Zwanger
alle pijlers
Zwanger en te betrokken schoonmoeder
woensdag 2 oktober 2019 21:11
Ik hoop dat iemand mij advies kan geven.
Ik nader inmiddels het einde van mijn eerste zwangerschap. Vanaf de mededeling dat ik zwanger ben heeft mijn schoonmoeder zich enthousiast opgeworpen als oma-to-be en wil ze van alles voor mij/ons doen. Op zich is dat lief aangeboden, maar soms gaat het wat te ver.
Een voorbeeld hiervan is dat ze per se met mij wilde gaan babyshoppen (iets waar mijn eigen moeder fysiek niet toe in staat was op dat moment) en erop stond om een deel van de inboedel te betalen. Ook geeft ze allerlei spullen cadeau, inclusief van alles om kunstvoeding te geven terwijl ik van begin af aan heb aangegeven dat ik borstvoeding wil geven, maar dat vindt ze maar "vies".
Een ander voorbeeld is dat ze recent onverwacht op de stoep stond terwijl ik had aangegeven dat ik met mijn moeder de kledingkast van de baby in wilde richten en de babykamer een sopje wilde geven; ze gaf aan dat ze wel wist dat ik dat samen met mijn moeder wilde doen maar dat ze met mijn schoonvader nog een spiegel voor ons op wilde hangen en dit ze het handigste moment leek. Vervolgens is ze de hele tijd in de babykamer blijven hangen waardoor mijn moeder en ik geen privacy hadden, onder het mom dat mijn moeder moest rusten (is recent ernstig ziek geweest).
Een aantal maanden geleden heeft ze op eigen houtje besloten de tuin op te knappen en heeft ze allerlei struiken gesnoeid, terwijl ik haar uitdrukkelijk had gevraagd om dit niet te doen (ik was niet thuis en zag het pas toen ik thuis kwam). Mijn man wist er overigens ook niets van.
Het lastige is dat als ik aangeef dat ik niet wil dat bepaalde dingen gebeuren, dat ze dan aangeeft dat ik ondankbaar ben aangezien ze zoveel voor mij/ons doet.
Nu is het volgende "probleem" dat zich aandient de bevalling. Zij zou het liefst bij de bevalling aanwezig zijn, en is ook bij de bevalling aanwezig geweest van haar dochter en een aantal nichten. Nu wil ik absoluut niet dat ze op de kamer aanwezig is terwijl ik beval. Mijn man zal bij de bevalling aanwezig zijn maar er is een mogelijkheid dat hij onwel wordt (hij kan niet goed tegen bloed en ook niet tegen als ik pijn heb), dus dat ik dan niet genoeg steun aan hem heb. Ik zou dan graag wel mijn eigen moeder erbij willen hebben, maar niet mijn schoonmoeder.
Mijn man vindt dit erg lastig te begrijpen, want zijn moeder wordt ook oma en hij vindt dat zij evenveel recht heeft om erbij te zijn als mijn moeder, dus helaas heb ik daar weinig aan.
Hetzelfde geldt overigens voor de kraamtijd, waarbij hij niet inziet dat ik me minder comfortabel voel bij mijn schoonmoeder dan bij mijn eigen moeder en hij het oneerlijk vindt en niet vindt kunnen als mijn eigen moeder er op bepaalde momenten wel bij mag zijn en ik mijn schoonmoeder er dan niet bij wil hebben.
Heeft iemand een idee hoe ik dit het beste aan kan pakken? Ik heb al wel geprobeerd bij mijn schoonmoeder aan te geven dat ik niet wil dat ze blijft slapen (geldt overigens ook voor mijn eigen moeder), maar dan zegt ze dat ik eigenwijs ben en dat ik na de bevalling nog wel zal zien hoe zwaar het is. Bij haar eigen dochter is ze gedurende 3 weken ingetrokken en heeft ze de kraamzorg weggejaagd. Ik heb al wel aangegeven bij de kraamzorg dat ik wat overheersende familieleden heb en dat ik graag wil dat de kraamzorg me daarbij helpt, maar ze zal zich niet zomaar laten wegsturen ben ik bang.
Dank alvast voor jullie input.
Edit: sorry voor de lange OP, hoop dat jullie de moeite willen nemen om het te lezen.
Ik nader inmiddels het einde van mijn eerste zwangerschap. Vanaf de mededeling dat ik zwanger ben heeft mijn schoonmoeder zich enthousiast opgeworpen als oma-to-be en wil ze van alles voor mij/ons doen. Op zich is dat lief aangeboden, maar soms gaat het wat te ver.
Een voorbeeld hiervan is dat ze per se met mij wilde gaan babyshoppen (iets waar mijn eigen moeder fysiek niet toe in staat was op dat moment) en erop stond om een deel van de inboedel te betalen. Ook geeft ze allerlei spullen cadeau, inclusief van alles om kunstvoeding te geven terwijl ik van begin af aan heb aangegeven dat ik borstvoeding wil geven, maar dat vindt ze maar "vies".
Een ander voorbeeld is dat ze recent onverwacht op de stoep stond terwijl ik had aangegeven dat ik met mijn moeder de kledingkast van de baby in wilde richten en de babykamer een sopje wilde geven; ze gaf aan dat ze wel wist dat ik dat samen met mijn moeder wilde doen maar dat ze met mijn schoonvader nog een spiegel voor ons op wilde hangen en dit ze het handigste moment leek. Vervolgens is ze de hele tijd in de babykamer blijven hangen waardoor mijn moeder en ik geen privacy hadden, onder het mom dat mijn moeder moest rusten (is recent ernstig ziek geweest).
Een aantal maanden geleden heeft ze op eigen houtje besloten de tuin op te knappen en heeft ze allerlei struiken gesnoeid, terwijl ik haar uitdrukkelijk had gevraagd om dit niet te doen (ik was niet thuis en zag het pas toen ik thuis kwam). Mijn man wist er overigens ook niets van.
Het lastige is dat als ik aangeef dat ik niet wil dat bepaalde dingen gebeuren, dat ze dan aangeeft dat ik ondankbaar ben aangezien ze zoveel voor mij/ons doet.
Nu is het volgende "probleem" dat zich aandient de bevalling. Zij zou het liefst bij de bevalling aanwezig zijn, en is ook bij de bevalling aanwezig geweest van haar dochter en een aantal nichten. Nu wil ik absoluut niet dat ze op de kamer aanwezig is terwijl ik beval. Mijn man zal bij de bevalling aanwezig zijn maar er is een mogelijkheid dat hij onwel wordt (hij kan niet goed tegen bloed en ook niet tegen als ik pijn heb), dus dat ik dan niet genoeg steun aan hem heb. Ik zou dan graag wel mijn eigen moeder erbij willen hebben, maar niet mijn schoonmoeder.
Mijn man vindt dit erg lastig te begrijpen, want zijn moeder wordt ook oma en hij vindt dat zij evenveel recht heeft om erbij te zijn als mijn moeder, dus helaas heb ik daar weinig aan.
Hetzelfde geldt overigens voor de kraamtijd, waarbij hij niet inziet dat ik me minder comfortabel voel bij mijn schoonmoeder dan bij mijn eigen moeder en hij het oneerlijk vindt en niet vindt kunnen als mijn eigen moeder er op bepaalde momenten wel bij mag zijn en ik mijn schoonmoeder er dan niet bij wil hebben.
Heeft iemand een idee hoe ik dit het beste aan kan pakken? Ik heb al wel geprobeerd bij mijn schoonmoeder aan te geven dat ik niet wil dat ze blijft slapen (geldt overigens ook voor mijn eigen moeder), maar dan zegt ze dat ik eigenwijs ben en dat ik na de bevalling nog wel zal zien hoe zwaar het is. Bij haar eigen dochter is ze gedurende 3 weken ingetrokken en heeft ze de kraamzorg weggejaagd. Ik heb al wel aangegeven bij de kraamzorg dat ik wat overheersende familieleden heb en dat ik graag wil dat de kraamzorg me daarbij helpt, maar ze zal zich niet zomaar laten wegsturen ben ik bang.
Dank alvast voor jullie input.
Edit: sorry voor de lange OP, hoop dat jullie de moeite willen nemen om het te lezen.
donderdag 7 november 2019 15:32
Herkenbaar maar ik heb bij bepaalde dingen echt mijn poot stijf gehouden
Al heeft schoonmoeder niet gezegd dat ze bij de bevalling wou zijn (gelukkig)
Wel had ze graag mee gewild als ik naar de verloskundige moest, want dat was ze ook met schoonzus geweest toen die zwanger was.
Tja ik ben geen schoonzus dus vertelde ik haar gewoon niet wanneer ik naar de verloskundige moest
Ja achteraf en dan was het weer oh dan kan ik de volgende keer mee,liet dat van me af glijden en reageerde er gewoon niet op.
Na de bevalling was ze ook de eerste die bij mijn bed stond, zware bevalling maar oooh wat leuk.... En bla, bla, ik was er op dat moment echt nog niet aan toe en maar blijven plakken
Daarna echt elke dag op bezoek geweest
Was er helemaal klaar mee en man op een gegeven moment ook.
Want ze waren hoogst verontwaardigd dat we een keer niet thuis waren toen ze langs kwamen
We hebben ze toen heel duidelijk gezegd dat wij ook een eigen leven hebben en afspraken hebben waar we heen moeten.
Toen ook gezegd dat als ze langs wilden komen dat ze dan van te voren moesten bellen.
Al heeft schoonmoeder niet gezegd dat ze bij de bevalling wou zijn (gelukkig)
Wel had ze graag mee gewild als ik naar de verloskundige moest, want dat was ze ook met schoonzus geweest toen die zwanger was.
Tja ik ben geen schoonzus dus vertelde ik haar gewoon niet wanneer ik naar de verloskundige moest
Ja achteraf en dan was het weer oh dan kan ik de volgende keer mee,liet dat van me af glijden en reageerde er gewoon niet op.
Na de bevalling was ze ook de eerste die bij mijn bed stond, zware bevalling maar oooh wat leuk.... En bla, bla, ik was er op dat moment echt nog niet aan toe en maar blijven plakken
Daarna echt elke dag op bezoek geweest
Was er helemaal klaar mee en man op een gegeven moment ook.
Want ze waren hoogst verontwaardigd dat we een keer niet thuis waren toen ze langs kwamen
We hebben ze toen heel duidelijk gezegd dat wij ook een eigen leven hebben en afspraken hebben waar we heen moeten.
Toen ook gezegd dat als ze langs wilden komen dat ze dan van te voren moesten bellen.
Een kus is een indruk, die met nadruk vraagt om een herdruk
zondag 24 november 2019 19:53
Nogmaals een update:
Inmiddels is dochter 4 weken oud. Schoonouders komen elke zondag ongeveer 2 uur op de koffie en houden zich verder behoorlijk afzijdig. Ik probeer schoonmoeder wel te betrekken door foto’s te sturen en als ze hier zijn door haar de fles aan dochter te laten geven (borstvoeding helaas niet gelukt door onvoldoende productie ondanks veelvuldig kolven en medicatie), maar voel wel duidelijk een afstand die er voorheen niet was. Naar dochter is ze gelukkig wel liefdevol.
Inmiddels is dochter 4 weken oud. Schoonouders komen elke zondag ongeveer 2 uur op de koffie en houden zich verder behoorlijk afzijdig. Ik probeer schoonmoeder wel te betrekken door foto’s te sturen en als ze hier zijn door haar de fles aan dochter te laten geven (borstvoeding helaas niet gelukt door onvoldoende productie ondanks veelvuldig kolven en medicatie), maar voel wel duidelijk een afstand die er voorheen niet was. Naar dochter is ze gelukkig wel liefdevol.
zondag 24 november 2019 20:11
Dat is dan prima zo toch.Nushy schreef: ↑24-11-2019 19:53Nogmaals een update:
Inmiddels is dochter 4 weken oud. Schoonouders komen elke zondag ongeveer 2 uur op de koffie en houden zich verder behoorlijk afzijdig. Ik probeer schoonmoeder wel te betrekken door foto’s te sturen en als ze hier zijn door haar de fles aan dochter te laten geven (borstvoeding helaas niet gelukt door onvoldoende productie ondanks veelvuldig kolven en medicatie), maar voel wel duidelijk een afstand die er voorheen niet was. Naar dochter is ze gelukkig wel liefdevol.
zondag 24 november 2019 21:45
Zeker, ben tevreden over hoe het nu gaat.
