eerste maanden, tot nu toe ook alles mee.

Van mij mogen alle zwangere vrouwen negen maanden lang klagen en vertroeteld worden, zoveel als ze nodig hebben. Ik doe het in ieder geval niet nog een keer. Wat een hel - en dat moeten genieten - vreselijk.

Sterkte, TO. Pas een beetje op jezelf, en bel de dokter, echt.
Alle reacties Link kopieren
Je opmerking van: als ik in loondienst zou werken dan zou ik gewoon de ziektewet ingaan” stuit me een beetje tegen de borst. Als het in jouw voordeel is, dan kan je wel werken en als een ander betaalt dan ga je de ziektewet in.

Het is geen ziekte hoor zwanger zijn. En ja, ik heb ook een kind. Weet waar ik het over heb.

Het gaat ook weer over en inderdaad. Eet wat. En voor de rest wens ik je een goede zwangerschap toe.
Alle reacties Link kopieren
Chamaedorea schreef:
19-03-2020 17:01
Ik eet trouwens wel hoor! Alleen niet heel veel, en ook niet heel gevarieerd of gezond.

Eigenlijk alleen cracottes en geroosterd brood (zonder beleg). Als ik me even iets beter voel probeer ik een beetje fruit te eten (een halve appel of een paar druiven) of een klein beetje yoghurt.

Warm eten, groenten of broodbeleg krijg ik er gewoon echt niet in. En ik schat dat ik misschien 1/3 eet van wat ik normaal zou eten, op een goede dag.
Daar zou ik me echt niet druk om maken. Neem een multivitamine voor zwangeren en dan komt dat wel weer als je je een beetje beter voelt.

Ik eet elk uur iets. Echt elk uur. Als ik ‘s nachts wakker word eet ik ook. Het grootste deel van mijn dieet bestaat uit geroosterd witbrood met gezouten boter en tomatensoep.
Droge crackers word ik alleen maar misselijker van trouwens, dus ik heb mariakaakjes naast m’n bed, dat gaat bij mij beter. Na een hele slechte week 6-7 lukt mij eten nu wat beter, maar groenten en fruit zijn gewoon niet makkelijk eetbaar als je misselijk bent in mijn ervaring.

Hier gaan bosbessen, frambozen en druiven beter dan appels, sinaasappels of bananen. Van die laatste 2 word ik al misselijk van de geur en een handje bosbessen is qua portiegrootte beter te behappen dan zo’n ‘enorme’ appel.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
Alle reacties Link kopieren
Woman1 schreef:
19-03-2020 17:22
Je opmerking van: als ik in loondienst zou werken dan zou ik gewoon de ziektewet ingaan” stuit me een beetje tegen de borst. Als het in jouw voordeel is, dan kan je wel werken en als een ander betaalt dan ga je de ziektewet in.

Het is geen ziekte hoor zwanger zijn. En ja, ik heb ook een kind. Weet waar ik het over heb.

Het gaat ook weer over en inderdaad. Eet wat. En voor de rest wens ik je een goede zwangerschap toe.
Waar lees je dat precies?
Ik schrijf letterlijk dat ik niét kan werken. Ook niet in mijn eigen voordeel. Sterker nog: niet werken is nu juíst heel erg in mijn nadeel. Als je in loondienst ben, kan je nog de ziektewet in en heb je daar verder werktechnisch geen nadeel van. Nu kan het voor mij juist voor enorme problemen zorgen. Maar dan nóg werk ik dus niet, want dat kan ik gewoonweg niet. Maar ik me nu dus zorgen omdat ik niet 'onbezorgd' mijn rust kan pakken zoals wanneer ik in loondienst zou zijn.
Woman1 schreef:
19-03-2020 17:22
Je opmerking van: als ik in loondienst zou werken dan zou ik gewoon de ziektewet ingaan” stuit me een beetje tegen de borst. Als het in jouw voordeel is, dan kan je wel werken en als een ander betaalt dan ga je de ziektewet in.

Het is geen ziekte hoor zwanger zijn. En ja, ik heb ook een kind. Weet waar ik het over heb.
Zelf een kind hebben betekent niet dat je weet waar je het over hebt. Je bent een expert op het gebied van jouw zwangerschap, niet die van een ander.
Alle reacties Link kopieren
lux- schreef:
19-03-2020 17:27

Hier gaan bosbessen, frambozen en druiven beter dan appels, sinaasappels of bananen. Van die laatste 2 word ik al misselijk van de geur en een handje bosbessen is qua portiegrootte beter te behappen dan zo’n ‘enorme’ appel.
Vandaar ook maximaal een halve appel hahaha, en dan nog snij ik die in kleine stukjes en doe ik daar zo een half uur over.
Broodbeleg lukt hier helaas echt niet, heb verschillende soorten geprobeerd maar van alles word ik al misselijk van de geur :(. Iets van mariakaakjes klinkt dan wel weer heel goed, want die droge crackers vind ik ook echt niet lekker.
Alle reacties Link kopieren
Woman1 schreef:
19-03-2020 17:22
Je opmerking van: als ik in loondienst zou werken dan zou ik gewoon de ziektewet ingaan” stuit me een beetje tegen de borst. Als het in jouw voordeel is, dan kan je wel werken en als een ander betaalt dan ga je de ziektewet in.

Het is geen ziekte hoor zwanger zijn. En ja, ik heb ook een kind. Weet waar ik het over heb.

Het gaat ook weer over en inderdaad. Eet wat. En voor de rest wens ik je een goede zwangerschap toe.


Haha grapjas. HG is gewoon een ziekte hoor. Tot ziekenhuisopnames aan toe.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb weken geleefd op 5 koekjes en een knijpfruit je per dag. Niet aan te raden, want je wordt er erg slap van, maar het was het enige wat ging. Zolang je niet met een eetstoornis aan je zwangerschap begonnen bent (en dus al tekorten had) maakt het voor de baby in elk geval niks uit. Alles wat er in gaat in meegenomen, je hoeft je nu totaal niet druk te maken om groente en fruit.
Bij mij ging drinken (onder enige dwang van mezelf en ijskoud, maar toch) wel redelijk. Ik heb echt persoonlijk de Vitamin water fabrikant omhoog gehouden die maanden. Ging beter dan water, en zit nog íets in van mineralen en vitamines. Maar het voornaamste was dat het wilde.

En inderdaad, puur omdat je een kind hebt, weet je nog zeker niet hoe dit is. Ik heb ook een kind, maar ik weet (godzijdank) ook niet hoe een zware bevalling gaat. Die ging dan gelukkig weer heel snel. Ik weet ook niet hoe bekkeninstabiliteit is. Want dat had ik niet (tuurlijk, aan het einde zit er een bowlingbal in je bekken, en dat is ongemakkelijk met wat steken. Maar ook daar geldt: dat is héél wat anders dan bekkeninstabiliteit). Ik weet dan weer wel hoe galsteenkoliek voelt. Ook niet echt een aanrader overigens. Elke zwangerschap is zo anders. En dat heeft lang niet altijd te maken met je eigen instelling of draagkracht. Ik ken echt wel nuchtere nooit klagende vrouwen die de eerste twee maanden van pure vermoeidheid gewoon van hun fiets vielen. Of een collega die we naar huis moesten sturen omdat ze alleen nog door de gang kon lopen als ze zich aan de muur vast hield. Dat heeft echt niet iedereen.
Alle reacties Link kopieren
Ohja water trek ik ook niet. Of thee. Daar word ik verschrikkelijk misselijk van. Drink alleen maar limonade en vruchtensapjes en vitamin water idd, heerlijk. Minder goed voor de gezondheid maar soit, die paar weken kan m’n lichaam dat hopelijk wel aan.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
Alle reacties Link kopieren
Ik drink voornamelijk roosvicee :mrgreen:
Alle reacties Link kopieren
Ja hoor! Uiteraard. Een ziekte. Kom op zeg!
Generatiekloofje....
Maar als jij zwanger zijn en misselijk een ziekte noemt!
Best joh!

Pergamon schreef:
19-03-2020 18:42
Haha grapjas. HG is gewoon een ziekte hoor. Tot ziekenhuisopnames aan toe.
Alle reacties Link kopieren
Woman1 schreef:
19-03-2020 22:21
Ja hoor! Uiteraard. Een ziekte. Kom op zeg!
Generatiekloofje....
Maar als jij zwanger zijn en misselijk een ziekte noemt!
Best joh!
Ik werk op de intensive care. Veel zieker wordt het niet. Heb daar ook met enige regelmaat een zwangere of kraamvrouw liggen.

Je weet duidelijk niet waar je het over hebt, dus hou je mond maar. En zoek even op wat hyperemesis gravidarum is voordat je het over ‘misselijk’ hebt.

Ik heb dat zelf overigens niet, goddank.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
Alle reacties Link kopieren
Dubbel is nou ook weer niet nodig.
woman1 wijzigde dit bericht op 19-03-2020 22:34
Reden: .
80.22% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat je misschien hyperemesis gravidarum hebt. De meeste vrouwen met deze zwangerschapsziekte (want dat is het) geven veelvuldig over maar dar hoeft niet. Zodanig misselijk zijn gedurende de hele dag dat het je functioneren beperkt op de manier die jij beschrijft is ook (droge) hg. Check de website www.zehg.nl maar eens.

P.s. sorry misschien al genoemd..niet lle reacties gelezen.
Alle reacties Link kopieren
Woman1 schreef:
19-03-2020 22:21
Ja hoor! Uiteraard. Een ziekte. Kom op zeg!
Generatiekloofje....
Maar als jij zwanger zijn en misselijk een ziekte noemt!
Best joh!

Wat een onaardige reactie. HG is wel wat meer dan "misselijk". Ben ik even blij dat ik dat niet had!! Voor 1955 gingen vrouwen er dood aan. Tot zover je "generatiekloofje"

https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Hyperemesis_gravidarum
Alle reacties Link kopieren
Heel herkenbaar. In de eerste zwangerschap ben ik tot 28 weken ziek geweest. Had meerdere ziekenhuisopnames nodig om niet uit te drogen.

Bij de tweede zwangerschap zo ziek geweest dat de artsen het ook niet meer wisten. Sonde, medicatie niets hielp. Heb 2 maanden bijna volledig in het ziekenhuis doorgebracht.

De beste tip die ik je kan geven is accepteer het. Doe je een uur over een half glas drinken dan is dat zo. Heb je zin in bijvoorbeeld aardbeien eet dat dan. Accepteer dat het zo is. Je studie kan je later wel oppakken, het huishouden hoeft niet perfect. Neem je rust en wees niet streng voor jezelf.
Alle reacties Link kopieren
Woman1 schreef:
19-03-2020 22:21
Ja hoor! Uiteraard. Een ziekte. Kom op zeg!
Generatiekloofje....
Maar als jij zwanger zijn en misselijk een ziekte noemt!
Best joh!
Heb je je Uberhaubt verdiept in wat Hg is voor je zulke uitspraken doet?
Hg is eem zwangerschapsziekte.
Mijn dochter is nu 15 maanden. Opnieuw HG moeten doorstaan en daardoor bijna niet beschikbaar zijn voor mijn dochter is een heel belangrijke reden waarom we dat niet doen.

Ik was de eerste maanden de hele dag en nacht misselijk. De kots kwam tegelijk door mn mond en neus eruit terwijl ik tegelijkertijd in mn broek plaste omdat mn blaas de druk niet aankon. De verloskundige heeft me in haar auto persoonlijk naar het ziekenhuis gebracht omdat ik uitgedroogd was. Ik kon 1 activiteit doen om daarna uren achter elkaar de blijven spugen. Douchen kon ik niet zelf en met 30 weken zwangerschap was ik even zwaar als vóór mn zwangerschap. Na 4 maanden hoefde ik nog maar 5 tot 10x per dag over te geven en was ik 1 a 2 uur per dag níet misselijk.
Niet om zielig te doen. Maar om je een beeld te geven. HG is een zwangerschapsziekte die je leven, voor de periode van de zwangerschap, compleet ontwricht. En voor veel vrouwen en hun partners nog lang daarna. Ik had een gemiddelde HG. Het kan minder erg verlopen en erger. Maar het zorgt ervoor dat je niet kan werken, huishouden doen of voor je kinderen kan zorgen. Waarom precies is dit geen ziekte volgens jou?
Alle reacties Link kopieren
Hoe is het nu met jullie?

Ik zit nu op 7 weken zwangerschap van de derde en ben ook weer ontzettend misselijk. Ik kan gelukkig nog wel opstaan en heb maandag nog gewerkt op locatie en dinsdag thuis. Woensdag heb ik het thuis werken eerder moeten staken. Mijn twee kinderen zitten veel op de tablet en af en toe geef ik ze wat eten en drinken. Een hele opgave. We gaan allemaal te gelijk naar bed.

Ik hoef tot nu toe weinig te spugen, maar ben wel veel misselijk. Ik herken het van de eerste twee. Maar toen wel veel hulp en steun en nu natuurlijk minder, vanwege de crisis.

Ik heb geen HG, daarvoor is het nog lang niet erg genoeg. Ook bij de eerste twee niet gehad.

Ik hoop dat het snel over is. En hopelijk bij jullie misschien al wel!
Alle reacties Link kopieren
Hier leek het even beter, maar de laatste week weer verl last. Ben nu 10+2, hopen dat het einde in zicht is maar :P

Jij ook sterkte!
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven